Relaties
alle pijlers
Ik wil geen kind
maandag 4 januari 2021 om 07:59
Bericht van de Moderator!
Beste forummers,
Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Hi
Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.
Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.
Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.
Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?
Groetjes
N.
Beste forummers,
Het is niet toegestaan om hier te gaan victim blamen. Ik wil jullie dan ook vragen om nu op te houden met de to de schuld geven van de situatie. Er zijn inmiddels bannen gevallen en dat is nergens voor nodig.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Hi
Ik weet niet zo goed waar te beginnen, ik ben een man van 34 en ik heb al 10 jaar een relatie.
Maar deze relatie wankelt nu want op 1e kerstdag kwam mijn vriendin bij wijze van verassing met een positieve zwangerschapstest aanzetten. En het was zeker een verassing want ik schrok me rot, ik wil helemaal geen kinderen.
Mijn eerste reactie was of ze het nog weg kon laten halen. Vriendin werd eerst boos en ging daarna huilen.
We kregen knallende ruzie en zij is alleen bij haar ouders gaan eten en daar blijven slapen.
Een dag na kerst hebben we gepraat en kwam het hele verhaal eruit hoe al haar vriendinnen een kindje hadden of zwanger waren en dat ze toen besloot om met de pil te stoppen op eigen houtje en dacht dat ik wel bij zou draaien als ze eenmaal zwanger was en het leuk zou vinden.
Maar ik wil helemaal geen kind en ik wil het liefst dat ze het weg laat halen maar dat wil ze niet.
Wat nu?
Groetjes
N.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 09-01-2021 10:35
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
Reden: Bericht van Moderator toegevoegd
15.69% gewijzigd
maandag 4 januari 2021 om 14:04
Ja het is zijn schuld niet gesteriliseerd en zijn partner trekt de pil door de plee.HawaZon schreef: ↑04-01-2021 14:02Maar waarom zou je die verantwoordelijkheid 30 tot 40 jaar lang bij iemand anders leggen, terwijl je in een kwartiertje van al het gedoe af kunt zijn? Dat is toch totaal niet logisch?
Want zelfs al vertrouw je iemand anders en is die persoon te vertrouwen, er bestaat altijd een kleine kans dat het misgaat.
Groot genoeg om seks te hebben? Dan ook groot genoeg om zelf je verantwoordelijkheid te nemen.
Maar he zijn schuld.
maandag 4 januari 2021 om 14:06
Welke baby?
Klompje cellen.
Wat een gezanik hier, niet te doen. Er ís nog helemaal geen kind.
Kan maar zo dat na intensief praten ze besluit dat ze een enorme kutstreek heeft geleverd, haar langdurige relatie laat ontploffen en wél voor abortus kiest.
Dat hoop ik dan weer. Kunnen ze beide hun eigen weg zónder er een onschuldig kind de dupe wordt.
TO, sterkte. Ik ken (helaas) jouw achtergrond maar al te goed. Mijn man heeft dezelfde en is bezig een sterilisatie te regelen (ondanks dat ik al 14 jaar in goed overleg trouw de pil slik). Kind komt er hier hoe dan ook niet, ook al heeft iedereen en zijn hamster ze wel.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
maandag 4 januari 2021 om 14:13
ik ben gewenst en ongewenst zwanger geweest en dat voelt echt heel anders.Ceder schreef: ↑04-01-2021 13:52Zoals ik al eerder zei: als TO's vriendin af valt van haar droomwolk (samen met TO en kind) en zich de eventuele realiteit inziet (kind zonder TO, pijnlijke omgangsregeling, kind dat je misschien moet gaan bekennen dat het het produkt is van jouw bedrog), dan kan ik me een abortus best voorstellen hoor.
Maar nu ligt dat nog open, dus kunnen we het er over hebben.
Als de vriendin van TO echt een enorme kinderwens heeft, denk ik (=aanname) dat de kans groter is, dat ze zonder TO de baby krijgt, dan een abortus ondergaat
Abortus van een ongewenste zwangerschap is al geen lolletje, laat staan van een gewenste
En dan nog, is denken in scenario's heel slim. Er is een zeer reëel scenario, dat TO volgend jaar kerst een baby heeft
En aangezien dat scenario voor TO de grootste impact heeft, en de grootste kans, dat het gaat gebeuren. Is het wijs als hij zich daarop voorbereid. Zich afvraagt welke rol hij wil spelen. Praat met de moeder van zijn kind. Hulp zoekt voor zijn verleden etc.
maandag 4 januari 2021 om 14:16
Wat een rare reacties en discussies. To heeft niets verkeerd gedaan. Wat een hufterstreek om iemand met zo'n verleden met een kind op te zadelen.
