Relaties
alle pijlers
Ik ben bang
vrijdag 23 september 2022 00:57
Na jaren ge-jojo is het nu eindelijk zo ver.
Wij gaan scheiden. En dat is echt beter, mijn man houdt niet van mij.
Maar kan ik dit wel? Wat nu? Ik ben zó bang. We zijn zo lang samen geweest, ik ben nooit alleen geweest. Ik heb geen échte vrienden, geen hechte familiebanden. Ik sta er alleen voor met de kinderen. Hoe ga ik er mee om de kinderen de helft van de tijd te missen? Of zet ik niet in op co-ouderschap maar moet ik proberen dat ze enkel om het weekend naar papa gaan? Waar ga ik wonen? Hoe ga ik dat allemaal betalen? Hoe ga ik de avonden alleen doorkomen? Tegen wie vertel ik nu wat allemaal heb meegemaakt? Ik weet het allemaal niet meer en ben bang. Maar ik blijf al jaren bij hem, door deze angst, omdat ik bang ben alleen te zijn. Dat kan toch ook niet voor altijd zo doorgaan?
Wie helpt mij?
Wij gaan scheiden. En dat is echt beter, mijn man houdt niet van mij.
Maar kan ik dit wel? Wat nu? Ik ben zó bang. We zijn zo lang samen geweest, ik ben nooit alleen geweest. Ik heb geen échte vrienden, geen hechte familiebanden. Ik sta er alleen voor met de kinderen. Hoe ga ik er mee om de kinderen de helft van de tijd te missen? Of zet ik niet in op co-ouderschap maar moet ik proberen dat ze enkel om het weekend naar papa gaan? Waar ga ik wonen? Hoe ga ik dat allemaal betalen? Hoe ga ik de avonden alleen doorkomen? Tegen wie vertel ik nu wat allemaal heb meegemaakt? Ik weet het allemaal niet meer en ben bang. Maar ik blijf al jaren bij hem, door deze angst, omdat ik bang ben alleen te zijn. Dat kan toch ook niet voor altijd zo doorgaan?
Wie helpt mij?
vrijdag 23 september 2022 20:37
Na je laatste berichten denk ik dat jullie erg gebaat zouden kunnen zijn bij relatietherapie. Jij vindt dat zijn acties laten zien dat hij niet van je houdt, maar ik denk dat dat te kort door de bocht is. Ik denk dat dit probleem met hulp van iemand goed uitwerken en hier constructiever over leren communiceren jullie relatie wellicht nieuw leven in kan blazen.
vrijdag 23 september 2022 20:46
Pffff moeten er 2 willen, zie ons nog zitten, een drama, ex huilend? Ik totaal ongeïnteresseerd.aikidoka schreef: ↑23-09-2022 20:37Na je laatste berichten denk ik dat jullie erg gebaat zouden kunnen zijn bij relatietherapie. Jij vindt dat zijn acties laten zien dat hij niet van je houdt, maar ik denk dat dat te kort door de bocht is. Ik denk dat dit probleem met hulp van iemand goed uitwerken en hier constructiever over leren communiceren jullie relatie wellicht nieuw leven in kan blazen.
Ruzie op terugweg
Tot therapeut op gegeven moment zei
Ik denk dat je vrouw er echt klaar mee is.
vrijdag 23 september 2022 20:51
Sandy, ik ken je verhaal nog van twee jaar geleden. Misschien moet je je nu even realiseren dat dit iemand anders haar verhaal is en je terugtrekken.
vrijdag 23 september 2022 20:56
Relatietherapie hebben we in de afgelopen jaren reeds 2x geprobeerd. Helaas zit man ook daar te liegen. Dan werkt het niet. Hi j is zelfs al eens bij een psycholoog geweest, maar ook daar speelde hij niet volledig open kaart en stopte er na een aantal keer mee met de woorden 'dit werkt ook niet.' Hij wil zelf gewoon geen verantwoordelijkheid nemen, er niks voor dóén. Hij zegt wel dat het hem spijt, maar hij dóét er niks mee, verschuilt zich achter: ik weet het ook allemaal niet en wil zich gewoon niet echt inzetten en daadwerkelijk iets doen.
vrijdag 23 september 2022 21:21
Ik ben begin dit jaar gescheiden. Na jaren van vreemgaan (hij) en proberen te lijmen wat kapot was (ik).
