Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
woensdag 3 januari 2018 om 21:51
Herkennen jullie het 'soms de wens hebben om extravert te zijn' omdat dat heel gezellig lijkt?
Als ik foto's/video's van mensen die helemaal los gaan tijdens uitgaan (niet voor zes uur 's ochtends thuis, 'zuipen tot we kruipen' dat idee) dan denk ik: het lijkt alsof zij heel intens genieten van zo'n avond, dat het echte een grote beleving is.
Maar als je mij een avond in een kroeg neerzet wordt dat voor mij echt geen onvergetelijke avond. Ik vind het eerder warm, druk, ben halverwege al moe en tegen drank kan ik al helemaal niet. Meer dan drie glazen alcohol drink ik nooit, meestal hooguit 1 of 2.
Een avond thuis, in een theater of een overnachting in de natuur... van dat soort dingen geniet ik veel meer. Als ik kijk naar waar ik van geniet zijn dat zeker introverte activiteiten. De extravertere dingen lijken me heel gezellig maar in de praktijk word ik er echt niet blij van.
Het aantrekkelijke van de extraverte activiteiten zit 'm denk ik in dat het lijkt alsof je daarmee meer 'maximaal leeft'. Alles eruit halen, risico's nemen, geen remmingen.
Nou zit dat zoeken naar 'maximale ervaringen' sowieso wel in mijn karakter. Ik zou bijvoorbeeld heel graag skydiven (kan helaas niet, i.v.m. te stug trommelvlies) en ben altijd in voor onbekende dingen. Herkennen jullie de behoefte aan adrenaline? Het hoeft introvert zijn ook niet uit te sluiten natuurlijk. Maar ergens vind ik het een tegenstrijdige combi
Lastig uit te leggen maar misschien herkent iemand het toch, of juist niet.
Als ik foto's/video's van mensen die helemaal los gaan tijdens uitgaan (niet voor zes uur 's ochtends thuis, 'zuipen tot we kruipen' dat idee) dan denk ik: het lijkt alsof zij heel intens genieten van zo'n avond, dat het echte een grote beleving is.
Maar als je mij een avond in een kroeg neerzet wordt dat voor mij echt geen onvergetelijke avond. Ik vind het eerder warm, druk, ben halverwege al moe en tegen drank kan ik al helemaal niet. Meer dan drie glazen alcohol drink ik nooit, meestal hooguit 1 of 2.
Een avond thuis, in een theater of een overnachting in de natuur... van dat soort dingen geniet ik veel meer. Als ik kijk naar waar ik van geniet zijn dat zeker introverte activiteiten. De extravertere dingen lijken me heel gezellig maar in de praktijk word ik er echt niet blij van.
Het aantrekkelijke van de extraverte activiteiten zit 'm denk ik in dat het lijkt alsof je daarmee meer 'maximaal leeft'. Alles eruit halen, risico's nemen, geen remmingen.
Nou zit dat zoeken naar 'maximale ervaringen' sowieso wel in mijn karakter. Ik zou bijvoorbeeld heel graag skydiven (kan helaas niet, i.v.m. te stug trommelvlies) en ben altijd in voor onbekende dingen. Herkennen jullie de behoefte aan adrenaline? Het hoeft introvert zijn ook niet uit te sluiten natuurlijk. Maar ergens vind ik het een tegenstrijdige combi
Lastig uit te leggen maar misschien herkent iemand het toch, of juist niet.
woensdag 3 januari 2018 om 22:08
dagdromer1986 schreef: ↑03-01-2018 21:51Herkennen jullie het 'soms de wens hebben om extravert te zijn' omdat dat heel gezellig lijkt?
Als ik foto's/video's van mensen die helemaal los gaan tijdens uitgaan (niet voor zes uur 's ochtends thuis, 'zuipen tot we kruipen' dat idee) dan denk ik: het lijkt alsof zij heel intens genieten van zo'n avond, dat het echte een grote beleving is.
Maar als je mij een avond in een kroeg neerzet wordt dat voor mij echt geen onvergetelijke avond. Ik vind het eerder warm, druk, ben halverwege al moe en tegen drank kan ik al helemaal niet. Meer dan drie glazen alcohol drink ik nooit, meestal hooguit 1 of 2.
Een avond thuis, in een theater of een overnachting in de natuur... van dat soort dingen geniet ik veel meer. Als ik kijk naar waar ik van geniet zijn dat zeker introverte activiteiten. De extravertere dingen lijken me heel gezellig maar in de praktijk word ik er echt niet blij van.
Het aantrekkelijke van de extraverte activiteiten zit 'm denk ik in dat het lijkt alsof je daarmee meer 'maximaal leeft'. Alles eruit halen, risico's nemen, geen remmingen.