Ik hoop dat je met nog een gesprek heel duidelijk kunt maken waarom je echt geen vader wilt worden. En waarom dat ook beter is, niet alleen voor jou, maar ook voor het zeer ongewenste kind. Wat het met haar doet zou me worst wezen. Wat een intens egocentrisch trut, bah.
Niet dat je er iets aan hebt, maar ik ken een vrouw die exact hetzelfde flikte. Haar man heeft nooit een vinger uitgestoken om te helpen. Niet bij de zwangerschap (die heel zwaar was) en niet in de eerste jaren. "Jij vond dit zo'n goed idee, weet je nog?" Toen het kind 2 was, waren ze gescheiden. Komt dus echt voor.
Ik hoop dat je met nog een gesprek heel duidelijk kunt maken waarom je echt geen vader wilt worden. En waarom dat ook beter is, niet alleen voor jou, maar ook voor het zeer ongewenste kind. Wat het met haar doet zou me worst wezen. Wat een intens egocentrisch trut, bah.
Niet dat je er iets aan hebt, maar ik ken een vrouw die exact hetzelfde flikte. Haar man heeft nooit een vinger uitgestoken om te helpen. Niet bij de zwangerschap (die heel zwaar was) en niet in de eerste jaren. "Jij vond dit zo'n goed idee, weet je nog?" Toen het kind 2 was, waren ze gescheiden. Komt dus echt voor.
maandag 4 januari 2021 om 14:19
Ik vind het een prima vergelijking.HawaZon schreef: ↑04-01-2021 13:53Geen goede vergelijking.
Het is meer alsof hij elke maand meedoet met de loting voor een woningbouwhuis zonder dat hij zo'n huis wil en er dan versteld van staat dat hij een keer zo'n huis krijgt waar hij niet wil wonen.
Je kunt ook zeggen: doe dan niet mee met de loterij.
Hoezo heeft hij zich opgeven voor een loting? Hij heeft zich nergens voor opgegeven! Ze waren overeen gekomen dat zij de pil zou slikken omdat ze geen kinderen wilden. Prima geregeld. Ik zou er net als hij op vertrouwen dat ze die pil gewoon slikt en het bespreekt als ze het ooit anders wil.
Maar, om bij jouw vergelijking te blijven: achteraf gezien blijkt hij inderdaad meegedaan te hebben aan een maandelijkse loting - waarvoor zijn vriendin hem zonder zijn medeweten of instemming had opgegeven.
maandag 4 januari 2021 om 14:21
Klopt niet. De strafrechtelijke grens in NL is 24 weken, dat is toch bijna 6 maanden.
In veel abortusklinieken kun je gewoon terecht, met een kort voortrajectje. Er hoeft niets mis te zijn met de vrucht.
Ik weet niet wat je bedoelt met “flinke ingreep”. De vrouw mag na de ingreep het roesje uitslapen en staat dezelfde dag weer buiten.
En wat betreft de ingreep zelf: de vrucht moet dood, dus daar kun je weinig verkeerd doen. En proberen de baarmoeder heel te laten, dat lukt altijd wel.
Moreel gezien een vreselijke ingreep (maar gewoon een vrije keus!), maar in NL zijn er liberale afspraken over en er komen genoeg vrouwen uit Frankrijk en Oost-Europa juist naar NL om hier de abortus uit te voeren, omdat ze in eigen land over de legale grens zitten.
TO, je vriendin heeft je besodemiedert. Mijn vriendin zou het niet meer zijn, maar ik lees in jouw posts geen woede of het gevoel dat je verraden bent, maar juist dat je nog van haar houdt, dat je overweldigd bent en twijfels hebt aan of je wel een goede vader zult zijn.
