Relaties
alle pijlers
Mijn zus
dinsdag 27 oktober 2020 13:17
Gezinssituatie vroeger, ouders en 3 zussen.
Mijn ene zus is altijd een bijzonder typetje geweest..ging altijd haar eigen gang, schopte overal tegenaan etc.
Mijn zus is ook iemand die van leugens aan elkaar hangt, en mensen..lees..familie tegen elkaar opzet.
Wij hebben het niet gemakkelijk gehad in onze jeugd, over beschermt en nogal gelovig opgevoed, we mochten nooit wat, en wat pa zei was gewoon een feit, en ga daar ook maar niet tegenin.
Zus heeft alles wat met de kerk te maken heeft de rug toegekeerd.
ik ga zelf ook niet meer, onze andere zus wel en ouders ook.
In de afgelopen jaren is er zoveel gebeurd met zus, dat niemand nog contact heeft met haar.
Na aanleiding van een afschuwelijk bericht vol met verwijten en verwensingen richting onze ouders heeft mijn zus afscheid van hen genomen.
Ze loopt overal tegenaan ivm haar jeugd, maar maakt het niet bespreekbaar, en mijn ouders snappen er helemaal niks van.
Zus probeerde nog te stoken tussen mij en onze andere zus.
Andere zus heeft het contact toen afgekapt, en ik later ook, want er kwamen nog meer leugens.
Mijn ouders zijn erg veranderd de afgelopen 10jaar, en je kunt alles bespreekbaar maken met ze.
De verhoudingen zijn redelijk evenredig, dus we snappen zus niet dat ze dat niet doet.
Anyway.
Mijn ouders zijn natuurlijk erg verdrietig hierom, want ze zien hun kleinkinderen ook niet meer.
Nu denk ik de laatste paar weken er steeds aan om contact te zoeken met zus.
Onze ouders zijn niet meer de jongsten, en gaan een keer bij ons vandaan.
Ik vraag mij serieus af of zus hierover geen wroeging heeft en geen spijt krijgt.
Ik zou dat zo graag eens willen weten, en bespreekbaar willen maken om toch eens met heb in gesprek te gaan.
Maar gezien haar persoonlijkheid vermoed ik dat ze de confrontatie niet aangaat.
Wat zouden jullie doen in dit geval?
Mijn ene zus is altijd een bijzonder typetje geweest..ging altijd haar eigen gang, schopte overal tegenaan etc.
Mijn zus is ook iemand die van leugens aan elkaar hangt, en mensen..lees..familie tegen elkaar opzet.
Wij hebben het niet gemakkelijk gehad in onze jeugd, over beschermt en nogal gelovig opgevoed, we mochten nooit wat, en wat pa zei was gewoon een feit, en ga daar ook maar niet tegenin.
Zus heeft alles wat met de kerk te maken heeft de rug toegekeerd.
ik ga zelf ook niet meer, onze andere zus wel en ouders ook.
In de afgelopen jaren is er zoveel gebeurd met zus, dat niemand nog contact heeft met haar.
Na aanleiding van een afschuwelijk bericht vol met verwijten en verwensingen richting onze ouders heeft mijn zus afscheid van hen genomen.
Ze loopt overal tegenaan ivm haar jeugd, maar maakt het niet bespreekbaar, en mijn ouders snappen er helemaal niks van.
Zus probeerde nog te stoken tussen mij en onze andere zus.
Andere zus heeft het contact toen afgekapt, en ik later ook, want er kwamen nog meer leugens.
Mijn ouders zijn erg veranderd de afgelopen 10jaar, en je kunt alles bespreekbaar maken met ze.
De verhoudingen zijn redelijk evenredig, dus we snappen zus niet dat ze dat niet doet.
Anyway.
Mijn ouders zijn natuurlijk erg verdrietig hierom, want ze zien hun kleinkinderen ook niet meer.
Nu denk ik de laatste paar weken er steeds aan om contact te zoeken met zus.
Onze ouders zijn niet meer de jongsten, en gaan een keer bij ons vandaan.
Ik vraag mij serieus af of zus hierover geen wroeging heeft en geen spijt krijgt.
Ik zou dat zo graag eens willen weten, en bespreekbaar willen maken om toch eens met heb in gesprek te gaan.
Maar gezien haar persoonlijkheid vermoed ik dat ze de confrontatie niet aangaat.
