Psyche
alle pijlers
Moralistisch gedrag
donderdag 21 mei 2020 21:28
Ik heb een moralistische standaard. En daarnaast heb ik ook een standaard waarin het moraal me niet zoveel boeit.
Vrij zwart wit en ik vind het lastig om daar tussen te bewegen omdat alle kanten daarin me vast zetten.
Voorbeeld: ik voel me goed wanneer ik mediteer, vegan eet, anderen 'juist' benader, me gedraag. De andere kant waarin ik me losser voel; gezelligheid, iets teveel drink en rook, m'n standaards los laat en de boel de boel laat, voelt ook fijn.
Daardoor blijf ik laveren tussen die twee extremen (voor mijn gevoel en voor het beeld wat de buitenwereld over me heeft) en kan ik me niet commeteren naar het een of het ander waardoor die beide kanten half beleeft worden. Ga ik voor het 'moraal' dan voel ik me schuldig over de andere kant en ga ik voor de lossere kant dan ervaar ik faal gedrag.
Kortom lastig.
Herkenbaar? En hoe mee te dealen?
Vrij zwart wit en ik vind het lastig om daar tussen te bewegen omdat alle kanten daarin me vast zetten.
Voorbeeld: ik voel me goed wanneer ik mediteer, vegan eet, anderen 'juist' benader, me gedraag. De andere kant waarin ik me losser voel; gezelligheid, iets teveel drink en rook, m'n standaards los laat en de boel de boel laat, voelt ook fijn.
Daardoor blijf ik laveren tussen die twee extremen (voor mijn gevoel en voor het beeld wat de buitenwereld over me heeft) en kan ik me niet commeteren naar het een of het ander waardoor die beide kanten half beleeft worden. Ga ik voor het 'moraal' dan voel ik me schuldig over de andere kant en ga ik voor de lossere kant dan ervaar ik faal gedrag.
Kortom lastig.
Herkenbaar? En hoe mee te dealen?
vrijdag 22 mei 2020 00:14
rozadefloza schreef: ↑22-05-2020 00:09Die gedachte heeft ervoor gezorgt dat ik er nog ben (naast andere gedachten die daar ook voor gezorgd hebben).
Als het allemaal niet uit zou maken dan zou ik ook niet zo m'n best ervoor hoeven te doen om dit leven voor mezelf, anderen en de wereld een beetje beter te maken dan wat het is. Dan zou ik gewoon doen wat ik doe en nergens een mening over te hoeven hebben die constructief is. Dan zou ik mezelf, anderen en de wereld kunnen beschadigen en dat zou dan verder niet uitmaken. Maar het maakt wel uit wat ik doe. Dus daarom heeft het nut.
Wat voor vreselijks zou je de wereld (het is nogal een weids begrip) dan aan kunnen doen?
vrijdag 22 mei 2020 00:17
Het zijn wel heel veel wijze woorden die ik lees hier, en ik reageer niet op iedereen maar elke post die ik lees zet me wel aan het denken en laat me m'n eigen gedachten opnieuw bekijken. Niet dat ik die al los kan laten maar ik kan er wel over nadenken en neem hier veel van mee. Dat is voor mij veel waard.
vrijdag 22 mei 2020 00:27
Dat is die dualiteit, ik zal de wereld op grote schaal waarschijnlijk niet vreselijk veel aan doen maar ben er wel een onderdeel van. Dus ik kan kiezen voor helpend en goed zijn voor de wereld (goed zijn voor je medemens, geen misbruik maken van andere levende wezens, gezond leven voor mezelf) en vervallen in destructief gedrag (ongezond leven, anderen tot last zijn, het leven voor mezelf en anderen beschadigen).
En het lukt me niet om altijd die goede keuze te maken en als ik dan de slechte keuze maak dan gebeurd dat en soms bewust. En die slechte keuze is destructief. Maar ik maak hem toch waar ik me schuldig over voel.
Inderdaad zoals een ouder over een puber regeert.
vrijdag 22 mei 2020 00:40
Dat streven naar perfectie heb ik op momenten dat ik heel veel stress heb. Vroeger was het mijn standaard state of mind, ik voelde me ook bij elke "fout" enorm schuldig. Naar mijn zoon, naar mijn vrienden, naar mezelf, naar de wereld. Er is altijd wel iemand om je schuldig naar te voelen. Ik moest ook de beste versie van mezelf zijn: Cum Laude slagen, een perfecte moeder, 5x per week sporten en natuurlijk alleen maar clean eten.rozadefloza schreef: ↑21-05-2020 23:52Hebben jullie dat dan niet? Die dualiteiten, op welk gebied dan ook waarin je moet laveren? En je wilt kiezen voor wat werkt en vervalt in wat niet werkt?
