Relaties
alle pijlers
Foutje, bedankt?
zondag 14 februari 2010 om 16:13
Goede middag iedereen,
ik weet eigenlijk niet wat ik wil met dit topic, gewoon even van me afschrijven maar misschien ook wel een beetje verhelderende inzichten denk ik...
Vanwege erg lange post zet ik het stuk even in een tweede bericht. Mochten het meer dan 1 pagina worden, dan hoef ik straks niet 5 minuten naar beneden te scrollen voor ik bij de reacties ben.
Lap tekst, dus wees gewaarschuwd.
ik weet eigenlijk niet wat ik wil met dit topic, gewoon even van me afschrijven maar misschien ook wel een beetje verhelderende inzichten denk ik...
Vanwege erg lange post zet ik het stuk even in een tweede bericht. Mochten het meer dan 1 pagina worden, dan hoef ik straks niet 5 minuten naar beneden te scrollen voor ik bij de reacties ben.
Lap tekst, dus wees gewaarschuwd.
zondag 14 februari 2010 om 16:13
5 maanden geleden heb ik een geweldige man leren kennen, via internet. Dat begon met allemaal onzinnige berichtjes over en weer, daarna msn en we hebben zelfs cam en microfoon aangeschaft om wat meer live met elkaar te kunnen praten.
Er zit nogal een afstand tussen namelijk. Het was vriendschap op het eerste gezicht en toen hij voor het eerst langskwam ook nog eens verliefdheid. Eigenlijk hield ik al van hem voor ik verliefd op hem was. Nu hou ik niet zo snel van mensen dus dat is echt uniek voor me.
We hebben dus sinds die eerste meet (want dat was het uitgangspunt) iets met elkaar. Ik was nogal bang in het begin, paar erg moeilijke relaties gehad, maar ik was ook overdonderd. Zo gek op hem dat ik me wel helemaal moest geven.
En andersom ook, dat bleek uit zijn acties (die ik hier niet ga noemen omdat dat iets te persoonlijk wordt, maar het zijn dingen die je niet voor zomaar iemand doet)
Dus eigenlijk hebben we de perfecte basis. Vriendschap, liefde en daarna is de rest gekomen.
Hij werkt heel veel, meestal 7 dagen per week, en woont ook nog eens aan de andere kant van het land in een heel kleine woning.
Ik heb 2 kids dus kan niet vaak die kant op.
In het begin kwam hij heel vaak. Te vaak naar mijn idee omdat hij het ook nog druk had met werk, en dan op zondagmiddag kwam en maandagochtend om 6 uur weer weg moest om ook nog op tijd op zijn werk te zijn.
Natuurlijk zei ik hem dat, dat hij ook om zichzelf moest denken.
Daarnaast hebben we altijd afgesproken dat we 'verkering' hebben, gewoon omdat het woord relatie erg benauwend was voor ons allebei.
Nu ben ik de laatste twee keer bij hem geweest, hij heeft het nog steeds druk met werk, gaat over 6 weken 3 maanden weg en oh ja is ook nog aan het verhuizen.
Het probleem is dan ook niet dat hij het opeens te druk heeft, want dat snap ik, ik wil hem graag helpen en help ook met het kleine beetje dat ik kan helpen.
Het probleem is wel dat hij me vandaag voor de vijfde keer op rij heeft afgezegd. Telkens is hij degene die voorstelt deze kant op te komen en telkens is hij te moe, te druk, geen zin in de reis of wat dan ook. Ook daar kan ik begrip voor opbrengen, maar: hij wilde de dag na mijn verjaardag komen. Hij wilde samen kerst vieren. Hij wilde met oud en nieuw komen. Ik hield daar telkens rekening mee met mijn plannen, met inkopen, met alles en steeds zegde hij af. Nu vandaag weer, weer op zijn initiatief, weer is hij degene die afzegt.
We hadden een erg open communicatie, dat wordt minder doordat ik niet alles meer durf te zeggen. Niet omdat hij dan boos wordt (als hij al boos wordt kan hij zelfs nog ongelijk toegeven en dingen uitpraten, heb ik nog nooit eerder zo prettig meegemaakt)
maar omdat ik vind dat er al te veel veranderd is en ik geen onenigheid wil.
