man verliefd op zus

En heb je je zus nog gesproken? Wat een zwak mens zeg, dat ze er met je vent vandoor gaat, na alles wat jullie voor haar gedaan hebben.

Topics ga ik even samenvoegen....!

O, ik was al op zoek, maar de topics zijn samengevoegd dus.

Elsa,

Je bent veraden door je man en door je zus, wat verschrikkelijk.

Sterkte en een knuffel!

Elsa mag ik misschien vragen hoe oud je bent?



Ik wens je zoveel sterkte!!



Wat kan het leven toch oneerlijk zijn, maar hoe hard het ook klinkt wees blij dat je het weet ipv dat dit achter je rug om 5,10 of 20 jaar zich zou afspelen.



Liefs Bloemetje79

Ik vind het zeer terecht dat je kwaad bent op haar Elsa. Ik zou heel, heel erg gekwetst zijn als mijn zus er met mijn partner vandoor gaat. Vooral nadat jij je leven voor haar hebt opengesteld. Ik zou ook heel erg boos zijn op hem. Als hij ontevreden was met jullie relatie had hij daar iets aan moeten doen. Of moeite doen om de relatie te verbeteren of ervoor kiezen om de relatie te verbreken. Maar terwijl hij samen is met jou openlijk zijn verliefdheid ontdekken voor haar en dat niet proberen te stoppen? En als hij wederzijdse gevoelens bemerkt intrekken bij haar? Beneden alle peil. Echt niet te geloven.



Heel veel sterkte met de verwerking hiervan, ik kan me niet indenken hoe pijnlijk het is als twee mensen die zo dichtbij je staan je zo in de kou laten staan en alleen aan zichzelf denken. Heb je mensen om je heen met wie je erover kunt praten en die je kunnen helpen je gedachten te verzetten? Zoiets kuts zou je niet alleen door moeten hoeven maken.

Wat ontzettend naar Elsa... je mag best boos zijn hoor! Ik vind het echt geen stijl van je zus! Heb je helemaal geen contact meer met haar gehad? Geen excuses of pogingen tot een gesprek van haar kant? Ik kan me niet voorstellen dat zij 's nachts lekker slaapt... ongelooflijk.



Dikke

Ah nee toch?

Dat een relatie overgaat, soit. Maar je bloedeigen ZUS! Dat zou ik het moeilijkste vinden. En zeker op zo'n manier.



Sterkte Elsa, probeer je te omringen met mensen die echt het beste met je voorhebben!

Ik vind dat je wel terecht boos mag zijn op je zus hoor. Gek wijf dat ze is. Zij kiest er toch voor om met hem verder te gaan? Je gaat toch geen relatie beginnen met de man van je zus?!

En je man, daar heb ik geen goed woord voor over. Eikel. Ik wens je heel veel sterkte!

Heel veel sterkte Elsa.



En je bent wel terecht boos op je zus en man. Wat zij nu doen is beneden alle peil (om het maar netjes uit te drukken). Wat moet jij je vreselijk in de steek gelaten voelen.



Nogmaals, heel veel sterkte.

Heb niet de hele topic gelezen, maar ik had 'm voor de keus gesteld: indien keuze voor zus, per direct opsodemieteren en zowel hij als zus komen er bij mij niet meer in. Ofwel hij verbreekt relatie/vriendschap/contact met zus volledig en blijft bij jou. Ook in dat geval is zus niet meer welkom in jullie huis natuurlijk, want je moet de kat niet op 't spek binden.

Elsa heel veel sterkte. Het is niet niks om door je man en zus verraden te worden.

Heb je het idee dat het een tijdelijke bevlieging is of dat het een wel verwogen beslissing van hem is?

Stel dat hij spijt heeft zou je dan met hem verder gaan?

Meis ik wens je heel veel sterkte. Zou het helpen om eens luidkeels bij het "nieuwe stel" je ongezouten mening en je gevoel te tonen? Ik zou het doen.

Ik had het hem denk ik nog makkelijker gemaakt: Er valt niks meer te kiezen, en nu opgetieft. Hoe haalt ie het in zijn hoofd...

Das makkelijk praten van meteen eruit zetten enz.

Ze zijn wel 35 jaar gehuwd tot nu toe,das echt niet gemakkelijk om je leven ineens zo over de kop te zien gaan.

Elsa ook ik ben benieuwd als het een bevlieging is,hoe snel hij er weer is.

En dan nog iets,waar ik moeite mee heb,is dat HIJ wil dat je nog niets tegen de (Kleinkinderen) mag zeggen,Ik vind de schone schijn ophouden een slecht idee,jij loopt met verdriet in je hart rond,hoe verberg je dat voor de kinderen?

Ik vind dat jij alle recht hebt om eerlijk te zijn,dat je verdriet het om Opa en je zus.

Als je mij persoonlijk zou kennen dan zou je weten dat ik het serieus meen, kan nogal rigoreus en koppig zijn met dergelijke dingen

Dag Elsa,

hier een berichtje van de "andere kant".

Ik heb in precies dezelfde situatie gezeten, alleen...ik ben de ongelooflijke klote zus.

Ik had ook man verloren en bleef tijdje bij zus en echtgenoot logeren. Was erg lief.

Ik had altijd al een goede band met echtgenoot. Nu werd het versterkt, doordat wij het steeds eens waren en zus er elke keer anders tegenaan keek. Wat ik niet erg vond, hoor. Alleen...Hij en ik groeieden steeds dichter naar elkaar toe.

Ik wist het : IK MOET HIER WEG

Ik deed het niet. Enerzijds omdat ik nog niet thuis kon zijn, anderzijds door het gevoel voor hem.

En oh, wat kon ik goed toneelspelen. (we hadden nog niks samen)

Ik was lief voor zus, gewoon op een gewone manier, liet echtgenoot stoppen met praten wanneer hij over zijn minder goede relatie had. Ik zei : Dit moet je NIET met MIJ bespreken. We wisten allbei dat het in nde luch hing namelijk.



Ik ben zo slap geweest. Ik ben gebleven. En elke dag klopte mijn hart 110x per minuut. ik was zo verliefd. Het was zelfs zo erg dat ik me niet meer schuldig voelde over mijn gevoel tegenover zus.

Ik wilde dat het ging gebeuren. Tijdens een wandeling hebben we gezoend. Thuis weer gedaan of er niks aan de hand was. Maar oh...

Weer wist ik : IK MOET NU WEG! Dit komt toch nooit goed en ik maak iedereen ongelukkig als we doorgaan.

Want uitkomen zou het.

Dat dacht ik, en natuurlijk had ik gelijk.

Het kwam uit. Ik meteen daar weg. Echtgenoot wilde eigenlijk met mij mee, maar ik zei nee.

Ze zijn nu gelukkig (alhoewel, ik weet niet of ze gelukkig zijn) nog bij-elkaar.



Reken er maar op dat je zus echt niet lekker slaapt. Ookal wisten we van te voren dat het uitzou komen en het zoooooo fout was. De inpact wat het WERKELIJK heeft, dat weet je pas als het te laat is.

Ik heb geen enkel excuus. Ik was zielig, maar niet gek.

Ik was alleen super en super opgewonden en mijn lichaam dacht 24 uur per dag aan seks met HEM. Het was zo overweldigend dat ik er dus voor koos om het risico aan te gaan.



Nu, als ik de tijd terug kon draaien, alles alles zou ik willen doen om het ongedaan te maken.

1 jaar lang heb ik dagelijks aan zelfmoord gedacht. Elke dag opnieuw de fantasie over hoe. Ik wilde zo graag dood.

Ik weet niet hoe jou zus zich nu voelt.

Ik voel me er nog steeds een enorme trut onder, maar ben een nieuw leven begonnen. Athans, dat probeer ik. Het is niet makkelijk ergens te intergreren als alleenstaande vrouw. Allemaal eigen schuld. Dat denk ik steeds en het is ook zo.



Ik zou nooit nooit nooit meer zoiets doen. Hoe opgewonden ik ook ben. Dat weet ik zeker.

Voor de rest, ik zie wel hoe het leven loopt. In mijn nieuwe buurt weten ze dit uiteraard niet, maar uitgenodigd word ik niet, terwijl ik hun wel uitnodig.



Heb zus brieven geschreven.

Heb wel weer een beetje contact, we blijven zussen en ik ben blij dat zij dat ook vindt.

Zij weet inmiddels ook dat "er soms geen houden meer aan is" want heeft ook iets gehad met een getrouwde man. Gelukkig kort, omdat ze natuurlijk weet hoe erg je iemand kan kwetsen. Ze is ermee gestopt en nu hebben wij weer wat contact.



Ik schrijf je dit met geen enkele reden voor acceptatie, maar gewoon, weet eigenlijk niet.



Ik wens je veel sterkte.

Oh, en ik hoop dat de familieband niet helemaal wegvalt. Zussen blijven zussen. Dat wil ik je toch wel meegeven.

Al is het maar na over een paar jaar.

Of zodra jij je weer beter voelt.



Dit is het ergste wat ik ooit gedaan heb. Gekker trouwens is, dat ik nog nooit iets echt slechts heb gedaan en dan nu meteen dit. Nu ben ik voor altijd slecht. Dat wel.

Hoe eerlijk en lief ik eerst ook was. Ik ben nu iemand anders.

Elsa, je MAG boos zijn. Dat iemand in een hele moeilijke periode in haar leven zit betekent niet dat jij daarom een stukje van jouw geluk in moet leveren.

Oh, wat een topic vol verdriet, dit.

Jee.

Ik ben absoluut pro-Elsa, wees maar flink kwaad, al leefden jullie bij wijze van al jaren als broer en zus en wat ok, hier heb jij het absoluut niet naar gemaakt, dat kan nl niet.

Maar dat betekent niet, Slechterik, dat ik anti-jou ben. En als ik jou lees, denk ik meteen: hoelang mag je jezelf zo pijnigen, kwellen en straffen? Stoer dat je het hebt opgeschreven.