moeilijke mannen!

Anoniem_49549 zaterdag 3 november 2007 om 09:58

een leuke discussie misschien... wat zijn moeilijke mannen?????

Graag jullie ervaringen??? Ik heb zelf wel een idee erover... Maar ik vroeg mij af wie heeft ene relatie met een moeilijke man en hoe gaat zij daar mee om??? Ik heb ooit ene relatie gehad met een moeilijke man en het heeft mij zoveel energie gekost en soms ga ik ook twifelen aan mijzelf.. Was hij echt moeilijk...???

Anoniem_25751 zaterdag 3 november 2007 om 19:34

Volgens mij is het inderdaad een wisselwerking. In mijn vorige relatie was ik de 'moeilijke' van de twee. Ik zat veel op mijn ex te vitten (vooral aan het eind van de relatie) en liet duidelijk merken dat ik alles veel beter kon. Ik denk dat ik eigenlijk gewoon de grenzen aan het verkennen was en bij hem kreeg ik weinig tegengas, dus ik kon heel ver gaan. Mijn ex werd er ook heel onzeker van.

In mijn huidige relatie liggen de verhoudingen wat anders, ik krijg wel tegengas en mijn vriend is juist degene die commentaar heeft, maar ik geef nu ook meer tegengas (ben in therapie en heb coaching gevolgd) en het werkt positief door. Ik ga niet lopen 'tieren', maar zeg heel rustig en duidelijk dat ik het op mijn eigen manier doe en dat hij zich er niet mee moet bemoeien. Overigens bemoeit hij zich met mij op een plagerige manier, dus hij wordt niet kwaad, dat is misschien 2 keer gebeurd en toen heeft hij ook wel gemerkt dat ik daar niet van was gediend. Het scheelt denk ik echt hoe je zelf reageert, als je onzekerder wordt zal hij daar misbruik van maken, net zoals ik dat bij mijn ex deed. En de meeste mensen die mij kennen zullen niet geloven dat ik dat in me heb, maar bij hem dus wel, ik kon gewoon veel maken.

Anoniem_56550 zaterdag 3 november 2007 om 19:36

P'cies

er zal vast een rede voor zijn.

Ik denk dat je in elke relatie anders bent, het gaat toch om de wisselwerking tussen 2 personen? Die is in elke combi weer anders

of het nu om slechte eigenschappen gaat, sex, humor etc etc

Anoniem_55085 zaterdag 3 november 2007 om 20:52

Ik denk ook dat het om de wisselwerking gaat, wat niet goed is voor de een kan wel goed zijn voor de ander. Vond een ex van mij vaak niet te pruimen, zijn huidige vriendin loopt werkelijk met hem weg en ziet de dingen waar ik ruimschoots over struikelde helemaal niet als issue. Hij is bij haar ook een ander iemand. Mijn laatste vlam was gecompliceerd, ben zelf niet de makkelijkste, maar bij hem was ik ineens stukken makkelijker dan ik ooit in een relatie ben geweest (raar trouwens om te merken), maar hij was al gecompliceerd voor 2...(heeft overigens niet lang geduurd, veel te vermoeiend). Pure wisselwerking dus...

Anoniem_56550 zaterdag 3 november 2007 om 21:23

quote:Marahbloem schreef op 03 november 2007 @ 20:52:

maar bij hem was ik ineens stukken makkelijker dan ik ooit in een relatie ben geweest (raar trouwens om te merken)

Erg herkenbaar

Ik was in m'n vorige relatie ook compleet iemand anders dan ik nu ben.

Vriendinnen vragen ook wel of ik hem al gek heb gemaakt -voor de gein-

NOPE ik ben veranderd hahahahaha

Anoniem_58257 zondag 4 november 2007 om 02:10

Mijn vriend valt in de categorie moeilijke man. ( perfectionist x10)

In het begin van onze relatie botste dit enorm. Ik had het toen nog niet zo in de gaten. Ik nam zijn opmerkingen allemaal heel licht op. Of ik ging in de verdediging. Of ik ging dingetjes gewoon ontkennen. Ik dacht vaak; hij kan niet menen hier over te gaan zeuren! ( paar broodkruimels laten vallen..te hard een deur dicht doen..hard de trap oprennen..shampoo niet in de rij - liefst nog op alfabetische volgorde- terug zetten)

Ik deed er in het begin heel achteloos over. Lachte hem nog net niet uit. ( Vin'je het gek? ) Gevolg: véél gezeik.

Tot op een dag het kwartje viel! In mijn gedrag -druk, rommelig, klunzig- ben ik nooit veranderd; alleen zeg ik nu dat het ZOOOOOOOOOOOOOOO ERG is dat ik 3 broodkruimels heb laten vallen...oh schatje, sorry sorry sorry!!

Hij is prompt stil en heeft zowaar medelijden met mijn klunzige gedrag. En ik loop grijnzend naar de keuken.

En intussen lachen we er ook om en lijkt hij mijn ietwat chaotische houding nog leuk te vinden ook.

