Relaties
alle pijlers
Brief aan mezelf
zondag 7 juni 2009 om 08:41
Hoi lieve K.,
Ken je mij nog? Ik jou wel. Tien jaar geleden lag de wereld aan jouw voeten. Net afgestudeerd, knap, een grote schare vrienden en familie die ontstellend veel van je hield.
En toen ontmoette je D. Hij overtuigde jouw dat je te veel vrienden had en dus nam je de telefoon niet meer op als ze belden. Daarna vond hij jouw familie te bemoeizuchtig en dus negeerde je hen ook. Zo is jouw leven al bijna 10 jaar verlopen. Je hebt je familie al 2 jaar niet gesproken.
Daarna kreeg je ook problemen op je werk. 50 ziektedagen in 1 jaar is echt absurd. Ik begrijp best wel dat je je niet kan vertonen op je werk met een gebroken neus of kaak of een blauw oog. Je hebt de kans gehad. Je manager heeft het zelf aangegeven. Hij vroeg het zelf rechtstreeks aan je of er sprake was van huiselijk geweld. Je antwoord was: "Nee".
En nu? Gisteren heb je je vriend laten verwijderen met behulp van de politie nadat je weer helemaal in elkaar geslagen was. Je durft niet eens in de spiegel te kijken. Een snijwond op je wang en en blauw oog.
Ik kan je dat allemaal vergeven. Iedereen maakt fouten.
Wat ik je niet kan vergeven is dat je ondanks alles op de bank zit met de telefoon in je hand. Wachten tot hij je belt.
Ken je mij nog? Ik jou wel. Tien jaar geleden lag de wereld aan jouw voeten. Net afgestudeerd, knap, een grote schare vrienden en familie die ontstellend veel van je hield.
En toen ontmoette je D. Hij overtuigde jouw dat je te veel vrienden had en dus nam je de telefoon niet meer op als ze belden. Daarna vond hij jouw familie te bemoeizuchtig en dus negeerde je hen ook. Zo is jouw leven al bijna 10 jaar verlopen. Je hebt je familie al 2 jaar niet gesproken.
Daarna kreeg je ook problemen op je werk. 50 ziektedagen in 1 jaar is echt absurd. Ik begrijp best wel dat je je niet kan vertonen op je werk met een gebroken neus of kaak of een blauw oog. Je hebt de kans gehad. Je manager heeft het zelf aangegeven. Hij vroeg het zelf rechtstreeks aan je of er sprake was van huiselijk geweld. Je antwoord was: "Nee".
En nu? Gisteren heb je je vriend laten verwijderen met behulp van de politie nadat je weer helemaal in elkaar geslagen was. Je durft niet eens in de spiegel te kijken. Een snijwond op je wang en en blauw oog.
Ik kan je dat allemaal vergeven. Iedereen maakt fouten.
Wat ik je niet kan vergeven is dat je ondanks alles op de bank zit met de telefoon in je hand. Wachten tot hij je belt.
donderdag 9 juli 2009 om 23:11
Hi Nomi,
Super, vind het echt heel knap van je dat je voet bij stuk houdt! Het is niet stom dat je je schuldig blijft voelen, dat is ook het verantwoordelijksheid gevoel dat hij bij jou gecreeerd heeft volgens mij (heb het boek uit! geweldig: Nomi een echte aanrader om jezelf beter te doen beseffen hoe alles in elkaar steekt en hoe het werkt, je wordt er een stuk bewuster van!). Probeer dat verantwoordelijksheidgevoel echt uit je te krijgen... Je bent hem inderdaad niks meer verschuldigd, door lange telefoongesprekken probeert hij weer toenadering te zoeken, en hij kent je en weet als geen ander hoe hij op je gevoel in kan spelen. Hou het dus echt kort en zakelijk, zodat hij daar geen kans voor krijgt.
Ik hoop echt dat hij meewerkt voor je, en zet aub je schuldgevoel, dat jij 'het uit hebt gemaakt' aan de kant! Want het lag niet jou dat de relatie nu verbroken is, dat heeft hij aan zichzelf te danken. Zet hem op!
Mijn zus... ja... drama. Ze belde dus 3 weken geleden dat ze wilde gaan scheiden, volgende dag twijfelde ze... dag erna hadden ze goed gepraat... Nu 3 weken later, ze is DOL GELUKKIG! Hij is zo lief, zo aardig en oh zo goed voor haar. Ik heb dus het boek gelezen, (Eleonora nogmaals bedankt voor de gouden tip!), en kan haar stappen nu zelfs van te voren inschatten. Het heeft me zo'n goed beeld gelezen van hoe het werkt! Hij heeft haar zelfvertrouwen onderuit gehaald, waardoor ze alleen maar 'high' is als hij lief voor haar is en volledig 'down' als hij rot tegen haar doet. Hij bepaald hoe zij zich voelt.
Ze zou dus naar Nederland komen, dat heeft ze 1 maand verplaatst, vanwege allerlei drogredenen. Nu zei hij tegen haar dat ze het zo had verdient om lekker naar Nederland te gaan, waarom ga je niet 3 weken... dus zij helemaal dolblij... van die 3 weken zijn er nu nog maar 2 over (ze heeft zelf gekozen voor de consessie van 1 week om hem tegemoet te komen denk ik). Of ze uiteindelijk echt komt, weet ik niet. Ze dekt zich nu al in. Er valt nu niet meer echt met haar te praten over alles dat er is gebeurt, alles dat ze toen zei toen ze wilde scheiden, is nu ineens 180 graden anders... Ze is weer in de ban van die man....
Ik heb geen idee, en kan niks doen. Het enige dat ik nu doe is het bijhouden van alles dat ze zegt en haar een spiegel voorhouden met haar eigen woorden. Nou ik wacht het nu weer af. Lief dat je ernaar vroeg Nomi.
Dat boek... ik kan er maar niet over ophouden! Ik heb dus zelf ook 10 jaar in zo'n relatie gezeten en ben nu 1 jaar verder. Wat een eye opener zeg! Het klopt van a-z. Heerlijk om er eindelijk eens mijn vinger op te kunnen leggen, hoe ik ooit in die situatie was beland en hoe ik er zolang in heb kunnen blijven zitten. Dus nogmaals voor iedereen die in een relatie zit als in dit topic beschreven: Waarom liefde pijn doet, en je weet niet waarom: Susan Forward. Ik ga Bol.com bellen dat ze die weer in de handel moeten nemen! Ik heb hem op marktplaatst gekocht.
Nomi nogmaals sterkte met alles en ik hou de kracht en het zelfvertrouwen dat je nu hebt vast! Hou ons aub op de hoogte?
Liefs
Super, vind het echt heel knap van je dat je voet bij stuk houdt! Het is niet stom dat je je schuldig blijft voelen, dat is ook het verantwoordelijksheid gevoel dat hij bij jou gecreeerd heeft volgens mij (heb het boek uit! geweldig: Nomi een echte aanrader om jezelf beter te doen beseffen hoe alles in elkaar steekt en hoe het werkt, je wordt er een stuk bewuster van!). Probeer dat verantwoordelijksheidgevoel echt uit je te krijgen... Je bent hem inderdaad niks meer verschuldigd, door lange telefoongesprekken probeert hij weer toenadering te zoeken, en hij kent je en weet als geen ander hoe hij op je gevoel in kan spelen. Hou het dus echt kort en zakelijk, zodat hij daar geen kans voor krijgt.
Ik hoop echt dat hij meewerkt voor je, en zet aub je schuldgevoel, dat jij 'het uit hebt gemaakt' aan de kant! Want het lag niet jou dat de relatie nu verbroken is, dat heeft hij aan zichzelf te danken. Zet hem op!
Mijn zus... ja... drama. Ze belde dus 3 weken geleden dat ze wilde gaan scheiden, volgende dag twijfelde ze... dag erna hadden ze goed gepraat... Nu 3 weken later, ze is DOL GELUKKIG! Hij is zo lief, zo aardig en oh zo goed voor haar. Ik heb dus het boek gelezen, (Eleonora nogmaals bedankt voor de gouden tip!), en kan haar stappen nu zelfs van te voren inschatten. Het heeft me zo'n goed beeld gelezen van hoe het werkt! Hij heeft haar zelfvertrouwen onderuit gehaald, waardoor ze alleen maar 'high' is als hij lief voor haar is en volledig 'down' als hij rot tegen haar doet. Hij bepaald hoe zij zich voelt.
Ze zou dus naar Nederland komen, dat heeft ze 1 maand verplaatst, vanwege allerlei drogredenen. Nu zei hij tegen haar dat ze het zo had verdient om lekker naar Nederland te gaan, waarom ga je niet 3 weken... dus zij helemaal dolblij... van die 3 weken zijn er nu nog maar 2 over (ze heeft zelf gekozen voor de consessie van 1 week om hem tegemoet te komen denk ik). Of ze uiteindelijk echt komt, weet ik niet. Ze dekt zich nu al in. Er valt nu niet meer echt met haar te praten over alles dat er is gebeurt, alles dat ze toen zei toen ze wilde scheiden, is nu ineens 180 graden anders... Ze is weer in de ban van die man....
Ik heb geen idee, en kan niks doen. Het enige dat ik nu doe is het bijhouden van alles dat ze zegt en haar een spiegel voorhouden met haar eigen woorden. Nou ik wacht het nu weer af. Lief dat je ernaar vroeg Nomi.
