Relaties
alle pijlers
moeilijke mannen!
zaterdag 3 november 2007 om 09:58
een leuke discussie misschien... wat zijn moeilijke mannen?????
Graag jullie ervaringen??? Ik heb zelf wel een idee erover... Maar ik vroeg mij af wie heeft ene relatie met een moeilijke man en hoe gaat zij daar mee om??? Ik heb ooit ene relatie gehad met een moeilijke man en het heeft mij zoveel energie gekost en soms ga ik ook twifelen aan mijzelf.. Was hij echt moeilijk...???
Graag jullie ervaringen??? Ik heb zelf wel een idee erover... Maar ik vroeg mij af wie heeft ene relatie met een moeilijke man en hoe gaat zij daar mee om??? Ik heb ooit ene relatie gehad met een moeilijke man en het heeft mij zoveel energie gekost en soms ga ik ook twifelen aan mijzelf.. Was hij echt moeilijk...???
maandag 26 november 2007 om 21:33
Hoe komt dat dan meis? gaat het niet goed met relatie... of ge-
woon met jezelf in de knoop?
Ik heb nu ook een zware dip... maar kan ook door hormonen komen..pms
heb vandaag anderhalve uur met maatschappelijk werkler zitten praten op werk na aanvaring collega. Komt nu veel verdriet en woede los...
Nou meis... hou je taai.. en schrijf maar hier lekker van je af...
dikke kus muis
woon met jezelf in de knoop?
Ik heb nu ook een zware dip... maar kan ook door hormonen komen..pms
heb vandaag anderhalve uur met maatschappelijk werkler zitten praten op werk na aanvaring collega. Komt nu veel verdriet en woede los...
Nou meis... hou je taai.. en schrijf maar hier lekker van je af...
dikke kus muis
maandag 26 november 2007 om 23:10
Ik heb de huisarts toch maar weer afgezegd. Die kan ook niet veel doen denk ik.
Waar ik het moeilijk mee heb is dat ik me emotioneel afhankelijk voel van mijn vriend en dat ik het heel moeilijk vind om onafhankelijk te zijn. Verder is er niet heel veel aan de hand, behalve dan dat ik niet bij mijn vriend kon blijven slapen, omdat hij ziek was. Maar goed, dat vind ik wel een normale reden. Zit dus gewoon een beetje met mezelf in de knoop.
Waar ik het moeilijk mee heb is dat ik me emotioneel afhankelijk voel van mijn vriend en dat ik het heel moeilijk vind om onafhankelijk te zijn. Verder is er niet heel veel aan de hand, behalve dan dat ik niet bij mijn vriend kon blijven slapen, omdat hij ziek was. Maar goed, dat vind ik wel een normale reden. Zit dus gewoon een beetje met mezelf in de knoop.
dinsdag 27 november 2007 om 16:04
Hallo,
Sunshine, je zegt dat je het een normale reden vindt, en dat is ook wel zo; maar voel je je stiekem niet toch een beetje afgewezen? Kan me indenken dat ik me ondanks het begrip dat ik voor de situatie zou hebben, toch ook afgewezen zou voelen....
In elk geval wil ik jou en Muis sterkte wensen.
Liefs,
Nicole
Sunshine, je zegt dat je het een normale reden vindt, en dat is ook wel zo; maar voel je je stiekem niet toch een beetje afgewezen? Kan me indenken dat ik me ondanks het begrip dat ik voor de situatie zou hebben, toch ook afgewezen zou voelen....
In elk geval wil ik jou en Muis sterkte wensen.
Liefs,
Nicole
dinsdag 27 november 2007 om 17:06
Nicole, inderdaad voelt het dan toch als een afwijzing. Hoezeer ik ook verstandelijk begrijp dat hij ziek is en de hele nacht loopt te hoesten en proesten en dat ik dan zelf ook niet slaap. Ik vind het dan heel rot om naar huis te gaan en in een leeg huis te komen. Als ik gewoon thuis ben en dan alleen ga slapen, of als hij bij mij is en niet blijft slapen heb ik er geen enkele moeite mee.
Hoe is het nu met jou?
Liefs, Sunshine
Hoe is het nu met jou?