Nou zit dat zoeken naar 'maximale ervaringen' sowieso wel in mijn karakter. Ik zou bijvoorbeeld heel graag skydiven (kan helaas niet, i.v.m. te stug trommelvlies) en ben altijd in voor onbekende dingen. Herkennen jullie de behoefte aan adrenaline? Het hoeft introvert zijn ook niet uit te sluiten natuurlijk. Maar ergens vind ik het een tegenstrijdige combi
Lastig uit te leggen maar misschien herkent iemand het toch, of juist niet.
Ja, heel herkenbaar. Nieuwe dingen proberen, leuk, maar het hoeft van mij niet meer per se. Ik denk dat dat vooral een leeftijddingetje is.
woensdag 3 januari 2018 om 22:23
Lang getwijfeld maar ben toch voor dit boek gegaan. Kan niet wachten om het boek na mijn moeder zelf te lezenRégineFilange schreef: ↑01-01-2018 16:10Ik moet nog even kijken of ik kan, van Liesbeth Smit.
Dat boek wil ik zelf ook nog lezen.
Veritas vos liberabit
woensdag 3 januari 2018 om 23:09
Ik herken het deels, dagdromer1986. Nieuwe dingen uitproberen doe ik niet gauw, al ben ik naar sommige dingen best benieuwd. Maar die lijken me leuker met iemand samen. Zo alleen trekt me dat niet aan.
Maar wel dat als ik foto's van feestjes en uitgaan zie ik dan denk: Het ziet er gezellig uit en waarom kan ik dat niet zo voelen? Had ik ook maar zoveel energie.
Over leeftijd. Ik heb soms het gevoel dat ik een bejaarde ben in een jonge verpakking. Nu kijk ik alweer uit naar de zomer. Lange avonden. Lekker 's avonds in de natuur zijn met mijn honden. Af en toe naar het zwembad, een dagje shoppen, iets gaan bekijken, foto's maken. Daar heb ik eigenlijk genoeg aan. Bijna allemaal rustige dingen. Moet ik niet wat meer uit mijn comfortzone komen? Maar dan komt het niet vanuit mijn hart. Meer omdat ik denk: Krijg ik later spijt als ik het niet of weinig verander? Je leeft maar 1 keer.
Maar wel dat als ik foto's van feestjes en uitgaan zie ik dan denk: Het ziet er gezellig uit en waarom kan ik dat niet zo voelen? Had ik ook maar zoveel energie.
Over leeftijd. Ik heb soms het gevoel dat ik een bejaarde ben in een jonge verpakking. Nu kijk ik alweer uit naar de zomer. Lange avonden. Lekker 's avonds in de natuur zijn met mijn honden. Af en toe naar het zwembad, een dagje shoppen, iets gaan bekijken, foto's maken. Daar heb ik eigenlijk genoeg aan. Bijna allemaal rustige dingen. Moet ik niet wat meer uit mijn comfortzone komen? Maar dan komt het niet vanuit mijn hart. Meer omdat ik denk: Krijg ik later spijt als ik het niet of weinig verander? Je leeft maar 1 keer.
donderdag 4 januari 2018 om 06:45
hondenmens schreef: ↑03-01-2018 23:09Ik herken het deels, dagdromer1986. Nieuwe dingen uitproberen doe ik niet gauw, al ben ik naar sommige dingen best benieuwd. Maar die lijken me leuker met iemand samen. Zo alleen trekt me dat niet aan.
Maar wel dat als ik foto's van feestjes en uitgaan zie ik dan denk: Het ziet er gezellig uit en waarom kan ik dat niet zo voelen? Had ik ook maar zoveel energie.
Over leeftijd. Ik heb soms het gevoel dat ik een bejaarde ben in een jonge verpakking. Nu kijk ik alweer uit naar de zomer. Lange avonden. Lekker 's avonds in de natuur zijn met mijn honden. Af en toe naar het zwembad, een dagje shoppen, iets gaan bekijken, foto's maken. Daar heb ik eigenlijk genoeg aan. Bijna allemaal rustige dingen. Moet ik niet wat meer uit mijn comfortzone komen? Maar dan komt het niet vanuit mijn hart. Meer omdat ik denk: Krijg ik later spijt als ik het niet of weinig verander? Je leeft maar 1 keer.
Hondemens, ik vind het langzamerhand zo'n jeukterm geworden. Het zijn vooral extraverten die dat roepen, uit je comfortzone komt, je hoort het voortdurend. Ik denk dat het er vooral om gaat dat je doet wat bij je past. En als je iets doet, zoals wilde feesten om maar iets te noemen, en je voelt je daar ongelukkig, dan past het niet bij je, en doe je dingen waarvan je denkt dat het hoort, zoiets.
Het komt op mij over of mag je niet gelukkig zijn met je eigen rustige leven, want je moet steeds grenzen verleggen, steeds uitdagende dingen doen. Dat het nooit goed genoeg is. Want 'ons' leven is niet spannend genoeg. Nee, mijn leven is niet spannend, ergens heel erg saai, maar ik ben er meestal wel tevreden mee.
