Relaties
alle pijlers
Hoogbegaafde vriend
woensdag 4 juni 2008 om 02:07
Ik weet het, ik post dit topic een beetje laat.....m'n meidenavond is weer eens uitgelopen. Dit topic is naar aanleiding van een gespreksonderwerp wat daarin naar voren kwam.
Een van mijn vriendinnen heeft namelijk een succesvolle date achter de rug met een man, met als bijzonder detail dat hij hoogbegaafd is. Dit gaf hij niet alleen toe, maar dit bleek ook uit zijn gedrag (volgens haar dan, als psychologiestudente).
Na afloop was ze toch wel onder de indruk van zijn kennis van de meest uiteenlopende onderwerpen, en de manier waarop hij het wist te brengen. Dat alles zonder dat de focus teveel op hem kwam te liggen, zij kwam ook ruim aan bod.
Ze gaf toe er toch wel een beetje onzeker door te zijn geworden na afloop, bang als ze was dat ze zich op een gegeven moment niet meer met hem kon meten. Natuurlijk hebben we haar daarna gerustgesteld door te zeggen dat ze gewoon moet genieten en gewoon alles op haar af moet laten komen (hij dient haar immers te waarderen voor haar werkelijke ik en niet een gefabriceerde persoonlijkheid).
Maar het bleef toch wel even in mijn hoofd zitten. Een hoogbegaafde man, dat heb ik (voor zover ik weet) nog niet meegemaakt. Persoonlijk maakt het me niet zoveel uit als een man veel slimmer is dan ik - ik heb zelf een gedegen educatieve achtergrond - ; afhankelijk van zijn interessegebieden kan ik dan ook nog eens wat van hem leren.
BTW: Mijn vriendje is niet hoogbegaafd maar ongeveer even slim als ik. Met naast kennis vele andere pluspunten....maar nu dwaal ik af.
Hebben jullie ervaringen met hoogbegaafde mannen/jongens? Post het hier!
Een van mijn vriendinnen heeft namelijk een succesvolle date achter de rug met een man, met als bijzonder detail dat hij hoogbegaafd is. Dit gaf hij niet alleen toe, maar dit bleek ook uit zijn gedrag (volgens haar dan, als psychologiestudente).
Na afloop was ze toch wel onder de indruk van zijn kennis van de meest uiteenlopende onderwerpen, en de manier waarop hij het wist te brengen. Dat alles zonder dat de focus teveel op hem kwam te liggen, zij kwam ook ruim aan bod.
Ze gaf toe er toch wel een beetje onzeker door te zijn geworden na afloop, bang als ze was dat ze zich op een gegeven moment niet meer met hem kon meten. Natuurlijk hebben we haar daarna gerustgesteld door te zeggen dat ze gewoon moet genieten en gewoon alles op haar af moet laten komen (hij dient haar immers te waarderen voor haar werkelijke ik en niet een gefabriceerde persoonlijkheid).
Maar het bleef toch wel even in mijn hoofd zitten. Een hoogbegaafde man, dat heb ik (voor zover ik weet) nog niet meegemaakt. Persoonlijk maakt het me niet zoveel uit als een man veel slimmer is dan ik - ik heb zelf een gedegen educatieve achtergrond - ; afhankelijk van zijn interessegebieden kan ik dan ook nog eens wat van hem leren.
BTW: Mijn vriendje is niet hoogbegaafd maar ongeveer even slim als ik. Met naast kennis vele andere pluspunten....maar nu dwaal ik af.
Hebben jullie ervaringen met hoogbegaafde mannen/jongens? Post het hier!
woensdag 4 juni 2008 om 19:47
quote:qwertu schreef op 04 juni 2008 @ 18:06:
[...]
Oh gruwel, Korenwolf!
En dan ook nog zelf je eigen eten moeten betalen en als klap op de vuurpijl... nou ja, alleen maar een heel kort lontje vinden dus, in plaats van een vuurpijl. Hahaha, wie nú nog zin heeft om te daten...
(En nee, ik haal de pik niet voor niets weer van stal. Je richten op het formaat penis van een man en op basis daarvan besluiten of hij wel of geen relatiemateriaal is, vind ik net zo kortzichtig als je blindstaren op een "bijzonderheid" als bovenmatige intelligentie.)
Nee dat heb ik juist weer niet; ik vind het prettig als mijn vriend gewoon erg makkelijk en open is to van anderen. Dat hij inderdaad vriendelijk tegen degene die de drankjes komt brengen en er misschien een grap tegenaan gooit. Maar daarnaast moet ik dus ook een boeiend gesprek kunnen hebben met hem. Nou praat ik voor twee en als het niet boeiend is, maak ik het wel boeiend, dat scheelt
Nee ik vind dat sociale juist heel erg belangrijk, vind het soms genant om te zien hoe sommige mensen de ober of de caissiere behandelen alsof ze niet de moeite waard zijn om tegen te praten. Zie ik vaak gebeuren bij studenten, sommigen voelen zich zo enorm verheven boven het "gepeupel". Plaatsvervangende schaamte. Mijn vriend is een man die met zijn handen werkt, en gemiddeld intelligent is. Zitten op 1 lijn mbt de dingen die we willen in het leven en kunnen over alles praten. Hij is easy going en ik kan overal met hem komen. Hij werkt hard voor zijn centen en denkt soms dat mensen " op kantoor" er de kantjes van af lopen, haha. Dat is soms weleens lastig, om uit te leggen waar ik mee bezig ben. Als ik dan zeg dat ik de hele dag koffie leut dan is dat ook weer duidelijk.
[...]
Oh gruwel, Korenwolf!
En dan ook nog zelf je eigen eten moeten betalen en als klap op de vuurpijl... nou ja, alleen maar een heel kort lontje vinden dus, in plaats van een vuurpijl. Hahaha, wie nú nog zin heeft om te daten...
(En nee, ik haal de pik niet voor niets weer van stal. Je richten op het formaat penis van een man en op basis daarvan besluiten of hij wel of geen relatiemateriaal is, vind ik net zo kortzichtig als je blindstaren op een "bijzonderheid" als bovenmatige intelligentie.)
Nee dat heb ik juist weer niet; ik vind het prettig als mijn vriend gewoon erg makkelijk en open is to van anderen. Dat hij inderdaad vriendelijk tegen degene die de drankjes komt brengen en er misschien een grap tegenaan gooit. Maar daarnaast moet ik dus ook een boeiend gesprek kunnen hebben met hem. Nou praat ik voor twee en als het niet boeiend is, maak ik het wel boeiend, dat scheelt
Nee ik vind dat sociale juist heel erg belangrijk, vind het soms genant om te zien hoe sommige mensen de ober of de caissiere behandelen alsof ze niet de moeite waard zijn om tegen te praten. Zie ik vaak gebeuren bij studenten, sommigen voelen zich zo enorm verheven boven het "gepeupel". Plaatsvervangende schaamte. Mijn vriend is een man die met zijn handen werkt, en gemiddeld intelligent is. Zitten op 1 lijn mbt de dingen die we willen in het leven en kunnen over alles praten. Hij is easy going en ik kan overal met hem komen. Hij werkt hard voor zijn centen en denkt soms dat mensen " op kantoor" er de kantjes van af lopen, haha. Dat is soms weleens lastig, om uit te leggen waar ik mee bezig ben. Als ik dan zeg dat ik de hele dag koffie leut dan is dat ook weer duidelijk.
woensdag 4 juni 2008 om 19:52
quote:dippy schreef op 04 juni 2008 @ 18:21:
Mijn vriendje vertelde me laatst (maar niet op de eerste date!) dat hij omstreeks zijn 11e een IQ van 142 had. Hij is inderdaad intelligent maar naar mijn mening ook weer niet overmatig; ik kan hem prima volgen als hij praat en ik heb niet het idee dat het erg ongelijk is tussen ons (btw, ik scoor ergens tussen 120 en 130).
Maar 1) vindt hij zelf IQ niet superbelangrijk of allesbepalend aan een persoon
[het gaat er ook om wat je er mee doet mijns inziens]
en 2) hij heeft zoveel alcohol geconsumeerd in zijn leven dat er inmiddels behoorlijk wat punten vanaf zijn, lol.
Ik zou nooit op hem vallen vanwege zijn iq, maar voor zijn leuke persoonlijkheid. En idem dito.Ik heb werkelijk geen flauw idee hoe hoog/laag mijn iq is. Hoe weten jullie dat eigenlijk? Je moet je dan laten testen, maar daarvan zie ik het nut niet van in. Mi doet je dat alleen als je tegen problemen aanloopt, als je iq je belemmert in je dagelijkse leven. Maar ook dan vraag ik mij af, op welke gronden zou je je laten testen? Ik weet wel wat ik waard ben en merk aan reacties/gesprekken met anderen dat ik daar realistisch in ben. Kan ermee uit de voeten, met die hersentjes van mij. Ik doe het er aardig op, kan er mijn inkomen mee verdienen en er een leuk sociaal leven op nahouden. Ben best tevreden.
Mijn vriendje vertelde me laatst (maar niet op de eerste date!) dat hij omstreeks zijn 11e een IQ van 142 had. Hij is inderdaad intelligent maar naar mijn mening ook weer niet overmatig; ik kan hem prima volgen als hij praat en ik heb niet het idee dat het erg ongelijk is tussen ons (btw, ik scoor ergens tussen 120 en 130).
Maar 1) vindt hij zelf IQ niet superbelangrijk of allesbepalend aan een persoon
[het gaat er ook om wat je er mee doet mijns inziens]
en 2) hij heeft zoveel alcohol geconsumeerd in zijn leven dat er inmiddels behoorlijk wat punten vanaf zijn, lol.
Ik zou nooit op hem vallen vanwege zijn iq, maar voor zijn leuke persoonlijkheid. En idem dito.Ik heb werkelijk geen flauw idee hoe hoog/laag mijn iq is. Hoe weten jullie dat eigenlijk? Je moet je dan laten testen, maar daarvan zie ik het nut niet van in. Mi doet je dat alleen als je tegen problemen aanloopt, als je iq je belemmert in je dagelijkse leven. Maar ook dan vraag ik mij af, op welke gronden zou je je laten testen? Ik weet wel wat ik waard ben en merk aan reacties/gesprekken met anderen dat ik daar realistisch in ben. Kan ermee uit de voeten, met die hersentjes van mij. Ik doe het er aardig op, kan er mijn inkomen mee verdienen en er een leuk sociaal leven op nahouden. Ben best tevreden.
woensdag 4 juni 2008 om 19:54
quote:qwertu schreef op 04 juni 2008 @ 19:50:
Een beetje smalltalk is de olie van de maatschappij, maar er zijn mensen die hun hele levensverhaal (of ziektegeschiedenis ) ophangen aan een ober, taxichauffeur of barman. En dat gaat met nét een stapje te ver, zeg maar.
Oww, kijk dat begreep ik dan weer niet. Pff spare me, hoor de godsganse dag al ziektegeschiedenissen aan van anderen. In de kroeg wil ik zuipen en lachen en eea gaat prima samen met vriend.
Ik zat regelmatig bij de bushalte naast iemand die dan tegen me aan begon te lullen, maar vervolgens niet meer van ophouden wist. En dan uit beleefdheid maar reageren, ook spijt van achteraf.
Een beetje smalltalk is de olie van de maatschappij, maar er zijn mensen die hun hele levensverhaal (of ziektegeschiedenis ) ophangen aan een ober, taxichauffeur of barman. En dat gaat met nét een stapje te ver, zeg maar.
Oww, kijk dat begreep ik dan weer niet. Pff spare me, hoor de godsganse dag al ziektegeschiedenissen aan van anderen. In de kroeg wil ik zuipen en lachen en eea gaat prima samen met vriend.
Ik zat regelmatig bij de bushalte naast iemand die dan tegen me aan begon te lullen, maar vervolgens niet meer van ophouden wist. En dan uit beleefdheid maar reageren, ook spijt van achteraf.
woensdag 4 juni 2008 om 20:50
quote:Julus schreef op 04 juni 2008 @ 19:52:
Ik heb werkelijk geen flauw idee hoe hoog/laag mijn iq is. Hoe weten jullie dat eigenlijk? Je moet je dan laten testen, maar daarvan zie ik het nut niet van in.
Normaal zie ik daar het niet ook niet van in, hoor.
quote:Mi doet je dat alleen als je tegen problemen aanloopt, als je iq je belemmert in je dagelijkse leven. Maar ook dan vraag ik mij af, op welke gronden zou je je laten testen?
