Relaties
alle pijlers
Financële ongelijkheid
maandag 9 september 2019 19:05
Hoi allemaal,
ik wil graag vragen of jullie objectief advies kunnen geven. Ik weet niet zeker meer of mijn standpunt gerechtvaardigd is en wat ik nou precies wil zelfs.
Ik zit in een situatie waarin ik eigenlijk supergelukkig ben. Ik heb een lieve vriend, drie gezonde kinderen en we wonen samen. Maar waar ik al maanden, bijna een jaar al, tegenaan loop en vriend en ik niet in uit komen, is hoe het bij ons geregeld is qua financiën.
Eigenlijk is er niets geregeld.
Feiten: ik werk 8 uur. Waarvan ik zwemles, kleding, schoenen, kapper, kinderfeestcadeautjes en boodschappen, rekeningen bv tandarts en overblijven, clubje oudste en mijn zorgpremie en benzine betaal. Dat is het gros. Met 8 uur per week red ik dit niet en sta ik geregeld honderden euro's rood.
Mijn oudste zoon is van een eerdere relatie, ik kreeg jaren geen kinderalimentatie, inmiddels 116 euro per maand. De kosten voor mijn oudste zijn volledig voor mij.
Ik betaal niet mee aan het koophuis van mijn vriend. Hij woonde eerder bij mij in mijn huurhuis waar hij af en toe boodschappen deed. En hij vond dit voldoende. Ik kon het toen financieel ook niet goed redden maar vooruit.
Waar ik tegenaan loop, is dat ik voor ons gezin boodschappen doe en zo een week werk voor de boodschappen (die 8 uur) en mijn geld op is. We hebben geen en/of rekening want dat vindt vriend niet nodig. Als het op is, is het op en leen ik wat van mijn moeder.
Mijn moeder is onze lieve gratis oppas, ze doet het graag maar past zo'n vier keer per week dagdelen op. Ik kan haar niets geven financieel.
Ook mijn vriend doet dat niet.
Dan is mijn vriend loonwerker en is vaak lang van huis, ook 's avonds en in het weekend en heb ik dus mijn moeder die op onze andere twee jongsten past, zij zijn één jaar. Ze verrijdt benzine hiervoor en ook dat kan ik niet vergoeden.
Ik heb geen inzicht in zijn financiën want hij zit in een maatschap met zijn ouders en de boekhouding is bij zijn ouders thuis.
Hij weet wel precies wat ik verdien en wat mijn kosten zijn.
Hij heeft het testamentair zo geregeld dat onze twee jongste kinderen zijn koophuis erven en dat als hem iets overkomt ik tot hun 21e het vruchtgebruik heb, hier betaal ik maandelijks premie voor. Mijn oudste doet niet mee en daar zal ik voor sparen (bijv. voor studie, hij is nu 7).
Maar vriend heeft straks de overwaarde en ik niets. Ik kan proberen meer werken en dán pas wil hij de kinderopvangkosten delen. En dat overweeg ik nu. Maar hij wil financieel alles gescheiden houden en zijn argument is dat ik gratis onderdak heb. Letterlijk die woorden. Maar dat ik mijn hele salaris aan boodschappen en de kinderen geef, lijkt hem niet te storen. Ik bouw niets op voor later. Eerst dacht ik, we doen het samen en doordat ik zo veel zorg voor de kinderen en al het geregel, school, clubjes, et cetera, ontlast ik hem want hij werkt erg veel uur en kan op stel en sprong vertrekken omdat ik thuis ben. Hier krijg ik echter niets voor terug.
Hij wil niets regelen verder financieel en spaardoelen die ik voorstel doet hij ook niet aan mee. Het geld wat hij verdient investeert hij in zijn bedrijf zegt hij. Dan least hij dure tractoren et cetera. Terwijl ik momenteel de overblijfrekening en de kapper voor de kinderen niet kan betalen.. En dan heb ik pech. Zijn argument is ook dat hij vaak voor 200 euro ong boodschappen doet. Maar ik voor meer, een gezin van vijf heeft meer nodig. Verder ben ik zelf 10 jaar niet op vakantie geweest, niet erg, maar ik dacht, als ik werk, nu we samenwonen, kan ik voor de extra's werken en kunnen we hiervan leuke dingen doen.
Hij zegt dat de meerwaarde van het huis voor hem is en dat begrijp ik, maar ik kan soms geen boodschappen genoeg halen, omdat ik bijvoorbeeld zwemles moet betalen. En dan heb ik gewoon echt een dichte deur bij hem.
Hij noemt me ondankbaar maar je moet toch voor elkaar zorgen? Hij kan gaan en staan waar hij wil met werk en ik vang alles maar op thuis.
Er is voor mij een enorme kloof bij ons ontstaan in het voor elkaar zorgdragen. Trouwen wil hij eventueel op huwelijkse voorwaarden wat ik best begrijp maar een en/of rekening is toch een begin? Zonder onze jongsten zou ik de hele week kunnen werken en ik zorg toch voor ook zijn kinderen?
Ik zou graag objectief advies wil, misschien is het verhaal warrig. Ik ben er ook zo moe van. Ik was net bij de supermarkt en ik nam de helft mee van wat nodig is omdat ik het gewoon niet heb en hij is laat thuis en eet elders. Begrijpen jullie mijn frustratie?
Wat moet ik hiermee of ben ik echt ondankbaar? Ik zou graag willen sparen...
ik wil graag vragen of jullie objectief advies kunnen geven. Ik weet niet zeker meer of mijn standpunt gerechtvaardigd is en wat ik nou precies wil zelfs.
Ik zit in een situatie waarin ik eigenlijk supergelukkig ben. Ik heb een lieve vriend, drie gezonde kinderen en we wonen samen. Maar waar ik al maanden, bijna een jaar al, tegenaan loop en vriend en ik niet in uit komen, is hoe het bij ons geregeld is qua financiën.
Eigenlijk is er niets geregeld.
Feiten: ik werk 8 uur. Waarvan ik zwemles, kleding, schoenen, kapper, kinderfeestcadeautjes en boodschappen, rekeningen bv tandarts en overblijven, clubje oudste en mijn zorgpremie en benzine betaal. Dat is het gros. Met 8 uur per week red ik dit niet en sta ik geregeld honderden euro's rood.
Mijn oudste zoon is van een eerdere relatie, ik kreeg jaren geen kinderalimentatie, inmiddels 116 euro per maand. De kosten voor mijn oudste zijn volledig voor mij.
Ik betaal niet mee aan het koophuis van mijn vriend. Hij woonde eerder bij mij in mijn huurhuis waar hij af en toe boodschappen deed. En hij vond dit voldoende. Ik kon het toen financieel ook niet goed redden maar vooruit.
Waar ik tegenaan loop, is dat ik voor ons gezin boodschappen doe en zo een week werk voor de boodschappen (die 8 uur) en mijn geld op is. We hebben geen en/of rekening want dat vindt vriend niet nodig. Als het op is, is het op en leen ik wat van mijn moeder.
Mijn moeder is onze lieve gratis oppas, ze doet het graag maar past zo'n vier keer per week dagdelen op. Ik kan haar niets geven financieel.
Ook mijn vriend doet dat niet.
Dan is mijn vriend loonwerker en is vaak lang van huis, ook 's avonds en in het weekend en heb ik dus mijn moeder die op onze andere twee jongsten past, zij zijn één jaar. Ze verrijdt benzine hiervoor en ook dat kan ik niet vergoeden.
Ik heb geen inzicht in zijn financiën want hij zit in een maatschap met zijn ouders en de boekhouding is bij zijn ouders thuis.
Hij weet wel precies wat ik verdien en wat mijn kosten zijn.
Hij heeft het testamentair zo geregeld dat onze twee jongste kinderen zijn koophuis erven en dat als hem iets overkomt ik tot hun 21e het vruchtgebruik heb, hier betaal ik maandelijks premie voor. Mijn oudste doet niet mee en daar zal ik voor sparen (bijv. voor studie, hij is nu 7).
Maar vriend heeft straks de overwaarde en ik niets. Ik kan proberen meer werken en dán pas wil hij de kinderopvangkosten delen. En dat overweeg ik nu. Maar hij wil financieel alles gescheiden houden en zijn argument is dat ik gratis onderdak heb. Letterlijk die woorden. Maar dat ik mijn hele salaris aan boodschappen en de kinderen geef, lijkt hem niet te storen. Ik bouw niets op voor later. Eerst dacht ik, we doen het samen en doordat ik zo veel zorg voor de kinderen en al het geregel, school, clubjes, et cetera, ontlast ik hem want hij werkt erg veel uur en kan op stel en sprong vertrekken omdat ik thuis ben. Hier krijg ik echter niets voor terug.
Hij wil niets regelen verder financieel en spaardoelen die ik voorstel doet hij ook niet aan mee. Het geld wat hij verdient investeert hij in zijn bedrijf zegt hij. Dan least hij dure tractoren et cetera. Terwijl ik momenteel de overblijfrekening en de kapper voor de kinderen niet kan betalen.. En dan heb ik pech. Zijn argument is ook dat hij vaak voor 200 euro ong boodschappen doet. Maar ik voor meer, een gezin van vijf heeft meer nodig. Verder ben ik zelf 10 jaar niet op vakantie geweest, niet erg, maar ik dacht, als ik werk, nu we samenwonen, kan ik voor de extra's werken en kunnen we hiervan leuke dingen doen.
Hij zegt dat de meerwaarde van het huis voor hem is en dat begrijp ik, maar ik kan soms geen boodschappen genoeg halen, omdat ik bijvoorbeeld zwemles moet betalen. En dan heb ik gewoon echt een dichte deur bij hem.
Hij noemt me ondankbaar maar je moet toch voor elkaar zorgen? Hij kan gaan en staan waar hij wil met werk en ik vang alles maar op thuis.
Er is voor mij een enorme kloof bij ons ontstaan in het voor elkaar zorgdragen. Trouwen wil hij eventueel op huwelijkse voorwaarden wat ik best begrijp maar een en/of rekening is toch een begin? Zonder onze jongsten zou ik de hele week kunnen werken en ik zorg toch voor ook zijn kinderen?
Ik zou graag objectief advies wil, misschien is het verhaal warrig. Ik ben er ook zo moe van. Ik was net bij de supermarkt en ik nam de helft mee van wat nodig is omdat ik het gewoon niet heb en hij is laat thuis en eet elders. Begrijpen jullie mijn frustratie?
Wat moet ik hiermee of ben ik echt ondankbaar? Ik zou graag willen sparen...
maandag 9 september 2019 20:23
Kies voor jezelf, ga meer werken, zoek een huis en ga wegVivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:22Ik zal proberen zo veel mogelijk vragen die er zijn te beantwoorden:
hij zegt bijv dat ik de kinderbijslag ontvang. Wat ik eigenlijk valide vindt als reden. Daar heeft hij toch wel een punt?
Hij verdient genoeg om geen kindgebonden budget te krijgen met mij. Dus daar voel ik me rot bij, wanneer hij zegt dat hij geen geld genoeg heeft voor dit of dat. Dan denk ik: ik wil inzicht, ik wil weten wat je verdient en dan kunnen we samen inzicht krijgen in alle lasten. We zijn toch een gezin?
Ja, ik voel me eenzaam. Eerst boos vaak, nu vooral eenzaam, daarom wilde ik hier een objectieve mening. Hij staat niet open voor een verdeling van de financiën en hij werkt zo ontzettend veel... ook onregelmatig waardoor ik ook geen afspraken zelf kan maken en veel thuis ben, voor de kinderen. Ik deel dit met sommigen privé maar ze zijn allemaal getrouwd of hebben gewoon een gezamenlijke rekening. Niemand zit in de situatie waar ik in zit.
Ik wil nu dus meer werken, kinderopvang en dan het rooien zelf. Maar ik wilde samen doelen, samen sparen, samen, samen...
En of hij leuk is, jawel. Hij maakt me aan het lachen en ik vind hem aantrekkelijk, lief in daden maar wat me zo verdrietig maakt zijn zijn uitspraken als in 'onderdak bieden' (alsof ik een asielhond ben..) en gratis internet, gratis g/w/l.