Liefs, Sunshine
dinsdag 27 november 2007 om 20:43
quote:Sunshine585 schreef op 27 november 2007 @ 17:06:
Nicole, inderdaad voelt het dan toch als een afwijzing. Hoezeer ik ook verstandelijk begrijp dat hij ziek is en de hele nacht loopt te hoesten en proesten en dat ik dan zelf ook niet slaap. Ik vind het dan heel rot om naar huis te gaan en in een leeg huis te komen. Als ik gewoon thuis ben en dan alleen ga slapen, of als hij bij mij is en niet blijft slapen heb ik er geen enkele moeite mee.
Hoe is het nu met jou?
Liefs, Sunshine
Hallo Sunshine, wat je hierboven omschrijft, zo zou ik het inderdaad ook voelen, al weet je verstandelijk wel dat het goed is.
Met mijzelf gaat het wel; voel me redelijk, maar ben toch wel bang voor wat me dadelijk te wachten staat; ben afhankelijk van hoe anderen nu de situatie bij mij inschatten.
Tussen mijn vriend en mij is het heel wisselend; we voelen ons goed als we samen zijn; als we niet samen zijn, zijn er vaak kleine irritaties en ergernissen aan de foon; ook miscommunicatie, elkaar niet begrijpen. Hoe het verder moet....we zien wel. Soms denk ik dat ik beter af ben zonder hem, dan weet ik waar ik aan toe ben; moet ik me alleen zien te redden (en dat zal me ook wel lukken...), maar samen is toch prettiger....
Groetjes,
Nicole
Nicole, inderdaad voelt het dan toch als een afwijzing. Hoezeer ik ook verstandelijk begrijp dat hij ziek is en de hele nacht loopt te hoesten en proesten en dat ik dan zelf ook niet slaap. Ik vind het dan heel rot om naar huis te gaan en in een leeg huis te komen. Als ik gewoon thuis ben en dan alleen ga slapen, of als hij bij mij is en niet blijft slapen heb ik er geen enkele moeite mee.
Hoe is het nu met jou?
Liefs, Sunshine
Hallo Sunshine, wat je hierboven omschrijft, zo zou ik het inderdaad ook voelen, al weet je verstandelijk wel dat het goed is.
Met mijzelf gaat het wel; voel me redelijk, maar ben toch wel bang voor wat me dadelijk te wachten staat; ben afhankelijk van hoe anderen nu de situatie bij mij inschatten.
Tussen mijn vriend en mij is het heel wisselend; we voelen ons goed als we samen zijn; als we niet samen zijn, zijn er vaak kleine irritaties en ergernissen aan de foon; ook miscommunicatie, elkaar niet begrijpen. Hoe het verder moet....we zien wel. Soms denk ik dat ik beter af ben zonder hem, dan weet ik waar ik aan toe ben; moet ik me alleen zien te redden (en dat zal me ook wel lukken...), maar samen is toch prettiger....
Groetjes,
Nicole
dinsdag 27 november 2007 om 21:41
quote:Seahorse schreef op 21 november 2007 @ 19:50:
Hallo allemaal, ik ben net pril op dit forum.Maar dit onderwerp springt er enorm uit.Zo herkenbaar!
Ben pas uit een relatie gestapt met een vreselijke man. Fout is nog een understatement.
Een foute man is een persoon die je hoe dan ook afhankelijk wil maken van zichzelf.
Commentaar over dat je de gordijnen niet goed opendoet, de was niet goed ophangt, de koffiepot niet juist onder de zetter zet, veel beter kookt dan jij maar inderdaad wel zeiken als hij het WEER moet doen, het eten wat jij hebt gekookt al bij voorbaat wegflikkert...need I say more?
En het vreemde is, dat je na een hele hoop relatieverbrekingen steeds weer terugkomt, hem steeds weer zijn zelfde smoesverhaaltje laat doen en je er steeds weer met je domme kop instampt.
Maar voor mij is het nu echt de laatste keer....
Hij wilde net weer uitleggen waarom het weer misgelopen was volgens hem, heb gezegd dat ik er geen behoefte meer aan heb.
Dan is het helemaal over tussen ons, is zijn commentaar...Ja mooi....jij hebt alles in JOUW hand hoor....
En last but not least...een foute man is een man die je spullen niet teruggeeft, altijd zaken achter de hand houd...zodat hij jou in de tang denkt te hebben..
Ik zou zo zeggen....steek alles maar daar waar de zon NOOIT schijnt en get a life
ZOOOOOOOOO STOER
ga je het volhouden? ik hoop het sterkte, foute relaties zijn als een verslaving en het is niet makkelijk afkicken, echt knap van je en die spullen koop je lekker opnieuw! wat een zielepoot...
