Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen
zaterdag 26 november 2016 om 17:04
Hallo,
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 22 december 2016 om 23:04
quote:MevrouwJack schreef op 22 december 2016 @ 22:34:
OOWOWOWOWOWOWOW waarom realiseer ik me nú pas dat naast de allerleukste acteur Alan Rickman (op meneer Jack na he), de geweldige Colin Firth, de altijd leuke Bill Nighy, mr. sexy-accent-Liam Neeson en de altijd grappige Kris Marshall, en de charmante Hugh Grant ook een hele jonge Martin Freeman meespeelt in Love Actually? Nog nooit de link gelegd Oké dit volg ik maar voor 20% maarrr alsnog geniet ik volop van de film nu
OOWOWOWOWOWOWOW waarom realiseer ik me nú pas dat naast de allerleukste acteur Alan Rickman (op meneer Jack na he), de geweldige Colin Firth, de altijd leuke Bill Nighy, mr. sexy-accent-Liam Neeson en de altijd grappige Kris Marshall, en de charmante Hugh Grant ook een hele jonge Martin Freeman meespeelt in Love Actually? Nog nooit de link gelegd Oké dit volg ik maar voor 20% maarrr alsnog geniet ik volop van de film nu
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 22 december 2016 om 23:12
quote:Knuffelbeertjes schreef op 22 december 2016 @ 22:57:
Dankzij jullie lieve berichtjes heb ik mijn pilletje weer durven te nemen hoor
Zal straks wel weer goed z'n werk doen...
Goedzooo
Ik ga ook even mijn pilletje nemen, gezellig samen met z'n allen
Ik ga mijn bed opzoeken, slaap lekker!
Dankzij jullie lieve berichtjes heb ik mijn pilletje weer durven te nemen hoor
Zal straks wel weer goed z'n werk doen...
Goedzooo
Ik ga ook even mijn pilletje nemen, gezellig samen met z'n allen
Ik ga mijn bed opzoeken, slaap lekker!
Tjezus, wat vals
donderdag 22 december 2016 om 23:12
Ja, wat Mevouw Jack zegt. Het is niet kansloos dat je al die dingen niet geleerd hebt, het is heel sneu voor het kind van toen (goh, ik weet geen goed woord voor sneu in de 100x overtreffende trap.. zoiets als afschuwelijk) en heel lastig voor de volwassen vrouw van nu.
Maar zo'n bord, dat zegt je vriend dan (lief van hem, ook hoe hij het brengt) en dan weet je dat ook weer. Even wennen een paar dagen misschien.. Maar een praktische gewoonte.
Dat soort dingen gaan trouwens sowiezo nog wel verschillend per huishouden hoor. In sommige gezinnen is het not done om met een bord op schoot (evt voor de tv) te eten (want je moet netjes rechtop aan tafel zitten en met mes en vork eten), terwijl dat in andere gezinnen als het toppunt van gezelligheid op zaterdagmiddag wordt gezien om op de bank te hangen en zo te eten. En alles wat er tussenin zit.
Maar het is inderdaad afschuwelijk dat je zodra je iets laat vallen ofzo al in angst zit, omdat je zo vaak hebt meegemaakt dat er dan bijv. geschopt werd. Kinderen knoeien omdat ze nog onhandig zijn, kliederen met hun eten (daarmee leren ze hoe bepaalde structuren voelen: droog brood voelt heel anders dan natgesabbeld brood. Kruimeltjes maken is ook leuk!), horen te kliederen met klei, verf, plaksel, stiften, krijt, spelen in de zandbak of de blubber en hollen met blubber aan hun voeten naar binnen, of proberen hoe het voelt om blubber op hun hoofd te hebben. Ze verzamelen dingen in het bos zoals blaadjes, eikels etc, en dingen op het strand zoals schelpen en sjouwen alles mee naar huis want de wereld is mooi en zelfgevonden dingen al helemaal (alleen zo'n dode krab van het strand gaat na een paar dagen wel errug stinken). Ze roeren met een stokje in een hondedrol om te kijken wat die vliegen dan gaan doen, ze laten per ongeluk de helft van het water aan de verkeerde kant uit hun bad lopen, ze draaien hun melkbeker-met-dop al helemaal zelf dicht (nouja, bijna dan, de rest in de tas). Enzo. Ik kan nog wel even doorgaan .
