Relaties
alle pijlers
Gebroken
dinsdag 12 september 2017 09:38
Goedemorgen...
Ik ben echt gebroken, mijn vriend heeft na een relatie van zes jaar , ongeveer drie weken geleden een punt achter onze relatie gezet. Hij is 33 jaar en ik 29. Wij deden latten. De reden daarom kan ik heel moeilijk verkroppen.
Hij is letterlijk en figuurlijk te moe voor een relatie en kan mij niks meer bieden. Mijn vriend heeft een arbeidsongeschiktheids uitkering omdat hij meerdere keren een psychose heeft gehad en zijn hele leven al stemmen hoort. Hij doet twee dagen vrijwilligerswerk want een normale baan kan hij niet aan.
Ik begrijp wel dat hij moe is want hij slikt best heftige medicijnen, antipsychotica. Ook kan hij uit zichzelf niet slapen en moet veel medicatie innemen om te kunnen slapen maar is dan nooit uitgerust.
Hij heeft twee zoontjes van 7 en 13 die fulltime bij hem wonen omdat moeder uit de ouderlijke macht is gezet vanwege drugsverslaving. De kinderen zien hun moeder al jaren niet meer en zal niet meer gebeuren ook. Mijn vriend is echt een topvader, cijfert zichzelf compleet weg voor de kinderen. En nu komt het, zijn psychische ziekte is zijn tol gaan eisen en hij kan geen relatie meer zegt hij. Hij heeft alles nodig om voor zichzelf en zijn kinderen te zorgen.
Dat is zijn reden. Maar diep in mn hart weet ik ook dat het komt omdat ik de laatste twee jaar niet altijd lief voor hem ben geweest. Hij had heel veel liefde nodig en ik ben snel kattig en snauwerig. Hij is zo overgevoelig dat hij dat niet trok. Ik kon ook niet altijd begrip opbrengen dat hij altijd stemmen hoort en moe was.
Ik werk fulltime, ook ik ben moe. Hij werd onzeker door de stemmen en had bevestiging nodig, dit gaf ik hem niet. Ik raakte geïrriteerd en ging lopen katten.
Ik denk dat dit ook meespeelde hoe ik heb gedaan maar hij zegt dat het komt doordat hij niets meer kan, behalve voor zijn kinderen zorgen. Hij heeft ook teveel meegemaakt zegt hij (mishandeld in zijn jeugd, opgegroeid zonder vader). Het breekpunt is gekomen zei hij en ik zag het niet omdat ik dacht dat het wel meeviel, zijn ellende. Alles kost hem moeite zegt hij, opstaan boodschappen eten koken. Hij doet het wel allemaal en is echt een topvader.
Maar mennn, wat doet dit pijn. Ik hou nog zoveel van hem. Ik app hem dagelijks dat ik hem met alles wil helpen (wat ik hiervoor niet echt deed ivm mijn fulltime baan). Maar hij is op zegt hij, hij kan niet meer.
Maar ik kan niet zonder hem. Moeheid kan toch geen reden zijn om geen relatie meer aan te kunnen? Of zie ik dat verkeerd?
Ik ben echt gebroken, mijn vriend heeft na een relatie van zes jaar , ongeveer drie weken geleden een punt achter onze relatie gezet. Hij is 33 jaar en ik 29. Wij deden latten. De reden daarom kan ik heel moeilijk verkroppen.
Hij is letterlijk en figuurlijk te moe voor een relatie en kan mij niks meer bieden. Mijn vriend heeft een arbeidsongeschiktheids uitkering omdat hij meerdere keren een psychose heeft gehad en zijn hele leven al stemmen hoort. Hij doet twee dagen vrijwilligerswerk want een normale baan kan hij niet aan.
Ik begrijp wel dat hij moe is want hij slikt best heftige medicijnen, antipsychotica. Ook kan hij uit zichzelf niet slapen en moet veel medicatie innemen om te kunnen slapen maar is dan nooit uitgerust.
