Relaties
alle pijlers
Eigen achternaam na trouwen
maandag 8 maart 2010 om 18:31
Ik ben anno 2010 erg verbaasd dat zoveel mensen er klakkeloos vanuit gaan, dat ik na mijn huwelijk de naam van mijn man aanneem. Of anders gezegd, dat zoveel mensen verbaasd zijn, dat ik niet de naam van mijn man aanneem.
Officieel kun je je naam niet eens veranderen, voor de burgerlijke stand houd je altijd je meisjesnaam.
Eigenlijk vind ik het erg vervelend om post te krijgen met mevr Achternaam Man - Meisjesnaam. Of nog erger; hier in Engeland krijg je regelmatig post met Mr en Mrs Voornaam Achternaam Man. Daar ben ik helemaal uit beeld verdwenen!
Hoe kan ik het in mijn omgeving duidelijk maken dat ik alleen mijn eigen naam wil gebruiken?
Officieel kun je je naam niet eens veranderen, voor de burgerlijke stand houd je altijd je meisjesnaam.
Eigenlijk vind ik het erg vervelend om post te krijgen met mevr Achternaam Man - Meisjesnaam. Of nog erger; hier in Engeland krijg je regelmatig post met Mr en Mrs Voornaam Achternaam Man. Daar ben ik helemaal uit beeld verdwenen!
Hoe kan ik het in mijn omgeving duidelijk maken dat ik alleen mijn eigen naam wil gebruiken?
donderdag 25 maart 2010 om 13:40
quote:mrscaricos schreef op 25 maart 2010 @ 12:18:
Tja waarom moeten vrouwen persé hetzelfde behandeld worden als mannen?
We zijn allemaal mensen en zo wens ik ook behandeld te worden. Als dat is dat ik hetzelfde behandeld moet worden als een man.. so be it..
Dat is bij mannen ook niet zo dus......ja en???
Ik zie niks nadeligs aan het woord '(me)juffrouw'.
Ik vind het oubollig, maar goed... dat komt ook omdat ik echt nog nooit met (me)juffrouw ben aangesproken...
En eerlijk gezegt vind ik de omgangsvormen van 'vroeger' veel beter dan die van nu.
Ik ben een vrouw, geen man, en ik wil ook als een vrouw behandeld worden en niet als een man!
Ik ben dan wel gelijkwaardig aan mijn man (dezelfde mensenrechten) maar wij zijn niet gelijk!
Nee... dat klopt... maar dan wel in die zin dat geen mens gelijk is... en niet i.v.m. de verschillen tussen man en vrouw... en dus ook niet in de zin dat een man meer is dan een vrouw!
En dat wil ik ook helemaal niet.
Ik ben de vrouw van mr. Caricos en dat wil ik ook gewoon zijn!
Niets meer en niets minder.
Als ik kijk naar bv de omgangsvormen van 150 tot 100 jaar geleden vind ik die veel mooier dan nu.
En ja, ik weet ook heus wel dat toen niet alles beter was dan nu voordat jullie daar weer over beginnen, maar ik vind echt dat het nu ook niet veel beter is geworden, juist slechter!
Dus laat mij maar lekker vrouw zijn, ik hoef niet gelijk te zijn aan mijn man (wel gelijkwaardig, niet gelijk)
En daarom draag ik ook zijn achternaam, met trots!
Ik behoor niet meer aan mijn vader, maar aan mijn man, vandaar ook mijn man zijn naam nu.Ik behoor niet toe aan mijn vader hoor, ongetrouwd als ik ben. Ik behoor toe aan mezelf, en als ik ooit trouw met de vriend waar ik ongehuwd mee samenwoon (shame on me???) blijf ik aan mezelf behoren...
Tja waarom moeten vrouwen persé hetzelfde behandeld worden als mannen?
We zijn allemaal mensen en zo wens ik ook behandeld te worden. Als dat is dat ik hetzelfde behandeld moet worden als een man.. so be it..
Dat is bij mannen ook niet zo dus......ja en???
Ik zie niks nadeligs aan het woord '(me)juffrouw'.
Ik vind het oubollig, maar goed... dat komt ook omdat ik echt nog nooit met (me)juffrouw ben aangesproken...
En eerlijk gezegt vind ik de omgangsvormen van 'vroeger' veel beter dan die van nu.
Ik ben een vrouw, geen man, en ik wil ook als een vrouw behandeld worden en niet als een man!
Ik ben dan wel gelijkwaardig aan mijn man (dezelfde mensenrechten) maar wij zijn niet gelijk!
Nee... dat klopt... maar dan wel in die zin dat geen mens gelijk is... en niet i.v.m. de verschillen tussen man en vrouw... en dus ook niet in de zin dat een man meer is dan een vrouw!
En dat wil ik ook helemaal niet.
Ik ben de vrouw van mr. Caricos en dat wil ik ook gewoon zijn!
Niets meer en niets minder.
Als ik kijk naar bv de omgangsvormen van 150 tot 100 jaar geleden vind ik die veel mooier dan nu.
