Relaties
alle pijlers
Is dit verkrachting?
zaterdag 12 augustus 2017 13:40
Ik ben er kapot van....na een lange tijd ging het weer goed in onze relatie. We hebben veel problemen gehad en deze leken overwonnen. Samen afspraken gemaakt over de toekomst om niet steeds in dezelfde valkuilen te trappen. Volop plannen voor nu en later. Zo ook op vakantie. Ik had hier zo naar uit gekeken, ik ben heel veel ziek geweest.
De tweede avond van onze vakantie dus samen naar bed voor sex. Allebei opgewonden. Op een gegeven moment merk ik dat mijn man iets wil doen wat ik niet wil. Ik zeg duidelijk nee ik wil deze handeling niet. Hij stopt, maar probeert even later opnieuw. Weer duidelijk nee gezegd, maar dan gaat hij toch door. Ik heb hem weggeduwd en ben uit bed gesprongen. Ik heb me opgesloten in de andere slaapkamer, ik was echt geschokt dat hij dat deed. We zijn al 30 jaar samen.
Volgende ochtend zegt hij niets. Zodra ik begin te praten biedt hij zijn excuses aan, ik wil hem niet door. Er zit een gonsend geluid in mijn hoofd van woede. Tja hij was gewoon geil zei hij, hij had dit niet moeten doen.
Ik voel me zo rot. Slaap de afgelopen nachten bij mijn dochters op de kamer. Ik wil naar huis....maar zij hebben het fijn na maanden.
Alle ellende van afgelopen jaren komen in hevigheid terug.
Ik heb mijn man beschuldigd van verkrachting, hij lijkt dit niet te snappen.
De tweede avond van onze vakantie dus samen naar bed voor sex. Allebei opgewonden. Op een gegeven moment merk ik dat mijn man iets wil doen wat ik niet wil. Ik zeg duidelijk nee ik wil deze handeling niet. Hij stopt, maar probeert even later opnieuw. Weer duidelijk nee gezegd, maar dan gaat hij toch door. Ik heb hem weggeduwd en ben uit bed gesprongen. Ik heb me opgesloten in de andere slaapkamer, ik was echt geschokt dat hij dat deed. We zijn al 30 jaar samen.
Volgende ochtend zegt hij niets. Zodra ik begin te praten biedt hij zijn excuses aan, ik wil hem niet door. Er zit een gonsend geluid in mijn hoofd van woede. Tja hij was gewoon geil zei hij, hij had dit niet moeten doen.
Ik voel me zo rot. Slaap de afgelopen nachten bij mijn dochters op de kamer. Ik wil naar huis....maar zij hebben het fijn na maanden.
Alle ellende van afgelopen jaren komen in hevigheid terug.
Ik heb mijn man beschuldigd van verkrachting, hij lijkt dit niet te snappen.
zaterdag 12 augustus 2017 14:23
Een misstap? Noem dat maar een misstap ja; verkrachting is het goede woord. Twee keer nee horen en nog met zijn geile kop zijn zin doordrijven,. wat denkt zo'n idioot wel niet? En sorry ja ik word hier bloedpissig van.LordVoldemort77 schreef: ↑12-08-2017 14:18Dat denk ik ook, de man heeft een misstap begaan, hij heeft weet het zelf blijkbaar ook.
zaterdag 12 augustus 2017 14:23
Het doet er niet toe wat jij ervan vindt. De wet is hier heel duidelijk over: dit is verkrachting.
Probeer je het nu ook te bagatelliseren, net als de man van TO? Dan ben je net zo'n klootzak.
zaterdag 12 augustus 2017 14:23
Probeer je hoofd koel te houden en onthoud dat dit niet jouw schuld is! Praat jezelf geen schuldgevoelens aan. Zet alles op een rijtje en maak dan de keuze die je moet maken. Je klinkt als een sterke vrouw, dus hier kom je ook sowieso doorheen.daisymadelief schreef: ↑12-08-2017 14:19Ik ga geen aangifte doen omdat mijn kinderen hier dan ook bij betrokken raken.
Voor mij was dit dus echt de druppel, zodra we thuis zijn ga ik een scheiding aanvragen.
Ik heb me in de andere kamer opgesloten omdat ik eerst tot mezelf wilde komen. Ik was in shock maar ook razend, niet handig op een camping midden in de nacht.
Ik ga hier dus niet met mijn man over in gesprek, uiteindelijk heeft hij dan toch een scenario bedacht waar bij ik het uiteindelijk gedaan heb. Dit was dus een van de problemen, zelfreflectie kent hij niet. Het lag altijd aan een ander of aan een situatie.
Ik vind het ergste dat hij over een grens is heen gegaan. Na alles wat ik heb meegemaakt de afgelopen jaren (borstkanker), voel ik me nu ook nog eens zo in de grond gestampt.
We hebben hier een logeetje op vakantie die er zo naar uitgekeken had om hier een paar dagen te komen, vandaar dat we hier nog zijn.
zaterdag 12 augustus 2017 14:23
Als je 30 jaar samen bent iemand, en die jouw vertrouwen volledig onderuit haalt door je te verkrachten (ondanks een uitdrukkelijk nee tot 2x toe!), dan denk jij dat een goed gesprek nog wat kan redden? Heel naïef!
zaterdag 12 augustus 2017 14:24
Herkenbaar. Ook de reactie nadien.
Als je nog bij hem wil blijven, zou ik toch weer het gesprek aangaan en aangeven dat als hij ooit weer over jouw grenzen gaat, het over is tussen jullie.
Bij mij heeft hij toen nooit meer een nee genegeerd. Maar ons seksleven was er niet beter op geworden.
Het lastigste vond ik nog om me eroverheen te zetten en te vergeven, vooral zonder duidelijke excuses. Zo te horen loop jij daar nu ook tegenaan.
EDIT lees net je update. Ook een logische keuze. Sterkte
Als je nog bij hem wil blijven, zou ik toch weer het gesprek aangaan en aangeven dat als hij ooit weer over jouw grenzen gaat, het over is tussen jullie.
Bij mij heeft hij toen nooit meer een nee genegeerd. Maar ons seksleven was er niet beter op geworden.
Het lastigste vond ik nog om me eroverheen te zetten en te vergeven, vooral zonder duidelijke excuses. Zo te horen loop jij daar nu ook tegenaan.
EDIT lees net je update. Ook een logische keuze. Sterkte
wandering_one wijzigde dit bericht op 12-08-2017 14:26
5.39% gewijzigd
zaterdag 12 augustus 2017 14:24
Venusss schreef: ↑12-08-2017 14:16Omdat ik denk dat een goed gesprek ook wat kan op leveren zonder meteen door te gaan naar de allerlaatste stap (aangifte doen).
Dat kan altijd nog als je er alles aan hebt gedaan samen je huwelijk te redden.
Tenzij TO al helemaal klaar met hem is. Maar dat lees ik nergens.
Wat een treurigheid.
zaterdag 12 augustus 2017 14:25
Mijn inziens slechte rednen. Als iemand aanmij komt op een manier dat ik dat niet wil, als ik verkracht wordt, wanneer je geen respect hebt voor mij en mijn lichaam. Dan rest mij niks anders.shift.delete schreef: ↑12-08-2017 14:20Oke. Omdat ze al jaren samen zijn en kinderen hebben, zou ik mij kunnen voorstellen dat je een scheiding inzet. Daarbij zul je keuzes maken in welke strijd je aangaat en welke niet. Ik wil overigens niet afraden om aangifte te doen, ik kan mij enkel voorstellen dat dit niet keuze nr. 1 zou zijn. En ook als je kiest om (nog) samen te blijven kan ik mij voorstellen dat iemand niet aangifte wil doen.
Bij mij zou dit in elk geval niet meer goed kunnen komen. Uit elkaar dus en mogelijk aangifte, al weet ik uit ervaring dat dit extra loeizware last oplevert en vele muren.
DaisyMadelief, helder is in elk geval dat dit over de grens is en dat jou niets te verwijten valt!
zaterdag 12 augustus 2017 14:26
Wat jij vindt is volstrekt irrelevant en doet niets af aan het feit dat de man van TO een ernstig strafbaar feit heeft gepleegd, en bij zijn eigen vrouw nota bene, na maar liefst 30 jaar huwelijk!
zaterdag 12 augustus 2017 14:27
Ongelooflijk.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
zaterdag 12 augustus 2017 14:30
Gelukkig heb jij dan nog niet zo diep gezeten dat je moest kiezen uit dergelijke kwaden. Ik zeg niet dat het een goede reden is namelijk, wel dat het een keuze kan zijn uit noodzaak.
zaterdag 12 augustus 2017 14:33
We zijn allemaal anders, wat een drog reden. Wanneer ik wordt verkracht zou ik vechten als een leeuw. En ook al ben je mijn man, ik ga aangifte doen. Ik snap niet dt er vrouwen zijn die daar laconiek over doen.-NummerZoveel- schreef: ↑12-08-2017 14:28Daisymadelief, ik vind je keuzes en beslissingen heel logisch. We zijn allemaal anders, maar voor mij zou er ook onherstelbare schade zijn aangericht als mijn vertrouwen eenmaal zo beschaamd zou zijn. Sterkte
zaterdag 12 augustus 2017 14:35
Bimzarellio schreef: ↑12-08-2017 14:33Wat ik tussen de regels lees is dat hier meer aan de hand is/was...
Ehm geen hogere wiskunde hoor, dat schrijft ze namelijk letterlijk.
anoniem_207233 wijzigde dit bericht op 12-08-2017 14:41
1.15% gewijzigd
zaterdag 12 augustus 2017 14:35
Daar weet jij helemaal niks van, je kent mij en mijn achtergrond namelijk niet.shift.delete schreef: ↑12-08-2017 14:30Gelukkig heb jij dan nog niet zo diep gezeten dat je moest kiezen uit dergelijke kwaden. Ik zeg niet dat het een goede reden is namelijk, wel dat het een keuze kan zijn uit noodzaak.
zaterdag 12 augustus 2017 14:36
Dat denk ik inderdaad ook. Zoals iemand een paar pagina's eerder al schreef.... je hoort je veilig te voelen in een relatie. Dat doe jij duidelijk niet meer. Ik begrijp heel goed dat je geen aangifte doet, het is ook niet niks om tegen de vader van je kinderen aangifte van verkrachting te doen, dit zal ook invloed op hen hebben. Maar dat dit vergaande gevolgen heeft op je toch al niet al te stabiele relatie kan ik me heel goed voorstellen.Bimzarellio schreef: ↑12-08-2017 14:33Wat ik tussen de regels lees is dat hier meer aan de hand is/was...Totaal niet goed te praten of met excuus te komen maar TO zat/zit wellicht nog in n fase waarin dit voorval voor haar althans de druppel is
Sterkte met de situatie.