Het is zo dat ik niets mee betaal maar zonder mijn zorg thuis kon hij ook niet zo veel werken. Dus ja..En later heb ik geen pensioen zelf als ik zo door ga en hij zegt dan weer wel; we wonen toch samen dan.
Ik weet het ff niet meer. Maar meer werken is nu een prioriteit.
maandag 9 september 2019 20:24
En dit besproken, nee, wel tig keer geprobeerd maar ik was verliefd, nog steeds, ik weet niet beter dan dat je alles deelt samen op één hoop, noem het mijn overtuiging.. Hij was altijd wel zwijgzaam over financien maar is ondernemer en daar schaarde hij dat onder, niet duidelijk kunnen zijn et cetera.
En ik wist, met één kind, dat alles kreeg wat nodig was redde ik het, met de volgende kinderen ook. Tot dat ik nu in deze situatie zit en het niet is veranderd. De kosten zijn nu vele malen hoger, mijn kindgebonden budget is weggevallen bijvoorbeeld.
En ik wist, met één kind, dat alles kreeg wat nodig was redde ik het, met de volgende kinderen ook. Tot dat ik nu in deze situatie zit en het niet is veranderd. De kosten zijn nu vele malen hoger, mijn kindgebonden budget is weggevallen bijvoorbeeld.
maandag 9 september 2019 20:25
Wat ik zou doen?
Spullen pakken, kinderen inladen en naar mijn moeder vertrekken. En van daaruit opnieuw beginnen.
Baan zoeken, huis zoeken.
Deze man klinkt zo harteloos dat ik voorzie dat je daar de rest van je leven ongelukkig en onderdanig gaat zijn. Ook als je nu meer gaat werken zal hij een manier vinden om je achter te stellen.
Ga in godsnaam weg en begin opnieuw met je kinderen.
Spullen pakken, kinderen inladen en naar mijn moeder vertrekken. En van daaruit opnieuw beginnen.
Baan zoeken, huis zoeken.
Deze man klinkt zo harteloos dat ik voorzie dat je daar de rest van je leven ongelukkig en onderdanig gaat zijn. Ook als je nu meer gaat werken zal hij een manier vinden om je achter te stellen.
Ga in godsnaam weg en begin opnieuw met je kinderen.
maandag 9 september 2019 20:27
Nooit belangrijke papieren ondertekenen! En ik vind je depressief klinken!Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:24En dit besproken, nee, wel tig keer geprobeerd maar ik was verliefd, nog steeds, ik weet niet beter dan dat je alles deelt samen op één hoop, noem het mijn overtuiging.. Hij was altijd wel zwijgzaam over financien maar is ondernemer en daar schaarde hij dat onder, niet duidelijk kunnen zijn et cetera.
En ik wist, met één kind, dat alles kreeg wat nodig was redde ik het, met de volgende kinderen ook. Tot dat ik nu in deze situatie zit en het niet is veranderd. De kosten zijn nu vele malen hoger, mijn kindgebonden budget is weggevallen bijvoorbeeld.
maandag 9 september 2019 20:27
er is geen samen hoorVivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:22Ik zal proberen zo veel mogelijk vragen die er zijn te beantwoorden:
hij zegt bijv dat ik de kinderbijslag ontvang. Wat ik eigenlijk valide vindt als reden. Daar heeft hij toch wel een punt?
Hij verdient genoeg om geen kindgebonden budget te krijgen met mij. Dus daar voel ik me rot bij, wanneer hij zegt dat hij geen geld genoeg heeft voor dit of dat. Dan denk ik: ik wil inzicht, ik wil weten wat je verdient en dan kunnen we samen inzicht krijgen in alle lasten. We zijn toch een gezin?
Ja, ik voel me eenzaam. Eerst boos vaak, nu vooral eenzaam, daarom wilde ik hier een objectieve mening. Hij staat niet open voor een verdeling van de financiën en hij werkt zo ontzettend veel... ook onregelmatig waardoor ik ook geen afspraken zelf kan maken en veel thuis ben, voor de kinderen. Ik deel dit met sommigen privé maar ze zijn allemaal getrouwd of hebben gewoon een gezamenlijke rekening. Niemand zit in de situatie waar ik in zit.
Ik wil nu dus meer werken, kinderopvang en dan het rooien zelf. Maar ik wilde samen doelen, samen sparen, samen, samen...
En of hij leuk is, jawel. Hij maakt me aan het lachen en ik vind hem aantrekkelijk, lief in daden maar wat me zo verdrietig maakt zijn zijn uitspraken als in 'onderdak bieden' (alsof ik een asielhond ben..) en gratis internet, gratis g/w/l.
Het is zo dat ik niets mee betaal maar zonder mijn zorg thuis kon hij ook niet zo veel werken. Dus ja..En later heb ik geen pensioen zelf als ik zo door ga en hij zegt dan weer wel; we wonen toch samen dan.
Ik weet het ff niet meer. Maar meer werken is nu een prioriteit.
word eens wakker
maandag 9 september 2019 20:27
winkelfanaat schreef: ↑09-09-2019 20:17Als jij meer gaat werken dan moet je huur aan hem betalen. Hij wordt dan jouw huurbaas. Wel lekker dat hij gratis bij jou mocht wonen. Oh en je moet meebetalen aan de kinderopvang. Misschien word je financiële situatie daardoor nog wel beroerder dan ie nu al is. Ik vind het een heftig verhaal TO. Hij groeit, jij krimpt. Wat een ongelijkheid.
Als hij huur gaat vragen moet hij dat ook op gaan geven als inkomen bij de belastingdienst trouwens.
maandag 9 september 2019 20:28
hoe redde je het met 1 kind dan en een 8 urige werkweek? dat kan toch niet?Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:24En dit besproken, nee, wel tig keer geprobeerd maar ik was verliefd, nog steeds, ik weet niet beter dan dat je alles deelt samen op één hoop, noem het mijn overtuiging.. Hij was altijd wel zwijgzaam over financien maar is ondernemer en daar schaarde hij dat onder, niet duidelijk kunnen zijn et cetera.
En ik wist, met één kind, dat alles kreeg wat nodig was redde ik het, met de volgende kinderen ook. Tot dat ik nu in deze situatie zit en het niet is veranderd. De kosten zijn nu vele malen hoger, mijn kindgebonden budget is weggevallen bijvoorbeeld.
maandag 9 september 2019 20:30
Ik snap niet hoe je in zo’n relatie verzeilt raakt. Je krijgt een kind samen en je hebt het er nooit eens over dat je samen dat kind moet onderhouden? Een realistisch serieus gesprek? Het boeit hem niet als z’n kind zonder brood zit?
En ik begrijp niet helemaal waarom je moeder 4 dagdelen moet oppassen wanneer je 8 uur werkt.
En ik begrijp niet helemaal waarom je moeder 4 dagdelen moet oppassen wanneer je 8 uur werkt.
maandag 9 september 2019 20:31
maandag 9 september 2019 20:31
Wat erg TO 
Ik zeg niet dat je bij hem weg zou moeten gaan, maar als je dat zou willen hoe zou je het dan financieel redden? Mss kan je je verdiepen in hoe je t dan zou doen. Dan kan je dat mss nu al doen?
Andere gedachten die ik heb is niet luisteren dan maar voelen, alleen voor de kinderen koken, zijn was niet meer doen etc. Maar weet ook niet of dat voor een oplossing gaat zorgen.
Lastig TO
Ik zeg niet dat je bij hem weg zou moeten gaan, maar als je dat zou willen hoe zou je het dan financieel redden? Mss kan je je verdiepen in hoe je t dan zou doen. Dan kan je dat mss nu al doen?
Andere gedachten die ik heb is niet luisteren dan maar voelen, alleen voor de kinderen koken, zijn was niet meer doen etc. Maar weet ook niet of dat voor een oplossing gaat zorgen.
Lastig TO
maandag 9 september 2019 20:33
maandag 9 september 2019 20:34
Een lekkere ben jij zeg met je ‘alles op één hoop’. Je bedoelt die hoop waar jij niets aan toe te voegen hebt met je 8 uurtjes werk. Je verdient geen bal, maar wil wel lekker graaien uit die hoop geld waar jij weinig voor doet?Vivianne800 schreef: ↑09-09-2019 20:24En dit besproken, nee, wel tig keer geprobeerd maar ik was verliefd, nog steeds, ik weet niet beter dan dat je alles deelt samen op één hoop, noem het mijn overtuiging.. Hij was altijd wel zwijgzaam over financien maar is ondernemer en daar schaarde hij dat onder, niet duidelijk kunnen zijn et cetera.
En ik wist, met één kind, dat alles kreeg wat nodig was redde ik het, met de volgende kinderen ook. Tot dat ik nu in deze situatie zit en het niet is veranderd. De kosten zijn nu vele malen hoger, mijn kindgebonden budget is weggevallen bijvoorbeeld.
Je man klinkt niet echt liefdevol, maar jouw houding vind ik ook te laks voor woorden. Je bent een alleenstaande moeder, je krijgt een nieuwe relatie die je kind niet echt accepteert en dan maak je maar meer kinderen. Terwijl je geen cent te makken had. Heb je van huis uit niet meegekregen dat je moet werken en jezelf moet kunnen onderhouden? In welk jaar leef jij? Is het bij jou geen 2019?
maandag 9 september 2019 20:37
Ik snap dat het niet leuk is om negatieve reacties te krijgen. Maar jouw vriend is een hele egoistische zak. Ik snap oprecht niet hoe hij zo'n schijt kan hebben aan de moeder van zijn kinderen, en jouw oudste zoon zo duidelijk afzondert van de rest van het gezin. Kwetsend vind ik het.
Hier geen kinderen van anderen, maar:
Vriend werkt fulltime, ik parttime (3 dagen). Alles gaat op een hoop en per maand gaat er 500 euro naar ieders eigen rekening (om van te shoppen, kapper, etc) en 500 euro naar een gezamenlijke spaarrekening (voor de bruiloft,vakanties en verhuizen etc).
Een maal per jaar heb ik een zelfstandig project waar ik zo'n 16.000 euro mee verdien, dit gaat ook op de gezamenlijke spaarrekening.
We verdienen ongeveer evenveel per jaar, maar eerst verdiende ik veel meer en daarna hij veel meer en we hebben het altijd zo samen op 1 hoop gedaan. Ik zou ontzettend afknappen op zo'n gierige vrek.
Hier geen kinderen van anderen, maar:
Vriend werkt fulltime, ik parttime (3 dagen). Alles gaat op een hoop en per maand gaat er 500 euro naar ieders eigen rekening (om van te shoppen, kapper, etc) en 500 euro naar een gezamenlijke spaarrekening (voor de bruiloft,vakanties en verhuizen etc).
Een maal per jaar heb ik een zelfstandig project waar ik zo'n 16.000 euro mee verdien, dit gaat ook op de gezamenlijke spaarrekening.
We verdienen ongeveer evenveel per jaar, maar eerst verdiende ik veel meer en daarna hij veel meer en we hebben het altijd zo samen op 1 hoop gedaan. Ik zou ontzettend afknappen op zo'n gierige vrek.
-
maandag 9 september 2019 20:48
Ja dat is een goed antwoord naar hem. Bedankt.forumfossiel schreef: ↑09-09-2019 20:37Door hem ben jij je kindgebonden budget kwijt, kun je dat niet wegstrepen tegen de kinderbijslag?
maandag 9 september 2019 20:50
Ja en hij zegt dat hij veel gelukkiger is. Dat zie ik eigenlijk ook. Hij heeft mijn vriend hoog staan en ook plezier met hem. Maar vriend is er niet zo veel waardoor de oudste nog steeds vooral met mij is. Oudste gaat niet graag naar zijn vader. Is weer een ander verhaal.
We zijn serieus, gelukkig, oudste ook, ik ook, al zou je het niet zeggen. Het klopt dat ik ook heel verdrietig ben door dit verhaal.