En ja, ik weet ook heus wel dat toen niet alles beter was dan nu voordat jullie daar weer over beginnen, maar ik vind echt dat het nu ook niet veel beter is geworden, juist slechter!
Dus laat mij maar lekker vrouw zijn, ik hoef niet gelijk te zijn aan mijn man (wel gelijkwaardig, niet gelijk)
En daarom draag ik ook zijn achternaam, met trots!
Ik behoor niet meer aan mijn vader, maar aan mijn man, vandaar ook mijn man zijn naam nu.Ik behoor niet toe aan mijn vader hoor, ongetrouwd als ik ben. Ik behoor toe aan mezelf, en als ik ooit trouw met de vriend waar ik ongehuwd mee samenwoon (shame on me???) blijf ik aan mezelf behoren...
donderdag 25 maart 2010 om 14:01
quote:Yraatje schreef op 25 maart 2010 @ 13:42:
Het mag duidelijk zijn dat ik mijn eigen achternaam wil houden Tegen de tijd dat ik ooit ga trouwen heb ik die naam al zolang in gebruik dat ik niet meer kan wennen aan een andere Tja ik was nét 20 toen ik trouwde en als het goed is, en we mogen allebei oud worden, dan zullen we toch zeker eens 50 jaar (of meer) getrouwd zijn, en draag ik dus véél langer zijn naam dan mijn meisjesnaam geboortenaam.
Ik draag zijn naam nu al bijna 6 jaar, dus dat is al meer dan 1/3 van mijn leven.
Dus wennen? nee je draagt je getrouwde naam (van je man) véél langer dan je vaders naam.
Omdat ik in mijn gehele leven dus langer getrouwd zal zijn dan ongetrouwd, snap je?
Ik vind het nu al héél vreemd als mensen me bij mijn oude achternaam noemen.....
Het mag duidelijk zijn dat ik mijn eigen achternaam wil houden Tegen de tijd dat ik ooit ga trouwen heb ik die naam al zolang in gebruik dat ik niet meer kan wennen aan een andere Tja ik was nét 20 toen ik trouwde en als het goed is, en we mogen allebei oud worden, dan zullen we toch zeker eens 50 jaar (of meer) getrouwd zijn, en draag ik dus véél langer zijn naam dan mijn meisjesnaam geboortenaam.
Ik draag zijn naam nu al bijna 6 jaar, dus dat is al meer dan 1/3 van mijn leven.
Dus wennen? nee je draagt je getrouwde naam (van je man) véél langer dan je vaders naam.
Omdat ik in mijn gehele leven dus langer getrouwd zal zijn dan ongetrouwd, snap je?
Ik vind het nu al héél vreemd als mensen me bij mijn oude achternaam noemen.....
donderdag 25 maart 2010 om 14:05
Mrscaricos, ik doelde niet specifiek op jou hoor. Het valt me gewoon op dat er in dit soort discussies soms fel en op de vrouw gereageerd wordt en dat is naar mijn idee helemaal niet nodig. Er hebben vrouwen gevochten zodat wij nu op veel gebieden een vrije keuze hebben en dan zullen we over elkaar buitelen om elkaars keuze te veroordelen?
Ga in therapie!
donderdag 25 maart 2010 om 14:25
IK ben gek op tradities en vind het juist leuk dat het aannemen van de man's naam daar één van is. Wel had ik er toen een beetje moeite mee omdat het vanzelfsprekend was dat ik zijn naam aannam en dat stak mij. Ik vind het fijn om dezelfde naam als mijn man en mijn 2 zonen te hebben en daar gaat het toch ook om als je trouwt? Dat je één wordt? Of zie ik dat verkeerd. Ook dat hele emancipatie-verhaal vind ik een beetje overtrokken. Laten vrouwen vrouwen blijven en mannen mannen, ik vind het heerlijk om de touwtjes soms uit handen te geven bij echte mannen dingen.
donderdag 25 maart 2010 om 15:13
Ik heb ook mijn eigen naam gehouden en gewoon uitgelegd dat dat 1. om praktische redenen van belang is (carriere) en 2. dat dat de naam is die mij bindt met mijn familie en dat ik die band graag wil blijven eren ondanks de nieuwe (zeer hechte) band met mijn nieuwe 'familieleden'. Heb er dan weer geen problemen van gemaakt om onze kinderen wel de (exotische) achternaam van manlief te geven. Er moet toch gekozen worden, hoewel ik de spaanse traditie me beide namen daarin briljant vind (maar ja, ben niet Spaanse en niet getrwoud met een Spanjaard dus helaas!)
donderdag 25 maart 2010 om 16:23
Het Spaanse systeem vind ik ook wel aardig, hoewel de naam van de moeder dan een generatie later alsnog verdwijnt. Maar in elk geval is duidelijk welke vader en moeder het kind heeft.
Ik zie het huwelijk of een gezin niet als éénwording, maar daar kan iedereen verschillend over denken. Maar ook onder de mensen die er wel zo over denken, zijn er bij wie het anders uitpakt en die uiteindelijk uit elkaar gaan. Dan draag je niet meer de naam van je geliefde, maar die van je ex - met wie de verstandhouding vaak niet zo meer goed is. Ook als je dan weer je eigen naam gaat gebruiken, word je vaak nog lang met de naam van je ex aangesproken.
Ik zie trouwens niet goed in wat het gebruiken van de naam van je man te maken heeft met de touwtjes aan hem uit handen geven. Bedoel je dat je je wel prettig voelt in de traditionele vrouwenrol?
Ik zie het huwelijk of een gezin niet als éénwording, maar daar kan iedereen verschillend over denken. Maar ook onder de mensen die er wel zo over denken, zijn er bij wie het anders uitpakt en die uiteindelijk uit elkaar gaan. Dan draag je niet meer de naam van je geliefde, maar die van je ex - met wie de verstandhouding vaak niet zo meer goed is. Ook als je dan weer je eigen naam gaat gebruiken, word je vaak nog lang met de naam van je ex aangesproken.
Ik zie trouwens niet goed in wat het gebruiken van de naam van je man te maken heeft met de touwtjes aan hem uit handen geven. Bedoel je dat je je wel prettig voelt in de traditionele vrouwenrol?
Ga in therapie!
donderdag 25 maart 2010 om 19:59
quote:mrscaricos schreef op 25 maart 2010 @ 13:13:
Maar ik ben van mening dat een meisje tot ze gaat trouwen onder het gezag van haar vader zit en als ze getrouwd is onder het gezag van haar man.
Vandaar het veranderen in achternaam en aanspreektitel.Dat alleen zou voor mij al reden genoeg zijn om nóóit de naam van mijn man te gaan gebruiken. Kom op zeg, onder het gezag van je man? :puke: Mijn man en ik zijn gelijk en gelijkwaardig, en hebben evenveel te vertellen in onze relatie. Ik moet er echt niet aan denken dat hij de baas zou gaan spelen over mij, dat past echt niet in mijn beeld van een goede en vooral gelijkwaardige relatie.
Overigens viel ik ook niet meer onder het gezag van mijn vader toen ik trouwde hoor, ook al droeg ik onze familienaam. Zelfs als hij nog geleefd zou hebben toen ik trouwde zou hij mij volwassen en verstandig genoeg gevonden hebben om mijn eigen beslissingen te nemen en keuzes te maken, zonder dat hij daar "gezag" over zou moeten uitoefenen.
Dit is dus precies wat ik eerder bedoelde met afhankelijkheid en onzelfstandigheid! Sterker nog; dit is gewoon onderdanigheid ten opzichte van mannen!
Maar ik ben van mening dat een meisje tot ze gaat trouwen onder het gezag van haar vader zit en als ze getrouwd is onder het gezag van haar man.
Vandaar het veranderen in achternaam en aanspreektitel.Dat alleen zou voor mij al reden genoeg zijn om nóóit de naam van mijn man te gaan gebruiken. Kom op zeg, onder het gezag van je man? :puke: Mijn man en ik zijn gelijk en gelijkwaardig, en hebben evenveel te vertellen in onze relatie. Ik moet er echt niet aan denken dat hij de baas zou gaan spelen over mij, dat past echt niet in mijn beeld van een goede en vooral gelijkwaardige relatie.
Overigens viel ik ook niet meer onder het gezag van mijn vader toen ik trouwde hoor, ook al droeg ik onze familienaam. Zelfs als hij nog geleefd zou hebben toen ik trouwde zou hij mij volwassen en verstandig genoeg gevonden hebben om mijn eigen beslissingen te nemen en keuzes te maken, zonder dat hij daar "gezag" over zou moeten uitoefenen.
Dit is dus precies wat ik eerder bedoelde met afhankelijkheid en onzelfstandigheid! Sterker nog; dit is gewoon onderdanigheid ten opzichte van mannen!
vrijdag 26 maart 2010 om 06:25
Mrscarios, het probleem met de omgangsvormen van vroeger is dat ik zo niet wil leven. Jij wel, en dat staat je vrij.
In deze tijd mag ik kiezen. Als ik zo zou willen leven als jij dan kan dat. Als ik dat niet wil kan dat ook. In 'die goede oude tijd' hadden vrouwen geen keuze en werd je dus gewoon gehoorzaamheid opgedrongen door de wet.
Jij kan nu nog steeds kiezen om je man te zien als hoofd van het gezin. Ik hou jou niet tegen. Maar als het zo geregeld zou zijn als jij graag zou willen zou je mij wel in jouw keurslijf dringen.
In deze tijd mag ik kiezen. Als ik zo zou willen leven als jij dan kan dat. Als ik dat niet wil kan dat ook. In 'die goede oude tijd' hadden vrouwen geen keuze en werd je dus gewoon gehoorzaamheid opgedrongen door de wet.
Jij kan nu nog steeds kiezen om je man te zien als hoofd van het gezin. Ik hou jou niet tegen. Maar als het zo geregeld zou zijn als jij graag zou willen zou je mij wel in jouw keurslijf dringen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
vrijdag 26 maart 2010 om 09:40
Capibara: Ik ben wel gelijkwaardig aan mijn man, we zijn alleen niet gelijk.