Dus wellicht heeft ze het goed gespeeld: jij gaat voorlopig nergens heen, en zij heeft een baby en een betrokken vader. En zij is degene die de boze kaart mag trekken en naar haar ouders vertrekt. Zul je straks zien dat jij je excuses aan haar gaat aanbieden.
mma90 wijzigde dit bericht op 04-01-2021 14:26
37.48% gewijzigd
maandag 4 januari 2021 om 14:22
Ik vind dat wel erg ver gaan om je punt te bewijzen. Ga dan gewoon meteen uit elkaar. Desalniettemin vind ik het echt waanzinnig dat iemand zoiets zou doen - bewust stiekem zwanger worden. Dan heb je wat mij betreft de impact van uberhaupt een kind krijgen al niet helemaal duidelijk, en het bij voorbaat al ingezet als dwangmiddel. Misselijkmakend gewoon, ook voor het kind.eve_jobs schreef: ↑04-01-2021 14:16Wat een rare reacties en discussies. To heeft niets verkeerd gedaan. Wat een hufterstreek om iemand met zo'n verleden met een kind op te zadelen.
Ik hoop dat je met nog een gesprek heel duidelijk kunt maken waarom je echt geen vader wilt worden. En waarom dat ook beter is, niet alleen voor jou, maar ook voor het zeer ongewenste kind. Wat het met haar doet zou me worst wezen. Wat een intens egocentrisch trut, bah.
Niet dat je er iets aan hebt, maar ik ken een vrouw die exact hetzelfde flikte. Haar man heeft nooit een vinger uitgestoken om te helpen. Niet bij de zwangerschap (die heel zwaar was) en niet in de eerste jaren. "Jij vond dit zo'n goed idee, weet je nog?" Toen het kind 2 was, waren ze gescheiden. Komt dus echt voor.
maandag 4 januari 2021 om 14:22
jij denkt werkelijk dat een vrouw met een sterke kinderwens uit schuldgevoel het laat weghalen. Voor jou mss een klompje cellen voor haar een kindje in wording.AeonOfWinter schreef: ↑04-01-2021 14:05Welke baby?
Klompje cellen.
Wat een gezanik hier, niet te doen. Er ís nog helemaal geen kind.
Kan maar zo dat na intensief praten ze besluit dat ze een enorme kutstreek heeft geleverd, haar langdurige relatie laat ontploffen en wél voor abortus kiest.
Dat hoop ik dan weer. Kunnen ze beide hun eigen weg zónder er een onschuldig kind de dupe wordt.
TO, sterkte. Ik ken (helaas) jouw achtergrond maar al te goed. Mijn man heeft dezelfde en is bezig een sterilisatie te regelen (ondanks dat ik al 14 jaar in goed overleg trouw de pil slik). Kind komt er hier hoe dan ook niet, ook al heeft iedereen en zijn hamster ze wel.
Ik zou mij ook bizar bedrogen voelen maar de keuze aan zijn vriendin laten want zij gaat er uiteindelijk voor zorgen.
maandag 4 januari 2021 om 14:23
Neem de tijd om erover na te denken. Misschien een tijdje apart van elkaar wonen.Poezenman schreef: ↑04-01-2021 11:32Er zijn zoveel reacties ineens dat ik niet overal op kan reageren. Ik las dat ik mezelf had moeten laten steriliseren maar daar heb ik gewoon nooit over nagedacht, we spraken af dat zij de pil zou gebruiken en ik die zou betalen en dat is 10 jaar goed gegaan. En ondanks dat ze mn vertrouwen geschaad heeft hou ik nog steeds van haar en ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen.
Wat woonsituatie betreft, we hebben een koophuis samen maar zij kan dit huis niet alleen betalen. En ik maak me ook zorgen wat het met het kind doet als ik nu mn handen ervan af trek.
Je kunt jezelf wel afvragen hoeveel vertrouwen er nog is. Kun je haar in de toekomst vertrouwen en gaat zij niet weer zo een stunt uithalen dat je straks met 2 kinderen zit?
Je kunt trouwens best een goede vader zijn en niet met de moeder samenwonen.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 4 januari 2021 om 14:24
Dat klompje cellen groeit wel uit tot zijn kind, een kindje met misschien wel zijn neus en zijn gekke humor.AeonOfWinter schreef: ↑04-01-2021 14:06Welke baby?
Klompje cellen.
Wat een gezanik hier, niet te doen. Er ís nog helemaal geen kind.
Kan maar zo dat na intensief praten ze besluit dat ze een enorme kutstreek heeft geleverd, haar langdurige relatie laat ontploffen en wél voor abortus kiest.
Dat hoop ik dan weer. Kunnen ze beide hun eigen weg zónder er een onschuldig kind de dupe wordt.
TO, sterkte. Ik ken (helaas) jouw achtergrond maar al te goed. Mijn man heeft dezelfde en is bezig een sterilisatie te regelen (ondanks dat ik al 14 jaar in goed overleg trouw de pil slik). Kind komt er hier hoe dan ook niet, ook al heeft iedereen en zijn hamster ze wel.
De situatie is klote, en ik vind het ook echt heel rot voor TO. Maar hij krijgt nou eenmaal een kind.
maandag 4 januari 2021 om 14:26
Hoi beste Poezenman, ik heb al jouw post gelezen maar ben qua reacties erop na een paar pagina's gestopt. Mijns inziens kom je niet zoveel verder met de veroordelingen door complete vreemden van de vrouw waar je al tien jaar van houdt en met wie je nu een kind gaat krijgen.
Want er komt een baby, zoveel is duidelijk. Een moeder die zich op haar kindje verheugt laat zich niet richting een abortuskliniek praten. En als je dat al zou 'lukken' door bijvoorbeeld het totaal onzalige plan dat ik voorbij zag komen om haar helemaal de ellende in te treiteren dan zal je daar ook de rest van je leven mee moeten leven en je klinkt niet als een man die zo in elkaar zit dat hij zo zijn leven inricht.
Wat ik wel lees is veel angst. Voornamelijk angst dat je niet kan bieden waar je zelf vroeger zoveel behoefte aan had. Logisch dat dat beeld je aanvliegt en benauwt. Tegelijkertijd is het feit dat je die angst nu al zo hevig voelt ook een vruchtbare voedingsbodem om het zelf juist wel heel anders te (kunnen) doen. En daarmee is voor een deel die 'vloek' al doorbroken.
Je geeft ook aan dat je veel op zee bent. Gaaf. Mijn vader heeft mijn hele leven gevaren. Toen ik een kind was betekende dat vaak twee op, een af (maanden, geen weken). Ik kan me ook periodes herinneren dat hij vanwege de locatie soms tot vijf maanden van huis was. Absoluut niet ideaal voor een kind, dat geef ik meteen toe. Maar ouderschap speelt zich niet alleen maar in het moment af. Nu ik zelf volwassen ben overzie ik waarom het zo in elkaar zat bij ons thuis en heb ik een warme band met een vader waar ik erg veel van hou.
En hoe je vriendin het voor zich ziet in de tijd dat je op zee zit? Ik kan me voorstellen dat je het in je paniek van dit moment niet zo helder ziet, maar er zijn zooooooo veel alleenstaande ouders en het is echt niet zo dat het daar allemaal kommer en kwel is.
Wat je ook gaat doen, opvoeden of niet, heel veel succes met de achtbaan van emoties en met het maken van je afwegingen.
Want er komt een baby, zoveel is duidelijk. Een moeder die zich op haar kindje verheugt laat zich niet richting een abortuskliniek praten. En als je dat al zou 'lukken' door bijvoorbeeld het totaal onzalige plan dat ik voorbij zag komen om haar helemaal de ellende in te treiteren dan zal je daar ook de rest van je leven mee moeten leven en je klinkt niet als een man die zo in elkaar zit dat hij zo zijn leven inricht.
Wat ik wel lees is veel angst. Voornamelijk angst dat je niet kan bieden waar je zelf vroeger zoveel behoefte aan had. Logisch dat dat beeld je aanvliegt en benauwt. Tegelijkertijd is het feit dat je die angst nu al zo hevig voelt ook een vruchtbare voedingsbodem om het zelf juist wel heel anders te (kunnen) doen. En daarmee is voor een deel die 'vloek' al doorbroken.
Je geeft ook aan dat je veel op zee bent. Gaaf. Mijn vader heeft mijn hele leven gevaren. Toen ik een kind was betekende dat vaak twee op, een af (maanden, geen weken). Ik kan me ook periodes herinneren dat hij vanwege de locatie soms tot vijf maanden van huis was. Absoluut niet ideaal voor een kind, dat geef ik meteen toe. Maar ouderschap speelt zich niet alleen maar in het moment af. Nu ik zelf volwassen ben overzie ik waarom het zo in elkaar zat bij ons thuis en heb ik een warme band met een vader waar ik erg veel van hou.
En hoe je vriendin het voor zich ziet in de tijd dat je op zee zit? Ik kan me voorstellen dat je het in je paniek van dit moment niet zo helder ziet, maar er zijn zooooooo veel alleenstaande ouders en het is echt niet zo dat het daar allemaal kommer en kwel is.
