Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
vrijdag 8 april 2016 om 20:51
Ik heb nog niemand gehoord over Marloes Bouwmeester. Als je je op haar nieuwsbrief inschrijft, krijg je met regelmaat een mailtje met nuttige tips en herkenbare verhalen.
Overigens vind ik "niet gezellig" nog de mildste opmerking tot nu toe. Ik ben al uitgemaakt voor autist, narcist en dat soort diagnoses...
Overigens vind ik "niet gezellig" nog de mildste opmerking tot nu toe. Ik ben al uitgemaakt voor autist, narcist en dat soort diagnoses...
vrijdag 8 april 2016 om 21:02
Dymphnatam, dat is wel erg naar.
Zoveel mogelijk smoesjes bedenken dus, om onder die verplichte sociale dingen uit te komen. Is er iemand die al eens eerlijk heeft gezegd: ik vind dit soort dingen niet fijn om te doen, het kost me veel energie dus ik ga niet mee?
Ik heb even gegoogled op Marloes Bouwmeester. Deze 20 stellingen moet ik zonder uitzondering met ja beantwoorden.
http://www.desuccesvollei ... e-introvert-of-extravert/
Wat een herkenning!
Zoveel mogelijk smoesjes bedenken dus, om onder die verplichte sociale dingen uit te komen. Is er iemand die al eens eerlijk heeft gezegd: ik vind dit soort dingen niet fijn om te doen, het kost me veel energie dus ik ga niet mee?
Ik heb even gegoogled op Marloes Bouwmeester. Deze 20 stellingen moet ik zonder uitzondering met ja beantwoorden.
http://www.desuccesvollei ... e-introvert-of-extravert/
Wat een herkenning!
vrijdag 8 april 2016 om 21:12
quote:blauwmetstippen schreef op 08 april 2016 @ 21:02:
Dymphnatam, dat is wel erg naar.
Zoveel mogelijk smoesjes bedenken dus, om onder die verplichte sociale dingen uit te komen. Is er iemand die al eens eerlijk heeft gezegd: ik vind dit soort dingen niet fijn om te doen, het kost me veel energie dus ik ga niet mee?
Jeps. Tegen familie heb ik dat wel eens gezegd. Werd niet helemaal goed begrepen helaas. Niet dat er ruzie van kwam oid, maar men begreep het gewoon niet.
Dymphnatam, dat is wel erg naar.
Zoveel mogelijk smoesjes bedenken dus, om onder die verplichte sociale dingen uit te komen. Is er iemand die al eens eerlijk heeft gezegd: ik vind dit soort dingen niet fijn om te doen, het kost me veel energie dus ik ga niet mee?
Jeps. Tegen familie heb ik dat wel eens gezegd. Werd niet helemaal goed begrepen helaas. Niet dat er ruzie van kwam oid, maar men begreep het gewoon niet.
vrijdag 8 april 2016 om 21:15
Verder zeg ik tegen uitjes waar ik geen zin in heb, simpelweg "ik kan niet" of "ik heb al plannen". Als mensen doorvragen zeg ik dat ik een sporttraining heb (klopt ook wel, maar kan ik zelf indelen), dat ik moet werken. Soms zeg ik ook wel gewoon dat ik er geen zin in heb. Ligt een beetje aan wie het is. Goede vrienden en familie weten wel dat ze me niet moeten uitnodigen voor dingen als vrijgezellen feesten, babyshowers en dat soort dingen, want ik ga daar eigenlijk nooit naar toe omdat ik er de lol niet van in zie.
vrijdag 8 april 2016 om 21:34
quote:blauwmetstippen schreef op 08 april 2016 @ 19:31:
Ik vraag me af hoe jullie dat doen met sociale situaties.
Het gekke is: ik vind zulke uitjes van mijn vriend zijn werk wel leuk. Hij heeft leuke collega's. En vrijwel altijd is er wel iets te eten en dan vind ik het wel best.
Ook uit etentjes vind ik leuk (want eten ).
Maar meestal, als ik werk heb, heb ik niet zo'n band met collega's dat ik ze na het werk nog zie.
Ik vraag me af hoe jullie dat doen met sociale situaties.
Het gekke is: ik vind zulke uitjes van mijn vriend zijn werk wel leuk. Hij heeft leuke collega's. En vrijwel altijd is er wel iets te eten en dan vind ik het wel best.
Ook uit etentjes vind ik leuk (want eten ).
