Relaties
alle pijlers
Financële ongelijkheid
maandag 9 september 2019 19:05
Hoi allemaal,
ik wil graag vragen of jullie objectief advies kunnen geven. Ik weet niet zeker meer of mijn standpunt gerechtvaardigd is en wat ik nou precies wil zelfs.
Ik zit in een situatie waarin ik eigenlijk supergelukkig ben. Ik heb een lieve vriend, drie gezonde kinderen en we wonen samen. Maar waar ik al maanden, bijna een jaar al, tegenaan loop en vriend en ik niet in uit komen, is hoe het bij ons geregeld is qua financiën.
Eigenlijk is er niets geregeld.
Feiten: ik werk 8 uur. Waarvan ik zwemles, kleding, schoenen, kapper, kinderfeestcadeautjes en boodschappen, rekeningen bv tandarts en overblijven, clubje oudste en mijn zorgpremie en benzine betaal. Dat is het gros. Met 8 uur per week red ik dit niet en sta ik geregeld honderden euro's rood.
Mijn oudste zoon is van een eerdere relatie, ik kreeg jaren geen kinderalimentatie, inmiddels 116 euro per maand. De kosten voor mijn oudste zijn volledig voor mij.
Ik betaal niet mee aan het koophuis van mijn vriend. Hij woonde eerder bij mij in mijn huurhuis waar hij af en toe boodschappen deed. En hij vond dit voldoende. Ik kon het toen financieel ook niet goed redden maar vooruit.
Waar ik tegenaan loop, is dat ik voor ons gezin boodschappen doe en zo een week werk voor de boodschappen (die 8 uur) en mijn geld op is. We hebben geen en/of rekening want dat vindt vriend niet nodig. Als het op is, is het op en leen ik wat van mijn moeder.
Mijn moeder is onze lieve gratis oppas, ze doet het graag maar past zo'n vier keer per week dagdelen op. Ik kan haar niets geven financieel.
Ook mijn vriend doet dat niet.
Dan is mijn vriend loonwerker en is vaak lang van huis, ook 's avonds en in het weekend en heb ik dus mijn moeder die op onze andere twee jongsten past, zij zijn één jaar. Ze verrijdt benzine hiervoor en ook dat kan ik niet vergoeden.
Ik heb geen inzicht in zijn financiën want hij zit in een maatschap met zijn ouders en de boekhouding is bij zijn ouders thuis.
Hij weet wel precies wat ik verdien en wat mijn kosten zijn.
Hij heeft het testamentair zo geregeld dat onze twee jongste kinderen zijn koophuis erven en dat als hem iets overkomt ik tot hun 21e het vruchtgebruik heb, hier betaal ik maandelijks premie voor. Mijn oudste doet niet mee en daar zal ik voor sparen (bijv. voor studie, hij is nu 7).
Maar vriend heeft straks de overwaarde en ik niets. Ik kan proberen meer werken en dán pas wil hij de kinderopvangkosten delen. En dat overweeg ik nu. Maar hij wil financieel alles gescheiden houden en zijn argument is dat ik gratis onderdak heb. Letterlijk die woorden. Maar dat ik mijn hele salaris aan boodschappen en de kinderen geef, lijkt hem niet te storen. Ik bouw niets op voor later. Eerst dacht ik, we doen het samen en doordat ik zo veel zorg voor de kinderen en al het geregel, school, clubjes, et cetera, ontlast ik hem want hij werkt erg veel uur en kan op stel en sprong vertrekken omdat ik thuis ben. Hier krijg ik echter niets voor terug.
Hij wil niets regelen verder financieel en spaardoelen die ik voorstel doet hij ook niet aan mee. Het geld wat hij verdient investeert hij in zijn bedrijf zegt hij. Dan least hij dure tractoren et cetera. Terwijl ik momenteel de overblijfrekening en de kapper voor de kinderen niet kan betalen.. En dan heb ik pech. Zijn argument is ook dat hij vaak voor 200 euro ong boodschappen doet. Maar ik voor meer, een gezin van vijf heeft meer nodig. Verder ben ik zelf 10 jaar niet op vakantie geweest, niet erg, maar ik dacht, als ik werk, nu we samenwonen, kan ik voor de extra's werken en kunnen we hiervan leuke dingen doen.