Wat je ook gaat doen, opvoeden of niet, heel veel succes met de achtbaan van emoties en met het maken van je afwegingen.
maandag 4 januari 2021 om 14:31
Mijn advies aan poezenman: praat met jouw vriendin.
Wil jij bij haar weg als ze een kind krijgt?
Wil zij alle zorg op zich nemen, ook als jullie samen blijven wonen?
Ben jij een gevaar voor het kind? (woede-uitbarstingen of iets dergelijks)
Ga jij haar verwijten maken als jullie bij elkaar blijven?
Wil jij bij haar weg als ze een kind krijgt?
Wil zij alle zorg op zich nemen, ook als jullie samen blijven wonen?
Ben jij een gevaar voor het kind? (woede-uitbarstingen of iets dergelijks)
Ga jij haar verwijten maken als jullie bij elkaar blijven?
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
maandag 4 januari 2021 om 14:32
Een loterij is het sowieso hoor, de pil is niet 100% veilig.yette schreef: ↑04-01-2021 14:19Ik vind het een prima vergelijking.
Hoezo heeft hij zich opgeven voor een loting? Hij heeft zich nergens voor opgegeven! Ze waren overeen gekomen dat zij de pil zou slikken omdat ze geen kinderen wilden. Prima geregeld. Ik zou er net als hij op vertrouwen dat ze die pil gewoon slikt en het bespreekt als ze het ooit anders wil.
Maar, om bij jouw vergelijking te blijven: achteraf gezien blijkt hij inderdaad meegedaan te hebben aan een maandelijkse loting - waarvoor zijn vriendin hem zonder zijn medeweten of instemming had opgegeven.
maandag 4 januari 2021 om 14:33
Het is inderdaad goed om je bewust te zijn dat je, vooral met zo'n emotioneel onderwerp, makkelijk je eigen ervaring projecteert. Wat dat betreft: ik heb geen ervaring, jij divers en de motivatie van TO's vriendin lijkt deels extrinsiek (peer-pressure). Niet zomaar af te kaarten dus.lilalinda schreef: ↑04-01-2021 14:13ik ben gewenst en ongewenst zwanger geweest en dat voelt echt heel anders.
Als de vriendin van TO echt een enorme kinderwens heeft, denk ik (=aanname) dat de kans groter is, dat ze zonder TO de baby krijgt, dan een abortus ondergaat
Abortus van een ongewenste zwangerschap is al geen lolletje, laat staan van een gewenste
En dan nog, is denken in scenario's heel slim. Er is een zeer reëel scenario, dat TO volgend jaar kerst een baby heeft
En aangezien dat scenario voor TO de grootste impact heeft, en de grootste kans, dat het gaat gebeuren. Is het wijs als hij zich daarop voorbereid. Zich afvraagt welke rol hij wil spelen. Praat met de moeder van zijn kind. Hulp zoekt voor zijn verleden etc.
Verder eens hoor: 2-3 scenario's uitdenken. En dat vooral eerst ieder vanuit zichzelf doen (wat wil ikzelf),dan met elkaar gaan praten en dan weer ieder zijn beslissing maken.
maandag 4 januari 2021 om 14:34
Poezenman, als ik jouw reacties zo lees dan ben je vooral bang dat je geen kind kunt opvoeden, en niet zozeer woedend op je vriendin omdat ze je vertrouwen beschaamd heeft. Klopt dat?
Dan kunnen we die discussie over wiens schuld het allemaal is even laten voor wat het is. En het hebben over of je echt nooit vader wilt zijn, of dat je (nu) denkt dat je het niet kunt.
Zelf wilde ik echt nooit kinderen, dus ik zou het goed kunnen begrijpen als je dat zo voelt. Maar niet 'kunnen': is dat echt zo? Heb je een psychiatrische aandoening? Of heb je alleen geen goed voorbeeld gehad en geen vangnet? Dat laatste, daar zou je ondersteuning bij kunnen vragen. En die twee weken op de Noordzee, dat is natuurlijk geen obstakel, er zijn banen waarvoor je langer weg bent en het vraagt vooral wat aanpassing van je partner. Maar die heeft hier voor gekozen, dus die mag het in dit geval zelf oplossen.
De belangrijkste vraag lijkt me: wil je echt niet of durf je niet?
Dan kunnen we die discussie over wiens schuld het allemaal is even laten voor wat het is. En het hebben over of je echt nooit vader wilt zijn, of dat je (nu) denkt dat je het niet kunt.
Zelf wilde ik echt nooit kinderen, dus ik zou het goed kunnen begrijpen als je dat zo voelt. Maar niet 'kunnen': is dat echt zo? Heb je een psychiatrische aandoening? Of heb je alleen geen goed voorbeeld gehad en geen vangnet? Dat laatste, daar zou je ondersteuning bij kunnen vragen. En die twee weken op de Noordzee, dat is natuurlijk geen obstakel, er zijn banen waarvoor je langer weg bent en het vraagt vooral wat aanpassing van je partner. Maar die heeft hier voor gekozen, dus die mag het in dit geval zelf oplossen.
De belangrijkste vraag lijkt me: wil je echt niet of durf je niet?
maandag 4 januari 2021 om 14:42
Tja, die had ze dan moeten uiten in plaats van als een achterbaks secreet stiekem te stoppen met de pil en hem voor een voldongen feit zetten.Sjaantje37 schreef: ↑04-01-2021 14:22jij denkt werkelijk dat een vrouw met een sterke kinderwens uit schuldgevoel het laat weghalen. Voor jou mss een klompje cellen voor haar een kindje in wording.
Ik zou mij ook bizar bedrogen voelen maar de keuze aan zijn vriendin laten want zij gaat er uiteindelijk voor zorgen.
En aangezien hij sowieso 2 weken aan 1 op zee zit zal ze wel moeten ja. Mooie puinhoop, arme man. Als ze een greintje hersens heeft bedenkt ze zich ja.
En dan wordt er hier ook nog eens even op doorgedramd dat het zijn eigen schuld is ook want yadidi yadidi. Hou op met me hoor.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
maandag 4 januari 2021 om 14:43
Het is wel relevant in de discussie of TO alleen slachtoffer is, of ook een eigen verantwoordelijkheid heeft.
Maar je hebt gelijk, ze is al zwanger, er komt een kind en TO gaat vader worden met bijhorende onderhoudsplicht.
maandag 4 januari 2021 om 14:46
Super mooi zelfs.Led-lampje schreef: ↑04-01-2021 14:33sprankelend maandag 4 januari 2021 om 14:26
wat een mooie post.
maandag 4 januari 2021 om 14:46
Tja, lekker puh voor die moeder. Maar hartverscheurend voor het kind, dat ook niet gevraagd heeft om in deze rotsituatie op de wereld te worden gezet. Ik kan daar niet bij hoor, dat je liever op kinderachtige wijze wraak neemt op je vrouw dan dat je je verantwoordelijkheid neemt voor je kind.eve_jobs schreef: ↑04-01-2021 14:16
Niet dat je er iets aan hebt, maar ik ken een vrouw die exact hetzelfde flikte. Haar man heeft nooit een vinger uitgestoken om te helpen. Niet bij de zwangerschap (die heel zwaar was) en niet in de eerste jaren. "Jij vond dit zo'n goed idee, weet je nog?" Toen het kind 2 was, waren ze gescheiden. Komt dus echt voor.
Het is ontzettend klote voor TO als er zomaar tegen zijn wens een kind van hem op de wereld gezet wordt. Dat is een ongelooflijke naaistreek. Maar als verantwoordelijke volwassene zorg je naar beste kunne voor je nageslacht, of je nou wilt of niet. De omstandigheden waaronder het kind is verwekt doen daarbij niet ter zake. Als je je eigen kind laat stikken ben je gewoon een egocentrische, onvolwassen nietsnut.
En volgens mij is TO dat niet.
mollymalone wijzigde dit bericht op 04-01-2021 14:49
8.35% gewijzigd
maandag 4 januari 2021 om 14:48
Weinig kans dat deze vrouw het kind laat weghalen. Het vertrouwen is toch al geschaad of ze het kindje krijgt of weg laat halen.AeonOfWinter schreef: ↑04-01-2021 14:42Tja, die had ze dan moeten uiten in plaats van als een achterbaks secreet stiekem te stoppen met de pil en hem voor een voldongen feit zetten.
En aangezien hij sowieso 2 weken aan 1 op zee zit zal ze wel moeten ja. Mooie puinhoop, arme man. Als ze een greintje hersens heeft bedenkt ze zich ja.
En dan wordt er hier ook nog eens even op doorgedramd dat het zijn eigen schuld is ook want yadidi yadidi. Hou op met me hoor.