Wat zouden jullie doen in dit geval?
woensdag 28 oktober 2020 01:04
TO zegt dat ze al jaren geen contact meer hebben. We weten nu wel dat jij in ouder vs kind topics altijd de kant van de ouder kiest, maar het zou je sieren als je je eens probeerde in te leven/lezen in wat voor effect dit kan hebben. Want ook met (trauma)therapie is niet altijd alles meer ongedaan te maken. Je persoonlijkheid is echt niet zomaar 1,2,3 te veranderen.
Ik denk dat zus er goed aan heeft gedaan het contact te verbeteren. Als deze TO contact wil met zus, doet zij er goed aan om vooraf haar motieven duidelijk te hebben, want nu lijken die zeker niet zuiver.
woensdag 28 oktober 2020 01:04
Zus kan d.m.v. trauma therapie haar slechte jeugdervaringen een plek geven, dat is de mogelijke oplossing. Daarna kan ze altijd nog besluiten of ze het contact met haar ouders wil oppakken.
Misschien wel, misschien niet, wat zij wil, ze moet niks.
Die ouders doen er dan verstandig aan, mocht ze het willen proberen, haar ervaringen heel serieus te nemen en vooral niet te bagatelliseren of excuses verzinnen voor hun slechte gedrag naar hun dochter toe.
En de zussen moeten zich er vooral niet mee bemoeien, die maken het probleem alleen maar groter.
Misschien wel, misschien niet, wat zij wil, ze moet niks.
Die ouders doen er dan verstandig aan, mocht ze het willen proberen, haar ervaringen heel serieus te nemen en vooral niet te bagatelliseren of excuses verzinnen voor hun slechte gedrag naar hun dochter toe.
En de zussen moeten zich er vooral niet mee bemoeien, die maken het probleem alleen maar groter.
woensdag 28 oktober 2020 01:08
Nee hoor.
Als er sprake is geweest van zware fysieke of psychische mishandeling, verwaarlozing en incest dan is er maar 1 advies: wegwezen en weg blijven. en nooit meer achterom kijken.
woensdag 28 oktober 2020 02:22
En blijkbaar vindt zus de psychische mishandeling zwaar genoeg om weg te willen blijven. Dus uiteindelijk zijn we het gewoon met elkaar eens
woensdag 28 oktober 2020 05:27
TO, je schrijft in één van je reacties:
"Dat ze het moeilijk heeft gehad in haar jeugd is absoluut waar, net als wij.
Dat zal ik zeker niet ontkennen, maar maak dat dan eens bespreekbaar als je daar zo meezit."
Echt: hoezo bepaal jij dat? En hoezo sla jij zo'n denigrerende toon aan?
Ten eerste: ieder mens mag eigen keuzes maken. Waarom denk jij dit voor een ander te mogen doen? Waar komt die arrogantie vandaan?
Ten tweede is de keuze om het niét bespreekbaar te maken en afstand te nemen een hele legitieme keuze. Vergeven en vergeten zijn geen verplichtingen. Het zijn keuzes die mensen kunnen maken als ze daar zelf gemoedsrust in vinden.
Jij bent ongelooflijk wreed over je zus. Niet te kort. En dan nog eis je zulke dingen? Is je empathie kapot? Net als bij je ouders.
Laat je zus met rust.
"Dat ze het moeilijk heeft gehad in haar jeugd is absoluut waar, net als wij.
Dat zal ik zeker niet ontkennen, maar maak dat dan eens bespreekbaar als je daar zo meezit."
Echt: hoezo bepaal jij dat? En hoezo sla jij zo'n denigrerende toon aan?
Ten eerste: ieder mens mag eigen keuzes maken. Waarom denk jij dit voor een ander te mogen doen? Waar komt die arrogantie vandaan?
Ten tweede is de keuze om het niét bespreekbaar te maken en afstand te nemen een hele legitieme keuze. Vergeven en vergeten zijn geen verplichtingen. Het zijn keuzes die mensen kunnen maken als ze daar zelf gemoedsrust in vinden.
Jij bent ongelooflijk wreed over je zus. Niet te kort. En dan nog eis je zulke dingen? Is je empathie kapot? Net als bij je ouders.
Laat je zus met rust.
woensdag 28 oktober 2020 05:37
P.S. In antwoord op je oorspronkelijke vraag: "Wat zouden jullie doen in dit geval?". Als ik las dat zeker 50 mensen de situatie die ik beschrijf totaal anders zien dan ik, dan zou ik mij realiseren dat ik een hele gekleurde bril op heb. En me realiseren dat ik nog altijd als een klein kind aan de rokken van mijn moeder hang, hunkerend naar de goedkeuring van mijn ouders.
Kun je iets met dat antwoord?
