Relaties
alle pijlers
Contact met ouders opzeggen
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:36
FF voordat ik de reacties heb gelezen...
Ik was heel erg boos, dan gaan er nogal eens onredelijke gedachtes door me heen. Mijn moeder kan hartstikke lief zijn, maar ze kan zo ongelofelijk zeuren ergens om. Ze is zelf spic en span in huis en ik ben dat nou eenmaal niet en zal het ook nooit worden! Dan moet ze maar niet in mijn kamer komen als ze er niet tegen kan.
Ik probeer mijn best te doen, maar meer als heel erg mijn best doen kan ik niet. Ik zie sommige dingen nou eenmaal niet (prullenbak die leeg moet bijv).
Ik was heel erg boos, dan gaan er nogal eens onredelijke gedachtes door me heen. Mijn moeder kan hartstikke lief zijn, maar ze kan zo ongelofelijk zeuren ergens om. Ze is zelf spic en span in huis en ik ben dat nou eenmaal niet en zal het ook nooit worden! Dan moet ze maar niet in mijn kamer komen als ze er niet tegen kan.
Ik probeer mijn best te doen, maar meer als heel erg mijn best doen kan ik niet. Ik zie sommige dingen nou eenmaal niet (prullenbak die leeg moet bijv).
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:43
quote:pom508 schreef op 26 augustus 2008 @ 17:48:
Brum, een beetje respect voor je moeder zou je sieren. Je mag toch maar weer mooi bij haar komen wonen.
Maar ik je andere topic kwam het ook regelmatig aan bod dat je toch in heel veel conflictsituaties terecht komt.
Misschien toch eens iets aan gaan doen.
Ja dat weet ik, ik heb zelf een mailtje van d'r (van tijdje geleden) dat ik altijd thuis mag komen. Maar waarom doet ze dan haar uiterste best áls ik dan thuis ben, om mij gillend gek het huis uit te krijgen? Waarom zeikt ze dan over werkelijk alles?
Waarom doet ze het dan zo aanvoelen dat ik me écht niet welkom voel thuis? (En dat doet pijn!)
Ik ben sinds gister echt "officieel" thuis (rest van de spullen opgehaald bij ex), en vanaf toen is er bijna nog niks aardigs uit haar mond richting mij gekomen.
En vandaag tijdens het eten 2 keer een steek onder water richting mij.
Brum, een beetje respect voor je moeder zou je sieren. Je mag toch maar weer mooi bij haar komen wonen.
Maar ik je andere topic kwam het ook regelmatig aan bod dat je toch in heel veel conflictsituaties terecht komt.
Misschien toch eens iets aan gaan doen.
Ja dat weet ik, ik heb zelf een mailtje van d'r (van tijdje geleden) dat ik altijd thuis mag komen. Maar waarom doet ze dan haar uiterste best áls ik dan thuis ben, om mij gillend gek het huis uit te krijgen? Waarom zeikt ze dan over werkelijk alles?
Waarom doet ze het dan zo aanvoelen dat ik me écht niet welkom voel thuis? (En dat doet pijn!)
Ik ben sinds gister echt "officieel" thuis (rest van de spullen opgehaald bij ex), en vanaf toen is er bijna nog niks aardigs uit haar mond richting mij gekomen.
En vandaag tijdens het eten 2 keer een steek onder water richting mij.
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:44
Euh, Brum... je bent nu te gast in haar huis. Je hebt het over jou kamer, maar dat recht ben je gewoon kwijt als je het huis uit gaat. Voor haar is het ook niet makkelijk om jou opeens weer in huis te hebben! Het is haske fijn voor jou dat ze je opvangt, beetje dankbaarder mag ook wel. Je zou op zijn minst rekening kunnen houden met het feit dat zij de boel netjes wil houden.
Maar goed, zo snel mogelijk zelf weer woonruimte zoeken lijkt me, beter voor jullie allebei. En contact op zeggen met je moeder hierom lijkt me zwaar overdreven. Ze helpt je nota bene uit de brand!
Maar goed, zo snel mogelijk zelf weer woonruimte zoeken lijkt me, beter voor jullie allebei. En contact op zeggen met je moeder hierom lijkt me zwaar overdreven. Ze helpt je nota bene uit de brand!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:47
Brum, het is voor jou weer wennen om bij je ouders te wonen, je moet je aanpassen aan hen, maar andersom ook hoor. Ik heb ook weer een poosje bij mn ouders gewoond, was heel blij dat ik daar terecht kon, maar het was geen hotel. Ik had daarvoor 4 jaar samengewoond, dus nu kon ik ook wel iets in het huishouden doen. Nu was ik idd ook veel thuis, had een baan van 15 uurtjes per week, dus veel tijd om je te ergeren maar dat gold voor mn moeder net zo. We hebben heel veel gepraat samen, daar hadden we toch alle tijd voor. En bedenk je dat het maar tijdelijk is he, jij gaat op zoek naar een leuke baan, en dan een plekje voor jezelf, dus dit is een tijdelijke oplossing, en wees blij dat het zo kan.
En nogmaals, bedenk dat ook je moeder/ouders een stukje privacy in moeten leveren, het is nu gewoon beetje kwestie van geven en nemen
En nogmaals, bedenk dat ook je moeder/ouders een stukje privacy in moeten leveren, het is nu gewoon beetje kwestie van geven en nemen
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:51
Heb je zelf vriendelijk tegen haar gesproken? Haar bedankt voor de gastvrijheid?
Mijn vader liet me precies één dag slapen toen ik uit een mishandelingsrelatie probeerde weg te komen. Dat deed heel erg zeer -en de vluchtpoging lukte niet: een blijf van mijn lijf huis leek nog afschrikwekkender dan terug gaan naar die man-
Van daaruit ben ik laks geraakt in het contact met hem en heb het uiteindelijk verbroken. Ik mocht zijn dochter wel zijn, als ik wilde, maar als ik niets liet horen was het ook goed.
Ik mis het wel, een vader die graag wil dat ik zijn dochter ben.
Mijn moeder heeft me zelfs direct nadat ze me beschadigd zag de deur gewezen.
Inmiddels hebben we wel weer contact, maar moeizaam. Ze heeft wel de één of andere tik van de molen opgelopen. Ik ook: ik durf haar dat niet te zeggen uit angst voor ruzie of afwijzing.
Haar kritiek is zo bedekt dat je het eigenlijk niet kunt pareren.
Ze zou wel willen weten wat er in me omgaat maar hoe zal dat ooit gaan gebeuren...
Ik maak me zorgen om de toekomst. Ouder wordt ze en waarschijnlijk alleen maar nog moeilijker in de omgang. Niet moeilijk genoeg om het contact te verbreken.
Mijn vader liet me precies één dag slapen toen ik uit een mishandelingsrelatie probeerde weg te komen. Dat deed heel erg zeer -en de vluchtpoging lukte niet: een blijf van mijn lijf huis leek nog afschrikwekkender dan terug gaan naar die man-
Van daaruit ben ik laks geraakt in het contact met hem en heb het uiteindelijk verbroken. Ik mocht zijn dochter wel zijn, als ik wilde, maar als ik niets liet horen was het ook goed.
Ik mis het wel, een vader die graag wil dat ik zijn dochter ben.
Mijn moeder heeft me zelfs direct nadat ze me beschadigd zag de deur gewezen.
Inmiddels hebben we wel weer contact, maar moeizaam. Ze heeft wel de één of andere tik van de molen opgelopen. Ik ook: ik durf haar dat niet te zeggen uit angst voor ruzie of afwijzing.
Haar kritiek is zo bedekt dat je het eigenlijk niet kunt pareren.
Ze zou wel willen weten wat er in me omgaat maar hoe zal dat ooit gaan gebeuren...
Ik maak me zorgen om de toekomst. Ouder wordt ze en waarschijnlijk alleen maar nog moeilijker in de omgang. Niet moeilijk genoeg om het contact te verbreken.
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:51
quote:Poezewoes schreef op 26 augustus 2008 @ 19:44:
Euh, Brum... je bent nu te gast in haar huis. Je hebt het over jou kamer, maar dat recht ben je gewoon kwijt als je het huis uit gaat. Voor haar is het ook niet makkelijk om jou opeens weer in huis te hebben! Het is haske fijn voor jou dat ze je opvangt, beetje dankbaarder mag ook wel. Je zou op zijn minst rekening kunnen houden met het feit dat zij de boel netjes wil houden.
Maar goed, zo snel mogelijk zelf weer woonruimte zoeken lijkt me, beter voor jullie allebei. En contact op zeggen met je moeder hierom lijkt me zwaar overdreven. Ze helpt je nota bene uit de brand!
Ik houd ook rekening met rommel enzo, maar dan is het nóg niet goed in haar ogen.
Voorbeelden:
- Ik zet een was van mezelf aan (had best veel vuile was mee) en dan is het weer dat ik m te lang heb aangezet. Want het zou ook kort programma mogen.
- Doe ik het in de droger, zet ze m stop en gaat een beetje stof (van de stofvanger) verwijderen.
- Wil ik mijn schoenen schoonmaken (in de wasmachine), kan ik dat beter gewoon met de hand doen.
- Heb ik dat gedaan, heeft ze de opmerking dat ik ze te nat heb gemaakt, waardoor ze enkele dagen moesten drogen (had toen nog alleen mijn crocs hier).
- Ik MOET elke ochtend mijn raam openzetten, maar als ie dan is opengewaaid heeft ze daar weer opmerkingen over.
Dus wát ik ook doe, het is in haar ogen nooit goed. En dát maakt me juist zo verdrietig. Want mijn ex had hetzelfde. Dat wat ik ook deed, het nooit goed was.
Ik heb al zo weinig zelfvertrouwen en zij laat het alleen maar nog meer dalen.
Zicht op eigen woonruimte is er voorlopig helaas nog niet.
Euh, Brum... je bent nu te gast in haar huis. Je hebt het over jou kamer, maar dat recht ben je gewoon kwijt als je het huis uit gaat. Voor haar is het ook niet makkelijk om jou opeens weer in huis te hebben! Het is haske fijn voor jou dat ze je opvangt, beetje dankbaarder mag ook wel. Je zou op zijn minst rekening kunnen houden met het feit dat zij de boel netjes wil houden.
Maar goed, zo snel mogelijk zelf weer woonruimte zoeken lijkt me, beter voor jullie allebei. En contact op zeggen met je moeder hierom lijkt me zwaar overdreven. Ze helpt je nota bene uit de brand!
Ik houd ook rekening met rommel enzo, maar dan is het nóg niet goed in haar ogen.
Voorbeelden:
- Ik zet een was van mezelf aan (had best veel vuile was mee) en dan is het weer dat ik m te lang heb aangezet. Want het zou ook kort programma mogen.
- Doe ik het in de droger, zet ze m stop en gaat een beetje stof (van de stofvanger) verwijderen.
- Wil ik mijn schoenen schoonmaken (in de wasmachine), kan ik dat beter gewoon met de hand doen.
- Heb ik dat gedaan, heeft ze de opmerking dat ik ze te nat heb gemaakt, waardoor ze enkele dagen moesten drogen (had toen nog alleen mijn crocs hier).
- Ik MOET elke ochtend mijn raam openzetten, maar als ie dan is opengewaaid heeft ze daar weer opmerkingen over.
Dus wát ik ook doe, het is in haar ogen nooit goed. En dát maakt me juist zo verdrietig. Want mijn ex had hetzelfde. Dat wat ik ook deed, het nooit goed was.
Ik heb al zo weinig zelfvertrouwen en zij laat het alleen maar nog meer dalen.
Zicht op eigen woonruimte is er voorlopig helaas nog niet.
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:55
quote:Brummetje schreef op 26 augustus 2008 @ 19:51:
[...]
Voorbeelden:
Ik zet een was van mezelf aan (had best veel vuile was mee) en dan is het weer dat ik m te lang heb aangezet. Want het zou ook kort programma mogen. Doe ik het in de droger, zet ze m stop en gaat een beetje stof (van de stofvanger) verwijderen. Wil ik mijn schoenen schoonmaken (in de wasmachine), kan ik dat beter gewoon met de hand doen.
Heb ik dat gedaan, heb ik ze te nat gemaakt, waardoor ze enkele dagen moesten drogen (had toen nog alleen mijn crocs hier).
Misschien een troost: de voorbeelden die jij hier noemt, daar zou ik ook een flink potje om moeten janken of ruziemaken.
Je kan volgens mij maar 1 ding doen, als je het huis niet uit wilt of kunt: het van je af laten glijden als water. Denken: jouw probleem, als je wil zeiken, dan zeik je maar lekker.
Jammer genoeg is dat heel moeilijk...
[...]
Voorbeelden:
Ik zet een was van mezelf aan (had best veel vuile was mee) en dan is het weer dat ik m te lang heb aangezet. Want het zou ook kort programma mogen. Doe ik het in de droger, zet ze m stop en gaat een beetje stof (van de stofvanger) verwijderen. Wil ik mijn schoenen schoonmaken (in de wasmachine), kan ik dat beter gewoon met de hand doen.
Heb ik dat gedaan, heb ik ze te nat gemaakt, waardoor ze enkele dagen moesten drogen (had toen nog alleen mijn crocs hier).
Misschien een troost: de voorbeelden die jij hier noemt, daar zou ik ook een flink potje om moeten janken of ruziemaken.
Je kan volgens mij maar 1 ding doen, als je het huis niet uit wilt of kunt: het van je af laten glijden als water. Denken: jouw probleem, als je wil zeiken, dan zeik je maar lekker.
Jammer genoeg is dat heel moeilijk...
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:57
Brum, het is een tijdelijke oplossing en je bent van de straat. Ga gewoon op zoek naar een kamer zo snel mogelijk.
Je kunt ook eens met je moeder gaan praten hierover. Ik vind het eigenlijk te ver voeren als je er van uitgaat dat je gewoon je eigen gang kunt gaan in andermans huishouden. Maar je zou haar wel aan kunnen geven dat het je kwetst dat het lijkt of je in haar ogen niets goed kan doen.
Eens met Lindy, trouwens, daar moest ik ook al aan denken....
Je kunt ook eens met je moeder gaan praten hierover. Ik vind het eigenlijk te ver voeren als je er van uitgaat dat je gewoon je eigen gang kunt gaan in andermans huishouden. Maar je zou haar wel aan kunnen geven dat het je kwetst dat het lijkt of je in haar ogen niets goed kan doen.
Eens met Lindy, trouwens, daar moest ik ook al aan denken....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 26 augustus 2008 om 19:59
Brum, ik word er gewoon niet goed van. de redenen die je opsomt om het contact met je moeder op te zeggen vind ik gewoon schokkend! Het is je moeder, denk dat je blij met er mag zijn als je kijkt naar de reacties in je topic van anderen.. mijn halfzusjes hebben een moeder die wonden in hun benen sneed en vervolgens honden eruit liet likken! Hun hebben het contact met hun moeder 'opgezegt' zoals jij het verwoordt. Dat jij het contact wilt opzeggen vanwege schoenenpoetserij en wasjes vind ik maar heel moeilijk te begrijpen. Ik kan er gewoon weg niet bij, misschien een tekortkoming van mijn kant maar dat is nu eenmaal mijn referentiekader.
dinsdag 26 augustus 2008 om 20:04
dinsdag 26 augustus 2008 om 20:46
Ik mocht ook een tijdje wonen bij mn ouders wegens omstandigheden. M'n vader is een onmogelijke man om mee samen te leven, maar ik was wel dankbaar. Het was voor mij een manier om voor die baan te kunnen gaan. Al moest ik de vloer vegen met een tandenborstel dan had ik dat gedaan. Helaas bespeur ik geen ruggegraat bij jou en kom je erg verwend over.
Ben bang dat je moeder te lief voor je is.
Ben bang dat je moeder te lief voor je is.
dinsdag 26 augustus 2008 om 20:55
Heb even vorige reacties gelezen en ik denk dat je dit topic helemaal verkeerd bent begonnen. Je hebt een probleem die niet wordt opgelost door het contact met je moeder te verbreken. Ik snap wel dat zij je zelfvertrouwen niet echt opbeurt, maar dan is het verbreken van alle contact wel heel erg radicaal. Mischien heb je wel momenten dat je denkt: ik ga hier weg en ik hoef dr nooit meer te zien. Die hebben velen gehad tijdens ruzie met ouders. Het is natuurlijk wel puberaal om dat als een serieuze optie te beschouwen. Ik denk dat je aan je persoon moet gaan werken en weten waar die onzekerheid vandaan komt om vervolgens zelfvertrouwen op te bouwen.
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:02
quote:Brummetje schreef op 26 augustus 2008 @ 19:43:
[...]
Ja dat weet ik, ik heb zelf een mailtje van d'r (van tijdje geleden) dat ik altijd thuis mag komen. Maar waarom doet ze dan haar uiterste best áls ik dan thuis ben, om mij gillend gek het huis uit te krijgen? Waarom zeikt ze dan over werkelijk alles?
Waarom doet ze het dan zo aanvoelen dat ik me écht niet welkom voel thuis? (En dat doet pijn!)
Ik ben sinds gister echt "officieel" thuis (rest van de spullen opgehaald bij ex), en vanaf toen is er bijna nog niks aardigs uit haar mond richting mij gekomen.
En vandaag tijdens het eten 2 keer een steek onder water richting mij.
Brum je bent wél welkom,a nders zat je er niet.
Ben je wel aardig naar je moeder toe geweest, zo van hartstikke fijn dat je me zo helpt? Of is het alleen maar gesteun en geklaag van jouw kant?
Bij jou is altijd een ding erg opmerkelijk en dat is dat altijd anderen het doen en nooit jijzelf. Terwijl zij echt je gewoon opvangt nu. Ze had je ook kunnen laten barsten en gewoon haar leventje verder kunnen leiden zonder zich ook maar iets van je aan te trekken.
Heb gewoon eens respect voor haar en ben er blij mee met wat ze voor je doet. Laat dat haar ook merken.
Zij doet het wel hoor, zij laat zien dat je welkom bent. Wat zeg ik, je zit er al!
[...]
Ja dat weet ik, ik heb zelf een mailtje van d'r (van tijdje geleden) dat ik altijd thuis mag komen. Maar waarom doet ze dan haar uiterste best áls ik dan thuis ben, om mij gillend gek het huis uit te krijgen? Waarom zeikt ze dan over werkelijk alles?
Waarom doet ze het dan zo aanvoelen dat ik me écht niet welkom voel thuis? (En dat doet pijn!)
Ik ben sinds gister echt "officieel" thuis (rest van de spullen opgehaald bij ex), en vanaf toen is er bijna nog niks aardigs uit haar mond richting mij gekomen.
En vandaag tijdens het eten 2 keer een steek onder water richting mij.
Brum je bent wél welkom,a nders zat je er niet.
Ben je wel aardig naar je moeder toe geweest, zo van hartstikke fijn dat je me zo helpt? Of is het alleen maar gesteun en geklaag van jouw kant?
Bij jou is altijd een ding erg opmerkelijk en dat is dat altijd anderen het doen en nooit jijzelf. Terwijl zij echt je gewoon opvangt nu. Ze had je ook kunnen laten barsten en gewoon haar leventje verder kunnen leiden zonder zich ook maar iets van je aan te trekken.
Heb gewoon eens respect voor haar en ben er blij mee met wat ze voor je doet. Laat dat haar ook merken.
Zij doet het wel hoor, zij laat zien dat je welkom bent. Wat zeg ik, je zit er al!
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:07
quote:pom508 schreef op 26 augustus 2008 @ 21:02:
[...]
Brum je bent wél welkom,a nders zat je er niet.
Ben je wel aardig naar je moeder toe geweest, zo van hartstikke fijn dat je me zo helpt? Of is het alleen maar gesteun en geklaag van jouw kant?
Bij jou is altijd een ding erg opmerkelijk en dat is dat altijd anderen het doen en nooit jijzelf. Terwijl zij echt je gewoon opvangt nu. Ze had je ook kunnen laten barsten en gewoon haar leventje verder kunnen leiden zonder zich ook maar iets van je aan te trekken.
Heb gewoon eens respect voor haar en ben er blij mee met wat ze voor je doet. Laat dat haar ook merken.
Zij doet het wel hoor, zij laat zien dat je welkom bent. Wat zeg ik, je zit er al!Er is niets zo irritant als voor iemand klaarstaan en die dat maar als vanzelfsprekend ervaart. Neem bv eens een bos bloemen mee of iets bij de koffie. Je zult vast wel weten waarmee je je moeder kunt plezieren. Tja je zult ff wat harder moeten lopen want je eet op dit moment genade brood.
[...]
Brum je bent wél welkom,a nders zat je er niet.
Ben je wel aardig naar je moeder toe geweest, zo van hartstikke fijn dat je me zo helpt? Of is het alleen maar gesteun en geklaag van jouw kant?
Bij jou is altijd een ding erg opmerkelijk en dat is dat altijd anderen het doen en nooit jijzelf. Terwijl zij echt je gewoon opvangt nu. Ze had je ook kunnen laten barsten en gewoon haar leventje verder kunnen leiden zonder zich ook maar iets van je aan te trekken.
Heb gewoon eens respect voor haar en ben er blij mee met wat ze voor je doet. Laat dat haar ook merken.
Zij doet het wel hoor, zij laat zien dat je welkom bent. Wat zeg ik, je zit er al!Er is niets zo irritant als voor iemand klaarstaan en die dat maar als vanzelfsprekend ervaart. Neem bv eens een bos bloemen mee of iets bij de koffie. Je zult vast wel weten waarmee je je moeder kunt plezieren. Tja je zult ff wat harder moeten lopen want je eet op dit moment genade brood.
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:27
pfffttt heb op mijn handen gezeten, maar reageer toch maar.
Brum je bent een verwend nest.
In plaats van dat je waardeert dat je gewoon thuis kan komen wonen, vind je dat je moeder zeikt. Realiseer je je wel dat het voor je ouders ook een verandering is die wel degelijk inbreuk doet op hun leven, een volwassen dochter (tenminste volwassen in jaren, in gedrag niet) die thuis komt wonen en maar vind dat alles moet gaan zoals zij wil.
Tuurlijk heeft je moeder recht om er iets van te zeggen als jij de wasmachine gebruikt, het zijn namelijk haar spullen.
Overleg is het toverwoord hier.
Zoals al eerder tegen je gezegd is, ook in je andere topics, het is vaak je eigen gedrag wat een reactie veroorzaakt.
Als jij gewoon door kleine dingen laat blijken dat je het fijn vind om tijdelijk thuis te zijn, gewoon je ietwat aanpast, gaat het een stuk gemakkelijker.
Brum je bent een verwend nest.
In plaats van dat je waardeert dat je gewoon thuis kan komen wonen, vind je dat je moeder zeikt. Realiseer je je wel dat het voor je ouders ook een verandering is die wel degelijk inbreuk doet op hun leven, een volwassen dochter (tenminste volwassen in jaren, in gedrag niet) die thuis komt wonen en maar vind dat alles moet gaan zoals zij wil.
Tuurlijk heeft je moeder recht om er iets van te zeggen als jij de wasmachine gebruikt, het zijn namelijk haar spullen.
Overleg is het toverwoord hier.
Zoals al eerder tegen je gezegd is, ook in je andere topics, het is vaak je eigen gedrag wat een reactie veroorzaakt.
Als jij gewoon door kleine dingen laat blijken dat je het fijn vind om tijdelijk thuis te zijn, gewoon je ietwat aanpast, gaat het een stuk gemakkelijker.
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:31
Ik snap hier werkelijk geen drol van...
Wat klink jij ondankbaar zeg! Waarschijnlijk vindt jouw moeder je ook een ondankbaar kind en ergert ze zich aan jouw onvolwassen gedrag. Vandaar dat ze zo af en toe een beetje kat tegen je.
Je neemt je weer in huis en daar gelden nou eenmaal regels. Als je je eigen regeltjes in huis wil, dan zoek je snel naar een huisje. ( eerst werk natuurlijk, dan een particulier huurhuis)
Is dit een reden om het contact met je ouders te verbreken? Poeh dan moet je nog veel in het leven meemaken...
Wie denk je dat je bent? Een prinsesje?
Wat klink jij ondankbaar zeg! Waarschijnlijk vindt jouw moeder je ook een ondankbaar kind en ergert ze zich aan jouw onvolwassen gedrag. Vandaar dat ze zo af en toe een beetje kat tegen je.
Je neemt je weer in huis en daar gelden nou eenmaal regels. Als je je eigen regeltjes in huis wil, dan zoek je snel naar een huisje. ( eerst werk natuurlijk, dan een particulier huurhuis)
Is dit een reden om het contact met je ouders te verbreken? Poeh dan moet je nog veel in het leven meemaken...
Wie denk je dat je bent? Een prinsesje?
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:43
Ho wacht eens even. Mensen gaan er nu gewoon vanuit dat ik niet dankbaar ben dat ik hier mag wonen. Maar dat heb ik nergens gezegd! Ik ben wel dankbaar!
Maar mag het pijn doen, als ik alles fout doe in haar ogen?!
Ik weet zeker, dat als ik een bloemetje mee zou nemen, dat ze daar dan ook wel weer een negatieve opmerking erover zou hebben. Ik bedoel maar...
Maar mag het pijn doen, als ik alles fout doe in haar ogen?!
Ik weet zeker, dat als ik een bloemetje mee zou nemen, dat ze daar dan ook wel weer een negatieve opmerking erover zou hebben. Ik bedoel maar...
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:53
Ach ja Brum het ligt ook natuurlijk niet aan jou, dat was ik even vergeten.
Wel goed hoor dat jij al zeker weet dat ze daar ook een negatieve opmerking over zou maken. Zeker al veel bloemen meegenomen.
Maar heee Brum, ik vind het best, ga hier geen tijd meer insteken.
Denkt ondertussen aan haar eigen kinderen die spontaan langskomen en meeeten, af en toe bloemen meenemen, cadeautjes kopen, grappige kaartjes via internet sturen, het leuk vinden om dingen met mij of hun vader te doen en ik ben erg blij dat je mijn dochter niet bent.
Wel goed hoor dat jij al zeker weet dat ze daar ook een negatieve opmerking over zou maken. Zeker al veel bloemen meegenomen.
Maar heee Brum, ik vind het best, ga hier geen tijd meer insteken.
Denkt ondertussen aan haar eigen kinderen die spontaan langskomen en meeeten, af en toe bloemen meenemen, cadeautjes kopen, grappige kaartjes via internet sturen, het leuk vinden om dingen met mij of hun vader te doen en ik ben erg blij dat je mijn dochter niet bent.
anoniem_20995 wijzigde dit bericht op 26-08-2008 21:53
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
dinsdag 26 augustus 2008 om 22:00
quote:korenwolf schreef op 26 augustus 2008 @ 19:55:
[...]
Misschien een troost: de voorbeelden die jij hier noemt, daar zou ik ook een flink potje om moeten janken of ruziemaken.
Je kan volgens mij maar 1 ding doen, als je het huis niet uit wilt of
Echt? Is dat nou zo vreselijk dan?
Haar moeder moet er ook even aan wennen.
Brum, hoezo is er geen zicht op eigen woonruimte?
Ga naar een woningbouwvereniging en schrijf je in. Zoek werk zodat je het kunt betalen. Je hebt nu toch een uitkering?
Wat is je smoes om geen eigen woonruimte te gaan zoeken?
Wil je dat überhaupt wel of vind je het wel goed zo, iemand die altijd voor je zorgt?
[...]
Misschien een troost: de voorbeelden die jij hier noemt, daar zou ik ook een flink potje om moeten janken of ruziemaken.
Je kan volgens mij maar 1 ding doen, als je het huis niet uit wilt of
Echt? Is dat nou zo vreselijk dan?
Haar moeder moet er ook even aan wennen.
Brum, hoezo is er geen zicht op eigen woonruimte?
Ga naar een woningbouwvereniging en schrijf je in. Zoek werk zodat je het kunt betalen. Je hebt nu toch een uitkering?
Wat is je smoes om geen eigen woonruimte te gaan zoeken?
Wil je dat überhaupt wel of vind je het wel goed zo, iemand die altijd voor je zorgt?