Aan de andere kant is het wel zo dat als je dingen niet doet, omdat je eigenlijk niet durft, maar wel graag wil, je door je angst laat weerhouden, je ze dan juist wel moet doen.
donderdag 4 januari 2018 om 06:48
Waar ik dan soms 'last' van heb, is mensen die vaak vragen wat je in het weekend gedaan hebt. Nou, heel eerlijk, we doen nooit spectaculaire dingen, kunnen erg genieten van een fietstocht of wandeling en voor de rest lekker thuis. En dat voelt niet altijd fijn om dat te zeggen, vooral als mensen zelf heel anders zijn, en dan voel je ze ongeveer denken. We hebben zelden feestjes, alleen soms verjaardagsfeestjes, en daar zie ik als een berg tegenop.
donderdag 4 januari 2018 om 09:16
Al die Instagramfoto's waarop mensen zuipen tot ze kruipen en feesten als beesten laten alleen de buitenkant zien hoor. Het is niet gezegd dat ze daar ook daadwerkelijk van genieten.
Vaak doen mensen alleen dingen om ergens bij te horen, zonder zich af te vragen of ze zich daar ook goed bij voelen. Ik heb het zelf ook meegemaakt op gelegenheden waar veel mensen bijeen waren: begon er ééntje iets te doen, dan zag je de rest zo snel mogelijk hetzelfde doen om maar niet uit de toon te vallen.
Voor mij het signaal: wegwezen hier
Vaak doen mensen alleen dingen om ergens bij te horen, zonder zich af te vragen of ze zich daar ook goed bij voelen. Ik heb het zelf ook meegemaakt op gelegenheden waar veel mensen bijeen waren: begon er ééntje iets te doen, dan zag je de rest zo snel mogelijk hetzelfde doen om maar niet uit de toon te vallen.
Voor mij het signaal: wegwezen hier
donderdag 4 januari 2018 om 10:04
Dymphnatam schreef: ↑04-01-2018 09:16Al die Instagramfoto's waarop mensen zuipen tot ze kruipen en feesten als beesten laten alleen de buitenkant zien hoor. Het is niet gezegd dat ze daar ook daadwerkelijk van genieten.
Vaak doen mensen alleen dingen om ergens bij te horen, zonder zich af te vragen of ze zich daar ook goed bij voelen. Ik heb het zelf ook meegemaakt op gelegenheden waar veel mensen bijeen waren: begon er ééntje iets te doen, dan zag je de rest zo snel mogelijk hetzelfde doen om maar niet uit de toon te vallen.
Voor mij het signaal: wegwezen hier
Toch ken ik veel mensen die daar oprecht van genieten. Onze maatschappij is gericht op extraverten, je ziet het in reclames, tv-programma's en op sociale media. Jongerenvakanties zijn gericht op feesten en in woonprogramma's is de standaard vraag "we willen graag een grote gezellige keuken om te borrelen met vrienden". Ik vind het niet gek dat je als onzekere introvert daarin probeert mee te doen. Dat heb ik zelf ook gedaan. Inmiddels is dat gelukkig wel anders. Als ik zeg dat ik het hele weekend lekker thuis heb gerommeld hoor ik toch ook wel regelmatig "oh, dat lijkt me heerlijk". Ik heb een hekel aan feestjes (tenminste, de bijeenkomsten met veel drukte en harde muziek die wij feestjes noemen) en dat vinden mensen vaak wel raar. "Ga toch lekker trouwen, reden voor een mooi feest." Eehm, dat is voor mij juist een reden om níet te trouwen. Ik word ook niet vaak uitgenodigd voor feestjes. Aan de ene kant vind ik dat heerlijk, aan de andere kant krijg ik dan toch een beetje het gevoel dat ik er niet bij hoor. Dat vind ik nog wel een lastige.
donderdag 4 januari 2018 om 10:51
Ik zit er vaak tussen in. Wil eigenlijk wel meer ondernemen maar dat hoeft niet in de vorm van uitgaan, concerten of wat dan ook.
Maar wil eigenlijk wel meer reizen of vaker dagjes weg, naar een andere stad. Maar dat vind ik ook weer heel fijn om juist alleen te doen.
Maar wil eigenlijk wel meer reizen of vaker dagjes weg, naar een andere stad. Maar dat vind ik ook weer heel fijn om juist alleen te doen.
yesss wijzigde dit bericht op 06-01-2018 10:52
54.10% gewijzigd
donderdag 4 januari 2018 om 16:23
Ik heb het ook met (vrijwilligers)werk. Als kind leek het me al heel leuk om te verkopen. In een winkel, een kraam. Nog steeds vind ik zo'n baantje er gezellig uitzien. Maar in de praktijk valt het me tegen. Ik ben in het seizoen vrijwilliger in een speeltuin. Entrees doen, snoep/ijs/drank verkopen. Het is vaak flink aanpoten en soms zelfs zo druk dat je haast geen tijd hebt om even wat te nuttigen. Heb je een hap of slok genomen staan er alwéér kinderen. Dan duurt zo'n middag lang. Ik voelde me opgejaagd en geïrriteerd als er een hele rij staat. Sommige kinderen veranderen een paar keer van mening. Kun je opnieuw gaan rekenen. Het kost me dan echt moeite om vriendelijk te blijven. Tegenwoordig doe ik het samen met mijn moeder. Zij kan wat minder uit de kant. Dus ik doe het loop- en pakwerk. Zij afrekenen en het contact.
donderdag 4 januari 2018 om 17:29
Ja hoor, herken dit helemaal.dagdromer1986 schreef: ↑03-01-2018 21:51Herkennen jullie het 'soms de wens hebben om extravert te zijn' omdat dat heel gezellig lijkt?
Als ik foto's/video's van mensen die helemaal los gaan tijdens uitgaan (niet voor zes uur 's ochtends thuis, 'zuipen tot we kruipen' dat idee) dan denk ik: het lijkt alsof zij heel intens genieten van zo'n avond, dat het echte een grote beleving is.
Maar als je mij een avond in een kroeg neerzet wordt dat voor mij echt geen onvergetelijke avond. Ik vind het eerder warm, druk, ben halverwege al moe en tegen drank kan ik al helemaal niet. Meer dan drie glazen alcohol drink ik nooit, meestal hooguit 1 of 2.
Een avond thuis, in een theater of een overnachting in de natuur... van dat soort dingen geniet ik veel meer. Als ik kijk naar waar ik van geniet zijn dat zeker introverte activiteiten. De extravertere dingen lijken me heel gezellig maar in de praktijk word ik er echt niet blij van.
Het aantrekkelijke van de extraverte activiteiten zit 'm denk ik in dat het lijkt alsof je daarmee meer 'maximaal leeft'. Alles eruit halen, risico's nemen, geen remmingen.
Nou zit dat zoeken naar 'maximale ervaringen' sowieso wel in mijn karakter. Ik zou bijvoorbeeld heel graag skydiven (kan helaas niet, i.v.m. te stug trommelvlies) en ben altijd in voor onbekende dingen. Herkennen jullie de behoefte aan adrenaline? Het hoeft introvert zijn ook niet uit te sluiten natuurlijk. Maar ergens vind ik het een tegenstrijdige combi
Lastig uit te leggen maar misschien herkent iemand het toch, of juist niet.
In deze extraverte wereld laat je je soms gek maken om wat je allemaal moet doen en 'willen'. Ik zat pas een vlogster te bekijken (sowieso is heel die vlogtrent van nu puur een extraverte activiteit en dus ook weer de norm), die heel veel reist, en een hip en happening leven heeft, en eerst denk ik dan dat ik dat ook wel zou willen en zit ik in mijn hoofd al te bedenken wat ik allemaal wil doen, maar als ik dan realistisch ga kijken weet ik al dat dat veel te vermoeiend voor me is en dat als ik ergens ben altijd een soort van rusteloos gevoel heb dat ik weer terug wil naar mijn 'basis' (lees: de bank + mijn laptop).
Ik vind het soms jammer dat ik geen ander persoon ben, een extravert persoon die geniet van allerlei activiteiten en drukte omdat je dan inderdaad veel meer meemaakt en meer 'uit het leven haalt'. Maar als persoon die ik nu ben moet ik die dingen helemaal niet willen omdat ik dat niet aankan en uiteindelijk ook gewoon niet leuk genoeg vind.
donderdag 4 januari 2018 om 17:33
Hoezitdit schreef: ↑04-01-2018 06:48Waar ik dan soms 'last' van heb, is mensen die vaak vragen wat je in het weekend gedaan hebt. Nou, heel eerlijk, we doen nooit spectaculaire dingen, kunnen erg genieten van een fietstocht of wandeling en voor de rest lekker thuis. En dat voelt niet altijd fijn om dat te zeggen, vooral als mensen zelf heel anders zijn, en dan voel je ze ongeveer denken. We hebben zelden feestjes, alleen soms verjaardagsfeestjes, en daar zie ik als een berg tegenop.
Dit maakt me dan echt weer niet uit. Ik zeg altijd eerlijk dat ik niks heb gedaan. Ik heb dan lekker uitgerust en dat heb ik hard nodig. Zie dat als gezond en zorgen voor mezelf, als weten wat ik nodig heb.
Ik had een collega die altijd heel haar weekend volgepland had met activiteiten en dan maandag totaal niet uitgerust op haar werk aankwam, en ik moet zeggen dat ik daar een beetje op 'neerkeek'. Je zal maar altijd het gevoel hebben dat je moet moet moet, onder de mensen moet zijn, en nooit eens even rustig kan uitrusten. Vind je het gek dat al die millenials nu een burn out hebben. Vind dat oppervlakkig en bijna vluchten voor iets ofzo (maar goed, zo kijk ik als introvert er tegenaan, zij zal mij wel extreem saai vinden).
donderdag 4 januari 2018 om 18:19
Heb dit ook, als introverte millenial.RégineFilange schreef: ↑04-01-2018 17:33Dit maakt me dan echt weer niet uit. Ik zeg altijd eerlijk dat ik niks heb gedaan. Ik heb dan lekker uitgerust en dat heb ik hard nodig. Zie dat als gezond en zorgen voor mezelf, als weten wat ik nodig heb.
Ik had een collega die altijd heel haar weekend volgepland had met activiteiten en dan maandag totaal niet uitgerust op haar werk aankwam, en ik moet zeggen dat ik daar een beetje op 'neerkeek'. Je zal maar altijd het gevoel hebben dat je moet moet moet, onder de mensen moet zijn, en nooit eens even rustig kan uitrusten. Vind je het gek dat al die millenials nu een burn out hebben. Vind dat oppervlakkig en bijna vluchten voor iets ofzo (maar goed, zo kijk ik als introvert er tegenaan, zij zal mij wel extreem saai vinden).
Veritas vos liberabit
donderdag 4 januari 2018 om 18:22
Ik geniet juist optimaal van het alleen zijn. Toegeven, ik heb me ook een tijd erg eenzaam gevoeld. Maar nu heb ik helemaal mijn draai gevonden en doe heerlijk op mijn eigen tempo mijn eigen ding. Ik heb veel te lang geprobeerd ook extravert te zijn, en daar op terugkijkend merk ik pas hoezeer dat niet bij me paste.
Ik kan zomaar een hele zaterdagochtend met de krant zoet zijn. Koffie erbij, heerlijk. Echt genieten vind ik dat. Mijn weekenden zijn dan ook gevuld met heerlijk niks
Ik kan zomaar een hele zaterdagochtend met de krant zoet zijn. Koffie erbij, heerlijk. Echt genieten vind ik dat. Mijn weekenden zijn dan ook gevuld met heerlijk niks
donderdag 4 januari 2018 om 19:27
Leuk om te lezen dat jullie je er wel een beetje in herkennen.
RegineFilange... ben ik het mee eens ja, ik kijk er toch ook een beetje op neer als mensen gewoon tegen hun zin in weekenden volplannen met 'gezelligheid waar ze helemaal geen zin in hebben'. Vind ik dan ook weer niet helemaal terecht van mezelf, want ja... het is gewoon onkunde en zo heeft iedereen wel wat. Maar ik snap het gevoel wel wat je erbij krijgt als je mensen dit hoort zeggen, heb dat zelf dus ook. Want ik denk: sta voor wat jezelf fijn vindt, wees jezelf hoe dat er ook uitziet.
Al is dat meteen ook wel een leerpuntje voor mezelf: ik dóe wel wat ik fijn vind, maar voel me altijd opgelaten over de vraag: wat heb je gedaan dit weekend? Terwijl je natuurlijk heel goed uit kan spreken dat je het ook heerlijk vindt om rustig aan te doen/thuis te zijn, zoals CarrieM. dat doet. Wil dat ook meer proberen te doen.
Dymphnatam... dat is ook wel een punt, dat misschien lang niet iedereen dat feesten zo leuk vindt, dat het veel kuddegedrag is. Maar toch zijn er denk ik ook veel mensen die het ook wel oprecht leuk vinden.
Hondenmens: heel herkenbaar wat je schrijft, ook over leeftijd. Zo denk ik ook vaak... ik geniet van op de bank zitten, lezen, series kijken, lopen in de natuur en andere rustige dingen. Maar dat zijn allemaal dingen die ik ook nog kan doen als ik een stuk ouder ben. Soms voel ik dus de behoefte om 'wildere' of spannendere dingen te doen nu ik nog 'jong' ben. Niet omdat ik denk dat dat moet, maar omdat ik die kant ook heb. Maar vaak wint de rustige kant de tweestrijd. Dat heeft dan denk ik met die comfortzone te maken (sorry voor het woord 'hoezitdit
). Dat zegt het precies... comfortabele zone... maar dingen daarbuiten kunnen toch ook heel leuk zijn. Mijn leukste ervaring tot nu toe vind ik een reis naar Thailand die ik gemaakt heb. De drempel was heel hoog, al láng van tevoren behoorlijke stress... maar achteraf was het hartstikke leuk en fijn.
RegineFilange... ben ik het mee eens ja, ik kijk er toch ook een beetje op neer als mensen gewoon tegen hun zin in weekenden volplannen met 'gezelligheid waar ze helemaal geen zin in hebben'. Vind ik dan ook weer niet helemaal terecht van mezelf, want ja... het is gewoon onkunde en zo heeft iedereen wel wat. Maar ik snap het gevoel wel wat je erbij krijgt als je mensen dit hoort zeggen, heb dat zelf dus ook. Want ik denk: sta voor wat jezelf fijn vindt, wees jezelf hoe dat er ook uitziet.