Kun je iets met dat antwoord?
woensdag 28 oktober 2020 05:38
Heb je er wel eens over nagedacht waarom ze doet zoals ze doet en haar reactie is zoals ze is, juist ja...het product van de opvoeding.
Ze kiest voor haar eigen pad...en terecht.
De schade is al aangericht, zowel jij als je ouders zien nier in dat jullie hier keer op keer in bij hebben gedragen. Let it go...
Ze kiest voor haar eigen pad...en terecht.
De schade is al aangericht, zowel jij als je ouders zien nier in dat jullie hier keer op keer in bij hebben gedragen. Let it go...
woensdag 28 oktober 2020 08:36
"Dat ze het moeilijk heeft gehad in haar jeugd is absoluut waar, net als wij.
Dat zal ik zeker niet ontkennen, maar maak dat dan eens bespreekbaar als je daar zo meezit.`
Daarbij is het zo dat zus al het contact verbroken heeft. Ook met zus en de TO. Wie weet heeft zus zelf al hulp gezocht en blijkt daaruit dat het verbroken contact prettig is voor haar. Waarom zou ze het dan bespreekbaar moeten maken? Ik heb met mijn zusjes ook geen contact meer. Wel met mijn ouders. Om hele legitieme redenen. Die zij absoluut anders zien. Maar ik heb dus echt 0,0 behoefte aan contact. Ook nu niet na jaren geen contact. Wellicht dat mijn zusjes er net zo instaan als de TO en zus.
En dan mag ik 'op komen draven' en dingen bespreekbaar gaan maken? Of op komen draven en eerst nog eens een bak verwijten eenzijdig over me heenkrijgen (die TO en haar andere zus hebben of vinden) ? Welnee, ik ben daar al lang overheen gestapt en zit daar helemaal niet meer op te wachten. Ik hoop oprecht dat het ze goedgaat in het leven, maar ik hoef geen deel meer uit te maken van dat leven en ik mis ze ook gewoon niet.
Wat denk je nou TO? Dat je zus niet weet hoe jij en je andere zus werkelijk over haar denken? Wat is de toegevoegde waarde van het contact voor je zus in deze? Juist, helemaal niks. Zich ongemakkelijk voelen, zich lopen opvreten van binnen. Opzitten en pootjes geven wetend wat men van haar denkt. Joh, dat worden echt supergezellige bezoekjes die je zus alleen maar stress oplevert. Ik zie een totaal gebrek aan begrip en inlevingsvermogen van jullie kant. Het is meer een soort 'zus moet gewoon even normaal gaan doen en dan mag ze er weer bij'.
Maar zus WIL er niet meer bij. En of ze spijt krijgt? Geen idee, ik heb er in ieder geval geen moment spijt van gehad.
Dat zal ik zeker niet ontkennen, maar maak dat dan eens bespreekbaar als je daar zo meezit.`
Daarbij is het zo dat zus al het contact verbroken heeft. Ook met zus en de TO. Wie weet heeft zus zelf al hulp gezocht en blijkt daaruit dat het verbroken contact prettig is voor haar. Waarom zou ze het dan bespreekbaar moeten maken? Ik heb met mijn zusjes ook geen contact meer. Wel met mijn ouders. Om hele legitieme redenen. Die zij absoluut anders zien. Maar ik heb dus echt 0,0 behoefte aan contact. Ook nu niet na jaren geen contact. Wellicht dat mijn zusjes er net zo instaan als de TO en zus.
En dan mag ik 'op komen draven' en dingen bespreekbaar gaan maken? Of op komen draven en eerst nog eens een bak verwijten eenzijdig over me heenkrijgen (die TO en haar andere zus hebben of vinden) ? Welnee, ik ben daar al lang overheen gestapt en zit daar helemaal niet meer op te wachten. Ik hoop oprecht dat het ze goedgaat in het leven, maar ik hoef geen deel meer uit te maken van dat leven en ik mis ze ook gewoon niet.
Wat denk je nou TO? Dat je zus niet weet hoe jij en je andere zus werkelijk over haar denken? Wat is de toegevoegde waarde van het contact voor je zus in deze? Juist, helemaal niks. Zich ongemakkelijk voelen, zich lopen opvreten van binnen. Opzitten en pootjes geven wetend wat men van haar denkt. Joh, dat worden echt supergezellige bezoekjes die je zus alleen maar stress oplevert. Ik zie een totaal gebrek aan begrip en inlevingsvermogen van jullie kant. Het is meer een soort 'zus moet gewoon even normaal gaan doen en dan mag ze er weer bij'.