Wat mij rust gaf:
-Lijstjes maken met alles wat geregeld moest worden.
-Bedenken en overleggen over co-ouderschap of een andere verdeling. Als dit te overleggen is met je ex
-Pinterest borden maken met inrichting die ik zou willen (Daar werd ik wat vrolijker van)
-Uitzoeken of één van jullie in jullie woning kan blijven
-Zoeken naar een hobby
Wij zijn wel naar een mediator gegaan, ondanks dat onze liefdesrelatie kapot is willen we allebei het beste voor onze kinderen. Hierin staan we gelukkig op één lijn. Is dit niet het geval dan zou ik een advocaat aanraden.
Wat betreft geen vrienden en familie hebben, dat herken ik heel goed. Ik heb ook weinig vrienden en familie. Dat mis ik best wel maar ik ben ook graag alleen, dus ik red het wel zo.
Sinds juni heb ik mijn eigen (huur)huis. Ik ben heel blij met mijn eigen plek en merk dat ik, nu, de rust erg hard nodig heb.
Als je moet kun je meer dan je denkt! Echt!
Bij mij overheerste al snel de opluchting dat het eindelijk klaar was, en ik niet meer bang hoefde te zijn wat er zou gaan gebeuren. Ik hoop dat jij over een tijdje hetzelfde kunt zeggen.
Wat mij rust gaf:
-Lijstjes maken met alles wat geregeld moest worden.
-Bedenken en overleggen over co-ouderschap of een andere verdeling. Als dit te overleggen is met je ex
-Pinterest borden maken met inrichting die ik zou willen (Daar werd ik wat vrolijker van)
-Uitzoeken of één van jullie in jullie woning kan blijven
-Zoeken naar een hobby
Wij zijn wel naar een mediator gegaan, ondanks dat onze liefdesrelatie kapot is willen we allebei het beste voor onze kinderen. Hierin staan we gelukkig op één lijn. Is dit niet het geval dan zou ik een advocaat aanraden.
Wat betreft geen vrienden en familie hebben, dat herken ik heel goed. Ik heb ook weinig vrienden en familie. Dat mis ik best wel maar ik ben ook graag alleen, dus ik red het wel zo.
Sinds juni heb ik mijn eigen (huur)huis. Ik ben heel blij met mijn eigen plek en merk dat ik, nu, de rust erg hard nodig heb.
Als je moet kun je meer dan je denkt! Echt!
Bij mij overheerste al snel de opluchting dat het eindelijk klaar was, en ik niet meer bang hoefde te zijn wat er zou gaan gebeuren. Ik hoop dat jij over een tijdje hetzelfde kunt zeggen.
vrijdag 23 september 2022 21:52
Dan houdt het inderdaad op. Dan blijft mijn advies hetzelfde als eerder: zoek steun voor jezelf en zet je kinderen op de eerste plaats.MRES schreef: ↑23-09-2022 20:56Relatietherapie hebben we in de afgelopen jaren reeds 2x geprobeerd. Helaas zit man ook daar te liegen. Dan werkt het niet. Hi j is zelfs al eens bij een psycholoog geweest, maar ook daar speelde hij niet volledig open kaart en stopte er na een aantal keer mee met de woorden 'dit werkt ook niet.' Hij wil zelf gewoon geen verantwoordelijkheid nemen, er niks voor dóén. Hij zegt wel dat het hem spijt, maar hij dóét er niks mee, verschuilt zich achter: ik weet het ook allemaal niet en wil zich gewoon niet echt inzetten en daadwerkelijk iets doen.
zaterdag 24 september 2022 07:35
Zoals ik het lees, vraagt dus zelfs je eigen moeder aan je of je zijn gedrag niet gewoon kan laten voor wat het is? Wil ze dat je dat negatievere stukje door de vingers ziet en gewoon geniet van de goede dingen die er zijn. Terwijl ik hier wel teruglees dat zijn gedrag jou dusdanig opbreekt dat je niet meer bij hem wil zijn. Wat moet jij je alleen voelen inderdaad… En misschien dus niet eens alleen niet serieus genomen door je man, maar ook door je naaste omgeving.
Ik denk dat het misschien ook wel goed is om zelf met een therapeut te gaan praten. Dus niet voor relatietherapie, maar dat je wel je verhaal bij iemand kwijt kan. Die jouw gevoelens niet gaat bagataliseren.