Weet je wat het me heeft opgeleverd? Een dikke, vette burn out en een depressie.
Wat mij heeft geholpen is mijn "destcructieve" kant accepteren, dan valt het veel beter te managen. Als je die kant probeert te blokkeren, komt ie je alleen maar harder halen.
Dat wil niet zeggen dat ik nu altijd compleet in balans ben. Alleen nu herken ik dat als ik enorm de behoefte aan controle krijg (dat is mijn "destructieve" kant) dat er iets anders speelt. En dan ga ik met mezelf in discussie om te achterhalen wat er eigenlijk speelt.
Sidenote: Ik gebruik dus express aanhalingstekens omdat fouten relatief zijn.
vrijdag 22 mei 2020 00:53
Wat is een goede ouder?
Hoe maak je van een kind/puber een gezonde volwassene?
Is dat altijd streng zijn, belerend zijn, straffend zijn? Zoals je zelf ervaart voel je schaamte en schuld. Vanuit die basis van schuld en angst kun je niet leren. Dus nee, daar word je geen gezonde volwassene van.
Een kind/puber moet nog veel leren en fouten maken hoort daarbij, zo leer je immers. Af en toe je puber laten gaan is een goed idee. Stoom afblazen of niksen heeft wel degelijk nut. Een puber die altijd moet presteren en moet leven naar de grillen van de ouder wordt een heel ongelukkige volwassene die altijd zal blijven zoeken en nooit heeft geleerd waar de eigen of andermans grenzen liggen.
Wees lief voor jezelf. Heb begrip. Strenge ouders en losbandige pubers kunnen van elkaar leren.
Zodra die twee bij elkaar zijn gekomen ben je een gezonde volwassene die durft te leven en die goed is voor zichzelf en anderen.
Hoe maak je van een kind/puber een gezonde volwassene?
Is dat altijd streng zijn, belerend zijn, straffend zijn? Zoals je zelf ervaart voel je schaamte en schuld. Vanuit die basis van schuld en angst kun je niet leren. Dus nee, daar word je geen gezonde volwassene van.
Een kind/puber moet nog veel leren en fouten maken hoort daarbij, zo leer je immers. Af en toe je puber laten gaan is een goed idee. Stoom afblazen of niksen heeft wel degelijk nut. Een puber die altijd moet presteren en moet leven naar de grillen van de ouder wordt een heel ongelukkige volwassene die altijd zal blijven zoeken en nooit heeft geleerd waar de eigen of andermans grenzen liggen.
Wees lief voor jezelf. Heb begrip. Strenge ouders en losbandige pubers kunnen van elkaar leren.
Zodra die twee bij elkaar zijn gekomen ben je een gezonde volwassene die durft te leven en die goed is voor zichzelf en anderen.
vrijdag 22 mei 2020 07:12
Nee. Werkelijk nog nooit mee bezig geweest. Dingen gaan goed en soms gaan dingen fout. Dat is het leven.rozadefloza schreef: ↑21-05-2020 23:52Hebben jullie dat dan niet? Die dualiteiten, op welk gebied dan ook waarin je moet laveren? En je wilt kiezen voor wat werkt en vervalt in wat niet werkt?
vrijdag 22 mei 2020 07:24
Doorslaan in het eten van alleen maar ultra gezonde voeding, heel veel sporten, en perfectionisme/ ongezonde prestatiedrang, is van een totaal andere orde, dan iets nalaten wat bewezen schadelijk voor je is.
Ik zou stoppen met alcohol en tabak, dat zijn allebei zware verslavende en schadelijke middelen en voor de rest kun je jezelf oefenen in aardiger en milder voor jezelf zijn.
Ik geloof oprecht dat je daar een gelukkiger mens van wordt.
Ik zou stoppen met alcohol en tabak, dat zijn allebei zware verslavende en schadelijke middelen en voor de rest kun je jezelf oefenen in aardiger en milder voor jezelf zijn.
Ik geloof oprecht dat je daar een gelukkiger mens van wordt.
vrijdag 22 mei 2020 09:33
rozadefloza schreef: ↑22-05-2020 00:09Die gedachte heeft ervoor gezorgt dat ik er nog ben (naast andere gedachten die daar ook voor gezorgd hebben).
Als het allemaal niet uit zou maken dan zou ik ook niet zo m'n best ervoor hoeven te doen om dit leven voor mezelf, anderen en de wereld een beetje beter te maken dan wat het is. Dan zou ik gewoon doen wat ik doe en nergens een mening over te hoeven hebben die constructief is. Dan zou ik mezelf, anderen en de wereld kunnen beschadigen en dat zou dan verder niet uitmaken. Maar het maakt wel uit wat ik doe. Dus daarom heeft het nut.
