Psyche
alle pijlers
Schema therapie kletspraat
woensdag 31 oktober 2018 09:32
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
donderdag 14 maart 2019 09:13
Ik ben net gebeld door PsyQ, ik kan op dinsdag langskomen. De behandeling is gebaseerd op cognitieve gedragstherapie, aangevuld met ontspannings-oefeningen, beter je grenzen aan leren geven etc.
Ik weet eerlijk gezegd niet of ik er veel aan ga hebben, ik heb eigenlijk wel het idee dat het best goed gaat momenteel. Maargoed, ik wacht het even af.
Ik weet eerlijk gezegd niet of ik er veel aan ga hebben, ik heb eigenlijk wel het idee dat het best goed gaat momenteel. Maargoed, ik wacht het even af.
donderdag 14 maart 2019 16:59
Eerst een intake/kennismaking snorrie? Leuk trouwens dat je het zo hebt weten op te lossen met je man laatst!
@martje, wat goed van je dat je de knoop hebt doorgehakt. Ik was wel verbaasd door de reactie van je man, wat heeft hij er nog over te zeggen? Bizar. Eerst wil hij niet praten en aan dingen werken, maar hij wil wel meebeslissen over jouw leven!
@martje, wat goed van je dat je de knoop hebt doorgehakt. Ik was wel verbaasd door de reactie van je man, wat heeft hij er nog over te zeggen? Bizar. Eerst wil hij niet praten en aan dingen werken, maar hij wil wel meebeslissen over jouw leven!
donderdag 14 maart 2019 17:10
Ja, ik denk dat het een soort intake is. Ik moet zeggen dat ik er niet een heel geweldig gevoel bij heb, want ze zei PMD in plaats van PMDD, en dan vraag ik me wel af: hoeveel verstand heb je ervan als je de afkorting niet eens goed uitspreekt? 
Maargoed, ik wil het wel een kans geven hoor. Maar zoals ik al zei ergens heb ik ook wel het gevoel dat het heel goed gaat.
Bijvoorbeeld vandaag heb ik echt een beetje een baaldag, maar ik accepteer het gewoon even voor wat het is. Vroeger zou ik heel boos op mezelf zijn geworden en nu denk ik gewoon ik zal het wel even nodig hebben, morgen is er weer een dag
Maargoed, ik wil het wel een kans geven hoor. Maar zoals ik al zei ergens heb ik ook wel het gevoel dat het heel goed gaat. Bijvoorbeeld vandaag heb ik echt een beetje een baaldag, maar ik accepteer het gewoon even voor wat het is. Vroeger zou ik heel boos op mezelf zijn geworden en nu denk ik gewoon ik zal het wel even nodig hebben, morgen is er weer een dag
donderdag 14 maart 2019 18:45
Snorriemorrie, goed dat je kritisch bent. Therapie moet nog echt een aanvulling zijn en je bent al zover gekomen. Schrijf haar niet af op een verspreking, maar ga gericht vragen stellen wat haar kennis is. Waarmee ze jou kunnen ondersteunen.
Tuinhek, dankjewel. Tja, dit is een dynamiek waar wij al jaren inzitten. Dat gaat niet zo snel veranderen. Ik probeer me nu echt los van hem te maken, want anders gaat de enige verandering zijn dat we niet meer in één bed slapen.
Tuinhek, dankjewel. Tja, dit is een dynamiek waar wij al jaren inzitten. Dat gaat niet zo snel veranderen. Ik probeer me nu echt los van hem te maken, want anders gaat de enige verandering zijn dat we niet meer in één bed slapen.
donderdag 14 maart 2019 21:26
Martje, goed van je dat je de knoop hebt doorgehakt en met schematherapie start. Ik ben het er ook mee eens dat je geen verantwoording meer hoeft af te leggen aan je (ex) man.
Snorriemorrie en Tu1nhek, bedankt voor jullie vertrouwen in mij. Ik gok dat ik me erg schik in de rol van persoon die toch niks kan en daar mij ook naar gedraag. Het irriteert me soms dat ik opmerk ''ja maar ik ben pas afgestudeerd, ik kan dit nog niet''. Dan denk ik jeetje zeg dat is ook wel weer een erg gemakkelijk excuus om mijn handen overal vanaf te trekken. Het is mijn vermijdingsdrang die me dat soort frasen influistert alleen dat heb ik helaas achteraf pas door.
