weet niet meer welke weg ik in moet gaan..

11-02-2011 00:44 146 berichten
Alle reacties Link kopieren
hallo, even van me afschrijven misschien dat het helpt.

Ik voel me zo slecht, zo eenzaam.

Ik ben alleenstaande moeder van 4 kids

5 jaar geleden afgekeurd, er is ms ontdekt.

Nu leven van uitkering.

, ruzie met ouders en zus, sta er helemaal alleen voor!

Pluspunt, lieve vriend die 80 km verderop woont.

De twee weekenden in de maand bij hem, voel ik me opbloeien, daarna weer maandag en keihard de werkelijkheid in.

Ik trek het niet meer, mn huis is een bouwval, meubels bijelkaargeraapt, voel me er niet fijn.

Zijn er mensen die me begrijpen of ook in dergelijke situatie zitten?
quote:anomienie schreef op 11 februari 2011 @ 01:50:

pbg kan ja, maar ook een eigen bijdrage, zelfs dat red ik niet...............Huh? Je krijgt dan toch een X bedrag waar je bijvoorbeeld een werkster van kunt betalen?
Alle reacties Link kopieren
Heb je inderdaad zoveel relaties gehad? Hoelang ben je al gescheiden van je man? Zijn alle kinderen van dezelfde man? Of hebben je ouders een punt, dat je steeds van vriend wisselt, en zijn ze bang dat je je weer in een avontuur stort waar jijzelf en de kinderen onder te lijden hebben?

Wat gewoon opvallend is, is dat jij je kut voelt, behalve als je bij je vriend bent. Dat lijkt erop dat jij een relatie nodig hebt om te kunnen functioneren als mens. Tenminste dat denk je, maar dat is natuurlijk niet zo.

Het lijkt me goed om met een therapeut te gaan praten hoor, dan kan je dit soort dingen uitzoeken. Ook die toestand met je ouders
Alle reacties Link kopieren
ik wilde het goed maken, heb mn oom erbij gehaald, neutraal, en hopend op bemiddeling, ook die werd afgewezen.

Nu zelfs zo ziekelijk dat ze een bakkie gaan doen bij mn exen, dat doet me zo'n pijn.
quote:anomienie schreef op 11 februari 2011 @ 01:52:

waarom ze dit hebben gezegd, weet ik niet, ik denk uit eigen belang, ze willen de kids hier houden.

maar om wat voor reden ook, zoiets zeg je niet tegen je dochter.



Ik begrijp dat het vervelend voor je is geweest, maar daar kun je toch niet alles aan ophangen?

Een opmerking maakt van jou geen ander mens hoor.
Alle reacties Link kopieren
Ik neem aan dat er een patientenvereniging is voor mensen met ms. Heb je daar al eens contact mee gehad?
Alle reacties Link kopieren
quote:N00tje schreef op 11 februari 2011 @ 01:52:

[...]





Dat kun je via de bijzondere bijstand terug vragen.



Ik neem voor het gemak even aan dat je in de bijstand zit?

De gemeentes hebben allerlei regelingen om je te helpen. Sportfons voor de kinderen, een huishoudpotje voor wanneer iets stuk gaat, reductieregelingen voor zwembaden, bijdrages om uitstapjes te maken. Er is zoveel.



Als je die wegen zelf niet weet te bewandelen wil het maatschappelijk werk je daarbij helpen.Je hoeft gelukkig niet in de bijstand te zitten om bijv een aanvraag voor langdurigheidstoeslag aan te vragen, een bijdrage voor bijv naar de bios
Alle reacties Link kopieren
quote:anomienie schreef op 11 februari 2011 @ 01:52:

waarom ze dit hebben gezegd, weet ik niet, ik denk uit eigen belang, ze willen de kids hier houden.

maar om wat voor reden ook, zoiets zeg je niet tegen je dochter.Ik weet het niet, ik ken de omstandigheden niet, maar ik weet dat mensen hele gekke dingen kunnen zeggen vanuit hun emoties
Alle reacties Link kopieren
nee geen contact mee, ik wil er eigenlijk niets van weten....

ms mooi shit, verder ontwijk ik het.



nootje, die bijstand heb ik..



2 relaties gehad, 1 kind van andere vader.
Alle reacties Link kopieren
quote:anomienie schreef op 11 februari 2011 @ 01:53:

ik wilde het goed maken, heb mn oom erbij gehaald, neutraal, en hopend op bemiddeling, ook die werd afgewezen.