Al is dat meteen ook wel een leerpuntje voor mezelf: ik dóe wel wat ik fijn vind, maar voel me altijd opgelaten over de vraag: wat heb je gedaan dit weekend? Terwijl je natuurlijk heel goed uit kan spreken dat je het ook heerlijk vindt om rustig aan te doen/thuis te zijn, zoals CarrieM. dat doet. Wil dat ook meer proberen te doen.
Dymphnatam... dat is ook wel een punt, dat misschien lang niet iedereen dat feesten zo leuk vindt, dat het veel kuddegedrag is. Maar toch zijn er denk ik ook veel mensen die het ook wel oprecht leuk vinden.
Hondenmens: heel herkenbaar wat je schrijft, ook over leeftijd. Zo denk ik ook vaak... ik geniet van op de bank zitten, lezen, series kijken, lopen in de natuur en andere rustige dingen. Maar dat zijn allemaal dingen die ik ook nog kan doen als ik een stuk ouder ben. Soms voel ik dus de behoefte om 'wildere' of spannendere dingen te doen nu ik nog 'jong' ben. Niet omdat ik denk dat dat moet, maar omdat ik die kant ook heb. Maar vaak wint de rustige kant de tweestrijd. Dat heeft dan denk ik met die comfortzone te maken (sorry voor het woord 'hoezitdit
). Dat zegt het precies... comfortabele zone... maar dingen daarbuiten kunnen toch ook heel leuk zijn. Mijn leukste ervaring tot nu toe vind ik een reis naar Thailand die ik gemaakt heb. De drempel was heel hoog, al láng van tevoren behoorlijke stress... maar achteraf was het hartstikke leuk en fijn.
zondag 7 januari 2018 om 18:13
Herkenbaar RégineFilange.
Ik kijk ook weleens vlogs en ik zou wel vaker willen reizen of dagjes weg.
Maar te lang van huis weet ik nu al dat ik dat niet fijn ga vinden.
Ik heb het ook snel met iets 'gehad' ofzo. Soms wel jammer, in gedachten kan ik me helemaal verheugen op iets, maar als ik dan bijvoorbeeld een dagje wegga zijn er allemaal weer stoorzenders, druk, of ik ben die dag dan toevallig heel moe, waardoor ik er niet echt van kan genieten en ik me pas weer ontspannen voel als ik thuis ben.
Ben echt op zoek naar een balans daarin, wel genoeg leuke dingen doen maar ook niet teveel tegen mijn natuur ingaan.
Ik kijk ook weleens vlogs en ik zou wel vaker willen reizen of dagjes weg.
Maar te lang van huis weet ik nu al dat ik dat niet fijn ga vinden.
Ik heb het ook snel met iets 'gehad' ofzo. Soms wel jammer, in gedachten kan ik me helemaal verheugen op iets, maar als ik dan bijvoorbeeld een dagje wegga zijn er allemaal weer stoorzenders, druk, of ik ben die dag dan toevallig heel moe, waardoor ik er niet echt van kan genieten en ik me pas weer ontspannen voel als ik thuis ben.
Ben echt op zoek naar een balans daarin, wel genoeg leuke dingen doen maar ook niet teveel tegen mijn natuur ingaan.
yesss wijzigde dit bericht op 07-01-2018 19:13
22.09% gewijzigd
zondag 7 januari 2018 om 18:21
zondag 7 januari 2018 om 19:10
Ben het helemaal met je eens. Ik zie dat best vaak, mensen die dan alle dagen vol plannen en daar soort van trots op zijn. Maar ondertussen wel altijd moe zijn of vaak ziek.RégineFilange schreef: ↑04-01-2018 17:33Dit maakt me dan echt weer niet uit. Ik zeg altijd eerlijk dat ik niks heb gedaan. Ik heb dan lekker uitgerust en dat heb ik hard nodig. Zie dat als gezond en zorgen voor mezelf, als weten wat ik nodig heb.
Ik had een collega die altijd heel haar weekend volgepland had met activiteiten en dan maandag totaal niet uitgerust op haar werk aankwam, en ik moet zeggen dat ik daar een beetje op 'neerkeek'. Je zal maar altijd het gevoel hebben dat je moet moet moet, onder de mensen moet zijn, en nooit eens even rustig kan uitrusten. Vind je het gek dat al die millenials nu een burn out hebben. Vind dat oppervlakkig en bijna vluchten voor iets ofzo (maar goed, zo kijk ik als introvert er tegenaan, zij zal mij wel extreem saai vinden).
Ik geloof ik er heilig in dat het goed is naar je lichaam te luisteren en daar bewust mee om te gaan en dat het heel goed en gezond is om soms gewoon even niks te doen. En inderdaad precies wat je zegt, weten wat je nodig hebt en zorgen voor jezelf. Is eigenlijk iets heel krachtigs.
maandag 8 januari 2018 om 20:25
Wauw ik lees hier al even mee maar heb nu toch maar een account gemaakt om te reageren.
Ik vraag me al heel lang af wat er met mij scheelt en waarom ik zoveel vriendschappen verlies en waarom vriendschappen onderhouden me zoveel moeite kost en me weinig interesseert.
Had er laatst met mijn vriend nog een hele discussie over want ik pieker dan enorm over dat ik anders ben dan andere mensen en ik hoor veel vrienden te hebben want iedereen heeft dat. Gelukkig is mijn vriend zo nuchter en ziet hij geen problemen waar er geen zijn "je vindt het toch goed zo?" -"ja..." -"wat is dan het probleem?" tja...
Ik herken me vooral erg in Doubletree20.
Verder ben ik dan weer wel erg sociaal met collega's, maar na het werk heb ik dan liever rust en wil ik bezig zijn met mijn beestjes. En heb ik liever contact via internet.
Moesten er mensen hetzelfde zijn en graag ook via chat babbelen dan mogen jullie altijd een pb sturen. Ben zelf 25, wat (ruime) leeftijdsgenoten zijn altijd welkom.
Ik vraag me al heel lang af wat er met mij scheelt en waarom ik zoveel vriendschappen verlies en waarom vriendschappen onderhouden me zoveel moeite kost en me weinig interesseert.
Had er laatst met mijn vriend nog een hele discussie over want ik pieker dan enorm over dat ik anders ben dan andere mensen en ik hoor veel vrienden te hebben want iedereen heeft dat. Gelukkig is mijn vriend zo nuchter en ziet hij geen problemen waar er geen zijn "je vindt het toch goed zo?" -"ja..." -"wat is dan het probleem?" tja...
Ik herken me vooral erg in Doubletree20.
Verder ben ik dan weer wel erg sociaal met collega's, maar na het werk heb ik dan liever rust en wil ik bezig zijn met mijn beestjes. En heb ik liever contact via internet.
Moesten er mensen hetzelfde zijn en graag ook via chat babbelen dan mogen jullie altijd een pb sturen. Ben zelf 25, wat (ruime) leeftijdsgenoten zijn altijd welkom.
maandag 8 januari 2018 om 20:52
Ik herken dit wel hoor. Misschien heb je er iets aan: ik weet wel waar het bij mijn aan schort en dat is, omdat ik voornamelijk in mijn hoofd of in het moment leef. Voornamelijk dat laatste is bij mij de oorzaak. Alles wat buiten mijn zintuigen valt dat is er eigenlijk niet. Dus als ik met vrienden ben en ik draai me om ben ik ze eigenlijk al vergeten. Als ik dan alleen ben en in mijn hoofd zit dan komen ze daar soms wel langs en dan moet ik echt meteen appen of weer eens een afspraak maken, want 3 seconden later ben ik het weer vergeten.Emanimal schreef: ↑08-01-2018 20:25Wauw ik lees hier al even mee maar heb nu toch maar een account gemaakt om te reageren.
Ik vraag me al heel lang af wat er met mij scheelt en waarom ik zoveel vriendschappen verlies en waarom vriendschappen onderhouden me zoveel moeite kost en me weinig interesseert.
Had er laatst met mijn vriend nog een hele discussie over want ik pieker dan enorm over dat ik anders ben dan andere mensen en ik hoor veel vrienden te hebben want iedereen heeft dat. Gelukkig is mijn vriend zo nuchter en ziet hij geen problemen waar er geen zijn "je vindt het toch goed zo?" -"ja..." -"wat is dan het probleem?" tja...
Ik herken me vooral erg in Doubletree20.
Verder ben ik dan weer wel erg sociaal met collega's, maar na het werk heb ik dan liever rust en wil ik bezig zijn met mijn beestjes. En heb ik liever contact via internet.
Moesten er mensen hetzelfde zijn en graag ook via chat babbelen dan mogen jullie altijd een pb sturen. Ben zelf 25, wat (ruime) leeftijdsgenoten zijn altijd welkom.
Daarnaast ben ik totaal niet mensgericht en dat helpt ook niet echt. Je bent niet uniek, maar types als (denk ik) jij en ik zijn moeilijk te vinden, juist, omdat ze mensen niet echt op zoeken.
maandag 8 januari 2018 om 21:09
Wat jammer dat je zo denkt. Ik heb geleerd dat ik als introvert misschien niet alles uit het leven haal volgens de extraverte standaard, maar wel dat ik als introvert veel meer gereedschap heb om het beste uit mezelf te halen dan een extravert en daardoor ik veel beter weet wat ik in de extraverte wereld echt leuk vind en dus weinig last heb van FOMO. Ik kan van alles, maar ik hoef niet. Ik zou voor geen goud willen ruilen met een het merendeel van de extraverten.RégineFilange schreef: ↑04-01-2018 17:29Ja hoor, herken dit helemaal.