Ik denk dat het misschien ook wel goed is om zelf met een therapeut te gaan praten. Dus niet voor relatietherapie, maar dat je wel je verhaal bij iemand kwijt kan. Die jouw gevoelens niet gaat bagataliseren.
zaterdag 24 september 2022 12:17
Klopt, misschien geen slecht idee als ik straks alles weer een beetje op de rit heb.Bellinis schreef: ↑24-09-2022 07:35Zoals ik het lees, vraagt dus zelfs je eigen moeder aan je of je zijn gedrag niet gewoon kan laten voor wat het is? Wil ze dat je dat negatievere stukje door de vingers ziet en gewoon geniet van de goede dingen die er zijn. Terwijl ik hier wel teruglees dat zijn gedrag jou dusdanig opbreekt dat je niet meer bij hem wil zijn. Wat moet jij je alleen voelen inderdaad… En misschien dus niet eens alleen niet serieus genomen door je man, maar ook door je naaste omgeving.
Ik denk dat het misschien ook wel goed is om zelf met een therapeut te gaan praten. Dus niet voor relatietherapie, maar dat je wel je verhaal bij iemand kwijt kan. Die jouw gevoelens niet gaat bagataliseren.
zaterdag 24 september 2022 12:40
Misschien heb je soms ook behoefte aan een positief verhaal?
Nou ik kan je dat geven!
Hier 4 jaar geleden gescheiden en je verhaal klinkt me zo bekend in de oren. Al die angsten en onzekerheden. Vooral als het om de kinderen gaat. Natuurlijk is het ontzettend naar voor de kinderen, maar gelukkig zijn ze flexibel en ik kan zeggen dat het met die van mij nu heel erg goed gaat. Mijn zoontje gaat om het weekend en iedere maandag en dinsdag naar zijn vader. Mijn dochter eet er alleen een paar keer per week. Zij kon maar niet wennen aan het heen en weer moeten tussen de huizen en het spullen inpakken. Ook prima. Ze heeft een goed contact met haar vader en zo werkt het voor iedereen goed. Zelf kan ik enorm genieten van het hebben van mijn eigen huisje, het alles alleen kunnen bepalen en geen rekening meer hoeven houden met partner. Vaak heb ik dus 1 of 2 kinderen om me heen, maar als ik alleen ben kan ik daar dus ook van genieten.
Financieel is het ook goed gekomen. Ik ben meer gaan werken en ik bleek bv ook in aanmerking te komen voor kindgebonden budget. Natuurlijk moet ik opletten, maar het is meestal prima te doen. Misschien kom jij ook in aanmerking voor wat toeslagen en valt er wat te regelen met werk?
Ik wens je iig heel veel sterkte en hoop dat het voor jou en je kinderen net zo goed mag aflopen.
Nou ik kan je dat geven!
Hier 4 jaar geleden gescheiden en je verhaal klinkt me zo bekend in de oren. Al die angsten en onzekerheden. Vooral als het om de kinderen gaat. Natuurlijk is het ontzettend naar voor de kinderen, maar gelukkig zijn ze flexibel en ik kan zeggen dat het met die van mij nu heel erg goed gaat. Mijn zoontje gaat om het weekend en iedere maandag en dinsdag naar zijn vader. Mijn dochter eet er alleen een paar keer per week. Zij kon maar niet wennen aan het heen en weer moeten tussen de huizen en het spullen inpakken. Ook prima. Ze heeft een goed contact met haar vader en zo werkt het voor iedereen goed. Zelf kan ik enorm genieten van het hebben van mijn eigen huisje, het alles alleen kunnen bepalen en geen rekening meer hoeven houden met partner. Vaak heb ik dus 1 of 2 kinderen om me heen, maar als ik alleen ben kan ik daar dus ook van genieten.
Financieel is het ook goed gekomen. Ik ben meer gaan werken en ik bleek bv ook in aanmerking te komen voor kindgebonden budget. Natuurlijk moet ik opletten, maar het is meestal prima te doen. Misschien kom jij ook in aanmerking voor wat toeslagen en valt er wat te regelen met werk?
Ik wens je iig heel veel sterkte en hoop dat het voor jou en je kinderen net zo goed mag aflopen.
zaterdag 24 september 2022 12:55
Nou, dan begrijp ik de angst om alleen te zijn ook wel. Dat is er dan al vanuit de opvoeding ingestampt. In plaats dat moeder zegt, wat een dappere beslissing, ik steun je. Maar nee hoor, “joh, zou je geen eieren voor je geld kiezen, iedereen heeft mindere kanten”.Bellinis schreef: ↑24-09-2022 07:35Zoals ik het lees, vraagt dus zelfs je eigen moeder aan je of je zijn gedrag niet gewoon kan laten voor wat het is? Wil ze dat je dat negatievere stukje door de vingers ziet en gewoon geniet van de goede dingen die er zijn. Terwijl ik hier wel teruglees dat zijn gedrag jou dusdanig opbreekt dat je niet meer bij hem wil zijn. Wat moet jij je alleen voelen inderdaad… En misschien dus niet eens alleen niet serieus genomen door je man, maar ook door je naaste omgeving.
Ik denk dat het misschien ook wel goed is om zelf met een therapeut te gaan praten. Dus niet voor relatietherapie, maar dat je wel je verhaal bij iemand kwijt kan. Die jouw gevoelens niet gaat bagataliseren.
zaterdag 24 september 2022 13:05
Ga voor 50/50 co-ouderschap, je kinderen hebben ook een vader nodig. Dan is het wel handig dat jullie iets regelen dat jullie in de buurt van elkaar gaan wonen. Geen idee of jullie dat financieel voor elkaar kunnen krijgen, dat weet je zelf het beste.
Ik weet niet of je soon te be ex-man meer geld verdient dan jij maar dan krijg je afhankelijk van de duur van jullie huwelijk ook nog een paar jaar partneralimentatie. Je kinderen krijgen sowieso kinderalimentatie als hij meer verdient dan jij. In het andere geval moet jij hem betalen, dat lijkt me logisch.
Dat je bang bent is logisch, het is de eerste keer dat je zo'n sprong in het diepe maakt. Zoek een hobby, ontmoet nieuwe mensen. De kans dat je de rest van je leven alleen blijft is ook niet zo groot.
zaterdag 24 september 2022 15:57
Ach TO 
. Er is bijna niets zo eng als voor jezelf kiezen, zelf als het veel beter voor je is. Het ergste is dat als je man zich maar aan dat éne, zou kunnen houden, dan was dit allemaal niet nodig geweest. En dat maakt je boos, verdrietig en soms ook gemeen (niet erg, wel logisch).
Iemand gaf de tip al, pak een schrift en maak diverse "kopjes". Kinderen, huis, partner, scheiding en het vergeet het kopje: "jij" niet. Zet daar alles in wat je moet regelen zodat je overzicht houdt en kan afvinken.
Dan maak je nog zo'n overzicht maar dan met wat je wil. Het is belangrijk om te weten waar je "heen wil" je moet iets voor ogen hebben om de moed er in te houden.
Neem altijd een advocaat en laat je niet overhalen tot een mediator. Zeg maar dat je te emotioneel betrokken ben en dat je geen zin hebt om je in van alles te verdiepen en dat je het liever uit besteed.
Ik heb ooit aan tafel gezeten met een mediator, en er zullen absoluut goede tussen zitten, maar het is om te huilen zo makkelijk als je dat kan worden. Je wil het gewoon naar de letter van de wet, zo kan er ook nooit onduidelijkheid ontstaan.
Je kan dit TO, en die enorme berg ellende die op je afkomt wordt veel kleiner als je het in stukjes opdeelt.
. Er is bijna niets zo eng als voor jezelf kiezen, zelf als het veel beter voor je is. Het ergste is dat als je man zich maar aan dat éne, zou kunnen houden, dan was dit allemaal niet nodig geweest. En dat maakt je boos, verdrietig en soms ook gemeen (niet erg, wel logisch).Iemand gaf de tip al, pak een schrift en maak diverse "kopjes". Kinderen, huis, partner, scheiding en het vergeet het kopje: "jij" niet. Zet daar alles in wat je moet regelen zodat je overzicht houdt en kan afvinken.
Dan maak je nog zo'n overzicht maar dan met wat je wil. Het is belangrijk om te weten waar je "heen wil" je moet iets voor ogen hebben om de moed er in te houden.
Neem altijd een advocaat en laat je niet overhalen tot een mediator. Zeg maar dat je te emotioneel betrokken ben en dat je geen zin hebt om je in van alles te verdiepen en dat je het liever uit besteed.
Ik heb ooit aan tafel gezeten met een mediator, en er zullen absoluut goede tussen zitten, maar het is om te huilen zo makkelijk als je dat kan worden. Je wil het gewoon naar de letter van de wet, zo kan er ook nooit onduidelijkheid ontstaan.
Je kan dit TO, en die enorme berg ellende die op je afkomt wordt veel kleiner als je het in stukjes opdeelt.
zaterdag 24 september 2022 16:07
Wij zijn hier nu sinds 3 maanden uit elkaar, (nog) niet gescheiden, maar wonen niet meer in een huis. Ik was ook verschrikkelijk bang, ook nooit alleen geweest en ook geen familie om me op te vangen. Ik kan niks over de toekomst zeggen, maar ik vind de rust echt heel fijn. Ik merk dat ik veel minder stress heb en beter slaap enz. Ik was bang voor het alleen zijn en alles te moeten regelen, maar uiteindelijk valt me dit 100% mee.
zaterdag 24 september 2022 16:46
Het is ondertussen al weer 3 jaar geleden, maar de bank was in ons geval behoorlijk coulant. Een nieuwe hypotheek had mijn ex niet gekregen, maar de regels om een bestaande hypotheek op één naam te krijgen zijn soepeler. Dus als je dat nog niet gedaan hebt, eerst praten met de bank.XBarbabella schreef: ↑24-09-2022 13:16
Mogelijk ga ik het koophuis van hem overnemen, maar dan moet ik nu wel zorgen dat ik meer uren krijg, of een andere baan. Ik ben al volop aan het kijken voor passende vacatures. Ik was nog niet zo lang geleden terug in uren gegaan omdat ik een kans kregen binnen het bedrijf ander uitdagender werk te gaan doen maar ze daar niet meer uren hadden. Gedaan omdat het kon en ik zo hoopte op termijn weer ergens meer uren te kunnen krijgen. Vooral gekeken naar kunnen blijven doorgroeien/ontwikkelen. Maarja gaat dat mij nu helpen...hopelijk wel.
En terwijl ik dit typ hoop ik nog steeds dat het allemaal goed komt..
Dus sorry niet echt hulp maar wel een
zaterdag 24 september 2022 20:58
Super dat het voor jou zo werkt! Hier heb je wel de volledige medewerking van de vader van je kinderen bij nodig, en dan vooral dat vader net zo goed alleen kijkt naar het belang van de kinderen. Die zijn erg zeldzaam!Konijn06 schreef: ↑24-09-2022 12:40Misschien heb je soms ook behoefte aan een positief verhaal?
Nou ik kan je dat geven!
Hier 4 jaar geleden gescheiden en je verhaal klinkt me zo bekend in de oren. Al die angsten en onzekerheden. Vooral als het om de kinderen gaat. Natuurlijk is het ontzettend naar voor de kinderen, maar gelukkig zijn ze flexibel en ik kan zeggen dat het met die van mij nu heel erg goed gaat. Mijn zoontje gaat om het weekend en iedere maandag en dinsdag naar zijn vader. Mijn dochter eet er alleen een paar keer per week. Zij kon maar niet wennen aan het heen en weer moeten tussen de huizen en het spullen inpakken. Ook prima. Ze heeft een goed contact met haar vader en zo werkt het voor iedereen goed. Zelf kan ik enorm genieten van het hebben van mijn eigen huisje, het alles alleen kunnen bepalen en geen rekening meer hoeven houden met partner. Vaak heb ik dus 1 of 2 kinderen om me heen, maar als ik alleen ben kan ik daar dus ook van genieten.
Financieel is het ook goed gekomen. Ik ben meer gaan werken en ik bleek bv ook in aanmerking te komen voor kindgebonden budget. Natuurlijk moet ik opletten, maar het is meestal prima te doen. Misschien kom jij ook in aanmerking voor wat toeslagen en valt er wat te regelen met werk?
Ik wens je iig heel veel sterkte en hoop dat het voor jou en je kinderen net zo goed mag aflopen.
zaterdag 24 september 2022 23:04
Knuffel terug! Ik wil dit eigenlijk ook niet. Ik hou nog van hem, wil ook niet kwijtraken wat we hebben opgebouwd en wil de kinderen dit ook niet aandoen.XBarbabella schreef: ↑24-09-2022 13:16Ik herken je angst, ik ben momenteel ook bang. Niet getrouwd hier maar al zo lang samen en partner heeft aangegeven uit elkaar te willen.
Ik weet dat het beter is als de situatie niet veranderd maar jeetje wat ben ik bang... bang voor wat we de kinderen aan doen, bang voor hoe we het in hemelsnaam in deze tijd moeten gaan regelen, hoe kom je aan woonruimte, hoe betaal je in deze tijd nog alle kosten en nieuwe energie/gas contracten.
Maar ook ik wil dit gewoon niet, ik wil veilig samen oud worden.. Ik wil niet uit elkaar en ik wil dit de kinderen al helemaal niet aan doen.
Ik heb wel aangegeven dat hij net zo goed ouder is dus dezelfde verantwoordelijkheid heeft en hij daaraan moet denken als hij met een plan komt. Dus zeker ga ik voor co-ouderschap voor de kinderen, al draait mijn maag ervan om. Bij ons ivm werktijden zal het zoiets worden als bij Konijn06 haar zoon.
Mogelijk ga ik het koophuis van hem overnemen, maar dan moet ik nu wel zorgen dat ik meer uren krijg, of een andere baan. Ik ben al volop aan het kijken voor passende vacatures. Ik was nog niet zo lang geleden terug in uren gegaan omdat ik een kans kregen binnen het bedrijf ander uitdagender werk te gaan doen maar ze daar niet meer uren hadden. Gedaan omdat het kon en ik zo hoopte op termijn weer ergens meer uren te kunnen krijgen. Vooral gekeken naar kunnen blijven doorgroeien/ontwikkelen. Maarja gaat dat mij nu helpen...hopelijk wel.
En terwijl ik dit typ hoop ik nog steeds dat het allemaal goed komt..
Dus sorry niet echt hulp maar wel een
Ik ga hem mega missen, zijn knuffels, zijn luisterend oor, zijn humor. Maar het vertrouwen is volledig weg en hoe stom ben ik, als ik blijf bij iemand die geen enkele moeite voor mij wil doen? Steeds die zelfde cirkel....
Misschien heeft mam wel gelijk en moet ik 'gebruik' maken van het goede. Is dat wat in de meeste huwelijken na zoveel jaren gebeurd. Misschien heeft die forumster een stukje terug wel gelijk: blaas ik een gezin op voor een gekwetst ego?
Voor de rest: Hoe wisten jullie dat jullie de goede beslissing hadden gemaakt?
zaterdag 24 september 2022 23:05
Wat een lieve en nuttige post, Dank hiervoorDingDong schreef: ↑24-09-2022 15:57Ach TO
Iemand gaf de tip al, pak een schrift en maak diverse "kopjes". Kinderen, huis, partner, scheiding en het vergeet het kopje: "jij" niet. Zet daar alles in wat je moet regelen zodat je overzicht houdt en kan afvinken.
Dan maak je nog zo'n overzicht maar dan met wat je wil. Het is belangrijk om te weten waar je "heen wil" je moet iets voor ogen hebben om de moed er in te houden.
Neem altijd een advocaat en laat je niet overhalen tot een mediator. Zeg maar dat je te emotioneel betrokken ben en dat je geen zin hebt om je in van alles te verdiepen en dat je het liever uit besteed.
Ik heb ooit aan tafel gezeten met een mediator, en er zullen absoluut goede tussen zitten, maar het is om te huilen zo makkelijk als je dat kan worden. Je wil het gewoon naar de letter van de wet, zo kan er ook nooit onduidelijkheid ontstaan.
Je kan dit TO, en die enorme berg ellende die op je afkomt wordt veel kleiner als je het in stukjes opdeelt.
zaterdag 24 september 2022 23:07
Fijn dat het je rust heeft gebracht! Heb je nog praktische tips voor me?polydox schreef: ↑24-09-2022 16:07Wij zijn hier nu sinds 3 maanden uit elkaar, (nog) niet gescheiden, maar wonen niet meer in een huis. Ik was ook verschrikkelijk bang, ook nooit alleen geweest en ook geen familie om me op te vangen. Ik kan niks over de toekomst zeggen, maar ik vind de rust echt heel fijn. Ik merk dat ik veel minder stress heb en beter slaap enz. Ik was bang voor het alleen zijn en alles te moeten regelen, maar uiteindelijk valt me dit 100% mee.
