Psyche
alle pijlers
Geloof je of geloof je niet?
zondag 2 januari 2011 om 12:10
's Zondagsochtends heb ik altijd de tv aanstaan op 1 of 2, waarop van die kerkelijke programma's uitgezonden worden.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
zondag 2 januari 2011 om 13:39
quote:Perel schreef op 02 januari 2011 @ 13:32:
[...]
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.
Dat laatste herken ik niet echt, hoor. Ik worstel daar juist mee, ik zie juist dat er steeds minder goed gaat, dat als je, zoals in religie vaak gebeurt, het leven zou opdelen in God aan de ene kant en "de duivel" aan de andere kant, God echt zwaar aan de verliezende hand is.
Voor mij persoonlijk heeft geloven dus juist veel meer met een bepaalde vorm van moed te maken, van rechtop blijven staan in de overtuiging dat het goed IS, ook als het niet goed KOMT.
[...]
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.
Dat laatste herken ik niet echt, hoor. Ik worstel daar juist mee, ik zie juist dat er steeds minder goed gaat, dat als je, zoals in religie vaak gebeurt, het leven zou opdelen in God aan de ene kant en "de duivel" aan de andere kant, God echt zwaar aan de verliezende hand is.
Voor mij persoonlijk heeft geloven dus juist veel meer met een bepaalde vorm van moed te maken, van rechtop blijven staan in de overtuiging dat het goed IS, ook als het niet goed KOMT.
Am Yisrael Chai!
zondag 2 januari 2011 om 13:40
En ik ben het met Cateautje eens.
Ik omarm het idee van een God, die alles geschapen heeft en die ons zo'n beetje in de smiezen houdt. Als wij hier echt door een soort toeval zijn, dat lijkt mij heel.... leeg.
Maar ik heb heel veel moeite met kerken, bijbels en dat soort gedoe. Dat is mede omdat ik hier midden tussen de zwaar gereformeerden zit, maar ook omdat ik vind dat een geloof een veel te grote invloes op het leven van mensen heeft.
Ik heb om me heen veel mensen zien veranderen omdat ze ineens bloedfanatiek met het geloof aan de gang gaan. En dat vind ik heel, heel erg jammer. Leuke, lieve mensen die ineens over niets anders meer kunnen praten dan geloof.
En ik kan er gewoon niks mee, met "geloof" als instituut.
Ik omarm het idee van een God, die alles geschapen heeft en die ons zo'n beetje in de smiezen houdt. Als wij hier echt door een soort toeval zijn, dat lijkt mij heel.... leeg.
Maar ik heb heel veel moeite met kerken, bijbels en dat soort gedoe. Dat is mede omdat ik hier midden tussen de zwaar gereformeerden zit, maar ook omdat ik vind dat een geloof een veel te grote invloes op het leven van mensen heeft.
Ik heb om me heen veel mensen zien veranderen omdat ze ineens bloedfanatiek met het geloof aan de gang gaan. En dat vind ik heel, heel erg jammer. Leuke, lieve mensen die ineens over niets anders meer kunnen praten dan geloof.
En ik kan er gewoon niks mee, met "geloof" als instituut.
668, the neighbour of the Beast
zondag 2 januari 2011 om 13:40
quote:ringelding schreef op 02 januari 2011 @ 13:30:
Ben er nl achter gekomen dat ik het meest aanloop tegen het feit dat er maar 1 God zou zijn. Op de 1 of andere manier wil dat er bij mij niet in. Voor alles is een mannelijk en vrouwelijk "iets" nodig dus waarom zou een God dan alles in z'n up moeten doen.
Ik geloof dus wel in 1 God. Ik denk alleen niet dat dat een mannelijk wezen is. Als Hij (wat ik dus geloof) de schepper is van alle leven, dan heeft Hij ook iets in zich wat het vrouwelijke kan voortbrengen.
Ben er nl achter gekomen dat ik het meest aanloop tegen het feit dat er maar 1 God zou zijn. Op de 1 of andere manier wil dat er bij mij niet in. Voor alles is een mannelijk en vrouwelijk "iets" nodig dus waarom zou een God dan alles in z'n up moeten doen.
Ik geloof dus wel in 1 God. Ik denk alleen niet dat dat een mannelijk wezen is. Als Hij (wat ik dus geloof) de schepper is van alle leven, dan heeft Hij ook iets in zich wat het vrouwelijke kan voortbrengen.
zondag 2 januari 2011 om 13:41
quote:Ligeia schreef op 02 januari 2011 @ 13:38:
Het mechanisme geloof is wel iets waarin ik geloof, maar ik zie dat vooralsnog als iets wat vanuit jezelf komt. Net zoals je lichaam constant in gevecht is om je gezond te houden, denk ik dat geloven in iets of iemand hetzelfde werkt. Alleen dat iets of die iemand is wat mij betreft jijzelf als persoon. Dat geloof houdt op zodra jij ophoudt met bestaan. Dan is het weg. Maar is het dan weg, omdat jij het niet meer ervaart? Of is er maar een stukje weg? Geloven we collectief in iets dat alleen bestaat omdat we samen hetzelfde ervaren? Het zijn, dat voor iedereen anders is? (Het idee alleen als is fascinerend.) Iets dat binnen in ons zit? Borg, maar dan anders? Please, stop me!
Nou vind het een mooie post.
Ik denk niet dat helemaal weggaat als je er niet meer bent omdat je het dan niet meer ervaart.
Je geeft kleine dingen door aan mensen om je heen. Acties en daden die je gedaan hebt blijven mensen bij en nemen het misschien over. Daarom denk ik dat er een klein stukje weggaat en niet helemaal.
Het mechanisme geloof is wel iets waarin ik geloof, maar ik zie dat vooralsnog als iets wat vanuit jezelf komt. Net zoals je lichaam constant in gevecht is om je gezond te houden, denk ik dat geloven in iets of iemand hetzelfde werkt. Alleen dat iets of die iemand is wat mij betreft jijzelf als persoon. Dat geloof houdt op zodra jij ophoudt met bestaan. Dan is het weg. Maar is het dan weg, omdat jij het niet meer ervaart? Of is er maar een stukje weg? Geloven we collectief in iets dat alleen bestaat omdat we samen hetzelfde ervaren? Het zijn, dat voor iedereen anders is? (Het idee alleen als is fascinerend.) Iets dat binnen in ons zit? Borg, maar dan anders? Please, stop me!
Nou vind het een mooie post.
Ik denk niet dat helemaal weggaat als je er niet meer bent omdat je het dan niet meer ervaart.
Je geeft kleine dingen door aan mensen om je heen. Acties en daden die je gedaan hebt blijven mensen bij en nemen het misschien over. Daarom denk ik dat er een klein stukje weggaat en niet helemaal.
Het gras aan de overkant is niet groen.
zondag 2 januari 2011 om 13:41
quote:eleonora schreef op 02 januari 2011 @ 13:33:
[...]
Daar ga ik niet van uit al zie ik het inderdaad wel vaak gebeuren. In mijn eigen schoonfamilie bijvoorbeeld. Over het geloof kan dus ook niet gesproken worden. Niet als in 'van gedachten wisselen' er over. Mijn mening, mijn visie, die van iemand die dus niet in de Gereformeerde God gelooft, doet er niet niet in mijn schoonfamilie, ik ben in hun ogen een ongelovige. Zij nemen aan wat de voorganger in de kerk zegt. Punt.
Vind ik wel jammer.
Dat lijkt me heel vervelend, als je er niet over kunt praten en discussieren. Al die verschillende meningen is juist wat het zo mooi en interessant maakt!
Ik had daar overigens ook een vervelende ervaring mee bij mijn Mormoons gastgezin. Zij waren zo overtuigd van hun geloof dat toen ik mijn gastzusje vertelde dat ik niet in God geloofde, dat ze tegen mij zei dat ik haar voor leugenaar uitmaakte... Ik was werkelijk flabbergasted! Maar omdat zij zei dat ze 100% zeker wist dat er een God bestaat, en ik dat weersprak, ik haar dus een leugenaar vond. Het werd een hele vervelende discussie waarbij ik haar uitlegde dat zij dat geloofde maar ik iets anders geloofde. Echter, voor haar was het geen 'geloof', voor haar was het een wetenschap, iets waarvan zij zelf zeker wist dat het bestond. Dat ik dat niet kon geloven (mede omdat zij het zei), dat kon er bij haar niet in.
[...]
Daar ga ik niet van uit al zie ik het inderdaad wel vaak gebeuren. In mijn eigen schoonfamilie bijvoorbeeld. Over het geloof kan dus ook niet gesproken worden. Niet als in 'van gedachten wisselen' er over. Mijn mening, mijn visie, die van iemand die dus niet in de Gereformeerde God gelooft, doet er niet niet in mijn schoonfamilie, ik ben in hun ogen een ongelovige. Zij nemen aan wat de voorganger in de kerk zegt. Punt.