Ik ben ook vaak getriggerd als ik van mijn baas een taak krijg en ik mijn best doe en mijn baas dan roept ''dat was niet de vraag'' of nog een keer zegt ''we staan wel onder tijdsdruk, he?''
Net of ik uit mijn neus zit te eten of niks doe of expres naar de verkeerde informatie vraag aan de telefoon. Ik moet me dan erg beheersen om het niet op de mensen aan de telefoon af te reageren omdat ik op mijn lazer krijg als zij me niet het antwoord geven dat ik nodig heb om mijn baas tevreden te stellen (is het nog te volgen?).
Dan gooi ik de hoorn op de haak en roep ik dingen als: ''wat een luie flikkers zeg, willen me niet te woord staan omdat ze lunchpauze hebben!'' Kunnen die mensen het helpen dat mijn baas zicht als een lul gedraagt, maar op dat moment heb ik uit pure angst voor een preek ineens de ontzettende drang om me af te reageren op anderen.
Ik ben dan ook oprecht boos, maar die boosheid is gedreven door angst omdat ik dan mijn baas van me af kan houden die anders weer met een sneer komt van waarom ik niet heb wat hij vraagt.
Het is angst boosheid, dan is het echt om te proberen te voorkomen dat ik 'op mijn kop' krijg, om aan te tonen dat ik écht écht mijn best gedaan heb. Zo jammer dat ik niet gewoon op een kalme manier hem durf te zeggen dat ik het ook liever anders gezien heb, maar dat dit nu eenmaal de situatie is en ik mijn best gedaan heb. In plaats daarvan draai ik eromheen, passief agressief noemen ze dat volgens mij.
Ondertussen is er al een collega rijp voor de psycholoog want die is overwerkt. Ik ben blij dat ik al zoveel therapie gehad heb zodat ik daar wel voor kan waken. Maar ik baal wel dat er nog allerlei modi's actief zijn en als ongeleide projectielen mijn professionele houding verzieken
Snorriemorrie en Tu1nhek, bedankt voor jullie vertrouwen in mij. Ik gok dat ik me erg schik in de rol van persoon die toch niks kan en daar mij ook naar gedraag. Het irriteert me soms dat ik opmerk ''ja maar ik ben pas afgestudeerd, ik kan dit nog niet''. Dan denk ik jeetje zeg dat is ook wel weer een erg gemakkelijk excuus om mijn handen overal vanaf te trekken. Het is mijn vermijdingsdrang die me dat soort frasen influistert alleen dat heb ik helaas achteraf pas door.
Ik ben ook vaak getriggerd als ik van mijn baas een taak krijg en ik mijn best doe en mijn baas dan roept ''dat was niet de vraag'' of nog een keer zegt ''we staan wel onder tijdsdruk, he?''
Net of ik uit mijn neus zit te eten of niks doe of expres naar de verkeerde informatie vraag aan de telefoon. Ik moet me dan erg beheersen om het niet op de mensen aan de telefoon af te reageren omdat ik op mijn lazer krijg als zij me niet het antwoord geven dat ik nodig heb om mijn baas tevreden te stellen (is het nog te volgen?).
Dan gooi ik de hoorn op de haak en roep ik dingen als: ''wat een luie flikkers zeg, willen me niet te woord staan omdat ze lunchpauze hebben!'' Kunnen die mensen het helpen dat mijn baas zicht als een lul gedraagt, maar op dat moment heb ik uit pure angst voor een preek ineens de ontzettende drang om me af te reageren op anderen.
Ik ben dan ook oprecht boos, maar die boosheid is gedreven door angst omdat ik dan mijn baas van me af kan houden die anders weer met een sneer komt van waarom ik niet heb wat hij vraagt.
Het is angst boosheid, dan is het echt om te proberen te voorkomen dat ik 'op mijn kop' krijg, om aan te tonen dat ik écht écht mijn best gedaan heb. Zo jammer dat ik niet gewoon op een kalme manier hem durf te zeggen dat ik het ook liever anders gezien heb, maar dat dit nu eenmaal de situatie is en ik mijn best gedaan heb. In plaats daarvan draai ik eromheen, passief agressief noemen ze dat volgens mij.
Ondertussen is er al een collega rijp voor de psycholoog want die is overwerkt. Ik ben blij dat ik al zoveel therapie gehad heb zodat ik daar wel voor kan waken. Maar ik baal wel dat er nog allerlei modi's actief zijn en als ongeleide projectielen mijn professionele houding verzieken
donderdag 14 maart 2019 21:59
Ja ook wel, hij geeft het ook toe, hij zei toen hij hoorde van de uitvaller: dan moet je zelf dimmen en opletten, want ik wil veel. Het zal wel wat van beide zijn, in elk geval baal ik ervansnorriemorrie schreef: ↑14-03-2019 21:33Als ik het zo hoor zijn het niet persé jouw modi die het verzieken. Ik lees ook een heel erg veeleisende leidinggevende. Zeker als er ook al anderen uitvallen kun je er zeker wel vanuit gaan dat het probleem in elk geval niet helemaal bij jou ligt.
donderdag 14 maart 2019 22:04
Hallo allemaal, mag ik meeschrijven? Ik ben 3 wkn geleden begonnen met schematherapie. Ik ging er blanco in, maar vind het best pittig allemaal. Ik ben bijna volledig hersteld van een burn-out. Maar weet dat ik mijn valkuilen moet aanpakken, wil ik niet over een paar jaar opnieuw in een burn-out belanden. Aan de hand van de intake & vragenlijsten, werd schema therapie aangeraden.
vrijdag 15 maart 2019 08:16
Mrs_williams schreef: ↑14-03-2019 22:04Hallo allemaal, mag ik meeschrijven? Ik ben 3 wkn geleden begonnen met schematherapie. Ik ging er blanco in, maar vind het best pittig allemaal. Ik ben bijna volledig hersteld van een burn-out. Maar weet dat ik mijn valkuilen moet aanpakken, wil ik niet over een paar jaar opnieuw in een burn-out belanden. Aan de hand van de intake & vragenlijsten, werd schema therapie aangeraden.
Natuurlijk mag je meeschrijven, welkom. Schematherapie is ook erg pittig, zeker in het begin. Zit je in een groep of heb je individuele therapie? En wat zijn jouw schema's? (Als je dat wilt vertellen natuurlijk, hoeft niet persé)
vrijdag 15 maart 2019 10:49
Ik heb individuele therapie. Mijn schema’s zijn: woedend kind, willoze inschikkelijke, onthechte zelfsusser en veeleisende ouder.snorriemorrie schreef: ↑15-03-2019 08:16Natuurlijk mag je meeschrijven, welkom. Schematherapie is ook erg pittig, zeker in het begin. Zit je in een groep of heb je individuele therapie? En wat zijn jouw schema's? (Als je dat wilt vertellen natuurlijk, hoeft niet persé)
De eerste x hebben we de modi besproken, en de dagen erna was ik heel erg van slag. Ik kon dingen over mijn jeugd vertellen zonder emotie, en ineens voelde ik wel emoties. Na 4 dan had ik dat weer onder controle en ging ik verder in overlevingsstand, zoals ik altijd doe. Afgelopen maandag ben ik weer geweest. Ik moest naar een plek in mijn jeugd, en ik voelde ineens heel veel woede, en die woede heb ik nog steeds. Mijn psycholoog vond dat ik de emoties moest toelaten en niet wegdrukken, en even goed aan mezelf moet denken. Maar dat lukt niet. Ik druk alle gedachtes en emoties weg (alleen die woede en onrust blijf ik voelen, maar ik wil nergens aan denken). Dus ik ben weer druk bezig met anderen, want dan ben ik op mijn best. Dus dat vind ik allemaal best lastig momenteel.
vrijdag 15 maart 2019 11:00
Mrs_williams schreef: ↑15-03-2019 10:49Ik heb individuele therapie. Mijn schema’s zijn: woedend kind, willoze inschikkelijke, onthechte zelfsusser en veeleisende ouder.