Maar meestal, als ik werk heb, heb ik niet zo'n band met collega's dat ik ze na het werk nog zie.
vrijdag 8 april 2016 om 21:36
Ja, Marloes Bouwmeester heb ik ontdekt via een link in dit topic.... wat een herkenning inderdaad! Extra fijn omdat ik in mijn privé-leven niet echt last heb van mijn introvert zijn, maar ik het gevoel heb dat het me in mijn werk wél beperkt. Bij die stellingen herkende ik me in 18 van de 20 . Als je je inschrijft voor haar nieuwsbrief kun je gratis een e book downloaden "succesvol vergaderen voor introverten", staan echt veel praktische tips in. Jammer dat haar cursussen en masterclasses verder zo duur zijn.....
Nothing happens for a reason
vrijdag 8 april 2016 om 21:47
quote:Dymphnatam schreef op 08 april 2016 @ 21:41:
blauwmetstippen schreef op 08 april 2016 @ 21:02:
Dymphnatam, dat is wel erg naar.
...ach, het scheelt dat ik me als introvert niet al te veel aantrek van wat anderen vinden... Dat heb ik dan weer wel, ik laat me juist veel te veel leiden door wat anderen vinden. Onzekerheid en introvert zijn is geen fijne combi.
blauwmetstippen schreef op 08 april 2016 @ 21:02:
Dymphnatam, dat is wel erg naar.
...ach, het scheelt dat ik me als introvert niet al te veel aantrek van wat anderen vinden... Dat heb ik dan weer wel, ik laat me juist veel te veel leiden door wat anderen vinden. Onzekerheid en introvert zijn is geen fijne combi.
vrijdag 8 april 2016 om 21:56
quote:blauwmetstippen schreef op 08 april 2016 @ 21:02:
Ik heb even gegoogled op Marloes Bouwmeester. Deze 20 stellingen moet ik zonder uitzondering met ja beantwoorden.
http://www.desuccesvollei ... e-introvert-of-extravert/19 van de 20.
Ik heb even gegoogled op Marloes Bouwmeester. Deze 20 stellingen moet ik zonder uitzondering met ja beantwoorden.
http://www.desuccesvollei ... e-introvert-of-extravert/19 van de 20.
vrijdag 8 april 2016 om 22:06
Ik kom een aardig eind richting de twintig. Vond het heel bijzonder dat sommige dingen aan introversie te koppelen zijn, zoals afkeer van (onverwachte) telefoongesprekken. Ook mijn redelijke desinteresse in materiële zaken vond ik een bijzonder herkenningsitem.
Dacht ik lekker spiritueel bezig te zijn, blijk ik gewoon een introvert
Dacht ik lekker spiritueel bezig te zijn, blijk ik gewoon een introvert
vrijdag 8 april 2016 om 22:22
Ik kom op zo'n 17/20
.
quote:mick87 schreef op 08 april 2016 @ 20:43:
Ik ben ook weer lekker introvert bezig. In mijn eentje aan het bankhangen. Hebben jullie ook dat je weinig tot geen behoefte hebt aan contact met anderen?
Ik heb met name veel behoefte aan alleen zijn (om weer op te laden). Ik vind contact met anderen best fijn, mits:
1) Het niet teveel anderen tegelijk zijn
2) Het mensen zijn waar ik iets mee heb
.
quote:mick87 schreef op 08 april 2016 @ 20:43:
Ik ben ook weer lekker introvert bezig. In mijn eentje aan het bankhangen. Hebben jullie ook dat je weinig tot geen behoefte hebt aan contact met anderen?
Ik heb met name veel behoefte aan alleen zijn (om weer op te laden). Ik vind contact met anderen best fijn, mits:
1) Het niet teveel anderen tegelijk zijn
2) Het mensen zijn waar ik iets mee heb
vrijdag 8 april 2016 om 22:29
vrijdag 8 april 2016 om 22:59
Ik lees veel herkenbare dingen.
Ik heb een hekel aan bellen. Sterker nog, ik vind het doodeng. De enige personen die ik zonder moeite bel zijn mijn vriend en mijn moeder. Verder bel ik het liefste niet.
Ik ben altijd degene die luistert op feestjes, nooit degene die praat. Zelfs op mijn eigen verjaardag.
Small talk haat ik. In situaties waarin dat aan de orde is en als ik merk dat mensen naar me toe willen komen, probeer ik weg te kijken (géén oogcontact!) in de hoop dat ze de hint begrijpen en snel weer weggaan.