Hij zegt dat de meerwaarde van het huis voor hem is en dat begrijp ik, maar ik kan soms geen boodschappen genoeg halen, omdat ik bijvoorbeeld zwemles moet betalen. En dan heb ik gewoon echt een dichte deur bij hem.
Hij noemt me ondankbaar maar je moet toch voor elkaar zorgen? Hij kan gaan en staan waar hij wil met werk en ik vang alles maar op thuis.
Er is voor mij een enorme kloof bij ons ontstaan in het voor elkaar zorgdragen. Trouwen wil hij eventueel op huwelijkse voorwaarden wat ik best begrijp maar een en/of rekening is toch een begin? Zonder onze jongsten zou ik de hele week kunnen werken en ik zorg toch voor ook zijn kinderen?
Ik zou graag objectief advies wil, misschien is het verhaal warrig. Ik ben er ook zo moe van. Ik was net bij de supermarkt en ik nam de helft mee van wat nodig is omdat ik het gewoon niet heb en hij is laat thuis en eet elders. Begrijpen jullie mijn frustratie?
Wat moet ik hiermee of ben ik echt ondankbaar? Ik zou graag willen sparen...
ik wil graag vragen of jullie objectief advies kunnen geven. Ik weet niet zeker meer of mijn standpunt gerechtvaardigd is en wat ik nou precies wil zelfs.
Ik zit in een situatie waarin ik eigenlijk supergelukkig ben. Ik heb een lieve vriend, drie gezonde kinderen en we wonen samen. Maar waar ik al maanden, bijna een jaar al, tegenaan loop en vriend en ik niet in uit komen, is hoe het bij ons geregeld is qua financiën.
Eigenlijk is er niets geregeld.
Feiten: ik werk 8 uur. Waarvan ik zwemles, kleding, schoenen, kapper, kinderfeestcadeautjes en boodschappen, rekeningen bv tandarts en overblijven, clubje oudste en mijn zorgpremie en benzine betaal. Dat is het gros. Met 8 uur per week red ik dit niet en sta ik geregeld honderden euro's rood.
Mijn oudste zoon is van een eerdere relatie, ik kreeg jaren geen kinderalimentatie, inmiddels 116 euro per maand. De kosten voor mijn oudste zijn volledig voor mij.
Ik betaal niet mee aan het koophuis van mijn vriend. Hij woonde eerder bij mij in mijn huurhuis waar hij af en toe boodschappen deed. En hij vond dit voldoende. Ik kon het toen financieel ook niet goed redden maar vooruit.
Waar ik tegenaan loop, is dat ik voor ons gezin boodschappen doe en zo een week werk voor de boodschappen (die 8 uur) en mijn geld op is. We hebben geen en/of rekening want dat vindt vriend niet nodig. Als het op is, is het op en leen ik wat van mijn moeder.
Mijn moeder is onze lieve gratis oppas, ze doet het graag maar past zo'n vier keer per week dagdelen op. Ik kan haar niets geven financieel.
Ook mijn vriend doet dat niet.
Dan is mijn vriend loonwerker en is vaak lang van huis, ook 's avonds en in het weekend en heb ik dus mijn moeder die op onze andere twee jongsten past, zij zijn één jaar. Ze verrijdt benzine hiervoor en ook dat kan ik niet vergoeden.
Ik heb geen inzicht in zijn financiën want hij zit in een maatschap met zijn ouders en de boekhouding is bij zijn ouders thuis.
Hij weet wel precies wat ik verdien en wat mijn kosten zijn.
Hij heeft het testamentair zo geregeld dat onze twee jongste kinderen zijn koophuis erven en dat als hem iets overkomt ik tot hun 21e het vruchtgebruik heb, hier betaal ik maandelijks premie voor. Mijn oudste doet niet mee en daar zal ik voor sparen (bijv. voor studie, hij is nu 7).