In mijn vorige relatie zei ik nooit sorry. Nu is sorry mijn middle-name geworden. In het begin was het wennen om 'sorry' te zeggen voor -in mijn ogen- onbenullige dingen.

Maar ik vind het ook wel weer leuk om te zien hoe aardig hij wordt wanneer ik zoveel spijt betuig.

anoniem_58257 wijzigde dit bericht op 04-11-2007 02:11
Reden: woordje vergeten

% gewijzigd

Anoniem_50777 zondag 4 november 2007 om 02:24

Dat waardeer ik nou, dat je met humor / aandikken/ ironie (geen sarcasme) dingen te lijf kan gaan binnen een relatie. Blijkbaar heb je met een beetje vindingrijkheid een manier gevonden die werkt, voor jullie allebei.

Ik maak me maar over 1 aspect zorgen en dat is dat "sorry" je middle name is geworden. Volgens mij werkt deze tactiek namelijk alleen maar zolang jij hem op kan brengen, maar wat als jij je dag eens niet hebt, of met het verkeerde been uit bed bent gestapt of simpelweg geen zin hebt om de volwassene uit te hangen? En je kan het effe niet opbrengen om schuld te bekennen??

Op deze manier "draag" jij wel dit probleem, da's het nadeel ervan.

Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.

Anoniem_58257 zondag 4 november 2007 om 02:36

Waar ik vroeger nooit 'sorry' zei ( zelfs niet als het op zn plaats zou zijn.) zeg ik het nu regelmatiger. Voelt dan al gauw ' my middle-name'.

Overigens mag ik wel kritisch zijn tegen hem. Of mijn wensen kenbaar maken. En ik plaag hem ook met zijn perfectionistisch gedrag. Leg ik de blauwe handdoek bij de groene.

OOOOPS, Schat!! Straks word je gek!

Anoniem_49549 zondag 4 november 2007 om 13:53

klopt dat er een wisselwerking is tussen 2 personen...

Ik deed altijd een beetje lacherig als ik iets fout deed of iets mislukte en hij was geirriteerd... Maar dan werd hij nog bozer... en als ik verzette.. dan deed ik moeilijk.. Zijn ex had wel eens tegen hem gezegd: JE weet alles beter.... en ze negeerde hem vaak en zette haar zin door...

Toen ik een keer bij zijn ex was om die kleine te brengen toen vroeg ik aan haar qua interesse wat ze voor werk deed...gewoon om een praatje te beginnen en toen zei mijn ex: dat heb ik je toch verteld!!!! En toen zei zijn ex weer ach... dat is mijn ex... gewoon negeren...

Zijn moeder is zoals hem.. weet ook alles beter.. maar naar haar luistert ie.. Dsu misschien heeft ie net zo'n dominant type nodig... Ik dacht dat juist dat altidj botste... Maar wij botsen nogal... vraag mij niet waarom..

Ik heb altijd een vader gehad die mij achterna zat als ik iets fout deed of iets onhandig aanpakte.... dus ja als je dan een man ontmoet die ook zo doet... dan gaat het mis denk ik...

Ik ben gewoon niet zo controlfreak.. Mijn huis is schoon en netjes... en wil ook dat alles opgeruimd is.. maar ik maak mij niet druk als mijn liefje bijv het tandpastdopje eens er niet opdraait.. Ik denk dan ... waarom zou ik mij daar druk ommaken of waarom zou ik hier ruzie om maken...Die irritatie komt toch bij jou vandaan.... jij maakt je druk erom toch? Dan zal ik hem er gewoon omdraaien.. Maar mijn ex werd zo boos... toen had ik net 2 maanden een relatie met hem

Pas geleden liep ik met hem bij ikea.. (hetw as toen nog aan zeg maar) en hij wil graag dat ik zijn nieuwe huis schoenen uitdoe omdat er dan krassen komen op zijn parket... oke prima.. Heb ik geen problemen mee... Ik zei oke.. jij wil dat ik mijn schoenen uitdoe ... koop dan maar pantoffels voor mij... dan heb ik lekkere warme voetjes als ik bij jou thuis ben.. Haha heeft ie dus gedaan.. maar nooit aangehad meer...

....

Anoniem_56636 zondag 4 november 2007 om 20:52

Wat herkenbaar! En wat mij zo opvalt dat de vrouwen die ook een moeilijke man hebben/hebben gehad zichzelf chaotisch, onhandig en slordig noemen.

Nou dit zjin precies mijn drie eigenschappen. Als de een al wat netter is, is de ander al snel slordig, als de een heel bedachtzaam alles doet, is de ander al snel onhandig. Diegene wie je bent, wordt vergeleken met de ander. Dus je wordt nooit 100% als jij waargenomen. Ben ik bij hem slordig, vindt een ander mij netjes. Dus een wisselwerking is er zeker en daarnaast ook hoe je ermee omgaat. Ik heb er persoonlijk wel heel veel moeite mee gehad met zijn kritiek. Ik trok het erg aan waardoor ik nog onhandiger werd, nog chaotischer etc. en baalde van mijzelf als iets dan niet goed ging en tegelijkertijd baalde van hem dat hij mij dat gevoel gaf. Niet met de benodigde relativering naar dingen kon kijken. Zijn kant van het verhaal dat ik niet tegen kritiek kan en de mijne dat hij een zeikert/betweter is. Beide kanten zijn waar maar voornamelijk bij elkaar samen.

