Psyche
alle pijlers
Geloof je of geloof je niet?
zondag 2 januari 2011 om 12:10
's Zondagsochtends heb ik altijd de tv aanstaan op 1 of 2, waarop van die kerkelijke programma's uitgezonden worden.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Of het Hour of Power of i.d.
Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.
Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.
Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.
Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.
Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?
Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.
Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.
Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?
Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?
Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
zondag 2 januari 2011 om 13:20
quote:Bergje65 schreef op 02 januari 2011 @ 13:13:
Overigens... ik geloof ook hoor... alleen niet in een God.
Ik geloof in mezelf, in mn kinderen, mn partner, in het mooie van het leven, ik geloof in geluk en liefde.
Verder geloof ik niet dat dit aangestuurd worden door "iemand", maar door onszelf.
Ik geloof dus in de mens!
Ik denk dat mensen zonder godsbesef een bepaald vermogen missen om ook die dingen die niet tastbaar zijn te "zien". En daarom creëren ze dan een overgesimplificeerd Godsbeeld waarbij God ineens een soort Sinterklaas op een wolk wordt, en tja, dat iemand dáár niet in gelooft, dat snap ik wel. Daar geloof ik namelijk ook niet in.
Ik kan mijn godsbesef niet eens onder woorden brengen, kan ook geen Godsbeeld omschrijven omdat de woorden die wij kennen daar niet toereikend voor zijn. Maar ik weet dat het er is, en ik weet ook dat ik niet de enige ben die dat besef heeft. Het is niet voor niets dat in sommige religies God "de onuitspreekbare" genoemd wordt. Het simpele feit dat dat zo is, dat er duizenden jaren en miljoenen mensen voor mij kennelijk ook iets ervaren wordt dat onuitspreekbaar en ontastbaar is, maar er wél is, is daarin voor mij genoeg.
Overigens... ik geloof ook hoor... alleen niet in een God.
Ik geloof in mezelf, in mn kinderen, mn partner, in het mooie van het leven, ik geloof in geluk en liefde.
Verder geloof ik niet dat dit aangestuurd worden door "iemand", maar door onszelf.
Ik geloof dus in de mens!
Ik denk dat mensen zonder godsbesef een bepaald vermogen missen om ook die dingen die niet tastbaar zijn te "zien". En daarom creëren ze dan een overgesimplificeerd Godsbeeld waarbij God ineens een soort Sinterklaas op een wolk wordt, en tja, dat iemand dáár niet in gelooft, dat snap ik wel. Daar geloof ik namelijk ook niet in.
Ik kan mijn godsbesef niet eens onder woorden brengen, kan ook geen Godsbeeld omschrijven omdat de woorden die wij kennen daar niet toereikend voor zijn. Maar ik weet dat het er is, en ik weet ook dat ik niet de enige ben die dat besef heeft. Het is niet voor niets dat in sommige religies God "de onuitspreekbare" genoemd wordt. Het simpele feit dat dat zo is, dat er duizenden jaren en miljoenen mensen voor mij kennelijk ook iets ervaren wordt dat onuitspreekbaar en ontastbaar is, maar er wél is, is daarin voor mij genoeg.
Am Yisrael Chai!
zondag 2 januari 2011 om 13:21
]Starshine schreef op 02 januari 2011 @ 13:10[
Mag je vinden, maar vraag je dan ook af of jij nooit getroffen wordt door een mooi boek, een gedicht, een songtekst oid.
Daar putten mensen vaak ook hoop uit, en dat is hetzelfde mechanisme als 'geloof'.[/quote]
Misschien heb ik het dan verkeerd verwoord. Hoop op zichzelf vind ik hartstikke goed om te hebben. Maar om je leven erdoor te laten leiden vind ik ver gaan. Tuurlijk put ik ook wel eens hoop uit een boek of songtekst, alleen wordt dat geen geloof of religie voor me.