Maar vriend heeft straks de overwaarde en ik niets. Ik kan proberen meer werken en dán pas wil hij de kinderopvangkosten delen. En dat overweeg ik nu. Maar hij wil financieel alles gescheiden houden en zijn argument is dat ik gratis onderdak heb. Letterlijk die woorden. Maar dat ik mijn hele salaris aan boodschappen en de kinderen geef, lijkt hem niet te storen. Ik bouw niets op voor later. Eerst dacht ik, we doen het samen en doordat ik zo veel zorg voor de kinderen en al het geregel, school, clubjes, et cetera, ontlast ik hem want hij werkt erg veel uur en kan op stel en sprong vertrekken omdat ik thuis ben. Hier krijg ik echter niets voor terug.
Hij wil niets regelen verder financieel en spaardoelen die ik voorstel doet hij ook niet aan mee. Het geld wat hij verdient investeert hij in zijn bedrijf zegt hij. Dan least hij dure tractoren et cetera. Terwijl ik momenteel de overblijfrekening en de kapper voor de kinderen niet kan betalen.. En dan heb ik pech. Zijn argument is ook dat hij vaak voor 200 euro ong boodschappen doet. Maar ik voor meer, een gezin van vijf heeft meer nodig. Verder ben ik zelf 10 jaar niet op vakantie geweest, niet erg, maar ik dacht, als ik werk, nu we samenwonen, kan ik voor de extra's werken en kunnen we hiervan leuke dingen doen.
Hij zegt dat de meerwaarde van het huis voor hem is en dat begrijp ik, maar ik kan soms geen boodschappen genoeg halen, omdat ik bijvoorbeeld zwemles moet betalen. En dan heb ik gewoon echt een dichte deur bij hem.
Hij noemt me ondankbaar maar je moet toch voor elkaar zorgen? Hij kan gaan en staan waar hij wil met werk en ik vang alles maar op thuis.
Er is voor mij een enorme kloof bij ons ontstaan in het voor elkaar zorgdragen. Trouwen wil hij eventueel op huwelijkse voorwaarden wat ik best begrijp maar een en/of rekening is toch een begin? Zonder onze jongsten zou ik de hele week kunnen werken en ik zorg toch voor ook zijn kinderen?
Ik zou graag objectief advies wil, misschien is het verhaal warrig. Ik ben er ook zo moe van. Ik was net bij de supermarkt en ik nam de helft mee van wat nodig is omdat ik het gewoon niet heb en hij is laat thuis en eet elders. Begrijpen jullie mijn frustratie?
Wat moet ik hiermee of ben ik echt ondankbaar? Ik zou graag willen sparen...
maandag 9 september 2019 20:52
Als er een ding is wat universeel door de eeuwen heen iets is geweest waar alle mensen voor gevochten hebben op verschillende niveau's en voor verschillende doelen, dan is het: vrijheid.
Wanneer ik jouw berichten lees, krijg ik niet de indruk dat jij je vrij voelt in de relatie, maar eerder dat op een zeer neerbuigende wijze met jou omgegaan wordt door je vriend. Ik krijg het gevoel dat je onderdrukt wordt. Dat geprobeerd wordt om jou klein te houden. Je twijfelt waarschijnlijk, maar volgensmij is vrijheid zo een oud en sterk concept dat zelfs niet 'liefde' of 'ik heb kinderen met deze man' of 'ik heb onderdak bij deze man' genoeg is om 'vrijheid' te ondermijnen.
Ik kan mij voorstellen, zeker met kinderen, dat dit een lastige situatie betreft.
Maar gelukkig lees ik dat je niet getrouwd bent, dit is al best goed denk ik, bied ruimte voor je om weg te kunnen gaan makkelijker.
Wat ik zou doen persoonlijk, maar ieder mens is anders, ik zou een afweging maken.
Wil je liever in een groot huis wonen met hem, waarbij er nauwelijks echt sprake lijkt te zijn van liefde en je 'vrijheid' sterk onder gevaar staat telkens op financieel vlak, liefde vlak enzovoort.
Of is het niet fijn als je gewoon een kleiner plekje voor jezelf krijgt, appartementje of huisje, waar je via co-ouderschap voor de kinderen kan zorgen en je meer onafhankelijkheid hebt en vrij bent. Vrij bent om een relatie te behouden met deze man, maar ook vrij zijn om op ieder moment zelfstandig verder te kunnen en enkel omtrent de kinderen in contact te blijven.