Vind ik wel jammer.
Dat lijkt me heel vervelend, als je er niet over kunt praten en discussieren. Al die verschillende meningen is juist wat het zo mooi en interessant maakt!
Ik had daar overigens ook een vervelende ervaring mee bij mijn Mormoons gastgezin. Zij waren zo overtuigd van hun geloof dat toen ik mijn gastzusje vertelde dat ik niet in God geloofde, dat ze tegen mij zei dat ik haar voor leugenaar uitmaakte... Ik was werkelijk flabbergasted! Maar omdat zij zei dat ze 100% zeker wist dat er een God bestaat, en ik dat weersprak, ik haar dus een leugenaar vond. Het werd een hele vervelende discussie waarbij ik haar uitlegde dat zij dat geloofde maar ik iets anders geloofde. Echter, voor haar was het geen 'geloof', voor haar was het een wetenschap, iets waarvan zij zelf zeker wist dat het bestond. Dat ik dat niet kon geloven (mede omdat zij het zei), dat kon er bij haar niet in.
LIfe\'s a bitch and then you die
zondag 2 januari 2011 om 13:41
Ik geloof niet in het geloof in Jezus, maar wel in het geloof van Jezus.
Ik geloof dat God zich in mensen openbaart. Dat we zelf verantwoordelijk zijn voor onze daden, en dat we zelf in staat zijn om zin te geen aan ons bestaan.
Ik geloof in de kracht van de liefde. En in barmhartigheid. In compassie, in opnieuw durven en kunnen beginnen en in vergeving. Ik geloof meer dan alles in mezelf. Niet altijd, en ook niet overal. En daar werk ik aan. Aan die houding. En dat mijn hele leven lang....
Ik vind steun in mijn eigen gemeenschap, maar ook in andere geloven en gelovigen.
M.
Ik geloof dat God zich in mensen openbaart. Dat we zelf verantwoordelijk zijn voor onze daden, en dat we zelf in staat zijn om zin te geen aan ons bestaan.
Ik geloof in de kracht van de liefde. En in barmhartigheid. In compassie, in opnieuw durven en kunnen beginnen en in vergeving. Ik geloof meer dan alles in mezelf. Niet altijd, en ook niet overal. En daar werk ik aan. Aan die houding. En dat mijn hele leven lang....
Ik vind steun in mijn eigen gemeenschap, maar ook in andere geloven en gelovigen.
M.
zondag 2 januari 2011 om 13:43
quote:Liezebetje schreef op 02 januari 2011 @ 13:39:
[...]
Dat heb ik ook. Oorspronkelijk kom ik uit de katholieke kerk, maar dat heb ik sinds mijn 15e opgegeven. Ik kan niet begrijpen dat mensen de bijbel letterlijk nemen, of dat mensen menen te weten dat hun interpretatie van de teksten de enige juiste is. Het is nota bene door mensen geschreven!
Wanneer had je de Bijbel dan wel geloofd? De Bijbel is inderdaad door mensen geschreven, maar is wel Gods woord. Ik geloof dus wel echt in de Bijbel en die lees ik ook regelmatig.
[...]
Dat heb ik ook. Oorspronkelijk kom ik uit de katholieke kerk, maar dat heb ik sinds mijn 15e opgegeven. Ik kan niet begrijpen dat mensen de bijbel letterlijk nemen, of dat mensen menen te weten dat hun interpretatie van de teksten de enige juiste is. Het is nota bene door mensen geschreven!
Wanneer had je de Bijbel dan wel geloofd? De Bijbel is inderdaad door mensen geschreven, maar is wel Gods woord. Ik geloof dus wel echt in de Bijbel en die lees ik ook regelmatig.
zondag 2 januari 2011 om 13:43
quote:Liezebetje schreef op 02 januari 2011 @ 13:39:
[...]
Dat heb ik ook. Oorspronkelijk kom ik uit de katholieke kerk, maar dat heb ik sinds mijn 15e opgegeven. Ik kan niet begrijpen dat mensen de bijbel letterlijk nemen, of dat mensen menen te weten dat hun interpretatie van de teksten de enige juiste is. Het is nota bene door mensen geschreven!
Ik denk ook dat God liefde is mede omdat dat voor mij verteld waarom God in iedereen zit. Dat maakt de wereld een stuk minder eng! (En ik stap echt niet bij iedereen in de auto of ga er vanuit dat die potloodventer op de hoek het beste met mij voor heeft; naïviteit is weer iets anders )Nee, ik ben ook niet naïef. Ik vertrouw op God, maar zet wel mijn fiets op slot, haha.
[...]
Dat heb ik ook. Oorspronkelijk kom ik uit de katholieke kerk, maar dat heb ik sinds mijn 15e opgegeven. Ik kan niet begrijpen dat mensen de bijbel letterlijk nemen, of dat mensen menen te weten dat hun interpretatie van de teksten de enige juiste is. Het is nota bene door mensen geschreven!
Ik denk ook dat God liefde is mede omdat dat voor mij verteld waarom God in iedereen zit. Dat maakt de wereld een stuk minder eng! (En ik stap echt niet bij iedereen in de auto of ga er vanuit dat die potloodventer op de hoek het beste met mij voor heeft; naïviteit is weer iets anders )Nee, ik ben ook niet naïef. Ik vertrouw op God, maar zet wel mijn fiets op slot, haha.
zondag 2 januari 2011 om 13:43
Daarbij begin ik, naarmate ik ouder word, steeds meer de logica van Marx' woorden dat religie opium voor het volk is te zien.
Omdat mensen blijkbaar een soort houvast zoeken en dat lijken te vinden in een Jezus die ze tot Godspersoon gebombardeerd hebben. En dan maar klakkeloos alles aannemen wat zo'n geloof voorschrijft.
Het maakt het ook allemaal zoveel makkelijker; een geloof aanhangen. Je hoeft zelf niet meer na te denken, want alles wat je moet denken en vinden word je door de kerk voorgeschreven.
Ik vind dat mooi, als mensen daar oprecht in kunnen geloven, maar ik vind het zelf zo makkelijk. Doe maar wat wij zeggen, dan zal alles wel goed komen.
Omdat mensen blijkbaar een soort houvast zoeken en dat lijken te vinden in een Jezus die ze tot Godspersoon gebombardeerd hebben. En dan maar klakkeloos alles aannemen wat zo'n geloof voorschrijft.
Het maakt het ook allemaal zoveel makkelijker; een geloof aanhangen. Je hoeft zelf niet meer na te denken, want alles wat je moet denken en vinden word je door de kerk voorgeschreven.
Ik vind dat mooi, als mensen daar oprecht in kunnen geloven, maar ik vind het zelf zo makkelijk. Doe maar wat wij zeggen, dan zal alles wel goed komen.
668, the neighbour of the Beast
zondag 2 januari 2011 om 13:44
quote:Kuzu schreef op 02 januari 2011 @ 13:35:
[...]
Dat is ook jammer.
Die manier van geloven lijkt me voor een mens ook meer bedrukking toevoegen aan het leven dan positiviteit. Zonde hoor.
Voor mij zijn alle gevestigde geloven, in groepsverband, te dogmatisch. Ook hier lees ik al veel mensen in 'iets' geloven en dat niet per se God willen noemen. En dat maakt 'geloven' ook zoiets bijzonders. Mensen doen het op hun eigen manier, al dan niet in groepsverband en zelfs binnen die groepen verschillen mensen enorm onderling in wát en hoe ze geloven.
Maar goed, daarom heet het ook 'geloven' en niet 'weten'.
[...]
Dat is ook jammer.
Die manier van geloven lijkt me voor een mens ook meer bedrukking toevoegen aan het leven dan positiviteit. Zonde hoor.
Voor mij zijn alle gevestigde geloven, in groepsverband, te dogmatisch. Ook hier lees ik al veel mensen in 'iets' geloven en dat niet per se God willen noemen. En dat maakt 'geloven' ook zoiets bijzonders. Mensen doen het op hun eigen manier, al dan niet in groepsverband en zelfs binnen die groepen verschillen mensen enorm onderling in wát en hoe ze geloven.
Maar goed, daarom heet het ook 'geloven' en niet 'weten'.
zondag 2 januari 2011 om 13:45
quote:Perel schreef op 02 januari 2011 @ 13:32:
[...]
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.
Dat is wat mij het meest dwarszit in bepaalde orthodoxe geloven zoals Jehova's. Die ontzeggen zich in dit leven zoveel want dan hebben zij goed (als kleine Godjes) geleefd en als ze dan door gaat komen ze in de hemel.
maar ergens vind ik dat zeer hoogmoedig: Alsof iemand ooit zo goed als God kan leven.
Daarom vind ik die orthodoxe geloven te ver gaan en inderdaad wat iemand al zei ook over Mormonen, een beetje gehersenspoeld, of blind voor wat er OP AARDE gebeurt.....
ook het letterlijk nemen van Bijbel en Koran vind ik jammer, want het zijn voor mij inderdaad ook levenslessen waar je je eigen normen en waarden aan kunt spiegelen.
Het geloof voor mij komt uit mezelf, ik ben wel rk opgevoed, niet gedoopt, maar de fascinatie is er al zolang ik me kan herinneren. De periode dat ik niet geloofde, van mijn 15 tot 20e, was de zwartste periode uit mijn leven, en sinds ik ECHT geloof kan ik het leven pas goed aan.
[...]
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.
Dat is wat mij het meest dwarszit in bepaalde orthodoxe geloven zoals Jehova's. Die ontzeggen zich in dit leven zoveel want dan hebben zij goed (als kleine Godjes) geleefd en als ze dan door gaat komen ze in de hemel.
maar ergens vind ik dat zeer hoogmoedig: Alsof iemand ooit zo goed als God kan leven.
Daarom vind ik die orthodoxe geloven te ver gaan en inderdaad wat iemand al zei ook over Mormonen, een beetje gehersenspoeld, of blind voor wat er OP AARDE gebeurt.....
ook het letterlijk nemen van Bijbel en Koran vind ik jammer, want het zijn voor mij inderdaad ook levenslessen waar je je eigen normen en waarden aan kunt spiegelen.
Het geloof voor mij komt uit mezelf, ik ben wel rk opgevoed, niet gedoopt, maar de fascinatie is er al zolang ik me kan herinneren. De periode dat ik niet geloofde, van mijn 15 tot 20e, was de zwartste periode uit mijn leven, en sinds ik ECHT geloof kan ik het leven pas goed aan.
zondag 2 januari 2011 om 13:45
quote:Mirjam762 schreef op 02 januari 2011 @ 13:40:
[...]
Ik geloof dus wel in 1 God. Ik denk alleen niet dat dat een mannelijk wezen is. Als Hij (wat ik dus geloof) de schepper is van alle leven, dan heeft Hij ook iets in zich wat het vrouwelijke kan voortbrengen.
Ik geloof ook in 1 God. Geloof ook dat hij mannelijk is.
Als je denkt dat God ook vrouwelijk is omdat Hij Eva geschapen heeft, geloof jij dan ook dat God dierlijke eigenschappen heeft omdat hij dieren heeft geschapen?
[...]
Ik geloof dus wel in 1 God. Ik denk alleen niet dat dat een mannelijk wezen is. Als Hij (wat ik dus geloof) de schepper is van alle leven, dan heeft Hij ook iets in zich wat het vrouwelijke kan voortbrengen.
Ik geloof ook in 1 God. Geloof ook dat hij mannelijk is.
Als je denkt dat God ook vrouwelijk is omdat Hij Eva geschapen heeft, geloof jij dan ook dat God dierlijke eigenschappen heeft omdat hij dieren heeft geschapen?
zondag 2 januari 2011 om 13:45
quote:Mirjam762 schreef op 02 januari 2011 @ 13:40:
[...]
Ik geloof dus wel in 1 God. Ik denk alleen niet dat dat een mannelijk wezen is. Als Hij (wat ik dus geloof) de schepper is van alle leven, dan heeft Hij ook iets in zich wat het vrouwelijke kan voortbrengen.Ik geloof ook in 1 God. En ik geloof heel duidelijk in de almachtige, alomtegenwoordige, alles overstijgende God. God is beyond mannelijk en vrouwelijk, dan kom ik dus weer terug bij het feit dat God kennelijk zo beyond alles is, dat we gewoon niet de woorden hebben, niet het vermogen te visualiseren wat dat dan precies is, dat we dat dan moeten vatten in beelden en woorden die we wél begrijpen. Dus "hij" of "zij" , omdat er voor wat God precies is geen woord bestaat.
[...]
Ik geloof dus wel in 1 God. Ik denk alleen niet dat dat een mannelijk wezen is. Als Hij (wat ik dus geloof) de schepper is van alle leven, dan heeft Hij ook iets in zich wat het vrouwelijke kan voortbrengen.Ik geloof ook in 1 God. En ik geloof heel duidelijk in de almachtige, alomtegenwoordige, alles overstijgende God. God is beyond mannelijk en vrouwelijk, dan kom ik dus weer terug bij het feit dat God kennelijk zo beyond alles is, dat we gewoon niet de woorden hebben, niet het vermogen te visualiseren wat dat dan precies is, dat we dat dan moeten vatten in beelden en woorden die we wél begrijpen. Dus "hij" of "zij" , omdat er voor wat God precies is geen woord bestaat.
Am Yisrael Chai!
zondag 2 januari 2011 om 13:46
quote:Marielle29 schreef op 02 januari 2011 @ 13:37:
[...]
Je wordt er ook maar mooi mee opgescheept, geboren worden en dan vanaf een bepaalde leeftijd weten dat de enige zekerheid is dat je een keer dood gaat...
Dat klinkt wat zwartgallig meid.
Je hebt leven gekregen, wat een wonder is (precies het eitje en zaadje waaruit jij geboren bent!), maar dat cadeautje hoef je natuurlijk niet leuk te vinden, dat klopt.
Ik hoop alleen voor jou niet dat je het leven moeilijk vindt bij het idee dat het op een dag ophoudt.
Dat zou echt doodzonde zijn.
[...]
Je wordt er ook maar mooi mee opgescheept, geboren worden en dan vanaf een bepaalde leeftijd weten dat de enige zekerheid is dat je een keer dood gaat...
Dat klinkt wat zwartgallig meid.
Je hebt leven gekregen, wat een wonder is (precies het eitje en zaadje waaruit jij geboren bent!), maar dat cadeautje hoef je natuurlijk niet leuk te vinden, dat klopt.
Ik hoop alleen voor jou niet dat je het leven moeilijk vindt bij het idee dat het op een dag ophoudt.
Dat zou echt doodzonde zijn.
zondag 2 januari 2011 om 13:47
quote:Marels schreef op 02 januari 2011 @ 13:43:
Daarbij begin ik, naarmate ik ouder word, steeds meer de logica van Marx' woorden dat religie opium voor het volk is te zien.
Omdat mensen blijkbaar een soort houvast zoeken en dat lijken te vinden in een Jezus die ze tot Godspersoon gebombardeerd hebben. En dan maar klakkeloos alles aannemen wat zo'n geloof voorschrijft.
Ik geloof dus niet om maar een houvast te zoeken. Ik geloof gewoon, kan dat niet uitleggen, maar het is er.
Zeggen dat mensen maar geloven om een houvast te zoeken vind ik niet kloppen. Ben ik het niet mee eens.
Daarbij begin ik, naarmate ik ouder word, steeds meer de logica van Marx' woorden dat religie opium voor het volk is te zien.
Omdat mensen blijkbaar een soort houvast zoeken en dat lijken te vinden in een Jezus die ze tot Godspersoon gebombardeerd hebben. En dan maar klakkeloos alles aannemen wat zo'n geloof voorschrijft.
Ik geloof dus niet om maar een houvast te zoeken. Ik geloof gewoon, kan dat niet uitleggen, maar het is er.
Zeggen dat mensen maar geloven om een houvast te zoeken vind ik niet kloppen. Ben ik het niet mee eens.
zondag 2 januari 2011 om 13:47
Ik zie de Bijbel niet als het woord van God. De Bijbel is een leuk boek, een mooi boek, en ik denk dat je er veel goeds uit kunt halen. Maar woord van God? Neuh. Net als ik niet geloof dat Jezus de zoon van God was.
Dat hij een belangrijke profeet was, tuurlijk. Dat hij in zijn tijd veel goeds gedaan heeft voor de mensen, absoluut. Maar daarom snap ik nog niet dat er om een Jezus een hele religie gehangen moet worden, terwijl er zoveel mensen zijn die net zo goed doen als hij gedaan heeft.
En dan kun je wijzen op allerlei "wonderen" uit de Bijbel, maar die zie ik zelf meer als symbolische zaken. Ik geloof dus niet dat die dingen letterlijk zo gebeurd zijn.
Maar nogmaals, ik denk dat als je leeft volgens de Bijbel, dat je als een goed mens zult leven, en dat is eigenlijk het belangrijkste.
Ik zie het maar als de voorloper van alle zelfhulpboeken
Dat hij een belangrijke profeet was, tuurlijk. Dat hij in zijn tijd veel goeds gedaan heeft voor de mensen, absoluut. Maar daarom snap ik nog niet dat er om een Jezus een hele religie gehangen moet worden, terwijl er zoveel mensen zijn die net zo goed doen als hij gedaan heeft.
En dan kun je wijzen op allerlei "wonderen" uit de Bijbel, maar die zie ik zelf meer als symbolische zaken. Ik geloof dus niet dat die dingen letterlijk zo gebeurd zijn.
Maar nogmaals, ik denk dat als je leeft volgens de Bijbel, dat je als een goed mens zult leven, en dat is eigenlijk het belangrijkste.