Mag je vinden, maar vraag je dan ook af of jij nooit getroffen wordt door een mooi boek, een gedicht, een songtekst oid.
Daar putten mensen vaak ook hoop uit, en dat is hetzelfde mechanisme als 'geloof'.[/quote]
Misschien heb ik het dan verkeerd verwoord. Hoop op zichzelf vind ik hartstikke goed om te hebben. Maar om je leven erdoor te laten leiden vind ik ver gaan. Tuurlijk put ik ook wel eens hoop uit een boek of songtekst, alleen wordt dat geen geloof of religie voor me.
zondag 2 januari 2011 om 13:23
Om antwoord te geven op TO haar vraag.
Ik geloof in God dat is duidelijk waarom heb ik nu geen kant en klaar antwoord op.
Ik ga niet naar de kerk vind ik onzin, ben het niet eens met de preken en ik vind dat je je geloof op eigen manier mag en kan beoefenen.
Ik heb eigen leefregels en probeer mij daaraan te houden.
Ik geloof in God dat is duidelijk waarom heb ik nu geen kant en klaar antwoord op.
Ik ga niet naar de kerk vind ik onzin, ben het niet eens met de preken en ik vind dat je je geloof op eigen manier mag en kan beoefenen.
Ik heb eigen leefregels en probeer mij daaraan te houden.
Het gras aan de overkant is niet groen.
zondag 2 januari 2011 om 13:24
zondag 2 januari 2011 om 13:28
quote:Ishetdanechtzomoeilijk schreef op 02 januari 2011 @ 13:24:
FV, wat jij schrijft doet me denken aan een liedje: 'je ziet 'm niet maar hij is er wel, het is net als de wind. Die zie je niet maar hij is er wel'.
En 'sla maar eens een sinaasappel fijn, om te kijken of er vitaminen zijn, je zoekt en je zoekt je sappel naar de vitaminen in je sinaasappel'..
Toepasselijk. Ik zat net te bedenken dat als je God zou willen omschrijven, je inderdaad moet vervallen in clichés als "ik zie God in gras dat groeit, en wind die waait, en de glimlach van mijn zoon", bladiebla, maar eigenlijk is dat zelfs niet toereikend. Maar het is wel grappig dat iedereen die probéért God te omschrijven altijd vervalt in dergelijke clichés. God is dus kennelijk voor de mensen die dat besef hebben wel alom aanwezig, in alles om ons heen, maar hoe precies kan niemand echt uitleggen. Ik ook niet, hoor.
FV, wat jij schrijft doet me denken aan een liedje: 'je ziet 'm niet maar hij is er wel, het is net als de wind. Die zie je niet maar hij is er wel'.
En 'sla maar eens een sinaasappel fijn, om te kijken of er vitaminen zijn, je zoekt en je zoekt je sappel naar de vitaminen in je sinaasappel'..
Toepasselijk. Ik zat net te bedenken dat als je God zou willen omschrijven, je inderdaad moet vervallen in clichés als "ik zie God in gras dat groeit, en wind die waait, en de glimlach van mijn zoon", bladiebla, maar eigenlijk is dat zelfs niet toereikend. Maar het is wel grappig dat iedereen die probéért God te omschrijven altijd vervalt in dergelijke clichés. God is dus kennelijk voor de mensen die dat besef hebben wel alom aanwezig, in alles om ons heen, maar hoe precies kan niemand echt uitleggen. Ik ook niet, hoor.
Am Yisrael Chai!
zondag 2 januari 2011 om 13:28
quote:Bergje65 schreef op 02 januari 2011 @ 13:13:
Overigens... ik geloof ook hoor... alleen niet in een God.
Ik geloof in mezelf, in mn kinderen, mn partner, in het mooie van het leven, ik geloof in geluk en liefde.
Verder geloof ik niet dat dit aangestuurd worden door "iemand", maar door onszelf.
Ik geloof dus in de mens!
Hier geloof ik ook volledig in!