De eerste x hebben we de modi besproken, en de dagen erna was ik heel erg van slag. Ik kon dingen over mijn jeugd vertellen zonder emotie, en ineens voelde ik wel emoties. Na 4 dan had ik dat weer onder controle en ging ik verder in overlevingsstand, zoals ik altijd doe. Afgelopen maandag ben ik weer geweest. Ik moest naar een plek in mijn jeugd, en ik voelde ineens heel veel woede, en die woede heb ik nog steeds. Mijn psycholoog vond dat ik de emoties moest toelaten en niet wegdrukken, en even goed aan mezelf moet denken. Maar dat lukt niet. Ik druk alle gedachtes en emoties weg (alleen die woede en onrust blijf ik voelen, maar ik wil nergens aan denken). Dus ik ben weer druk bezig met anderen, want dan ben ik op mijn best. Dus dat vind ik allemaal best lastig momenteel.
Dat is ook lastig en het heeft denk ik ook wel even de tijd nodig om allemaal een beetje op zijn plek te vallen. Wees niet te streng voor jezelf, het is niet gek dat je nu nog niet weet wat je er allemaal mee moet, dat komt hopelijk met de tijd vanzelf
vrijdag 15 maart 2019 19:28
Welkom Mrs_williams, leuk dat je meeschrijftMrs_williams schreef: ↑14-03-2019 22:04Hallo allemaal, mag ik meeschrijven? Ik ben 3 wkn geleden begonnen met schematherapie. Ik ging er blanco in, maar vind het best pittig allemaal. Ik ben bijna volledig hersteld van een burn-out. Maar weet dat ik mijn valkuilen moet aanpakken, wil ik niet over een paar jaar opnieuw in een burn-out belanden. Aan de hand van de intake & vragenlijsten, werd schema therapie aangeraden.
vrijdag 15 maart 2019 19:30
Graag gedaan hoor, fijn dat het helpt! Duurde ook heel lang voor ik het herkende als zijnde vermijdingsstrategie. Ik ontdekte het pas toen de therapie al lang en breed gestopt was..
vrijdag 15 maart 2019 20:22
O en Snorriemorrie, terugkomend op je bericht, ja hij is inderdaad veel te veeleisend. Ik verwarde twee dingen met elkaar en ik moest meteen maar mijn opleidingsgelden terugvragen omdat ik kennelijk niks geleerd had. Ja echt, dat zei hij vandaag.
Ik was zo perplex dat ik riep: waar slaat dat nou weer op? Ik was eerst enigszins van mijn stuk gebracht en heb hem daarna afgekat als hij met nog meer commentaar kwam.
Smiddags moesten we samen naar een opdrachtgever waar ik heel erg tegenop zag, mede door zijn rotopmerking vanmorgen, maar toen ging het goed en was hij natuurlijk weer 180 graden gedraaid en konden er weer complimenten af.
Ik heb nooit enig idee wat me te wachten staat dus ik sta altijd op scherp, dat geeft me wel stress merk ik, want ik weet: er komt weer een kutopmerking, vroeg of laat, dus ik ben altijd op mijn hoede. Nu ben ik zo moe van het op mijn hoede zijn dat ik maar een ontspannend bad ga nemen.
Hoe gaat het met de rest? Gaan jullie oké je weekend in?
Ik was zo perplex dat ik riep: waar slaat dat nou weer op? Ik was eerst enigszins van mijn stuk gebracht en heb hem daarna afgekat als hij met nog meer commentaar kwam.
Smiddags moesten we samen naar een opdrachtgever waar ik heel erg tegenop zag, mede door zijn rotopmerking vanmorgen, maar toen ging het goed en was hij natuurlijk weer 180 graden gedraaid en konden er weer complimenten af.
Ik heb nooit enig idee wat me te wachten staat dus ik sta altijd op scherp, dat geeft me wel stress merk ik, want ik weet: er komt weer een kutopmerking, vroeg of laat, dus ik ben altijd op mijn hoede. Nu ben ik zo moe van het op mijn hoede zijn dat ik maar een ontspannend bad ga nemen.
