Wanderlust

Ik ben inmiddels een maand terug in Nederland na een geweldige reis van zeven maanden. Ik had me ingesteld op een behoorlijke cultuurshock en enorme heimwee naar het reizen, maar dat viel me eigenlijk alles mee. Het was vooral een heerlijk warm bad van al m'n lieve familie en vrienden weer zien, mijn eigen huisje weer naar mijn zin maken en de gemakken van het oude en vertrouwde weer koesteren.



Dacht ik. Want sinds vorige week ben ik weer aan het werk en pas nu merk ik wat een effect zo'n lange tijd weg uit je dagelijkse leven met je doet. Ik heb de spanningsboog van een kleuter en ik heb echt even nodig om mijn draai weer te vinden. En echt, ik heb een baan waar ik ontzettend blij mee ben, waar ik volledig mijn talenten en passie in kwijt kan en waar ik tijdens mijn reis regelmatig met een grote glimlach aan dacht. Maar het gevoel wat ik na andere (kortere) reizen ook al eens had, steekt de kop weer op; Is Nederland echt het land waar ik oud wil worden? En vooral: ik wil nog zoveel meer van de wereld zien. Nog zoveel meer doen, ervaren, zien, proberen bij te dragen aan een betere wereld. Mensen ontmoeten, culturen proeven, mijn horizon verbreden.



Wanderlust. Het is zo'n modewoord, maar dekt eigenlijk wel heel erg de lading: de sterke drang om de wereld te ontdekken en te bereizen. Ik had gedacht (en misschien wel gehoopt) dat na deze 7 maanden die drang een beetje getemperd zou zijn, dat ik dan weer tevreden zou zijn met het idee om gewoon ieder jaar een mooie reis van een week of 4 te maken en wat stedentripjes. Maar net een maand terug, en ik speel alweer met de gedachte om voor langere tijd weg te gaan. Alles hier op te zeggen, huis te verkopen en te gaan. En ik ben realistisch genoeg om te weten dat er op een zeker moment echt weer gewerkt zal moeten worden, maar wat me zo ontzettend beviel aan het leven afgelopen maanden was de eenvoud. Hier in Nederland lijk je niet te ontkomen aan de drukte, de mallemolen, de hectiek. Ik kan wel zeggen dat ik er niet aan mee wil doen, maar net weer een week aan het werk en ik doe er weer even hard aan mee



Ik kan dit aan mijn omgeving vertellen, maar dan word ik wazig aangekeken. Want niemand kon zich echt voorstellen dat ik vrijwillig zeven maanden alleen op pad ging, laat staan dat ik óók nog overweeg om alle 'veiligheid' (in hun ogen) van een vaste baan en eigen huis op te geven om vervolgens te zien waar ik terecht kom en hoe ik mijn geld ga verdienen. Mijn omgeving roept nu vooral: Nou meid, lekker hè dat je terug bent! Nu nog een leuke vent en dan kun je ook een gezinnetje stichten. Maar is dat écht wat ik (nu) wil?



Dus, wie ook...Wie herkent het? Maakte wel die keuze om gewoon uit Nederland te vertrekken? Waar ging je heen? Wat maakte dat je die keuze maakte? Misschien bleef je wel in Nederland, maar vond je een andere manier om die reislust te vervullen? Of misschien heb je ook nog altijd een droom en hoop je hem ooit waar te maken...



Ik vind het gewoon heerlijk om over de reisdromen, plannen en ervaringen van anderen te lezen, dus bring it on!