Ik zie het maar als de voorloper van alle zelfhulpboeken
668, the neighbour of the Beast
zondag 2 januari 2011 om 13:48
quote:Marels schreef op 02 januari 2011 @ 13:43:
Daarbij begin ik, naarmate ik ouder word, steeds meer de logica van Marx' woorden dat religie opium voor het volk is te zien.
Omdat mensen blijkbaar een soort houvast zoeken en dat lijken te vinden in een Jezus die ze tot Godspersoon gebombardeerd hebben. En dan maar klakkeloos alles aannemen wat zo'n geloof voorschrijft.
Het maakt het ook allemaal zoveel makkelijker; een geloof aanhangen. Je hoeft zelf niet meer na te denken, want alles wat je moet denken en vinden word je door de kerk voorgeschreven.
Ik vind dat mooi, als mensen daar oprecht in kunnen geloven, maar ik vind het zelf zo makkelijk. Doe maar wat wij zeggen, dan zal alles wel goed komen.
Het zou voor mij voelen als het weggeven van mijn leven en wie heeft de wijsheid om daar op een liefdevolle en Goddelijke manier mee om te gaan.
Velen hebben hun leven en het leven van hun kinderen aan de kerk gegeven en we weten nu allemaal wat voor gruwelijks daar uit is voortgekomen.
Daarbij begin ik, naarmate ik ouder word, steeds meer de logica van Marx' woorden dat religie opium voor het volk is te zien.
Omdat mensen blijkbaar een soort houvast zoeken en dat lijken te vinden in een Jezus die ze tot Godspersoon gebombardeerd hebben. En dan maar klakkeloos alles aannemen wat zo'n geloof voorschrijft.
Het maakt het ook allemaal zoveel makkelijker; een geloof aanhangen. Je hoeft zelf niet meer na te denken, want alles wat je moet denken en vinden word je door de kerk voorgeschreven.
Ik vind dat mooi, als mensen daar oprecht in kunnen geloven, maar ik vind het zelf zo makkelijk. Doe maar wat wij zeggen, dan zal alles wel goed komen.
Het zou voor mij voelen als het weggeven van mijn leven en wie heeft de wijsheid om daar op een liefdevolle en Goddelijke manier mee om te gaan.
Velen hebben hun leven en het leven van hun kinderen aan de kerk gegeven en we weten nu allemaal wat voor gruwelijks daar uit is voortgekomen.
zondag 2 januari 2011 om 13:48
quote:Mirjam762 schreef op 02 januari 2011 @ 13:40:
[...]
Ik geloof dus wel in 1 God. Ik denk alleen niet dat dat een mannelijk wezen is. Als Hij (wat ik dus geloof) de schepper is van alle leven, dan heeft Hij ook iets in zich wat het vrouwelijke kan voortbrengen.Daar geloof ik juist helemaal niet in. In één almachtigheid. Als er al krachten zijn die goddelijk genoemd kunnen worden, dan is het wat mij betreft een prachtige samenwerking tussen vele eh....'goden' zeg maar.
[...]
Ik geloof dus wel in 1 God. Ik denk alleen niet dat dat een mannelijk wezen is. Als Hij (wat ik dus geloof) de schepper is van alle leven, dan heeft Hij ook iets in zich wat het vrouwelijke kan voortbrengen.Daar geloof ik juist helemaal niet in. In één almachtigheid. Als er al krachten zijn die goddelijk genoemd kunnen worden, dan is het wat mij betreft een prachtige samenwerking tussen vele eh....'goden' zeg maar.
zondag 2 januari 2011 om 13:48
quote:Marels schreef op 02 januari 2011 @ 13:43:
Daarbij begin ik, naarmate ik ouder word, steeds meer de logica van Marx' woorden dat religie opium voor het volk is te zien.
Omdat mensen blijkbaar een soort houvast zoeken en dat lijken te vinden in een Jezus die ze tot Godspersoon gebombardeerd hebben. En dan maar klakkeloos alles aannemen wat zo'n geloof voorschrijft.
Het maakt het ook allemaal zoveel makkelijker; een geloof aanhangen. Je hoeft zelf niet meer na te denken, want alles wat je moet denken en vinden word je door de kerk voorgeschreven.
Ik vind dat mooi, als mensen daar oprecht in kunnen geloven, maar ik vind het zelf zo makkelijk. Doe maar wat wij zeggen, dan zal alles wel goed komen.
de ontkerkelijking heeft niet voor niets in volle vaart door het westen heen gewoeld na MArx en consorten.
wat je nu ziet gebeuren, het shop-geloof (ik pak overal een stukje geloof uit wat bij mij past en maak mijn eigen religie) is echt iets van onze tijd, dus als je de hele context erbij haalt is het niet vreemd dat bijv de paus nu zjn (in mijn ogen zeer magere) verontschuldigingen aanbiedt voor bijv het misbruik van jongens.
kijk, met het verleden van de kerk heb ik echt moeite, maar niet met het feit dat mensen voortaan hun eigen geloven 'bouwen' mits ze daarbij anderen niet schaden, uiteraard. Want op die manier is het júist voor jezelf denken.
Daarbij begin ik, naarmate ik ouder word, steeds meer de logica van Marx' woorden dat religie opium voor het volk is te zien.
Omdat mensen blijkbaar een soort houvast zoeken en dat lijken te vinden in een Jezus die ze tot Godspersoon gebombardeerd hebben. En dan maar klakkeloos alles aannemen wat zo'n geloof voorschrijft.
Het maakt het ook allemaal zoveel makkelijker; een geloof aanhangen. Je hoeft zelf niet meer na te denken, want alles wat je moet denken en vinden word je door de kerk voorgeschreven.
Ik vind dat mooi, als mensen daar oprecht in kunnen geloven, maar ik vind het zelf zo makkelijk. Doe maar wat wij zeggen, dan zal alles wel goed komen.
de ontkerkelijking heeft niet voor niets in volle vaart door het westen heen gewoeld na MArx en consorten.
wat je nu ziet gebeuren, het shop-geloof (ik pak overal een stukje geloof uit wat bij mij past en maak mijn eigen religie) is echt iets van onze tijd, dus als je de hele context erbij haalt is het niet vreemd dat bijv de paus nu zjn (in mijn ogen zeer magere) verontschuldigingen aanbiedt voor bijv het misbruik van jongens.
kijk, met het verleden van de kerk heb ik echt moeite, maar niet met het feit dat mensen voortaan hun eigen geloven 'bouwen' mits ze daarbij anderen niet schaden, uiteraard. Want op die manier is het júist voor jezelf denken.
zondag 2 januari 2011 om 13:50
zondag 2 januari 2011 om 13:50
quote:Zanne schreef op 02 januari 2011 @ 13:47:
[...]
Ik geloof dus nioet om maar een houvast te zoeken. Ik geloof gewoon, kan dat niet uitleggen, maar het is er.
Zeggen dat mensen maar geloven om een houvast te zoeken vind ik niet kloppen. Ben ik het niet mee eens.
Dan druk ik me misschien verkeerd uit. Ik denk niet dat je bewust zoekt naar een houvast, een leidraad in het leven en dat je dan denkt "kom, laat ik eens Christen worden".
Maar ik denk wel dat geloof bepaalde houvasten biedt om het leven gemakkelijker te maken.
Ik geloof zeker niet dat het iets bewusts is, maar wel dat "geloof" het leven op een bepaalde manier makkelijker maakt en zo dus een bepaald houvast biedt.
En dat dat houvast eigenlijk de basis is van geloof. Geloof biedt verklaringen voor dingen die we eigenlijk niet kunnen verklaren. Door te geloven neem je bepaalde denkbeelden voor waarheid aan en dat maakt het leven een stuk makkelijker te behappen.
Dus in zoverre bedoel ik dat geloven houvast biedt.
[...]
Ik geloof dus nioet om maar een houvast te zoeken. Ik geloof gewoon, kan dat niet uitleggen, maar het is er.
Zeggen dat mensen maar geloven om een houvast te zoeken vind ik niet kloppen. Ben ik het niet mee eens.
Dan druk ik me misschien verkeerd uit. Ik denk niet dat je bewust zoekt naar een houvast, een leidraad in het leven en dat je dan denkt "kom, laat ik eens Christen worden".
Maar ik denk wel dat geloof bepaalde houvasten biedt om het leven gemakkelijker te maken.
Ik geloof zeker niet dat het iets bewusts is, maar wel dat "geloof" het leven op een bepaalde manier makkelijker maakt en zo dus een bepaald houvast biedt.
En dat dat houvast eigenlijk de basis is van geloof. Geloof biedt verklaringen voor dingen die we eigenlijk niet kunnen verklaren. Door te geloven neem je bepaalde denkbeelden voor waarheid aan en dat maakt het leven een stuk makkelijker te behappen.
Dus in zoverre bedoel ik dat geloven houvast biedt.
668, the neighbour of the Beast