Dat is iets heel anders, ik ben als persoon, als vrouw, evenveel waard als mijn man hoor, ik ben niets minder dan hem.
Maar....Hij is wel de 'leider' en 'het hoofd van ons gezin' en de
'eindverantwoordelijke' Hij neemt uiteindelijk de beslissingen als dat moet.
Hij is de kapitein op het schip zeg maar, en er kunnen op een schip nu eenmaal geen 2 kapiteins zijn!
Het is een rangorde, een mooie en natuurlijke rangorde.
Hij staat boven mij in rang, niet in waarde.
Een werkgever is toch ook niet meer waard dan een werknemer?
In feite is hij ook mijn 'werkgever'
Ik zeg wel eens 'mijn carriëre dat is mijn man!'
En ik heb de beste "baas" die er is!!
En ja ik vind dat een meisje onder het gezag van haar vader is als ze nog ongetrouwd is, maar ik was dan ook nét 20 toen ik trouwde.
En mijn man heeft toestemming aan mijn vader gevraagt of hij mij 'het hof mocht maken' en daarna ook of hij met mij mocht trouwen, ook aan mij natuurlijk he.
Maar ik was zijn dochter! (nu nog steeds maar mijn man is nu mijn nummer 1, ik behoor hem toe)
De man is het hoofd, ik respecteer dat en ben hem onderdanig.
En ik heb een geweldige, liefdevolle man die ontzettend veel van mij houdt en die zijn leven voor mij zou geven....dus dan is het absoluut niet moeilijk om me naar hem te voegen.
Een man mag niet egoistisch zijn!!
En ja ik voel me echt heel erg goed in de traditionele man en vrouw rollen in ons huwelijk en mijn man ook.
Ik zou het echt niet anders willen, ik zou dat heel vreemd vinden.
Ik denk dat daar in de loop van de tijd ook héél veel is misgegaan omdat vrouwen gelijk aan de man wilde zijn.
Maar goed das mijn mening.
Dat is iets heel anders, ik ben als persoon, als vrouw, evenveel waard als mijn man hoor, ik ben niets minder dan hem.
Maar....Hij is wel de 'leider' en 'het hoofd van ons gezin' en de
'eindverantwoordelijke' Hij neemt uiteindelijk de beslissingen als dat moet.
Hij is de kapitein op het schip zeg maar, en er kunnen op een schip nu eenmaal geen 2 kapiteins zijn!
Het is een rangorde, een mooie en natuurlijke rangorde.
Hij staat boven mij in rang, niet in waarde.
Een werkgever is toch ook niet meer waard dan een werknemer?
In feite is hij ook mijn 'werkgever'
Ik zeg wel eens 'mijn carriëre dat is mijn man!'
En ik heb de beste "baas" die er is!!
En ja ik vind dat een meisje onder het gezag van haar vader is als ze nog ongetrouwd is, maar ik was dan ook nét 20 toen ik trouwde.
En mijn man heeft toestemming aan mijn vader gevraagt of hij mij 'het hof mocht maken' en daarna ook of hij met mij mocht trouwen, ook aan mij natuurlijk he.
Maar ik was zijn dochter! (nu nog steeds maar mijn man is nu mijn nummer 1, ik behoor hem toe)
De man is het hoofd, ik respecteer dat en ben hem onderdanig.
En ik heb een geweldige, liefdevolle man die ontzettend veel van mij houdt en die zijn leven voor mij zou geven....dus dan is het absoluut niet moeilijk om me naar hem te voegen.
Een man mag niet egoistisch zijn!!
En ja ik voel me echt heel erg goed in de traditionele man en vrouw rollen in ons huwelijk en mijn man ook.
Ik zou het echt niet anders willen, ik zou dat heel vreemd vinden.
Ik denk dat daar in de loop van de tijd ook héél veel is misgegaan omdat vrouwen gelijk aan de man wilde zijn.
Maar goed das mijn mening.
vrijdag 26 maart 2010 om 10:23
quote:mrscaricos schreef op 26 maart 2010 @ 09:40:
Ik denk dat daar in de loop van de tijd ook héél veel is misgegaan omdat vrouwen gelijk aan de man wilde zijn.
Een heleboel dingen gaan vooral mis omdat mannen mannen zijn, kijk bv. maar naar het geslacht van wat er in de gevangenis zit. En zulke types die er helaas teveel rondlopen, zouden de belangenbehartigers van vrouwen moeten zijn?
Heel generaliserend gezegd, en ik zeg daar ook niet mee dat vrouwen betere mensen zijn.
Mannen zijn niet geschikter voor een bepaalde taak omdat ze man zijn, vrouwen zijn niet ongeschikter voor een bepaalde taak omdat ze vrouw zijn.
Ik denk dat daar in de loop van de tijd ook héél veel is misgegaan omdat vrouwen gelijk aan de man wilde zijn.