Hij heeft twee zoontjes van 7 en 13 die fulltime bij hem wonen omdat moeder uit de ouderlijke macht is gezet vanwege drugsverslaving. De kinderen zien hun moeder al jaren niet meer en zal niet meer gebeuren ook. Mijn vriend is echt een topvader, cijfert zichzelf compleet weg voor de kinderen. En nu komt het, zijn psychische ziekte is zijn tol gaan eisen en hij kan geen relatie meer zegt hij. Hij heeft alles nodig om voor zichzelf en zijn kinderen te zorgen.
Dat is zijn reden. Maar diep in mn hart weet ik ook dat het komt omdat ik de laatste twee jaar niet altijd lief voor hem ben geweest. Hij had heel veel liefde nodig en ik ben snel kattig en snauwerig. Hij is zo overgevoelig dat hij dat niet trok. Ik kon ook niet altijd begrip opbrengen dat hij altijd stemmen hoort en moe was.
Ik werk fulltime, ook ik ben moe. Hij werd onzeker door de stemmen en had bevestiging nodig, dit gaf ik hem niet. Ik raakte geïrriteerd en ging lopen katten.
Ik denk dat dit ook meespeelde hoe ik heb gedaan maar hij zegt dat het komt doordat hij niets meer kan, behalve voor zijn kinderen zorgen. Hij heeft ook teveel meegemaakt zegt hij (mishandeld in zijn jeugd, opgegroeid zonder vader). Het breekpunt is gekomen zei hij en ik zag het niet omdat ik dacht dat het wel meeviel, zijn ellende. Alles kost hem moeite zegt hij, opstaan boodschappen eten koken. Hij doet het wel allemaal en is echt een topvader.
Maar mennn, wat doet dit pijn. Ik hou nog zoveel van hem. Ik app hem dagelijks dat ik hem met alles wil helpen (wat ik hiervoor niet echt deed ivm mijn fulltime baan). Maar hij is op zegt hij, hij kan niet meer.
Maar ik kan niet zonder hem. Moeheid kan toch geen reden zijn om geen relatie meer aan te kunnen? Of zie ik dat verkeerd?
dinsdag 12 september 2017 10:54
Beetje laat he? Laat die man en zijn kinderen met rust. Je hebt genoeg energie gekost.Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 10:50Ik wil hem zo graag helpen. Dat deed ik te weinig tijdens de relatie, hij was er meer voor mij dan ik voor hem. Dat wil ik nu omdraaien, hij hoeft niets meer voor mij te doen maar ik alles voor hem. Ik heb hem tekort gedaan want snapte dus blijkbaar niet wat het is om psychisch ziek te zijn. Nu snap ik het wel.
Het is te laat, zegt hij.
dinsdag 12 september 2017 10:55
dinsdag 12 september 2017 10:57
dinsdag 12 september 2017 10:58
Zij heeft anders ook niet zoveel te bieden. Zoals een ander al zei, werk aan de winkel.redbulletje schreef: ↑12-09-2017 10:52Wat vond jij uberhaupt aantrekkelijk aan deze man? Ik lees alleen maar nadelen voor jou. Zet je zelf er overheen en je komt vanzelf wel 'n beter exemplaar tegen waar 'n stuk minder nadelen aan kleven.
dinsdag 12 september 2017 10:58
dinsdag 12 september 2017 11:03
dinsdag 12 september 2017 11:08
Hij vertelde dat hij stemmen hoorde sinds zijn vierde jaar. Verder merkte ik niet veel omdat hij zichzelf niet alleen voor zijn kinderen wegcijferde maar ook voor mij. Hij wilde mij niet lastigvallen. Waarschijnlijk ook omdat hij wist dat ik er niet echt over kon praten met hem.
Ik was er te weinig voor hem, terwijl hij er wel voor mij was.
Hij moest wel soms huilen omdat hij gek werd dat hij nooit rust in zijn hoofd heeft en de medicijnen, oa seroquel, gaven hem veel bijwerkingen. Ik ken dat medicijn niet. Hij zag ook vreselijke dingen in zijn hoofd, maar wist wel dat dat niet echt was en bij zijn ziekte hoort. Het maakte hem wel angstig.
Toch voel ik me ondanks mijn zelfreflectie achtergesteld. Vriendjes van zijn kinderen konden altijd komen eten en slapen. Daar had hij wel energie voor. Maar niet meer voor mij. Ja, ik kon kattig doen en snauwen om niks. Maar dat zal ik nooit meer doen heb ik hem geapt.
Ik was er te weinig voor hem, terwijl hij er wel voor mij was.
Hij moest wel soms huilen omdat hij gek werd dat hij nooit rust in zijn hoofd heeft en de medicijnen, oa seroquel, gaven hem veel bijwerkingen. Ik ken dat medicijn niet. Hij zag ook vreselijke dingen in zijn hoofd, maar wist wel dat dat niet echt was en bij zijn ziekte hoort. Het maakte hem wel angstig.
Toch voel ik me ondanks mijn zelfreflectie achtergesteld. Vriendjes van zijn kinderen konden altijd komen eten en slapen. Daar had hij wel energie voor. Maar niet meer voor mij. Ja, ik kon kattig doen en snauwen om niks. Maar dat zal ik nooit meer doen heb ik hem geapt.
anoniem_354536 wijzigde dit bericht op 12-09-2017 11:09
0.66% gewijzigd
dinsdag 12 september 2017 11:09
Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 11:08Hij vertelde dat hij stemmen hoorde sinds zijn vierde jaar. Verder merkte ik niet veel omdat hij zichzelf niet alleen voor zijn kinderen maar ook voor mij. Hij wilde mij niet lastigvallen. Waarschijnlijk ook omdat hij wist dat ik er niet echt over kon praten met hem.
Ik was er te weinig voor hem, terwijl hij er wel voor mij was.
Hij moest wel soms huilen omdat hij gek werd dat hij nooit rust in zijn hoofd heeft en de medicijnen, oa seroquel, gaven hem veel bijwerkingen. Ik ken dat medicijn niet. Hij zag ook vreselijke dingen in zijn hoofd, maar wist wel dat dat niet echt was en bij zijn ziekte hoort. Het maakte hem wel angstig.
Toch voel ik me ondanks mijn zelfreflectie achtergesteld. Vriendjes van zijn kinderen konden altijd komen eten en slapen. Daar had hij wel energie voor. Maar niet meer voor mij. Ja, ik kon kattig doen en snauwen om niks. Maar dat zal ik nooit meer doen heb ik hem geapt.
Wake up! Je bent te laat.
En het geluk van een eigen kind doet zoveel als jij jezelf niet goed voelt.
dinsdag 12 september 2017 11:10
Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 11:08
Toch voel ik me ondanks mijn zelfreflectie achtergesteld. Vriendjes van zijn kinderen konden altijd komen eten en slapen. Daar had hij wel energie voor. Maar niet meer voor mij. Ja, ik kon kattig doen en snauwen om niks. Maar dat zal ik nooit meer doen heb ik hem geapt.
Ik ga maar stoppen met dit topic te lezen, want hier krijg ik jeuk van...wat een enorme plaat heb jij voor je egoïstische kop zeg!!!
dinsdag 12 september 2017 11:19
Ben jij echt 30? Wauw. Je hebt het alleen maar over jezelf. Niet hoe het voor zijn kinderen moet zijn. Of dat je de kinderen zal missen.Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 11:08Hij vertelde dat hij stemmen hoorde sinds zijn vierde jaar. Verder merkte ik niet veel omdat hij zichzelf niet alleen voor zijn kinderen wegcijferde maar ook voor mij. Hij wilde mij niet lastigvallen. Waarschijnlijk ook omdat hij wist dat ik er niet echt over kon praten met hem.
Ik was er te weinig voor hem, terwijl hij er wel voor mij was.
Hij moest wel soms huilen omdat hij gek werd dat hij nooit rust in zijn hoofd heeft en de medicijnen, oa seroquel, gaven hem veel bijwerkingen. Ik ken dat medicijn niet. Hij zag ook vreselijke dingen in zijn hoofd, maar wist wel dat dat niet echt was en bij zijn ziekte hoort. Het maakte hem wel angstig.
Toch voel ik me ondanks mijn zelfreflectie achtergesteld. Vriendjes van zijn kinderen konden altijd komen eten en slapen. Daar had hij wel energie voor. Maar niet meer voor mij. Ja, ik kon kattig doen en snauwen om niks. Maar dat zal ik nooit meer doen heb ik hem geapt.
Volgens mij zit je te trollen. Op deze leeftijd zo weinig inlevingsvermogen, zo'n bord voor je kop en zo egocentrisch en maar doorgaan dat je nu wel echt wilt veranderen, nee, dat geloof ik niet.
dinsdag 12 september 2017 11:22
Dat kun je toch helemaal niet beloven dat je nooit meer kattig of snauwerig zult doen?Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 11:08Hij vertelde dat hij stemmen hoorde sinds zijn vierde jaar. Verder merkte ik niet veel omdat hij zichzelf niet alleen voor zijn kinderen wegcijferde maar ook voor mij. Hij wilde mij niet lastigvallen. Waarschijnlijk ook omdat hij wist dat ik er niet echt over kon praten met hem.
Ik was er te weinig voor hem, terwijl hij er wel voor mij was.
Hij moest wel soms huilen omdat hij gek werd dat hij nooit rust in zijn hoofd heeft en de medicijnen, oa seroquel, gaven hem veel bijwerkingen. Ik ken dat medicijn niet. Hij zag ook vreselijke dingen in zijn hoofd, maar wist wel dat dat niet echt was en bij zijn ziekte hoort. Het maakte hem wel angstig.
Toch voel ik me ondanks mijn zelfreflectie achtergesteld. Vriendjes van zijn kinderen konden altijd komen eten en slapen. Daar had hij wel energie voor. Maar niet meer voor mij. Ja, ik kon kattig doen en snauwen om niks. Maar dat zal ik nooit meer doen heb ik hem geapt.
Kom op ieder mens is wel eens katterig of snauwerig.
Jullie kunnen elkaar niet geven wat jullie nodig hebben,accepteer dat en laat hem met rust.
Ik had jou op negeer maar door de quotes las ik het. Op aktueel ben jij simpelweg een full blown racist. Doe niet alsof wij hier gek zijn.
dinsdag 12 september 2017 11:32
IkSassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 10:50Ik wil hem zo graag helpen. Dat deed ik te weinig tijdens de relatie, hij was er meer voor mij dan ik voor hem. Dat wil ik nu omdraaien, hij hoeft niets meer voor mij te doen maar ik alles voor hem. Ik heb hem tekort gedaan want snapte dus blijkbaar niet wat het is om psychisch ziek te zijn. Nu snap ik het wel.
Het is te laat, zegt hij.
Ik
Ik
Ik
Ik
Ik
Ik
Zie je hier iets aan?
dinsdag 12 september 2017 11:36
Kom op meid niet zo dramatisch de wereld vergaat niet en morgenochtend komt de zon gewoon weer op.Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 11:35Ik ga kapot zonder hem... Hij was zo lief en goed voor me ondanks hij zich zelf al zo slecht voelde. Toch blijf ik hem appen elke dag. Niet de hele dag door maar wel een paar per dag.
Laat hem met rust.
Ik had jou op negeer maar door de quotes las ik het. Op aktueel ben jij simpelweg een full blown racist. Doe niet alsof wij hier gek zijn.
dinsdag 12 september 2017 11:37
Ik denk dat je ze de kost niet wilt geven die zich zo gedragen na een verbroken relatie.