Ik weet niet eens hoe je een gesprek aangaat eigenlijk. Ik ga bijvoorbeeld wel eens naar de kerk en bij de napraat sta ik praktisch altijd alleen. Superongemakkelijk, maar hoe ga je dan een gesprek aan als iedereen al in gesprek is? Bovendien komen die gesprekken toch weer neer op small talk, en zoals eerder gezegd: dat haat ik.
Ik ben het liefste alleen (of samen met vriend). Ik vind het wel gezellig om naar m'n (schoon)ouders te gaan ofzo, dus ik hou wel enigszins van sociale activiteiten, maar niet te vaak. En het hangt er helemaal vanaf met wie, want er zijn maar weinig mensen die ik graag om me heen heb.
Ik heb een hekel aan bellen. Sterker nog, ik vind het doodeng. De enige personen die ik zonder moeite bel zijn mijn vriend en mijn moeder. Verder bel ik het liefste niet.
Ik ben altijd degene die luistert op feestjes, nooit degene die praat. Zelfs op mijn eigen verjaardag.
Small talk haat ik. In situaties waarin dat aan de orde is en als ik merk dat mensen naar me toe willen komen, probeer ik weg te kijken (géén oogcontact!) in de hoop dat ze de hint begrijpen en snel weer weggaan.
Ik weet niet eens hoe je een gesprek aangaat eigenlijk. Ik ga bijvoorbeeld wel eens naar de kerk en bij de napraat sta ik praktisch altijd alleen. Superongemakkelijk, maar hoe ga je dan een gesprek aan als iedereen al in gesprek is? Bovendien komen die gesprekken toch weer neer op small talk, en zoals eerder gezegd: dat haat ik.
Ik ben het liefste alleen (of samen met vriend). Ik vind het wel gezellig om naar m'n (schoon)ouders te gaan ofzo, dus ik hou wel enigszins van sociale activiteiten, maar niet te vaak. En het hangt er helemaal vanaf met wie, want er zijn maar weinig mensen die ik graag om me heen heb.
vrijdag 8 april 2016 om 23:09
Ik ga trouwens wel naar verjaardagen en dat soort dingen, omdat ik het ook fijn vind als mensen bij mij komen (ja, m'n eigen verjaardag vind ik dan weer wél leuk, al kost het me bergen energie) en ik denk dat mensen het waarderen als ik de moeite doe om te komen. Dat is het me wel waard. (Maar er zijn grenzen, je zal mij in een weekend geen drie verjaardagen af zien gaan en er zijn mensen waarbij ik minder snel geneigd ben om te gaan omdat ik het gewoon minder belangrijk vind.)
vrijdag 8 april 2016 om 23:41
Ik ben graag alleen, maar bij sommige mensen kan ik ook goed van hun gezelschap genieten. Vanavond was er een collega met haar man op bezoek (wel gepland). Eerst heel de middag bezig geweest met opruimen en poetsen, want ik wilde wel een goede indruk wekken. Als ik alleen ben laat ik overal wel dingen slingeren. Dat gedoe vooraf vind ik altijd wel stressend. Dan zie ik altijd nog wel wat liggen. Ze waren hier voor het eerst. Het was heel gezellig met een gebakje en wat hartige hapjes erbij. Geen moment verveeld en er vielen weinig stiltes. Een geslaagde avond. Het ligt ook erg aan de persoon die je voor je hebt. Deze mensen hadden qua leeftijd mijn ouders kunnen zijn. Maar we hebben elkaar altijd wel wat te vertellen.
zaterdag 9 april 2016 om 08:29
Leuk hondenmens! Ik kan ook echt van gezelschap genieten, maar het moet wel gedoseerd worden. En in grotere groepen kan ik me doodeenzaam voelen. Er werden hier aan het begin van dit topic van die (erg grappige) plaatjes gedeeld. Ik ben dus ook zo iemand die zich bij een feestje bij iemand thuis op de kat des huizes stort...
zaterdag 9 april 2016 om 12:37
Ik ben dit hele topic eens rustig aan het doorlezen (ben nu op pagina 5) en wat is het fijn om zoveel te herkennen. De meeste mensen in mijn omgeving zullen me denk ik niet snel zien als een introvert, omdat ik altijd mijn best doe om extravert over te komen. Maar wat kost me dat een hoop energie!