En dat hoort er bij als kind.
Als je als kind te weinig gekliederd hebt heb ik een leuke tip voor je trouwens: koop een doosje kinetisch zand bij een betere speelgoedwinkel. Super leuk om mee te zitten prutsen . En het ruimt heel makkelijk weer op, dus binnen op tafel is geen probleem. Is heel goed om jezelf af te leiden en te ontspannen.
Maar zo'n bord, dat zegt je vriend dan (lief van hem, ook hoe hij het brengt) en dan weet je dat ook weer. Even wennen een paar dagen misschien.. Maar een praktische gewoonte.
Dat soort dingen gaan trouwens sowiezo nog wel verschillend per huishouden hoor. In sommige gezinnen is het not done om met een bord op schoot (evt voor de tv) te eten (want je moet netjes rechtop aan tafel zitten en met mes en vork eten), terwijl dat in andere gezinnen als het toppunt van gezelligheid op zaterdagmiddag wordt gezien om op de bank te hangen en zo te eten. En alles wat er tussenin zit.
Maar het is inderdaad afschuwelijk dat je zodra je iets laat vallen ofzo al in angst zit, omdat je zo vaak hebt meegemaakt dat er dan bijv. geschopt werd. Kinderen knoeien omdat ze nog onhandig zijn, kliederen met hun eten (daarmee leren ze hoe bepaalde structuren voelen: droog brood voelt heel anders dan natgesabbeld brood. Kruimeltjes maken is ook leuk!), horen te kliederen met klei, verf, plaksel, stiften, krijt, spelen in de zandbak of de blubber en hollen met blubber aan hun voeten naar binnen, of proberen hoe het voelt om blubber op hun hoofd te hebben. Ze verzamelen dingen in het bos zoals blaadjes, eikels etc, en dingen op het strand zoals schelpen en sjouwen alles mee naar huis want de wereld is mooi en zelfgevonden dingen al helemaal (alleen zo'n dode krab van het strand gaat na een paar dagen wel errug stinken). Ze roeren met een stokje in een hondedrol om te kijken wat die vliegen dan gaan doen, ze laten per ongeluk de helft van het water aan de verkeerde kant uit hun bad lopen, ze draaien hun melkbeker-met-dop al helemaal zelf dicht (nouja, bijna dan, de rest in de tas). Enzo. Ik kan nog wel even doorgaan .
En dat hoort er bij als kind.
Als je als kind te weinig gekliederd hebt heb ik een leuke tip voor je trouwens: koop een doosje kinetisch zand bij een betere speelgoedwinkel. Super leuk om mee te zitten prutsen . En het ruimt heel makkelijk weer op, dus binnen op tafel is geen probleem. Is heel goed om jezelf af te leiden en te ontspannen.
donderdag 22 december 2016 om 23:18
quote:MevrouwJack schreef op 22 december 2016 @ 23:12:
[...]
Goedzooo
Ik ga ook even mijn pilletje nemen, gezellig samen met z'n allen
Ik ga mijn bed opzoeken, slaap lekker! Ja, heel gezellig zo, dat geslik in teamverband
Welterusten!
[...]
Goedzooo
Ik ga ook even mijn pilletje nemen, gezellig samen met z'n allen
Ik ga mijn bed opzoeken, slaap lekker! Ja, heel gezellig zo, dat geslik in teamverband
Welterusten!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 22 december 2016 om 23:24
Ga proberen te slapen..
heel zwak, want als ik goed kan slapen, is er ook niks aan de hand, mag ik dus morgen ook niet klagen tegenover therapeut, is de ptss niet zo heftig, etc.
Maar pilletje doet het werk en ik houd het niet vol met m'n ogen open...
Welterusten allemaal
hopelijk tot morgen of overmorgen of later...
heel zwak, want als ik goed kan slapen, is er ook niks aan de hand, mag ik dus morgen ook niet klagen tegenover therapeut, is de ptss niet zo heftig, etc.
Maar pilletje doet het werk en ik houd het niet vol met m'n ogen open...