Hallo allemaal, ik ben net pril op dit forum.Maar dit onderwerp springt er enorm uit.Zo herkenbaar!
Ben pas uit een relatie gestapt met een vreselijke man. Fout is nog een understatement.
Een foute man is een persoon die je hoe dan ook afhankelijk wil maken van zichzelf.
Commentaar over dat je de gordijnen niet goed opendoet, de was niet goed ophangt, de koffiepot niet juist onder de zetter zet, veel beter kookt dan jij maar inderdaad wel zeiken als hij het WEER moet doen, het eten wat jij hebt gekookt al bij voorbaat wegflikkert...need I say more?
En het vreemde is, dat je na een hele hoop relatieverbrekingen steeds weer terugkomt, hem steeds weer zijn zelfde smoesverhaaltje laat doen en je er steeds weer met je domme kop instampt.
Maar voor mij is het nu echt de laatste keer....
Hij wilde net weer uitleggen waarom het weer misgelopen was volgens hem, heb gezegd dat ik er geen behoefte meer aan heb.
Dan is het helemaal over tussen ons, is zijn commentaar...Ja mooi....jij hebt alles in JOUW hand hoor....
En last but not least...een foute man is een man die je spullen niet teruggeeft, altijd zaken achter de hand houd...zodat hij jou in de tang denkt te hebben..
Ik zou zo zeggen....steek alles maar daar waar de zon NOOIT schijnt en get a life
ZOOOOOOOOO STOER
ga je het volhouden? ik hoop het sterkte, foute relaties zijn als een verslaving en het is niet makkelijk afkicken, echt knap van je en die spullen koop je lekker opnieuw! wat een zielepoot...
woensdag 16 januari 2008 om 10:41
weet niet zo goed waar ik beginnen moet , schrijf hier ook voor het eerst .
al die verhalen die ik hier lees komen me wel erg bekend voor .
heb gister ook met mn man weer een moeilijke avond gehad ,
vooral mn dochter van 13 .(en heb een zoon van 16)
als er wat voorvalt en t bevalt m niet schreeuwt ie eroplos vooral gister tegen mn dochter haalt ook daarna alle oude koeien uit de sloot van wat ze ooit eens fout heeft gedaan en blijft zo een half uur doorgaan tot huilen aan de tafel toe .
mn dochter is er ook door weggelopen gisterenavond.
had haar mobiel gebeld en nam gelukkig op, heb ook gevraagt of ze naar huis wilde komen . ze zat bij een vriendinnetje
gelukkig luisterde ze naar mij. is naar huis gekomen .
heb haar ook gevraagt waarom ze dat deed.
deed het door het vele geschreeuw en dat ze hem had gezegt of
die daar mee wilde stoppen ging hij gewoon door.
ik stikte bijna .
sinds dat ze thuis was
heeft hij geen woord met haar gewisseld vroeg hem waarom niet
zegt ie heb ik totaal geen behoefte aan.
heb hem er ook op aangesproken waarom met zoveel geschreeuw en het maar steeds 5 tot 10 keer op het zelfde terug te komen
ik vraag hem ook als ze op bed ligt ga je nog bij haar kijken en vraag haar dan ook eens waarom dat ze weg is gegaan nee had ie ook geen behoefte aan.
KERELS! pfffff weet ook niet goed hoe ik dit zou moeten aanpakken de angst alleen al om een leeg bed te vinden bij mn dochter.
al die verhalen die ik hier lees komen me wel erg bekend voor .
heb gister ook met mn man weer een moeilijke avond gehad ,
vooral mn dochter van 13 .(en heb een zoon van 16)
als er wat voorvalt en t bevalt m niet schreeuwt ie eroplos vooral gister tegen mn dochter haalt ook daarna alle oude koeien uit de sloot van wat ze ooit eens fout heeft gedaan en blijft zo een half uur doorgaan tot huilen aan de tafel toe .
mn dochter is er ook door weggelopen gisterenavond.
had haar mobiel gebeld en nam gelukkig op, heb ook gevraagt of ze naar huis wilde komen . ze zat bij een vriendinnetje
gelukkig luisterde ze naar mij. is naar huis gekomen .
heb haar ook gevraagt waarom ze dat deed.
deed het door het vele geschreeuw en dat ze hem had gezegt of
die daar mee wilde stoppen ging hij gewoon door.
ik stikte bijna .
sinds dat ze thuis was
heeft hij geen woord met haar gewisseld vroeg hem waarom niet
zegt ie heb ik totaal geen behoefte aan.
heb hem er ook op aangesproken waarom met zoveel geschreeuw en het maar steeds 5 tot 10 keer op het zelfde terug te komen
ik vraag hem ook als ze op bed ligt ga je nog bij haar kijken en vraag haar dan ook eens waarom dat ze weg is gegaan nee had ie ook geen behoefte aan.
KERELS! pfffff weet ook niet goed hoe ik dit zou moeten aanpakken de angst alleen al om een leeg bed te vinden bij mn dochter.
woensdag 16 januari 2008 om 10:55
quote:joa schreef op 16 januari 2008 @ 10:41:
weet niet zo goed waar ik beginnen moet , schrijf hier ook voor het eerst .
al die verhalen die ik hier lees komen me wel erg bekend voor .
heb gister ook met mn man weer een moeilijke avond gehad ,
vooral mn dochter van 13 .(en heb een zoon van 16)
als er wat voorvalt en t bevalt m niet schreeuwt ie eroplos vooral gister tegen mn dochter haalt ook daarna alle oude koeien uit de sloot van wat ze ooit eens fout heeft gedaan en blijft zo een half uur doorgaan tot huilen aan de tafel toe .
mn dochter is er ook door weggelopen gisterenavond.
had haar mobiel gebeld en nam gelukkig op, heb ook gevraagt of ze naar huis wilde komen . ze zat bij een vriendinnetje
gelukkig luisterde ze naar mij. is naar huis gekomen .
heb haar ook gevraagt waarom ze dat deed.
deed het door het vele geschreeuw en dat ze hem had gezegt of
die daar mee wilde stoppen ging hij gewoon door.
ik stikte bijna .
sinds dat ze thuis was
heeft hij geen woord met haar gewisseld vroeg hem waarom niet
zegt ie heb ik totaal geen behoefte aan.
heb hem er ook op aangesproken waarom met zoveel geschreeuw en het maar steeds 5 tot 10 keer op het zelfde terug te komen
ik vraag hem ook als ze op bed ligt ga je nog bij haar kijken en vraag haar dan ook eens waarom dat ze weg is gegaan nee had ie ook geen behoefte aan.
KERELS! pfffff weet ook niet goed hoe ik dit zou moeten aanpakken de angst alleen al om een leeg bed te vinden bij mn dochter.
weet niet zo goed waar ik beginnen moet , schrijf hier ook voor het eerst .
al die verhalen die ik hier lees komen me wel erg bekend voor .
heb gister ook met mn man weer een moeilijke avond gehad ,
vooral mn dochter van 13 .(en heb een zoon van 16)
als er wat voorvalt en t bevalt m niet schreeuwt ie eroplos vooral gister tegen mn dochter haalt ook daarna alle oude koeien uit de sloot van wat ze ooit eens fout heeft gedaan en blijft zo een half uur doorgaan tot huilen aan de tafel toe .
mn dochter is er ook door weggelopen gisterenavond.
had haar mobiel gebeld en nam gelukkig op, heb ook gevraagt of ze naar huis wilde komen . ze zat bij een vriendinnetje
gelukkig luisterde ze naar mij. is naar huis gekomen .
heb haar ook gevraagt waarom ze dat deed.
deed het door het vele geschreeuw en dat ze hem had gezegt of
die daar mee wilde stoppen ging hij gewoon door.
ik stikte bijna .
sinds dat ze thuis was
heeft hij geen woord met haar gewisseld vroeg hem waarom niet
zegt ie heb ik totaal geen behoefte aan.
heb hem er ook op aangesproken waarom met zoveel geschreeuw en het maar steeds 5 tot 10 keer op het zelfde terug te komen
ik vraag hem ook als ze op bed ligt ga je nog bij haar kijken en vraag haar dan ook eens waarom dat ze weg is gegaan nee had ie ook geen behoefte aan.
KERELS! pfffff weet ook niet goed hoe ik dit zou moeten aanpakken de angst alleen al om een leeg bed te vinden bij mn dochter.
woensdag 16 januari 2008 om 10:58
Heftig Joa, als ze nu op haar 13e al het huis uitrent, dan houd ik m'n hart vast. Het lijkt wel alsof jouw man al zijn frustraties afreageert, omdat hij maar blijft schreeuwen. En dan ook nog zijn gedrag achteraf, dat hij het niet eens uit wil praten. Dat is opvoedkundig ook niet echt goed.