En je weet weet zeker dat dit allemaal waar is? Je hebt veel aannames die je kritiekloos gelooft.
vrijdag 22 mei 2020 10:11
Dat heeft iedereen weleens. Zelfs de ergste misdadiger heeft zijn momenten waarop hij met zichzelf ernstig in de knoop ligt. Zichzelf heel erg haat.
Iemand heeft ook verschillende belangen (korte en lange termijn bijvoorbeeld) en je kijkt ook met de blik van de ander naar jezelf.
Iemand moet maar voor zichzelf uitvogelen wat hij het belangrijkste vindt. Ikzelf geef vooral om lange termijn dus ik ga voor veilig, eerder dan voor het genot van het moment.
Soms geef ik ook om de mening van de ander en soms dan denk ik gewoon dat je niet iedereen tevreden kan maken. Dat de ander jou toch niet helemaal begrijpt en die ander heel erg in zijn eigen belang denkt. Het blijft wat schipperen maar niemand heeft je beloofd dat het leven makkelijk zou zijn en dat alles ideaal zou verlopen.
Iemand heeft ook verschillende belangen (korte en lange termijn bijvoorbeeld) en je kijkt ook met de blik van de ander naar jezelf.
Iemand moet maar voor zichzelf uitvogelen wat hij het belangrijkste vindt. Ikzelf geef vooral om lange termijn dus ik ga voor veilig, eerder dan voor het genot van het moment.
Soms geef ik ook om de mening van de ander en soms dan denk ik gewoon dat je niet iedereen tevreden kan maken. Dat de ander jou toch niet helemaal begrijpt en die ander heel erg in zijn eigen belang denkt. Het blijft wat schipperen maar niemand heeft je beloofd dat het leven makkelijk zou zijn en dat alles ideaal zou verlopen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 22 mei 2020 10:27
Ik voel me niet schuldig als ik vlees eet want mensen zijn omnivoren; ook jij hebt je bestaan te danken aan je voorvaderen die voldoende kwaliteitsvoedsel wisten te vergaren en daar hebben heel wat dieren bij gezeten. 
Ik eet per dag gemiddeld niet meer dan 50 gr vlees, met uitschieters naar boven en naar beneden; dat vind ik goed haalbaar. Een soort gemiddeld regeltje waar alle delen van mijn persoon ongeveer tevreden mee kunnen zijn.
Ik eet per dag gemiddeld niet meer dan 50 gr vlees, met uitschieters naar boven en naar beneden; dat vind ik goed haalbaar. Een soort gemiddeld regeltje waar alle delen van mijn persoon ongeveer tevreden mee kunnen zijn.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 22 mei 2020 10:49
Het valt me op dat juist de perfectionistische types een deel in hun persoonlijkheid hebben wat heel erg op genot (eten, seks, macht) is gesteld. Net of die voortdurend van de een naar de andere kant switchen om elkaar zo nodig flink over te compenseren. Eigenlijk keurt het ene deel van hun persoon het andere af. Zo gaan ze slingerend over hun levenspad, delen hier en daar tersluiks hun medemens wat hooghartige kritiek toe, en voor de toeschouwers is het lastig om te voorspellen of ze mild zijn of onuitstaanbaar hoog van de toren gaan blazen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 22 mei 2020 12:31
Je bent niet de enige op de wereld die een (of ander) geloof aanhangt om richting te geven aan jet leven. Op zich is dat ook niet erg, maar het zou mooier zijn als je in jezelf leert geloven. Dat gaat je zoveel meer opleveren. Het leven an zich is volgens mij vrij zinloos, jemoet er zelf zin aan geven. Dat proces, dat is leven.
En jij kan dat ook. Ik hoop dat dit een overgangsfase is voor jou en dat je jezelf vindt.
Edit: je bent nu ook jezelf, hoe kan je niet jezelf zijn immers, maar bedoel dat je intrinsieke motivatie vindt en het geloven in jezelf niet buiten jezelf zoekt. Of nou ja, zoeken mag wel, maar dat je het uiteindelijk in jezelf vindt. Zoiets.
En jij kan dat ook. Ik hoop dat dit een overgangsfase is voor jou en dat je jezelf vindt.
Edit: je bent nu ook jezelf, hoe kan je niet jezelf zijn immers, maar bedoel dat je intrinsieke motivatie vindt en het geloven in jezelf niet buiten jezelf zoekt. Of nou ja, zoeken mag wel, maar dat je het uiteindelijk in jezelf vindt. Zoiets.