Maar zus WIL er niet meer bij. En of ze spijt krijgt? Geen idee, ik heb er in ieder geval geen moment spijt van gehad.
buzziebee wijzigde dit bericht op 28-10-2020 08:51
26.65% gewijzigd
woensdag 28 oktober 2020 08:47
Sterker nog, je wil de 'confrontatie' aangaan met haar. Dat staat letterlijk in je OP. Joh dat zouden mijn zusjes eens moeten proberen. Hadden ze kunnen doen, 18 jaar geleden ofzo, toen het ontstond. Toen stond bij mij de deur nog op een kier. Dan hadden ze er eens een keer over kunnen spreken. Maar dat wilden ze niet.
Maar nu 'De confrontatie' aangaan TO? Doe maar gewoon niet.
Bij mij is de deur niet alleen dicht, hij is totaal dichtgelast. Ze hebben me te vaak gekwetst en daarvoor laat ik geen enkele ruimte meer in mijn leven. Wellicht dat je zus er ook gewoon zo in staat.
Maar nu 'De confrontatie' aangaan TO? Doe maar gewoon niet.
Bij mij is de deur niet alleen dicht, hij is totaal dichtgelast. Ze hebben me te vaak gekwetst en daarvoor laat ik geen enkele ruimte meer in mijn leven. Wellicht dat je zus er ook gewoon zo in staat.
woensdag 28 oktober 2020 17:44
TO
Ik lees totaal geen liefde in je verhaal. Het is ook niet alsof jullie je zus in jullie leven willen hebben en in haar willen investeren. Je wil dat ze je ouders nog ziet voordat het te laat is. Dat is wat anders. Dan draait het om jou en je ouders.
Ik lees totaal geen liefde in je verhaal. Het is ook niet alsof jullie je zus in jullie leven willen hebben en in haar willen investeren. Je wil dat ze je ouders nog ziet voordat het te laat is. Dat is wat anders. Dan draait het om jou en je ouders.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
donderdag 29 oktober 2020 10:59
Als ik zo alle reacties lees van anderen, dan lees ik veel wijsheid!
Maar of je daar ook echt klaar voor bent? Je wilde ergens je gelijkheid halen. Dat we met jou zouden instemmen.
Je moet voorbij jouw muur durven te kijken. Wat wil ik nou echt? Schijnveiligheid die ik jaren heb gehad of wil je een echte band met je zus?
Ik denk namelijk de schijnveiligheid.
Ik herken dit ontzettend van uit ons gezin. Het geloof heb ik losgelaten. Ik voel de constante spanning als ik mijn moeder of broers, etc zie. Dat geloof staat er altijd tussen. Een gevoel van schijnveiligheid. We kijken niet verder dan onze opgelegde gezinsstructuur. Maar wat is dan echt elkaar liefhebben? Er is constante veroordeling, constante angst voor het verkeerde te doen, etc.
Jouw zus heeft de gezondste keuze gemaakt die er is!
Losbreken. Want als je pas losbreekt, dan kan je langzaam al je patronen losweven. Ik zat zo ontzettend vast toen ik nog thuiswoonde. Ik kwam niet los en bleef afhankelijk. En jij bent ergens afhankelijk van. Misschien inderdaad wel de goedkeuring van je ouders. Ergens ben je boos over. Dat je zus zich WEL durft los te maken? Wil jij dit ergens ook? Ben je ergens jaloers op haar?
En zeg niet meteen nee, want dat zal altijd je ego zijn. Maar laat deze vragen eens goed bezinken en kijk eens achter jouw muur. Waarom wil je zo graag dat het weer goedkomt? De waarom vraag kan je op meerdere manieren stellen.
Als je echt verandering wilt, dan begint dit echt bij jezelf.
Als je eerlijk durft te zijn, dan krijg je eerlijke antwoorden van jezelf. En die kunnen voor jouw beangstigend zijn. Daarom schuiven we het probleem altijd naar de ander toe.
'Ja maar ze liegt'
'Ja maar ze manipuleert'
Dus niet wat doet je zus..
Maar wat doe jij en wat wil jij (zonder ergens je zus bij te betrekken)..
Ik vraag mij namelijk af of je echt een band met haar wilt of dat het angst is om je wereld in elkaar zien te storten. Je veilige haven verdwijnt.
Mijn broertje woont nog thuis. Mijn andere broertje regelmatig en oudste zover het kan komt hij regelmatig langs.
