Relaties
alle pijlers
Het Verlatingsangst-topic
vrijdag 6 juli 2007 om 12:12
Heb je verlatingsangst?
Denk je dat je verlatingsangst hebt?
Heeft je partner verlatingsangst?
Wil je je ei kwijt?
WIl je weten of je de enige in de wereld bent die zich zo voelt?
WELKOM!!!
Hoe normaal is het dat ik me ongerust maak dat mijn vriend of vriendin mij niet meer leuk vindt of misschien zelfs geen interesse meer heeft om nog met mij om te gaan? Zowel kinderen, adolescenten en volwassen worstelen hier wel eens met de angst om door de ander verlaten of verstoten te worden. Vaak is die ander iemand waar men liefde en afhankelijkheid bij voelt. Dit kunnen je ouders zijn, je partner, iemand waar je verliefd of trots op bent, of juist iemand die negatief over je zou kunnen oordelen waardoor je erg verdrietig en gekrenkt raakt. Als je leven erg gestuurd of beïnvloed wordt door de angst om door iemand verlaten te worden heeft dit grote invloed op je emoties, je gedachten, je gedragingen en vertrouwen in jezelf en anderen. Als de angst en onrustgevoelens je in de greep krijgen en je jezelf in de loop van weken en maanden kwellen zonder dat je hier goed de baas over kunt worden, ben je gevangen in een gevoel wat vaak wordt aangeduid met verlatingsangst. Deze angst wordt door diegene die daar aan leidt en/of door de omgeving als buitensporig beschouwd. Kortom er lijkt een maat te zijn voor normale en abnormale verlatingsangst. Abnormale verlatingsangst wordt bepaald door de lengte van de tijd dat men geplaagd wordt door de angst, de intensiteit van deze angst, de mate waarin je je gedachten en gedrag beïnvloed worden.
Iemand met verlatingsangst kan bijvoorbeeld bang zijn om zijn geliefde te verliezen. Om deze angst te neutraliseren ontstaan controlerende gedragingen om geruststelling te krijgen. Is de geliefde niet stiekem verliefd op een ander? Door iemand uit angst of jaloersie te controleren, door overdreven te ''vissen'' wat de geliefde heeft gedaan of denkt, door juist heel vaak bij je geliefde in de buurt te willen zijn, je zo gedragen dat je geliefde je moeilijk kan verwerpen krijgt verlatingsangst een extra complexiteit.
Vaak zijn mensen met buitensporige verlatingsangst zo gevangen in hun angst en verwarde gevoelens, negatieve gedachtegangen en neutraliserende gedragingen, dat ze er alleen niet uitkomen. Al onderkent men zijn/haar eigen verlatingsangst, de zuigende werking van de angst maakt dat men te weinig weerstand hieraan kan bieden. Wat dan? Praten over je angst en controlerende gedragingen met de partner kan in bepaalde gevallen het patroon doorbreken. Is dit niet mogelijk dan zijn wijze en goede vrienden diegene die een klankbord kunnen vormen en goede raad kunnen geven. Lukt ook dit niet ga dan naar je huisarts of een relatiedeskundige of psycholoog om het door te praten.
Denk je dat je verlatingsangst hebt?
Heeft je partner verlatingsangst?
Wil je je ei kwijt?
WIl je weten of je de enige in de wereld bent die zich zo voelt?
WELKOM!!!
Hoe normaal is het dat ik me ongerust maak dat mijn vriend of vriendin mij niet meer leuk vindt of misschien zelfs geen interesse meer heeft om nog met mij om te gaan? Zowel kinderen, adolescenten en volwassen worstelen hier wel eens met de angst om door de ander verlaten of verstoten te worden. Vaak is die ander iemand waar men liefde en afhankelijkheid bij voelt. Dit kunnen je ouders zijn, je partner, iemand waar je verliefd of trots op bent, of juist iemand die negatief over je zou kunnen oordelen waardoor je erg verdrietig en gekrenkt raakt. Als je leven erg gestuurd of beïnvloed wordt door de angst om door iemand verlaten te worden heeft dit grote invloed op je emoties, je gedachten, je gedragingen en vertrouwen in jezelf en anderen. Als de angst en onrustgevoelens je in de greep krijgen en je jezelf in de loop van weken en maanden kwellen zonder dat je hier goed de baas over kunt worden, ben je gevangen in een gevoel wat vaak wordt aangeduid met verlatingsangst. Deze angst wordt door diegene die daar aan leidt en/of door de omgeving als buitensporig beschouwd. Kortom er lijkt een maat te zijn voor normale en abnormale verlatingsangst. Abnormale verlatingsangst wordt bepaald door de lengte van de tijd dat men geplaagd wordt door de angst, de intensiteit van deze angst, de mate waarin je je gedachten en gedrag beïnvloed worden.
Iemand met verlatingsangst kan bijvoorbeeld bang zijn om zijn geliefde te verliezen. Om deze angst te neutraliseren ontstaan controlerende gedragingen om geruststelling te krijgen. Is de geliefde niet stiekem verliefd op een ander? Door iemand uit angst of jaloersie te controleren, door overdreven te ''vissen'' wat de geliefde heeft gedaan of denkt, door juist heel vaak bij je geliefde in de buurt te willen zijn, je zo gedragen dat je geliefde je moeilijk kan verwerpen krijgt verlatingsangst een extra complexiteit.
Vaak zijn mensen met buitensporige verlatingsangst zo gevangen in hun angst en verwarde gevoelens, negatieve gedachtegangen en neutraliserende gedragingen, dat ze er alleen niet uitkomen. Al onderkent men zijn/haar eigen verlatingsangst, de zuigende werking van de angst maakt dat men te weinig weerstand hieraan kan bieden. Wat dan? Praten over je angst en controlerende gedragingen met de partner kan in bepaalde gevallen het patroon doorbreken. Is dit niet mogelijk dan zijn wijze en goede vrienden diegene die een klankbord kunnen vormen en goede raad kunnen geven. Lukt ook dit niet ga dan naar je huisarts of een relatiedeskundige of psycholoog om het door te praten.
vrijdag 13 juli 2007 om 12:53
Ik heb ook weer last van kronkels.
Ben bang dat VL gaandeweg erachter komt dat ik het niet voor hem ben, dat ie minder van me gaat houden.
Waarschijnlijk komt dat omdat ie zo druk is en hem dus minder hoor. Of omdat ik vanavond naar hem toe ga.
De afgelopen twee weekenden ben ik daar voor het eerst geweest en ik kan goed begrijpen dat het voor hem ook wenen is, helemaal omdat zijn dochtertje er ook is. Maar mis dan wel iets van de aandacht die ik anders wel krijg als we met zijn 2-en zijn.
Heel erg kinderachtig ik weet het maar ik hoop door het hier op te schrijven ik het kan relativeren.
Ben bang dat VL gaandeweg erachter komt dat ik het niet voor hem ben, dat ie minder van me gaat houden.
Waarschijnlijk komt dat omdat ie zo druk is en hem dus minder hoor. Of omdat ik vanavond naar hem toe ga.
De afgelopen twee weekenden ben ik daar voor het eerst geweest en ik kan goed begrijpen dat het voor hem ook wenen is, helemaal omdat zijn dochtertje er ook is. Maar mis dan wel iets van de aandacht die ik anders wel krijg als we met zijn 2-en zijn.
Heel erg kinderachtig ik weet het maar ik hoop door het hier op te schrijven ik het kan relativeren.
vrijdag 13 juli 2007 om 13:06
En ik heb vanavond een verjaardag van de vriendin van een vriend van hem die ik afgelopen vrijdag voor het eerst heb gezien. Pfff..Hoop dat ie mij wel wat aandacht geeft..
Ohh gadver..Walg even van mezelf
Tuurlijk geeft hij je wel aandacht, hij weet toch dat jij daar nog niet zoveel mensen kent, en anders gewoon even tegen hem zeggen voordat jullie gaan, dat geeft helemaal niks, je moet wel tegen hem zeggen waar je mee zit he?
Ja negeren, gewoon niet reageren en denken rot op, of weet ik veel wat hij denkt...Zo is hij normaal nooit eigenlijk, want ook al is het geen smserd, hij reageerd op een gegeven heus wel een keer, maar nu is het al 3 dagen geleden..
Ohh gadver..Walg even van mezelf
Tuurlijk geeft hij je wel aandacht, hij weet toch dat jij daar nog niet zoveel mensen kent, en anders gewoon even tegen hem zeggen voordat jullie gaan, dat geeft helemaal niks, je moet wel tegen hem zeggen waar je mee zit he?
Ja negeren, gewoon niet reageren en denken rot op, of weet ik veel wat hij denkt...Zo is hij normaal nooit eigenlijk, want ook al is het geen smserd, hij reageerd op een gegeven heus wel een keer, maar nu is het al 3 dagen geleden..
vrijdag 13 juli 2007 om 13:07
Hallo dames!!!!
Hehe, heeft even geduurd maar hier ben ik dan.
Ben bij vriend blijven slapen en aangezien zijn ouders aan het verbouwen zijn. ging hij even helpen vanmorgen, dus ik al om 9 uur naast mijn bed, heb tot 12 uur staan niksen en toen had meneer tijd om me even thuis af te droppen. Was gigantisch boos, hij negeerde me volkomen toen hij wat kleine klusjes deed en ik stond daar een beetje voor jan lul in de deuropening. Heb gezegd dat als ik had geweten dattie zo druk zou zijn op onze eerste gezamelijke vrije dag, ik eerder naar huis was gegaan ipv als een hondje op hem te wachten...en dat hij me ook wel even had kunnen wegbrengen voordat hij begon te klussen, dan had ik ook een zinnige dagbesteding gehad...hihi
Kwam een jankbui achteraan en hij kon gewoon niks terug zeggen...niet dat ik gelijk had, niet dat ik me aanstel...niks... Mijn bui is inmiddels weer een beetje over, ben in elk geval blij dat ik nu thuis ben en even mijn eigen ding kan doen. Heb even totaal geen zin in een koppige klusser die mij niet meedeelt wat zijn plannen voor vandaag zijn. Vanavond is de verjaardag van mij vader. Vriend komt ook, maar weet nog niet waar we blijven slapen. Ik weet dat soort dingen graag van te voren, zodat ik weet of ik slaapspullen mee moet sjouwen, of dat we naar mijn huis gaan om te slapen...misschien ben ik daar een beetje een autist in, maar hij beslist dat soort dingen altijd een uur op voorhand pas....ben ik zwaar allergisch voor..
Pffffffffff. nou tot zover over mij hihi fijn om even stoom af te blazen hier
Sam, wat een situatie zeg!!! En wat een lamme lul dattie zelfs nu niet het fatsoen heeft om even contact op te nemen. Als hij zoveel van je houdt zoals hij zegt, vind ik dit een onbegrijpelijke situatie....kijk, je relatie kan over zijn, maar houden van gaat niet van het ene op het andere moment over en houden van betekent in mijn ogen ook dat je de ander zo min mogelijk pijn wil doen....Ik ben erg benieuwd wat hij te zeggen heeft als je hem ziet of spreekt.
Scarlett....Gelukkig dat zoveel mensen van je VA weten en je kunnen steunen enzo. Heerlijk!!! Zo kom je ook sneller uit een bui is mijn ervaring...als je even iemand kan bellen om je hart te luchten, scheelt al heel wat.
Hehe, heeft even geduurd maar hier ben ik dan.
Ben bij vriend blijven slapen en aangezien zijn ouders aan het verbouwen zijn. ging hij even helpen vanmorgen, dus ik al om 9 uur naast mijn bed, heb tot 12 uur staan niksen en toen had meneer tijd om me even thuis af te droppen. Was gigantisch boos, hij negeerde me volkomen toen hij wat kleine klusjes deed en ik stond daar een beetje voor jan lul in de deuropening. Heb gezegd dat als ik had geweten dattie zo druk zou zijn op onze eerste gezamelijke vrije dag, ik eerder naar huis was gegaan ipv als een hondje op hem te wachten...en dat hij me ook wel even had kunnen wegbrengen voordat hij begon te klussen, dan had ik ook een zinnige dagbesteding gehad...hihi
Kwam een jankbui achteraan en hij kon gewoon niks terug zeggen...niet dat ik gelijk had, niet dat ik me aanstel...niks... Mijn bui is inmiddels weer een beetje over, ben in elk geval blij dat ik nu thuis ben en even mijn eigen ding kan doen. Heb even totaal geen zin in een koppige klusser die mij niet meedeelt wat zijn plannen voor vandaag zijn. Vanavond is de verjaardag van mij vader. Vriend komt ook, maar weet nog niet waar we blijven slapen. Ik weet dat soort dingen graag van te voren, zodat ik weet of ik slaapspullen mee moet sjouwen, of dat we naar mijn huis gaan om te slapen...misschien ben ik daar een beetje een autist in, maar hij beslist dat soort dingen altijd een uur op voorhand pas....ben ik zwaar allergisch voor..
Pffffffffff. nou tot zover over mij hihi fijn om even stoom af te blazen hier
Sam, wat een situatie zeg!!! En wat een lamme lul dattie zelfs nu niet het fatsoen heeft om even contact op te nemen. Als hij zoveel van je houdt zoals hij zegt, vind ik dit een onbegrijpelijke situatie....kijk, je relatie kan over zijn, maar houden van gaat niet van het ene op het andere moment over en houden van betekent in mijn ogen ook dat je de ander zo min mogelijk pijn wil doen....Ik ben erg benieuwd wat hij te zeggen heeft als je hem ziet of spreekt.
Scarlett....Gelukkig dat zoveel mensen van je VA weten en je kunnen steunen enzo. Heerlijk!!! Zo kom je ook sneller uit een bui is mijn ervaring...als je even iemand kan bellen om je hart te luchten, scheelt al heel wat.
vrijdag 13 juli 2007 om 13:16
Lieve Lalein,
Kunnen mannen soms onnadenkend zijn he. Zwaar irritant idd. Helemaal als jij anders je tijd ook anders had kunnen indelen. Is het nu weer goed?
Wat bedoelde je precies met: zoveel mensen die van je VA afweten? En dan nog vind ik het moeilijk de telefoon te pakken en dan iemand te bellen hoor. Wil ook niet steeds andere lastig vallen.
VL had aangegeven dat als hij op verjaardagen aanwezig is of feesies hij niet van het plakken houdt. Kan ik op zich best begrijpen en is ook helemaal niet erg. Dan denk ik: Kan het wel bespreken als ik het vervelend vind maar wat nou als ik het veels te zwaar oppak. Dat er eigenlijk normaal aandacht gegeven wordt maar het voor mij weer niet genoeg is.
Zelfde als met het bevestiging geven etc..Als het aan mij ligt hoor ik ieder uur hoeveel hij van me houdt en hoe lief hij me wel niet vind. Is niet realistisch natuurlijk..
Kunnen mannen soms onnadenkend zijn he. Zwaar irritant idd. Helemaal als jij anders je tijd ook anders had kunnen indelen. Is het nu weer goed?
Wat bedoelde je precies met: zoveel mensen die van je VA afweten? En dan nog vind ik het moeilijk de telefoon te pakken en dan iemand te bellen hoor. Wil ook niet steeds andere lastig vallen.
VL had aangegeven dat als hij op verjaardagen aanwezig is of feesies hij niet van het plakken houdt. Kan ik op zich best begrijpen en is ook helemaal niet erg. Dan denk ik: Kan het wel bespreken als ik het vervelend vind maar wat nou als ik het veels te zwaar oppak. Dat er eigenlijk normaal aandacht gegeven wordt maar het voor mij weer niet genoeg is.
Zelfde als met het bevestiging geven etc..Als het aan mij ligt hoor ik ieder uur hoeveel hij van me houdt en hoe lief hij me wel niet vind. Is niet realistisch natuurlijk..
vrijdag 13 juli 2007 om 13:21
Hallo dames!!!!
Hehe, heeft even geduurd maar hier ben ik dan.
Ben bij vriend blijven slapen en aangezien zijn ouders aan het verbouwen zijn. ging hij even helpen vanmorgen, dus ik al om 9 uur naast mijn bed, heb tot 12 uur staan niksen en toen had meneer tijd om me even thuis af te droppen. Was gigantisch boos, hij negeerde me volkomen toen hij wat kleine klusjes deed en ik stond daar een beetje voor jan lul in de deuropening. Heb gezegd dat als ik had geweten dattie zo druk zou zijn op onze eerste gezamelijke vrije dag, ik eerder naar huis was gegaan ipv als een hondje op hem te wachten...en dat hij me ook wel even had kunnen wegbrengen voordat hij begon te klussen, dan had ik ook een zinnige dagbesteding gehad...hihi
Kwam een jankbui achteraan en hij kon gewoon niks terug zeggen...niet dat ik gelijk had, niet dat ik me aanstel...niks... Mijn bui is inmiddels weer een beetje over, ben in elk geval blij dat ik nu thuis ben en even mijn eigen ding kan doen. Heb even totaal geen zin in een koppige klusser die mij niet meedeelt wat zijn plannen voor vandaag zijn. Vanavond is de verjaardag van mij vader. Vriend komt ook, maar weet nog niet waar we blijven slapen. Ik weet dat soort dingen graag van te voren, zodat ik weet of ik slaapspullen mee moet sjouwen, of dat we naar mijn huis gaan om te slapen...misschien ben ik daar een beetje een autist in, maar hij beslist dat soort dingen altijd een uur op voorhand pas....ben ik zwaar allergisch voor..
He wat vervelend weer zeg!! Had hij best even aan kunnen geven ja...Je hebt gelijk ook, ik ben er ook zo eentje, weet alles graag van te voren zodat ik daar mn ''agenda'' hahaha op aan kan passen en niet op het allerlaatste moment iets beslissen, daar ben ik dus ook zwaar allergisch voor...
Pffffffffff. nou tot zover over mij hihi fijn om even stoom af te blazen hier
Altijd doen he, lucht echt even op hoor!!
Sam, wat een situatie zeg!!! En wat een lamme lul dattie zelfs nu niet het fatsoen heeft om even contact op te nemen. Als hij zoveel van je houdt zoals hij zegt, vind ik dit een onbegrijpelijke situatie....kijk, je relatie kan over zijn, maar houden van gaat niet van het ene op het andere moment over en houden van betekent in mijn ogen ook dat je de ander zo min mogelijk pijn wil doen....Ik ben erg benieuwd wat hij te zeggen heeft als je hem ziet of spreekt.
Ik denk dat hij zichzelf geen houding weet te geven...Net wat jij zegt, houden van gaat niet over in 1 dag...En zoals hij tegen mij zei ik hou al veel langer van je dan alleen deze 3 maanden, dan kan het helemaal niet ineens over zijn....Misschien heeft hij wat ruimte nodig even mij dr niet bij hebben, maar zeg dat dan...Want helemaal niet reageren is eigenlijk niks voor hem...Misschien heeft hij zoiets van ik ga niet gelijk toegeven, laat haar eerst maar eens inzien dat ik het zat ben....Ik weet gewoon niet wat ik moet denken...
Hehe, heeft even geduurd maar hier ben ik dan.
Ben bij vriend blijven slapen en aangezien zijn ouders aan het verbouwen zijn. ging hij even helpen vanmorgen, dus ik al om 9 uur naast mijn bed, heb tot 12 uur staan niksen en toen had meneer tijd om me even thuis af te droppen. Was gigantisch boos, hij negeerde me volkomen toen hij wat kleine klusjes deed en ik stond daar een beetje voor jan lul in de deuropening. Heb gezegd dat als ik had geweten dattie zo druk zou zijn op onze eerste gezamelijke vrije dag, ik eerder naar huis was gegaan ipv als een hondje op hem te wachten...en dat hij me ook wel even had kunnen wegbrengen voordat hij begon te klussen, dan had ik ook een zinnige dagbesteding gehad...hihi
Kwam een jankbui achteraan en hij kon gewoon niks terug zeggen...niet dat ik gelijk had, niet dat ik me aanstel...niks... Mijn bui is inmiddels weer een beetje over, ben in elk geval blij dat ik nu thuis ben en even mijn eigen ding kan doen. Heb even totaal geen zin in een koppige klusser die mij niet meedeelt wat zijn plannen voor vandaag zijn. Vanavond is de verjaardag van mij vader. Vriend komt ook, maar weet nog niet waar we blijven slapen. Ik weet dat soort dingen graag van te voren, zodat ik weet of ik slaapspullen mee moet sjouwen, of dat we naar mijn huis gaan om te slapen...misschien ben ik daar een beetje een autist in, maar hij beslist dat soort dingen altijd een uur op voorhand pas....ben ik zwaar allergisch voor..
He wat vervelend weer zeg!! Had hij best even aan kunnen geven ja...Je hebt gelijk ook, ik ben er ook zo eentje, weet alles graag van te voren zodat ik daar mn ''agenda'' hahaha op aan kan passen en niet op het allerlaatste moment iets beslissen, daar ben ik dus ook zwaar allergisch voor...
Pffffffffff. nou tot zover over mij hihi fijn om even stoom af te blazen hier
Altijd doen he, lucht echt even op hoor!!
Sam, wat een situatie zeg!!! En wat een lamme lul dattie zelfs nu niet het fatsoen heeft om even contact op te nemen. Als hij zoveel van je houdt zoals hij zegt, vind ik dit een onbegrijpelijke situatie....kijk, je relatie kan over zijn, maar houden van gaat niet van het ene op het andere moment over en houden van betekent in mijn ogen ook dat je de ander zo min mogelijk pijn wil doen....Ik ben erg benieuwd wat hij te zeggen heeft als je hem ziet of spreekt.
Ik denk dat hij zichzelf geen houding weet te geven...Net wat jij zegt, houden van gaat niet over in 1 dag...En zoals hij tegen mij zei ik hou al veel langer van je dan alleen deze 3 maanden, dan kan het helemaal niet ineens over zijn....Misschien heeft hij wat ruimte nodig even mij dr niet bij hebben, maar zeg dat dan...Want helemaal niet reageren is eigenlijk niks voor hem...Misschien heeft hij zoiets van ik ga niet gelijk toegeven, laat haar eerst maar eens inzien dat ik het zat ben....Ik weet gewoon niet wat ik moet denken...
vrijdag 13 juli 2007 om 13:21
Scarlett, je schreef toch dat je bij vrienden was geweest en gepraat hebt over je angsten daar?
Super om te lezen dat het goed gaat en dat je weer snel uit je kronkels bent.
Op verjaardagen en feestjes is mijn vriend ook geen klefbek, ik ook niet, al vind ik het af en toe wel lekker om stiekem aan zijn kont te voelen of even zijn hand aan te raken ofzo...gewoon...kleine gebaren. Hij zorgt ook altijd dat hij me voorstelt aan mensen die ik niet ken en dan is er altijd wel iemand waarmee het goed klikt, zodat hij niet steeds hoeft te zorgen dat ik me vermaak
Het is wel weer goed hier hoor...althans...hij was erg lief toen ie me afgezet had en gaf me er een dikke knuffel en zoen bij. Voor hem is het het beste als ie gewoon even zijn dagje afmaakt en niet teveel aan mijn sores denkt de hele tijd, dus daarom kan ik me voorstellen dattie niet echt spraakzaam was toen ik weer een stortvloed aan ergernissen over hem uitstortte. Vanavond is het zeker weten weer gezellig en is er niks meer aan de hand.
Zijn manier van met deze dingen omgaan vind ik niet makkelijk, maar als ik weer kalm ben, vind ik het eigenlijk heel goed hoe hij het aanpakt...hij laat me eerst uitrazen en daarna issie er weer voor me.
Pfff. zit al wel de hele dag met Sam aan mijn hoofd. Ik vind het zo klote voor je en ik zou willen dat ik je kon helpen...
Super om te lezen dat het goed gaat en dat je weer snel uit je kronkels bent.
Op verjaardagen en feestjes is mijn vriend ook geen klefbek, ik ook niet, al vind ik het af en toe wel lekker om stiekem aan zijn kont te voelen of even zijn hand aan te raken ofzo...gewoon...kleine gebaren. Hij zorgt ook altijd dat hij me voorstelt aan mensen die ik niet ken en dan is er altijd wel iemand waarmee het goed klikt, zodat hij niet steeds hoeft te zorgen dat ik me vermaak
Het is wel weer goed hier hoor...althans...hij was erg lief toen ie me afgezet had en gaf me er een dikke knuffel en zoen bij. Voor hem is het het beste als ie gewoon even zijn dagje afmaakt en niet teveel aan mijn sores denkt de hele tijd, dus daarom kan ik me voorstellen dattie niet echt spraakzaam was toen ik weer een stortvloed aan ergernissen over hem uitstortte. Vanavond is het zeker weten weer gezellig en is er niks meer aan de hand.
Zijn manier van met deze dingen omgaan vind ik niet makkelijk, maar als ik weer kalm ben, vind ik het eigenlijk heel goed hoe hij het aanpakt...hij laat me eerst uitrazen en daarna issie er weer voor me.
Pfff. zit al wel de hele dag met Sam aan mijn hoofd. Ik vind het zo klote voor je en ik zou willen dat ik je kon helpen...
vrijdag 13 juli 2007 om 13:39
Ja sorry haalde even wat dingetjes door elkaar Lalein. Ja vrienden van mij waar ik gisteren ben wezen eten weten dat ik een enorme drukte makerd ben. Net ook even een vriendinnetje gebeld en die zei ook, Joh je bent nu alweer problemen aan het zoeken. Geniet toch eens van je weekend. Je zal die kleine nu pas voor de 3e keer weer zien het weekend dus het is logisch dat beiden partijnen daaraan moeten wenen. Het is meer dan logisch dat ie dan niet steeds met jou aan het kleffen is. En ook heel erg logisch dat ie dat niet doet op een verjaardag van andere mensen.
Laat het maar gewoon op je afkomen, het is allemaal al zo pril en je bent nu al weer teveel aan het nadenken over van alles en nog wat.
Dus sta weer even met beiden pootjes op de grond. Verstandelijk dan, gevoelsmatig zal het vanzelf ook allemaal wel weer minder worden.
Sam, ik leef met je mee en hoop dat je snel je antwoorden of uitleg zal krijgen. Het niet weten waarom is vreselijk, Je verdiend dit niet zoals je zelf al zegt.
Laat het maar gewoon op je afkomen, het is allemaal al zo pril en je bent nu al weer teveel aan het nadenken over van alles en nog wat.
Dus sta weer even met beiden pootjes op de grond. Verstandelijk dan, gevoelsmatig zal het vanzelf ook allemaal wel weer minder worden.
Sam, ik leef met je mee en hoop dat je snel je antwoorden of uitleg zal krijgen. Het niet weten waarom is vreselijk, Je verdiend dit niet zoals je zelf al zegt.
vrijdag 13 juli 2007 om 13:43
Oftewel...het gaat naar ieders omstandigheden best goed met ons.
Ik vind je wel echt een powerbabe Sam, dat je je zo keihard kan maken voor je eigen geluk. Geeft toch best een goed gevoel denk ik of niet? Ondanks het klotegevoel dat je ook hebt.
Zou je met hem verder willen als blijkt dat hij het niet uit wil maken?
Ik vind je wel echt een powerbabe Sam, dat je je zo keihard kan maken voor je eigen geluk. Geeft toch best een goed gevoel denk ik of niet? Ondanks het klotegevoel dat je ook hebt.
Zou je met hem verder willen als blijkt dat hij het niet uit wil maken?
vrijdag 13 juli 2007 om 14:07
Oftewel...het gaat naar ieders omstandigheden best goed met ons.
Ik vind je wel echt een powerbabe Sam, dat je je zo keihard kan maken voor je eigen geluk. Geeft toch best een goed gevoel denk ik of niet? Ondanks het klotegevoel dat je ook hebt.
Zou je met hem verder willen als blijkt dat hij het niet uit wil maken?
Lieve Lalein,
Een powerbabe, thanx, hahaha, voel me op het moment gewoon heel goed, ik weet hoe ik hem terug kan pakken en ik weet hoe ik hem jaloers moet krijgen, want ik ken hem al jaren...En dat ga ik van het weekend ook zeker doen....Leuk rokje aan, leuk shirtje, Haar in de krul en dan hup naar het terras, hahaah, het leukste is altijd als we op zaterdag naar de kroeg gaan zeggen die kerels (die al getrouwd zijn) maar daar staan we altijd bij van Sam wat zie je er toch weer lekker uit vandaag en soms als ze mn vriendje jaloers zien kijken gaan ze nog even door, hahahaaha...geweldig....
Of ik met hem verder wil, ja misschien wel, maar dan gaat er wel een hoop veranderen...Ik wil sowieso dat hij opener word en zich meer kwetsbaar opsteld, waardoor we ook kunnen communiceren....En dat hij toch wat spontaner word, maar dat is tevergeefs denk ik, want dat botte zal er altijd wel in blijven zitten, maar een tikkeltje veranderen zou leuk zijn....
Ik vind je wel echt een powerbabe Sam, dat je je zo keihard kan maken voor je eigen geluk. Geeft toch best een goed gevoel denk ik of niet? Ondanks het klotegevoel dat je ook hebt.
Zou je met hem verder willen als blijkt dat hij het niet uit wil maken?
Lieve Lalein,
Een powerbabe, thanx, hahaha, voel me op het moment gewoon heel goed, ik weet hoe ik hem terug kan pakken en ik weet hoe ik hem jaloers moet krijgen, want ik ken hem al jaren...En dat ga ik van het weekend ook zeker doen....Leuk rokje aan, leuk shirtje, Haar in de krul en dan hup naar het terras, hahaah, het leukste is altijd als we op zaterdag naar de kroeg gaan zeggen die kerels (die al getrouwd zijn) maar daar staan we altijd bij van Sam wat zie je er toch weer lekker uit vandaag en soms als ze mn vriendje jaloers zien kijken gaan ze nog even door, hahahaaha...geweldig....
Of ik met hem verder wil, ja misschien wel, maar dan gaat er wel een hoop veranderen...Ik wil sowieso dat hij opener word en zich meer kwetsbaar opsteld, waardoor we ook kunnen communiceren....En dat hij toch wat spontaner word, maar dat is tevergeefs denk ik, want dat botte zal er altijd wel in blijven zitten, maar een tikkeltje veranderen zou leuk zijn....
vrijdag 13 juli 2007 om 14:21
Hé Mas, ik zie dat je ook veel hebt aan het topic van PinkLady. Fijn ook om met mensen te praten die doormaken wat jij nu doormaakt natuurlijk. Wij hebben jou problemen niet, ik hoop dat zij nog goede adviezen en ideeën voor je hebben.
Ik zou helemaal doordraaien in de situatie waar jij in zit. Puur om zijn lakse achterbakse stilzwijgen....Lekker makkelijk voor hem zo...en weet je, mannen zitten sowieso niet zo snel ergens mee als wij...pfffff dat zijn leventje zo lekker verder loopt en dat van jou op zijn kop staat DOOR HEM...niet eerlijk
Pfff, begin me echt emotioneel betrokken te voelen hierbij hihi
Ik zou helemaal doordraaien in de situatie waar jij in zit. Puur om zijn lakse achterbakse stilzwijgen....Lekker makkelijk voor hem zo...en weet je, mannen zitten sowieso niet zo snel ergens mee als wij...pfffff dat zijn leventje zo lekker verder loopt en dat van jou op zijn kop staat DOOR HEM...niet eerlijk
Pfff, begin me echt emotioneel betrokken te voelen hierbij hihi
vrijdag 13 juli 2007 om 14:28
Hé Mas, ik zie dat je ook veel hebt aan het topic van PinkLady. Fijn ook om met mensen te praten die doormaken wat jij nu doormaakt natuurlijk. Wij hebben jou problemen niet, ik hoop dat zij nog goede adviezen en ideeën voor je hebben.
Ja is ook fijn om daarmee te praten, maar met jullie ook want jullie hebben hetzelfde als ik heb...
Ik zou helemaal doordraaien in de situatie waar jij in zit. Puur om zijn lakse achterbakse stilzwijgen....Lekker makkelijk voor hem zo...en weet je, mannen zitten sowieso niet zo snel ergens mee als wij...pfffff dat zijn leventje zo lekker verder loopt en dat van jou op zijn kop staat DOOR HEM...niet eerlijk
En zal het hem wat boeien? Ik geloof er helemaal niks van....Soms ben ik blij dat het een binnenvetter is en dat hij zich maar ontzettend klote mag voelen...Hoor net dat liedje van Er is altijd wel iemand die meer aan je denkt...pffff klotenummer....Oh ik mis hem zoooooo......pffff het word weer even wisselvallig hierzo.....
Pfff, begin me echt emotioneel betrokken te voelen hierbij hihi Moet je niet doen hoor!! hahaha
Ja is ook fijn om daarmee te praten, maar met jullie ook want jullie hebben hetzelfde als ik heb...
Ik zou helemaal doordraaien in de situatie waar jij in zit. Puur om zijn lakse achterbakse stilzwijgen....Lekker makkelijk voor hem zo...en weet je, mannen zitten sowieso niet zo snel ergens mee als wij...pfffff dat zijn leventje zo lekker verder loopt en dat van jou op zijn kop staat DOOR HEM...niet eerlijk
En zal het hem wat boeien? Ik geloof er helemaal niks van....Soms ben ik blij dat het een binnenvetter is en dat hij zich maar ontzettend klote mag voelen...Hoor net dat liedje van Er is altijd wel iemand die meer aan je denkt...pffff klotenummer....Oh ik mis hem zoooooo......pffff het word weer even wisselvallig hierzo.....
Pfff, begin me echt emotioneel betrokken te voelen hierbij hihi Moet je niet doen hoor!! hahaha
vrijdag 13 juli 2007 om 21:36
Hallo allemaal,
Ben nieuw op dit forum maar ik wil wel heel graag meepraten in dit topic. Ik heb ook last van verlatingsangst.
Ik zie hier dat een hoop van jullie er aan werken en dat het ook beter gaat. Mijn vraag is: hoe doe je dat??? Ik neem mij elke keer voor om te veranderen en de negatieve gedachten niet de overhand te laten krijgen.. maar het lukt gewoon niet! Ik heb ook geprobeerd om dit met mijn partner te bespreken (ik had ergens gelezen dat dat goed is) maar ik heb het gevoel dat zij mij niet begrijpt. En daardoor wordt het eigenlijk alleen maar erger, omdat ik nu elke keer bang ben dat ze denkt dat ik niet spoor. Ik weet niet hoe ik haar moet uitleggen wat er speelt en wat ik moet doen om mijn relatie te redden. Het voelt alsof alles wat ik zeg of doe het alleen maar erger maakt.
Wat vinden jullie een normale reactie van een partner als je dit probeert te bespreken? In hoeverre kan je begrip verwachten en hebben jullie afspraken gemaakt over hoe om te gaan met een aanval van verlatingsangt?
Ben nieuw op dit forum maar ik wil wel heel graag meepraten in dit topic. Ik heb ook last van verlatingsangst.
Ik zie hier dat een hoop van jullie er aan werken en dat het ook beter gaat. Mijn vraag is: hoe doe je dat??? Ik neem mij elke keer voor om te veranderen en de negatieve gedachten niet de overhand te laten krijgen.. maar het lukt gewoon niet! Ik heb ook geprobeerd om dit met mijn partner te bespreken (ik had ergens gelezen dat dat goed is) maar ik heb het gevoel dat zij mij niet begrijpt. En daardoor wordt het eigenlijk alleen maar erger, omdat ik nu elke keer bang ben dat ze denkt dat ik niet spoor. Ik weet niet hoe ik haar moet uitleggen wat er speelt en wat ik moet doen om mijn relatie te redden. Het voelt alsof alles wat ik zeg of doe het alleen maar erger maakt.
Wat vinden jullie een normale reactie van een partner als je dit probeert te bespreken? In hoeverre kan je begrip verwachten en hebben jullie afspraken gemaakt over hoe om te gaan met een aanval van verlatingsangt?
vrijdag 13 juli 2007 om 22:41
...oke nu heb ik het hele topic gelezen en wil nog even wat toevoegen..
Sam ik hoop dat je vanavond lekker uit bent gegaan en dat je even je gedachten op andere dingen hebt kunnen zetten!
Het is allemaal zooo herkenbaar wat jullie schrijven! Het ergste vind ik nog wel dat het echt zo'n cirkel in je hoofd is. Je weet dat je door je eigen gedrag de ander wegjaagt, en daardoor word je nog banger dat die ander je verlaat, waardoor er nog meer paniek ontstaat in je hoofd...etc. Verschrikkelijk! Als iemand van jullie nog goede tips heeft hoor ik ze erg graag! En ik ben ook erg benieuwd naar hoe jullie je partners betrekken in het probleem, maken jullie afspraken over hoe hij het best kan reageren bijvoorbeeld? Krijgen jullie begrip?
Ik merk zelf namelijk dat ik echt heen en weer wordt geslingerd door gevoelens als: "het ligt helemaal aan mijzelf, ik zie spoken etc etc" en "ja maar ik moet toch ook voor mijzelf opkomen en als ik iets niet zie zitten moet ik dat toch gewoon kunnen zeggen?"
Nou ja anyway, ik kan er over blijven doorpraten.
Ben benieuwd naar jullie reacties!
Sam ik hoop dat je vanavond lekker uit bent gegaan en dat je even je gedachten op andere dingen hebt kunnen zetten!
Het is allemaal zooo herkenbaar wat jullie schrijven! Het ergste vind ik nog wel dat het echt zo'n cirkel in je hoofd is. Je weet dat je door je eigen gedrag de ander wegjaagt, en daardoor word je nog banger dat die ander je verlaat, waardoor er nog meer paniek ontstaat in je hoofd...etc. Verschrikkelijk! Als iemand van jullie nog goede tips heeft hoor ik ze erg graag! En ik ben ook erg benieuwd naar hoe jullie je partners betrekken in het probleem, maken jullie afspraken over hoe hij het best kan reageren bijvoorbeeld? Krijgen jullie begrip?
Ik merk zelf namelijk dat ik echt heen en weer wordt geslingerd door gevoelens als: "het ligt helemaal aan mijzelf, ik zie spoken etc etc" en "ja maar ik moet toch ook voor mijzelf opkomen en als ik iets niet zie zitten moet ik dat toch gewoon kunnen zeggen?"
Nou ja anyway, ik kan er over blijven doorpraten.
Ben benieuwd naar jullie reacties!
zaterdag 14 juli 2007 om 15:15
Hoi Here_Marie
Jah...tips...hmmm....ik denk dat je die misschien het beste uit onze stukjes kan halen en moet kijken wat voor jou het beste werkt.
Mij helpt het om in zo'n bui een vriendin te bellen en het even kwijt te kunnen. Mijn vriend helpt zover hij kan maar voor hem is het ook erg moeilijk. We zijn hard op weg naar nog betere tijden want ik merk dat hij me steeds beter aanvoelt en ik hem en dat werkt ook goed.
Hoe uit het zich bij jou? En heb je ergens een oorzaak gevonden waardoor je nu VA hebt?
Jah...tips...hmmm....ik denk dat je die misschien het beste uit onze stukjes kan halen en moet kijken wat voor jou het beste werkt.
Mij helpt het om in zo'n bui een vriendin te bellen en het even kwijt te kunnen. Mijn vriend helpt zover hij kan maar voor hem is het ook erg moeilijk. We zijn hard op weg naar nog betere tijden want ik merk dat hij me steeds beter aanvoelt en ik hem en dat werkt ook goed.
Hoe uit het zich bij jou? En heb je ergens een oorzaak gevonden waardoor je nu VA hebt?
zaterdag 14 juli 2007 om 16:51
quote:Hoi Here_Marie
Hoi Lalein!
Jah...tips...hmmm....ik denk dat je die misschien het beste uit onze stukjes kan halen en moet kijken wat voor jou het beste werkt.
Mij helpt het om in zo'n bui een vriendin te bellen en het even kwijt te kunnen. Mijn vriend helpt zover hij kan maar voor hem is het ook erg moeilijk. We zijn hard op weg naar nog betere tijden want ik merk dat hij me steeds beter aanvoelt en ik hem en dat werkt ook goed. Dat is fijn! Bij mij gaat het echt met ups en downs, soms weet ze heel goed dat ik gewoon bevestiging nodig heb en geeft ze die ook, maar andere keren juist ook helemaal niet. Dan duwt ze me juist weg en vindt dat ik haar ruimte moet geven. Ja je kunt je wel voorstellen wat er dan gebeurt...
Hoe uit het zich bij jou? En heb je ergens een oorzaak gevonden waardoor je nu VA hebt?
Ja de oorzaak ligt zeker in mijn vroege jeugd. mijn ouders zijn vrijwel meteen na mijn geboorte gescheiden en door een aantal dingen is het in de primaire hechting fout gegaan. Toch is dit mijn eerste relatie waarbij ik dit zo erg is. Maar ik denk dat dat komt doordat dit ook de eerste keer s dat ik me echt wil binden. ik ben echt toe aan samenwonen, toekomstplannen maken etc. En mijn VL zeker niet. Dat maakt het erger. Maar bij mijn vorige relaties was ik nooit zo erg onzeker ofzo. Ik denk nu dat ik me uit zelfbescherming nooit echt open heb gesteld toen.
het is wel echt heel fijn om met andere mensen erover te praten die hetzelfde hebben! Ik merk toch dat ik bij mijn vriendinnen maar tot op zekere hoogte begrip krijg (snap ik ook wel) en ik voel me ook wel een beetje een zeikerd als ik elke keer weer zoiets heb en overal bedreigingen zie..
Lalein, hoe lang heb je je huidige relatie al? En was er binnen de relatie een aanleiding waarom het ineens begon of erger werd? (als iemand anders dit heeft gehad ben ik daar ook erg benieuwd naar!)
Hoi Lalein!
Jah...tips...hmmm....ik denk dat je die misschien het beste uit onze stukjes kan halen en moet kijken wat voor jou het beste werkt.
Mij helpt het om in zo'n bui een vriendin te bellen en het even kwijt te kunnen. Mijn vriend helpt zover hij kan maar voor hem is het ook erg moeilijk. We zijn hard op weg naar nog betere tijden want ik merk dat hij me steeds beter aanvoelt en ik hem en dat werkt ook goed. Dat is fijn! Bij mij gaat het echt met ups en downs, soms weet ze heel goed dat ik gewoon bevestiging nodig heb en geeft ze die ook, maar andere keren juist ook helemaal niet. Dan duwt ze me juist weg en vindt dat ik haar ruimte moet geven. Ja je kunt je wel voorstellen wat er dan gebeurt...
Hoe uit het zich bij jou? En heb je ergens een oorzaak gevonden waardoor je nu VA hebt?
Ja de oorzaak ligt zeker in mijn vroege jeugd. mijn ouders zijn vrijwel meteen na mijn geboorte gescheiden en door een aantal dingen is het in de primaire hechting fout gegaan. Toch is dit mijn eerste relatie waarbij ik dit zo erg is. Maar ik denk dat dat komt doordat dit ook de eerste keer s dat ik me echt wil binden. ik ben echt toe aan samenwonen, toekomstplannen maken etc. En mijn VL zeker niet. Dat maakt het erger. Maar bij mijn vorige relaties was ik nooit zo erg onzeker ofzo. Ik denk nu dat ik me uit zelfbescherming nooit echt open heb gesteld toen.
het is wel echt heel fijn om met andere mensen erover te praten die hetzelfde hebben! Ik merk toch dat ik bij mijn vriendinnen maar tot op zekere hoogte begrip krijg (snap ik ook wel) en ik voel me ook wel een beetje een zeikerd als ik elke keer weer zoiets heb en overal bedreigingen zie..
Lalein, hoe lang heb je je huidige relatie al? En was er binnen de relatie een aanleiding waarom het ineens begon of erger werd? (als iemand anders dit heeft gehad ben ik daar ook erg benieuwd naar!)
zaterdag 14 juli 2007 om 17:05
quote: here_marie reageerde het is wel echt heel fijn om met andere mensen erover te praten die hetzelfde hebben! Ik merk toch dat ik bij mijn vriendinnen maar tot op zekere hoogte begrip krijg (snap ik ook wel) en ik voel me ook wel een beetje een zeikerd als ik elke keer weer zoiets heb en overal bedreigingen zie..
Lalein, hoe lang heb je je huidige relatie al? En was er binnen de relatie een aanleiding waarom het ineens begon of erger werd? (als iemand anders dit heeft gehad ben ik daar ook erg benieuwd naar!)
als je even terugleest, zie je hoe het bij mij tot uiting is gekomen zeg maar. Heb even geen zin om het hele verhaal weer op te schrijven...is het veel te warm voor hihi
we zijn inmiddels af en aan 6 maanden bij elkaar.
Lalein, hoe lang heb je je huidige relatie al? En was er binnen de relatie een aanleiding waarom het ineens begon of erger werd? (als iemand anders dit heeft gehad ben ik daar ook erg benieuwd naar!)
als je even terugleest, zie je hoe het bij mij tot uiting is gekomen zeg maar. Heb even geen zin om het hele verhaal weer op te schrijven...is het veel te warm voor hihi
we zijn inmiddels af en aan 6 maanden bij elkaar.
zaterdag 14 juli 2007 om 18:19
Hoi!
Oke ik heb het gelezen... Kan me inderdaad heel goed voorstellen dat zo'n breuk een aanleiding is. Toch krijg ik uit je verhalen het gevoel dat jij het allemaal aardig onder controle hebt? Je vriend is ook goud waard! Hoe hij reageert is denk ik wel echt goed.
Tussen mij en mijn partner gaat het iets minder... Dat heeft ook andere redenen dan mijn VL, maar door mijn VL heb ik wel al zo vaak voor discussies en vervelende momenten gezorgd, dat ik nu bijna niet meer durf aan te geven als ik iets niet leuk vind. Dan krijgt Vl meteen een "daar gaaaan we weer!" attitude en weigert ze tegen me te praten.
Daar ga ik het vanavond dus proberen over te hebben....
Herkent iemand dit? Dat je partner zo moe wordt van je onzekerheden en angsten dat hij een soort immuniteit ervoor opbouwt? Waardoor je dus ook niet meer andere dingen die je niet lekker vind lopen in je relatie kan bespreken, omdat het dan weer "gezeik" is?
Oke ik heb het gelezen... Kan me inderdaad heel goed voorstellen dat zo'n breuk een aanleiding is. Toch krijg ik uit je verhalen het gevoel dat jij het allemaal aardig onder controle hebt? Je vriend is ook goud waard! Hoe hij reageert is denk ik wel echt goed.
Tussen mij en mijn partner gaat het iets minder... Dat heeft ook andere redenen dan mijn VL, maar door mijn VL heb ik wel al zo vaak voor discussies en vervelende momenten gezorgd, dat ik nu bijna niet meer durf aan te geven als ik iets niet leuk vind. Dan krijgt Vl meteen een "daar gaaaan we weer!" attitude en weigert ze tegen me te praten.
Daar ga ik het vanavond dus proberen over te hebben....
Herkent iemand dit? Dat je partner zo moe wordt van je onzekerheden en angsten dat hij een soort immuniteit ervoor opbouwt? Waardoor je dus ook niet meer andere dingen die je niet lekker vind lopen in je relatie kan bespreken, omdat het dan weer "gezeik" is?
zaterdag 14 juli 2007 om 18:38
quote:
Hoi!
Oke ik heb het gelezen... Kan me inderdaad heel goed voorstellen dat zo'n breuk een aanleiding is. Toch krijg ik uit je verhalen het gevoel dat jij het allemaal aardig onder controle hebt? Je vriend is ook goud waard! Hoe hij reageert is denk ik wel echt goed.
Tussen mij en mijn partner gaat het iets minder... Dat heeft ook andere redenen dan mijn VL, maar door mijn VL heb ik wel al zo vaak voor discussies en vervelende momenten gezorgd, dat ik nu bijna niet meer durf aan te geven als ik iets niet leuk vind. Dan krijgt Vl meteen een "daar gaaaan we weer!" attitude en weigert ze tegen me te praten.
Daar ga ik het vanavond dus proberen over te hebben....
Herkent iemand dit? Dat je partner zo moe wordt van je onzekerheden en angsten dat hij een soort immuniteit ervoor opbouwt? Waardoor je dus ook niet meer andere dingen die je niet lekker vind lopen in je relatie kan bespreken, omdat het dan weer "gezeik" is?
Ja, dat herken ik wel. Maar zijn immuniteit maakt dat ik sneller kalmeer omdat ik hem op die manier toch niet bereik...zogauw mijn "gezeik" over is, geeft hij mij de bevestiging die ik nodig heb. Tough love, maar het werkt wel hihi
Hoi!
Oke ik heb het gelezen... Kan me inderdaad heel goed voorstellen dat zo'n breuk een aanleiding is. Toch krijg ik uit je verhalen het gevoel dat jij het allemaal aardig onder controle hebt? Je vriend is ook goud waard! Hoe hij reageert is denk ik wel echt goed.
Tussen mij en mijn partner gaat het iets minder... Dat heeft ook andere redenen dan mijn VL, maar door mijn VL heb ik wel al zo vaak voor discussies en vervelende momenten gezorgd, dat ik nu bijna niet meer durf aan te geven als ik iets niet leuk vind. Dan krijgt Vl meteen een "daar gaaaan we weer!" attitude en weigert ze tegen me te praten.
Daar ga ik het vanavond dus proberen over te hebben....
Herkent iemand dit? Dat je partner zo moe wordt van je onzekerheden en angsten dat hij een soort immuniteit ervoor opbouwt? Waardoor je dus ook niet meer andere dingen die je niet lekker vind lopen in je relatie kan bespreken, omdat het dan weer "gezeik" is?
Ja, dat herken ik wel. Maar zijn immuniteit maakt dat ik sneller kalmeer omdat ik hem op die manier toch niet bereik...zogauw mijn "gezeik" over is, geeft hij mij de bevestiging die ik nodig heb. Tough love, maar het werkt wel hihi
maandag 16 juli 2007 om 12:18
Hay hay!!!
Hier is het prima. Ben even weggevlucht bij vriend. We gaan morgenvroeg op vakantie en wil nog even genieten van mijn eigen huisje terwijl hij waarschijnlijk op zijn kop krijgt van zijn moeder omdat hij zijn koffer nog niet gepakt heeft hahaha.
Nog even lekker alleen..., straks zitten we 2 weken lang aan elkaar vast. Heb er zin in, maar wil vandaag nog even mijn eigen ding doen hihi
klinkt gek uit de mond van iemand met va niet?
Hier is het prima. Ben even weggevlucht bij vriend. We gaan morgenvroeg op vakantie en wil nog even genieten van mijn eigen huisje terwijl hij waarschijnlijk op zijn kop krijgt van zijn moeder omdat hij zijn koffer nog niet gepakt heeft hahaha.
Nog even lekker alleen..., straks zitten we 2 weken lang aan elkaar vast. Heb er zin in, maar wil vandaag nog even mijn eigen ding doen hihi
klinkt gek uit de mond van iemand met va niet?
