Eerlijk zijn?

Ik zit met een dilemma. Ik heb een zwager die niet zo lekker in de familie ligt. De hele familie vindt hem eigenlijk niet leuk, hij is arrogant en erg blij met zichzelf. Mijn schoonzus is het type dat zich makkelijk voegt dus als zij gelukkig is met hem prima. Wij hebben ook niet zo vaak contact. Maar nu zoekt mijn schoonzus steeds meer contact. Ze wil hun verjaardagen vieren terwijl we dat eigenlijk niet doen vanwege grote familie en ver uit elkaar wonend. Ik vond het wel prima zo. Maar ze wil blijkbaar de banden wat aanhalen. Wat haar betreft zou ik daar geen probleem mee hebben maar mijn zwager....ik trek dat gewoon echt niet. Ik kan niet zo goed faken alsof ik hem geweldig vind en hij trekt vreselijk de aandacht dus het is niet zo goed mogelijk om hem te negeren ofzo. Hij is erg aanwezig en geeft ook overal ongevraagd zijn mening over. Over de scheiding van mijn andere zwager bijv. of over het geloof. Het moet allemaal op zijn manier en anders krijg je een preek. Het voelt het niet zo goed om smoesjes te verzinnen. Pas geleden hielden ze ook al een feestje waar we voor uitgenodigd waren en toen kwam ik er makkelijk vanaf omdat we op vakantie waren. Maar nu heb ik voor die verjaardag niet zo'n goede reden om niet te gaan. Eigenlijk zou ik het liefst zeggen dat ik het gewoon niet zie ziten maar hoe doe je dat netjes. De andere familieleden vinden hem ook niet leuk. Ergens vind ik het ook zielig voor met name hun gezin, maar ik wil ook eerlijk zeggen wat de reden is dat we er liever niet vaak komen. Hebben jullie tips?