Dit lijkt me echt wel een probleem waar je iets aan moet doen, anders gaat het van kwaad tot erger. Komt dit vaak voor? Zijn er ook gezellige momenten?
Hij moet echt gaan begrijpen dat dit zo niet kan en voor je dochter lijkt het me dat je moet laten zien dat je loyaal bent aan haar en als het echt te erg wordt zou ik bij hem weggaan.
Dit lijkt me echt wel een probleem waar je iets aan moet doen, anders gaat het van kwaad tot erger. Komt dit vaak voor? Zijn er ook gezellige momenten?
Hij moet echt gaan begrijpen dat dit zo niet kan en voor je dochter lijkt het me dat je moet laten zien dat je loyaal bent aan haar en als het echt te erg wordt zou ik bij hem weggaan.
woensdag 16 januari 2008 om 11:02
woensdag 16 januari 2008 om 13:54
woensdag 16 januari 2008 om 14:50
lief dat jullie gereageert hebben , zal ook zeker voor mn dochter kiezen ook al heeft ze fouten gemaakt.
ik heb zoiets van fouten moet je leren.
en jah er zijn ook vele leuke dingen .
dat ze stoeien met elkaar gezellig op vakantie .
kan ook erg lief zijn daarom snap ik m ook niet
ze hebben t ook zeer goed hier thuis
maar hulp okee kan ik begrijpen maar hoe je zoiets aanpakt vindt ik erg moeilijk.
het huis staat op naam van ons bijde trouwens heb zelf ook niet familie waar ik terecht kan
wel een hele goede vriendin maar val haar hiermee liever niet lastig heeft momenteel ook genoeg kopzorgen.
over een uurtje komt mn dochter thuis van school heb echt zoiets van wat moet ik haar zeggen
en komt ze wel thuis.
heb wel gezegt dat ze niet meer mag weglopen omdat ik dan erg verdrietig wordt.
ik bedank jullie dat jullie hebben willen reageren , wist even niet waar ik heen moest met mn verhaal.
fijn dat er nog mensen zijn die je willen aanhoren.
ik heb zoiets van fouten moet je leren.
en jah er zijn ook vele leuke dingen .
dat ze stoeien met elkaar gezellig op vakantie .
kan ook erg lief zijn daarom snap ik m ook niet
ze hebben t ook zeer goed hier thuis
maar hulp okee kan ik begrijpen maar hoe je zoiets aanpakt vindt ik erg moeilijk.
het huis staat op naam van ons bijde trouwens heb zelf ook niet familie waar ik terecht kan
wel een hele goede vriendin maar val haar hiermee liever niet lastig heeft momenteel ook genoeg kopzorgen.
over een uurtje komt mn dochter thuis van school heb echt zoiets van wat moet ik haar zeggen
en komt ze wel thuis.
heb wel gezegt dat ze niet meer mag weglopen omdat ik dan erg verdrietig wordt.
ik bedank jullie dat jullie hebben willen reageren , wist even niet waar ik heen moest met mn verhaal.
fijn dat er nog mensen zijn die je willen aanhoren.
maandag 12 januari 2009 om 12:17
Ik heb ook zo'n moeilijke.....Hij vindt zelf dat het wel meevalt. Hij wordt razend als ik de afzuigkap te hard of te zacht zet. De verwarming staat nét te hoog naar meneers zin (woedend). Ik kan iets niet vinden dan is het: jij bent toch secretaresse, nou ik zie het niet hoor, je kunt nog niet eens ordenen. Autorijden kan ik echt goed, maar als hij naast me zit is er constant commentaar zodat ik echt niks meer kan.....Ik stap tegenwoordig direct uit als hij begint en laat hem rijden. Hij kijkt dan vreemd, maar dat kan me niks schelen! Ik kan niks en ik weet niks, kortom meestal niet slim, maar dom/stom. Hij heeft MBO, ik HBO om maar even te noemen dat ik dom zou zijn.....Hij kan ALLES beter dan een ander, echt alles. Doet hij zelf wat fout (zoals van de week het eten over laten koken tot 3x toe dan moet ik niks zeggen want daar kan hij toch niks aan doen?!). Doe ik dat dan beleef je wat dan ben ik achterlijk. Ik pik het al lang niet meer en zeg kort en krachtig: ja jij bent volmaakt en bent perfect! Dan zegt ie nog: ja dat is zo ook! Ik zeg hem gewoon wat ik ervan vindt en ga er niet meer lang op in. Als ik iets fout doe laat ik het meteen uit mijn handen vallen en zeg: nou dan doe je het zelf maar als je dat zo goed kunt. Dan moet je hem zien! Hij doet het nog ook dan! Dat werkt het beste voor mij. Gewoon lak aan hebben, maar het is heel erg vervelend en vernederend hoe hij doet en ik kan daar wel mijn beste oplossing voor hebben, maar ik weet niet of ik zo door kan gaan met hem. Denk het niet want ongemerkt trek je het jezelf toch steeds weer aan en dat vreet energie. Heb ik geen zin meer in en daar waak ik ook voor!
voer eendjes geen oorlog!
maandag 12 januari 2009 om 13:58
Je verhaal is voor mij heel herkenbaar, Petit. Ik ben meer dan 20 jaar getrouwd geweest met een man zoals de jouwe.
Ik heb heel lang gehoopt dat hij zou veranderen, maar het werd alleen maar erger.
De beslissing om bij hem weg te gaan was een van de beste van mijn leven.
Heb je al lang een relatie met hem?
Wat let je om weg te gaan?
Ik heb heel lang gehoopt dat hij zou veranderen, maar het werd alleen maar erger.
De beslissing om bij hem weg te gaan was een van de beste van mijn leven.
Heb je al lang een relatie met hem?
Wat let je om weg te gaan?
vrijdag 16 januari 2009 om 13:06
Hallo Reiger100, ik heb me een tijdje terug ingeschreven voor een woning (heb eigen woning nog, maar daar kan ik op het moment niet naar toe). Toch denk ik er nu weer aan het niet te doen. Mijn grote probleem is dat het altijd zo gaat als hij tegenslagen heeft zoals met werk onzekerheid of zo of grote verbouwingen e.d. Daar hebben we mee te maken gehad de afgelopen twee jaar en toen ging het dikwijls moeilijk en vervelend. Als alles weer lekker reilt en zeilt slaat hij ook niet zo snel door. Ik heb het even bijgehouden, maar nu gaat het al weken vlekkeloos. Het punt is ook dat hij net als ik van gezelligheid houdt en we hebben het dus samen bijzonder leuk. Hij is normaalgesproken een buitengewoon vrolijk en gezellig type. Maar ja, er moet niet iets niet lekker lopen of als hij ergens zijn zinnen op heeft gezet anders lopen. Alles moet ook nu en snel, al is dat nu ook weer beter, hij let er meer op. Ik praat er ook over met hem en dat lijkt nu toch te werken. Verder zitten we in de ongewone situatie dat hij weken van huis is en dan weer weken thuis. Dat is zo anders dan normaal en dat bevalt me wel. Een feestje als hij weer thuis is en dan wekenlang weer je eigen leven leiden zoals je dat zelf wilt, dat heeft voor mij zoveel voordelen en leuke kanten. Ook mindere, maar ik kan zo prima leven. Het leven met hem heeft zo ontzettend twee kanten dat ik het gewoon even niet meer weet.....Op het moment geen problemen dus....Ik heb voor mezelf wel bedacht dat ik vanaf nu telkens dat het erg fout gaat (dat hij bijvoorbeeld spullen kapot maakt uit woede of zo of mij duwt of lelijk doet) ik het opschrijf en bijhoudt. Ik zie het wel wat het dan wordt. Ik laat het even open, maar heb helder voor mezelf dat ik grenzen heb en gaat hij tever dan zeg ik dat. Dat lijkt al een tijdje te werken. Niet terugschreeuwen, maar zeggen (kort en helder). Hij heeft echt geleerd lijkt wel, want hij is er wel van geschrokken dat ik zei dat ik het zo niet meer kon/wilde en dat ik al naar huizen keek....Ik keek ook nooit naar andere mannen en nu doe ik hem na zoals hij altijd naar andere vrouwen kijkt. Dat vindt hij niet leuk en hij houdt zich ineens erg in. Het is een rare methode, maar het werkt. Hij ziet ook dat ik nog behoorlijk meetel bij de mannen en dat geeft me ineens een kik. Een koekje van eigen deeg.....Moet niet nodig zijn, maar ja je moet wat als je met iemand te maken hebt die nogal lastig is en ook nog ontzettend eigendunkerig. Dat laatste is ook behoorlijk minder de laatste tijd. Misschien wordt hij ouder en wijzer??? Ik hoop het....We zullen zien, ik hou het in de gaten en ga als ik vind dat ik moet gaan!
voer eendjes geen oorlog!