Wat ik zou doen als eerste is je inschrijven voor de wachtlijst van de sociale woning corporatie die hoort bij jouw gemeente. Hier in Nijmegen waar ik woon, is het bijvoorbeeld 'Entree'. De wachtrij voor een woning kan lang zijn, daarom is het echt handig als je nu al tijd gaat opbouwen voor later.
Dan kan je met een part time of full time baan, makkelijk een goede en betaalbare woning vinden later. Doordat je niet samenwoont, kan je denk ik, via de gemeente zelfs waarschijnlijk een of meerdere van de volgende ontvangen: huurtoeslag krijgen, zorgtoeslag en kindgebonden budget en kinderopvangtoeslag.
Hiermee kom je echt een eind hoor. Klinkt dat niet fijn? Eigen vaste woonplek, zekerheid, vrijheid, onafhankelijkheid, werken aan je carrière, zelf bepalen wat met je geld gebeurd enzovoort. Bovenal: je kan dus een relatie behouden met hem en als je dat niet wilde, ook geen probleem. Maar je hebt dus geen gevoel meer dat je 'vast' of 'klem' zit. Als hij van je houdt, zou hij er ook geen problemen mee moeten hebben per se, dat jij liever je eigen woonplek hebt op deze wijze, want jullie kunnen alsnog een relatie hebben zo.
Hoop dat dit wat perspectief biedt, er zijn in ieder geval altijd opties en mogelijkheden. Je zit zeker niet vast aan hem, alleen omdat hij de vader is van je twee jongste kinderen. Ik weet natuurlijk ook niet wat het beste is, ben geen expert of iets. Maar ik hoop oprecht dat wat je ook kiest, je gelukkig zult zijn en je kinderen ook (ook de oudste). Veel succes gewenst.
Wanneer ik jouw berichten lees, krijg ik niet de indruk dat jij je vrij voelt in de relatie, maar eerder dat op een zeer neerbuigende wijze met jou omgegaan wordt door je vriend. Ik krijg het gevoel dat je onderdrukt wordt. Dat geprobeerd wordt om jou klein te houden. Je twijfelt waarschijnlijk, maar volgensmij is vrijheid zo een oud en sterk concept dat zelfs niet 'liefde' of 'ik heb kinderen met deze man' of 'ik heb onderdak bij deze man' genoeg is om 'vrijheid' te ondermijnen.
Ik kan mij voorstellen, zeker met kinderen, dat dit een lastige situatie betreft.
Maar gelukkig lees ik dat je niet getrouwd bent, dit is al best goed denk ik, bied ruimte voor je om weg te kunnen gaan makkelijker.
Wat ik zou doen persoonlijk, maar ieder mens is anders, ik zou een afweging maken.
Wil je liever in een groot huis wonen met hem, waarbij er nauwelijks echt sprake lijkt te zijn van liefde en je 'vrijheid' sterk onder gevaar staat telkens op financieel vlak, liefde vlak enzovoort.
Of is het niet fijn als je gewoon een kleiner plekje voor jezelf krijgt, appartementje of huisje, waar je via co-ouderschap voor de kinderen kan zorgen en je meer onafhankelijkheid hebt en vrij bent. Vrij bent om een relatie te behouden met deze man, maar ook vrij zijn om op ieder moment zelfstandig verder te kunnen en enkel omtrent de kinderen in contact te blijven.
Wat ik zou doen als eerste is je inschrijven voor de wachtlijst van de sociale woning corporatie die hoort bij jouw gemeente. Hier in Nijmegen waar ik woon, is het bijvoorbeeld 'Entree'. De wachtrij voor een woning kan lang zijn, daarom is het echt handig als je nu al tijd gaat opbouwen voor later.
Dan kan je met een part time of full time baan, makkelijk een goede en betaalbare woning vinden later. Doordat je niet samenwoont, kan je denk ik, via de gemeente zelfs waarschijnlijk een of meerdere van de volgende ontvangen: huurtoeslag krijgen, zorgtoeslag en kindgebonden budget en kinderopvangtoeslag.