Lijstjes maken is meermaals genoemd, daar ga ik mee aan de slag en maandag ga ik op zoek naar een advocaat.
zondag 25 september 2022 10:25
Man heeft nu een defensieve houding aangenomen, kinderachtig. Doet expres het tegenovergestelde van wat we hebben afgesproken en weigert alles wat ik vraag.
Aub niet quoten want dit verwijder ik straks ivm herkenbaarheid, maar gisteren was een dagje uit waar de kinderen en ik heel lang, enorm naar hebben uitgekeken. Man zou mee maar geeft er eigenlijk niks om. Ik heb hem de hele week gevraagd ons dit te gunnen, zich terug te trekken en ons met zijn drieën te laten gaan, maar hij moest en zou mee. Hoewel ik mijn best deed het te verbergen en het leuk te maken voor de kinderen, zorgde dit toch voor een gespannen sfeer.
Waarom doet hij dit en wat kan ik hiermee doen?
Man had beloofd te gaan, maar dat doet hij ook niet. Ik heb overwogen te gaan, maar dan zou ik naar een hotel moeten. Man kan naar zijn ouders en ergens denk ik ook: ik vecht al jarenlang in m'n uppie voor dit gezin, moet ík nu weg en een duur hotel gaan betalen?
Zodat man lekker in huis en bij de dieren kan blijven en in de buurt zich in medelijden kan wentelen door te vertellen dat ik ben gegaan en hem en de kinderen heb achtergelaten?
Aub niet quoten want dit verwijder ik straks ivm herkenbaarheid, maar gisteren was een dagje uit waar de kinderen en ik heel lang, enorm naar hebben uitgekeken. Man zou mee maar geeft er eigenlijk niks om. Ik heb hem de hele week gevraagd ons dit te gunnen, zich terug te trekken en ons met zijn drieën te laten gaan, maar hij moest en zou mee. Hoewel ik mijn best deed het te verbergen en het leuk te maken voor de kinderen, zorgde dit toch voor een gespannen sfeer.
Waarom doet hij dit en wat kan ik hiermee doen?
Man had beloofd te gaan, maar dat doet hij ook niet. Ik heb overwogen te gaan, maar dan zou ik naar een hotel moeten. Man kan naar zijn ouders en ergens denk ik ook: ik vecht al jarenlang in m'n uppie voor dit gezin, moet ík nu weg en een duur hotel gaan betalen?
Zodat man lekker in huis en bij de dieren kan blijven en in de buurt zich in medelijden kan wentelen door te vertellen dat ik ben gegaan en hem en de kinderen heb achtergelaten?
zondag 25 september 2022 10:37
Dat realiseer ik me ook. Heel bijzonder dat hij uit zichzelf tegen onze dochter zei dat het oké was om niet bij hem te slapen. Dat ze altijd welkom zou blijven en hun momentjes echt nog wel zouden pakken. Ik denk dat ze er zelf mee worstelde om het tegen hem te zeggen, dus het hielp haar enorm dat hij er zelf over begon. Ze zien elkaar nog veel, maar ze komt gewoon altijd weer terug om hier te slapen. Gaat prima zo.Butterfly_fly schreef: ↑24-09-2022 20:58Super dat het voor jou zo werkt! Hier heb je wel de volledige medewerking van de vader van je kinderen bij nodig, en dan vooral dat vader net zo goed alleen kijkt naar het belang van de kinderen. Die zijn erg zeldzaam!
Ik wens andere mensen ook zulke exen toe
TO voor jou hoop ik echt dat jullie er ook goed uitkomen. Op een manier die voor iedereen prettig is. Sterkte!
zondag 25 september 2022 14:21
Nee, nog niet. Ik zie graag dat eerst één van ons andere woonruimte heeft, zodat het niet verwarrend is voor de kinderen.justagirly schreef: ↑25-09-2022 11:26Jullie kunnen evt ook om de beurt een tijdje weg uit huis? Als dat echt nodig/ wenselijk is. Hebben jullie het ook al aan de kinderen verteld?
Net kwam hij naar me toe met een warrig verhaal wat begon met: kunnen we echt niks meer doen, ik hou zoveel van je en wil je niet kwijt. Vervolgens was het: ik hou niet meer van je zoals jij graag wil maar jij bent mijn beste vriendin en ik wil dit alles niet kwijt. Toen was het weer: ik hou wel nog van je, ik hoop dat we vrienden kunnen blijven...
Ik snap er niks meer van en weet niet meer wat waar is en wat niet
Liegen zou verboden moeten worden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