Door dit topic voel ik me gesteund om meer mezelf te zijn en meer mijn eigen grenzen te trekken, in plaats van altijd te doen wat sociaal wenselijk is. Ik doe zo vaak dingen waar ik persoonlijk totaal geen behoefte aan heb. Ik durf er niet voor uit te komen dat ik zo in elkaar zit, omdat het zo negatief wordt beoordeeld. Mijn naaste familie weet dit wel van mij, maar ze hebben me van kinds af aan gepusht om 'gewoon gezellig mee te doen.' Vooral mijn moeder moest altijd zo om mij lachen als ik naar boven vluchtte als we onverwachts bezoek kregen. Zij noemde mijn gedrag belachelijk, eigenzinnig en asociaal. Misschien is het daar begonnen, dat ik mezelf altijd heb verplicht om toch mensen toe te laten. Veel meer dan ik eigenlijk wil.
Gelukkig is mijn man ook een introvert en ik vind het heerlijk om samen thuis te zijn en allebei onze eigen dingen te kunnen doen. We laten elkaar de ruimte, dat is zo fijn. Nu we een kind hebben is het wel gecompliceerder geworden. Een kind dwingt je om de wereld in te gaan. Oppervlakkige contacten op het kdv, al is het maar 10 minuten bij het brengen en halen, kosten mij bijvoorbeeld veel energie, merk ik. Ook mijn behoefte om alleen te zijn, is soms lastig met een kind. Gelukkig gaat ze vroeg in de avond slapen en heb ik dan genoeg tijd om wat op te laden van de dag. Maar hoe ik dan ook nog mijn sociale contacten kan onderhouden, terwijl een groot deel van mijn tijd wordt opgeslokt door werk/gezin, daar moet ik mijn weg nog in vinden.
Door dit topic voel ik me gesteund om meer mezelf te zijn en meer mijn eigen grenzen te trekken, in plaats van altijd te doen wat sociaal wenselijk is. Ik doe zo vaak dingen waar ik persoonlijk totaal geen behoefte aan heb. Ik durf er niet voor uit te komen dat ik zo in elkaar zit, omdat het zo negatief wordt beoordeeld. Mijn naaste familie weet dit wel van mij, maar ze hebben me van kinds af aan gepusht om 'gewoon gezellig mee te doen.' Vooral mijn moeder moest altijd zo om mij lachen als ik naar boven vluchtte als we onverwachts bezoek kregen. Zij noemde mijn gedrag belachelijk, eigenzinnig en asociaal. Misschien is het daar begonnen, dat ik mezelf altijd heb verplicht om toch mensen toe te laten. Veel meer dan ik eigenlijk wil.
Gelukkig is mijn man ook een introvert en ik vind het heerlijk om samen thuis te zijn en allebei onze eigen dingen te kunnen doen. We laten elkaar de ruimte, dat is zo fijn. Nu we een kind hebben is het wel gecompliceerder geworden. Een kind dwingt je om de wereld in te gaan. Oppervlakkige contacten op het kdv, al is het maar 10 minuten bij het brengen en halen, kosten mij bijvoorbeeld veel energie, merk ik. Ook mijn behoefte om alleen te zijn, is soms lastig met een kind. Gelukkig gaat ze vroeg in de avond slapen en heb ik dan genoeg tijd om wat op te laden van de dag. Maar hoe ik dan ook nog mijn sociale contacten kan onderhouden, terwijl een groot deel van mijn tijd wordt opgeslokt door werk/gezin, daar moet ik mijn weg nog in vinden.
zaterdag 9 april 2016 om 16:42
quote:blauwmetstippen schreef op 08 april 2016 @ 21:47:
[...]
Dat heb ik dan weer wel, ik laat me juist veel te veel leiden door wat anderen vinden. Onzekerheid en introvert zijn is geen fijne combi.Ik heb het topic eens doorgenomen en jullie laatste reacties en hierover nagedacht. Dat wat iemand schrijft, dat mensen snel een oordeel hangen aan introvertheid, doe niet zo ongezellig, alsof je niet "normaal" bent en net als de rest, ik heb het idee dat dat me zo onzeker heeft gemaakt. Ik heb mijn halve jeugd gehoord dat ik niet zo flauw moest doen, hoezo is iemand bellen eng, ga toch gewoon mee op kamp, waarom vraag je niet iemand te spelen mee naar huis, in de brugklas maak je vast nieuwe vrienden etc. Dan ga je toch denken dat er iets mis met je is.
[...]