Hiermee kom je echt een eind hoor. Klinkt dat niet fijn? Eigen vaste woonplek, zekerheid, vrijheid, onafhankelijkheid, werken aan je carrière, zelf bepalen wat met je geld gebeurd enzovoort. Bovenal: je kan dus een relatie behouden met hem en als je dat niet wilde, ook geen probleem. Maar je hebt dus geen gevoel meer dat je 'vast' of 'klem' zit. Als hij van je houdt, zou hij er ook geen problemen mee moeten hebben per se, dat jij liever je eigen woonplek hebt op deze wijze, want jullie kunnen alsnog een relatie hebben zo.
Hoop dat dit wat perspectief biedt, er zijn in ieder geval altijd opties en mogelijkheden. Je zit zeker niet vast aan hem, alleen omdat hij de vader is van je twee jongste kinderen. Ik weet natuurlijk ook niet wat het beste is, ben geen expert of iets. Maar ik hoop oprecht dat wat je ook kiest, je gelukkig zult zijn en je kinderen ook (ook de oudste). Veel succes gewenst.
maandag 9 september 2019 20:53
Dat vind ik een goede vraag. En over het antwoord denk ik vaak na.
Het is zo dat de winst naar hem en zijn ouders gaat. Dat weet ik wel.
Maar natuurlijk naar de woonlasten bij ons. Ik weet er te weinig van.
Jaren lang bracht hij daar als oudere vrijgezel zijn was en at er mee. De band is close.
Ik kan het niet zo goed beantwoorden maar hij wilde bijvoorbeeld de boerderij overnemen en zijn ouders zijn alleen niet weggegaan daar, wat hun goed recht is natuurlijk. Hij is er in elk geval graag. Maar hij ging vooral ook daar zijn eigen weg, moeilijk. Ik weet het dus niet.
maandag 9 september 2019 20:54
Jeetje TO wat een klote situatie. Ik zou toch nog een keer om de tafel gaan zitten en dan van te voren alles opschrijven wat je kwijt bent qua uitgaven. Inderdaad als de sodemieter meer uren gaan maken zodat je moeder ook niet steeds heen en weer moet voor paar uurtjes. Zitten de kinderen op de basisschool? Dan kun je toch hele dagen werken en dat je moeder ze uit school haalt, of ze daarna naar de BSO gaan. En hij moet gewoon naar rato betalen. Doordat hij meer verdient ben je meer kwijt aan kinderopvang.(minder kinderopvangtoeslag) Reken hem dat ook voor hè, dat op het moment dat jij ergens anders gaat wonen en je co-ouderschap gaat doen, hij zelf voor de opvang moet betalen. Kun je niet iemand er bij betrekken om hem in te laten zien dat het idioot is wat hij doet? Zijn eigen moeder bijvoorbeeld? En hoe is de band van jouw moeder met hem?
maandag 9 september 2019 20:54
dus je ex is ook al zo’n klaploper.Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:50Ja en hij zegt dat hij veel gelukkiger is. Dat zie ik eigenlijk ook. Hij heeft mijn vriend hoog staan en ook plezier met hem. Maar vriend is er niet zo veel waardoor de oudste nog steeds vooral met mij is. Oudste gaat niet graag naar zijn vader. Is weer een ander verhaal.
We zijn serieus, gelukkig, oudste ook, ik ook, al zou je het niet zeggen. Het klopt dat ik ook heel verdrietig ben door dit verhaal.
TO ga eens aan jezelf werken, het is toch geen toeval dat je met twee rare mannen kinderen hebt gekregen?
dat je niet in staat bent om voor jezelf op te komen?
dat je niet in staat bent om voor jezelf te zorgen?
ben je dan zo gehecht aan weinig of amper werken dat je genoegen neemt met deze rare snuiters?
maandag 9 september 2019 20:55
Meer gaan werken en dan huur betalen voor zijn koophuis??? Een huis dat alleen op zijn naam staat? Plus de helft van de kinderopvang kosten? Die kosten worden bepaald door gezamenlijke inkomen he, krijgt nog maar weinig terug van de belastingdienst als hij veel verdient. Wat schiet je ermee op dan uiteindelijk? Hij is niet goed in zijn bovenkamer.
maandag 9 september 2019 20:56
Zien de kinderen opa en oma? Zij kunnen toch ook niet willen dat je geen boodschap kan doen voor je kinderen. Mijn ouders zouden zo boodschappen kopen wanneer zij hoorde dat de kleinkinderen geen eten hadden. Dit is toch echt heel raar?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 9 september 2019 20:58
Wat lief Vlietleeuw. Dankjewel.