Een heleboel dingen gaan vooral mis omdat mannen mannen zijn, kijk bv. maar naar het geslacht van wat er in de gevangenis zit. En zulke types die er helaas teveel rondlopen, zouden de belangenbehartigers van vrouwen moeten zijn?
Heel generaliserend gezegd, en ik zeg daar ook niet mee dat vrouwen betere mensen zijn.
Mannen zijn niet geschikter voor een bepaalde taak omdat ze man zijn, vrouwen zijn niet ongeschikter voor een bepaalde taak omdat ze vrouw zijn.
vrijdag 26 maart 2010 om 10:34
quote:devima schreef op 26 maart 2010 @ 10:23:
[...]
Mannen zijn niet geschikter voor een bepaalde taak omdat ze man zijn, vrouwen zijn niet ongeschikter voor een bepaalde taak omdat ze vrouw zijn.
Dat vind ik van wel.
Man en vrouw zijn heel anders geschapen en zitten heel anders in elkaar.
Man en vrouw hebben nu eenmaal andere taken en dus ook andere kwaliteiten en zitten anders in elkaar.
En dat is goed en natuurlijk.
Er staat ook: ' het is niet goed dat de man alleen is, ik zal hem een hulp maken die bij hem past'
Man en vrouw zijn niet hetzelfde.
[...]
Mannen zijn niet geschikter voor een bepaalde taak omdat ze man zijn, vrouwen zijn niet ongeschikter voor een bepaalde taak omdat ze vrouw zijn.
Dat vind ik van wel.
Man en vrouw zijn heel anders geschapen en zitten heel anders in elkaar.
Man en vrouw hebben nu eenmaal andere taken en dus ook andere kwaliteiten en zitten anders in elkaar.
En dat is goed en natuurlijk.
Er staat ook: ' het is niet goed dat de man alleen is, ik zal hem een hulp maken die bij hem past'
Man en vrouw zijn niet hetzelfde.
vrijdag 26 maart 2010 om 10:43
quote:mrscaricos schreef op 26 maart 2010 @ 10:34:
[...]
Dat vind ik van wel.
Man en vrouw zijn heel anders geschapen en zitten heel anders in elkaar.
Man en vrouw hebben nu eenmaal andere taken en dus ook andere kwaliteiten en zitten anders in elkaar.
En dat is goed en natuurlijk.Helemaal mee eens. Dat is ook de reden waarom het belangrijk is dat mannen en vrouwen gelijk vertegenwoordigd zijn op posities van macht en besluitvorming. Juist de combinatie van die kwaliteiten is het effectiefst. Bedrijven met een raad van bestuur waar evenveel mannen als vrouwen in zitten, boeken 10% meer winst dan bedrijven met een exclusief mannelijke raad van bestuur. Hetzelfde geldt voor een raad van bestuur die alleen uit vrouwen bestaat. Het is de balans, de combinatie van mannen en vrouwen die onverslaanbaar is.
[...]
Dat vind ik van wel.
Man en vrouw zijn heel anders geschapen en zitten heel anders in elkaar.
Man en vrouw hebben nu eenmaal andere taken en dus ook andere kwaliteiten en zitten anders in elkaar.
En dat is goed en natuurlijk.Helemaal mee eens. Dat is ook de reden waarom het belangrijk is dat mannen en vrouwen gelijk vertegenwoordigd zijn op posities van macht en besluitvorming. Juist de combinatie van die kwaliteiten is het effectiefst. Bedrijven met een raad van bestuur waar evenveel mannen als vrouwen in zitten, boeken 10% meer winst dan bedrijven met een exclusief mannelijke raad van bestuur. Hetzelfde geldt voor een raad van bestuur die alleen uit vrouwen bestaat. Het is de balans, de combinatie van mannen en vrouwen die onverslaanbaar is.
Ga in therapie!
vrijdag 26 maart 2010 om 10:45
Ik vind dat iedereen gewoon moet doen wat voor hem/haar het beste voelt, en gelukkig kan dat ook in Nederland. De beweegredenen van Mrscaricos vind ik persoonlijk heel ouderwets en ik kan me niet inleven in hoe zij het omschrijft (m.n. dat verhaal met rangorde), maar als zij zich er prettig bij voelt vind ik het okee hoor, haar keuze!
Ikzelf ben getrouwd (en ben eerder getrouwd geweest) maar heb mijn eigen naam behouden, ook in mijn eerste huwelijk. Onze kinderen hebben alledrie mijn achternaam, maar dat is om praktische redenen en bovendien heb ik een nogal unieke achternaam, terwijl mijn man zoiets als 'Jansen' heet.
Ikzelf ben getrouwd (en ben eerder getrouwd geweest) maar heb mijn eigen naam behouden, ook in mijn eerste huwelijk. Onze kinderen hebben alledrie mijn achternaam, maar dat is om praktische redenen en bovendien heb ik een nogal unieke achternaam, terwijl mijn man zoiets als 'Jansen' heet.
vrijdag 26 maart 2010 om 10:55
quote:mrscaricos schreef op 26 maart 2010 @ 10:32:
[...]