In deze extraverte wereld laat je je soms gek maken om wat je allemaal moet doen en 'willen'. Ik zat pas een vlogster te bekijken (sowieso is heel die vlogtrent van nu puur een extraverte activiteit en dus ook weer de norm), die heel veel reist, en een hip en happening leven heeft, en eerst denk ik dan dat ik dat ook wel zou willen en zit ik in mijn hoofd al te bedenken wat ik allemaal wil doen, maar als ik dan realistisch ga kijken weet ik al dat dat veel te vermoeiend voor me is en dat als ik ergens ben altijd een soort van rusteloos gevoel heb dat ik weer terug wil naar mijn 'basis' (lees: de bank + mijn laptop).
Ik vind het soms jammer dat ik geen ander persoon ben, een extravert persoon die geniet van allerlei activiteiten en drukte omdat je dan inderdaad veel meer meemaakt en meer 'uit het leven haalt'. Maar als persoon die ik nu ben moet ik die dingen helemaal niet willen omdat ik dat niet aankan en uiteindelijk ook gewoon niet leuk genoeg vind.
dinsdag 9 januari 2018 om 11:37
Welkom Emanimal 
Ik las net een leuk artikel over "Introvert versus Extravert zijn". Voor mij persoonlijk klopt het helemaal.
Spell68; ik wou juist dat ik wat meer in het moment leefde. Het lijkt mij een stuk rustiger om te denken aan datgene wat op dat moment in je zintuigen valt.
Toch ben ik aan de ene kant ook weer niet graag alleen in tegenstelling tot veel mensen hier? Of laat ik het zo zeggen, ik kan goed een avondje alleen zijn maar bijvoorbeeld een heel weekend niet, dan voel ik me ontzettend eenzaam en zoek ik wel mensen op. (uiteraard alleen mensen waar ik een hele hechte band mee heb wat er helaas niet veel meer zijn) Ik ga ook graag uit eten, naar de film, winkelen, op vakantie maar ik haat gewoon feestjes, verjaardagen etc. Ik heb ook altijd heel weinig rust in m'n hoofd waardoor ik me moeilijk kan bezig houden met iets.
Er was hier ook zo'n topic op dit forum over mensen die graag op zichzelf zijn, dit topic zal ook voor de meeste hier van toepassing zijn.
Ik las net een leuk artikel over "Introvert versus Extravert zijn". Voor mij persoonlijk klopt het helemaal.
Spell68; ik wou juist dat ik wat meer in het moment leefde. Het lijkt mij een stuk rustiger om te denken aan datgene wat op dat moment in je zintuigen valt.
Toch ben ik aan de ene kant ook weer niet graag alleen in tegenstelling tot veel mensen hier? Of laat ik het zo zeggen, ik kan goed een avondje alleen zijn maar bijvoorbeeld een heel weekend niet, dan voel ik me ontzettend eenzaam en zoek ik wel mensen op. (uiteraard alleen mensen waar ik een hele hechte band mee heb wat er helaas niet veel meer zijn) Ik ga ook graag uit eten, naar de film, winkelen, op vakantie maar ik haat gewoon feestjes, verjaardagen etc. Ik heb ook altijd heel weinig rust in m'n hoofd waardoor ik me moeilijk kan bezig houden met iets.
Er was hier ook zo'n topic op dit forum over mensen die graag op zichzelf zijn, dit topic zal ook voor de meeste hier van toepassing zijn.
dinsdag 9 januari 2018 om 12:24
Dat zou ik ook wel meer willen Spell.
Maar ook mezelf sterker voelen en trots zijn op wie ik ben. Dat komt bij jou wel heel sterk naar voren.
Ik ben eigenlijk al een hele tijd bezig met het proces van acceptatie, het leven leiden wat bij me past, niet wat anderen verwachten, maar ik blijf heen en weer gaan.
Kies ik niet voor de veilige weg? Ik wil trouwens wel hulp hierbij gaan vragen, met iemand praten, om echt die connectie te krijgen met wat ik wil.
(Liever niet quoten, wil soms nog wat aanpassen of verwijderen )
Maar ook mezelf sterker voelen en trots zijn op wie ik ben. Dat komt bij jou wel heel sterk naar voren.
Ik ben eigenlijk al een hele tijd bezig met het proces van acceptatie, het leven leiden wat bij me past, niet wat anderen verwachten, maar ik blijf heen en weer gaan.
Kies ik niet voor de veilige weg? Ik wil trouwens wel hulp hierbij gaan vragen, met iemand praten, om echt die connectie te krijgen met wat ik wil.
(Liever niet quoten, wil soms nog wat aanpassen of verwijderen
)
yesss wijzigde dit bericht op 18-01-2018 15:32
42.38% gewijzigd