Gaat prima samen met het geloven in een God.
Dat valt me wel op, dat veel mensen er van uit gaan dan 'de gelovigen' als blinde schapen achter een onzichtbare oppermacht rennen en het realiteitsbesef verliezen..
Is echt niet zo. In de meeste gevallen dan...
Overigens... ik geloof ook hoor... alleen niet in een God.
Ik geloof in mezelf, in mn kinderen, mn partner, in het mooie van het leven, ik geloof in geluk en liefde.
Verder geloof ik niet dat dit aangestuurd worden door "iemand", maar door onszelf.
Ik geloof dus in de mens!
Hier geloof ik ook volledig in!
Gaat prima samen met het geloven in een God.
Dat valt me wel op, dat veel mensen er van uit gaan dan 'de gelovigen' als blinde schapen achter een onzichtbare oppermacht rennen en het realiteitsbesef verliezen..
Is echt niet zo. In de meeste gevallen dan...
zondag 2 januari 2011 om 13:30
Ik kan me wel vinden in de woorden van FV.
Het godsbesef is bij mij wel aanwezig, maar om dat nu precies onder woorden te brengen is lastig.
ben roomskatholiek opgevoed, maar doe daar uit eigen beweging nauwelijks iets meer meer. Behalve dan wanneer "iets" me ingeeft naar de open ochtend hier in de kerk te gaan (kaarsje branden)
Ik ben me de laatste jaren meer gaan inlezen in de natuurreligies. Ben er nl achter gekomen dat ik het meest aanloop tegen het feit dat er maar 1 God zou zijn. Op de 1 of andere manier wil dat er bij mij niet in. Voor alles is een mannelijk en vrouwelijk "iets" nodig dus waarom zou een God dan alles in z'n up moeten doen.
Als ik met m'n dochters buiten, bijvoorbeeld in het bos, loop dan ben ik me juist heel bewust van al het mooie wat er om ons heen is en dat er altijd 2 voor nodig zijn om alles wat groeit en bloeit tot leven te kunnen wekken. Maar dat het vaak de mensen zijn die dit evenwicht verstoren, waardoor alles uit balans raakt.
Het godsbesef is bij mij wel aanwezig, maar om dat nu precies onder woorden te brengen is lastig.
ben roomskatholiek opgevoed, maar doe daar uit eigen beweging nauwelijks iets meer meer. Behalve dan wanneer "iets" me ingeeft naar de open ochtend hier in de kerk te gaan (kaarsje branden)
Ik ben me de laatste jaren meer gaan inlezen in de natuurreligies. Ben er nl achter gekomen dat ik het meest aanloop tegen het feit dat er maar 1 God zou zijn. Op de 1 of andere manier wil dat er bij mij niet in. Voor alles is een mannelijk en vrouwelijk "iets" nodig dus waarom zou een God dan alles in z'n up moeten doen.
Als ik met m'n dochters buiten, bijvoorbeeld in het bos, loop dan ben ik me juist heel bewust van al het mooie wat er om ons heen is en dat er altijd 2 voor nodig zijn om alles wat groeit en bloeit tot leven te kunnen wekken. Maar dat het vaak de mensen zijn die dit evenwicht verstoren, waardoor alles uit balans raakt.
zondag 2 januari 2011 om 13:31
quote:Ishetdanechtzomoeilijk schreef op 02 januari 2011 @ 13:27:
Maar Marielle, die keuze heb je toch?
Geloven is m.i. een keuze, als je die lang genoeg maakt gaat je gevoel vanzelf een keer mee.Maar ik kan niet geloven in iets waarvan ik niet zeker weer of het bestaat. Ik weet dat het daarom geloven heet maar dat lukt mij niet.
Maar Marielle, die keuze heb je toch?