Ik geloof dat het IQ alleen belemmert als je benedengemiddeld begaafd bent of lager. En dat het je dan moeite kost om dingen te begrijpen. Mijn IQ werd getest omdat ik een autismespectrumstoornis had, niet omdat mijn IQ zelf bij mij een handicap veroorzaakte. In overige situaties zie ik het belang van testen niet, als je gewoon verder verstandelijk (en sociaal) goed functioneert.
quote:Ik weet wel wat ik waard ben en merk aan reacties/gesprekken met anderen dat ik daar realistisch in ben. Kan ermee uit de voeten, met die hersentjes van mij. Ik doe het er aardig op, kan er mijn inkomen mee verdienen en er een leuk sociaal leven op nahouden. Ben best tevreden.
Ik heb werkelijk geen flauw idee hoe hoog/laag mijn iq is. Hoe weten jullie dat eigenlijk? Je moet je dan laten testen, maar daarvan zie ik het nut niet van in.
Normaal zie ik daar het niet ook niet van in, hoor.
quote:Mi doet je dat alleen als je tegen problemen aanloopt, als je iq je belemmert in je dagelijkse leven. Maar ook dan vraag ik mij af, op welke gronden zou je je laten testen?
Ik geloof dat het IQ alleen belemmert als je benedengemiddeld begaafd bent of lager. En dat het je dan moeite kost om dingen te begrijpen. Mijn IQ werd getest omdat ik een autismespectrumstoornis had, niet omdat mijn IQ zelf bij mij een handicap veroorzaakte. In overige situaties zie ik het belang van testen niet, als je gewoon verder verstandelijk (en sociaal) goed functioneert.
quote:Ik weet wel wat ik waard ben en merk aan reacties/gesprekken met anderen dat ik daar realistisch in ben. Kan ermee uit de voeten, met die hersentjes van mij. Ik doe het er aardig op, kan er mijn inkomen mee verdienen en er een leuk sociaal leven op nahouden. Ben best tevreden.
World of Warcraft: Legion
woensdag 4 juni 2008 om 20:53
quote:Julus schreef op 04 juni 2008 @ 19:54:
Ik zat regelmatig bij de bushalte naast iemand die dan tegen me aan begon te lullen, maar vervolgens niet meer van ophouden wist. En dan uit beleefdheid maar reageren, ook spijt van achteraf.Je zou een krant of een tijdschrift kunnen pakken. Hopelijk begrijpt de ander dat je wilt lezen, en stopt hij met alsmaar kletsen. Als hij dat nog niet begrijpt word ik verbaal: "Sorry, als je/u niet erg vindt, wil ik even deze krant of dit tijdschrift doorbladeren." Misschien ben ik dan wat te direct, ik weet niet.
Ik zat regelmatig bij de bushalte naast iemand die dan tegen me aan begon te lullen, maar vervolgens niet meer van ophouden wist. En dan uit beleefdheid maar reageren, ook spijt van achteraf.Je zou een krant of een tijdschrift kunnen pakken. Hopelijk begrijpt de ander dat je wilt lezen, en stopt hij met alsmaar kletsen. Als hij dat nog niet begrijpt word ik verbaal: "Sorry, als je/u niet erg vindt, wil ik even deze krant of dit tijdschrift doorbladeren." Misschien ben ik dan wat te direct, ik weet niet.
World of Warcraft: Legion
woensdag 4 juni 2008 om 20:58
quote:Ik heb werkelijk geen flauw idee hoe hoog/laag mijn iq is. Hoe weten jullie dat eigenlijk?
IQ-testen zitten gewoon bij psychologische onderzoeken in tegenwoordig. Mijn vriend is getest i.v.m. andere problemen, waaruit ook zijn autisme bleek. Ikzelf ben o.a. IQ-getest toen ik in groep acht zat, om een betere studiekeuze te kunnen maken. Veel van mijn kennissen binnen Mensa hebben zich laten testen toen zij via via bij Mensalen terecht kwamen en zich daar erg in herkenden. En anderen ook tijdens psychologisch onderzoek, waaruit bleek dat het "gewoon maar" hoogbegaafdheid was. Of zelfs bij een screening voor een baan/tijdens de opleiding.
Er zijn genoeg redenen te verzinnen om het te laten testen.
IQ-testen zitten gewoon bij psychologische onderzoeken in tegenwoordig. Mijn vriend is getest i.v.m. andere problemen, waaruit ook zijn autisme bleek. Ikzelf ben o.a. IQ-getest toen ik in groep acht zat, om een betere studiekeuze te kunnen maken. Veel van mijn kennissen binnen Mensa hebben zich laten testen toen zij via via bij Mensalen terecht kwamen en zich daar erg in herkenden. En anderen ook tijdens psychologisch onderzoek, waaruit bleek dat het "gewoon maar" hoogbegaafdheid was. Of zelfs bij een screening voor een baan/tijdens de opleiding.
Er zijn genoeg redenen te verzinnen om het te laten testen.
woensdag 4 juni 2008 om 21:23
Een hoog I.Q. moet voor de drager uiteindelijk omzetbaar kunnen zijn in alle aspecten van de samenleving waarin ie leeft vind ik.
Iemand met een gemiddeld I.Q. gaat naar de Mavo, iemand met een goed I.Q. gaat naar Havo, iemand met een hoog I.Q. naar het Gymnasium en iemand met een buitengewoon I.Q. doet wat ie zelf wil.
En dat geldt later ook voor de keuze om naar een universiteit te gaan of niet.
Een hoog I.Q. blijft variabel (niet erfelijk, bewijs voor erfelijkheid bestaat niet) en multi inzetbaar.
Je kunt met een hoog I.Q. bij een grote groep mensen haat creëren maar ook harmonie.
Maar de meesten (dommen) met een hoog I.Q. gaan echter de eenzijdige kant op.
Zij leren héél veel over héél weinig in 15 jaar studie (stukje supertechnologie of zo) en doen hier niemand behalve hun werkgever (en de overige topmanagers in het bedrijf) een plezier mee...
Volgens mij valt de persoon waar de T.O. het over heeft hier ook onder...
Wie schept er nu op over een hoog I.Q.?
Domme man.
Hij bereikt er helemaal niets mee.
"Het per ongeluk verklappen", "je laten uithoren" of "het laten raden door je date" is ook het zelfde als "opscheppen"!
Iemand met een hoog I.Q. én die weet hoe hij hier mee om moet gaat laat dit bovenstaande echt niet gebeuren en al zeker niet op de eerste avond...
Een beetje een sukkel dus.
Iemand met een gemiddeld I.Q. gaat naar de Mavo, iemand met een goed I.Q. gaat naar Havo, iemand met een hoog I.Q. naar het Gymnasium en iemand met een buitengewoon I.Q. doet wat ie zelf wil.
En dat geldt later ook voor de keuze om naar een universiteit te gaan of niet.
Een hoog I.Q. blijft variabel (niet erfelijk, bewijs voor erfelijkheid bestaat niet) en multi inzetbaar.
Je kunt met een hoog I.Q. bij een grote groep mensen haat creëren maar ook harmonie.
Maar de meesten (dommen) met een hoog I.Q. gaan echter de eenzijdige kant op.
Zij leren héél veel over héél weinig in 15 jaar studie (stukje supertechnologie of zo) en doen hier niemand behalve hun werkgever (en de overige topmanagers in het bedrijf) een plezier mee...
Volgens mij valt de persoon waar de T.O. het over heeft hier ook onder...
Wie schept er nu op over een hoog I.Q.?
Domme man.
Hij bereikt er helemaal niets mee.
"Het per ongeluk verklappen", "je laten uithoren" of "het laten raden door je date" is ook het zelfde als "opscheppen"!
Iemand met een hoog I.Q. én die weet hoe hij hier mee om moet gaat laat dit bovenstaande echt niet gebeuren en al zeker niet op de eerste avond...
Een beetje een sukkel dus.
woensdag 4 juni 2008 om 22:15
quote:astrada01 schreef op 04 juni 2008 @ 21:23:
Een hoog I.Q. moet voor de drager uiteindelijk omzetbaar kunnen zijn in alle aspecten van de samenleving waarin ie leeft vind ik.
Iemand met een gemiddeld I.Q. gaat naar de Mavo, iemand met een goed I.Q. gaat naar Havo, iemand met een hoog I.Q. naar het Gymnasium en iemand met een buitengewoon I.Q. doet wat ie zelf wil.
En dat geldt later ook voor de keuze om naar een universiteit te gaan of niet.
Wat bedoel je met je eis dat iemand met een hoog IQ dat moet kunnen omzetten in de samenleving waarin hij/zij leeft?