Vandaag heb ik het hem wel gezegd. Ik heb gezegd dat ik het zo niet langer trek, dat ik bang ben dat ik meer kwijt raak als ik het niet verbreek dan als ik dat wel doe (oprechte vriendschap)
Dat hij wel in mijn top 5 prioriteiten staat, maar ik niet het gevoel heb in de zijne te staan en bang ben dat ik dat ook niet meer kom.
Dat ik er momenteel niet in sta beaamt hij, ivm werk, reis, verhuizing enz. Dat ik er niet meer inkom beaamt hij niet.
De liefde is echt, van beide kanten, dat is een ding dat zeker is. Daarom ben ik nu bang dat ik een hele grote fout heb gemaakt.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar ik heb het nu wel even aan iemand verteld en dat scheelt al een klein beetje.
Er zit nogal een afstand tussen namelijk. Het was vriendschap op het eerste gezicht en toen hij voor het eerst langskwam ook nog eens verliefdheid. Eigenlijk hield ik al van hem voor ik verliefd op hem was. Nu hou ik niet zo snel van mensen dus dat is echt uniek voor me.
We hebben dus sinds die eerste meet (want dat was het uitgangspunt) iets met elkaar. Ik was nogal bang in het begin, paar erg moeilijke relaties gehad, maar ik was ook overdonderd. Zo gek op hem dat ik me wel helemaal moest geven.
En andersom ook, dat bleek uit zijn acties (die ik hier niet ga noemen omdat dat iets te persoonlijk wordt, maar het zijn dingen die je niet voor zomaar iemand doet)
Dus eigenlijk hebben we de perfecte basis. Vriendschap, liefde en daarna is de rest gekomen.
Hij werkt heel veel, meestal 7 dagen per week, en woont ook nog eens aan de andere kant van het land in een heel kleine woning.
Ik heb 2 kids dus kan niet vaak die kant op.
In het begin kwam hij heel vaak. Te vaak naar mijn idee omdat hij het ook nog druk had met werk, en dan op zondagmiddag kwam en maandagochtend om 6 uur weer weg moest om ook nog op tijd op zijn werk te zijn.
Natuurlijk zei ik hem dat, dat hij ook om zichzelf moest denken.
Daarnaast hebben we altijd afgesproken dat we 'verkering' hebben, gewoon omdat het woord relatie erg benauwend was voor ons allebei.
Nu ben ik de laatste twee keer bij hem geweest, hij heeft het nog steeds druk met werk, gaat over 6 weken 3 maanden weg en oh ja is ook nog aan het verhuizen.
Het probleem is dan ook niet dat hij het opeens te druk heeft, want dat snap ik, ik wil hem graag helpen en help ook met het kleine beetje dat ik kan helpen.
Het probleem is wel dat hij me vandaag voor de vijfde keer op rij heeft afgezegd. Telkens is hij degene die voorstelt deze kant op te komen en telkens is hij te moe, te druk, geen zin in de reis of wat dan ook. Ook daar kan ik begrip voor opbrengen, maar: hij wilde de dag na mijn verjaardag komen. Hij wilde samen kerst vieren. Hij wilde met oud en nieuw komen. Ik hield daar telkens rekening mee met mijn plannen, met inkopen, met alles en steeds zegde hij af. Nu vandaag weer, weer op zijn initiatief, weer is hij degene die afzegt.
We hadden een erg open communicatie, dat wordt minder doordat ik niet alles meer durf te zeggen. Niet omdat hij dan boos wordt (als hij al boos wordt kan hij zelfs nog ongelijk toegeven en dingen uitpraten, heb ik nog nooit eerder zo prettig meegemaakt)
maar omdat ik vind dat er al te veel veranderd is en ik geen onenigheid wil.
Vandaag heb ik het hem wel gezegd. Ik heb gezegd dat ik het zo niet langer trek, dat ik bang ben dat ik meer kwijt raak als ik het niet verbreek dan als ik dat wel doe (oprechte vriendschap)
Dat hij wel in mijn top 5 prioriteiten staat, maar ik niet het gevoel heb in de zijne te staan en bang ben dat ik dat ook niet meer kom.
