Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
donderdag 26 september 2019 17:32
Het was eigenlijk heel saai. Gebakje, koffie en thee. Dat vond ik het enige leuke. De baas gaf een hele korte speech over de collega en dat was alles. Ze kreeg verschillende bloemstukken. De rest van de tijd was koffieleuten. Na een uur vroegen sommigen of ze terug mochten naar de afdeling. Dat mocht. Ze waren liever bezig. Ik ook en ben meegegaan. Een deel bleef in de kantine zitten tot 12:00.Kwebbeltje91 schreef: ↑26-09-2019 16:53Hoe is het gegaan?
Ik ben vanmiddag eindelijk even gaan winkelen. Het kwam er allemaal niet van of ik had geen zin meer om na werk te gaan winkelen in betreffende stad. Nu was ik onverwachts vrij maar ik had wel een gesprek op werk. Voor die tijd dus naar de stad gegaan, daar kwam ik een oude bekende tegen. Die vroeg: Waarom winkel je altijd alleen? zo ongezellig. Nee juist niet, ik vind het heerlijk om in mijn eentje te winkelen. Gewoon mijn eigen tempo bepalen etc.
Ik winkel ook graag alleen, hier in de buurt dan. De moeder van een vriendin vond dat ook raar.
donderdag 26 september 2019 18:00
Kwebbeltje91 schreef: ↑26-09-2019 16:53Hoe is het gegaan?
Ik ben vanmiddag eindelijk even gaan winkelen. Het kwam er allemaal niet van of ik had geen zin meer om na werk te gaan winkelen in betreffende stad. Nu was ik onverwachts vrij maar ik had wel een gesprek op werk. Voor die tijd dus naar de stad gegaan, daar kwam ik een oude bekende tegen. Die vroeg: Waarom winkel je altijd alleen? zo ongezellig. Nee juist niet, ik vind het heerlijk om in mijn eentje te winkelen. Gewoon mijn eigen tempo bepalen etc.
Hier ook. Soms kan ik het best eens gezellig vinden, maar als ik speciaal om bepaalde dingen uit ben wil ik het liefst alleen. Kan ik net zo lang in die ene winkel blijven als ik zelf wil. Hoef ik niet te denken: heeft de ander het nog naar haar zin? En heb ik na een half uur er genoeg van, dan ben ik zo weer thuis.
donderdag 26 september 2019 18:12
Ja hier precies hetzelfde.Blijenvrij schreef: ↑26-09-2019 18:00Hier ook. Soms kan ik het best eens gezellig vinden, maar als ik speciaal om bepaalde dingen uit ben wil ik het liefst alleen. Kan ik net zo lang in die ene winkel blijven als ik zelf wil. Hoef ik niet te denken: heeft de ander het nog naar haar zin? En heb ik na een half uur er genoeg van, dan ben ik zo weer thuis.
donderdag 26 september 2019 18:29
Wederom herkenbaar.
In mijn hoofd 'doorloop' ik regelmatig een gesprek pas (veel) later. Dat kan een paar uur later zijn, dat kan een dag later zijn. In mijn hoofd weet ik dan wat ik (ècht) had willen zeggen. Ik merk ook in mijn omgeving dat mensen mij niet (goed) kennen en soms helemaal verbaasd zijn als ze me 1 op 1 spreken en wel antwoord geef op vragen waar ik in drukkere situaties vaak geen antwoord op geef.
In this mad house we must all survive
donderdag 26 september 2019 18:33
Grotendeels herkenbaar. Ik winkel liever niet, maar als ik iets moet hebben (bijvoorbeeld kleding en/of schoenen), dan ga ik het liefst alleen. Ik vind het lastig om samen met anderen te winkelen. Vaak ligt het tempo erg laag, het struinen langs allerlei (lees: te veel) winkeltjes vind ik erg vermoeiend. Daarnaast: het gekwebbel en getetter de hele tijd... Alles bij elkaar vergt het veel energie en tijd, en beide besteed ik liever aan andere dingen.Blijenvrij schreef: ↑26-09-2019 18:00Hier ook. Soms kan ik het best eens gezellig vinden, maar als ik speciaal om bepaalde dingen uit ben wil ik het liefst alleen. Kan ik net zo lang in die ene winkel blijven als ik zelf wil. Hoef ik niet te denken: heeft de ander het nog naar haar zin? En heb ik na een half uur er genoeg van, dan ben ik zo weer thuis.