Geloven is m.i. een keuze, als je die lang genoeg maakt gaat je gevoel vanzelf een keer mee.Maar ik kan niet geloven in iets waarvan ik niet zeker weer of het bestaat. Ik weet dat het daarom geloven heet maar dat lukt mij niet.
zondag 2 januari 2011 om 13:32
quote:Marielle29 schreef op 02 januari 2011 @ 13:25:
Ik zou graag willen dat ik gelovig was. Maar dat is een puur egoistische reden. Ik ben nl erg bang voor de dood en de gedachte aan een mooie hemel spreekt me meer aan dan eeuwig niets..
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.
Ik zou graag willen dat ik gelovig was. Maar dat is een puur egoistische reden. Ik ben nl erg bang voor de dood en de gedachte aan een mooie hemel spreekt me meer aan dan eeuwig niets..
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.
zondag 2 januari 2011 om 13:33
quote:Kuzu schreef op 02 januari 2011 @ 13:28:
[...]
Hier geloof ik ook volledig in!
Gaat prima samen met het geloven in een God.
Dat valt me wel op, dat veel mensen er van uit gaan dan 'de gelovigen' als blinde schapen achter een onzichtbare oppermacht rennen en het realiteitsbesef verliezen..
Is echt niet zo. In de meeste gevallen dan...
Daar ga ik niet van uit al zie ik het inderdaad wel vaak gebeuren. In mijn eigen schoonfamilie bijvoorbeeld. Over het geloof kan dus ook niet gesproken worden. Niet als in 'van gedachten wisselen' er over. Mijn mening, mijn visie, die van iemand die dus niet in de Gereformeerde God gelooft, doet er niet niet in mijn schoonfamilie, ik ben in hun ogen een ongelovige. Zij nemen aan wat de voorganger in de kerk zegt. Punt.
Vind ik wel jammer.
[...]
Hier geloof ik ook volledig in!
Gaat prima samen met het geloven in een God.
Dat valt me wel op, dat veel mensen er van uit gaan dan 'de gelovigen' als blinde schapen achter een onzichtbare oppermacht rennen en het realiteitsbesef verliezen..
Is echt niet zo. In de meeste gevallen dan...
Daar ga ik niet van uit al zie ik het inderdaad wel vaak gebeuren. In mijn eigen schoonfamilie bijvoorbeeld. Over het geloof kan dus ook niet gesproken worden. Niet als in 'van gedachten wisselen' er over. Mijn mening, mijn visie, die van iemand die dus niet in de Gereformeerde God gelooft, doet er niet niet in mijn schoonfamilie, ik ben in hun ogen een ongelovige. Zij nemen aan wat de voorganger in de kerk zegt. Punt.
Vind ik wel jammer.
zondag 2 januari 2011 om 13:34
quote:Perel schreef op 02 januari 2011 @ 13:32:
[...]
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.Ook mensen die niet geloven gaan gewoon naar huis Perel
[...]
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.Ook mensen die niet geloven gaan gewoon naar huis Perel
zondag 2 januari 2011 om 13:34
Daar ben je idd zelf bij Kuzu, en toen dat gebeurde in de kerk waar ik kwam, ben ik daar mooi weggegaan.
Je hebt niet voor niks een hoofd vol hersens. Dat moet je niet af laten stompen door mensen die 'het' wel weten.
Ik geloof dat elk mens uiteindelijk verantwoording voor zijn eigen leven af moet leggen, en dan kan je ook niet met je vingertje wijzen 'ja maar hij of zij..'.
Je hebt niet voor niks een hoofd vol hersens. Dat moet je niet af laten stompen door mensen die 'het' wel weten.
Ik geloof dat elk mens uiteindelijk verantwoording voor zijn eigen leven af moet leggen, en dan kan je ook niet met je vingertje wijzen 'ja maar hij of zij..'.
zondag 2 januari 2011 om 13:35
quote:Marielle29 schreef op 02 januari 2011 @ 13:32:
Ik vraag me wel heel vaak af waarom ik hier, als ik een beetje geluk heb, 80 jaar ben en daarna nooit meer.
Die waarom vraag, daar kun je echt gek van worden...
Als kind ben ik al opgehouden me daar druk om te maken. Omdat je er inderdaad knettergek van wordt, van piekeren daar over.
Het stelt mij persoonlijk gerust dat het op een dag gewoon klaar is en dat dat (hopelijk) gebeurt in één laatste ademtocht, waarna het in mij en om mij heen stil blijft en ik niets meer weet en voel.
Ik vraag me wel heel vaak af waarom ik hier, als ik een beetje geluk heb, 80 jaar ben en daarna nooit meer.
Die waarom vraag, daar kun je echt gek van worden...
Als kind ben ik al opgehouden me daar druk om te maken. Omdat je er inderdaad knettergek van wordt, van piekeren daar over.
Het stelt mij persoonlijk gerust dat het op een dag gewoon klaar is en dat dat (hopelijk) gebeurt in één laatste ademtocht, waarna het in mij en om mij heen stil blijft en ik niets meer weet en voel.
zondag 2 januari 2011 om 13:35
quote:eleonora schreef op 02 januari 2011 @ 13:33:
[...]
Daar ga ik niet van uit al zie ik het inderdaad wel vaak gebeuren. In mijn eigen schoonfamilie bijvoorbeeld. Over het geloof kan dus ook niet gesproken worden. Niet als in 'van gedachten wisselen' er over. Mijn mening, mijn visie, die van iemand die dus niet in de Gereformeerde God gelooft, doet er niet niet in mijn schoonfamilie, ik ben in hun ogen een ongelovige. Zij nemen aan wat de voorganger in de kerk zegt. Punt.
Vind ik wel jammer.
Dat is ook jammer.
Die manier van geloven lijkt me voor een mens ook meer bedrukking toevoegen aan het leven dan positiviteit. Zonde hoor.
[...]
Daar ga ik niet van uit al zie ik het inderdaad wel vaak gebeuren. In mijn eigen schoonfamilie bijvoorbeeld. Over het geloof kan dus ook niet gesproken worden. Niet als in 'van gedachten wisselen' er over. Mijn mening, mijn visie, die van iemand die dus niet in de Gereformeerde God gelooft, doet er niet niet in mijn schoonfamilie, ik ben in hun ogen een ongelovige. Zij nemen aan wat de voorganger in de kerk zegt. Punt.
Vind ik wel jammer.
Dat is ook jammer.
Die manier van geloven lijkt me voor een mens ook meer bedrukking toevoegen aan het leven dan positiviteit. Zonde hoor.
zondag 2 januari 2011 om 13:36
quote:Perel schreef op 02 januari 2011 @ 13:32:
[...]
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.Ik denk dat het geloof er daarom ook is. De meeste mensen willen niet dood, willen niet voor altijd niets zijn en dan is een geloof een hele fijne en geuststellende gedachte. Het lijkt me zo naar voor die mensen die er heilig van overtuigd zijn in de hemel te komen en er dan niets is.. Maar ja, dan weten ze het niet meer en zijn ze misschien minder bang zijn doodgegaan.
[...]
Dat gevoel ken ik wel, in die zin dat ik graag zou willen dat de mensen die in reincarnatie geloven het juist hebben.
Dat het na dit leven niet afgelopen met je is, zou voor mij een prettig idee zijn.
Dat is ook wat mij er zo fijn aan lijkt, áls je gelooft. Dat je dan een bepaalde rust over je hebt, alles komt uiteindelijk goed.Ik denk dat het geloof er daarom ook is. De meeste mensen willen niet dood, willen niet voor altijd niets zijn en dan is een geloof een hele fijne en geuststellende gedachte. Het lijkt me zo naar voor die mensen die er heilig van overtuigd zijn in de hemel te komen en er dan niets is.. Maar ja, dan weten ze het niet meer en zijn ze misschien minder bang zijn doodgegaan.
zondag 2 januari 2011 om 13:37
quote:eleonora schreef op 02 januari 2011 @ 13:35:
[...]