Dat ik er momenteel niet in sta beaamt hij, ivm werk, reis, verhuizing enz. Dat ik er niet meer inkom beaamt hij niet.
De liefde is echt, van beide kanten, dat is een ding dat zeker is. Daarom ben ik nu bang dat ik een hele grote fout heb gemaakt.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar ik heb het nu wel even aan iemand verteld en dat scheelt al een klein beetje.
zondag 14 februari 2010 om 16:24
quote:Pilous schreef op 14 februari 2010 @ 16:19:
Hm, misschien is het een idee dat jullie even niet met elkaar afspreken, ivm zijn drukte.
Dan kan je ook niet teleurgesteld worden. Daarnaast misschien een idee dat je kinderen een weekendje uitlogeren gaan zodat jij naar hem gaat?
Ja ik ga nu ook al alleen naar hem als de kinderen uit logeren zijn. Het is onmogelijk om daar met de kinderen te zijn. Hij woont in een eenkamer appartement.
En ik dring niet aan op afspreken, hij is degene die voorstelt om hier te komen, ik vraag hem niet omdat hij altijd druk is. Hij weet dat hij welkom is als hij kan.
Hm, misschien is het een idee dat jullie even niet met elkaar afspreken, ivm zijn drukte.
Dan kan je ook niet teleurgesteld worden. Daarnaast misschien een idee dat je kinderen een weekendje uitlogeren gaan zodat jij naar hem gaat?
Ja ik ga nu ook al alleen naar hem als de kinderen uit logeren zijn. Het is onmogelijk om daar met de kinderen te zijn. Hij woont in een eenkamer appartement.
En ik dring niet aan op afspreken, hij is degene die voorstelt om hier te komen, ik vraag hem niet omdat hij altijd druk is. Hij weet dat hij welkom is als hij kan.
zondag 14 februari 2010 om 16:29
zondag 14 februari 2010 om 16:29
Even wat vragen, voordat ik het verkeerd begrijp:
- jullie hebben elkaar sinds de kerst niet meer gezien?
- hij geeft toe dat jij niet in zijn top 5 prioriteiten staat op dit moment?
- jullie kennen elkaar pas 5 maanden?
- hij heeft al 5 keer belangrijke afspraken afgezegd?
Als het antwoord op alle vragen 'ja' is, zou ik er geen heil meer in zien.
- jullie hebben elkaar sinds de kerst niet meer gezien?
- hij geeft toe dat jij niet in zijn top 5 prioriteiten staat op dit moment?
- jullie kennen elkaar pas 5 maanden?
- hij heeft al 5 keer belangrijke afspraken afgezegd?
Als het antwoord op alle vragen 'ja' is, zou ik er geen heil meer in zien.
zondag 14 februari 2010 om 16:29
quote:Courage schreef op 14 februari 2010 @ 16:22:
Je kent hem 5 maanden, maar jullie hebben elkaar niet direct ontmoet. En begrijp ik het goed dat jullie elkaar minstens sinds kerst niet hebben gezien?
Hoe vaak hebben jullie elkaar precies gezien?
Wat is voor jullie het verschil tussen relatie en verkering?
Jawel, ik ben 2 weken geleden nog bij hem geweest. Het verschil tussen relatie en verkering.. dat is niet echt uit te leggen eigenlijk. Het is meer een verschil in omschrijving dat het verschil in gevoel weergeeft. Bij het woord relatie zijn er omhoogspringende nekharen en associaties met verplichting over het vertellen van je doen en laten.
Verkering klinkt kinderlijker, minder volwassen, minder plichtmatig. Wezenlijk is er geen verschil natuurlijk, we vertellen ons doen en laten toch wel, we hebben afgesproken alleen aan elkaar te frunniken.
quote:Als ik het goed lees hebben jullie elkaar al een maand of 2 niet gezien, Ladiosa? Dan zou ik persoonlijke toch ernstig aan de 'echte liefde' gaan twijfelen..Nee ik ben wel daar geweest, we spreken elkaar ook nog steeds vrijwel iedere dag. Zonder dat dat laatste een verplichting is overigens.
Je kent hem 5 maanden, maar jullie hebben elkaar niet direct ontmoet. En begrijp ik het goed dat jullie elkaar minstens sinds kerst niet hebben gezien?
