Relaties
alle pijlers
Man reageert nergens op, emotieloos...
woensdag 18 maart 2009 om 10:59
Ik heb er al een paar keer over geschreven, maar ik kom er gewoon niet uit. Wat ik ook doe, het probleem tussen mijn man en mij lijkt onoplosbaar.
Ik ben sinds een jaar getrouwd met de liefste mens van de wereld. Hij is mooi, heeft de looks van David Beckham mixed met Freddy Ljungberg (wel mijn tiepe) loyaal, trouw en altijd eerlijk. Liegen en bedriegen komt niet in zijn woordenboek voor. Gewoon, een puur, oprecht en lief persoon. Er is niks spannends, moeilijks of gecompliceerd aan hem. Wat je ziet is wat je krijgt.
Tegelijkertijd is dit ons grootste struikelblok. Hij vindt alles namelijk wel best. Wat ik ook doe, koop, regel, verander in huis. Ik ben degene die dingen afspreekt met vrienden, de administratie regelt, onze huwelijksdag organiseer, de verjaardag van onze dochter. Ik ben iemand die graag 'samen' ergens instaat. Plannen maken voor de tuin die moet worden opgeknapt. We willen niet meer zo lang op ons huidige adres blijven wonen, maar ik ben de enige die plannen maakt om het voor de time-being leefbaar te houden. En daarnaast ook op zoek is naar andere woonruimte.
Als ik eens met een ideetje komt voor een dagje uit of weekendje weg, dan haalt ie zijn schouders op met de tekst "regel maar" of hij zegt gewoon niks. Hij zal nooit eens de eerste zijn die uit bed stapt, in zijn handen wrijft en zegt; zo vrouw en kind, vandaag gaan we…. (vul maar in)
Ik heb continu het gevoel dat ik met een sneltreinvaart door het leven ren en zorg dat er een gezinsleven met wat activiteit is, en dat hij een soort gast of toeschouwer in mijn leven is. Of een logé die ik mee op sleeptouw neem.
Hij is nergens te beroerd voor, zal altijd zonder mokken meegaan, plezier hebben maar nooit initiatief tonen.
Maar ondertussen bestaat mijn leven uit het maken van lijstjes. Dingen waar hij even aan moet denken of die gewoon gedaan moeten worden. Ook dat vindt hij prima, anders doet hij het niet, vergeet het of verveeld zich. Hij moedigt het zelfs aan. Momenteel is hij een weekje vrij omdat hij maandag aan zijn nieuwe baan begint. Vanmorgen begon hij te mopperen dat ik de laptop meenam (die heb ik in bruikleen van mijn werk en dus nodig) want dan zou hij zich de hele dag maar vervelen. En dan vraag ik mij af hoe je je kunt vervelen als er zoveel te doen is waar je van kunt genieten. We hebben samen een aantal paarden en honden. Je kunt heerlijk gaan wandelen met dit weer, een ritje te paard maken of een eind gaan fietsen. Het komt ook vaak voor dat ik na een dag werken thuiskomt en hij nog in pyama, samen met dochter, DVD's zit te kijken. Kind ook in pyama en dan moet ik het huishouden nog doen.
Op zich stoort me dat niet, maar ik zo zou blij zijn als hij eens wat meer iniatiatief zou tonen. Eens op staan met een plan, iets ondernemen. Een idee hebben.
Alles is eenrichtingsverkeer; als ik praat over onze toekomst, hoe we een huis kunnen zoeken, het weekendje weg dat eraan komt. Hij antwoord soms zelfs niet eens. Plannen maken interesseerd hem niet, ik organiseer het wel en hij volgt. En hij is hier naar eigen zeggen heel tevreden over.
Ik praat met (maar voor mijn gevoel soms alleen tegen hem) hem, maar ook dat is eenrichtingsverkeer. Hij zwijgt. Als ik enthousiast over iets ben krijg ik hem niet mee. Hij zal het ook niet zeggen als ie iets niet wil, of anders. Gewoon, niks. Het enige dat eruit komt is dat hij gelukkig is met het leven zoals het is. Hij hoeft allemaal niet zo nodig. Maar ik heb juist de behoefte aan een meedenkende en ondernemende partner. Ik wil ook weleens achterover kunnen zitten en kunnen relexen van een dagje uit zonder dat ik de plannen heb gemaakt. Of een schep en een berg zand toegeworpen krijgen en de tekst "Zo, Nassie… we gaan dat terras eens even regelen!"