Dat boek... ik kan er maar niet over ophouden! Ik heb dus zelf ook 10 jaar in zo'n relatie gezeten en ben nu 1 jaar verder. Wat een eye opener zeg! Het klopt van a-z. Heerlijk om er eindelijk eens mijn vinger op te kunnen leggen, hoe ik ooit in die situatie was beland en hoe ik er zolang in heb kunnen blijven zitten. Dus nogmaals voor iedereen die in een relatie zit als in dit topic beschreven: Waarom liefde pijn doet, en je weet niet waarom: Susan Forward. Ik ga Bol.com bellen dat ze die weer in de handel moeten nemen! Ik heb hem op marktplaatst gekocht.
Nomi nogmaals sterkte met alles en ik hou de kracht en het zelfvertrouwen dat je nu hebt vast! Hou ons aub op de hoogte?
Liefs
vrijdag 10 juli 2009 om 16:40
Annemarie wat goed om te lezen dat het boek ook jou zo veel inzicht heeft gegeven over je eigen situatie en die van je zus!!
Ik snap hoe machteloos je je voelt maar jij weet als geen ander hoe het werkt en dat je niet meer kunt doen dan eerlijk zijn en tegen haar zeggen dat ze eerlijk moet zijn en je steun blijven aanbieden, als ze er om vraagt.
Ze is verslaafd. Ze kan niet zomaar afkicken, dat wil ze misschien (diep van binnen) wel maar het lukt haar niet. Ze is 'high' als hij lief is en zo niet dan 'down', hunkerend naar de volgende shot van zijn voor haar zo onbereikbare liefde.....
Lieve meid, jij bent nu weer een stapje verder met jouw eigen proces, je kunt niet veel meer dan toekijken naar dat van je zus maar je kunt haar serieus blijven nemen, haar open en eerlijk zeggen dat je weet waar ze mee bezig is en vertellen over het boek wat je gelezen heeft.
Mocht je zus ook met een andere ervaringsdeskundige willen praten (je kunt niet weten) dan mag ze mij altijd mailen.
eleonora-vandebeo@live.nl
Geef je zus niet op, vroeg of laat vallen die oogkleppen van haar af!
(f)
Ik snap hoe machteloos je je voelt maar jij weet als geen ander hoe het werkt en dat je niet meer kunt doen dan eerlijk zijn en tegen haar zeggen dat ze eerlijk moet zijn en je steun blijven aanbieden, als ze er om vraagt.
Ze is verslaafd. Ze kan niet zomaar afkicken, dat wil ze misschien (diep van binnen) wel maar het lukt haar niet. Ze is 'high' als hij lief is en zo niet dan 'down', hunkerend naar de volgende shot van zijn voor haar zo onbereikbare liefde.....
Lieve meid, jij bent nu weer een stapje verder met jouw eigen proces, je kunt niet veel meer dan toekijken naar dat van je zus maar je kunt haar serieus blijven nemen, haar open en eerlijk zeggen dat je weet waar ze mee bezig is en vertellen over het boek wat je gelezen heeft.
Mocht je zus ook met een andere ervaringsdeskundige willen praten (je kunt niet weten) dan mag ze mij altijd mailen.
eleonora-vandebeo@live.nl
Geef je zus niet op, vroeg of laat vallen die oogkleppen van haar af!
(f)
zaterdag 11 juli 2009 om 20:35
Dank je wel Eleonora, ik zal haar je e-mail adres geven wanneer ze er aan toe is. Nu heeft het nog niet zo veel zin, omdat ze nu niet open staat voor gesprekken erover, ze is te 'gelukkig' en niets is ooit gebeurt.... Zodra de tijd, helaas, weer rijp is zal ik die haar geven. Nogmaals dank voor al je wijze woorden en inzichten en ik hoop dat ze tzt contact met je opneemt om haar hart te luchten en advies te vragen. Ontzettend bedankt voor je aanbod!
Mijn zus geef ik nooit op, heeft ze met mij ook nooit gedaan gelukkig, daarvoor is ze me veel dierbaar. Zoals ook bij mij, geef ik de moed niet op dat ook bij haar eens haar oogkleppen af zullen vallen en dan vang ik (en de rest van mijn famillie, die ook het boek lezen nu en meer begrip hebben) haar op met open armen.
Liefs
Mijn zus geef ik nooit op, heeft ze met mij ook nooit gedaan gelukkig, daarvoor is ze me veel dierbaar. Zoals ook bij mij, geef ik de moed niet op dat ook bij haar eens haar oogkleppen af zullen vallen en dan vang ik (en de rest van mijn famillie, die ook het boek lezen nu en meer begrip hebben) haar op met open armen.
Liefs
vrijdag 17 juli 2009 om 23:14
zaterdag 18 juli 2009 om 10:42
Annemarie, lief bericht! Het gaat goed met me, ik was bang voor herkenning, en omdat ik nog wat dingen moest regelen heb ik daarom mijn stukje tekst weer weggehaald.
Ik heb afgelopen donderdag al mijn spullen opgehaald uit het huis, samen met mijn vader.
Bij het afscheid moest mijn ex huilen, ik heb hem het beste gewenst.
Nu ben ik er dus helemaal vanaf! Hoewel ik toch nog een beetje medelijden voelde voel ik me wel goed nu. Ik moet me gewoon blijven realiseren dat hij het kapot heeft gemaakt en wat hij allemaal heeft geflikt, gelogen en gescholden en gedaan, dan is het medelijden weer snel weg.
Hoe gaat het nu met je zus? Weet je al of ze nog naar Nederland komt?
Ik hoop dat ze komt en dat ze door gesprekken met jou misschien wel beseft dat ze zonder die loser kan. Maar het zal vast heel lastig worden. Misschien is haar emmer nog niet vol, en kunnen er nog wel wat druppels bij, maar op een gegeven moment loopt ie echt over en hopelijk is ze dan sterk genoeg om weg te gaan.
Ik heb afgelopen donderdag al mijn spullen opgehaald uit het huis, samen met mijn vader.
Bij het afscheid moest mijn ex huilen, ik heb hem het beste gewenst.
Nu ben ik er dus helemaal vanaf! Hoewel ik toch nog een beetje medelijden voelde voel ik me wel goed nu. Ik moet me gewoon blijven realiseren dat hij het kapot heeft gemaakt en wat hij allemaal heeft geflikt, gelogen en gescholden en gedaan, dan is het medelijden weer snel weg.
Hoe gaat het nu met je zus? Weet je al of ze nog naar Nederland komt?
Ik hoop dat ze komt en dat ze door gesprekken met jou misschien wel beseft dat ze zonder die loser kan. Maar het zal vast heel lastig worden. Misschien is haar emmer nog niet vol, en kunnen er nog wel wat druppels bij, maar op een gegeven moment loopt ie echt over en hopelijk is ze dan sterk genoeg om weg te gaan.
zondag 19 juli 2009 om 22:58
Hi Nomi, wat fijn nog even van je te horen en vooral te horen dat je het hebt doorgezet. En dit: Ik moet me gewoon blijven realiseren dat hij het kapot heeft gemaakt en wat hij allemaal heeft geflikt, gelogen en gescholden en gedaan, dan is het medelijden weer snel weg. kan je niet vaak genoeg tegen jezelf zeggen... ik hoop echt dat er mooie nieuwe wereld voor je open gaat! Ik moet zeggen dat dat bij mij zeker is gebeurt! Ik gun je dat ook ernorm toe.
Hoe is het met je katje, is ze al wat meer op haar gemak en heb je al een leuk huis op het oog, of wil je toch nog wat proberen met 'jullie' huis?
Mijn zus komt 2 weken naar Nederland.. veel te kort natuurlijk, maar ze is momenteel nog steeds dolgelukkig. Dus erg lastig om tot haar door te dringen... haar emmer is inderdaad nog niet vol... heb haar laatst een brief gestuurd van 3 kantjes met een aantal quotes en tips van dit forum en dat boek, maar dat was op dat moment niet aan haar besteed. Nou ik wacht af als ik haar eindelijk zie... heb haar nu al 1,5 jaar niet gezien. Ik kan niet wachten!
Succes verder met de opbouw van je nieuwe leven, jou leven
. Het zal de komende tijd nog zwaar zijn, maar na regen komt zonneschijn. Je bent een sterke vrouw! Ik hoop dat je snel je weg weer vindt, schrijf af en toe nog eens hoe het gaat oké! Ik hou dit topic in de gaten.
Liefs
Hoe is het met je katje, is ze al wat meer op haar gemak en heb je al een leuk huis op het oog, of wil je toch nog wat proberen met 'jullie' huis?
Mijn zus komt 2 weken naar Nederland.. veel te kort natuurlijk, maar ze is momenteel nog steeds dolgelukkig. Dus erg lastig om tot haar door te dringen... haar emmer is inderdaad nog niet vol... heb haar laatst een brief gestuurd van 3 kantjes met een aantal quotes en tips van dit forum en dat boek, maar dat was op dat moment niet aan haar besteed. Nou ik wacht af als ik haar eindelijk zie... heb haar nu al 1,5 jaar niet gezien. Ik kan niet wachten!
Succes verder met de opbouw van je nieuwe leven, jou leven
. Het zal de komende tijd nog zwaar zijn, maar na regen komt zonneschijn. Je bent een sterke vrouw! Ik hoop dat je snel je weg weer vindt, schrijf af en toe nog eens hoe het gaat oké! Ik hou dit topic in de gaten.Liefs