Hoe vaak hebben jullie elkaar precies gezien?
Wat is voor jullie het verschil tussen relatie en verkering?
Jawel, ik ben 2 weken geleden nog bij hem geweest. Het verschil tussen relatie en verkering.. dat is niet echt uit te leggen eigenlijk. Het is meer een verschil in omschrijving dat het verschil in gevoel weergeeft. Bij het woord relatie zijn er omhoogspringende nekharen en associaties met verplichting over het vertellen van je doen en laten.
Verkering klinkt kinderlijker, minder volwassen, minder plichtmatig. Wezenlijk is er geen verschil natuurlijk, we vertellen ons doen en laten toch wel, we hebben afgesproken alleen aan elkaar te frunniken.
quote:Als ik het goed lees hebben jullie elkaar al een maand of 2 niet gezien, Ladiosa? Dan zou ik persoonlijke toch ernstig aan de 'echte liefde' gaan twijfelen..Nee ik ben wel daar geweest, we spreken elkaar ook nog steeds vrijwel iedere dag. Zonder dat dat laatste een verplichting is overigens.
zondag 14 februari 2010 om 16:36
quote:nukje schreef op 14 februari 2010 @ 16:29:
Even wat vragen, voordat ik het verkeerd begrijp:
- jullie hebben elkaar sinds de kerst niet meer gezien?
- hij geeft toe dat jij niet in zijn top 5 prioriteiten staat op dit moment?
- jullie kennen elkaar pas 5 maanden?
- hij heeft al 5 keer belangrijke afspraken afgezegd?
Als het antwoord op alle vragen 'ja' is, zou ik er geen heil meer in zien.
-jawel we hebben elkaar nog wel gezien
-dat klopt, hij is bezig met visa, inentingen allerlei andere zaken voor zijn wereldreis (die hij al voor hij mij kende gepland had) bezig met verhuizing, werkt 7 dagen per week. Het punt is ook niet dat ik daar momenteel niet in sta, dat is logisch. Het punt is dat ik bang ben er niet meer in te komen.
-Ook dat klopt, maar dat zegt niet heel veel.
-En ja ook dat klopt en dat vind ik wel heel erg. Hoewel ik weet dat hij dan zondag middag zou komen en maandagochtend weer weg zou gaan. Ik zou het ook niet van hem vragen, maar hij wil zelf langskomen, zijn initiatief en dan zegt hij af.
Dat is dus ook de reden dat ik het vandaag, jaja, ik weet het op valentijnsdag, shoot me, heb verbroken. En nu ben ik toch bang dat ik daarmee een fout heb gemaakt. Misschien had ik toch nog eerst moeten praten.
Even wat vragen, voordat ik het verkeerd begrijp:
- jullie hebben elkaar sinds de kerst niet meer gezien?
- hij geeft toe dat jij niet in zijn top 5 prioriteiten staat op dit moment?
- jullie kennen elkaar pas 5 maanden?
- hij heeft al 5 keer belangrijke afspraken afgezegd?
Als het antwoord op alle vragen 'ja' is, zou ik er geen heil meer in zien.
-jawel we hebben elkaar nog wel gezien
-dat klopt, hij is bezig met visa, inentingen allerlei andere zaken voor zijn wereldreis (die hij al voor hij mij kende gepland had) bezig met verhuizing, werkt 7 dagen per week. Het punt is ook niet dat ik daar momenteel niet in sta, dat is logisch. Het punt is dat ik bang ben er niet meer in te komen.
-Ook dat klopt, maar dat zegt niet heel veel.
-En ja ook dat klopt en dat vind ik wel heel erg. Hoewel ik weet dat hij dan zondag middag zou komen en maandagochtend weer weg zou gaan. Ik zou het ook niet van hem vragen, maar hij wil zelf langskomen, zijn initiatief en dan zegt hij af.
Dat is dus ook de reden dat ik het vandaag, jaja, ik weet het op valentijnsdag, shoot me, heb verbroken. En nu ben ik toch bang dat ik daarmee een fout heb gemaakt. Misschien had ik toch nog eerst moeten praten.
zondag 14 februari 2010 om 16:40
Misschien ophouden met afspraken maken en daaromheen plannen?