Welterusten allemaal
hopelijk tot morgen of overmorgen of later...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 om 01:09
Oh aaaanne dat kinetisch zand is echt een goed idee! Ik heb dat ook, maakt me soms echt rustiger als ik me paniekerig voel
Knuffelbeertjes ik hoop dat je dat Rituals pakket voor jezelf koopt! Als ik wist hoe ik het bij je kon krijgen dan zou ik het zelf voor je kopen want ik vind echt dat je iets fijns verdiend hebt als beloning voor hoe keihard je werkt. Het is zo gemeen dat je juist doordat je het zo goed doet nu in het begin nog extra geplaagd wordt door de nare dingen die de gedachten zeggen en door alle pijnlijke herinneringen en angsten die loskomen. Dat is gewoon een onderdeel van het verwerken en het veranderen waar je doorheen moet en uiteindelijk gaat het dan wel echt fijner worden, dat weet ik ook wel, maar het zou veel eerlijker zijn als het nu al meteen fijner en makkelijker werd. Ik vind dat je wel een hele Rituals winkel verdiend!
Ik ben druk met werken en mantelzorgen en me rot voelen vooral, maar vanavond heb ik wel even wat vrienden gezien en dat was wel gezellig.
Ik hoop dat jullie allemaal al lekker slapen, ga dat zelf ook maar proberen.
Knuffelbeertjes ik hoop dat je dat Rituals pakket voor jezelf koopt! Als ik wist hoe ik het bij je kon krijgen dan zou ik het zelf voor je kopen want ik vind echt dat je iets fijns verdiend hebt als beloning voor hoe keihard je werkt. Het is zo gemeen dat je juist doordat je het zo goed doet nu in het begin nog extra geplaagd wordt door de nare dingen die de gedachten zeggen en door alle pijnlijke herinneringen en angsten die loskomen. Dat is gewoon een onderdeel van het verwerken en het veranderen waar je doorheen moet en uiteindelijk gaat het dan wel echt fijner worden, dat weet ik ook wel, maar het zou veel eerlijker zijn als het nu al meteen fijner en makkelijker werd. Ik vind dat je wel een hele Rituals winkel verdiend!
Ik ben druk met werken en mantelzorgen en me rot voelen vooral, maar vanavond heb ik wel even wat vrienden gezien en dat was wel gezellig.
Ik hoop dat jullie allemaal al lekker slapen, ga dat zelf ook maar proberen.
vrijdag 23 december 2016 om 06:54
Over Rituals gesproken: een pakje met reinigingsdienst voor mijn gezicht
Knuffie, ik hoop ook dat je het voor Jezelf gaat kopen! Je verdiend het echt! En dan zoals het hoort he, lekker alle geurtjes in de winkel uitproberen en opsnuiven
Ooooooooh ik zou een topdag hebben als jij dat voor jezelf gaat halen
Morgen mijn laatste vakje
Knuffie, ik hoop ook dat je het voor Jezelf gaat kopen! Je verdiend het echt! En dan zoals het hoort he, lekker alle geurtjes in de winkel uitproberen en opsnuiven
Ooooooooh ik zou een topdag hebben als jij dat voor jezelf gaat halen
Morgen mijn laatste vakje
vrijdag 23 december 2016 om 07:50
Ik ook vrolijk
In serieus request zit een klein jochie, Tijn van nog maar 6 jaar. Hij is ongeneeslijk ziek en haalt volgend jaar niet meer maar hij besloot zich in te zetten voor het goede doel.... Het knaapje is net door de magische grens van 1 miljoen gegaan!!!
Zijn lichtje zal eeuwig blijven stralen. Hij is het bewijs van dat er hele mooie dingen kunnen gebeuren, ook als je word getroffen door het allerergste. Wat een held
In serieus request zit een klein jochie, Tijn van nog maar 6 jaar. Hij is ongeneeslijk ziek en haalt volgend jaar niet meer maar hij besloot zich in te zetten voor het goede doel.... Het knaapje is net door de magische grens van 1 miljoen gegaan!!!
Zijn lichtje zal eeuwig blijven stralen. Hij is het bewijs van dat er hele mooie dingen kunnen gebeuren, ook als je word getroffen door het allerergste. Wat een held
vrijdag 23 december 2016 om 08:37
quote:Knuffelbeertjes schreef op 22 december 2016 @ 22:41:
[...]
Lief wat je allemaal zegt Aaaanne..
Ja, het eten is natuurlijk niet het enige wat ik niet geleerd heb.. Wat gewoon echt heel schaamtevol is..
Als ik bijv. een loopneus had, veegde ik dat aan mijn mouw af. Mijn vriend heeft mij geleerd hoe ik moet snuiten, dat kon ik niet.. Net zoals hij mij woorden heeft geleerd als 'kruisbesmetting'...
En dagelijks tandenpoetsen.. en waarom fruitvliegjes komen.. en dat rauw vlees eten niet gezond is..
En dat ik niet geslagen of geschopt word als ik wat laat vallen of mij een keer verslaap..
Maar ik schaam me heel erg voor die dingen. Als vriend er dan iets, heel lief, over zei, zorgde ik ervoor dat ik hem voor gek verklaarde, want 'natuurlijk weet ik dat wel'. Maar ondertussen dacht ik: shit, zo hoort het natuurlijk...
Inmiddels weet hij dat ik heel veel niet geleerd heb, waar hij nog steeds best boos over is richting mijn ouders helaas, en legt hij het geduldig uit en bereidt me ook voor: Knuffelbeertjes, nu moet je dit niet zien als kritiek of commentaar, maar als je brood eet is het handig daar een bord onder te gebruiken, omdat het anders op de grond kruimelt.'
Ik schaam me dan kapot dat ik het niet weet, elke volwassene begrijpt dat toch?? Het klinkt ook heel logisch, maar als je het nooit geleerd hebt.. Ben je best kansloos lijkt mij.Ik vind het vooral verdrietig dat je allerlei zaken niet geleerd hebt. Dat betekent dat jouw ouders echt heel weinig aandacht voor je hebben gehad en aan je hebben besteed. En je heel weinig zorg hebben gegeven. En die aandacht en basale zorg, daarvan leer je als kind heel veel. Dat zie ik aan mijn zoon. Ik vind het verdrietig dat jij dat niet hebt gekregen, die aandacht. En ik vind het heel knap dat je zo open staat om alsnog te leren.
[...]
Lief wat je allemaal zegt Aaaanne..
Ja, het eten is natuurlijk niet het enige wat ik niet geleerd heb.. Wat gewoon echt heel schaamtevol is..
Als ik bijv. een loopneus had, veegde ik dat aan mijn mouw af. Mijn vriend heeft mij geleerd hoe ik moet snuiten, dat kon ik niet.. Net zoals hij mij woorden heeft geleerd als 'kruisbesmetting'...
En dagelijks tandenpoetsen.. en waarom fruitvliegjes komen.. en dat rauw vlees eten niet gezond is..
En dat ik niet geslagen of geschopt word als ik wat laat vallen of mij een keer verslaap..
Maar ik schaam me heel erg voor die dingen. Als vriend er dan iets, heel lief, over zei, zorgde ik ervoor dat ik hem voor gek verklaarde, want 'natuurlijk weet ik dat wel'. Maar ondertussen dacht ik: shit, zo hoort het natuurlijk...
Inmiddels weet hij dat ik heel veel niet geleerd heb, waar hij nog steeds best boos over is richting mijn ouders helaas, en legt hij het geduldig uit en bereidt me ook voor: Knuffelbeertjes, nu moet je dit niet zien als kritiek of commentaar, maar als je brood eet is het handig daar een bord onder te gebruiken, omdat het anders op de grond kruimelt.'
Ik schaam me dan kapot dat ik het niet weet, elke volwassene begrijpt dat toch?? Het klinkt ook heel logisch, maar als je het nooit geleerd hebt.. Ben je best kansloos lijkt mij.Ik vind het vooral verdrietig dat je allerlei zaken niet geleerd hebt. Dat betekent dat jouw ouders echt heel weinig aandacht voor je hebben gehad en aan je hebben besteed. En je heel weinig zorg hebben gegeven. En die aandacht en basale zorg, daarvan leer je als kind heel veel. Dat zie ik aan mijn zoon. Ik vind het verdrietig dat jij dat niet hebt gekregen, die aandacht. En ik vind het heel knap dat je zo open staat om alsnog te leren.
vrijdag 23 december 2016 om 08:39
Dank je wel Aaaanne. Ik ga m'n best doen. Helaas verandert de therapeut in een eng monster vanaf een uur voor de afspraak Inmiddels weet ik de gedachten een heel klein beetje gerust te stellen door eerdere ervaringen, waarin niks engs gebeurde. Maar alsnog verkondigen ze een noodtoestand aan op het moment dat ik er heen ga.
Rhae
Jasse ik hoop dat je je vandaag wat beter voelt, vooral hier schrijven als je er behoefte aan hebt. Werken en mantelzorg is hartstikke zwaar en je dan ook nog zo voelen
Bedankt voor je lieve woorden.
Pruttel ja ik moet nog wel redenen hebben om het te mogen kopen en ik ben nog niet heel overtuigend richting mezelf. Maar het spookt wel al in mijn hoofd, dat is een begin.
Hanke fijn, lekker rustig aan doen!
Rhae
Jasse ik hoop dat je je vandaag wat beter voelt, vooral hier schrijven als je er behoefte aan hebt. Werken en mantelzorg is hartstikke zwaar en je dan ook nog zo voelen
Bedankt voor je lieve woorden.
Pruttel ja ik moet nog wel redenen hebben om het te mogen kopen en ik ben nog niet heel overtuigend richting mezelf. Maar het spookt wel al in mijn hoofd, dat is een begin.
Hanke fijn, lekker rustig aan doen!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 om 09:38
Dat hoor je er ook uit te halen hoor Sun, want het is ook verrekte oneerlijk.
Maar zijn licht zal nog heel lang blijven schijnen, dat is het mooie wat ook meetelt.
Weet je nog, dat ik op een topic van jou heb geschreven over het overleden dochtertje van goede vrienden van mij, dat wij elk jaar met oud en nieuw de eerste vuurpijl voor haar de lucht inschieten?
Dit jaar heb ik fakkels gehaald. Eentje voor de kleine meid die we zo missen, en eentje voor alle andere kindjes die er helaas niet mogen zijn, waaronder die van jou ( ja, echt die van jou zaten in mijn hoofd toen ik die tweede fakkel kocht, had ik al besloten toen ik ooit in jouw topic over "ons"verlies schreef ) en die van Knuf en helaas nog meer kindjes die er niet ( meer ) zijn. En die twee fakkels gaan naast elkaar aan in de voortuin. Enorme pan gluhwein en fles champagne ernaast en de zo gaan wij het nieuwe jaar in.
Maar zijn licht zal nog heel lang blijven schijnen, dat is het mooie wat ook meetelt.
Weet je nog, dat ik op een topic van jou heb geschreven over het overleden dochtertje van goede vrienden van mij, dat wij elk jaar met oud en nieuw de eerste vuurpijl voor haar de lucht inschieten?
Dit jaar heb ik fakkels gehaald. Eentje voor de kleine meid die we zo missen, en eentje voor alle andere kindjes die er helaas niet mogen zijn, waaronder die van jou ( ja, echt die van jou zaten in mijn hoofd toen ik die tweede fakkel kocht, had ik al besloten toen ik ooit in jouw topic over "ons"verlies schreef ) en die van Knuf en helaas nog meer kindjes die er niet ( meer ) zijn. En die twee fakkels gaan naast elkaar aan in de voortuin. Enorme pan gluhwein en fles champagne ernaast en de zo gaan wij het nieuwe jaar in.
vrijdag 23 december 2016 om 09:49
Och, lees ik daar over heen.. Wat een geweldig mannetje, maar wat een verdriet ook zeg..
En wat een ontzettend mooie gedachte en actie van de fakkels Pruttel.
Daar krijg ik tranen van in mijn ogen.. Wat ben je toch enorm lief
En wat een ontzettend mooie gedachte en actie van de fakkels Pruttel.
Daar krijg ik tranen van in mijn ogen.. Wat ben je toch enorm lief
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 23 december 2016 om 09:50
Wat ontzettend mooi, lief en enorm bijzonder pruttel
Steeds als ik die vader zie dan krimpt mijn maag ineen voor het enorme gemis wat hem nog te wachten staat. En ik zie ook het mooie van deze actie, het manneke heeft zichzelf letterlijk onvergetelijk gemaakt voor heel heel veel mensen. Ik hoop van harte dat zijn ouders daar straks als ze het zo hard nodig hebben kracht uit zullen kunnen putten.
Hier staat nu een berg cadeautjes onder de boom en ik geniet van de blije koppies van mijn kinderen als ze zich staan te bedenken wat er toch in zal zitten (ik heb ze expres geen verlanglijstje laten maken, dus alles is een complete verrassing), maar ik had er graag veel meer onder gehad. Grote zoon en minimeisje worden vreselijk gemist. Altijd, maar in deze periode nog zichtbaarder.
Steeds als ik die vader zie dan krimpt mijn maag ineen voor het enorme gemis wat hem nog te wachten staat. En ik zie ook het mooie van deze actie, het manneke heeft zichzelf letterlijk onvergetelijk gemaakt voor heel heel veel mensen. Ik hoop van harte dat zijn ouders daar straks als ze het zo hard nodig hebben kracht uit zullen kunnen putten.
Hier staat nu een berg cadeautjes onder de boom en ik geniet van de blije koppies van mijn kinderen als ze zich staan te bedenken wat er toch in zal zitten (ik heb ze expres geen verlanglijstje laten maken, dus alles is een complete verrassing), maar ik had er graag veel meer onder gehad. Grote zoon en minimeisje worden vreselijk gemist. Altijd, maar in deze periode nog zichtbaarder.
vrijdag 23 december 2016 om 10:18
Ik heb mooi makkelijk kletsen met mijn fakkels he....
Inderdaad heel lief bedoeld, maar het háált het niet, bij die momenten waar alle ouders doorheen moeten met de feestdagen. Ik voel dat verdriet echt zo hard binnenkomen en kan dan niks doen om het beter te maken. Behalve de naam van het kind blijven noemen, fakkels aansteken en de kindjes die er niet meer zijn gewoon nooit vergeten.
Maar het voelt enorm als ontoereikend. Het verlies is te groot. Groter dan wat dan ook.
Inderdaad heel lief bedoeld, maar het háált het niet, bij die momenten waar alle ouders doorheen moeten met de feestdagen. Ik voel dat verdriet echt zo hard binnenkomen en kan dan niks doen om het beter te maken. Behalve de naam van het kind blijven noemen, fakkels aansteken en de kindjes die er niet meer zijn gewoon nooit vergeten.
Maar het voelt enorm als ontoereikend. Het verlies is te groot. Groter dan wat dan ook.
vrijdag 23 december 2016 om 10:47
quote:pruttel schreef op 23 december 2016 @ 10:18:
Ik heb mooi makkelijk kletsen met mijn fakkels he....
Inderdaad heel lief bedoeld, maar het háált het niet, bij die momenten waar alle ouders doorheen moeten met de feestdagen. Ik voel dat verdriet echt zo hard binnenkomen en kan dan niks doen om het beter te maken. Behalve de naam van het kind blijven noemen, fakkels aansteken en de kindjes die er niet meer zijn gewoon nooit vergeten.
Maar het voelt enorm als ontoereikend. Het verlies is te groot. Groter dan wat dan ook.
En toch...in het gemis en pijn gezien worden lijkt me essentieel.
Ik wens het niemand toe om te weten hoe het is wat ik heb moeten ervaren. Ik heb vrienden die dat niet weten. Maar dat wat ik heb ervaren en wat het nu met me doet, er mag zijn...dán doe ik er toe.
Hoe raar ook, de ontoereikendheid voelen is eerlijker dan denken dat je het kan fixen. Die gedachte doet nl. helemáál geen recht aan wat is gebeurd. Dan zou het mechanisme van 'blame the victim' in gang worden gezet.
In dat opzicht is je omtoereikend voelen mooi en eerlijk.
Ik heb mooi makkelijk kletsen met mijn fakkels he....
Inderdaad heel lief bedoeld, maar het háált het niet, bij die momenten waar alle ouders doorheen moeten met de feestdagen. Ik voel dat verdriet echt zo hard binnenkomen en kan dan niks doen om het beter te maken. Behalve de naam van het kind blijven noemen, fakkels aansteken en de kindjes die er niet meer zijn gewoon nooit vergeten.
Maar het voelt enorm als ontoereikend. Het verlies is te groot. Groter dan wat dan ook.
En toch...in het gemis en pijn gezien worden lijkt me essentieel.
Ik wens het niemand toe om te weten hoe het is wat ik heb moeten ervaren. Ik heb vrienden die dat niet weten. Maar dat wat ik heb ervaren en wat het nu met me doet, er mag zijn...dán doe ik er toe.
Hoe raar ook, de ontoereikendheid voelen is eerlijker dan denken dat je het kan fixen. Die gedachte doet nl. helemáál geen recht aan wat is gebeurd. Dan zou het mechanisme van 'blame the victim' in gang worden gezet.
In dat opzicht is je omtoereikend voelen mooi en eerlijk.
vrijdag 23 december 2016 om 10:53
quote:Elmervrouw schreef op 22 december 2016 @ 22:14:
[...]
Graag.... (nu schaam ik me omdat ik berichten verwijder, en tegelijkertijd raakt het me dat je dit vraagt omdat het iets zegt over de zorgvuldigheid naar elkaar toe in dit topic.)Ik heb ook stukjes verwijderd van eerdere pagina's. Ik blijf schipperen tussen aan de ene kant ik wil alles kunnen zeggen, want het is mijn verhaal en aan de andere kant maar als iemand me herkent dan voelt dat heel onveilig en krijg ik misschien te maken met gevolgen.
[...]
Graag.... (nu schaam ik me omdat ik berichten verwijder, en tegelijkertijd raakt het me dat je dit vraagt omdat het iets zegt over de zorgvuldigheid naar elkaar toe in dit topic.)Ik heb ook stukjes verwijderd van eerdere pagina's. Ik blijf schipperen tussen aan de ene kant ik wil alles kunnen zeggen, want het is mijn verhaal en aan de andere kant maar als iemand me herkent dan voelt dat heel onveilig en krijg ik misschien te maken met gevolgen.
vrijdag 23 december 2016 om 10:56
Dat raakt me wel Hanke, ik heb nu een vriendin die boos op me is omdat al mijn proberen na een paar weken emotionele steun van haar kant nog steeds niet zijn opgelost namelijk. De combinatie van schuldgevoel, frustratie en gekwetstheid die ik daardoor voel wordt iets verduidelijkt door wat je schrijft.
En dankjewel Knuffel ik had zulke vreselijke nachtmerries vannacht, ik ben er nog een beetje van aan het bijkomen. Gelukkig ga ik vanavond iets leuks doen en is het zo even vakantie ik heb vandaag niet zoveel tijd om hier te kijken denk ik want ik ben de hele dag weg, maar ik denk wel aan je!
En dankjewel Knuffel ik had zulke vreselijke nachtmerries vannacht, ik ben er nog een beetje van aan het bijkomen. Gelukkig ga ik vanavond iets leuks doen en is het zo even vakantie ik heb vandaag niet zoveel tijd om hier te kijken denk ik want ik ben de hele dag weg, maar ik denk wel aan je!
vrijdag 23 december 2016 om 10:56
quote:MevrouwJack schreef op 22 december 2016 @ 22:48:
[...]
Nee niet kansloos. Gewoon klote dat je dit soort dingen nog moet leren, niet omdat dat jou een minder mens maakt, maar omdat je ouders daar zo enorm in verzaakt hebben. Aan de andere kant: kan ik ook mijn neus niet snuiten (nooit gekund), kruimel ik af en toe alles onder omdat ik te lui ben om een bord te pakken. Das allemaal niet heel dramatisch. Maar wat je schrijft over geslagen worden als je iets laat vallen en al helemaal over wat je van de week schreef over in de tuin moeten slapen, dat vind ik echt vreselijk, krijg het er koud van. Omdat dat verder gaat dan nieuwe gewoontes aanleren (een bord pakken of een schone snijplank). Dat raakt je hele gevoel voor menselijkheid, veiligheid, de band die je met anderen hebt. En je bent gewoon een enorm inhaalslag aan het maken, dat is superknap. Niks te kansloos.Goed gezegd. Helemaal mee eens.
[...]
Nee niet kansloos. Gewoon klote dat je dit soort dingen nog moet leren, niet omdat dat jou een minder mens maakt, maar omdat je ouders daar zo enorm in verzaakt hebben. Aan de andere kant: kan ik ook mijn neus niet snuiten (nooit gekund), kruimel ik af en toe alles onder omdat ik te lui ben om een bord te pakken. Das allemaal niet heel dramatisch. Maar wat je schrijft over geslagen worden als je iets laat vallen en al helemaal over wat je van de week schreef over in de tuin moeten slapen, dat vind ik echt vreselijk, krijg het er koud van. Omdat dat verder gaat dan nieuwe gewoontes aanleren (een bord pakken of een schone snijplank). Dat raakt je hele gevoel voor menselijkheid, veiligheid, de band die je met anderen hebt. En je bent gewoon een enorm inhaalslag aan het maken, dat is superknap. Niks te kansloos.Goed gezegd. Helemaal mee eens.