Hoe gaat het met de rest? Gaan jullie oké je weekend in?
vrijdag 15 maart 2019 21:14
Jaa niks aan! Het werk inhoudelijk is erg leuk. Anders was ik al weggegaan. Ik wilde vanmorgen wel gaan met een “je gaat maar alleen” maar toch mezelf maar bijelkaar geraapt puur vanwege te grote interesse in de inhoud van ons project. Ik ga dit weekend wel even echt helemaal aan mezelf denken en rusten.snorriemorrie schreef: ↑15-03-2019 20:58Pffh lekker dan zo'n wisselvallig persoon als leidinggevende. Precies wat je niet nodig hebt lijkt me.
Wel goed dat je gewoon hebt gezegd dat je het nergens op vond slaan. Hopelijk gaat ie dan een beetje inbinden zeg.
zaterdag 16 maart 2019 00:02
@snorriemorrie Ik ben altijd streng voor mezelf, dat is ook 1 van de dingen die ik wil aanpakken. De woede begint nu gelukkig wel af te zakken, hopenlijk blijft dat zo.
@prazo36 lijkt me ontzettend naar zo’n leidinggevende die zo tegen je doet. Wat goed van je dat je van je afbijt. Hopenlijk heb je een fijn weekend.
Ik moet heel het weekend werken, maar het is ook een fijne afleiding nu.
@prazo36 lijkt me ontzettend naar zo’n leidinggevende die zo tegen je doet. Wat goed van je dat je van je afbijt. Hopenlijk heb je een fijn weekend.
Ik moet heel het weekend werken, maar het is ook een fijne afleiding nu.
mrs_williams wijzigde dit bericht op 16-03-2019 07:26
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.13% gewijzigd
zaterdag 16 maart 2019 07:59
Hallo allemaal,
Ik lees/schrijf graag met jullie mee. 1,5 jaar ook ST gedaan maar halverwege moest ik afhaken omdat ik door omstandigheden 2x had gemist. Waar ik het volg is dat de max. Je moet dan stoppen.
Nu weer begonnen met een wekelijkse groep. Merk dat het goed is om er weer mee ad slag. Mijn hoogste schema is Kwetsbaarheid voor ziekte en gevaar. Vooral als op andere gebieden goed gaat dan komt dit schema omhoog. Ik vind het eng voelen als het goed
gaat.
Heeft iemand dit schema ook hoog op zn lijstje?
Ik lees/schrijf graag met jullie mee. 1,5 jaar ook ST gedaan maar halverwege moest ik afhaken omdat ik door omstandigheden 2x had gemist. Waar ik het volg is dat de max. Je moet dan stoppen.
Nu weer begonnen met een wekelijkse groep. Merk dat het goed is om er weer mee ad slag. Mijn hoogste schema is Kwetsbaarheid voor ziekte en gevaar. Vooral als op andere gebieden goed gaat dan komt dit schema omhoog. Ik vind het eng voelen als het goed
gaat.
Heeft iemand dit schema ook hoog op zn lijstje?
zaterdag 16 maart 2019 15:28
Hoi matz,
Ik kan niet zeggen hoe hoog het op mijn lijstje zou zijn, maar ik herken dit wel.
Sowieso vindt angst altijd wel één of andere uitingsvorm. Het lijkt alsof mijn psyche zelf angst produceert.
Als ik iets leuks gedaan heb, word ik soms bang dat iemand zich in mijn woning schuil houdt wanneer ik thuis kom. Of dat mijn auto explodeert zodra ik de sleutel omdraai in het contact. Want ja, zomaar ongestraft genieten... mag dat?
Overigens is dit mijn eerste post hier, maar ik lees sinds vandaag in dit topic en ik wil me nog even voorstellen in een nieuwe post.
zaterdag 16 maart 2019 18:08
Hoi allemaal,
Welkom matz en Mrs_williams!
@snorrie, ben je nog in het boek bezig over zelfcompassie? Je vroeg laatst hoe ver ik was, nog niet zo ver, maar ik vind het wel écht heel goed. Het sluit ontzettend aan bij waar ik al mee bezig was, dus voelt echt als passend bij mijn proces. Hoe vind jij het?