Dus als hij wil komen dan belt hij "kan ik nu komen?" en dan neemt hij zelf de boodschappen maar mee. En als jij op dat moment niet kunt, pech gehad.
Dat eens een tijdje aankijken, uitproberen hoe het loopt, kijken of hij dan moeite doet om jou te zien. Ik zou het niet trekken om elke keer afspraken af te zeggen en boodschappen voor iemand te halen die toch niet komt.
Dus als hij wil komen dan belt hij "kan ik nu komen?" en dan neemt hij zelf de boodschappen maar mee. En als jij op dat moment niet kunt, pech gehad.
Dat eens een tijdje aankijken, uitproberen hoe het loopt, kijken of hij dan moeite doet om jou te zien. Ik zou het niet trekken om elke keer afspraken af te zeggen en boodschappen voor iemand te halen die toch niet komt.
zondag 14 februari 2010 om 16:45
quote:Courage schreef op 14 februari 2010 @ 16:38:
Dus je bent wel welkom bij hem maar het lukt hem door drukte gewoon niet om jouw kant op te komen?
Hij belooft het wel maar het lukt niet.
Dat jij nu niet de hoogste prioriteit bent: tsja. Hij heeft werk, verhuizing en a.s. reis niet te kiezen denk ik.
Jullie wilde 'verkering' zodat het allemaal niet zo als een verplichting zou voelen. Maak dat er dan ook niet van.
Ik zou zeggen: blijf gewoon elkaar zien, contact houden voor zover het gaat. Kijk dan nog eens hoe het na zijn reis gaat.
Ga in elk geval geen 'verplichting' erin brengen en tegelijkertijd doen alsof die er niet is. Wil je meer: ga het dan ook relatie noemen.
Dank je. Je hebt echt helemaal gelijk. Ik heb het er ook bij gezegd hoor: we hebben afgesproken verkering te hebben, en ik wil inmiddels meer van je en dat is niet eerlijk van me want ik krijg andere verwachtingen en door ermee te stoppen kan ik die ook niet meer hebben.
Je verwoordt precies wat ik al weet eigenlijk. Wel lastig om in te zien dat het toch echt aan mijn verwachtingen ligt. Ik stel mezelf teleur door dingen die we niet hebben afgesproken toch te verwachten.
Dus je bent wel welkom bij hem maar het lukt hem door drukte gewoon niet om jouw kant op te komen?
Hij belooft het wel maar het lukt niet.
Dat jij nu niet de hoogste prioriteit bent: tsja. Hij heeft werk, verhuizing en a.s. reis niet te kiezen denk ik.
Jullie wilde 'verkering' zodat het allemaal niet zo als een verplichting zou voelen. Maak dat er dan ook niet van.
Ik zou zeggen: blijf gewoon elkaar zien, contact houden voor zover het gaat. Kijk dan nog eens hoe het na zijn reis gaat.
Ga in elk geval geen 'verplichting' erin brengen en tegelijkertijd doen alsof die er niet is. Wil je meer: ga het dan ook relatie noemen.
Dank je. Je hebt echt helemaal gelijk. Ik heb het er ook bij gezegd hoor: we hebben afgesproken verkering te hebben, en ik wil inmiddels meer van je en dat is niet eerlijk van me want ik krijg andere verwachtingen en door ermee te stoppen kan ik die ook niet meer hebben.
Je verwoordt precies wat ik al weet eigenlijk. Wel lastig om in te zien dat het toch echt aan mijn verwachtingen ligt. Ik stel mezelf teleur door dingen die we niet hebben afgesproken toch te verwachten.
zondag 14 februari 2010 om 17:00
quote:Spijker schreef op 14 februari 2010 @ 16:48:
Misschien wil hij je juist een beetje op afstand zetten omdat het anders te moeilijk voelt om toch op wereldreis te gaan?
Dat zou heel goed kunnen. Hij heeft er eigenlijk geen zin meer in. Dat gaf hij aan toen we net wat hadden want toen wilde hij niet zo lang bij mij weg zijn (tja, net verliefd he)
Dat gaf hij laatst nog aan want zo veel geregel maar ja hij zal het wel leuk vinden als hij eenmaal op weg is.
