
Mensen die doen alsof ze bewust geen kinderen willen.
zondag 22 april 2012 om 14:22
Kennen jullie het ook die mensen die zogenaamd bewust geen kinderen willen. Vaak 35 plus en geen partner, ze hebben eigenlijk geen keuze. Omdat ze niet zielig willen overkomen roepen ze heel stoer dat ze kinderen niet leuk vinden en meer van die dingen. Diep in hun hart is het jaloezie.
Ik werk met een vrouw die zo is en het is heel vermoeiend, constant mijn kinderen afkraken. Haar leven verheerlijken en zeggen hoe gelukkig ze is en wat ik allemaal niet mis met kinderen.
Ik werk met een vrouw die zo is en het is heel vermoeiend, constant mijn kinderen afkraken. Haar leven verheerlijken en zeggen hoe gelukkig ze is en wat ik allemaal niet mis met kinderen.
zondag 22 april 2012 om 14:49
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:48:
[...]
Omdat ik niet snap hoe iemand opeens kan veranderen. Voor mijn kinderen hadden we een goede band, deden ook dingen buiten het werk. Sinds ik kinderen heb weet ik pas dat ze dus bewust geen kinderen wil, nooit eerder is dat ter sprake gekomen. En dat iemand dan opeens zo naar gaat doen met opmerkingen. Waar zou het anders vandaan komen?
Dat het nooit eerder ter sprake is gekomen is natuurlijk niet zo gek.
Maar waar komen die nare opmerkingen dan vandaan? En wat zegt ze dan precies?
[...]
Omdat ik niet snap hoe iemand opeens kan veranderen. Voor mijn kinderen hadden we een goede band, deden ook dingen buiten het werk. Sinds ik kinderen heb weet ik pas dat ze dus bewust geen kinderen wil, nooit eerder is dat ter sprake gekomen. En dat iemand dan opeens zo naar gaat doen met opmerkingen. Waar zou het anders vandaan komen?
Dat het nooit eerder ter sprake is gekomen is natuurlijk niet zo gek.
Maar waar komen die nare opmerkingen dan vandaan? En wat zegt ze dan precies?

zondag 22 april 2012 om 14:49
quote:Kier_V schreef op 22 april 2012 @ 14:47:
[...]
Kan ik me ergens wel iets bij voorstellen.
Is natuurlijk eigenlijk wel het belangrijkste in je persoonlijk leven, je kinderen.
Ik heb er 5, Kier. En een pleegkind. En ja, ze zijn heel belangrijk in mijn leven. Mijn privéleven welteverstaan.
In mijn bedrijf weten veel mensen niet eens hoeveel kinderen ik precies heb, alleen dat ik ze heb en het er meer zijn dan gemiddeld...
[...]
Kan ik me ergens wel iets bij voorstellen.
Is natuurlijk eigenlijk wel het belangrijkste in je persoonlijk leven, je kinderen.
Ik heb er 5, Kier. En een pleegkind. En ja, ze zijn heel belangrijk in mijn leven. Mijn privéleven welteverstaan.
In mijn bedrijf weten veel mensen niet eens hoeveel kinderen ik precies heb, alleen dat ik ze heb en het er meer zijn dan gemiddeld...

zondag 22 april 2012 om 14:50
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:48:
[...]
Omdat ik niet snap hoe iemand opeens kan veranderen. Voor mijn kinderen hadden we een goede band, deden ook dingen buiten het werk. Sinds ik kinderen heb weet ik pas dat ze dus bewust geen kinderen wil, nooit eerder is dat ter sprake gekomen. En dat iemand dan opeens zo naar gaat doen met opmerkingen. Waar zou het anders vandaan komen?Ben jij toevallig zo iemand die het álleen nog maar over haar kinderen kan hebben en het grootste woord heeft over hoe fantastisch haar kinderen zijn etc. etc.?
[...]
Omdat ik niet snap hoe iemand opeens kan veranderen. Voor mijn kinderen hadden we een goede band, deden ook dingen buiten het werk. Sinds ik kinderen heb weet ik pas dat ze dus bewust geen kinderen wil, nooit eerder is dat ter sprake gekomen. En dat iemand dan opeens zo naar gaat doen met opmerkingen. Waar zou het anders vandaan komen?Ben jij toevallig zo iemand die het álleen nog maar over haar kinderen kan hebben en het grootste woord heeft over hoe fantastisch haar kinderen zijn etc. etc.?
zondag 22 april 2012 om 14:50
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:44:
Nou ja zeg wat een heftige reacties, ik bedoel natuurlijk niet alle vrouwen. Er zullen er vast ook zijn die bewust voor geen kinderen gekozen hebben daar tegenover is een veel grotere groep bij wie het zo is gelopen tot hun verdriet. Omdat ze zien dat het nu veel normaler is om te zeggen ik wil geen kinderen bewust verschuilen ze zich daar achter.
Mijn collega is echt zo iemand. Altijd klagen over haar mislukte relaties, ik praat nooit over mijn kinderen met haar omdat ik dan al toegeworpen krijg dat het mijn eigen schuld is
Werk je bij het CPB of het NIPO toevallig?
Heb je cijfers om je uitspraak te onderbouwen?
Nou ja zeg wat een heftige reacties, ik bedoel natuurlijk niet alle vrouwen. Er zullen er vast ook zijn die bewust voor geen kinderen gekozen hebben daar tegenover is een veel grotere groep bij wie het zo is gelopen tot hun verdriet. Omdat ze zien dat het nu veel normaler is om te zeggen ik wil geen kinderen bewust verschuilen ze zich daar achter.
Mijn collega is echt zo iemand. Altijd klagen over haar mislukte relaties, ik praat nooit over mijn kinderen met haar omdat ik dan al toegeworpen krijg dat het mijn eigen schuld is
Werk je bij het CPB of het NIPO toevallig?
Heb je cijfers om je uitspraak te onderbouwen?

zondag 22 april 2012 om 14:52
Als ze werkelijk heel verdrietig is dat het bij haar anders loopt als ze had gewild, dan is dit misschien een verdedigingsmechanisme. Of doet ze het om zichzelf van de voordelen van het kinderloos zijn te overtuigen. Of om geen medelijden te hoeven krijgen van jou.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

zondag 22 april 2012 om 14:52
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:48:
[...]
Omdat ik niet snap hoe iemand opeens kan veranderen. Voor mijn kinderen hadden we een goede band, deden ook dingen buiten het werk. Sinds ik kinderen heb weet ik pas dat ze dus bewust geen kinderen wil, nooit eerder is dat ter sprake gekomen. En dat iemand dan opeens zo naar gaat doen met opmerkingen. Waar zou het anders vandaan komen?
Het is voor 'n bewust kindvrije vaak 'n teleurstelling als iemand waar ze vriendschappelijk mee omgaan, verandert in 'n moedertje en alles kind-voor-kind-na is.
Overigens zou ik als ik geen kinderen had kunnen krijgen maar ze wel had gewild juist de weg van de minste weerstand gekozen hebben door dat ook gewoon te zeggen. Dan vinden mensen je zielig, als je zegt dat je bewust kindvrij bent dan ben je tegendraads en tegennatuurlijk en lieg je ook nog 'ns volgens bepaalde kortzichtige typjes zoals TO.
[...]
Omdat ik niet snap hoe iemand opeens kan veranderen. Voor mijn kinderen hadden we een goede band, deden ook dingen buiten het werk. Sinds ik kinderen heb weet ik pas dat ze dus bewust geen kinderen wil, nooit eerder is dat ter sprake gekomen. En dat iemand dan opeens zo naar gaat doen met opmerkingen. Waar zou het anders vandaan komen?
Het is voor 'n bewust kindvrije vaak 'n teleurstelling als iemand waar ze vriendschappelijk mee omgaan, verandert in 'n moedertje en alles kind-voor-kind-na is.
Overigens zou ik als ik geen kinderen had kunnen krijgen maar ze wel had gewild juist de weg van de minste weerstand gekozen hebben door dat ook gewoon te zeggen. Dan vinden mensen je zielig, als je zegt dat je bewust kindvrij bent dan ben je tegendraads en tegennatuurlijk en lieg je ook nog 'ns volgens bepaalde kortzichtige typjes zoals TO.
zondag 22 april 2012 om 14:53
quote:blijfgewoonbianca schreef op 22 april 2012 @ 14:52:
Als ze werkelijk heel verdrietig is dat het bij haar anders loopt als ze had gewild, dan is dit misschien een verdedigingsmechanisme. Of doet ze het om zichzelf van de voordelen van het kinderloos zijn te overtuigen. Of om geen medelijden te hoeven krijgen van jou.Jaaa dat bedoel ik dus. Ik denk dat dit het is.
Als ze werkelijk heel verdrietig is dat het bij haar anders loopt als ze had gewild, dan is dit misschien een verdedigingsmechanisme. Of doet ze het om zichzelf van de voordelen van het kinderloos zijn te overtuigen. Of om geen medelijden te hoeven krijgen van jou.Jaaa dat bedoel ik dus. Ik denk dat dit het is.
zondag 22 april 2012 om 14:53
quote:Sensual_D schreef op 22 april 2012 @ 14:41:
Ik vind het ontzettend vermoeiend dat veel mensen het hebben van kinderen juist zo ophemelen en mij altijd moesten vertellen waarom ik wel kinderen moest hebben.. waarom het leven met kinderen zoveel leuker is dan zonder kinderen, en dat ik zoveel mis in mijn leven... Draai het onderwerp eens om ..en zie dat mensen met kinderen vaak precies het zelfde doen...Precies. Aan de motieven van zwangeren wordt nooit getwijfeld. Ik heb nog nooit gehoord dat hen werd gevraagd: 'Ben je wel zeker van je zaak? Je bedenkt je nog wel!'
Ik vind het ontzettend vermoeiend dat veel mensen het hebben van kinderen juist zo ophemelen en mij altijd moesten vertellen waarom ik wel kinderen moest hebben.. waarom het leven met kinderen zoveel leuker is dan zonder kinderen, en dat ik zoveel mis in mijn leven... Draai het onderwerp eens om ..en zie dat mensen met kinderen vaak precies het zelfde doen...Precies. Aan de motieven van zwangeren wordt nooit getwijfeld. Ik heb nog nooit gehoord dat hen werd gevraagd: 'Ben je wel zeker van je zaak? Je bedenkt je nog wel!'

zondag 22 april 2012 om 14:53
zondag 22 april 2012 om 14:53
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:48:
[...]
Omdat ik niet snap hoe iemand opeens kan veranderen. Voor mijn kinderen hadden we een goede band, deden ook dingen buiten het werk. Sinds ik kinderen heb weet ik pas dat ze dus bewust geen kinderen wil, nooit eerder is dat ter sprake gekomen. En dat iemand dan opeens zo naar gaat doen met opmerkingen. Waar zou het anders vandaan komen?
Ik ken jullie niet maar zou het ook niet kunnen dat JIJ na de bevalling (ook) bent veranderd?
Dus niet alleen de schuld aan je collega geven maar jouw situatie is ook verandert. En wie weet zit ze niet te wachten op verhalen van kinderen dus dat is nog niet eerder voorgekomen. Ik verzin ook maar een paar redenen. Het hoeft niet van 1 kant te komen.
Misschien ben jij na de bevalling wel gevoeliger over woorden wat bij jou als een sneer overkomt maar aan de andere kant niet zo bedoelt is?
Ik zou zeggen, ga eens met haar praten, dan kom je erachter.
[...]
Omdat ik niet snap hoe iemand opeens kan veranderen. Voor mijn kinderen hadden we een goede band, deden ook dingen buiten het werk. Sinds ik kinderen heb weet ik pas dat ze dus bewust geen kinderen wil, nooit eerder is dat ter sprake gekomen. En dat iemand dan opeens zo naar gaat doen met opmerkingen. Waar zou het anders vandaan komen?
Ik ken jullie niet maar zou het ook niet kunnen dat JIJ na de bevalling (ook) bent veranderd?
Dus niet alleen de schuld aan je collega geven maar jouw situatie is ook verandert. En wie weet zit ze niet te wachten op verhalen van kinderen dus dat is nog niet eerder voorgekomen. Ik verzin ook maar een paar redenen. Het hoeft niet van 1 kant te komen.
Misschien ben jij na de bevalling wel gevoeliger over woorden wat bij jou als een sneer overkomt maar aan de andere kant niet zo bedoelt is?
Ik zou zeggen, ga eens met haar praten, dan kom je erachter.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven

zondag 22 april 2012 om 14:54
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:44:
Nou ja zeg wat een heftige reacties, ik bedoel natuurlijk niet alle vrouwen. Er zullen er vast ook zijn die bewust voor geen kinderen gekozen hebben daar tegenover is een veel grotere groep bij wie het zo is gelopen tot hun verdriet. Omdat ze zien dat het nu veel normaler is om te zeggen ik wil geen kinderen bewust verschuilen ze zich daar achter.
Oh, jij hebt daar onderzoek naar gedaan? Zeg dat dan meteen! Plaats eens een linkje, ik wil het dolgraag lezen.
Nou ja zeg wat een heftige reacties, ik bedoel natuurlijk niet alle vrouwen. Er zullen er vast ook zijn die bewust voor geen kinderen gekozen hebben daar tegenover is een veel grotere groep bij wie het zo is gelopen tot hun verdriet. Omdat ze zien dat het nu veel normaler is om te zeggen ik wil geen kinderen bewust verschuilen ze zich daar achter.
Oh, jij hebt daar onderzoek naar gedaan? Zeg dat dan meteen! Plaats eens een linkje, ik wil het dolgraag lezen.
zondag 22 april 2012 om 14:55
quote:ernaan schreef op 22 april 2012 @ 14:52:
Blijkbaar heb ik een gevoelige snaar geraakt, dat iedereen zo heftig reageert wil zeggen dat het herkenbaar is.
Ja hoor, jij leest wat je wil geloven.
Je nuanceert zojuist je eerste post zelf al en nu kom je terug op je eerste post? Worden de reacties je te persoonlijk?
Ze zullen bij jou wel wat snaren raken, denk ik zomaar.
Het reageren heeft niets met het feest der herkenning te maken, maar juist met het ontkrachtigen van jouw idee.
Blijkbaar heb ik een gevoelige snaar geraakt, dat iedereen zo heftig reageert wil zeggen dat het herkenbaar is.
Ja hoor, jij leest wat je wil geloven.
Je nuanceert zojuist je eerste post zelf al en nu kom je terug op je eerste post? Worden de reacties je te persoonlijk?
Ze zullen bij jou wel wat snaren raken, denk ik zomaar.
Het reageren heeft niets met het feest der herkenning te maken, maar juist met het ontkrachtigen van jouw idee.
zondag 22 april 2012 om 14:55

zondag 22 april 2012 om 14:55
Volgens mij is het veel gemakkelijker om je verdriet over ongewenst kinderloos zijn uit te spreken dan te gaan roepen dat je bewust geen kinderen hebt.
Ik zie dus niet zo wat iemand erbij wint om dan maar te zeggen dat ze geen kinderen wil. Tenzij het iemand is die allergisch is voor medeleven cq medelijden van anderen.
Ik zie dus niet zo wat iemand erbij wint om dan maar te zeggen dat ze geen kinderen wil. Tenzij het iemand is die allergisch is voor medeleven cq medelijden van anderen.

zondag 22 april 2012 om 14:56
quote:Mylene_Valerie schreef op 22 april 2012 @ 14:53:
[...]
Ik ken jullie niet maar zou het ook niet kunnen dat JIJ na de bevalling (ook) bent veranderd?
Dus niet alleen de schuld aan je collega geven maar jouw situatie is ook verandert. En wie weet zit ze niet te wachten op verhalen van kinderen dus dat is nog niet eerder voorgekomen. Ik verzin ook maar een paar redenen. Het hoeft niet van 1 kant te komen.
Misschien ben jij na de bevalling wel gevoeliger over woorden wat bij jou als een sneer overkomt maar aan de andere kant niet zo bedoelt is?
Ik zou zeggen, ga eens met haar praten, dan kom je erachter.Mooie post, TO ik denk dat je hier best iets aan kunt hebben.
[...]
Ik ken jullie niet maar zou het ook niet kunnen dat JIJ na de bevalling (ook) bent veranderd?
Dus niet alleen de schuld aan je collega geven maar jouw situatie is ook verandert. En wie weet zit ze niet te wachten op verhalen van kinderen dus dat is nog niet eerder voorgekomen. Ik verzin ook maar een paar redenen. Het hoeft niet van 1 kant te komen.
Misschien ben jij na de bevalling wel gevoeliger over woorden wat bij jou als een sneer overkomt maar aan de andere kant niet zo bedoelt is?
Ik zou zeggen, ga eens met haar praten, dan kom je erachter.Mooie post, TO ik denk dat je hier best iets aan kunt hebben.