Ik houd van deze man. En van mijn gezin. Ik wil hier dus uitkomen. Als dat niet met hem gaat moet ik het zelf redden en dat voelt rot want dan kan ik inderdaad beter latten. Het klopt gewoon niet zoals we leven nu.
Ik sta al jaren ingeschreven bij de woningbouwvereniging. En met mijn oudste woonde ik jaren alleen. Ik voel de meerwaarde van dit gezin dus ontzettend en we hebben ook plezier, hebben het goed, alleen ..Mijn geldzorgen en dat gescheiden deel en wat iemand al zei: ik voel me onderdanig behandeld. Dat steekt me.
Diegene die ik ben wordt niet gezien, zo voelt het wel eens. Maar ik kan ook gelukkig zijn met wat ik wel heb. Ik heb in ieder geval stof tot nadenken gekregen. Dankjulliewel.
Ik houd van deze man. En van mijn gezin. Ik wil hier dus uitkomen. Als dat niet met hem gaat moet ik het zelf redden en dat voelt rot want dan kan ik inderdaad beter latten. Het klopt gewoon niet zoals we leven nu.
Ik sta al jaren ingeschreven bij de woningbouwvereniging. En met mijn oudste woonde ik jaren alleen. Ik voel de meerwaarde van dit gezin dus ontzettend en we hebben ook plezier, hebben het goed, alleen ..Mijn geldzorgen en dat gescheiden deel en wat iemand al zei: ik voel me onderdanig behandeld. Dat steekt me.
Diegene die ik ben wordt niet gezien, zo voelt het wel eens. Maar ik kan ook gelukkig zijn met wat ik wel heb. Ik heb in ieder geval stof tot nadenken gekregen. Dankjulliewel.
maandag 9 september 2019 20:58
Misschien moet je wel gewoon tegen je partner zeggen dat als je bij hem weg gaat, hij de helft van de maand de opvang mag regelen en betalen, zelf mag zorgen dat er boodschappen in huis zijn, iemand in huis is om eten te koken, zijn kinderen in bed te stoppen, en de boel aan kant te maken. Dat zijn hypotheek dan nog steeds hetzelfde is, en zijn g/w/l ook. Maar dat hij daarnaast ook alimentatie voor zijn kinderen mag gaan betalen.
Misschien dat het kwartje dan valt. Maar ik betwijfel het.
Vruchtgebruik van zijn woning. Je bent de moeder van zijn kinderen verdomme. Echt, bij het lezen van die zin was ik mijn koffers aan het inpakken. Jij bent niet zijn partner, jij bent zijn huissloof, meer niet, en als hij daar een beetje aardig tegen doet, mag hij er ook nog seks mee hebben.
Misschien dat het kwartje dan valt. Maar ik betwijfel het.
Vruchtgebruik van zijn woning. Je bent de moeder van zijn kinderen verdomme. Echt, bij het lezen van die zin was ik mijn koffers aan het inpakken. Jij bent niet zijn partner, jij bent zijn huissloof, meer niet, en als hij daar een beetje aardig tegen doet, mag hij er ook nog seks mee hebben.
maandag 9 september 2019 20:59
HOE DANVivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:58Wat lief Vlietleeuw. Dankjewel.
Ik houd van deze man. En van mijn gezin. Ik wil hier dus uitkomen. Als dat niet met hem gaat moet ik het zelf redden en dat voelt rot want dan kan ik inderdaad beter latten. Het klopt gewoon niet zoals we leven nu.
Ik sta al jaren ingeschreven bij de woningbouwvereniging. En met mijn oudste woonde ik jaren alleen. Ik voel de meerwaarde van dit gezin dus ontzettend en we hebben ook plezier, hebben het goed, alleen ..Mijn geldzorgen en dat gescheiden deel en wat iemand al zei: ik voel me onderdanig behandeld. Dat steekt me.
Diegene die ik ben wordt niet gezien, zo voelt het wel eens. Maar ik kan ook gelukkig zijn met wat ik wel heb. Ik heb in ieder geval stof tot nadenken gekregen. Dankjulliewel.
maandag 9 september 2019 21:01
Je houd van hem maar hoeveel houd je dan van je eerste kind? Hoeveel denk je dat hij van jou houdt? Net zoveel als jij van hem? Houdt hij van zijn gezin dat hij zijn kinderen met honger op kan zadelen?
viva-amber wijzigde dit bericht op 09-09-2019 21:02
54.02% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 9 september 2019 21:01
Hij denk ik niet van jou.Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:58Wat lief Vlietleeuw. Dankjewel.
Ik houd van deze man. En van mijn gezin. Ik wil hier dus uitkomen. Als dat niet met hem gaat moet ik het zelf redden en dat voelt rot want dan kan ik inderdaad beter latten. Het klopt gewoon niet zoals we leven nu.
........
maandag 9 september 2019 21:04
Degene die hij ziet is niet wie jij bent. Hij ziet alleen maar een broedmachine, opvoeder, verzorger en huishoudster.Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:58Wat lief Vlietleeuw. Dankjewel.
Ik houd van deze man. En van mijn gezin. Ik wil hier dus uitkomen. Als dat niet met hem gaat moet ik het zelf redden en dat voelt rot want dan kan ik inderdaad beter latten. Het klopt gewoon niet zoals we leven nu.
Ik sta al jaren ingeschreven bij de woningbouwvereniging. En met mijn oudste woonde ik jaren alleen. Ik voel de meerwaarde van dit gezin dus ontzettend en we hebben ook plezier, hebben het goed, alleen ..Mijn geldzorgen en dat gescheiden deel en wat iemand al zei: ik voel me onderdanig behandeld. Dat steekt me.
Diegene die ik ben wordt niet gezien, zo voelt het wel eens. Maar ik kan ook gelukkig zijn met wat ik wel heb. Ik heb in ieder geval stof tot nadenken gekregen. Dankjulliewel.
"De cursus rietdekken is afgelast".
"Riet is ziek"
"Riet is ziek"
maandag 9 september 2019 21:08
Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:50
We zijn serieus, gelukkig, oudste ook, ik ook, al zou je het niet zeggen. Het klopt dat ik ook heel verdrietig ben door dit verhaal.
Ik denk dat jouw definitie van geluk hier niet klopt.
En dat je ‘houden van’ verwart met ‘afhankelijk zijn van’.
.
maandag 9 september 2019 21:08
Lees bovenstaande post goed door, het klopt allemaal niet wat je zegt.Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:58
Ik houd van deze man. En van mijn gezin. Ik wil hier dus uitkomen. Als dat niet met hem gaat moet ik het zelf redden en dat voelt rot want dan kan ik inderdaad beter latten. Het klopt gewoon niet zoals we leven nu.
Ik sta al jaren ingeschreven bij de woningbouwvereniging. En met mijn oudste woonde ik jaren alleen. Ik voel de meerwaarde van dit gezin dus ontzettend en we hebben ook plezier, hebben het goed, alleen ..Mijn geldzorgen en dat gescheiden deel en wat iemand al zei: ik voel me onderdanig behandeld. Dat steekt me.
Diegene die ik ben wordt niet gezien, zo voelt het wel eens. Maar ik kan ook gelukkig zijn met wat ik wel heb. Ik heb in ieder geval stof tot nadenken gekregen. Dankjulliewel.
Al heb ik niet de illusie dat wat wij zeggen iets uitmaakt.
Je gaat toch niets aan deze situatie veranderen.
maandag 9 september 2019 21:14
In het begin van onze relatie wilde hij samen met mij op het erf van de boerderij van zijn ouders iets bouwen en daar wonen.
Dat ketste op meerdere punten af.
Dat deed hem verdriet en daardoor is hij een andere woning gaan zoeken.
Ik denk wel eens dat zijn jongensdroom teniet is gedaan en hij ons/mij dat kwalijk neemt want door onze relatie woont hij niet op/bij de boerderij.