In this mad house we must all survive
donderdag 26 september 2019 18:38
Ja dat laatste heb ik ook. Zit er soms aan te denken om zo'n noice koptelefoon aan te schaffen. Hij is wel duur maar ik denk dat ik er wel baat bij kan hebben.Zijdehoentje schreef: ↑26-09-2019 18:33Grotendeels herkenbaar. Ik winkel liever niet, maar als ik iets moet hebben (bijvoorbeeld kleding en/of schoenen), dan ga ik het liefst alleen. Ik vind het lastig om samen met anderen te winkelen. Vaak ligt het tempo erg laag, het struinen langs allerlei (lees: te veel) winkeltjes vind ik erg vermoeiend. Daarnaast: het gekwebbel en getetter de hele tijd... Alles bij elkaar vergt het veel energie en tijd, en beide besteed ik liever aan andere dingen.
Ik ging vanmiddag 'even' boodschappen doen. Ik was echt overdonderd toen het zo druk was. Ik moest zelfs wachten op een parkeerplaats. Ik had echt wat boodschappen nodig en ik was toch in de buurt, dus ik wilde persé die winkel in. Half uur later eindelijk de winkel uitgestrompeld, ik kon zowat over de mensen lopen. Echt niet normaal. Ik was doodmoe toen ik bij mijn auto was. En daarna moest ik echt nog wat dingen in de stad hebben die ik al weken uitstelde. En dan ben ik blij dat ik in mijn eentje was, dat ik alles op mijn gemak kan doen etc.
donderdag 26 september 2019 18:39
Dan heb je het nog best lang volgehouden, knap hoor.hondenmens schreef: ↑26-09-2019 17:32Het was eigenlijk heel saai. Gebakje, koffie en thee. Dat vond ik het enige leuke. De baas gaf een hele korte speech over de collega en dat was alles. Ze kreeg verschillende bloemstukken. De rest van de tijd was koffieleuten. Na een uur vroegen sommigen of ze terug mochten naar de afdeling. Dat mocht. Ze waren liever bezig. Ik ook en ben meegegaan. Een deel bleef in de kantine zitten tot 12:00.
Ik winkel ook graag alleen, hier in de buurt dan. De moeder van een vriendin vond dat ook raar.
donderdag 26 september 2019 19:49
Blijenvrij schreef: ↑26-09-2019 18:00Hier ook. Soms kan ik het best eens gezellig vinden, maar als ik speciaal om bepaalde dingen uit ben wil ik het liefst alleen. Kan ik net zo lang in die ene winkel blijven als ik zelf wil. Hoef ik niet te denken: heeft de ander het nog naar haar zin? En heb ik na een half uur er genoeg van, dan ben ik zo weer thuis.
Precies. Ik loop dan constant op te letten wat de ander wil. Heb dan niet het idee dat ik kan doen en laten waar ik zelf zin in heb. Ik hou ook niet van al kletsend winkelen, ik snap niet wat daar leuk of gezellig aan is. Het gekke is, de enige waarmee ik wel samen kan winkelen is mijn vriend.
donderdag 26 september 2019 20:45
Oh heel herkenbaar, ik winkel ook het liefst alleen.
Een tijdje terug had ik met een kennis afgesproken en ze ging serieus hele verhalen vertellen toen ik tussen de rekken aan het kijken was.
Ik kan dat dan niet hoor... Ik koop dan ook niks omdat ik daar heel onrustig van wordt. Toen ben ik de volgende dag alleen terug gegaan
Een tijdje terug had ik met een kennis afgesproken en ze ging serieus hele verhalen vertellen toen ik tussen de rekken aan het kijken was.
Ik kan dat dan niet hoor... Ik koop dan ook niks omdat ik daar heel onrustig van wordt. Toen ben ik de volgende dag alleen terug gegaan
yesss wijzigde dit bericht op 26-09-2019 23:12
Reden: Opgelost
Reden: Opgelost
60.02% gewijzigd
donderdag 26 september 2019 21:16
@yesss hebben wij dezelfde familie?
Ik heb laatst ook wat dingen meegemaakt waarin dingen werden medegedeeld, en ik dus niet anders kon dan erin meegaan. Best frustrerend omdat nu mijn agenda wordt ingevuld door anderen.
Beetje warrig antwoord misschien, sorry daarvoor. Maar ik herken me wel in jouw situatie.
Ik sluit me ook verder aan bij Nuca
Ik heb laatst ook wat dingen meegemaakt waarin dingen werden medegedeeld, en ik dus niet anders kon dan erin meegaan. Best frustrerend omdat nu mijn agenda wordt ingevuld door anderen.
Beetje warrig antwoord misschien, sorry daarvoor. Maar ik herken me wel in jouw situatie.
Ik sluit me ook verder aan bij Nuca
donderdag 26 september 2019 21:31
Dankjewel voor jullie reacties, doet me dan toch even goed lastig hè Kwebbeltje, zeker met familie omdat je niet altijd onder dingen uitkomt. Heb inmiddels al een berichtje gestuurd dat het voor mij een te lange dag wordt en dat ik liever in de middag even kopje koffie kom doen.
Vind dit soort dingen ook gewoon moeilijk en jammer... Ik bedoel ik moet er dan al zelf achteraan en het voelt dan een beetje alsof het dan lullig is om me niet te vragen en ik daarom alsnog uitgenodigd wordt... de manier waarop voelt dan niet helemaal goed.
Maar ook met last minute dingen dat ik weleens denk, hoe goed kennen jullie me nou?
lastig hè Kwebbeltje, zeker met familie omdat je niet altijd onder dingen uitkomt. Heb inmiddels al een berichtje gestuurd dat het voor mij een te lange dag wordt en dat ik liever in de middag even kopje koffie kom doen.Vind dit soort dingen ook gewoon moeilijk en jammer... Ik bedoel ik moet er dan al zelf achteraan en het voelt dan een beetje alsof het dan lullig is om me niet te vragen en ik daarom alsnog uitgenodigd wordt... de manier waarop voelt dan niet helemaal goed.
Maar ook met last minute dingen dat ik weleens denk, hoe goed kennen jullie me nou?
donderdag 26 september 2019 21:39
@yess ja precies. Zo is er over een paar weken een familielid jarig. En je wordt standaard uitgenodigd eigenlijk. Vorig jaar moest ik op die verjaardag werken en ik was pas einde van de middag thuis. Ik zat in die periode niet lekker in mijn vel (vanwege werk) dus ik had diegene een paar dagen van tevoren gebeld en gezegd dat ik niet wist of ik het ging redden. Uiteindelijk ben ik dus niet gegaan omdat ik echt helemaal op was. Dan heb ik echt geen energie meer om 's avonds nog in een kleine propvolle huiskamer te gaan zitten. Ik raak sowieso al snel overprikkeld (autisme) dus dat heb ik toen aan me voorbij laten gaan. Ik heb ook best een hekel aan verjaardagen want 1) het is (bijna) altijd druk en 2) je spreekt de jarige nauwelijks. Dan ga ik liever een keer apart met diegene iets doen, zodat je veel meer tijd voor elkaar hebt, en het ook veel rustiger is.
Maar inderdaad, die last-minute dingen ook. Dan word het vaak medegedeeld en is het ineens; we gaan vrijdag met elkaar eten, tot dan. Eh, zou je dat niet even communiceren van tevoren?
Daarom heb ik ook wat afstand van familie genomen de laatste tijd. Het vreet echt energie en nu ik net mijn leven weer lekker op de rit heb, wil ik dat graag zo houden.
Maar inderdaad, die last-minute dingen ook. Dan word het vaak medegedeeld en is het ineens; we gaan vrijdag met elkaar eten, tot dan. Eh, zou je dat niet even communiceren van tevoren?
Daarom heb ik ook wat afstand van familie genomen de laatste tijd. Het vreet echt energie en nu ik net mijn leven weer lekker op de rit heb, wil ik dat graag zo houden.
donderdag 26 september 2019 21:51
Herkenbaar, hier ook snel overprikkeld. Dus qua energie schommel ik heel erg...
Moet daar echt rekening mee houden.
Ik ben op vrijdagmiddag altijd al heel moe van mijn werk, is altijd een hele rommelige dag dus ik weet gewoon dat ik dan in de avond niet ook nog in een druk restaurant moet gaan zitten. Sowieso als ik vroeg op moet heb ik al een energie achterstand voor die dag.
Ik heb bijvoorbeeld volgend weekend iets afgesproken op zaterdag avond en dan houd ik de zaterdag overdag rustig, geen wekker, overdag niks plannen enz.
Ben wel blij dat ik nee heb gezegd, heb in het verleden zo vaak meegemaakt dat ik dan toch ja zei om mensen niet teleur te stellen en dan achteraf dacht, zie je wel, ik had gewoon niet moeten gaan! Dan kwam ik mezelf toch tegen. Dus ik denk er nu voortaan wel iets beter en langer over na.
Wel goed dat je wat afstand hebt genomen. Volgens mij herkennen we sowieso altijd veel in elkaar
Moet daar echt rekening mee houden.
Ik ben op vrijdagmiddag altijd al heel moe van mijn werk, is altijd een hele rommelige dag dus ik weet gewoon dat ik dan in de avond niet ook nog in een druk restaurant moet gaan zitten. Sowieso als ik vroeg op moet heb ik al een energie achterstand voor die dag.
Ik heb bijvoorbeeld volgend weekend iets afgesproken op zaterdag avond en dan houd ik de zaterdag overdag rustig, geen wekker, overdag niks plannen enz.
Ben wel blij dat ik nee heb gezegd, heb in het verleden zo vaak meegemaakt dat ik dan toch ja zei om mensen niet teleur te stellen en dan achteraf dacht, zie je wel, ik had gewoon niet moeten gaan! Dan kwam ik mezelf toch tegen. Dus ik denk er nu voortaan wel iets beter en langer over na.
Wel goed dat je wat afstand hebt genomen. Volgens mij herkennen we sowieso altijd veel in elkaar
vrijdag 27 september 2019 10:18
vrijdag 27 september 2019 11:45
Zijdehoentje schreef: ↑26-09-2019 18:29Wederom herkenbaar.
In mijn hoofd 'doorloop' ik regelmatig een gesprek pas (veel) later. Dat kan een paar uur later zijn, dat kan een dag later zijn. In mijn hoofd weet ik dan wat ik (ècht) had willen zeggen. Ik merk ook in mijn omgeving dat mensen mij niet (goed) kennen en soms helemaal verbaasd zijn als ze me 1 op 1 spreken en wel antwoord geef op vragen waar ik in drukkere situaties vaak geen antwoord op geef.
En zelfs 1op 1 kan ik het nog gebeuren bij mij.
vrijdag 27 september 2019 20:03
Dit is voor mij ook heel herkenbaar...
Ik overdenk ook teveel en daardoor komt het er ook niet helemaal uit, voor mijn gevoel dan. Ik ben eigenlijk veel pittiger en die kant zien mensen niet vaak van mij, ik pas mezelf ook vaak aan ofzo.
Maar ik hoor regelmatig dat ik mezelf zo goed kan uitdrukken...?
Alleen zo voelt dat voor mij vaak niet.
Ik had het vandaag nog, zit nu ook weer heerlijk na te piekeren
Was dus even naar die verjaardag geweest en ik moet dan ook altijd even op gang komen ofzo.
Als iemand iets vraagt krijg ik vaak eerst even zo'n dichtklap moment, alsof ik dan niet de juiste woorden kan vinden.
Ik begon dus iets te vertellen maar toen kwam er iets tussen en kon ik mijn verhaal niet meer afmaken...
Dan baal ik dat ik het voor mijn gevoel niet goed genoeg heb uit kunnen leggen.
Op papier kan ik mezelf veel beter uitdrukken en als ik thuis ben, dan weet ik het ook allemaal heel goed te vertellen
vrijdag 27 september 2019 20:37
Kwebbeltje91 schreef: ↑26-09-2019 18:38Ja dat laatste heb ik ook. Zit er soms aan te denken om zo'n noice koptelefoon aan te schaffen. Hij is wel duur maar ik denk dat ik er wel baat bij kan hebben.
Ik ging vanmiddag 'even' boodschappen doen. Ik was echt overdonderd toen het zo druk was. Ik moest zelfs wachten op een parkeerplaats. Ik had echt wat boodschappen nodig en ik was toch in de buurt, dus ik wilde persé die winkel in. Half uur later eindelijk de winkel uitgestrompeld, ik kon zowat over de mensen lopen. Echt niet normaal. Ik was doodmoe toen ik bij mijn auto was. En daarna moest ik echt nog wat dingen in de stad hebben die ik al weken uitstelde. En dan ben ik blij dat ik in mijn eentje was, dat ik alles op mijn gemak kan doen etc.
Moet je echt doen. Ik heb zo'n ding aangeschaft, en ik geef toe, ik vind het geen gezicht, zo'n groot ding op mijn hoofd, maar heerlijk is het wel. Ik had iets van; had ik jaren eerder moeten doen.
Drukke winkels herken ik. Was er deze week, en was binnen 2 minuten chagerijnig. Overal waar ik moest zijn waren mensen, kinderen,veel lawaai ieuw. Kan daar bijzonder slecht tegen. En ik weet meteen weer waarom ik er zo'n hekel aan heb. Meestal laat ik bezorgen, dat scheelt al veel stress.
vrijdag 27 september 2019 20:43
Lastig he Yesss? En het gekke is dat mensen dus geen idee hebben van wat er allemaal in jouw hoofd gebeurt. Die zien alleen de Yesss die er voor ze staat en die kennen ze vanuit hun eigen beleving. Heel waarschijnlijk zijn zij 's avonds helemaal niet meer bezig met wat jij wel of niet hebt gezegd.
Ik denk dit vaak om te proberen een eind te maken aan dit soort gepieker. Maar het werkt nooit zo goed.
Ik denk dit vaak om te proberen een eind te maken aan dit soort gepieker. Maar het werkt nooit zo goed.
vrijdag 27 september 2019 21:02
Dat is dus inderdaad waar ik nog tegenaan hik.Blijenvrij schreef: ↑27-09-2019 20:37Moet je echt doen. Ik heb zo'n ding aangeschaft, en ik geef toe, ik vind het geen gezicht, zo'n groot ding op mijn hoofd, maar heerlijk is het wel. Ik had iets van; had ik jaren eerder moeten doen.
Drukke winkels herken ik. Was er deze week, en was binnen 2 minuten chagerijnig. Overal waar ik moest zijn waren mensen, kinderen,veel lawaai ieuw. Kan daar bijzonder slecht tegen. En ik weet meteen weer waarom ik er zo'n hekel aan heb. Meestal laat ik bezorgen, dat scheelt al veel stress.
Als ik nu in een drukke winkel loop, probeer ik helemaal in mezelf te keren. Focussen op winkelwagen, en de producten die ik moet hebben.
vrijdag 27 september 2019 21:03
En weer herken ik mezelf zo in jou!yesss schreef: ↑27-09-2019 20:03Dit is voor mij ook heel herkenbaar...
Ik overdenk ook teveel en daardoor komt het er ook niet helemaal uit, voor mijn gevoel dan. Ik ben eigenlijk veel pittiger en die kant zien mensen niet vaak van mij, ik pas mezelf ook vaak aan ofzo.
Maar ik hoor regelmatig dat ik mezelf zo goed kan uitdrukken...?
Alleen zo voelt dat voor mij vaak niet.
Ik had het vandaag nog, zit nu ook weer heerlijk na te piekeren
Was dus even naar die verjaardag geweest en ik moet dan ook altijd even op gang komen ofzo.
Als iemand iets vraagt krijg ik vaak eerst even zo'n dichtklap moment, alsof ik dan niet de juiste woorden kan vinden.
Ik begon dus iets te vertellen maar toen kwam er iets tussen en kon ik mijn verhaal niet meer afmaken...
Dan baal ik dat ik het voor mijn gevoel niet goed genoeg heb uit kunnen leggen.
Op papier kan ik mezelf veel beter uitdrukken en als ik thuis ben, dan weet ik het ook allemaal heel goed te vertellen
Bij de verjaardag was je alleen wat gaan drinken toch?
vrijdag 27 september 2019 21:24
Ja dat probeer ik inderdaad ook altijd te bedenken, andere mensen hebben het vaak veel te druk met hun eigen leven om stil te staan bij de dingen die ik wel of niet heb gezegd.ñuca schreef: ↑27-09-2019 20:43Lastig he Yesss? En het gekke is dat mensen dus geen idee hebben van wat er allemaal in jouw hoofd gebeurt. Die zien alleen de Yesss die er voor ze staat en die kennen ze vanuit hun eigen beleving. Heel waarschijnlijk zijn zij 's avonds helemaal niet meer bezig met wat jij wel of niet hebt gezegd.
Ik denk dit vaak om te proberen een eind te maken aan dit soort gepieker. Maar het werkt nooit zo goed.
Maar inderdaad, het blijft dan toch nog een tijdje zo doorgaan in mijn hoofd... 'Ik had beter dit moeten zeggen, of dit... 'Oh nee dit heb ik heel raar gezegd, of niet goed uitgelegd dus dat zal nu wel ongeloofwaardig overkomen
vrijdag 27 september 2019 21:28
Ja klopt, ben maar even gegaan voor een kopje koffie in de middag.Kwebbeltje91 schreef: ↑27-09-2019 21:03En weer herken ik mezelf zo in jou!
Bij de verjaardag was je alleen wat gaan drinken toch?
Maar ik kan in een uur of paar uur al genoeg hebben om een avond te piekeren
Raar hè, dat het zo werkt he... Lijkt me echt zo fijn als je dat helemaal niet hebt, ik kan me daar gewoon helemaal niks bij voorstellen.
yesss wijzigde dit bericht op 27-09-2019 21:35
6.13% gewijzigd
vrijdag 27 september 2019 21:34
yesss schreef: ↑27-09-2019 21:28Ja klopt, ben maar even gegaan voor een kopje koffie in de middag.
Maar ik kan in een uur of paar uur al genoeg hebben om een avond te piekeren
Raar hè, dat het zo werkt he... Lijkt me echt zo fijn als je dat helemaal niet hebt, ik kan me daar gewoon helemaal niks bij voorstellen.
Ja ik vind dat ook echt zo knap ook, van anderen. Leeftijdsgenoten werken 40 uur in de week (als het niet meer is) hebben een gezin, of gaan in het weekend nog uit etc. Ik vind dat echt zo knap, ik werk tussen de 20 en 26 uur, en dat is echt genoeg. Dan is einde van de week mijn batterij aardig leeg. Ik werk nu wel doordeweeks en ben de weekenden vrij gelukkig, en dat geeft me wel een stukje rust. Ik plan soms wel iets in de weekenden, maar dan doe ik het dus gedeeltelijk: op zaterdag een activiteit, op zondag niks. Of net andersom. Dat heb ik vorig jaar wel geleerd, toen ik overspannen thuis zat. Zorgen dat ik sowieso 1 dag echt voor mezelf heb. En dat doet me goed. Ik loop mezelf ook zovaak voorbij en dan merk ik alweer snel dat ik over mijn grenzen ga.