Het is een beetje te simpel om te stellen dat iemand met een bovengemiddeld IQ dus naar het VWO gaat. Voor mij was het heel erg lastig om sociaal aansluiting te vinden met de kinderen in mijn klas, maar ik wilde dit wel erg graag. Omdat ik erg gepest werd met mijn schoolprestaties legde ik de link dat het makkelijker zou zijn als ik niet op mijn eigen niveau zou presteren, maar op het niveau van de groep.
Dat heeft me vriendjes en vriendinnetjes opgeleverd, èn een haast onneembare drempel (nu nog) om mijn volledige potentieel te benutten en me daar senang bij te voelen.
quote:Volgens mij valt de persoon waar de T.O. het over heeft hier ook onder...
Wie schept er nu op over een hoog I.Q.?
Domme man.
Hij bereikt er helemaal niets mee.
"Het per ongeluk verklappen", "je laten uithoren" of "het laten raden door je date" is ook het zelfde als "opscheppen"!
Iemand met een hoog I.Q. én die weet hoe hij hier mee om moet gaat laat dit bovenstaande echt niet gebeuren en al zeker niet op de eerste avond...
Een beetje een sukkel dus.
Wat een vileine reactie, en wat een snel oordeel over iemand die je zelf nog geen seconde hebt meegemaakt.
Ik vraag me af of je het in jouw ogen ooit 'goed' zult kunnen doen als je een bovengemiddeld IQ hebt. Vindt je het iets om je voor te generen? Zou iemand het ten alle tijden moeten verzwijgen?
Opscheppen wordt het m.i. op het moment dat je denkt dat iets je beter maakt dan iemand anders of een groep anderen. Niet als je een feit op tafel legt.
Een hoog I.Q. moet voor de drager uiteindelijk omzetbaar kunnen zijn in alle aspecten van de samenleving waarin ie leeft vind ik.
Iemand met een gemiddeld I.Q. gaat naar de Mavo, iemand met een goed I.Q. gaat naar Havo, iemand met een hoog I.Q. naar het Gymnasium en iemand met een buitengewoon I.Q. doet wat ie zelf wil.
En dat geldt later ook voor de keuze om naar een universiteit te gaan of niet.
Wat bedoel je met je eis dat iemand met een hoog IQ dat moet kunnen omzetten in de samenleving waarin hij/zij leeft?
Het is een beetje te simpel om te stellen dat iemand met een bovengemiddeld IQ dus naar het VWO gaat. Voor mij was het heel erg lastig om sociaal aansluiting te vinden met de kinderen in mijn klas, maar ik wilde dit wel erg graag. Omdat ik erg gepest werd met mijn schoolprestaties legde ik de link dat het makkelijker zou zijn als ik niet op mijn eigen niveau zou presteren, maar op het niveau van de groep.
Dat heeft me vriendjes en vriendinnetjes opgeleverd, èn een haast onneembare drempel (nu nog) om mijn volledige potentieel te benutten en me daar senang bij te voelen.
quote:Volgens mij valt de persoon waar de T.O. het over heeft hier ook onder...
Wie schept er nu op over een hoog I.Q.?
Domme man.
Hij bereikt er helemaal niets mee.
"Het per ongeluk verklappen", "je laten uithoren" of "het laten raden door je date" is ook het zelfde als "opscheppen"!
Iemand met een hoog I.Q. én die weet hoe hij hier mee om moet gaat laat dit bovenstaande echt niet gebeuren en al zeker niet op de eerste avond...
Een beetje een sukkel dus.
Wat een vileine reactie, en wat een snel oordeel over iemand die je zelf nog geen seconde hebt meegemaakt.
Ik vraag me af of je het in jouw ogen ooit 'goed' zult kunnen doen als je een bovengemiddeld IQ hebt. Vindt je het iets om je voor te generen? Zou iemand het ten alle tijden moeten verzwijgen?
Opscheppen wordt het m.i. op het moment dat je denkt dat iets je beter maakt dan iemand anders of een groep anderen. Niet als je een feit op tafel legt.
woensdag 4 juni 2008 om 22:16
IQ niet erfelijk? Waar haal je dat nou weer vandaan? Ik weet dat Google niet de meest wetenschappelijke bron is, maar type eens in: erfelijkheid IQ. IQ is voor 40 tot 80% erfelijk, is uit vele studies gebleken.