Dat hij daardoor zich zo opstelt naar mij? Dat hij eigenlijk niet kan verkroppen dat hij niet woont waar hij wilde wonen. Maar ik ken hem, jullie niet, dit is gewoon soms een idee van mij.
Dat ketste op meerdere punten af.
Dat deed hem verdriet en daardoor is hij een andere woning gaan zoeken.
Ik denk wel eens dat zijn jongensdroom teniet is gedaan en hij ons/mij dat kwalijk neemt want door onze relatie woont hij niet op/bij de boerderij.
Dat hij daardoor zich zo opstelt naar mij? Dat hij eigenlijk niet kan verkroppen dat hij niet woont waar hij wilde wonen. Maar ik ken hem, jullie niet, dit is gewoon soms een idee van mij.
anoniem_390396 wijzigde dit bericht op 09-09-2019 21:15
Reden: taalfout
Reden: taalfout
0.26% gewijzigd
maandag 9 september 2019 21:16
Volgens mij kun je beter op jezelf gaan wonen. Waarschijnlijk krijg je dan meer huurtoeslag, zorgtoeslag, kinderopvangtoeslag dan nu. Hij moet dan ook meebetalen aan de kinderen.
Ondertussen kun jij baan zoeken voor min 24 uur. Andere 2 dagen kan hij dan regelen dat kinderen naar zwemles enzo gaan. En dan vanaf daar eens kijken hoe het verder gaat met jullie relatie.
Ondertussen kun jij baan zoeken voor min 24 uur. Andere 2 dagen kan hij dan regelen dat kinderen naar zwemles enzo gaan. En dan vanaf daar eens kijken hoe het verder gaat met jullie relatie.
maandag 9 september 2019 21:18
Ik snap hier helemaal niets van...
Heb je voor je ging samen wonen nooit gesprekken gehad, hoe jullie het financieel gingen doen?
Waarom werk je maar 8 uur?
Hoe is de band met jou en je schoonouders?
Als hij komt te overlijden en jullie gezamenlijke kinderen zijn 21 jaar, ben jij dakloos? Hebben hun kapitaal en jij hebt niks. Inclusief je oudste kind.
Als hem iets overkomt heb je geen idee wat zijn vermogen is, of zijn schulden zijn??
Wat als hij arbeidsongeschikt wordt? Hij is ondernemer heeft hij zich zelf verzekerd?
Heeft hij broers en zussen?
Hoe als jullie met pensioen zijn?
Echt ik snap hier niets van, zeker omdat je al een kind had en alleen woonde...
En je houd je zelf voor de gek, je kunt niet gelukkig zijn met geldzorgen
Heb je voor je ging samen wonen nooit gesprekken gehad, hoe jullie het financieel gingen doen?
Waarom werk je maar 8 uur?
Hoe is de band met jou en je schoonouders?
Als hij komt te overlijden en jullie gezamenlijke kinderen zijn 21 jaar, ben jij dakloos? Hebben hun kapitaal en jij hebt niks. Inclusief je oudste kind.
Als hem iets overkomt heb je geen idee wat zijn vermogen is, of zijn schulden zijn??
Wat als hij arbeidsongeschikt wordt? Hij is ondernemer heeft hij zich zelf verzekerd?
Heeft hij broers en zussen?
Hoe als jullie met pensioen zijn?
Echt ik snap hier niets van, zeker omdat je al een kind had en alleen woonde...
En je houd je zelf voor de gek, je kunt niet gelukkig zijn met geldzorgen
maandag 9 september 2019 21:18
Hoe ziet die lease constructie van die tractoren er dan uit?Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:53Dat vind ik een goede vraag. En over het antwoord denk ik vaak na.
Het is zo dat de winst naar hem en zijn ouders gaat. Dat weet ik wel.
Maar natuurlijk naar de woonlasten bij ons. Ik weet er te weinig van.
Jaren lang bracht hij daar als oudere vrijgezel zijn was en at er mee. De band is close.
Ik kan het niet zo goed beantwoorden maar hij wilde bijvoorbeeld de boerderij overnemen en zijn ouders zijn alleen niet weggegaan daar, wat hun goed recht is natuurlijk. Hij is er in elk geval graag. Maar hij ging vooral ook daar zijn eigen weg, moeilijk. Ik weet het dus niet.