Ik heb wel bedacht dat ik misschien te dominant ben, hem overschreeuw en overrule met mijn enthousiasme en plannen. Dat ik hem de kans niet geef om iets te doen. Maar als ik deze gevoelens aan hem vertel krijg ik weer dezelfde reactie, hij vindt het wel best. Word niet eens een keertje boos op me. Ik vraag me af of hij wel gevoelens voor mij koesterd of dat dit een soort van veilig verstandshuwelijk is.
Het enige licht dat ik zie, is dat hij vanaf maandag gewoon weer weken van huis is en zo nu en dan een weekend thuis. Dan kan ik mijn leven alleen met dochter en dieren weer opakken, doen waar ik zin in heb en zit hij niet meer in de weg, of op de bank. Hoef ik niks meer te delen en hem alleen in het weekend te entertainen. (deze gedachte vind ik verschrikkelijk!)
Maar zeg nou zelf, dat is toch niet getrouwd zijn? Of samen zijn? Of je leven op een leuke manier met elkaar delen?
Ik wil dit helemaal niet! Dan kan ik voor mijn gevoel net zo goed alleenstaande mama zijn. Wat heeft een huwelijk dan nog voor betekenis?
Ik ben sinds een jaar getrouwd met de liefste mens van de wereld. Hij is mooi, heeft de looks van David Beckham mixed met Freddy Ljungberg (wel mijn tiepe) loyaal, trouw en altijd eerlijk. Liegen en bedriegen komt niet in zijn woordenboek voor. Gewoon, een puur, oprecht en lief persoon. Er is niks spannends, moeilijks of gecompliceerd aan hem. Wat je ziet is wat je krijgt.
Tegelijkertijd is dit ons grootste struikelblok. Hij vindt alles namelijk wel best. Wat ik ook doe, koop, regel, verander in huis. Ik ben degene die dingen afspreekt met vrienden, de administratie regelt, onze huwelijksdag organiseer, de verjaardag van onze dochter. Ik ben iemand die graag 'samen' ergens instaat. Plannen maken voor de tuin die moet worden opgeknapt. We willen niet meer zo lang op ons huidige adres blijven wonen, maar ik ben de enige die plannen maakt om het voor de time-being leefbaar te houden. En daarnaast ook op zoek is naar andere woonruimte.
Als ik eens met een ideetje komt voor een dagje uit of weekendje weg, dan haalt ie zijn schouders op met de tekst "regel maar" of hij zegt gewoon niks. Hij zal nooit eens de eerste zijn die uit bed stapt, in zijn handen wrijft en zegt; zo vrouw en kind, vandaag gaan we…. (vul maar in)
Ik heb continu het gevoel dat ik met een sneltreinvaart door het leven ren en zorg dat er een gezinsleven met wat activiteit is, en dat hij een soort gast of toeschouwer in mijn leven is. Of een logé die ik mee op sleeptouw neem.
Hij is nergens te beroerd voor, zal altijd zonder mokken meegaan, plezier hebben maar nooit initiatief tonen.
Maar ondertussen bestaat mijn leven uit het maken van lijstjes. Dingen waar hij even aan moet denken of die gewoon gedaan moeten worden. Ook dat vindt hij prima, anders doet hij het niet, vergeet het of verveeld zich. Hij moedigt het zelfs aan. Momenteel is hij een weekje vrij omdat hij maandag aan zijn nieuwe baan begint. Vanmorgen begon hij te mopperen dat ik de laptop meenam (die heb ik in bruikleen van mijn werk en dus nodig) want dan zou hij zich de hele dag maar vervelen. En dan vraag ik mij af hoe je je kunt vervelen als er zoveel te doen is waar je van kunt genieten. We hebben samen een aantal paarden en honden. Je kunt heerlijk gaan wandelen met dit weer, een ritje te paard maken of een eind gaan fietsen. Het komt ook vaak voor dat ik na een dag werken thuiskomt en hij nog in pyama, samen met dochter, DVD's zit te kijken. Kind ook in pyama en dan moet ik het huishouden nog doen.
Op zich stoort me dat niet, maar ik zo zou blij zijn als hij eens wat meer iniatiatief zou tonen. Eens op staan met een plan, iets ondernemen. Een idee hebben.
Alles is eenrichtingsverkeer; als ik praat over onze toekomst, hoe we een huis kunnen zoeken, het weekendje weg dat eraan komt. Hij antwoord soms zelfs niet eens. Plannen maken interesseerd hem niet, ik organiseer het wel en hij volgt. En hij is hier naar eigen zeggen heel tevreden over.
Ik praat met (maar voor mijn gevoel soms alleen tegen hem) hem, maar ook dat is eenrichtingsverkeer. Hij zwijgt. Als ik enthousiast over iets ben krijg ik hem niet mee. Hij zal het ook niet zeggen als ie iets niet wil, of anders. Gewoon, niks. Het enige dat eruit komt is dat hij gelukkig is met het leven zoals het is. Hij hoeft allemaal niet zo nodig. Maar ik heb juist de behoefte aan een meedenkende en ondernemende partner. Ik wil ook weleens achterover kunnen zitten en kunnen relexen van een dagje uit zonder dat ik de plannen heb gemaakt. Of een schep en een berg zand toegeworpen krijgen en de tekst "Zo, Nassie… we gaan dat terras eens even regelen!"
Ik heb wel bedacht dat ik misschien te dominant ben, hem overschreeuw en overrule met mijn enthousiasme en plannen. Dat ik hem de kans niet geef om iets te doen. Maar als ik deze gevoelens aan hem vertel krijg ik weer dezelfde reactie, hij vindt het wel best. Word niet eens een keertje boos op me. Ik vraag me af of hij wel gevoelens voor mij koesterd of dat dit een soort van veilig verstandshuwelijk is.
Het enige licht dat ik zie, is dat hij vanaf maandag gewoon weer weken van huis is en zo nu en dan een weekend thuis. Dan kan ik mijn leven alleen met dochter en dieren weer opakken, doen waar ik zin in heb en zit hij niet meer in de weg, of op de bank. Hoef ik niks meer te delen en hem alleen in het weekend te entertainen. (deze gedachte vind ik verschrikkelijk!)
Maar zeg nou zelf, dat is toch niet getrouwd zijn? Of samen zijn? Of je leven op een leuke manier met elkaar delen?
Ik wil dit helemaal niet! Dan kan ik voor mijn gevoel net zo goed alleenstaande mama zijn. Wat heeft een huwelijk dan nog voor betekenis?
woensdag 18 maart 2009 om 13:15
Zijn die paarden en honden er gekomen omdat jullie daar samen zo gek op zijn , of wilde jij ze en zei hij geen nee ?
Hij loopt wel ergens warm voor .... vrachtwagens . Hoe eerlijk zou jij het vinden als hij jou zou verwijten niet net zo warm te lopen voor vrachtwagens als hij dat doet ?
Hij loopt wel ergens warm voor .... vrachtwagens . Hoe eerlijk zou jij het vinden als hij jou zou verwijten niet net zo warm te lopen voor vrachtwagens als hij dat doet ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 18 maart 2009 om 13:15
Wat Dejavu zegt, misschien klikt het gewoon niet tussen jullie en zijn er teveel verschillen.
Ik zou persoonlijk absoluut gek worden van een bankzittende ja-knikker, maar zoals ik hier lees zitten een hoop mensen hier juist wel op zo'n man te wachten
Het enige dat ik me afvraag is hoe lang speelt dit al? Waarom heb je er nog niet zo lang geleden voor gekozen om kinderen met hem te krijgen?
Ik zou persoonlijk absoluut gek worden van een bankzittende ja-knikker, maar zoals ik hier lees zitten een hoop mensen hier juist wel op zo'n man te wachten
Het enige dat ik me afvraag is hoe lang speelt dit al? Waarom heb je er nog niet zo lang geleden voor gekozen om kinderen met hem te krijgen?
woensdag 18 maart 2009 om 13:16
quote:Nastik schreef op 18 maart 2009 @ 13:11:
[...]
Ik weet op dit moment gewoon niet hoe het anders moet. Als ik niks doe, dan ligt het leven helemaal stil.
En dat vindt alleen jij erg. Hij vind dat fijn. Dat mag toch?
Als jij iets wil doen moet je het zelf regelen én dan gaat hij mee én geniet er zelfs van. Heb je dat dan niet voor jullie over?
Lees het bericht van Oriane nog eens. Dat is liefde.
[...]
Ik weet op dit moment gewoon niet hoe het anders moet. Als ik niks doe, dan ligt het leven helemaal stil.
En dat vindt alleen jij erg. Hij vind dat fijn. Dat mag toch?
Als jij iets wil doen moet je het zelf regelen én dan gaat hij mee én geniet er zelfs van. Heb je dat dan niet voor jullie over?
Lees het bericht van Oriane nog eens. Dat is liefde.
woensdag 18 maart 2009 om 13:17
quote:Eowynn_ schreef op 18 maart 2009 @ 13:06:
Eerlijk gezegd acht ik de kans groot dat hij gewoon denkt 'heb je háár weer met haar gezeur, gaat vanzelf weer over'.
Ik heb al dezelfde neiging als je man, alleen al door je 3 topics in korte tijd over hetzelfde onderwerp.
Nou, anders ik zelf wel. Maar ik kom er gewoon niet uit.
Soms denk ik; zoop ie maar teveel, ging ie maar vreemd. Dan was er tenminste een oplosbaar probleem.
Eerlijk gezegd acht ik de kans groot dat hij gewoon denkt 'heb je háár weer met haar gezeur, gaat vanzelf weer over'.
Ik heb al dezelfde neiging als je man, alleen al door je 3 topics in korte tijd over hetzelfde onderwerp.
Nou, anders ik zelf wel. Maar ik kom er gewoon niet uit.
Soms denk ik; zoop ie maar teveel, ging ie maar vreemd. Dan was er tenminste een oplosbaar probleem.
woensdag 18 maart 2009 om 13:18
Rekening houden met elkaar is iets anders dan van je partner maar verwachten dat ie zijn leven leeft op juw manier. Kun je ook samen een beetje in groeien.
Mijn ex was veel netter opgeruimder en georganiseerder dan ik, maar die hield niet zo van schoonmaken. Dus hij zette de vuile vaat in het keukenkastje want dan was het aanrecht leeg. Ik hou niet van misgrijpen, dus ik was de spullen wel direct af, en laat ze dan op het aanrecht liggen om te drogen. je kunt je dan ergeren aan elkaars gedrag en er ruzie over maken, of je kunt bedenken dat als de een afwast en de ander de schone vaat opruimt, je samen allebei precies datgene hebt bereikt wat je wilt. En dat mis ik hel erg in de topics van Nastik. zij beschijft haar na echt als een soort van opblaspop die haar allen maar in de weg zit. En de dag dat ik zo tegen mijn partner ga aankijken, zou ik er niet meer mee verder willen.
Mijn ex was veel netter opgeruimder en georganiseerder dan ik, maar die hield niet zo van schoonmaken. Dus hij zette de vuile vaat in het keukenkastje want dan was het aanrecht leeg. Ik hou niet van misgrijpen, dus ik was de spullen wel direct af, en laat ze dan op het aanrecht liggen om te drogen. je kunt je dan ergeren aan elkaars gedrag en er ruzie over maken, of je kunt bedenken dat als de een afwast en de ander de schone vaat opruimt, je samen allebei precies datgene hebt bereikt wat je wilt. En dat mis ik hel erg in de topics van Nastik. zij beschijft haar na echt als een soort van opblaspop die haar allen maar in de weg zit. En de dag dat ik zo tegen mijn partner ga aankijken, zou ik er niet meer mee verder willen.
woensdag 18 maart 2009 om 13:19
woensdag 18 maart 2009 om 13:19
Als hij jouw mening zou vragen over welk type vrachtwagen , wat voor oplegger / aanhanger of weet ik veel , soorten koplampen , bakkie , stoelen of wat voor accesoire dan ook ....zou je dat écht iets uitmaken ? Zou je er enthousiast over praten ? Je erin gaan verdiepen ? Folders aan gaan vragen , uit jezelf ? Er een topic over openen ?
Of zou je " voor de vorm " interresse veinzen en hopen dat hij gewoon lekker zelf beslist ?
Of zou je " voor de vorm " interresse veinzen en hopen dat hij gewoon lekker zelf beslist ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 18 maart 2009 om 13:20
quote:__justme__ schreef op 18 maart 2009 @ 13:16:
En dat vindt alleen jij erg. Hij vind dat fijn. Dat mag toch?
Als jij iets wil doen moet je het zelf regelen én dan gaat hij mee én geniet er zelfs van. Heb je dat dan niet voor jullie over?
Lees het bericht van Oriane nog eens. Dat is liefde.Mijn definitie van liefde gaat verder dan DVD'tjes kijken op de bank...
En dat vindt alleen jij erg. Hij vind dat fijn. Dat mag toch?
Als jij iets wil doen moet je het zelf regelen én dan gaat hij mee én geniet er zelfs van. Heb je dat dan niet voor jullie over?
Lees het bericht van Oriane nog eens. Dat is liefde.Mijn definitie van liefde gaat verder dan DVD'tjes kijken op de bank...
woensdag 18 maart 2009 om 13:21
quote:__justme__ schreef op 18 maart 2009 @ 13:16:
[...]
En dat vindt alleen jij erg. Hij vind dat fijn. Dat mag toch?
Als jij iets wil doen moet je het zelf regelen én dan gaat hij mee én geniet er zelfs van. Heb je dat dan niet voor jullie over?
Lees het bericht van Oriane nog eens. Dat is liefde.Ik vind dat geen relatie met een gelijkwaardig persoon. Ik vind dat een ouder-kind relatie eerlijk gezegd.
[...]
En dat vindt alleen jij erg. Hij vind dat fijn. Dat mag toch?
Als jij iets wil doen moet je het zelf regelen én dan gaat hij mee én geniet er zelfs van. Heb je dat dan niet voor jullie over?
Lees het bericht van Oriane nog eens. Dat is liefde.Ik vind dat geen relatie met een gelijkwaardig persoon. Ik vind dat een ouder-kind relatie eerlijk gezegd.
woensdag 18 maart 2009 om 13:21
quote:Nastik schreef op 18 maart 2009 @ 13:17:
[...]
Nou, anders ik zelf wel. Maar ik kom er gewoon niet uit.
Soms denk ik; zoop ie maar teveel, ging ie maar vreemd. Dan was er tenminste een oplosbaar probleem.
Dan kon je hem met goed fatsoen de deur uittrappen zonder dat de hele halve wereld zegt " ik snap het niet , zo'n fijne man ... " ?
Je kan " gewoon " van hem scheiden , hoor . Geen probleem lijkt mij ; de tijd dat je gerede gronden moest hebben is allang voorbij .
[...]
Nou, anders ik zelf wel. Maar ik kom er gewoon niet uit.
Soms denk ik; zoop ie maar teveel, ging ie maar vreemd. Dan was er tenminste een oplosbaar probleem.
Dan kon je hem met goed fatsoen de deur uittrappen zonder dat de hele halve wereld zegt " ik snap het niet , zo'n fijne man ... " ?
Je kan " gewoon " van hem scheiden , hoor . Geen probleem lijkt mij ; de tijd dat je gerede gronden moest hebben is allang voorbij .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 18 maart 2009 om 13:22
quote:__justme__ schreef op 18 maart 2009 @ 13:16:
[...]
En dat vindt alleen jij erg. Hij vind dat fijn. Dat mag toch?
Als jij iets wil doen moet je het zelf regelen én dan gaat hij mee én geniet er zelfs van. Heb je dat dan niet voor jullie over?
Lees het bericht van Oriane nog eens. Dat is liefde.
Ik kan me heel goed voorstellen dat ze daar geen genoegen mee wil nemen. Oriane wil dat wel, dat mag ze zelf weten.
Ik zou zelf ook gek worden van zo'n passief persoon.
En tuurlijk kan het best eens voorkomen dat op een regenachtige dag man eens een pyjamadagje houdt met zijn kind, maar als dat zijn standaard daginvulling is op de dagen dat hij voor het kind zorgt, zou ik daar zeker een probleem mee hebben.
[...]
En dat vindt alleen jij erg. Hij vind dat fijn. Dat mag toch?
Als jij iets wil doen moet je het zelf regelen én dan gaat hij mee én geniet er zelfs van. Heb je dat dan niet voor jullie over?
Lees het bericht van Oriane nog eens. Dat is liefde.
Ik kan me heel goed voorstellen dat ze daar geen genoegen mee wil nemen. Oriane wil dat wel, dat mag ze zelf weten.
Ik zou zelf ook gek worden van zo'n passief persoon.
En tuurlijk kan het best eens voorkomen dat op een regenachtige dag man eens een pyjamadagje houdt met zijn kind, maar als dat zijn standaard daginvulling is op de dagen dat hij voor het kind zorgt, zou ik daar zeker een probleem mee hebben.
woensdag 18 maart 2009 om 13:22
quote:blijfgewoonbianca schreef op 18 maart 2009 @ 13:19:
Als hij jouw mening zou vragen over welk type vrachtwagen , wat voor oplegger / aanhanger of weet ik veel , soorten koplampen , bakkie , stoelen of wat voor accesoire dan ook ....zou je dat écht iets uitmaken ? Zou je er enthousiast over praten ? Je erin gaan verdiepen ? Folders aan gaan vragen , uit jezelf ? Er een topic over openen ?
Of zou je " voor de vorm " interresse veinzen en hopen dat hij gewoon lekker zelf beslist ?Een hobby is toch iets anders dan de bloemetjes in de achtertuin, de vakantiebestemming of de kleur bank in de woonkamer?
Als hij jouw mening zou vragen over welk type vrachtwagen , wat voor oplegger / aanhanger of weet ik veel , soorten koplampen , bakkie , stoelen of wat voor accesoire dan ook ....zou je dat écht iets uitmaken ? Zou je er enthousiast over praten ? Je erin gaan verdiepen ? Folders aan gaan vragen , uit jezelf ? Er een topic over openen ?
Of zou je " voor de vorm " interresse veinzen en hopen dat hij gewoon lekker zelf beslist ?Een hobby is toch iets anders dan de bloemetjes in de achtertuin, de vakantiebestemming of de kleur bank in de woonkamer?
woensdag 18 maart 2009 om 13:23
quote:yoyo2 schreef op 18 maart 2009 @ 13:20:
[...]
Mijn definitie van liefde gaat verder dan DVD'tjes kijken op de bank...
Liefde is accepteren waar je geliefde gelukkig van wordt. Als dat nu DVDtjes kijken is, of gordijnen voor een vrachtwagen uitzoeken, of achter jouw aanhuppelen, of de hond uit zichzelf uitlaten...
Als je het niet kan accepteren is het geen liefde.
[...]
Mijn definitie van liefde gaat verder dan DVD'tjes kijken op de bank...
Liefde is accepteren waar je geliefde gelukkig van wordt. Als dat nu DVDtjes kijken is, of gordijnen voor een vrachtwagen uitzoeken, of achter jouw aanhuppelen, of de hond uit zichzelf uitlaten...
Als je het niet kan accepteren is het geen liefde.
woensdag 18 maart 2009 om 13:23
quote:blijfgewoonbianca schreef op 18 maart 2009 @ 13:19:
Als hij jouw mening zou vragen over welk type vrachtwagen , wat voor oplegger / aanhanger of weet ik veel , soorten koplampen , bakkie , stoelen of wat voor accesoire dan ook ....zou je dat écht iets uitmaken ? Zou je er enthousiast over praten ? Je erin gaan verdiepen ? Folders aan gaan vragen , uit jezelf ? Er een topic over openen ?
Of zou je " voor de vorm " interresse veinzen en hopen dat hij gewoon lekker zelf beslist ?Nu heb je het over zijn hobby. Daar heb je wellicht niet zoveel over te zeggen nee. Maar dingen die beide aangaan, zoals het huis, het kind, de vakantie. Daar hoor je toch beiden iets over te vinden? Danlaat je TO toch niet altijd alles alleen beslissen?
Als hij jouw mening zou vragen over welk type vrachtwagen , wat voor oplegger / aanhanger of weet ik veel , soorten koplampen , bakkie , stoelen of wat voor accesoire dan ook ....zou je dat écht iets uitmaken ? Zou je er enthousiast over praten ? Je erin gaan verdiepen ? Folders aan gaan vragen , uit jezelf ? Er een topic over openen ?
Of zou je " voor de vorm " interresse veinzen en hopen dat hij gewoon lekker zelf beslist ?Nu heb je het over zijn hobby. Daar heb je wellicht niet zoveel over te zeggen nee. Maar dingen die beide aangaan, zoals het huis, het kind, de vakantie. Daar hoor je toch beiden iets over te vinden? Danlaat je TO toch niet altijd alles alleen beslissen?
woensdag 18 maart 2009 om 13:25
quote:pomodori schreef op 18 maart 2009 @ 13:22:
[...]
En tuurlijk kan het best eens voorkomen dat op een regenachtige dag man eens een pyjamadagje houdt met zijn kind, maar als dat zijn standaard daginvulling is op de dagen dat hij voor het kind zorgt, zou ik daar zeker een probleem mee hebben.Ik ook. Maar ook met iemand die wil bepalen hoe mijn leven er dan wel uit moet zien.
[...]
En tuurlijk kan het best eens voorkomen dat op een regenachtige dag man eens een pyjamadagje houdt met zijn kind, maar als dat zijn standaard daginvulling is op de dagen dat hij voor het kind zorgt, zou ik daar zeker een probleem mee hebben.Ik ook. Maar ook met iemand die wil bepalen hoe mijn leven er dan wel uit moet zien.
woensdag 18 maart 2009 om 13:25
quote:__justme__ schreef op 18 maart 2009 @ 13:23:
[...]
Liefde is accepteren waar je geliefde gelukkig van wordt. Als dat nu DVDtjes kijken is, of gordijnen voor een vrachtwagen uitzoeken, of achter jouw aanhuppelen, of de hond uit zichzelf uitlaten...
Als je het niet kan accepteren is het geen liefde.Volgens mij is dat een recept voor totale onbetrokkenheid. Wanneer slaat accepteren door in desinteresse?
[...]
Liefde is accepteren waar je geliefde gelukkig van wordt. Als dat nu DVDtjes kijken is, of gordijnen voor een vrachtwagen uitzoeken, of achter jouw aanhuppelen, of de hond uit zichzelf uitlaten...
Als je het niet kan accepteren is het geen liefde.Volgens mij is dat een recept voor totale onbetrokkenheid. Wanneer slaat accepteren door in desinteresse?
woensdag 18 maart 2009 om 13:27
Is dit niet een typisch geval van onrust van jezelf en gras groener bij de buren etc?
Een ander kan misschien een vlammend bestaan leiden in je ogen maar dan komen er vaak ook andere zaken om de hoek kijken....onzekerheden, leugens, vreemdgaan, ruzies ed.
Waarom kan jij je man niet als een rustpunt zien in je leven ipv een lastpost?
Een ander kan misschien een vlammend bestaan leiden in je ogen maar dan komen er vaak ook andere zaken om de hoek kijken....onzekerheden, leugens, vreemdgaan, ruzies ed.
Waarom kan jij je man niet als een rustpunt zien in je leven ipv een lastpost?
woensdag 18 maart 2009 om 13:27
quote:yoyo2 schreef op 18 maart 2009 @ 13:22:
[...]
Een hobby is toch iets anders dan de bloemetjes in de achtertuin, de vakantiebestemming of de kleur bank in de woonkamer?Voor de meeste vrachtwagenchauffeurs is het méér dan een hobby . Die brengen meer tijd door in de vrachtwagen dan op de bank terwijl ze kijken naar de bloemetjes in de achtertuin ; die werken én wonen zo onderhand in die vrachtwagen . Ik denk dat hem meer gelegen is aan de inrichting van zijn vrachtwagen dan aan zijn huis , waar hij normaal toch alleen maar gast aan tafel de weekenden doorbrengt .
[...]
Een hobby is toch iets anders dan de bloemetjes in de achtertuin, de vakantiebestemming of de kleur bank in de woonkamer?Voor de meeste vrachtwagenchauffeurs is het méér dan een hobby . Die brengen meer tijd door in de vrachtwagen dan op de bank terwijl ze kijken naar de bloemetjes in de achtertuin ; die werken én wonen zo onderhand in die vrachtwagen . Ik denk dat hem meer gelegen is aan de inrichting van zijn vrachtwagen dan aan zijn huis , waar hij normaal toch alleen maar gast aan tafel de weekenden doorbrengt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 18 maart 2009 om 13:27
woensdag 18 maart 2009 om 13:27