Ik had jou op negeer maar door de quotes las ik het. Op aktueel ben jij simpelweg een full blown racist. Doe niet alsof wij hier gek zijn.
dinsdag 12 september 2017 11:38
Hou op en laat die man met rust zeg !Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 11:35Ik ga kapot zonder hem... Hij was zo lief en goed voor me ondanks hij zich zelf al zo slecht voelde. Toch blijf ik hem appen elke dag. Niet de hele dag door maar wel een paar per dag.
May the force be ever in your favor, Mr. Potter - Gandalf (The Chronicles of Narnia)
dinsdag 12 september 2017 11:39
Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 11:35Ik ga kapot zonder hem... Hij was zo lief en goed voor me ondanks hij zich zelf al zo slecht voelde. Toch blijf ik hem appen elke dag. Niet de hele dag door maar wel een paar per dag.
Stel je niet aan, als je zo doorgaat heb je een contactverbod aan je reet hangen.
dinsdag 12 september 2017 11:47
Hij smeekt ook of ik hem met rust wil laten maar dat kan ik nog niet. Ik heb hem altijd voor lief genomen, dat realiseer ik me nu. Ik wil hem alleen helpen. Ik zou kapot gaan als ik hem met iemand anders zou zien.
Hij zei dat hij zolang zijn kinderen nog niet volwassen zijn hij geen relatie meer hoeft en waarschijnlijk nooit meer, puur omdat hij een vrouw niets meer te bieden heeft en hij handen en voeten nodig heeft voor de opvoeding van zijn kinderen. Zijn hele lieve, beleefde en rustige kinderen trouwens. Dus zoveel werk heeft hij niet aan zijn jongens.
Maar hoe kan hij dit nemen, geen relatie meer? Een man van 30 heeft toch ook behoefte aan sex, even kortweg gezegd?
Hij zei dat hij zolang zijn kinderen nog niet volwassen zijn hij geen relatie meer hoeft en waarschijnlijk nooit meer, puur omdat hij een vrouw niets meer te bieden heeft en hij handen en voeten nodig heeft voor de opvoeding van zijn kinderen. Zijn hele lieve, beleefde en rustige kinderen trouwens. Dus zoveel werk heeft hij niet aan zijn jongens.
Maar hoe kan hij dit nemen, geen relatie meer? Een man van 30 heeft toch ook behoefte aan sex, even kortweg gezegd?
dinsdag 12 september 2017 11:49
Wow...gewoon weg wow...jij bent echt irritant aan het worden...Sassygirl29 schreef: ↑12-09-2017 11:47Hij smeekt ook of ik hem met rust wil laten maar dat kan ik nog niet. Ik heb hem altijd voor lief genomen, dat realiseer ik me nu. Ik wil hem alleen helpen. Ik zou kapot gaan als ik hem met iemand anders zou zien.
Hij zei dat hij zolang zijn kinderen nog niet volwassen zijn hij geen relatie meer hoeft en waarschijnlijk nooit meer, puur omdat hij een vrouw niets meer te bieden heeft en hij handen en voeten nodig heeft voor de opvoeding van zijn kinderen. Zijn hele lieve, beleefde en rustige kinderen trouwens. Dus zoveel werk heeft hij niet aan zijn jongens.
Maar hoe kan hij dit nemen, geen relatie meer? Een man van 30 heeft toch ook behoefte aan sex, even kortweg gezegd?
dinsdag 12 september 2017 11:50
Je was gemeen, begriploos en egoïstisch met je 'kan zo iemand echt van binnen kapot gaan?' en 'ik werk fulltime en ben ook moe'. Hoe haal je het in je hoofd.. En nu ben je een egoïstische stalker die zijn grenzen niet respecteert. Dat is niet veel beter. Ga eens met jezelf aan de slag en kap met alles om jouw gevoel en wat jij wilt laten draaien. (want 'ik wil alles voor hem doen' komt nog steeds uit het egoïstische IK wil hem terug) Kap met dit gedrag.