Ik heb gezegd dat ik hem natuurlijk zal missen, maar dat hij dit niet moet laten schieten om mij.
Hij vond het wel bijzonder dat ik niet ging zeuren dat hij zo lang weg gaat, heel veel mensen zouden dat wel doen. Toen heb ik gezegd: Ja maar wacht eens even, ten eerste had je dit al in de planning voordat je me ooit gesproken had. Ten tweede krijg je deze kans misschien nooit meer en ten derde: wie ben ik om daarover te gaan zeuren, je bent zelf ook nog een persoon, je zit niet aan mij vast.
Had ik misschien wat meer gevoel moeten tonen wat betreft het weggaan, duidelijker moeten maken hoe erg ik hem ga missen en niet alles maar doen om hem te laten merken dat ik geen ball and chain wil zijn?
Misschien wil hij je juist een beetje op afstand zetten omdat het anders te moeilijk voelt om toch op wereldreis te gaan?
Dat zou heel goed kunnen. Hij heeft er eigenlijk geen zin meer in. Dat gaf hij aan toen we net wat hadden want toen wilde hij niet zo lang bij mij weg zijn (tja, net verliefd he)
Dat gaf hij laatst nog aan want zo veel geregel maar ja hij zal het wel leuk vinden als hij eenmaal op weg is.
Ik heb gezegd dat ik hem natuurlijk zal missen, maar dat hij dit niet moet laten schieten om mij.
Hij vond het wel bijzonder dat ik niet ging zeuren dat hij zo lang weg gaat, heel veel mensen zouden dat wel doen. Toen heb ik gezegd: Ja maar wacht eens even, ten eerste had je dit al in de planning voordat je me ooit gesproken had. Ten tweede krijg je deze kans misschien nooit meer en ten derde: wie ben ik om daarover te gaan zeuren, je bent zelf ook nog een persoon, je zit niet aan mij vast.
Had ik misschien wat meer gevoel moeten tonen wat betreft het weggaan, duidelijker moeten maken hoe erg ik hem ga missen en niet alles maar doen om hem te laten merken dat ik geen ball and chain wil zijn?
zondag 14 februari 2010 om 17:02
Dan denk ik dat het héél goed zou kunnen dat hij expres afleiding van jou zoekt, om toch die reis te kunnen maken. En om het missen alvast wat te verzachten ofzo.
Waarom vraag je hem dat niet eens? Dan kan je ook aangeven dat hij gewoon moet gaan reizen en genieten en dat je het hem gunt, maar er ook naar uitziet dat hij weer terug is.
Gaat hij lang weg? Hebben jullie het er over gehad of en hoe jullie contact gaan houden?
Waarom vraag je hem dat niet eens? Dan kan je ook aangeven dat hij gewoon moet gaan reizen en genieten en dat je het hem gunt, maar er ook naar uitziet dat hij weer terug is.
Gaat hij lang weg? Hebben jullie het er over gehad of en hoe jullie contact gaan houden?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 14 februari 2010 om 17:07
Ah juist
Het komt over alsof jij hem op een afstand houdt, misschien meer dan je eigenlijk zou willen. Misschien krijgt hij daardoor een verkeerd beeld, dat hij minder voor je betekent dan eigenlijk de waarheid is.
Ik denk dat je je misschien wat kwetsbaarder en opener op moet stellen.
Het komt over alsof jij hem op een afstand houdt, misschien meer dan je eigenlijk zou willen. Misschien krijgt hij daardoor een verkeerd beeld, dat hij minder voor je betekent dan eigenlijk de waarheid is.
Ik denk dat je je misschien wat kwetsbaarder en opener op moet stellen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 14 februari 2010 om 17:11
Tja, die arme jongen wist dat ik een lastige ben (geworden). Misschien is hij wel nog steeds bang om gekwetst te worden door me ook. HIj heeft een hele tijd gezegd dat ik een gevaarlijke vrouw voor hem ben en dat ik in staat ben hem heel erg te kwetsen.
Misschien is die angst terug?
quote:Courage schreef op 14 februari 2010 @ 17:09:
Nou, lijkt me duidelijk.
Bel hem op en meldt: "foutje bedankt!".