Verder vind ik "een hoog IQ hebben" iets heel anders dan "nooit stomme dingen doen". Het is ook niet hetzelfde als je in alle situaties sociaal wenselijk gedragen.
Verder vind ik "een hoog IQ hebben" iets heel anders dan "nooit stomme dingen doen". Het is ook niet hetzelfde als je in alle situaties sociaal wenselijk gedragen.
-
woensdag 4 juni 2008 om 22:32
quote:korenwolf schreef op 04 juni 2008 @ 17:40:
[...]
Als je niet hoogbegaafd bent, betekent dat niet meteen dat je zwakbegaafd bent. Als je niet sociaal vaardig bent, betekent dat niet meteen dat je een sociale kneus bent, of een kluizenaar moet worden. Er zijn nog wel gradaties.
Eens met Korenwolf. Sociale kluizenaars - bijvoorbeeld - bestaan ook, al vinden ze het prettig om veel alleen te zijn.
[...]
Als je niet hoogbegaafd bent, betekent dat niet meteen dat je zwakbegaafd bent. Als je niet sociaal vaardig bent, betekent dat niet meteen dat je een sociale kneus bent, of een kluizenaar moet worden. Er zijn nog wel gradaties.
Eens met Korenwolf. Sociale kluizenaars - bijvoorbeeld - bestaan ook, al vinden ze het prettig om veel alleen te zijn.
woensdag 4 juni 2008 om 23:50
quote:sprankelend schreef op 04 juni 2008 @ 22:15:
[...]
Wat bedoel je met je eis dat iemand met een hoog IQ dat moet kunnen omzetten in de samenleving waarin hij/zij leeft?
Het is een beetje te simpel om te stellen dat iemand met een bovengemiddeld IQ dus naar het VWO gaat. Voor mij was het heel erg lastig om sociaal aansluiting te vinden met de kinderen in mijn klas, maar ik wilde dit wel erg graag. Omdat ik erg gepest werd met mijn schoolprestaties legde ik de link dat het makkelijker zou zijn als ik niet op mijn eigen niveau zou presteren, maar op het niveau van de groep.
Dat heeft me vriendjes en vriendinnetjes opgeleverd, èn een haast onneembare drempel (nu nog) om mijn volledige potentieel te benutten en me daar senang bij te voelen.
[...]
Wat een vileine reactie, en wat een snel oordeel over iemand die je zelf nog geen seconde hebt meegemaakt.
Ik vraag me af of je het in jouw ogen ooit 'goed' zult kunnen doen als je een bovengemiddeld IQ hebt. Vindt je het iets om je voor te generen? Zou iemand het ten alle tijden moeten verzwijgen?
Opscheppen wordt het m.i. op het moment dat je denkt dat iets je beter maakt dan iemand anders of een groep anderen. Niet als je een feit op tafel legt.
Mensen met een hoog I.Q. voelen dat ze wat extra's meedragen in dit leven en dit extraatje op de één of andere manier ook kunnen en ook moeten benutten in het algemeen belang, een soort van wereldverbeteraar-in-de-knop gevoel.
Het is een eis die bijna alle hoogbegaafden zichzelf vroeg of laat zullen gaan opleggen.
Als je een hoogbegaafde hierover aanspreekt (die dit nog niet in de praktijk heeft laten zien) dan krijgt hij/zij een kleur en weet precies wat je bedoelt.
Dat een hoogbegaafde allereerst, maar tevens tegelijkertijd, een weg in zijn eigen leven moet gaan zoeken staat vast.
Hopelijk vind je die weg snel of heb je hem al gevonden sprankelend...
Een oordeel is makkelijk te geven.
Maar toch zou die persoon waar T.O. het over heeft er zeker van kunnen leren...
Iemand moet hem het toch vertellen dat ie een sukkel is om een "gesprekskiller" op tafel te gooien al tijdens de eerste date?
Een hoog I.Q. moet je mee leren omgaan.
Eerst zelf, wat wel 25-40 jaar kan gaan duren...het is vrij lastig.
(hoe moet je nu in godsnaam de wereldverbeteraar uit gaan hangen en sociale contacten maken?)
Maar nog eerder t.o.v. de ander...
En dat is vrij simpel.
