
Man met Geld. Belangrijk of niet?
zaterdag 10 november 2007 om 18:56
Dames (Heren zijn welkom, maar de vraag is voor de dames...),
Deze week heb ik een lange discussie gehad met een groep vrienden. Vooral van het mannelijke deel van deze groep kwam de mening dat vrouwen vooral vallen op mannen met geld. Wat iets later afgezwakt werd in de opinie dat substantiele inkomsten van een man misschien niet op nummer 1 stonden in de "wishlist" van de gemiddelde vrouw, maar dat zijn inkomen, danwel bankrekening, toch erg belangrijk was.
Ik heb geprobeerd onze eer te verdedigen, maar het mocht niet baten.
Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat ik geld belangrijk vind. Ik woon graag in mijn vrijstaande huis, rijd mijn droomauto en hoef nooit ergens op te beknibbelen... Daarbij wil ik dan wel aantekenen dat mijn vriend en ik samen met niets begonnen zijn en hier jarenlang naar toe gewerkt hebben. Op een 50/50 basis. Voor mij is mijn eigen salaris en daarmee mijn eigen financiele onafhankelijkheid vele malen belangrijker dan het salaris van mijn partner.
Hoe denken jullie hierover? Zijn er nog steeds zoveel vrouwelijke geldwolven? Of hebben mijn vrienden een compleet verkeerd wereldbeeld?
Deze week heb ik een lange discussie gehad met een groep vrienden. Vooral van het mannelijke deel van deze groep kwam de mening dat vrouwen vooral vallen op mannen met geld. Wat iets later afgezwakt werd in de opinie dat substantiele inkomsten van een man misschien niet op nummer 1 stonden in de "wishlist" van de gemiddelde vrouw, maar dat zijn inkomen, danwel bankrekening, toch erg belangrijk was.
Ik heb geprobeerd onze eer te verdedigen, maar het mocht niet baten.
Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat ik geld belangrijk vind. Ik woon graag in mijn vrijstaande huis, rijd mijn droomauto en hoef nooit ergens op te beknibbelen... Daarbij wil ik dan wel aantekenen dat mijn vriend en ik samen met niets begonnen zijn en hier jarenlang naar toe gewerkt hebben. Op een 50/50 basis. Voor mij is mijn eigen salaris en daarmee mijn eigen financiele onafhankelijkheid vele malen belangrijker dan het salaris van mijn partner.
Hoe denken jullie hierover? Zijn er nog steeds zoveel vrouwelijke geldwolven? Of hebben mijn vrienden een compleet verkeerd wereldbeeld?
zondag 11 november 2007 om 12:25
"Ik vind Whopper stoer" is ook een waardeoordeel hoor, maar dan val je dan weer niet over
Zoals FV het uitlegt, zo bedoel ik het ook. Ik zeg ook niet dat je leeft boven je budget, ik zeg dat je een totaal andere levensstandaard hebt dan je man en tóch niet financieel onafhankelijk bent. Dat je dat eventueel zou kúnnen zijn als jullie uit elkaar gaan, dat is iets anders. Nu leef je in een huis wat je niet alleen op zou kunnen brengen, rijd je een type auto die je niet alleen zou kunnen opbrengen etc. Dus dat neem je wel aan, maar terwijl je man waarschijnlijk in mooie kleding rondloopt zie jij er kek uit voor 60 euro. En ga je niet uit eten met een vriendin omdat je blut bent, terwijl je man wel 3 weken met vrienden op vakantie zou kunnen gaan. Dan heb je binnen een relatie een totaal andere levensstandaard, en volgens míj werkt dat niet.
Op mij komt dat over als nogal rigide vasthoudend aan principes zonder enig doel.
Zoals FV het uitlegt, zo bedoel ik het ook. Ik zeg ook niet dat je leeft boven je budget, ik zeg dat je een totaal andere levensstandaard hebt dan je man en tóch niet financieel onafhankelijk bent. Dat je dat eventueel zou kúnnen zijn als jullie uit elkaar gaan, dat is iets anders. Nu leef je in een huis wat je niet alleen op zou kunnen brengen, rijd je een type auto die je niet alleen zou kunnen opbrengen etc. Dus dat neem je wel aan, maar terwijl je man waarschijnlijk in mooie kleding rondloopt zie jij er kek uit voor 60 euro. En ga je niet uit eten met een vriendin omdat je blut bent, terwijl je man wel 3 weken met vrienden op vakantie zou kunnen gaan. Dan heb je binnen een relatie een totaal andere levensstandaard, en volgens míj werkt dat niet.
Op mij komt dat over als nogal rigide vasthoudend aan principes zonder enig doel.
zondag 11 november 2007 om 12:25
Whopper,
Het was geen aanval hoor, gewoon een vraag. Ik begreep uit jouw eerdere posting dat je nu ook geen geld had voor je vaste lasten en dat je dat feit compenseerde met dus maar geen geld aan leuke dingen uit te geven. En dan zeg ik, tja, als je vaste lasten ook al betaald worden door je eigen man, waarom zou je dan van je eigen man niet een keertje kapper aannemen?
Maar nu snap ik het beter, en besides, mij maakt het sowieso niet uit hoe anderen het regelen, heb er ook totaal geen verstand van want ik heb nog nooit samengewoond dus ik heb geen idee hoe ik dat zou doen.
Het was geen aanval hoor, gewoon een vraag. Ik begreep uit jouw eerdere posting dat je nu ook geen geld had voor je vaste lasten en dat je dat feit compenseerde met dus maar geen geld aan leuke dingen uit te geven. En dan zeg ik, tja, als je vaste lasten ook al betaald worden door je eigen man, waarom zou je dan van je eigen man niet een keertje kapper aannemen?