Maak het goed, hou van elkaar, laat hem lekker op reis gaan en pak de draad weer op als hij terug is.lol@ foutje bedankt... Ja he, oh wat ben ik ook af en toe een stommerd. Nu maar hopen dat hij niet intussen heeft bedacht dat het maar beter is zo...
Misschien is die angst terug?
quote:Courage schreef op 14 februari 2010 @ 17:09:
Nou, lijkt me duidelijk.
Bel hem op en meldt: "foutje bedankt!".
Maak het goed, hou van elkaar, laat hem lekker op reis gaan en pak de draad weer op als hij terug is.lol@ foutje bedankt... Ja he, oh wat ben ik ook af en toe een stommerd. Nu maar hopen dat hij niet intussen heeft bedacht dat het maar beter is zo...
zondag 14 februari 2010 om 17:11
Je schrijft dat de liefde "echt" is, en dat hij dingen gedaan heeft waaruit dit blijkt, maar je vertelt niet wat.. Nu kan ik aannemen dat er inderdaad niks mis is, maar die indruk krijg ik eigenlijk niet echt. Jij ook niet blijkbaar, anders was je er niet mee gestopt.
Die korte afspraakjes van zondagmiddag tot maandagochtend lijken me niets meer dan een snelle wip. Hij heeft blijkbaar geen tijd om serieus iets met je te gaan doen. Dan heb je de afstand ook nog, en hij gaat straks 3 maanden pleite.
En sorry hoor, als hij echt verliefd zou zijn, dan stond je wel wat hoger op zijn prioriteitenlijstje.
Ik zou het allemaal lekker naast me neerleggen. Niet gaan wachten, en eventueel over 3 maanden weer eens hallo zeggen.
Die korte afspraakjes van zondagmiddag tot maandagochtend lijken me niets meer dan een snelle wip. Hij heeft blijkbaar geen tijd om serieus iets met je te gaan doen. Dan heb je de afstand ook nog, en hij gaat straks 3 maanden pleite.
En sorry hoor, als hij echt verliefd zou zijn, dan stond je wel wat hoger op zijn prioriteitenlijstje.
Ik zou het allemaal lekker naast me neerleggen. Niet gaan wachten, en eventueel over 3 maanden weer eens hallo zeggen.
zondag 14 februari 2010 om 17:15
quote:Wakker schreef op 14 februari 2010 @ 17:11:
Je schrijft dat de liefde "echt" is, en dat hij dingen gedaan heeft waaruit dit blijkt, maar je vertelt niet wat.. Nee omdat het me te ver gaat dat te vertellen.
Die korte afspraakjes van zondagmiddag tot maandagochtend lijken me niets meer dan een snelle wip. Hij is ook een keer een hele week hier geweest en hij kwam ook op dagen dat ik om obvious reasons geen wip kon maken snel of langzaam.
Hij heeft blijkbaar geen tijd om serieus iets met je te gaan doen. Hij heeft iets heel serieus voor me gedaan en we hebben heel serieus en heel speels heel veel samen juist. Van humor tot discussies, tot boeken, tot echte dilemma's Dan heb je de afstand ook nog,de afstand is inderdaad een probleem en hij gaat straks 3 maanden pleite. Wat zijn goed recht is, hij is zelf een persoon, geen verlengstuk van mij. Als t kon mocht ik zo mee.
Je schrijft dat de liefde "echt" is, en dat hij dingen gedaan heeft waaruit dit blijkt, maar je vertelt niet wat.. Nee omdat het me te ver gaat dat te vertellen.
Die korte afspraakjes van zondagmiddag tot maandagochtend lijken me niets meer dan een snelle wip. Hij is ook een keer een hele week hier geweest en hij kwam ook op dagen dat ik om obvious reasons geen wip kon maken snel of langzaam.
Hij heeft blijkbaar geen tijd om serieus iets met je te gaan doen. Hij heeft iets heel serieus voor me gedaan en we hebben heel serieus en heel speels heel veel samen juist. Van humor tot discussies, tot boeken, tot echte dilemma's Dan heb je de afstand ook nog,de afstand is inderdaad een probleem en hij gaat straks 3 maanden pleite. Wat zijn goed recht is, hij is zelf een persoon, geen verlengstuk van mij. Als t kon mocht ik zo mee.