Het is een ongezonde setting. Zo iets wat lastig is uit te leggen aan buitenstaanders. Ik weet niet eens precies wat er aan de hand is hier in ons gezin. Maar het is 100% ongezond. Ze houden elkaars angsten, ongezonde gedragingen en veroordelingen in stand. Ze zijn geen persoonlijkheid zonder elkaar.
Ik heb echt keihard gevochten om los te komen. Als je van je zus houdt, dan laat je haar nu los en stop je met veroordelen. En dan nu tijd voor jouw proces.
Eerlijk zijn! En kijken wat je echt wilt.
Maar of je daar ook echt klaar voor bent? Je wilde ergens je gelijkheid halen. Dat we met jou zouden instemmen.
Je moet voorbij jouw muur durven te kijken. Wat wil ik nou echt? Schijnveiligheid die ik jaren heb gehad of wil je een echte band met je zus?
Ik denk namelijk de schijnveiligheid.
Ik herken dit ontzettend van uit ons gezin. Het geloof heb ik losgelaten. Ik voel de constante spanning als ik mijn moeder of broers, etc zie. Dat geloof staat er altijd tussen. Een gevoel van schijnveiligheid. We kijken niet verder dan onze opgelegde gezinsstructuur. Maar wat is dan echt elkaar liefhebben? Er is constante veroordeling, constante angst voor het verkeerde te doen, etc.
Jouw zus heeft de gezondste keuze gemaakt die er is!
Losbreken. Want als je pas losbreekt, dan kan je langzaam al je patronen losweven. Ik zat zo ontzettend vast toen ik nog thuiswoonde. Ik kwam niet los en bleef afhankelijk. En jij bent ergens afhankelijk van. Misschien inderdaad wel de goedkeuring van je ouders. Ergens ben je boos over. Dat je zus zich WEL durft los te maken? Wil jij dit ergens ook? Ben je ergens jaloers op haar?
En zeg niet meteen nee, want dat zal altijd je ego zijn. Maar laat deze vragen eens goed bezinken en kijk eens achter jouw muur. Waarom wil je zo graag dat het weer goedkomt? De waarom vraag kan je op meerdere manieren stellen.
Als je echt verandering wilt, dan begint dit echt bij jezelf.
Als je eerlijk durft te zijn, dan krijg je eerlijke antwoorden van jezelf. En die kunnen voor jouw beangstigend zijn. Daarom schuiven we het probleem altijd naar de ander toe.
'Ja maar ze liegt'
'Ja maar ze manipuleert'
Dus niet wat doet je zus..
Maar wat doe jij en wat wil jij (zonder ergens je zus bij te betrekken)..
Ik vraag mij namelijk af of je echt een band met haar wilt of dat het angst is om je wereld in elkaar zien te storten. Je veilige haven verdwijnt.
Mijn broertje woont nog thuis. Mijn andere broertje regelmatig en oudste zover het kan komt hij regelmatig langs.
Het is een ongezonde setting. Zo iets wat lastig is uit te leggen aan buitenstaanders. Ik weet niet eens precies wat er aan de hand is hier in ons gezin. Maar het is 100% ongezond. Ze houden elkaars angsten, ongezonde gedragingen en veroordelingen in stand. Ze zijn geen persoonlijkheid zonder elkaar.
Ik heb echt keihard gevochten om los te komen. Als je van je zus houdt, dan laat je haar nu los en stop je met veroordelen. En dan nu tijd voor jouw proces.
Eerlijk zijn! En kijken wat je echt wilt.
donderdag 29 oktober 2020 14:21
Appeltaartje00, kun je iets met de antwoorden? Ik hoop dat je open staat voor de visie van anderen en het niet meteen afschuift met excuus dat wij haar niet kennen. Want ik kan me zo voorstellen dat dit misschien moeilijk is voor je om te lezen.
Blijf in ieder geval dicht bij jezelf, wat wil jij en wat voor band wil jij met je zus? Je zus zal heus ook wel niet leuke dingen gedaan hebben (bv liegen) maar soms doen mensen die het moeilijk hebben niet de meest handige dingen om uit een situatie te komen. (Een kat in het nauw maakt rare sprongen). Geef haar de ruimte om zichzelf te zijn, ook al is ze niet perfect.
Blijf in ieder geval dicht bij jezelf, wat wil jij en wat voor band wil jij met je zus? Je zus zal heus ook wel niet leuke dingen gedaan hebben (bv liegen) maar soms doen mensen die het moeilijk hebben niet de meest handige dingen om uit een situatie te komen. (Een kat in het nauw maakt rare sprongen). Geef haar de ruimte om zichzelf te zijn, ook al is ze niet perfect.