Dat heb ik dan weer wel, ik laat me juist veel te veel leiden door wat anderen vinden. Onzekerheid en introvert zijn is geen fijne combi.Ik heb het topic eens doorgenomen en jullie laatste reacties en hierover nagedacht. Dat wat iemand schrijft, dat mensen snel een oordeel hangen aan introvertheid, doe niet zo ongezellig, alsof je niet "normaal" bent en net als de rest, ik heb het idee dat dat me zo onzeker heeft gemaakt. Ik heb mijn halve jeugd gehoord dat ik niet zo flauw moest doen, hoezo is iemand bellen eng, ga toch gewoon mee op kamp, waarom vraag je niet iemand te spelen mee naar huis, in de brugklas maak je vast nieuwe vrienden etc. Dan ga je toch denken dat er iets mis met je is.
zondag 10 april 2016 om 10:53
Hallo,
Ik heb een beetje door het topic gelezen en gebladerd en wil hier graag over meepraten. Wat een herkenbaarheid.
Bij mij werd, als kind al, alles afgedaan met: ja ze is verlegen. En vervolgens werd ik weer gedwongen me aan te sluiten bij die 30 anderen op een verjaardag. Had me toch lekker laten zitten met een boek ofzo
Ben er ondertussen wel achter dat verlegen het niet is. Als mensen me een goed/rustig gevoel geven kan ik heel sociaal zijn. Vaak is dat een op een of in kleinere groepjes. Ik hou niet van allerlei massaverplichtingen. Kan wel prima in massa's rondlopen maar dan wel in mijn uppie op mezelf. Of met iemand waar je bijvoorbeeld ook mee kan zwijgen.
Heb wel veel gehad aan het boek Stil.
Ik heb een beetje door het topic gelezen en gebladerd en wil hier graag over meepraten. Wat een herkenbaarheid.
Bij mij werd, als kind al, alles afgedaan met: ja ze is verlegen. En vervolgens werd ik weer gedwongen me aan te sluiten bij die 30 anderen op een verjaardag. Had me toch lekker laten zitten met een boek ofzo
Ben er ondertussen wel achter dat verlegen het niet is. Als mensen me een goed/rustig gevoel geven kan ik heel sociaal zijn. Vaak is dat een op een of in kleinere groepjes. Ik hou niet van allerlei massaverplichtingen. Kan wel prima in massa's rondlopen maar dan wel in mijn uppie op mezelf. Of met iemand waar je bijvoorbeeld ook mee kan zwijgen.
Heb wel veel gehad aan het boek Stil.
Ik loop een beetje uit de pas , maar verder ben ik volkomen normaal
zondag 10 april 2016 om 11:09
Dat heb ik echt precies hetzelfde Subon, ik ben echt niet bij iedereen stil,
sterker nog in ben een verbale waterval als ik me op mn gemak voel bij iemand.
Echter ik klap volkomen dicht als dit niet het geval is.
Idd. hele groepen blijft lastig, het maffe is overigens wel dat ik zonder moeite zing,
ook voor grote groepen .
Is een beetje tegenstrijdig, dat weet ik. (al heb ik wel behoorlijke faalangst, ook voor het zingen wat ik al
meer dan 10 jaar doe. Nog steeds knikkende knieen dus, al gaat dat wel over zodra ik begonnen ben)
sterker nog in ben een verbale waterval als ik me op mn gemak voel bij iemand.
Echter ik klap volkomen dicht als dit niet het geval is.
Idd. hele groepen blijft lastig, het maffe is overigens wel dat ik zonder moeite zing,
ook voor grote groepen .
Is een beetje tegenstrijdig, dat weet ik. (al heb ik wel behoorlijke faalangst, ook voor het zingen wat ik al
meer dan 10 jaar doe. Nog steeds knikkende knieen dus, al gaat dat wel over zodra ik begonnen ben)
zondag 10 april 2016 om 11:14
Haha, heel herkenbaar Zelatrice....ook ik heb faalangst, groepen zijn lastig maar een presentatie geven voor wie of hoeveel dan ook is weer geen probleem.
En ja, ook ik ben een waterval bij bepaalde mensen. Durf daar dan ook alles te delen. Er zijn ook collega's die me er niet in herkennen omdat ze me nooit stil hebben meegemaakt.
En ja, ook ik ben een waterval bij bepaalde mensen. Durf daar dan ook alles te delen. Er zijn ook collega's die me er niet in herkennen omdat ze me nooit stil hebben meegemaakt.
Ik loop een beetje uit de pas , maar verder ben ik volkomen normaal