Maar nu snap ik het beter, en besides, mij maakt het sowieso niet uit hoe anderen het regelen, heb er ook totaal geen verstand van want ik heb nog nooit samengewoond dus ik heb geen idee hoe ik dat zou doen.
Am Yisrael Chai!

zondag 11 november 2007 om 12:27
quote:Zamirah schreef op 11 november 2007 @ 12:20:
[...]
Ik heb vorig jaar een man de deur uitgetrapt, die op mijn geld bleek te vallen.
Ik heb zelf een modaal inkomen, maar ook heb ik een niet onbemiddelde familie. Voor sommige mensen is dat gegeven ook erg interessant.
Helaas bestaan geldwolverige kerels dus ook. Het is vreselijk om te moeten constateren, dat je "geliefde" vooral/ook bij jou is om je geld. (Geld dat niet eens van mij is, maar iets is waar mijn pa hard voor gewerkt heeft...mind you. Hoe dom kan iemand zijn. Het is een regelrechte afknapper. Sowieso heb ik helemaal niks met materialistische mensen. ) Iemand die op je geld valt is andersom ook niet sexy. Vind ik. Een vrouw die duidelijk bij een man is vanwege de cash vind ik een beetje triestig. Vooral als ze hard roepen dat ze juist helemáál niet bij elkaar zijn vanwege zijn geld. Nee, tuurlijk niet. Goddelijke, 22 jarige valt voor 70 jarige, (rijke) man, ook al was hij putjesschepper geweest (waar je trouwens niet gek mee verdient maar dit terzijde), dan was ze net zo sta-pel-gek op hem geweest.
[...]
Ik heb vorig jaar een man de deur uitgetrapt, die op mijn geld bleek te vallen.
Ik heb zelf een modaal inkomen, maar ook heb ik een niet onbemiddelde familie. Voor sommige mensen is dat gegeven ook erg interessant.
Helaas bestaan geldwolverige kerels dus ook. Het is vreselijk om te moeten constateren, dat je "geliefde" vooral/ook bij jou is om je geld. (Geld dat niet eens van mij is, maar iets is waar mijn pa hard voor gewerkt heeft...mind you. Hoe dom kan iemand zijn. Het is een regelrechte afknapper. Sowieso heb ik helemaal niks met materialistische mensen. ) Iemand die op je geld valt is andersom ook niet sexy. Vind ik. Een vrouw die duidelijk bij een man is vanwege de cash vind ik een beetje triestig. Vooral als ze hard roepen dat ze juist helemáál niet bij elkaar zijn vanwege zijn geld. Nee, tuurlijk niet. Goddelijke, 22 jarige valt voor 70 jarige, (rijke) man, ook al was hij putjesschepper geweest (waar je trouwens niet gek mee verdient maar dit terzijde), dan was ze net zo sta-pel-gek op hem geweest.
zondag 11 november 2007 om 12:28
quote:Evidenza schreef op 11 november 2007 @ 12:25:
"Ik vind Whopper stoer" is ook een waardeoordeel hoor, maar dan val je dan weer niet over
Zoals FV het uitlegt, zo bedoel ik het ook. Ik zeg ook niet dat je leeft boven je budget, ik zeg dat je een totaal andere levensstandaard hebt dan je man en tóch niet financieel onafhankelijk bent. Dat je dat eventueel zou kúnnen zijn als jullie uit elkaar gaan, dat is iets anders. Nu leef je in een huis wat je niet alleen op zou kunnen brengen, rijd je een type auto die je niet alleen zou kunnen opbrengen etc. Dus dat neem je wel aan, maar terwijl je man waarschijnlijk in mooie kleding rondloopt zie jij er kek uit voor 60 euro. En ga je niet uit eten met een vriendin omdat je blut bent, terwijl je man wel 3 weken met vrienden op vakantie zou kunnen gaan. Dan heb je binnen een relatie een totaal andere levensstandaard, en volgens míj werkt dat niet.
Op mij komt dat over als nogal rigide vasthoudend aan principes zonder enig doel.
Ja, inderdaad, zo bedoelde ik het ook. Nu ik dit weer zo zie staan, Whopper, dan zou ik er denk ik zelf nog eerder voor kiezen om idd kleiner te gaan wonen als die onafhankelijkheid zo belangrijk voor me is. (Volgens mij vroeg je dat in je vorige posting).
Maar goed, to each his own.
"Ik vind Whopper stoer" is ook een waardeoordeel hoor, maar dan val je dan weer niet over
Zoals FV het uitlegt, zo bedoel ik het ook. Ik zeg ook niet dat je leeft boven je budget, ik zeg dat je een totaal andere levensstandaard hebt dan je man en tóch niet financieel onafhankelijk bent. Dat je dat eventueel zou kúnnen zijn als jullie uit elkaar gaan, dat is iets anders. Nu leef je in een huis wat je niet alleen op zou kunnen brengen, rijd je een type auto die je niet alleen zou kunnen opbrengen etc. Dus dat neem je wel aan, maar terwijl je man waarschijnlijk in mooie kleding rondloopt zie jij er kek uit voor 60 euro. En ga je niet uit eten met een vriendin omdat je blut bent, terwijl je man wel 3 weken met vrienden op vakantie zou kunnen gaan. Dan heb je binnen een relatie een totaal andere levensstandaard, en volgens míj werkt dat niet.
Op mij komt dat over als nogal rigide vasthoudend aan principes zonder enig doel.
Ja, inderdaad, zo bedoelde ik het ook. Nu ik dit weer zo zie staan, Whopper, dan zou ik er denk ik zelf nog eerder voor kiezen om idd kleiner te gaan wonen als die onafhankelijkheid zo belangrijk voor me is. (Volgens mij vroeg je dat in je vorige posting).
Maar goed, to each his own.
Am Yisrael Chai!

zondag 11 november 2007 om 12:29
zondag 11 november 2007 om 12:32
quote:eleonora schreef op 11 november 2007 @ 12:29:
[...]
Da's toch een persoonlijke mening? Ik zei niet Whopper 'is' stoer. Ik zei dat ík haar stoer vind. Is het dan ook een waarde oordeel? Tja, ik zeg in mijn stukje ook honderd keer 'ik vind", dan waren dat dus ook geen waardeoordelen? Indien niet, indien wel, maakt niet uit. We doen beide hetzelfde, we geven onze mening
[...]
Da's toch een persoonlijke mening? Ik zei niet Whopper 'is' stoer. Ik zei dat ík haar stoer vind. Is het dan ook een waarde oordeel? Tja, ik zeg in mijn stukje ook honderd keer 'ik vind", dan waren dat dus ook geen waardeoordelen? Indien niet, indien wel, maakt niet uit. We doen beide hetzelfde, we geven onze mening

zondag 11 november 2007 om 12:34
quote:Evidenza schreef op 11 november 2007 @ 12:32:
[...]
Tja, ik zeg in mijn stukje ook honderd keer 'ik vind", dan waren dat dus ook geen waardeoordelen? Indien niet, indien wel, maakt niet uit. We doen beide hetzelfde, we geven onze mening Dan ga ik voor het 'geen waardeoordelen' Evi, maar dat is natuurlijk weer mijn persoonlijke mening
[...]
Tja, ik zeg in mijn stukje ook honderd keer 'ik vind", dan waren dat dus ook geen waardeoordelen? Indien niet, indien wel, maakt niet uit. We doen beide hetzelfde, we geven onze mening Dan ga ik voor het 'geen waardeoordelen' Evi, maar dat is natuurlijk weer mijn persoonlijke mening
zondag 11 november 2007 om 12:35
quote:Eowynn_ schreef op 11 november 2007 @ 11:49:
FV, dat klinkt behoorlijk verwend.
Ja, dat was het ook wel, Eowynn. Maar goed, ik leerde mijn ex kennen op mijn 23e, en had daarvoor alleen maar verkering gehad met rijke joodse jongetjes, wist ik veel. Ik dacht eigenlijk altijd dat het vrij normaal was, toen mijn broertje de allereerste keer in zijn leven met zijn beste vriendinnetje ( niet eens verkering mee verder hoor) "uit" ging ( gewoon samen naar de stad en de bios enzo), kreeg hij van mijn moeder gigantisch op zijn flikker omdat hij toen ze vroeg of hij wel de film en de McDonalds betaald had het legendarische antwoord: "ze heeft toch zelf geld!" gaf.
Ik was vrij laat met jongens, ik heb in mijn middelbare schoolperiode eigenlijk nooit vriendjes gehad dus toen ik begon met daten werkten al mijn vriendjes al ( en ikzelf trouwens ook, naast mijn studie weliswaar, maar toch.)
Dus ik heb eigenlijk altijd gedacht dat het heel normaal was, kwam er pas na mijn dertigste dus achter dat de meeste mensen dat heel anders regelen. Beetje wereldvreemd dus gewoon.
FV, dat klinkt behoorlijk verwend.
Ja, dat was het ook wel, Eowynn. Maar goed, ik leerde mijn ex kennen op mijn 23e, en had daarvoor alleen maar verkering gehad met rijke joodse jongetjes, wist ik veel. Ik dacht eigenlijk altijd dat het vrij normaal was, toen mijn broertje de allereerste keer in zijn leven met zijn beste vriendinnetje ( niet eens verkering mee verder hoor) "uit" ging ( gewoon samen naar de stad en de bios enzo), kreeg hij van mijn moeder gigantisch op zijn flikker omdat hij toen ze vroeg of hij wel de film en de McDonalds betaald had het legendarische antwoord: "ze heeft toch zelf geld!" gaf.
Ik was vrij laat met jongens, ik heb in mijn middelbare schoolperiode eigenlijk nooit vriendjes gehad dus toen ik begon met daten werkten al mijn vriendjes al ( en ikzelf trouwens ook, naast mijn studie weliswaar, maar toch.)
Dus ik heb eigenlijk altijd gedacht dat het heel normaal was, kwam er pas na mijn dertigste dus achter dat de meeste mensen dat heel anders regelen. Beetje wereldvreemd dus gewoon.
Am Yisrael Chai!

zondag 11 november 2007 om 12:38
Nee hoor, ik zie het ook neit als een aanval, maar ik probeer wel te weerleggen wat mijns inziens verkeerd begrepen wordt.
Inderdaad, ik kan mijn (onze) vaste lasten prima trekken, en we hebben heel lang evenveel verdiend dus het huis is gewoon voor de helft van mij, de auto dan niet maar daar rij ik wel in (hij staat voor de deur, dus waarom niet? dat zou ik pas 'rigide vasthouden aan..' noemen als ik dat principieel niet zou doen) en ik bedgetteer dus prima, geen luxe uitgaven, geen handje ophouden als het niet nodig is en nooit gedonder over geld. Dat mijn man dure kleren draagt boeit me niet. Hij ziet er goed uit, hij is mooi zolas hij is en dat is wat telt.
En nee, ik val niet over het feit dat iemand mij stoer noemt, omdat ik dat opvat als een compliment, niet als een waardeoordeel. Net als iemand zou zeggen; wat zie je er leuk uit vandaag, dat is ook geen waardeoordeel, maar een compliment. Maar misschien zie ik dat verkeerd en is het wél een waardeoordeel, maar dan eentje die die me meer aanspreekt dan alle negatieve oordelen die ik eerder voorbij heb zien komen. En dat me dat meer aanspreekt dat lijkt me logisch. Iedereen hoort liever positieve dingen over zichzelf dan negatief toch? Dat het me niet uit zou oeten maken wat anderen van me denken dat ben ik helemaal eens met degene die dat wil gaan zeggen nu. Maar ja, ik ben ook maar een mens : )
Inderdaad, ik kan mijn (onze) vaste lasten prima trekken, en we hebben heel lang evenveel verdiend dus het huis is gewoon voor de helft van mij, de auto dan niet maar daar rij ik wel in (hij staat voor de deur, dus waarom niet? dat zou ik pas 'rigide vasthouden aan..' noemen als ik dat principieel niet zou doen) en ik bedgetteer dus prima, geen luxe uitgaven, geen handje ophouden als het niet nodig is en nooit gedonder over geld. Dat mijn man dure kleren draagt boeit me niet. Hij ziet er goed uit, hij is mooi zolas hij is en dat is wat telt.
En nee, ik val niet over het feit dat iemand mij stoer noemt, omdat ik dat opvat als een compliment, niet als een waardeoordeel. Net als iemand zou zeggen; wat zie je er leuk uit vandaag, dat is ook geen waardeoordeel, maar een compliment. Maar misschien zie ik dat verkeerd en is het wél een waardeoordeel, maar dan eentje die die me meer aanspreekt dan alle negatieve oordelen die ik eerder voorbij heb zien komen. En dat me dat meer aanspreekt dat lijkt me logisch. Iedereen hoort liever positieve dingen over zichzelf dan negatief toch? Dat het me niet uit zou oeten maken wat anderen van me denken dat ben ik helemaal eens met degene die dat wil gaan zeggen nu. Maar ja, ik ben ook maar een mens : )


zondag 11 november 2007 om 12:46
Oh nee, ik vergat nog iets te zeggen.
Er werd gezegd door FV dat ze er dan voor zou kiezen kleiner te gaan wonen.
Nou, dat is dus geen optie. We wonen niet groot, wel duur. Voorburg is gewoon een erg dure gemeente. We hebben een heerlijk huis, helemaal naar ons zin, en ik pieker er niet over om kleiner te gaan wonen. Dat zou dan op een bovenhis ergens zijn in een slechtere buurt. Het feit dat ik (tijdelijk) minder verdien hoeft er niet toe te leiden dat mijn gezin erop achteruit moet gaan. Buiten het feit dat ik dat er thuis dus niet door zou krijgen en ik vierkant uitgelachen zou worden als ik met het idee zou komen, ben ik dus ook weer niet zo 'rigide' dat ik dat zou willen. Zeker niet omdat er geen geldnood is bij ons thuis.
Zou het zo zijn dat ik helemaal geen geld meer zou binnen brengen, om wat voor reden dan ook (wat ik me niet kan voorstellen want als mijn bedrijfje niet meer zou lopen dan zou ik weer een betaalde baan gaan zoeken en die ook zo kunnen krijgen) dan vangt mijn man (tijdelijk) alle kosten op en is er dus nog geen reden om te verhuizen.
Zo, nu ga ik écht tukkken
Er werd gezegd door FV dat ze er dan voor zou kiezen kleiner te gaan wonen.
Nou, dat is dus geen optie. We wonen niet groot, wel duur. Voorburg is gewoon een erg dure gemeente. We hebben een heerlijk huis, helemaal naar ons zin, en ik pieker er niet over om kleiner te gaan wonen. Dat zou dan op een bovenhis ergens zijn in een slechtere buurt. Het feit dat ik (tijdelijk) minder verdien hoeft er niet toe te leiden dat mijn gezin erop achteruit moet gaan. Buiten het feit dat ik dat er thuis dus niet door zou krijgen en ik vierkant uitgelachen zou worden als ik met het idee zou komen, ben ik dus ook weer niet zo 'rigide' dat ik dat zou willen. Zeker niet omdat er geen geldnood is bij ons thuis.
Zou het zo zijn dat ik helemaal geen geld meer zou binnen brengen, om wat voor reden dan ook (wat ik me niet kan voorstellen want als mijn bedrijfje niet meer zou lopen dan zou ik weer een betaalde baan gaan zoeken en die ook zo kunnen krijgen) dan vangt mijn man (tijdelijk) alle kosten op en is er dus nog geen reden om te verhuizen.
Zo, nu ga ik écht tukkken
zondag 11 november 2007 om 12:49
Nou Whopper, ik snap er nog steeds niets van, maar als het voor jullie werkt: More power to ya!
En alhoewel ik er niks van snap kan ik er meer waardering voor opbrengen dan al die Gooische vrouwen die exact dezelfde levensstandaard hebben dan hun echtgenoot en er nog nooit een vinger voor verroerd hebben. Ook daar heb ik geen last van hoor, maar ik vind het altijd grappig daar. Ik kom vaak in Laren voor mijn werk en om er te winkelen en zie daar altijd veel ( vnl oudere) vrouwen die winkel in en uit gaan en er altijd tiptop uitzien. Ik kan het niet helpen dat ik dan denk: Geef jij maar lekker het geld van je kerel uit, ik betaal het zélf. En ik voel me er dan ook nog verheven bij
Dus ik snap het principe van zelluf doen heel goed, ik zou er alleen niet zo rigide mee omgaan dan jij.
En alhoewel ik er niks van snap kan ik er meer waardering voor opbrengen dan al die Gooische vrouwen die exact dezelfde levensstandaard hebben dan hun echtgenoot en er nog nooit een vinger voor verroerd hebben. Ook daar heb ik geen last van hoor, maar ik vind het altijd grappig daar. Ik kom vaak in Laren voor mijn werk en om er te winkelen en zie daar altijd veel ( vnl oudere) vrouwen die winkel in en uit gaan en er altijd tiptop uitzien. Ik kan het niet helpen dat ik dan denk: Geef jij maar lekker het geld van je kerel uit, ik betaal het zélf. En ik voel me er dan ook nog verheven bij
Dus ik snap het principe van zelluf doen heel goed, ik zou er alleen niet zo rigide mee omgaan dan jij.

zondag 11 november 2007 om 12:55
Voor mij heeft het nooit iets uitgemaakt in de partnerkeuze.. het heeft bij mij toch niets met het gevoel voor iemand te maken.
Ik zou me eerder bedreigd voelen door een rijke man. Ik ben zelf van eenvoudige komaf, heb een zeer bescheiden bankrekening. Dus wat moet ik met een rijke stinkerd? Ik zou me alleen maar ongemakkelijk voelen, want op iemand anders zijn centen teren dat is niks voor mij.
Ik zou me eerder bedreigd voelen door een rijke man. Ik ben zelf van eenvoudige komaf, heb een zeer bescheiden bankrekening. Dus wat moet ik met een rijke stinkerd? Ik zou me alleen maar ongemakkelijk voelen, want op iemand anders zijn centen teren dat is niks voor mij.
zondag 11 november 2007 om 13:01
quote:whopper schreef op 10 november 2007 @ 19:20:
Toen ik mijn man leerde kennen verdienden we even veel geld. We gingen samenwonen in mijn koophuis, daarna kochten we samen een huis maar hebben onze rekeningen niet samengevoegd. We openden een en/of rekening waar we beiden een gelijk bedrag per maand op stortten en daar onze lasten van betaalden. Privéuitgaven deden we van onze eigen rekening.We kregen onze zoon en ik ben minder gaan werken. We hebben een verdeling gemaakt evenredig aan de inkomsten voor de en/of rekening. Sinds ik voor mezelf ben begonnen is deze verdeling bijgesteld en gaan al het geld wat ik verdien naar de en/of en van mijn man zijn geld een deel.
Dit is mijn beslissing geweest.
Nu is de situatie zo dat ik eigenlijk geen geld voor mezelf kan uitgeven. Kapper, nieuwe kleren, uitjes...het zit er gewoon niet in. Mijn man verdient veel geld en wil dat best met mij delen, maar het wil er bij mij niet in. Hij betaalt al zoveel van onze lasten, en ik verdien momenteel zo weinig dat ik oon erg weinig bijdraag. Daarvan wil ik niet nog eens een deel voor mezelf. Ik heb een spaarpotje maar daar kom ik niet aan. Dat is voor mijn pensioen. Ik maal er niet om dat ik geen geld heb voor mezelf. We wonen in een mooi huis, hebben genoeg te eten en kunnen op vakantie.
Mijn man is inmiddels rijk. Natuurlijk is dat fijn als vangnet. We zullen nooit het huis hoeven verkopen omdat mijn zaken slecht gaan. En als ik geen geld heb om op vakantie te gaan dan gaan we toch want hij betaalt dat dan. Hij heeft een prachtige, veilige auto. Waar ik meer in rijd dan hij (want hij werkt op loopafstand van huis en ik tuf wat af naar groothandels in het land) maar het is niet mijn auto, en dat besef ik me donders goed.
We hebben het erg goed, ons zal niets tekort komen, maar niet dankzij mijn inkomen. We zullen het ook in de toekomst goed hebben, en misschien gaan mijn zaken ook wel goed lopen, maar we zijn in ieder geval door zijn inkomen voorlopig verzekerd van een luxe leventje. Dat ik blut ben lijkt dan moeilijk te rijmen, vooral voor de buitenwereld. Het is lastig uit te leggen dat ik geen geld heb voor de bioscoop als een vriendin vraagt of ik mee ga. Maar ik vertik het mijn man te vragen om geld. Hij zou het me zó geven hoor, daar niet van. En als hij helderziend was dan hoefde ik er niet eens om te vragen, maar zo zit ik dus niet in elkaar.
Mensen zeggen weleens; 'ja maar je bent toch sámen, je hebt toch samen een kind, je hoort toch bij elkaar, waarom dan niet je geld op één hoop?
Jij zorgt toch voor jullie zoon, jij schept toch de mogelijkheden voor hem om carriére te maken? Jij zorgt er toch voor dat alles reilt en zeilt thuis?'
Ja, dat is zo. En dat doe ik graag. Maar ik blijf een individu. Ik blijf mezelf en ik ben altijd onafhankelijk gebleven.
Iemand op dit forum heeft weleens tegen mij gezegd; 'het lijkt me verschrikkelijk om zo te moeten leven'
Maar ik 'moet' niets, en ik zou het niet anders willen. Ik moet er niet aan denken lekker te gaan shoppen van het geld van een ander. De lol is er dan heel snel af.
Ik geniet met volle teugen van ons huis, ons leventje, en dat ik even niets uit kan geven aan mezelf boeit me op dit moment bar weinig.Ja, ik heb een rijke vent.
Nee, ik profiteer er niet van; ik geniet slechts.
Hier valt mn mond dus echt van open! Jullie zijn toch getrouwd? Jij werkt toch ook? Je zorgt toch voor jullie zoon?
Volgens mij is het zo dat als je een samenlevingscontract hebt/getrouwd bent, er 'verwacht wordt' dat je in verhouding evenveel bijdraagt aan huishouding etc etc. Dus als hij heel veel verdient en jij een klein beetje, hoort hij heel veel bij te dragen en jij een klein beetje (even simpel gezegd). En tuurlijk, dat dit zo op papier staat betekent ook niet dat je dit maar klakkeloos moet doen....het klinkt alleen allemaal zo 'afstandelijk' zoals je het omschrijft. Alsof jullie 'zakelijke partners' zijn ofzo i.p.v. 2 mensen die van elkaar houden en samen een kind hebben, en samen een huishouden draaiende houden.....
Het is toch niet zo dat jij van hem profiteert als je 'van hem' 18 euro krigt om je haren een keer te laten knippen? Of als je 'van hem' 50 euro krijgt als je een keer een avondje uit wilt met je vriendin? Het is toch geld dat jullie gezamenlijk binnebrengen? Jullie werken er allebei hard voor, alleen heeft hij 'het geluk' dat hij met zijn werk veel meer verdient dan jij met het jouwe (ik bedoel: een stratenmaker hoeft volgens mij echt niet minder hard te werken dan een chirurg, toch verdient die chirurg oa vanwege opleidingen en verantwoordelijkheid vééééééél meer dan een stratenmaker).
Ik wil je niet aanvallen, sta alleen heel erg te kijken van de manier waarop jij en je man omgaan met jullie geld...voel je je niet heel erg schuldig dan als jullie op vakantie gaan van 'zijn' geld? Heb je op zo'n moment niet het idee dat er dan weer iets tegenover moet staan??
Pien
Toen ik mijn man leerde kennen verdienden we even veel geld. We gingen samenwonen in mijn koophuis, daarna kochten we samen een huis maar hebben onze rekeningen niet samengevoegd. We openden een en/of rekening waar we beiden een gelijk bedrag per maand op stortten en daar onze lasten van betaalden. Privéuitgaven deden we van onze eigen rekening.We kregen onze zoon en ik ben minder gaan werken. We hebben een verdeling gemaakt evenredig aan de inkomsten voor de en/of rekening. Sinds ik voor mezelf ben begonnen is deze verdeling bijgesteld en gaan al het geld wat ik verdien naar de en/of en van mijn man zijn geld een deel.
Dit is mijn beslissing geweest.
Nu is de situatie zo dat ik eigenlijk geen geld voor mezelf kan uitgeven. Kapper, nieuwe kleren, uitjes...het zit er gewoon niet in. Mijn man verdient veel geld en wil dat best met mij delen, maar het wil er bij mij niet in. Hij betaalt al zoveel van onze lasten, en ik verdien momenteel zo weinig dat ik oon erg weinig bijdraag. Daarvan wil ik niet nog eens een deel voor mezelf. Ik heb een spaarpotje maar daar kom ik niet aan. Dat is voor mijn pensioen. Ik maal er niet om dat ik geen geld heb voor mezelf. We wonen in een mooi huis, hebben genoeg te eten en kunnen op vakantie.
Mijn man is inmiddels rijk. Natuurlijk is dat fijn als vangnet. We zullen nooit het huis hoeven verkopen omdat mijn zaken slecht gaan. En als ik geen geld heb om op vakantie te gaan dan gaan we toch want hij betaalt dat dan. Hij heeft een prachtige, veilige auto. Waar ik meer in rijd dan hij (want hij werkt op loopafstand van huis en ik tuf wat af naar groothandels in het land) maar het is niet mijn auto, en dat besef ik me donders goed.
We hebben het erg goed, ons zal niets tekort komen, maar niet dankzij mijn inkomen. We zullen het ook in de toekomst goed hebben, en misschien gaan mijn zaken ook wel goed lopen, maar we zijn in ieder geval door zijn inkomen voorlopig verzekerd van een luxe leventje. Dat ik blut ben lijkt dan moeilijk te rijmen, vooral voor de buitenwereld. Het is lastig uit te leggen dat ik geen geld heb voor de bioscoop als een vriendin vraagt of ik mee ga. Maar ik vertik het mijn man te vragen om geld. Hij zou het me zó geven hoor, daar niet van. En als hij helderziend was dan hoefde ik er niet eens om te vragen, maar zo zit ik dus niet in elkaar.
Mensen zeggen weleens; 'ja maar je bent toch sámen, je hebt toch samen een kind, je hoort toch bij elkaar, waarom dan niet je geld op één hoop?
Jij zorgt toch voor jullie zoon, jij schept toch de mogelijkheden voor hem om carriére te maken? Jij zorgt er toch voor dat alles reilt en zeilt thuis?'
Ja, dat is zo. En dat doe ik graag. Maar ik blijf een individu. Ik blijf mezelf en ik ben altijd onafhankelijk gebleven.
Iemand op dit forum heeft weleens tegen mij gezegd; 'het lijkt me verschrikkelijk om zo te moeten leven'
Maar ik 'moet' niets, en ik zou het niet anders willen. Ik moet er niet aan denken lekker te gaan shoppen van het geld van een ander. De lol is er dan heel snel af.
Ik geniet met volle teugen van ons huis, ons leventje, en dat ik even niets uit kan geven aan mezelf boeit me op dit moment bar weinig.Ja, ik heb een rijke vent.
Nee, ik profiteer er niet van; ik geniet slechts.
Hier valt mn mond dus echt van open! Jullie zijn toch getrouwd? Jij werkt toch ook? Je zorgt toch voor jullie zoon?
Volgens mij is het zo dat als je een samenlevingscontract hebt/getrouwd bent, er 'verwacht wordt' dat je in verhouding evenveel bijdraagt aan huishouding etc etc. Dus als hij heel veel verdient en jij een klein beetje, hoort hij heel veel bij te dragen en jij een klein beetje (even simpel gezegd). En tuurlijk, dat dit zo op papier staat betekent ook niet dat je dit maar klakkeloos moet doen....het klinkt alleen allemaal zo 'afstandelijk' zoals je het omschrijft. Alsof jullie 'zakelijke partners' zijn ofzo i.p.v. 2 mensen die van elkaar houden en samen een kind hebben, en samen een huishouden draaiende houden.....
Het is toch niet zo dat jij van hem profiteert als je 'van hem' 18 euro krigt om je haren een keer te laten knippen? Of als je 'van hem' 50 euro krijgt als je een keer een avondje uit wilt met je vriendin? Het is toch geld dat jullie gezamenlijk binnebrengen? Jullie werken er allebei hard voor, alleen heeft hij 'het geluk' dat hij met zijn werk veel meer verdient dan jij met het jouwe (ik bedoel: een stratenmaker hoeft volgens mij echt niet minder hard te werken dan een chirurg, toch verdient die chirurg oa vanwege opleidingen en verantwoordelijkheid vééééééél meer dan een stratenmaker).
Ik wil je niet aanvallen, sta alleen heel erg te kijken van de manier waarop jij en je man omgaan met jullie geld...voel je je niet heel erg schuldig dan als jullie op vakantie gaan van 'zijn' geld? Heb je op zo'n moment niet het idee dat er dan weer iets tegenover moet staan??
Pien
zondag 11 november 2007 om 13:02
Hahaha, Evidenza, herkenbaar. Ik kom ook vaak in Laren en werk ook in het Gooi, en voor Gooische begrippen ben ik natuurlijk echt een sloeberige freak, ik bedoel, allochtonen die 3 hoog achter wonen en geen PCHooft tractor maar een fiets met kinderzitje hebben die zien ze niet zo vaak daar.
En toch, als ik dan in Laren een winkel instap en de dames om me heen zie, denk ik meestal, pfoeh, dure kleding hoor, als je daar je ziel en zaligheid voor moet opofferen. Dan kunnen de verkoopsters wel in één oogopslag mijn Vero Modaatje getaxeerd ( en te min bevonden uiteraard) hebben, ik zou voor geen goud met die vrouwen willen ruilen. Want zo'n leuk leven hebben ze niet, dat hoor ik van collega's uit de eerste hand. Al jaren geen sex meer hebben, eigenlijk je man niet eens zo aardig vinden, het vermoeden hebben dat hij een minnares heeft, altijd alleen voor de kinderen opdraaien en een megacomplex hebben omdat elke kilo teveel en elk jaar erbij een stap dichter bij ingeruild worden betekent, niet echt een feest.
Dus tja, in dat opzich vind ik geld weer helemaal niet belangrijk, ik zou ook nooit op zo'n typische Gooische kerel kunnen vallen, ik vind er eigenlijk geeneen aantrekkelijk of zelfs maar aardig.
En toch, als ik dan in Laren een winkel instap en de dames om me heen zie, denk ik meestal, pfoeh, dure kleding hoor, als je daar je ziel en zaligheid voor moet opofferen. Dan kunnen de verkoopsters wel in één oogopslag mijn Vero Modaatje getaxeerd ( en te min bevonden uiteraard) hebben, ik zou voor geen goud met die vrouwen willen ruilen. Want zo'n leuk leven hebben ze niet, dat hoor ik van collega's uit de eerste hand. Al jaren geen sex meer hebben, eigenlijk je man niet eens zo aardig vinden, het vermoeden hebben dat hij een minnares heeft, altijd alleen voor de kinderen opdraaien en een megacomplex hebben omdat elke kilo teveel en elk jaar erbij een stap dichter bij ingeruild worden betekent, niet echt een feest.
Dus tja, in dat opzich vind ik geld weer helemaal niet belangrijk, ik zou ook nooit op zo'n typische Gooische kerel kunnen vallen, ik vind er eigenlijk geeneen aantrekkelijk of zelfs maar aardig.
Am Yisrael Chai!

zondag 11 november 2007 om 13:38
Voor wat betreft Laren, daar ben ik ook geen onbekende! Ik heb echter uit betrouwbare bron (geboren en getogen Larense die zelf keihard werkt voor haar eigen geld) begrepen dat de meeste shoppers in Laren helemaal niet uit Laren komen. Met name de koude kak uit de rest van het land schijnt het nogal prestigiues te vinden om te kunnen zeggen dat ze in Laren hebben geshopt!


zondag 11 november 2007 om 13:41
PS Overigens heb ik zelf - als import - ook wel eens geshopt in Laren, maar dan wel in de uitverkoop. Het is namelijk wel de plek bij uitstek om kleding of spulletjes te kopen die je niet in elke andere winkel ook tegenkomt. Leuk dus als je echt eens iets aparts zoekt om aan te trekken of in je huis te zetten ofzo.
zondag 11 november 2007 om 13:46
Nummerzoveel,
Da's inderdaad waar, ik kan in de uitverkoop in Laren altijd heel goed slagen voor mijn zoontje, dan vind ik echt voor een prikkie de leukste kleding. Van de zomer nog allerlei spul voor hem gekocht voor 4 en 5 euro per stuk enzo, da's echt lachen. Die uitverkoop daar is meestal super, die winkels houden altijd zoveel over dat ze enorm afprijzen.
(Niet allemaal naar Laren gaan nu, want dan vind ik zelf niks meer ).
Da's inderdaad waar, ik kan in de uitverkoop in Laren altijd heel goed slagen voor mijn zoontje, dan vind ik echt voor een prikkie de leukste kleding. Van de zomer nog allerlei spul voor hem gekocht voor 4 en 5 euro per stuk enzo, da's echt lachen. Die uitverkoop daar is meestal super, die winkels houden altijd zoveel over dat ze enorm afprijzen.
(Niet allemaal naar Laren gaan nu, want dan vind ik zelf niks meer ).
Am Yisrael Chai!

zondag 11 november 2007 om 13:59
Pien, nee, we gaan op vakantie van ons geld, niet van zijn geld. En nergens is vastgelegd dat je evenveel bijdraagt. Ook niet als je getrouwd bent.
Mijn man verdient veel, hij draagt veel bij aan het huishouden. Ik verdien weinig, dus ik draag weinig bij aan het huishouden. Precies zoals jij zegt. Waar valt je mond dan precies van open als ik vragen mag?
Mijn man verdient veel, hij draagt veel bij aan het huishouden. Ik verdien weinig, dus ik draag weinig bij aan het huishouden. Precies zoals jij zegt. Waar valt je mond dan precies van open als ik vragen mag?

zondag 11 november 2007 om 14:02
Evidenza, volgens mij ga ik er ook helemaal niet rigide mee om? Ik geef alleen geen geld uit wat ik niet heb. Volgens mij is dat niet rigide maar verstandig?
Overigens, als mijn ouders overlijden dan ben ik de rijke stinkerd in huis. En dan nog zal er niets veranderen.
Okee, even bij het onderwerp;
Ja ik heb een rijke man
Nee, geen vereiste maar een fijn vangnet.
Hij is nog dezelfde als toen hij niet rijk was.
Ik ben nog dezelfde als toen hij niet rijk was.
Voor mij het belangrijkste van alles.
Overigens, als mijn ouders overlijden dan ben ik de rijke stinkerd in huis. En dan nog zal er niets veranderen.
Okee, even bij het onderwerp;
Ja ik heb een rijke man
Nee, geen vereiste maar een fijn vangnet.
Hij is nog dezelfde als toen hij niet rijk was.
Ik ben nog dezelfde als toen hij niet rijk was.
Voor mij het belangrijkste van alles.

zondag 11 november 2007 om 14:04
quote:whopper schreef op 11 november 2007 @ 13:59:
Pien, nee, we gaan op vakantie van ons geld, niet van zijn geld. En nergens is vastgelegd dat je evenveel bijdraagt. Ook niet als je getrouwd bent.
Mijn man verdient veel, hij draagt veel bij aan het huishouden. Ik verdien weinig, dus ik draag weinig bij aan het huishouden. Precies zoals jij zegt. Waar valt je mond dan precies van open als ik vragen mag?
er is wél 'vastgelegd' dat je allebei in verhouding evenveel bijdraagt aan het huishouden. vorig jaar samenlevingscontract afgesloten, werd nog specifiek benoemd door de notaris!! (maar daar moet je natuurlijk mee doen wat je zelf wilt).
waar mijn mond van openvalt? dat jij (bijna) al het geld dat jij verdient 'afstaat' aan jullie huishouden. dat je niks voor jezelf 'houdt' om een keer wat leusk van te doen: naar de kapper, kleding kopen, een keertje naar de bios met een vriendin etc etc.
Pien, nee, we gaan op vakantie van ons geld, niet van zijn geld. En nergens is vastgelegd dat je evenveel bijdraagt. Ook niet als je getrouwd bent.
Mijn man verdient veel, hij draagt veel bij aan het huishouden. Ik verdien weinig, dus ik draag weinig bij aan het huishouden. Precies zoals jij zegt. Waar valt je mond dan precies van open als ik vragen mag?
er is wél 'vastgelegd' dat je allebei in verhouding evenveel bijdraagt aan het huishouden. vorig jaar samenlevingscontract afgesloten, werd nog specifiek benoemd door de notaris!! (maar daar moet je natuurlijk mee doen wat je zelf wilt).
waar mijn mond van openvalt? dat jij (bijna) al het geld dat jij verdient 'afstaat' aan jullie huishouden. dat je niks voor jezelf 'houdt' om een keer wat leusk van te doen: naar de kapper, kleding kopen, een keertje naar de bios met een vriendin etc etc.

zondag 11 november 2007 om 14:06
quote:fashionvictim schreef op 11 november 2007 @ 13:02:
. Want zo'n leuk leven hebben ze niet, dat hoor ik van collega's uit de eerste hand. Al jaren geen sex meer hebben, eigenlijk je man niet eens zo aardig vinden, het vermoeden hebben dat hij een minnares heeft, altijd alleen voor de kinderen opdraaien en een megacomplex hebben omdat elke kilo teveel en elk jaar erbij een stap dichter bij ingeruild worden betekent, niet echt een feest.
.Ai ai ai, wat een vooroordelen!
. Want zo'n leuk leven hebben ze niet, dat hoor ik van collega's uit de eerste hand. Al jaren geen sex meer hebben, eigenlijk je man niet eens zo aardig vinden, het vermoeden hebben dat hij een minnares heeft, altijd alleen voor de kinderen opdraaien en een megacomplex hebben omdat elke kilo teveel en elk jaar erbij een stap dichter bij ingeruild worden betekent, niet echt een feest.
.Ai ai ai, wat een vooroordelen!