Hekel hebben aan schoonzus

06-08-2019 09:11 120 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn schoonzus (vrouw van broer) heeft een week geleden verteld aan mijn ouders dat ze zwanger is. Mijn ouders waren dolgelukkig omdat ze heel graag een kleinkind wilde (ze pushte mij ook heel erg om zwanger te worden). Nu merk ik dat mijn ouders (en dan voornamelijk mijn moeder) haar nu veel meer aandacht geven. Mijn moeder noemt haar nu ook haar dochter.

Ik probeerde een paar dagen geleden met mijn moeder af te spreken en toen zij ze dat ze ziek was. Maar later zie ik op Facebook dat ze met mijn schoonzus was om babykleren te kopen. En de foto die ze op Facebook is getiteld met moeder- en dochter uitje. Ik wordt hier heel erg verdrietig van. Het helpt ook niet dat mijn schoonzus jonger is dan mij. Dit maakt het extra vernederend dat ik geen kinderen heb. En nu heeft ze ook nog eens de affectie van mijn ouders. Het voelt alsof ik vervangen wordt. En ik begin echt een hekel te krijgen aan mijn schoonzus.

Ik vraag mij af hoe ik hiermee moet omgaan. Ze is op zich wel aardig en het is de vrouw van mijn broer, maar het voelt net alsof zij mij sided-lined. Ik kan hier soms echt erg boos om worden. En dan schrik ik ook best van mijzelf. Hoe ga ik met deze jaloezie om?
Alle reacties Link kopieren
Poker schreef:
06-08-2019 13:17
Het is en blijft je moeder maar ik vind haar niet zo aardig overkomen. Heb je een vader? Misschien kan je een closere band met hem aanhalen?
Mijn vader gaat in alles mee met wat mijn moeder zegt. Hij en mijn moeder vormen een front en dat kan dus erg irritant zijn en hij praat al haar gedrag goed. Dus ja.. dat gaat ook niet lekker.
Alle reacties Link kopieren
Kleppeboxx schreef:
06-08-2019 11:52
Hier een reactie van een moeder.

TO, je bent volwassen en alleen jij maakt keuzes die voor jou belangrijk zijn en die jou gelukkig maken. Jouw schrijfwijze van het 'probleem' komt over dat jij min of meer fok konijn moet zijn om je ouders geluk te bezorgen. Sorry voor de bewoording, maar het is zoals ik het zo tussen de regels door lees. Je ouders moeten zelf op zoek naar een invulling van hun leven waarin ze geluk vinden of hun geluk dermate bevredigd wordt zonder een aanslag te moeten doen op hun kinderen om onvervulde wensen in te willigen.
Waar jij toe moet is dat jij jouw leven leeft naar jouw eer en geweten, keuzes maakt waar jij achter staat en waar jij als mens gewaardeerd wordt.

Je hebt het idee dat je alleen in het leven kunt slagen als je moeder wordt en je staat toe dat de omgeving (in dit geval je ouders) die idee blijven voeden.
Persoonlijk denk ik dat het voor jou een goede keuze zou zijn als je een goede en gedegen assertiviteitscursus gaat volgen. Niet alleen om beter jouw grenzen aan te geven, nee te leren zeggen maar ook om situaties vanuit een helicopterview te bezien. Voor je jaloezie, je gevoelens van onbehagen m.b.t. geaccepteerd worden, het niet voldoen aan de normen / eisen, et cetera..... zoek een goede psycholoog en maak er werk van om dit te verwerken. Je hebt er alleen maar baat bij.

En ja, je mag echt aan je ouders laten weten dat je absoluut niet gediend bent van druk op jou om kinderen te krijgen. Zoiets is en blijft altijd nog een privé zaak van jou (en je partner), daar hebben je ouders zich niet mee te bemoeien.
Ook mag je absoluut aangeven dat je niet gediend bent van hun wangedrag. Ik zie dat nl wel zo, geen tijd voor jou onder het mom van ziek zijn maar wel tijd voor schoonzus. Ziek is ziek. Je mag echt duidelijk aangeven dat dit gedrag door jou als erg kwetsend wordt ervaren en dat jij eerlijkheid, hoe moeilijk en lastig dat ook kan zijn, hoog in het vaandel hebt staan. Het is dan aan jouw ouders om die handschoen op te pakken.
Bedankt voor je reacties. Ik heb al eerder zulke cursussen gedaan toen ik nog een tiener was. Ik dacht dat ik al assertiever was geworden. In mijn relaties met partners gaat het wel goed denk ik. Het is vooral al de opmerkingen die mijn ouders maken over het hebben van kinderen dat mij erg pijn doet. En ik heb er soms al iets over gezegd en dan zeggen ze dat ik mij niet zo moet aanstellen. Het liegen van mijn moeder is meer de druppel dan de aanleiding voor mijn verdriet.
Alle reacties Link kopieren
WinterLenteZomerZon schreef:
06-08-2019 13:23
Mijn vader gaat in alles mee met wat mijn moeder zegt. Hij en mijn moeder vormen een front en dat kan dus erg irritant zijn en hij praat al haar gedrag goed. Dus ja.. dat gaat ook niet lekker.
Dat is wel spijtig.
Confronteer jij je moeder nooit met zulke situaties als in "Mam, ik zag op FB dat je was gaan shoppen met mijn schoonzusje, maar je was toch ziek?" Ik vind wel dat ze zich er bewust van mag zijn dat je haar doorziet, dus dat ze niet met uitvluchten en leugens bij jou moet afkomen.
Alle reacties Link kopieren
Een beetje raar dat sommigen lijken te hopen dat de gezellige momenten tussen moeder en schoondochter snel voorbij zijn als het kleinkind er is. Als dat al het geval zal zijn, dan nog zal het de persoonlijke band van TO met haar moeder niet versterken.

Die schoonzus zit TO namelijk niet in de weg. TO zit zichzelf in de weg. Ze moet gaan leren dat de gevoelens die haar moeder voor anderen heeft, niet ten koste hoeven te gaan van haar eigen band met haar moeder. Anders voorzie ik nog grotere problemen als de baby er eenmaal is en de kersverse oma dolverliefd op haar kleinkind blijkt te zijn. Als TO niet snel uit haar slachtofferrol kruipt, krijgt ze straks ook nog een hekel aan dat baby'tje. Ik hoop dat TO tegen die tijd wat beter in haar vel zit en inziet dat ze niet tekort wordt gedaan. Want op deze manier maakt ze zichzelf compleet onmogelijk.
yette schreef:
06-08-2019 13:41
Een beetje raar dat sommigen lijken te hopen dat de gezellige momenten tussen moeder en schoondochter snel voorbij zijn als het kleinkind er is. Als dat al het geval zal zijn, dan nog zal het de persoonlijke band van TO met haar moeder niet versterken.

Die schoonzus zit TO namelijk niet in de weg. TO zit zichzelf in de weg. Ze moet gaan leren dat de gevoelens die haar moeder voor anderen heeft, niet ten koste hoeven te gaan van haar eigen band met haar moeder. Anders voorzie ik nog grotere problemen als de baby er eenmaal is en de kersverse oma dolverliefd op haar kleinkind blijkt te zijn. Als TO niet snel uit haar slachtofferrol kruipt, krijgt ze straks ook nog een hekel aan dat baby'tje. Ik hoop dat TO tegen die tijd wat beter in haar vel zit en inziet dat ze niet tekort wordt gedaan. Want op deze manier maakt ze zichzelf compleet onmogelijk.
Dit is wel wat kort door de bocht, alsof alles bij TO ligt. Haar moeder maakt er een hele nare situatie van door met haar nieuwe dochter te pronken op Facebook en tegen TO te liegen dat ze ziek thuis is.

Dat de baby en schoonzus op een voetstuk staan is wel heel duidelijk. Aan to om daar consequenties aan te verbinden (zoals loskomen van het gezin zodat het haar ook niet meer kan raken).
Alle reacties Link kopieren
WinterLenteZomerZon schreef:
06-08-2019 09:17
Ja dat weet ik, maar het voelt alsof het meer haar schuld is dan mijn moeders. Het is moeilijk om uit te leggen. Maar het is makkelijker om een hekel te hebben aan mijn schoonzus dan aan mijn moeder.
je kan ook kiezen om geen hekel te hebben
hooguit teleurgesteld misschien (dat is niet hetzelfde als een hekel hebben)
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
Alle reacties Link kopieren
Zij draagt haar eerste kleinkind en het gaat over de tijdsbestek van een week. Als je moeder altijd al zo graag kleinkinderen wilde is het niet zo gek dat ze nu super enthousiast is. Als jij je dan gelijk zo opstelt, kan ik me ergens voorstellen dat je moeder bang was om je teleur te stellen en daarom tegen je loog.
mamsvan schreef:
06-08-2019 16:13
je kan ook kiezen om geen hekel te hebben
hooguit teleurgesteld misschien (dat is niet hetzelfde als een hekel hebben)
vaak zit achter zo'n boosheid naturlijk ook meer verdriet /angst / teleurstelling maar boosheid is dan makkelijker ipv die echte rotgevoelens te moeten voelen...
Alle reacties Link kopieren
_melon schreef:
06-08-2019 09:13
Ik denk dat je het probleem bij je moeder moet zoeken. Zij liegt tegen je.
Alle reacties Link kopieren
Je schoonzus heeft toch al een moeder? Wil die niet graag moeder-dochterdingen met haar eigen dochter doen?
Je moeder komt nogal opdringerig over.
Alle reacties Link kopieren
Marigold1986 schreef:
06-08-2019 09:16
Dit is wel een moeilijke situatie, die dit soort nare gevoelens naar boven haalt. Schoonzus heeft natuurlijk niks fout gedaan, en dat realiseer jij je gelukkig ook wel. Ik snap je gevoelens en waar ze vandaan komen, maar eigelijk zou de focus moeten liggen op het gedrag en verwachtingspatroon van jouw ouders.... Die maken jou het niet makkelijk met de verwachtingen die ze van je hebben...

Dit idd. Ik zou het ook niet echt waarderen als mijn moeder mijn schoonzus dochter noemt. Vind dat ook raar. Maar dat vind ik van mensen die hun schoonouders pap/mam. Ik heb maar 1 vader en moeder.
-Darkside- schreef:
06-08-2019 09:16
Goh nou, er zit maar één ding op dan. Ook zwanger worden. Van een tweeling het liefst want dan ben jij weer speciaal.
Been there, done that
Niet doen, hoor. De glorie van de tweelingzwangerschap ebt weer weg en dan zit je daar mooi met twee baby's
;-)

Maar serieus, het klinkt erg jaloers.
Je schoonzus kan er niets aan doen dat je moeder tegen je liegt, projecteer je gevoelens daarover niet op de verkeerde persoon.
Vraag je eens af: probeert je schoonzus echt een wig te drijven tussen jou en je moeder? Of is schoonzus gewoon een leuk mens en heb je moeite met het delen van het dochter-schap?

In geval A; praat met je ouders over je gevoelens voor het tussen jullie in gaat staan.
In geval B; zet je over je jaloezie heen en mogelijk heb je er dan een nieuwe vriendin bij
Ik vind zowel jou als je moeder echt rare snuiters. Jij je vernederd voelen omdat je nog geen kids hebt, en zij liegen over waar ze geweest is die dag. Rare families bestaan er toch zeg. Ook dat vreemde obsessieve gedrag over de kleinkinderen van sommige ouders begrijp ik niet. Jou pushen om kinderen te krijgen.... het zal wel aan je sociale kring/milieu liggen want ik kan me er niets bij voorstellen.
Alle reacties Link kopieren
TO: ik heb alleen jouw reacties gelezen en niet die van anderen, dus grote kans dat dit mosterd is.
Ik denk dat het probleem meer iets is tussen jouw en jouw moeder dan tussen jouw en schoonzus. Het feit dat jouw moeder heel erg blij is (hopelijk) straks oma te worden is haar goed recht, maar ik kan me voorstellen dat haar houding ten opzichte van jou gewoon rot en ook wel een beetje oneerlijk voelt. Het is nu net alsof ze jou helemaal uit het oog heeft verloren. Zou je dit niet eens met haar kunnen uitspreken? En verder denk ik dat je de zwangerschap van je schoonzus ook moet proberen los te koppelen van je eigen situatie. En dat is lastig (mijn ex schoonzus was ook zwanger toen wij nog in ons onzekere IVF traject zaten en dat vond ik ook niet altijd even makkelijk).
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Je denkt dat je een hekel hebt aan je schoonzus, maar het is eigenlijk een gesublimeerde angst.
Je bent waarschijnlijk bang om je positie binnen het gezin te verliezen en je raakt extra onzeker en dat heb je op je schoonzus geprojecteerd, dus zij is een soort van zondebok.

Maar je hoeft niet bang te zijn, want deze fase gaat voorbij.
Iedereen is nu in blijde verwachting en dat is gewoon normaal.

Misschien heb je al eerder signalen gegeven die erop leken dat je moeite had met de situatie, maar probeer dat niet te doen.

Iedereen probeert nu blij te zijn en te genieten van deze zwangerschap, want deze zwangerschap komt nooit meer terug en kun je maar 1 keer beleven.
Probeer er het mooiste van te maken.
Want wie weet ben jij zelf over 5 of 10 jaar zwanger en dan zou je het ook fijn vinden dat anderen met jou meeleven en met de nieuwe baby.
Je hebt nog tijd genoeg.

Wees geduldig en probeer zo veel mogelijk te genieten van wat er nu is.
Jouw tijd komt nog wel.

Zet je eigen emoties van angst en onzekerheid een beetje opzij, dat moet sowieso iedereen doen als er een baby komt, dat is die verantwoordelijkheid die je moet dragen als als volwassenen voor de kinderen.

Besef dat ook dit kindje het verdient om vrolijk en vol liefde te worden ontvangen, net als ieder kind en probeer daar deel van uit te maken.

Als je dat uitdraagt zullen je ouders zich geen zorgen hoeven maken om jou en zullen ze die kant van je erg waarderen lijkt mij.

Neem het niet zo zwaar op allemaal, heb geduld en probeer te ontspannen en dan weet ik zeker dat er voor jou in jouw leven ook zulke mooie momenten zullen ontstaan voor jou om van te genieten.
Noder schreef:
06-08-2019 18:18
Daar snap ik ook niks van.
Echt heel sneu van die senioren wiens hele leven in het teken staat van de kleinkinderen. Kleinkinderen beheersen volledig hun gedachten. Het idee dat hun kinderen geen kinderen krijgen bezorgt ze intens intens verdriet. Zoek een leven, denk ik dan. Vul je vrije tijd in met andere dingen in plaats van je kinderen te belasten met jouw wens.
Ik zat opeens ook nog te denken: je twijfelde toch of je wel kinderen wilt? Dan is een nichtje of neefje juist fijn om te bekijken wat je ervan vindt. Natuurlijk is het niet hetzelfde als wanneer je een eigen kindje hebt. maar je kunt wel van heel dichtbij meemaken wat het allemaal van je kan vragen en wat voor gevoelens dat bij je oproept.

Voor mij was het in elk geval zo dat ik heel erg twijfelde over wel of geen tweede. Toen ik mijn neefje voor het eerst vast had begon het gevoel dat 1 voor mij en mijn man genoeg was opeens veel duidelijker en sindsdien heb ik ook niet echt meer getwijfeld. En geloof me: mijn neefje is geweldig, daar ligt het echt niet aan.
Alle reacties Link kopieren
Neem heel wat stappen terug.

Dit is niet gezond voor je. Je lijkt geobsedeerd door je familie en de competitie. In plaats van altijd aanwezig te zijn, ga je het contact terugschroeven. Dan krijgen ze kans je te missen.

Besteed meer tijd aan andere mensen. Dan maak je je ook niet zo druk.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het tijd wordt dat je er eens wat van zegt zodat ze geen opmerkingen maken. Bovendien moet je je helemaal niet druk maken om je leeftijd of om anderen. Alles op zijn tijd! En geef het ook aan bij je moeder, begrijpt ze het niet. Dan blijven herhalen totdat het wel duidelijk is. En echt maak je niet druk, zie ook de positieve kanten van en geniet van het leven. Het leven is echt veel te kort.

Wat betreft je schoonzus, je kan toch een super leuke gezellige tante zijn. Laat je niet verbitterd zijn want dat werkt averechts en dan kan alleen maar erger worden.

Nogmaals alles op zijn tijd!
Alle reacties Link kopieren
Jouw schoonzus is hierin niet het probleem.

Ik kan je toch echt wel garanderen dat zij heus niet zwanger is geworden om jou voor te zijn en nu lekker jouw ouders af te pakken hoor.

Wat er in deze relatie mis gaat heeft niks met haar te maken, maar met de band tussen jou en moeders.
Ik zou het gesprek met jouw moeder aangaan. Aangeven dat je het niet prettig vindt dat ze heeft gelogen en dat het jou het gevoel geeft dat je buiten wordt gesloten.

Mijn schoonmoeder en ik zijn ook heel hecht, maar mijn schoonzus ziet mij niet als een bedreiging maar als zus. En zo zie ik haar ook.
Probeer jouw gevoelens in de hand te krijgen, praat dingen uit met de juiste persoon en geniet mee van de zwangerschap en van jouw nieuwe rol als tante straks! En probeer open te staan voor schoonzus, wie weet is ze wel een stuk leuker dan je denkt

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven