Relaties
alle pijlers
Ben ik overdreven jaloers??????????
zondag 15 november 2009 om 16:33
Mijn vriend heeft een collega waar hij enorm van gecharmeerd is. Hij heeft me zelfs in een openhartige bui verteld dat als de situatie anders zou zijn hij serieus verliefd op haar zou kunnen worden. Ondertussen smsen ze zich naar en msnen ze ook veel. toen ik toch wel nieuwsgierig werd en jawel ik weet dat het niet mag zijn telefoon nakeek schrok ik wel. Daar stond een sms waarin ze verteld dat haar vriend aan het werl is en of hij niet op visite wil komen. Eindigt met een kus. Ik boos en verdrietig. Krijg ik het verwijt dat ik zijn vertrouwen beschaam door in zijn telefoon te kijken. Hij boos ik boos en ondertussen voel ik me klote.
Hij zegt dat ik ziekelijk jaloers ben maar smst vrolijk verder. Wat vinden jullie?????????
Hij zegt dat ik ziekelijk jaloers ben maar smst vrolijk verder. Wat vinden jullie?????????
zondag 15 november 2009 om 17:14
Waarom is in elkaars telefoon kijken niet netjes eigenlijk? Omdat je dan dingen tegen komt die je niet mag weten?
Hij geeft je een reden om in zijn telefoon te kijken. Dát is niet netjes.
Ik voel de behoefte in mijn relatie niet om te kijken (terwijl dit de eerste man is die er geen enkel bezwaar tegen heeft).
Hij geeft je een reden om in zijn telefoon te kijken. Dát is niet netjes.
Ik voel de behoefte in mijn relatie niet om te kijken (terwijl dit de eerste man is die er geen enkel bezwaar tegen heeft).
zondag 15 november 2009 om 17:22
quote:blumpke schreef op 15 november 2009 @ 17:14:
Waarom is in elkaars telefoon kijken niet netjes eigenlijk? Omdat je dan dingen tegen komt die je niet mag weten?
Hij geeft je een reden om in zijn telefoon te kijken. Dát is niet netjes.
Ik voel de behoefte in mijn relatie niet om te kijken (terwijl dit de eerste man is die er geen enkel bezwaar tegen heeft).Dit dacht ik ook. Als je al jaren samenwoont, samen een kind hebt, heb je toch niks te verbergen? Mijn man kijkt in mijn telefoon en ik in de zijne als er een sms-je is. Roep dan, die en die wil weten hoe laat we zondag komen, of zo.
Waarom is in elkaars telefoon kijken niet netjes eigenlijk? Omdat je dan dingen tegen komt die je niet mag weten?
Hij geeft je een reden om in zijn telefoon te kijken. Dát is niet netjes.
Ik voel de behoefte in mijn relatie niet om te kijken (terwijl dit de eerste man is die er geen enkel bezwaar tegen heeft).Dit dacht ik ook. Als je al jaren samenwoont, samen een kind hebt, heb je toch niks te verbergen? Mijn man kijkt in mijn telefoon en ik in de zijne als er een sms-je is. Roep dan, die en die wil weten hoe laat we zondag komen, of zo.
zondag 15 november 2009 om 17:24
quote:absoluteEinstein schreef op 15 november 2009 @ 17:22:
[...]
Dit dacht ik ook. Als je al jaren samenwoont, samen een kind hebt, heb je toch niks te verbergen? Mijn man kijkt in mijn telefoon en ik in de zijne als er een sms-je is. Roep dan, die en die wil weten hoe laat we zondag komen, of zo.Ja dat gaat hier ook zo. Ik vind niet dat je overdreven jaloers bent, ik zou het ook niet zo waarderen als mijn vriend dit deed. En dat komt door de waarde die hij er ZELF aan gegeven heeft door te zeggen dat hij verliefd op haar zou kunnen worden.
[...]
Dit dacht ik ook. Als je al jaren samenwoont, samen een kind hebt, heb je toch niks te verbergen? Mijn man kijkt in mijn telefoon en ik in de zijne als er een sms-je is. Roep dan, die en die wil weten hoe laat we zondag komen, of zo.Ja dat gaat hier ook zo. Ik vind niet dat je overdreven jaloers bent, ik zou het ook niet zo waarderen als mijn vriend dit deed. En dat komt door de waarde die hij er ZELF aan gegeven heeft door te zeggen dat hij verliefd op haar zou kunnen worden.
zondag 15 november 2009 om 17:25
Het komt hem wel goed uit dat jij in zijn telefoon hebt gekeken, nu kan hij alles daarop afschuiven en zelf de gebeten hond zijn, zodat de aandacht lekker afgeleid is van wat hij aan het doen is. Waarom zou je het hem trouwens moeten gunnen? Wat een gelul.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 15 november 2009 om 17:43
Ik vind het erg fijn om jullie reakties te lezen. En alle argumenten die ik gebruikt hebt waarom ik het niet leuk vind lees ik hier terug. Heb besloten om er niet meer op te reageren en hem te laten doen waar hij zin in heeft, Hoop dat het dan voor hem minder leuk wordt en dat het dan minder wordt zo niet dan weet ik nog niet of ik dit wel wil. Ik weet dat hij veel aandacht nodig heeft maar nu maakt hij zijn probleem de mijne, Ik heb zelfs serieus gekeken op sites over jaloezie maar kan mezelf hier niet in vinden. Heb dan ook zoiets van hij heeft een probleem en die collega is ook niet zuiver maar ze doen maar.Als zij beter is.........
zondag 15 november 2009 om 17:48
Mijn man heeft vrij toegang tot mijn spullen en ik tot zijn spullen, waaronder telefoon. Het is gewoon geen issue of het 'mag' of niet.
Ik ben geen voorstander van geheimen en vind het niet normaal dat jouw man zulke contacten onderhoudt met andere vrouwen. En dat hij jou vervolgens de hele dag negeert zou ik helemaal niet kunnen waarderen. Zo'n relatie zou ik niet willen.
Ik ben geen voorstander van geheimen en vind het niet normaal dat jouw man zulke contacten onderhoudt met andere vrouwen. En dat hij jou vervolgens de hele dag negeert zou ik helemaal niet kunnen waarderen. Zo'n relatie zou ik niet willen.
zondag 15 november 2009 om 17:52
zondag 15 november 2009 om 18:03
Al dat geëmmer altijd dat je niet in elkaars telefoontjes zou mogen kijken. Als mijn evt. partner dat evt. bij mij zou doen, zou ik me in eerste instantie afvragen: Hee... wat doe ik, wat hem zo onzeker maakt? Ik vind het (in negatieve zin) veelzeggend als er dan gelijk gewezen wordt met het vingertje; OOOO maar JIJIJIJIJ snuffelt in mijn telefooooon! :kotssmiley:
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 15 november 2009 om 18:03
quote:twijfelaar73 schreef op 15 november 2009 @ 17:57:
Ik ga er nu niet over beginnen omdat ik geen ruzie ga maken waar mijn kind bij is en daarna ga ik hem negeren! Heb nu iig niet meer het gevoel dat ik een probleem heb.BedanktHeb je enig idee wat het met een kind doet als zijn/haar ouders elkaar negeren?
Ik ga er nu niet over beginnen omdat ik geen ruzie ga maken waar mijn kind bij is en daarna ga ik hem negeren! Heb nu iig niet meer het gevoel dat ik een probleem heb.BedanktHeb je enig idee wat het met een kind doet als zijn/haar ouders elkaar negeren?
zondag 15 november 2009 om 18:08
Nou ik negeer hem nu niet want ik wil niet dat mijn kindje merkt dat ik boos ben maar zodra zij slaapt ga ik er niet meer over beginnen ben er moe,boos en verdrietig over. als ik er nu op in ga dan wordt het ruzie en daar heb ik al helemaal geen zin in. Voel me wat verslagen omdat hij iid het probleem bij mij neer legt en ik daar ook nog ingetrapt ben. Heb meerdere keren excuus aangeboden. Ga lekker mijn eigen gang als die kleine slaapt en hij gaat maar lekker msnen of zoiets
zondag 15 november 2009 om 18:16
Ik weet dat ik die keuze heb en heb er de afgelopen tijd ook over nagedacht om alleen met mijn kleintje verder te gaan.De reden dat ik dit niet doe is omdat ik een bange schijterd ben!
Ik denk dat ik ten eerste mijn kind veel verdriet ga doen en we hebben het vaak heel leuk samen.Het is alleen dit gedoe wat mij zo doet twijfelen.
Nu denk ik nog dat ik beter af ben,maar dat hij mij nu een probleem aanpraat is not done.
Daar ga ik het zeker nog over hebben op een moment dat ik minder moe en zekerder in mijn schoenen sta. En geloof me dat dat niet lang meer ga duren.....
Ik denk dat ik ten eerste mijn kind veel verdriet ga doen en we hebben het vaak heel leuk samen.Het is alleen dit gedoe wat mij zo doet twijfelen.
Nu denk ik nog dat ik beter af ben,maar dat hij mij nu een probleem aanpraat is not done.
Daar ga ik het zeker nog over hebben op een moment dat ik minder moe en zekerder in mijn schoenen sta. En geloof me dat dat niet lang meer ga duren.....
zondag 15 november 2009 om 18:28
Je bent 'gek' dat je ook maar ergens je excuses voor aanbiedt! Nou vooruit, misschien omdat je in zijn telefoon gekeken hebt, maar verder helemaal nergens voor. In je hoofd vreemdgaan is, m.a.w. veel aandacht aan andere vrouwen besteden, is ook vreemdgaan.
Je moet sterk zijn: hem voor de keuze stellen. Vind ik. Zoals je je nu voelt, wil niemand zich voelen. Moet niemand zich voelen. Wat een zak hooi!
Je moet sterk zijn: hem voor de keuze stellen. Vind ik. Zoals je je nu voelt, wil niemand zich voelen. Moet niemand zich voelen. Wat een zak hooi!
zondag 15 november 2009 om 18:52
Twijfelaartje,
Ik snap dat het een grote beslissing is mocht je erover denken om er een streep onder te zetten.
Ik ben zo eentje die dat wel gedaan heeft, mijn dochter was toen 8 weken oud. Helaas had ik geen achterban die mij kon opvangen en heb ik het echt helemaal alleen gedaan. Maar zou je niet eens heel voorzichtig bij je moeder een balletje opgooien hoe het gaat en dat je wel erover aan het denken bent enzo.
Kijk wat je mogelijkheden zijn, dat betekend niet dat je het al opgeeft, dat is in mijn ogen gewoon alle opties en mogelijkheden openhouden en jezelf voor alles voorbereiden.
Ik had geen flauw idee waar ik moest beginnen destijds.
Als alleenstaande moeder heb je echt geen slechte positie. Ik heb gewoon gewerkt, kreeg wel huursubsidie en van de Belastingdienst een aardige toelage per maand (denk aan ongeveer 250 euro). Eigenlijk ging ik er helemaal niets op achteruit. Maar goed dat zijn de praktische zaken.
Ik denk dat je je relatie goed onder de loep moet leggen. Is er in het algemeen sprake van onderling begrip en respect, of loopt het hier alleen mis? Waarom denkt hij dit nodig te hebben, die aandacht van andere vrouwen? Is dit altijd zo geweest of is dit zo gekomen nadat jullie een kind kregen? En praat daar openlijk over, alleen op die manier kun je werken aan je relatie denk ik, mekaar negeren gaat helemaal niets oplossen.
Sterkte ermee!
Ik snap dat het een grote beslissing is mocht je erover denken om er een streep onder te zetten.
Ik ben zo eentje die dat wel gedaan heeft, mijn dochter was toen 8 weken oud. Helaas had ik geen achterban die mij kon opvangen en heb ik het echt helemaal alleen gedaan. Maar zou je niet eens heel voorzichtig bij je moeder een balletje opgooien hoe het gaat en dat je wel erover aan het denken bent enzo.
Kijk wat je mogelijkheden zijn, dat betekend niet dat je het al opgeeft, dat is in mijn ogen gewoon alle opties en mogelijkheden openhouden en jezelf voor alles voorbereiden.
Ik had geen flauw idee waar ik moest beginnen destijds.
Als alleenstaande moeder heb je echt geen slechte positie. Ik heb gewoon gewerkt, kreeg wel huursubsidie en van de Belastingdienst een aardige toelage per maand (denk aan ongeveer 250 euro). Eigenlijk ging ik er helemaal niets op achteruit. Maar goed dat zijn de praktische zaken.
Ik denk dat je je relatie goed onder de loep moet leggen. Is er in het algemeen sprake van onderling begrip en respect, of loopt het hier alleen mis? Waarom denkt hij dit nodig te hebben, die aandacht van andere vrouwen? Is dit altijd zo geweest of is dit zo gekomen nadat jullie een kind kregen? En praat daar openlijk over, alleen op die manier kun je werken aan je relatie denk ik, mekaar negeren gaat helemaal niets oplossen.
Sterkte ermee!