Niemand kan iets met het feit dat je vertelt dat je een hoog I.Q. hebt, mensen worden er alleen maar argwanend en onzeker door...
De buitenwereld ziet deze "toegevoegde" waarde als iets wat de hoogbegaafde zeker moet benutten in zijn leven... en zo is het ook.
Met het gegeven dat er iemand psychologie gestudeerd heeft kan ook niemand iets.
Je kunt er een inkomen uithalen.
Maar wetenschappelijk gezien, op het sociale vlak en in de privésfeer heeft geen gunstig effect. Integendeel.
De families van psychologen zijn over het algemeen ongelukkiger dan de families waar geen psychologen in voor komen.
Het hoge I.Q. heeft dus ongemakken die je alleen moet oplossen (en ook kan) maar ook voordelen waar je alleen mee moet zien te dealen....
[...]
Wat bedoel je met je eis dat iemand met een hoog IQ dat moet kunnen omzetten in de samenleving waarin hij/zij leeft?
Het is een beetje te simpel om te stellen dat iemand met een bovengemiddeld IQ dus naar het VWO gaat. Voor mij was het heel erg lastig om sociaal aansluiting te vinden met de kinderen in mijn klas, maar ik wilde dit wel erg graag. Omdat ik erg gepest werd met mijn schoolprestaties legde ik de link dat het makkelijker zou zijn als ik niet op mijn eigen niveau zou presteren, maar op het niveau van de groep.
Dat heeft me vriendjes en vriendinnetjes opgeleverd, èn een haast onneembare drempel (nu nog) om mijn volledige potentieel te benutten en me daar senang bij te voelen.
[...]
Wat een vileine reactie, en wat een snel oordeel over iemand die je zelf nog geen seconde hebt meegemaakt.
Ik vraag me af of je het in jouw ogen ooit 'goed' zult kunnen doen als je een bovengemiddeld IQ hebt. Vindt je het iets om je voor te generen? Zou iemand het ten alle tijden moeten verzwijgen?
Opscheppen wordt het m.i. op het moment dat je denkt dat iets je beter maakt dan iemand anders of een groep anderen. Niet als je een feit op tafel legt.
Mensen met een hoog I.Q. voelen dat ze wat extra's meedragen in dit leven en dit extraatje op de één of andere manier ook kunnen en ook moeten benutten in het algemeen belang, een soort van wereldverbeteraar-in-de-knop gevoel.
Het is een eis die bijna alle hoogbegaafden zichzelf vroeg of laat zullen gaan opleggen.
Als je een hoogbegaafde hierover aanspreekt (die dit nog niet in de praktijk heeft laten zien) dan krijgt hij/zij een kleur en weet precies wat je bedoelt.
Dat een hoogbegaafde allereerst, maar tevens tegelijkertijd, een weg in zijn eigen leven moet gaan zoeken staat vast.
Hopelijk vind je die weg snel of heb je hem al gevonden sprankelend...
Een oordeel is makkelijk te geven.
Maar toch zou die persoon waar T.O. het over heeft er zeker van kunnen leren...
Iemand moet hem het toch vertellen dat ie een sukkel is om een "gesprekskiller" op tafel te gooien al tijdens de eerste date?
Een hoog I.Q. moet je mee leren omgaan.
Eerst zelf, wat wel 25-40 jaar kan gaan duren...het is vrij lastig.
(hoe moet je nu in godsnaam de wereldverbeteraar uit gaan hangen en sociale contacten maken?)
Maar nog eerder t.o.v. de ander...
En dat is vrij simpel.
Niemand kan iets met het feit dat je vertelt dat je een hoog I.Q. hebt, mensen worden er alleen maar argwanend en onzeker door...
De buitenwereld ziet deze "toegevoegde" waarde als iets wat de hoogbegaafde zeker moet benutten in zijn leven... en zo is het ook.
Met het gegeven dat er iemand psychologie gestudeerd heeft kan ook niemand iets.
Je kunt er een inkomen uithalen.
Maar wetenschappelijk gezien, op het sociale vlak en in de privésfeer heeft geen gunstig effect. Integendeel.
De families van psychologen zijn over het algemeen ongelukkiger dan de families waar geen psychologen in voor komen.
Het hoge I.Q. heeft dus ongemakken die je alleen moet oplossen (en ook kan) maar ook voordelen waar je alleen mee moet zien te dealen....