Dat is jou mening, ik vind dat zeker geen onzin!
vraag me dan toch af waar jij dat op baseert hoor. kijk, dat er verschillen zijn, daar ga ik in mee. Maar een natuurlijke rangorde? Dat gaat me veel te ver. En ik vind dus dat je met zon denkbeeld jezelf tekort doet.
Jammer.
wat nou als een intelligente verantwoordelijke vrouw getrouwd ismet een kerel die stom en onverantwoordelijk blijk te zijn? Dan moet hij toech de besluiten nemen? Omdat dat de natuurlijke rangorde is?
[...]
Dat is jou mening, ik vind dat zeker geen onzin!
vraag me dan toch af waar jij dat op baseert hoor. kijk, dat er verschillen zijn, daar ga ik in mee. Maar een natuurlijke rangorde? Dat gaat me veel te ver. En ik vind dus dat je met zon denkbeeld jezelf tekort doet.
Jammer.
wat nou als een intelligente verantwoordelijke vrouw getrouwd ismet een kerel die stom en onverantwoordelijk blijk te zijn? Dan moet hij toech de besluiten nemen? Omdat dat de natuurlijke rangorde is?
vrijdag 26 maart 2010 om 11:02
quote:mrscaricos schreef op 26 maart 2010 @ 10:34:
[...]
Man en vrouw hebben nu eenmaal andere taken en dus ook andere kwaliteiten en zitten anders in elkaar.Behalve het feit dat ik ons kind gebaard heb, hebben mijn vriend en ik precies dezelfde taken binnen ons gezin. De verschillende kwaliteiten hangen vooral samen met onze verschillende persoonlijkheden, en niet het sekseverschil.
[...]
Man en vrouw hebben nu eenmaal andere taken en dus ook andere kwaliteiten en zitten anders in elkaar.Behalve het feit dat ik ons kind gebaard heb, hebben mijn vriend en ik precies dezelfde taken binnen ons gezin. De verschillende kwaliteiten hangen vooral samen met onze verschillende persoonlijkheden, en niet het sekseverschil.
vrijdag 26 maart 2010 om 11:19
quote:mrscaricos schreef op 26 maart 2010 @ 09:40:
En ja ik voel me echt heel erg goed in de traditionele man en vrouw rollen in ons huwelijk en mijn man ook.
Ik zou het echt niet anders willen, ik zou dat heel vreemd vinden.
Ik denk dat daar in de loop van de tijd ook héél veel is misgegaan omdat vrouwen gelijk aan de man wilde zijn.Maar goed das mijn mening.
Deze opmerking intrigeert me. Kun je voorbeelden noemen van zaken die volgens jou misgegaan zijn hierdoor?
En ik ben ook benieuwd hoe ver je er in gaat dat vrouwen niet gelijk zouden moeten willen zijn als mannen. Heb je zelf gestudeerd? (niet toegestaan voor vrouwen in te tijd vóór Aletta Jacobs). Zou je je dochter stimuleren om te studeren? Kunnen vrouwen taken hebben buiten het huis wat jou betreft, of in het geheel niet?
Ik ben het (helemaal) niet met je eens.. Maar vind het wel boeiend dat je kiest te leven zoals je doet. Ben je zelf ook zo opgegroeid?
En ja ik voel me echt heel erg goed in de traditionele man en vrouw rollen in ons huwelijk en mijn man ook.
Ik zou het echt niet anders willen, ik zou dat heel vreemd vinden.
Ik denk dat daar in de loop van de tijd ook héél veel is misgegaan omdat vrouwen gelijk aan de man wilde zijn.Maar goed das mijn mening.
Deze opmerking intrigeert me. Kun je voorbeelden noemen van zaken die volgens jou misgegaan zijn hierdoor?
En ik ben ook benieuwd hoe ver je er in gaat dat vrouwen niet gelijk zouden moeten willen zijn als mannen. Heb je zelf gestudeerd? (niet toegestaan voor vrouwen in te tijd vóór Aletta Jacobs). Zou je je dochter stimuleren om te studeren? Kunnen vrouwen taken hebben buiten het huis wat jou betreft, of in het geheel niet?
Ik ben het (helemaal) niet met je eens.. Maar vind het wel boeiend dat je kiest te leven zoals je doet. Ben je zelf ook zo opgegroeid?
vrijdag 26 maart 2010 om 11:35
quote:visots schreef op 26 maart 2010 @ 11:19:
[...]
Deze opmerking intrigeert me. Kun je voorbeelden noemen van zaken die volgens jou misgegaan zijn hierdoor?
En ik ben ook benieuwd hoe ver je er in gaat dat vrouwen niet gelijk zouden moeten willen zijn als mannen. Heb je zelf gestudeerd? (niet toegestaan voor vrouwen in te tijd vóór Aletta Jacobs). Zou je je dochter stimuleren om te studeren? Kunnen vrouwen taken hebben buiten het huis wat jou betreft, of in het geheel niet?
Ik ben het (helemaal) niet met je eens.. Maar vind het wel boeiend dat je kiest te leven zoals je doet. Ben je zelf ook zo opgegroeid?
Ik heb gestudeerd ja, nou ja gestudeerd....ik heb een verzorgende IG diploma, maar ik werk niet.
En als mijn dochters willen studeren dan mogen ze dat van mij best, ik zal ze alleen leren 'Bijbels vrouw-zijn' en dat dus hun belangrijkste taak man en huishouden is en ook een heilige taak.
In mijn ogen is voor de vrouw de allerbelangrijkste taak haar man en haar huishouden, dat is waar ze zich op moet richten.
Het helpen van haar man, het huishouden en het opvoeden en verzorgen van de kinderen.
Daarnaast kan ze ook nog zorgen voor andere zoals bv een hulpbehoevend familielid of vriendinnen en andere vrouwen die je nodig hebben. En ze mag natuurlijk ook taken doen in de kerk zoals het kinderwerk ofzo.
Maar haar eerste en belangrijkste taak is en blijft man en huisgezin.
Dat gaat voor mij ook voor een studie, ik heb daar ook geen behoefte aan.
Ik zal mijn dochters ook onderwijzen, ze gaan naar school en halen ook een diploma, dat mag, en ze hebben ook leerplicht en dat is opzich ook goed.
Maar verder studeren vind ik persoonlijk niet nodig en mag zeker in de eerste plaats niet boven het huishouden komen te staan of belangrijker zijn dan dat.
Ik zie voor mijn dochters liever dat ze rond hun 20ste trouwen en een gezinnetje stichten dan dat ze ver studeren.
Maar als ze daarvoor kiezen dan mag dat.
Ik hoop alleen dat ze niet vergeten wat hun eerste roeping en taak als vrouw zijnde is.
Ik leer mijn dochters (ja nu al!) Bijbels vrouw-zijn en mijn man leert ons zoontje Bijbels man-zijn.
En ja we zijn zelf zo ook opgevoed.
En zaken die zijn misgegaan? echtscheidingen, alleenstaande moeders, ongehuwd samenwonen (en uit elkaar gaan) en noem maar op.
En ik zeg niet dat dat vroeger nooit voorkwam maar wel véél minder, al die gebroken gezinnen, ik vind dat héél erg.
En ik ben van mening dat als mensen eens meer gaan kijken naar het Bijbelse huwelijk, hoe het huwelijk gemaakt is, dat er veel minder echtscheidingen zijn.
Want het huwelijk is zo ontzettend mooi!!!
[...]
Deze opmerking intrigeert me. Kun je voorbeelden noemen van zaken die volgens jou misgegaan zijn hierdoor?
En ik ben ook benieuwd hoe ver je er in gaat dat vrouwen niet gelijk zouden moeten willen zijn als mannen. Heb je zelf gestudeerd? (niet toegestaan voor vrouwen in te tijd vóór Aletta Jacobs). Zou je je dochter stimuleren om te studeren? Kunnen vrouwen taken hebben buiten het huis wat jou betreft, of in het geheel niet?
Ik ben het (helemaal) niet met je eens.. Maar vind het wel boeiend dat je kiest te leven zoals je doet. Ben je zelf ook zo opgegroeid?
Ik heb gestudeerd ja, nou ja gestudeerd....ik heb een verzorgende IG diploma, maar ik werk niet.
En als mijn dochters willen studeren dan mogen ze dat van mij best, ik zal ze alleen leren 'Bijbels vrouw-zijn' en dat dus hun belangrijkste taak man en huishouden is en ook een heilige taak.
In mijn ogen is voor de vrouw de allerbelangrijkste taak haar man en haar huishouden, dat is waar ze zich op moet richten.
Het helpen van haar man, het huishouden en het opvoeden en verzorgen van de kinderen.
Daarnaast kan ze ook nog zorgen voor andere zoals bv een hulpbehoevend familielid of vriendinnen en andere vrouwen die je nodig hebben. En ze mag natuurlijk ook taken doen in de kerk zoals het kinderwerk ofzo.
Maar haar eerste en belangrijkste taak is en blijft man en huisgezin.
Dat gaat voor mij ook voor een studie, ik heb daar ook geen behoefte aan.
Ik zal mijn dochters ook onderwijzen, ze gaan naar school en halen ook een diploma, dat mag, en ze hebben ook leerplicht en dat is opzich ook goed.
Maar verder studeren vind ik persoonlijk niet nodig en mag zeker in de eerste plaats niet boven het huishouden komen te staan of belangrijker zijn dan dat.
Ik zie voor mijn dochters liever dat ze rond hun 20ste trouwen en een gezinnetje stichten dan dat ze ver studeren.
Maar als ze daarvoor kiezen dan mag dat.
Ik hoop alleen dat ze niet vergeten wat hun eerste roeping en taak als vrouw zijnde is.
Ik leer mijn dochters (ja nu al!) Bijbels vrouw-zijn en mijn man leert ons zoontje Bijbels man-zijn.
En ja we zijn zelf zo ook opgevoed.
En zaken die zijn misgegaan? echtscheidingen, alleenstaande moeders, ongehuwd samenwonen (en uit elkaar gaan) en noem maar op.
En ik zeg niet dat dat vroeger nooit voorkwam maar wel véél minder, al die gebroken gezinnen, ik vind dat héél erg.
En ik ben van mening dat als mensen eens meer gaan kijken naar het Bijbelse huwelijk, hoe het huwelijk gemaakt is, dat er veel minder echtscheidingen zijn.
Want het huwelijk is zo ontzettend mooi!!!
vrijdag 26 maart 2010 om 11:50
quote:mrscaricos schreef op 26 maart 2010 @ 11:35:
[...]
En zaken die zijn misgegaan? echtscheidingen, alleenstaande moeders, ongehuwd samenwonen (en uit elkaar gaan) en noem maar op.
En ik zeg niet dat dat vroeger nooit voorkwam maar wel véél minder, al die gebroken gezinnen, ik vind dat héél erg.
Een boel echtscheidingen komen voort omdat mannen hun broek niet kunnen dichthouden, een boel alleenstaande moeders zijn alleenstaand omdat de vaders hun verantwoordelijkheden niet nakomen.
Leg de schuld neer waar die hoort, hartelijk dank.
[...]
En zaken die zijn misgegaan? echtscheidingen, alleenstaande moeders, ongehuwd samenwonen (en uit elkaar gaan) en noem maar op.
En ik zeg niet dat dat vroeger nooit voorkwam maar wel véél minder, al die gebroken gezinnen, ik vind dat héél erg.
Een boel echtscheidingen komen voort omdat mannen hun broek niet kunnen dichthouden, een boel alleenstaande moeders zijn alleenstaand omdat de vaders hun verantwoordelijkheden niet nakomen.
Leg de schuld neer waar die hoort, hartelijk dank.
vrijdag 26 maart 2010 om 11:55
quote:devima schreef op 26 maart 2010 @ 11:50:
[...]
Een boel echtscheidingen komen voort omdat mannen hun broek niet kunnen dichthouden, een boel alleenstaande moeders zijn alleenstaand omdat de vaders hun verantwoordelijkheden niet nakomen.
Leg de schuld neer waar die hoort, hartelijk dank.
Mee eens.
En dat komt in mijn ogen dan weer omdat mannen niet 'Bijbels man-zijn' want als ze dat wel waren en serieus namen dan ging een man niet vreemd en nam hij als man en vader zeker verantwoordelijkheid.
De schuld ligt niet (alleen) bij de vrouw, dat zeg ik niet.
Maar ook mede doordat een vrouw niet meer 'Bijbels vrouw' wil zijn (maar gelijk aan haar man) en een man niet meer 'Bijbels man' wil zijn maar zijn verantwoordelijkheid en taken ontloopt en dingen op zijn vrouw afschuift en niet meer zijn vrouw écht liefheeft zoals het hoort!
De schuld ligt niet alleen bij de vrouw of alleen bij de man.....
De schuld ligt er in het (in mijn ogen) totaal foute beeld en visie van het huwelijk en het rollenpatroon.
[...]
Een boel echtscheidingen komen voort omdat mannen hun broek niet kunnen dichthouden, een boel alleenstaande moeders zijn alleenstaand omdat de vaders hun verantwoordelijkheden niet nakomen.
Leg de schuld neer waar die hoort, hartelijk dank.
Mee eens.
En dat komt in mijn ogen dan weer omdat mannen niet 'Bijbels man-zijn' want als ze dat wel waren en serieus namen dan ging een man niet vreemd en nam hij als man en vader zeker verantwoordelijkheid.
De schuld ligt niet (alleen) bij de vrouw, dat zeg ik niet.
Maar ook mede doordat een vrouw niet meer 'Bijbels vrouw' wil zijn (maar gelijk aan haar man) en een man niet meer 'Bijbels man' wil zijn maar zijn verantwoordelijkheid en taken ontloopt en dingen op zijn vrouw afschuift en niet meer zijn vrouw écht liefheeft zoals het hoort!
De schuld ligt niet alleen bij de vrouw of alleen bij de man.....
De schuld ligt er in het (in mijn ogen) totaal foute beeld en visie van het huwelijk en het rollenpatroon.
vrijdag 26 maart 2010 om 11:57
vroeegr vond alle ellende plaats binnen de heilige muren van t huwelijk.
ik denk dat opgroeien met heel veel spanningen, en misschien zelfs geweld, vaak erger is dan opgroeien in een gebroken gezin.
En ik vind als meisje opgroeien met t idee dat je er bent om de man te dienen eigenlijk net zo erg als ik eerlijk mag zijn.
ik denk dat opgroeien met heel veel spanningen, en misschien zelfs geweld, vaak erger is dan opgroeien in een gebroken gezin.
En ik vind als meisje opgroeien met t idee dat je er bent om de man te dienen eigenlijk net zo erg als ik eerlijk mag zijn.