Nu zelfs zo ziekelijk dat ze een bakkie gaan doen bij mn exen, dat doet me zo'n pijn.Neem wat afstand van je ouders. Je bent volwassen dus je hebt het recht op een eigen leven, dat zij daar niet tevreden mee zijn is hun probleem. Maar als er dingen zijn die je kwaad maken omdat ze misschien dichtbij de waarheid zitten, datgene dat je probeert te verbergen voor de buitenwereld (dingen die ouders vaak haarfijn doorhebben) dan moet je daar wat mee doen. Niet voor je ouders, maar voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren
ik heb ze al vanaf november niet gezien, zoon was jarig, krijgt zn kado door de brievenbus van mn ex.
Alle reacties Link kopieren
lief dat jullie meednken maar zit in de wia, en weet alle toeslagen en wetten, maar iig bedankt
Alle reacties Link kopieren
quote:anomienie schreef op 11 februari 2011 @ 01:56:

nee geen contact mee, ik wil er eigenlijk niets van weten....

ms mooi shit, verder ontwijk ik het.



nootje, die bijstand heb ik..



2 relaties gehad, 1 kind van andere vader.Dat is mooi je kop in het zand steken zeg! Dat brengt je toch nergens? Waarom zou je geen contact met ze opnemen als ze je bijvoorbeeld door uitkerings- en bijzonderebijstand/pgbland kunnen leiden. Het kan je leven alleen maar makkelijker maken.
Alle reacties Link kopieren
omdat je zelf nog geen psych hebt hier een citaatje van mijn exemplaar: "gevoelens mogen er zijn, ook boosheid" .



Ik vind de reactie van je ouders idd erg naar.



Ben wel een beetje bang dat ,ow ik val in herhaling, dat als jouw reactie is om "om je heen te slaan" dat je weinig oplevert. Je krijgt alleen maar boosheid terug of misschien nog wel erger, dat mensen zich terug trekken.
Alle reacties Link kopieren
dat is lullig, maar niet jouw pakkie an. Zij kiezen ervoor om zo met hun kleinkind om te gaan. Probeer het los te laten, je bent geen kind meer, je hebt je ouders niet nodig
Alle reacties Link kopieren
ik ga pitten, lees morgen wel weer bij
Alle reacties Link kopieren
ik vind het sneu voor de kids............ook daar zit ik mee pfffffffffffffff, waar eigenlijk niet mee...

ga het allemaal maar eens voorleggen aan de ha.
Alle reacties Link kopieren
truste, enne sorry!

niet uit geslijm...
Alle reacties Link kopieren
het is ook sneu voor de kids. maar het is de keuze van je ouders om het zo te doen. Sommige kinderen hebben geen grootouders anderen hebben grootouders die kadootjes door de brievenbus gooien en weer anderen hebben grootouders die ze nog nooit hebben gezien. Zo gaat het. Al die kinderen groeien op, het belangrijkste is dat ze lieve en stabiele ouders hebben
Alle reacties Link kopieren
quote:anomienie schreef op 11 februari 2011 @ 02:01:

truste, enne sorry!

niet uit geslijm...geen probleem
Alle reacties Link kopieren
eens
Alle reacties Link kopieren
Ga ook maar eens slapen. Als je echt wilt praten (ipv typen. Je kunt altijd, dag en nacht bellen naar Sensoor. Daar kun je anoniem je verhaal doen. Het zijn vrijwilligers, geen professionals, die vooral een luisterend oor bieden en minder of eigenlijk niet gericht op advies geven...Zou zo maar eens kunnen zijn waar je nu behoefte aan hebt.
Alle reacties Link kopieren
maar ik ga tukken, bedankt voor jullie reacties, xx
Alle reacties Link kopieren
goed dat je naar de huisarts gaat, beschouw het als de eerste stap van je glorieuze come-back...
Als jij alles al weet TO, en weet welke wegen je bewandelen hoef je je dus niet druk te maken over de praktische zaken.



Dan moet je de focus dus leggen op jouw emotionele toestand. In je eentje gaat je dat niet lukken dus het lijkt me een heel goed idee dat je naar de huisarts gaat.



Zielig voor de kinderen? Dat overleven ze wel hoor

Een overspannen moeder is nog veel zieliger.
Alle reacties Link kopieren
quote:anomienie schreef op 11 februari 2011 @ 01:53:

ik wilde het goed maken, heb mn oom erbij gehaald, neutraal, en hopend op bemiddeling, ook die werd afgewezen.

Nu zelfs zo ziekelijk dat ze een bakkie gaan doen bij mn exen, dat doet me zo'n pijn.



anoniemie, zullen ze dat niet doen omdat ze bang zijn dat ze hun kleinkinderen niet meer zien? Ik kan me er wel wat bij voorstellen.



Kijk, ik weet natuurlijk niet hoe je in deze situatie bent beland, maar er is nu duidelijk niemand die jou een schop onder de kont geeft naar activatie. Werken hoeft niet als je dat niet aan kan, maar ga iets doen waar jij vervuld van raakt. Je moet jezelf uit deze cirkel halen, niemand anders kan dat voor je doen!
life ain't a perfect story, write it while you live it

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven