Relaties
alle pijlers
Hoe hebben jouw ouders elkaar ontmoet?
zondag 29 november 2009 om 19:39
Vandaag was ik bij mijn ouwe vadertje (vrijdag wordt ie 91 ) en hij vertelde voor de zoveelste keer 'het verhaal'. En voor de zoveelste keer smolt ik.
Picture this:
NL, eind jaren 50, verzuiling op het toppunt
.
Hij (W) ,eind 30, weduwnaar, 2 kleine kids. Hervormd, arbeider en woont weer bij zijn ouders in een klein Z. Hollands dorp.
Zij (M) eind 20, alleenstaande moeder. De vader in kwestie bleek al een gezinnetje te hebben. Rooms Katholieke boerendochter, uit huis gezet en na wat omzwervingen toch weer met kind terug in ouderlijk huis in Twents durp.
Maar de schande, de schande. Dus is het het beste dat zij zover mogelijk weg gaat. Ze wordt huishoudster in Z. Holland. Nee, niet in dat ene gezin, zelfs niet in dat dorp.
Maar, de zoon van haar werkgever werkt op een scheepswerf en W is een van zijn collega's.
Op een mooie dag gaat het personeel van die werf een dagje uit en zo ontmoeten W en M elkaar.
Wat een mooie meid!
Zo, dat is nog eens een goeie kerel.
W. houdt aanvankelijk de boot af, want ze is Rooms en dat wordt niks. Tot een andere collega deze wijze woorden spreekt: 'Wat kan het je schelen, al was ze mohammedaans, als je er maar een goed wijf aan hebt'
W geeft zijn collega een briefje voor M mee en ze spreken af. Bij de kerk, in het dorpje waar zij werkt.
Hij wacht bij de kerk, waar blijft ze nou?
Zij wacht bij de kerk, waar blijft hij nou?
Hij geeft de moed op, die komt niet meer en loopt het dorp in om bij vrienden langs te gaan.
Zij geeft de moed op, hij durft het toch niet aan. Ze gaat maar terug naar haar werkhuis.
Halverwege komen ze elkaar tegen. Stond zij bij de RK kerk en hij bij de Hervormde.
Ze krijgen verkering en daar is haar werkgever niet blij mee. Hij had M voor zichzelf bestemd en kan dit niet verkroppen. Hij schrijft haar ouders en maakt W zwart tot op het bot. W komt uit een aso gezin (ze waren straatarm in de crisis) is een vechtersbaas en heeft zelfs zijn 1e vrouw de dood ingejaagd.
M. mag van hem niet meer het huis verlaten en al helemaal W nooit meer zien. Dat pikt ze niet, op een dag stopt er een taxi voor het huis van W's moeder en daar stapt M met haar dochtertje en haar spullen uit.
Ze krijgen geen toestemming om te trouwen van haar ouders (ja dames, toen moest je als vrouw tot je 30e toestemming van je ouders hebben om te trouwen) en vragen dispensatie bij het kantongerecht.
Dat krijgen ze en ze trouwen. Zonder haar familie, dat wel. Het duurt een paar jaar voor haar vader bijdraait, maar ook dat komt goed.
Nu is M 81, W bijna 91. Ze zijn ruim 50 jaar getrouwd.
Picture this:
NL, eind jaren 50, verzuiling op het toppunt
.
Hij (W) ,eind 30, weduwnaar, 2 kleine kids. Hervormd, arbeider en woont weer bij zijn ouders in een klein Z. Hollands dorp.
Zij (M) eind 20, alleenstaande moeder. De vader in kwestie bleek al een gezinnetje te hebben. Rooms Katholieke boerendochter, uit huis gezet en na wat omzwervingen toch weer met kind terug in ouderlijk huis in Twents durp.
Maar de schande, de schande. Dus is het het beste dat zij zover mogelijk weg gaat. Ze wordt huishoudster in Z. Holland. Nee, niet in dat ene gezin, zelfs niet in dat dorp.
Maar, de zoon van haar werkgever werkt op een scheepswerf en W is een van zijn collega's.
Op een mooie dag gaat het personeel van die werf een dagje uit en zo ontmoeten W en M elkaar.
Wat een mooie meid!
Zo, dat is nog eens een goeie kerel.
W. houdt aanvankelijk de boot af, want ze is Rooms en dat wordt niks. Tot een andere collega deze wijze woorden spreekt: 'Wat kan het je schelen, al was ze mohammedaans, als je er maar een goed wijf aan hebt'
W geeft zijn collega een briefje voor M mee en ze spreken af. Bij de kerk, in het dorpje waar zij werkt.
Hij wacht bij de kerk, waar blijft ze nou?
Zij wacht bij de kerk, waar blijft hij nou?
Hij geeft de moed op, die komt niet meer en loopt het dorp in om bij vrienden langs te gaan.
Zij geeft de moed op, hij durft het toch niet aan. Ze gaat maar terug naar haar werkhuis.
Halverwege komen ze elkaar tegen. Stond zij bij de RK kerk en hij bij de Hervormde.
Ze krijgen verkering en daar is haar werkgever niet blij mee. Hij had M voor zichzelf bestemd en kan dit niet verkroppen. Hij schrijft haar ouders en maakt W zwart tot op het bot. W komt uit een aso gezin (ze waren straatarm in de crisis) is een vechtersbaas en heeft zelfs zijn 1e vrouw de dood ingejaagd.
M. mag van hem niet meer het huis verlaten en al helemaal W nooit meer zien. Dat pikt ze niet, op een dag stopt er een taxi voor het huis van W's moeder en daar stapt M met haar dochtertje en haar spullen uit.
Ze krijgen geen toestemming om te trouwen van haar ouders (ja dames, toen moest je als vrouw tot je 30e toestemming van je ouders hebben om te trouwen) en vragen dispensatie bij het kantongerecht.
Dat krijgen ze en ze trouwen. Zonder haar familie, dat wel. Het duurt een paar jaar voor haar vader bijdraait, maar ook dat komt goed.
Nu is M 81, W bijna 91. Ze zijn ruim 50 jaar getrouwd.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 30 november 2009 om 22:28
mijn vader had mijn moeder al een aantal x van een afstandje gezien en vond haar wel leuk. op een dag zit mijn moeder in de bus. de bus is helemaal leeg verder. mijn vader stapt die bus in en gaat brutaal naast mijn moeder zitten. mijn moeder dus helemaal boos dat hij van al die lege plekken de plek naast haar heeft gekozen. nou toen hebben ze een tijdje elkaar leren kennen en toen ging mijn vader haar hand vragen bij mijn opa.
maandag 30 november 2009 om 23:21
Mijn opa en oma hebben elkaar trouwens in de oorlog ontmoet. Hij werkte bij de gemeente en deed dingen voor het verzet. Haar man was doodgeschoten door de duitsers verkeerde tijdstip, foute plek. Maar leg dat de duitsers maar eens uit dus zij moest onderduiken. Met twee kleine kinderen, waaronder een baby van een maand oud.
Mijn opa ging haar vanuit zijn verzetswerk helpen en werd in eerste instantie verliefd op de kinderen. Vijf jaar na de oorlog is mijn vader geboren.
Mijn opa ging haar vanuit zijn verzetswerk helpen en werd in eerste instantie verliefd op de kinderen. Vijf jaar na de oorlog is mijn vader geboren.
maandag 30 november 2009 om 23:31
Mijn vader was al van jongsafaan verliefd op mijn moeder, maar hij was 5 jaar ouder dan zij. Toen zij in de eerste klas van de lagere school zat, zat hij al in de 6e klas van diezelfde school (toen zag hij haar nog niet staan hoor )
Toen mijn moeder 13 en mijn vader 18 was, vroeg hij haar mee te schaatsen. Ze ging mee, meer is er ook niet gebeurd want ze was nog maar 13. Mijn moeder was erg voorlijk en op haar 15e kreeg ze wel wat met mijn vader (toen al 20 dus), maar dat ging na een tijdje ook weer over, want zij was nog erg jong en flierefluiterig.
Maar mijn vader bleef 'op haar wachten' zegt hij altijd. Hij heeft ook nooit een andere vriendin gehad of er maar naar getaald, al die tijd bleef hij verliefd op haar.
Toen ze 17 was en haar eerste baantje in de stad kreeg, stelde hij haar voor dat ze wel met hem mee mocht rijden, hij werkte ook in de stad. In die tijd was dat een autorit van een uur. Het was altijd heel gezellig in de auto, mijn moeder zei dat ze zich zo ontzettend op haar gemak voelde bij hem.
Op een dag legde hij tijdens het rijden een hand op haar been en daarna was het weer aan, haha.
Mijn ouders zijn nu 31 jaar getrouwd en al 34 jaar samen en nog altijd erg gelukkig.
Toen mijn moeder 13 en mijn vader 18 was, vroeg hij haar mee te schaatsen. Ze ging mee, meer is er ook niet gebeurd want ze was nog maar 13. Mijn moeder was erg voorlijk en op haar 15e kreeg ze wel wat met mijn vader (toen al 20 dus), maar dat ging na een tijdje ook weer over, want zij was nog erg jong en flierefluiterig.
Maar mijn vader bleef 'op haar wachten' zegt hij altijd. Hij heeft ook nooit een andere vriendin gehad of er maar naar getaald, al die tijd bleef hij verliefd op haar.
Toen ze 17 was en haar eerste baantje in de stad kreeg, stelde hij haar voor dat ze wel met hem mee mocht rijden, hij werkte ook in de stad. In die tijd was dat een autorit van een uur. Het was altijd heel gezellig in de auto, mijn moeder zei dat ze zich zo ontzettend op haar gemak voelde bij hem.
Op een dag legde hij tijdens het rijden een hand op haar been en daarna was het weer aan, haha.
Mijn ouders zijn nu 31 jaar getrouwd en al 34 jaar samen en nog altijd erg gelukkig.
Whatever, I do what I want
