Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
vrijdag 15 juni 2018 om 21:25
Dat met groepsapps heb ik dus ook.dagdromer1986 schreef: ↑15-06-2018 19:22Leuk boek 'ik moet nog even kijken of ik kan'. Heb het nog niet van a tot z gelezen, wel hier en daar stukjes. Het is leuk geschreven en veel herkenning.
Trouwens, groepsapps... dat vind ik dan wel weer gezellig. Ik praat 'schriftelijk' veel makkelijker dan in het echt. Gewoon lekker rustig thuis, zonder prikkels de opmerkingen lezen. Je kan nog heel even nadenken voordat je wat terugstuurt en daarbij verwerk ik schriftelijke opmerkingen veel sneller. Als ik een 'echt gesprek' heb vind ik het lastig om snel te begrijpen/verwerken wat iemand zegt. Dingen die geschreven staan kan ik veel sneller plaatsen.
Durf dan veel sneller iets te schrijven/zeggen (dan in real-life).
Dit heb ik trouwens ook met sociaal moeilijke situaties.
Als iemand iets lulligs zegt dan reageer ik hier veel moeilijker op, dan via de app.
Ook omdat je dan minder tijd hebt om te reageren uiteraard.
zaterdag 16 juni 2018 om 11:24
Bij mij ook, soms zit ik in zo'n flow en slaap ik ook beter, al komt dat de laatste tijd niet zo vaak voorUnknown1985 schreef: ↑14-06-2018 21:48Bij mij kan het echt per week verschillen. Maar de weken dat ik echt goed slaap zijn in de minderheid. Het is inderdaad niet verkeerd om ernaar te kijken. Je zou zomaar eens te veel aan slaapgebrek kunnen wijten.
Maar heb ook weken dat alles teveel is en ik geen fut heb om voor mezelf iets leuks te doen want dan staat de volgende verplichting alweer voor de deur.
yesss wijzigde dit bericht op 17-06-2018 11:47
21.99% gewijzigd
zaterdag 16 juni 2018 om 16:02
Morgen vaderdag. Gek genoeg kan ik daar dan helemaal tegenop kijken. Ik ga best vaak bij mijn ouders op visite, als mijn pet ernaar staat. Maar als het dan op 'verplichte' dagen is, dan lijkt het wel alsof ik er al dagen van tevoren tegenop kan gaan zitten kijken.
Mijn partner is volgende week ook nog jarig, en dan een paar dagen later mijn moeder weer. Het zit altijd zo dicht op elkaar en dan denk ik pffffhhh ik heb echt geen idee waarom dit nou zo moet, elke week met elkaar in een kringetje zitten
Ik zou net zo lief zeggen laten we het afblazen en gewoon 1 keer met zijn allen uit eten gaan. Maarja, het hoort erbij, dus we doen het maar.
Ergens ook stom want ik voel me ertoe verplicjht, maar mijn zwager viert zijn verjaardag ook al niet meer,geen haan die er naar kraait. Maar IK voel me dan toch schuldig als ik er niets aan zou doen.
Mijn partner is volgende week ook nog jarig, en dan een paar dagen later mijn moeder weer. Het zit altijd zo dicht op elkaar en dan denk ik pffffhhh ik heb echt geen idee waarom dit nou zo moet, elke week met elkaar in een kringetje zitten
Ik zou net zo lief zeggen laten we het afblazen en gewoon 1 keer met zijn allen uit eten gaan. Maarja, het hoort erbij, dus we doen het maar.Ergens ook stom want ik voel me ertoe verplicjht, maar mijn zwager viert zijn verjaardag ook al niet meer,geen haan die er naar kraait. Maar IK voel me dan toch schuldig als ik er niets aan zou doen.
zaterdag 16 juni 2018 om 17:12
Soms heb ik echt het gevoel dat ik met mijn introverte, terughoudende en ook wat softe/slappe houding nogal problemen veroorzaak in de communicatie.
Dit heb ik vooral met mensen die nogal direct en overheersend kunnen zijn.
Krijg dan het gevoel dat de verhoudingen dan erg scheef kunnen groeien.
Ook doordat ik mij afzijdig en kan houden en vaag kan overkomen.
Wellicht is het ook juist een reactie op dit gedrag van eerdergenoemde mensen.
Onbewust zet ik mij wellicht ook af tegen dit soort types.
Ergens heb ik het idee dat dit niet klopt.
Toch is het iets waar ik mij geen raad mee weet.
Dit heb ik vooral met mensen die nogal direct en overheersend kunnen zijn.
Krijg dan het gevoel dat de verhoudingen dan erg scheef kunnen groeien.
Ook doordat ik mij afzijdig en kan houden en vaag kan overkomen.
Wellicht is het ook juist een reactie op dit gedrag van eerdergenoemde mensen.
Onbewust zet ik mij wellicht ook af tegen dit soort types.
Ergens heb ik het idee dat dit niet klopt.
Toch is het iets waar ik mij geen raad mee weet.
zaterdag 16 juni 2018 om 21:00
yesss schreef: ↑16-06-2018 16:16Herkenbaar Snorriemorrie, ik heb de komende dagen ook wat dingen achter elkaar en dan nog werken.
Het zit dan ook te dicht op elkaar, het kost me dan gewoon heel veel energie en zit al niet al te best in mijn vel. (Wat weer versterkt wordt door het feit dát het dus de komende dagen wat drukker is) Ben blij als het donderdag isdan is de drukte weer voorbij.
Ik vind het wel apart, want dit is eigenlijk het eerste jaar dat ik ook echt daadwerkelijk besef wat er aan de hand is. Juni en begin juli vind ik altijd heel erg pittig. Vorig jaar was ik zelfs een beetje depri rond deze tijd van het jaar. Nu begrijp ik eigenlijk pas waarom: ik ben constant tegen mijn eigen aard aan het ingaan in deze maanden.
Het voelt ook altijd alsof ik geen nee kan zeggen tegen zulke sociale verplichtingen. Er wordt altijd wel gezegd dat het niet erg is als ik nee zeg, maar ik merk toch wel dat men teleurgesteld is als ik dat doe. De verwachtingen zijn vaak ook wel erg hoog. Als mijn moeder doordeweeks jarig is dan viert ze het in het weekend, maar verwacht dat eigenlijk wel van mij dat ik op haar echte verjaardag ook nog even langkom. En dat ik ook blijf eten etc.
Ik neem me elke keer voor om mijn grenzen aan te geven, maar tot nu toe lukt dat maar mondjesmaat. Maar een kleine overwinning: ik heb nee gezegd tegen mee-eten op Vaderdag! Dus dat is in elk geval al iets.
zondag 17 juni 2018 om 08:44
Dit herken ik wel en ik denk velen hier.JXL schreef: ↑16-06-2018 17:12Soms heb ik echt het gevoel dat ik met mijn introverte, terughoudende en ook wat softe/slappe houding nogal problemen veroorzaak in de communicatie.
Dit heb ik vooral met mensen die nogal direct en overheersend kunnen zijn.
Krijg dan het gevoel dat de verhoudingen dan erg scheef kunnen groeien.
Ook doordat ik mij afzijdig en kan houden en vaag kan overkomen.
Wellicht is het ook juist een reactie op dit gedrag van eerdergenoemde mensen.
Onbewust zet ik mij wellicht ook af tegen dit soort types.
Ergens heb ik het idee dat dit niet klopt.
Toch is het iets waar ik mij geen raad mee weet.
Overheersende dominante mensen ga ik het liefst uit de weg.
Ik denk doordat je niet overheerst wil worden, ga je vaag doen, zodat ze geen vat op je krijgen. Je wilt uiteraard niet overheerst worden en doordat je je afzijdig van hun houdt, krijgen ze niet de kans om je te domineren. Kan het zoiets zijn?
Dit type mens heeft juist veel duidelijkheid nodig en vooral duidelijke grenzen. En dan zijn er twee manieren. Of steeds continue je grenzen bewaken, wat erg vermoeiend is. Of je juist afzijdig houden. Dit laatste kost stukken minder energie.
zondag 17 juni 2018 om 14:02
Goed dat je vandaag voor jezelf gekozen hebt!snorriemorrie schreef: ↑16-06-2018 21:00Ik vind het wel apart, want dit is eigenlijk het eerste jaar dat ik ook echt daadwerkelijk besef wat er aan de hand is. Juni en begin juli vind ik altijd heel erg pittig. Vorig jaar was ik zelfs een beetje depri rond deze tijd van het jaar. Nu begrijp ik eigenlijk pas waarom: ik ben constant tegen mijn eigen aard aan het ingaan in deze maanden.
Het voelt ook altijd alsof ik geen nee kan zeggen tegen zulke sociale verplichtingen. Er wordt altijd wel gezegd dat het niet erg is als ik nee zeg, maar ik merk toch wel dat men teleurgesteld is als ik dat doe. De verwachtingen zijn vaak ook wel erg hoog. Als mijn moeder doordeweeks jarig is dan viert ze het in het weekend, maar verwacht dat eigenlijk wel van mij dat ik op haar echte verjaardag ook nog even langkom. En dat ik ook blijf eten etc.
Ik neem me elke keer voor om mijn grenzen aan te geven, maar tot nu toe lukt dat maar mondjesmaat. Maar een kleine overwinning: ik heb nee gezegd tegen mee-eten op Vaderdag! Dus dat is in elk geval al iets.
Mijn moeder is daar makkelijk in. Ik mag komen en gaan wanneer ik wil bij haar en stiefvader. Vandaag ook met Vaderdag. Ze heeft me even de planning verteld. Gebak en dat ze vanavond friet met drumsticks en beenham gaan eten. Lust ik allemaal graag. Toch weet ik niet of ik blijf eten. Geen zin om daar weer een paar uur te zitten. Als er andere visite bij is loopt het ook vaak uit met eten. Je kent het wel. Nog even borrelen voor het eten en het is zo weer 19:00 uur. Van mij hoeft dat niet. Bovendien heb ik volgende week 3 dagen achter elkaar een afspraak staan.
zondag 17 juni 2018 om 16:34
Mijn ouders gelukkig ook. Die houden totaal niet van verplichtingen, tradities etc. Dus daar ben ik wel blij mee.Kwebbeltje91 schreef: ↑17-06-2018 15:42Ik ben ook blij dat mijn ouders ons daar vrij in laten. Alhoewel mijn vader er íets makkelijker in is dan mijn moeder.
zondag 17 juni 2018 om 18:33
Ik ben weer terug van Vaderdag visite. Na een gebakje en wat snacken zat ik nog te dubben of ik zou blijven eten. Maar toen kwamen om 17:30 mijn oudste stiefzus met man onverwachts binnen. Die anders nooit komen op Vaderdag. Ik mag ze niet. Zij met haar snerpstem. Hij is dominant en moet altijd aan het woord zijn. Mijn moeder denkt er hetzelfde over. Ze gaf me een paar drumsticks mee naar huis en begrijpt goed dat ik weg wilde.
zondag 17 juni 2018 om 18:48
Het is een stel dat een beetje boven zijn stand leeft. Hij is bouwvakker en bouwt prachtige huizen, die hij na een paar jaar erin wonen weer verkoopt. Groot stuk grond, paardenstal, dure vakanties en hobby's. Ze zijn miljonair, maar dat geld zit allemaal in de buitenkant. Laatst hadden ze geen geld voor een reparatie van 400 Euro. En maar aan de buitenwereld laten zien hoe goed ze het voor elkaar hebben. Wat ik helemaal asociaal vond is met Kerst een paar jaar terug. Het diner was bij hen te doen, maar mijn moeder en stiefvader moesten alles betalen. Het eten, de drank, cadeaus voor 13 man.Kwebbeltje91 schreef: ↑17-06-2018 18:37Oh vreselijk zulke types, hondenmens. Ik ontwijk zulke mensen ook (of ik probeer ze te ontwijken) want ze vreten energie van je.
hondenmens wijzigde dit bericht op 17-06-2018 18:50
3.75% gewijzigd
zondag 17 juni 2018 om 18:49
Wow.. Heel vreemd inderdaad.hondenmens schreef: ↑17-06-2018 18:48Het is een stel dat een beetje boven zijn stand leeft. Hij is bouwvakker en bouwt prachtige huizen, die hij na een paar jaar erin wonen weer verkoopt. Groot stuk grond, paardenstal, dure vakanties en hobby's. Ze zijn miljonair, maar dat geld staat niet op hun bankrekening. Laatst hadden ze geen geld voor een reparatie van 400 Euro. En maar aan de buitenwereld laten zien hoe goed ze het voor elkaar hebben. Wat ik helemaal vreemd vond is met Kerst een paar jaar terug. Het diner was bij hen te doen, maar mijn moeder en stiefvader moesten alles betalen. Het eten, de cadeaus voor 13 man.
zondag 17 juni 2018 om 19:15
Dat heb ik ook vaak. Voor mijn laatste sollicitatiegesprek heb ik echt heel lang geoefend. Bedenken wat er gevraagd kan worden, welke reacties er daarna weer zouden kunnen volgen op een antwoord dat ik zou geven. Op het moment dat ik er zat dacht ik dat alles weggezakt was. Maar door die goede voorbereiding ben ik waarschijnlijk een stuk scherper en vlotter overgekomen, alles zat blijkbaar toch goed in mijn hoofd.
Maar verder zeker, vooral bij onverwachte vergaderingen enzo. Ik heb echt tijd nodig om voor te bereiden.
Maar verder zeker, vooral bij onverwachte vergaderingen enzo. Ik heb echt tijd nodig om voor te bereiden.
zondag 17 juni 2018 om 19:16
Ik ben vandaag volgens voornemen ook niet al te lang gebleven. Anderhalf uur uiteindelijk. Dan is het ook lang genoeg voor mijn gevoel. Als ik langer blijf ga ik met een ontevreden gevoel weg, omdat ik me dan onprettig ga voelen. Nu was het precies goed voor mij.
Na afloop voelde ik me opeens een stuk minder chagerijnig, merkte ik....
Na afloop voelde ik me opeens een stuk minder chagerijnig, merkte ik....
zondag 17 juni 2018 om 20:00
Bij mij thuis wordt in principe elke gelegenheid aangegrepen om samen te komen. Alle feestdagen, verjaardagen enz. worden we uitgenodigd om 's middags of soms zelfs al 's ochtends te komen en te blijven tot na het avondeten. Ik begin hier inmiddels wel steeds meer mijn eigen plan in te trekken. Ik vind mijn familie hartstikke lief, maar ik wil toch ook wel wat meer mijn eigen tijd indelen.
zondag 17 juni 2018 om 20:10
Vaderdag/moederdag is in ons gezin geen big deal maar ik vind het altijd wel leuk om er even wat mee te doen. Mijn ouders betekenen veel voor me en ze zijn een grote steun. Dat kan natuurlijk ook op een andere dag, maar oké.
Ik ben met mijn vader gaan fietsen (wielrennen) en heb 'm onderweg getrakteerd op een sorbet. Simpel, maar toch even iets kleins gedaan.
Ik ben met mijn vader gaan fietsen (wielrennen) en heb 'm onderweg getrakteerd op een sorbet. Simpel, maar toch even iets kleins gedaan.
dagdromer1986 wijzigde dit bericht op 17-06-2018 20:42
0.41% gewijzigd
zondag 17 juni 2018 om 20:20
Wow.. Gelukkig is dat in mijn familie niet zo. Alhoewel, 1 familielid wel trouwens. Schat van een vrouw maar soms benauwt het me wel hoor.snorriemorrie schreef: ↑17-06-2018 20:00Bij mij thuis wordt in principe elke gelegenheid aangegrepen om samen te komen. Alle feestdagen, verjaardagen enz. worden we uitgenodigd om 's middags of soms zelfs al 's ochtends te komen en te blijven tot na het avondeten. Ik begin hier inmiddels wel steeds meer mijn eigen plan in te trekken. Ik vind mijn familie hartstikke lief, maar ik wil toch ook wel wat meer mijn eigen tijd indelen.
Ben trouwens wel even trots op mezelf, heb toch weer (gedeeltelijk) nee kunnen zeggen tegen dat familielid.
Dinsdag gaan we ergens eten, en ze stelde ook gelijk voor dat ik dan blijf slapen tot woensdag, omdat we dan samen een dagje weg gaan.
Superleuk, maar ik heb dinsdag ook school en na het eten wil ik gewoon weer lekker naar huis. Even tijd voor mezelf en lekker in mijn eigen bed slapen. De volgende dag moet ik er dan wel wat vroeger uit maar dat maakt me niets uit. Ik begin wel steeds beter mijn eigen agenda weer in te plannen. Dat was een tijdje minder hoor, maar dat had ik eigenlijk pas te laat in de gaten, stom he. Totdat ik echt elke dag wel iets gepland had en nauwelijks tijd voor mezelf had. Op een gegeven moment trok ik dat echt niet meer.
Nu zeg ik wat vaker nee en dat voelt zo goed!
zondag 17 juni 2018 om 20:32
Oh nee, wat dat betreft trek ik volledig mijn eigen plan. Dat weet ook iedereen. Ik eet vaak niet eens met kerst mee. Ik drink even een borrel en ik ga weer hoor. Goddank zijn wij ook geen verjaardagsfamilie in de zin dat elke verjaardag elk jaar door iedereen gevierd wordt. Ik haat het om iets te moeten in het weekend en beloof nooit dat ik kom.snorriemorrie schreef: ↑17-06-2018 20:00Bij mij thuis wordt in principe elke gelegenheid aangegrepen om samen te komen. Alle feestdagen, verjaardagen enz. worden we uitgenodigd om 's middags of soms zelfs al 's ochtends te komen en te blijven tot na het avondeten. Ik begin hier inmiddels wel steeds meer mijn eigen plan in te trekken. Ik vind mijn familie hartstikke lief, maar ik wil toch ook wel wat meer mijn eigen tijd indelen.