Als kind ben ik al opgehouden me daar druk om te maken. Omdat je er inderdaad knettergek van wordt, van piekeren daar over.
Het stelt mij persoonlijk gerust dat het op een dag gewoon klaar is en dat dat (hopelijk) gebeurt in één laatste ademtocht, waarna het in mij en om mij heen stil blijft en ik niets meer weet en voel.Je wordt er ook maar mooi mee opgescheept, geboren worden en dan vanaf een bepaalde leeftijd weten dat de enige zekerheid is dat je een keer dood gaat...
[...]
Als kind ben ik al opgehouden me daar druk om te maken. Omdat je er inderdaad knettergek van wordt, van piekeren daar over.
Het stelt mij persoonlijk gerust dat het op een dag gewoon klaar is en dat dat (hopelijk) gebeurt in één laatste ademtocht, waarna het in mij en om mij heen stil blijft en ik niets meer weet en voel.Je wordt er ook maar mooi mee opgescheept, geboren worden en dan vanaf een bepaalde leeftijd weten dat de enige zekerheid is dat je een keer dood gaat...
zondag 2 januari 2011 om 13:38
zondag 2 januari 2011 om 13:38
Het mechanisme geloof is wel iets waarin ik geloof, maar ik zie dat vooralsnog als iets wat vanuit jezelf komt. Net zoals je lichaam constant in gevecht is om je gezond te houden, denk ik dat geloven in iets of iemand hetzelfde werkt. Alleen dat iets of die iemand is wat mij betreft jijzelf als persoon. Dat geloof houdt op zodra jij ophoudt met bestaan. Dan is het weg. Maar is het dan weg, omdat jij het niet meer ervaart? Of is er maar een stukje weg? Geloven we collectief in iets dat alleen bestaat omdat we samen hetzelfde ervaren? Het zijn, dat voor iedereen anders is? (Het idee alleen als is fascinerend.) Iets dat binnen in ons zit? Borg, maar dan anders? Please, stop me!
zondag 2 januari 2011 om 13:39
quote:Cateautje schreef op 02 januari 2011 @ 13:16:
Ik ben overtuigd dat God echt is, maar verwerp alles wat met de kerk en de bijbel te maken heeft.
Voor mij is God Liefde is z'n puurste vorm, onvoorwaardelijk!
Dat heb ik ook. Oorspronkelijk kom ik uit de katholieke kerk, maar dat heb ik sinds mijn 15e opgegeven. Ik kan niet begrijpen dat mensen de bijbel letterlijk nemen, of dat mensen menen te weten dat hun interpretatie van de teksten de enige juiste is. Het is nota bene door mensen geschreven!
Ik denk ook dat God liefde is mede omdat dat voor mij verteld waarom God in iedereen zit. Dat maakt de wereld een stuk minder eng! (En ik stap echt niet bij iedereen in de auto of ga er vanuit dat die potloodventer op de hoek het beste met mij voor heeft; naïviteit is weer iets anders )
Ik ben overtuigd dat God echt is, maar verwerp alles wat met de kerk en de bijbel te maken heeft.
Voor mij is God Liefde is z'n puurste vorm, onvoorwaardelijk!
Dat heb ik ook. Oorspronkelijk kom ik uit de katholieke kerk, maar dat heb ik sinds mijn 15e opgegeven. Ik kan niet begrijpen dat mensen de bijbel letterlijk nemen, of dat mensen menen te weten dat hun interpretatie van de teksten de enige juiste is. Het is nota bene door mensen geschreven!
Ik denk ook dat God liefde is mede omdat dat voor mij verteld waarom God in iedereen zit. Dat maakt de wereld een stuk minder eng! (En ik stap echt niet bij iedereen in de auto of ga er vanuit dat die potloodventer op de hoek het beste met mij voor heeft; naïviteit is weer iets anders )