@prazo, ja, goed dat je doorhebt dat zo'n excuus eigenlijk verdekte vermijding is! En toch vind ik jezelf streng naar jezelf toe daarin. Je schrijft "dat is ook wel weer een erg gemakkelijk excuus om mijn handen overal vanaf te trekken." Dat klinkt voor mij alsof je het wel lekker makkelijk van jezelf vindt en dat je het anders moet gaan doen. Maar het is een overlevingsstrategie die je vanuit een grote angst hebt aangeleerd. Het is niet een kwestie van en schop onder je kont of het 'gewoon' anders doen en 'geen smoesjes verzinnen'. Of lukt het je, als je dat denkt, om het meteen anders te doen? Het is denk ik goed om te zien wat de drijfveer achter de vermijding is (angst?) en daarbij aan te sluiten zodat je het ook anders kán doen. Of misschien lukt het jou om gewoon een knop om te zetten, dat kan ook
mij had dat niet gelukt. Zo ook met dat op een kalme manier iets willen zeggen, neem eerst die angst even een paar momenten serieus. Die angst van het kwetsbare kind. Biedt haar iets zodat jij als volwassen prazo weer kan reageren in plaats van dat dat kindstuk er alleen voor staat (en dan dus uit angst of boosheid reageert).
Volgens mij ben je nog hartstikke goed bezig op je werk! Je zit in een leerproces, vooral als dit één van je eerste banen is na je afstuderen. Na een aantal jaar (en daarvoor ook al) zullen dingen je makkelijker en sneller afgaan. Het klinkt niet als een makkelijke werkplek verder! Petje af hoe jij je er doorheen slaat! Goed dat je ook wat weerstand biedt aan je leidinggevende, het klinkt alsof hij dat wel kan waarderen, vorige keer reageerde hij er ook zo goed op toen jouw gevoel zo duidelijk in de communicatie naar voren kwam. Dus op professionele manier je gevoel uiten lijkt me bij hem juist heel goed. Vaak is dat bij zulke mensen ook nodig, die zijn hard (in dit geval ook wat onprofessioneel klinkt het wel) in hun communicatie en dus zelf heel duidelijk communiceren, duidelijk zijn in wat je wil, duidelijk grenzen stellen reageren ze vaak goed op.
@Mrs_williams, welkom dus! Wat knap dat je al zo veel voelt in therapie. Dat heeft bij mij wel heeeeeel lang geduurd! Het zal wel heftig zijn inderdaad. Die gevoelens horen erbij. Vaak is het goed om iets met je lichaam te gaan doen als je emotie voelt, bij woede bijvoorbeeld heel hard met iets smijten, kranten scheuren, hard knijpen of in de lucht of in een kussen slaan. Nouja, wat je wil op zo'n moment. Beweging van het lichaam kan goed helpen om de emotie te uiten. Maar in dit proces zullen heftige emoties steeds terug blijven komen, dus dat kan wel intens zijn.
@cestlavie, hoe is het met je?
Hier gaat het goed, heel goed eigenlijk. Geen bijzonderheden verder
Welkom matz en Mrs_williams!
@snorrie, ben je nog in het boek bezig over zelfcompassie? Je vroeg laatst hoe ver ik was, nog niet zo ver, maar ik vind het wel écht heel goed. Het sluit ontzettend aan bij waar ik al mee bezig was, dus voelt echt als passend bij mijn proces. Hoe vind jij het?
@prazo, ja, goed dat je doorhebt dat zo'n excuus eigenlijk verdekte vermijding is! En toch vind ik jezelf streng naar jezelf toe daarin. Je schrijft "dat is ook wel weer een erg gemakkelijk excuus om mijn handen overal vanaf te trekken." Dat klinkt voor mij alsof je het wel lekker makkelijk van jezelf vindt en dat je het anders moet gaan doen. Maar het is een overlevingsstrategie die je vanuit een grote angst hebt aangeleerd. Het is niet een kwestie van en schop onder je kont of het 'gewoon' anders doen en 'geen smoesjes verzinnen'. Of lukt het je, als je dat denkt, om het meteen anders te doen? Het is denk ik goed om te zien wat de drijfveer achter de vermijding is (angst?) en daarbij aan te sluiten zodat je het ook anders kán doen. Of misschien lukt het jou om gewoon een knop om te zetten, dat kan ook
mij had dat niet gelukt. Zo ook met dat op een kalme manier iets willen zeggen, neem eerst die angst even een paar momenten serieus. Die angst van het kwetsbare kind. Biedt haar iets zodat jij als volwassen prazo weer kan reageren in plaats van dat dat kindstuk er alleen voor staat (en dan dus uit angst of boosheid reageert).Volgens mij ben je nog hartstikke goed bezig op je werk! Je zit in een leerproces, vooral als dit één van je eerste banen is na je afstuderen. Na een aantal jaar (en daarvoor ook al) zullen dingen je makkelijker en sneller afgaan. Het klinkt niet als een makkelijke werkplek verder! Petje af hoe jij je er doorheen slaat! Goed dat je ook wat weerstand biedt aan je leidinggevende, het klinkt alsof hij dat wel kan waarderen, vorige keer reageerde hij er ook zo goed op toen jouw gevoel zo duidelijk in de communicatie naar voren kwam. Dus op professionele manier je gevoel uiten lijkt me bij hem juist heel goed. Vaak is dat bij zulke mensen ook nodig, die zijn hard (in dit geval ook wat onprofessioneel klinkt het wel) in hun communicatie en dus zelf heel duidelijk communiceren, duidelijk zijn in wat je wil, duidelijk grenzen stellen reageren ze vaak goed op.
@Mrs_williams, welkom dus! Wat knap dat je al zo veel voelt in therapie. Dat heeft bij mij wel heeeeeel lang geduurd! Het zal wel heftig zijn inderdaad. Die gevoelens horen erbij. Vaak is het goed om iets met je lichaam te gaan doen als je emotie voelt, bij woede bijvoorbeeld heel hard met iets smijten, kranten scheuren, hard knijpen of in de lucht of in een kussen slaan. Nouja, wat je wil op zo'n moment. Beweging van het lichaam kan goed helpen om de emotie te uiten. Maar in dit proces zullen heftige emoties steeds terug blijven komen, dus dat kan wel intens zijn.
@cestlavie, hoe is het met je?
Hier gaat het goed, heel goed eigenlijk. Geen bijzonderheden verder
zondag 17 maart 2019 11:26
Ik was ook verbaasd dat die gevoelens naar boven kwamen, had het niet verwacht, en zeker niet zo snel. Het vervelende is dat ik die woede en onrust ook op mijn werk voel. Dan sta ik een klant te helpen en moet ik me echt focussen op behulpzaam zijn en lachen, alsjeblieft en dankjewel zeggen. Terwijl ik van binnen heel het kassablok kort en klein wil slaan. Daar kan ik nog niet zo goed mee omgaan, en ben daardoor aan het eind van de dag uitgeput van het doen alsof. Ik hoop aan de ene kant dat het snel afzakt, aan de andere kant geeft de woede ook het gevoel dat ik eindelijk iets voel, maar het voelt ook alsof ik het niet goed doe. Maar dat zal de veeleisende ouder zijn denk ik?
zondag 17 maart 2019 11:44
@Mrs_williams, misschien is het boek over zelfcompassie ook wat voor jou.
In het Nederlands: Zelfcompassie: stop jezelf te veroordelen
In het Engels (oorspronkelijke taal): Self Compassion: The proven power of being kind to yourself
Door Kristin Neff (PhD)
Maar iets DOEN met die boosheid is ook goed, het lijf in beweging hebben, al is het maar slaan in de lucht.
In het Nederlands: Zelfcompassie: stop jezelf te veroordelen
In het Engels (oorspronkelijke taal): Self Compassion: The proven power of being kind to yourself
Door Kristin Neff (PhD)
Maar iets DOEN met die boosheid is ook goed, het lijf in beweging hebben, al is het maar slaan in de lucht.