Anoniem_49549 maandag 5 november 2007 om 08:42

tja... nicknaampje... zo heb ik het nog niet bekeken....

Je hebt inderdaad er gelijk in... Bij de een zal je heel netjes zijn en bij de ander in zijn ogen dan... slordig

Maar goed een feit blijft... IK BEN ONHANDIG.... Ik ben wel netjes... maar ik ben onhandig...En mijn ex was ook netjes...Allebei hadden we ons huishouden voor elkaar.... dus dat hoefde geen irritaties op te wekken....Hij maakte zich meer druk dat ik dingen anders aanpakte dan hij... zeg maar...en dat ik dus vreselijk onhandig ben... hahaha en dat klopt... Ik zelf kan dat echt niet ontkennen.. Pasgeleden jogidrink over mijn laptop gegooid... Helaas kan hij mij niet nemen zoals ik ben....En ik kan niet met zo'n vent leven die constant irriteert aan mij...en constant vraagt waarom ik dingen zo aanpak...en dus waarbij ik op mijn tenen moet lopen....

Maar ik vind het zo idioot eigenlijk.... dat je toch gek bent van elkaar en door dit soort dingen niet samen kan leven... pfffff relaties zijn wel moeilijk hoor...!!!!

Anoniem_25751 maandag 5 november 2007 om 11:05

Echt slordig of onhandig ben ik niet, maar ik denk dat mijn vriend een beetje een 'controlfreak' is die vindt dat zijn manier de beste is. Hij is verder heel chaotisch en rommelig, dus dat is het bij ons ook niet. Maar hij dacht dan dat hij beter kan koken. Op een gegeven moment liet ik het koken aan hem over, maar dan begon hij er soms over dat hij 'altijd' moest koken (terwijl hij zelf aangaf het leuk te vinden en het beter te kunnen). Toen heb ik geëist dat ik een keer een lekkere maaltijd klaar zou maken waar hij zich niet mee mocht bemoeien. Als hij iets wilde zeggen dan zei ik heel duidelijk 'nee, je zou je er niet mee bemoeien, als het eten klaar is roep ik je wel'. Dit ging allemaal op een humoristische en gezellige manier.

Ik denk dat sommige mannen ook het gevoel hebben dat ze boven je willen staan. Het schijnt ook een strategie te zijn van mannen om hun vrouw aan te praten dat ze dom is en niks kan, doordat ze onzeker wordt hierdoor is de kans dat ze bij hem weg gaat veel kleiner. Dit hoeft niet eens bewust zo te gaan. Ik denk echt door duidelijk te maken dat je hier niet van gediend bent dat je een stuk verder komt. Ik laat me in elk geval niet meer zenuwachtig maken, maar dat heb ik ook moeten leren.

Anoniem_47126 maandag 5 november 2007 om 12:26

quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 november 2007 @ 19:12:

Zou het kunnen dat moeilijke man alleen moeilijk zijn bij die éne vrouw om bij een andere vrouw te veranderen in een hele leuke vent ( al was het alleen maar in de ogen van die andere / nieuwe vrouw ) ?

Voor sommige mannen kan dat best zo zijn, maar niet voor allemaal.

Mijn ex, die ook heel moelijk was, is gewoon altijd en bij iedereen moeilijk. Ik moet constant mijn kinderen troosten als hij ze uitgescholden heeft (en dus zeggen dat hij ondanks zijn moeilijke karakter echt wel van ze houdt), en al zijn ex-vriendinnen zijn het erover eens dat hij een moeilijke man is... Een van hen had me nog wel gewaarschuwd, voor ik met hem trouwde.

Anoniem_56636 maandag 5 november 2007 om 13:41

Ja tuurlijk bepaalde karaktereigenschappen heb je ook gewoon maar worden ook vergeleken met jezelf / of de ander en kunnen ook worden versterkt. In heel veel vriendschappelijke relaties valt het niet op dat ik onhandig ben maar het feit dat hij alles opmerkt en er iets over zegt, wel en maakt mij zelfs nog onhandiger. Jammer muis344 dat dit de reden tot de breuk was, als er wel voldoende liefde is, love rules toch! Acceptatie van een ander blijkt in de praktijk moeilijker dan gezegd. Ik heb ook altijd verweten dat hij mij niet nam zoals ik ben, waarop hij zei maar jij mij ook niet, want hij is nu eenmaal een persoon die erg kritisch is en ook dat zou ik moeten accepteren. Pfff en zo zijn we het circkeltje weer rond.

Sunshine ook dat koken komt mij bekend voor. Hij kan goed koken en ook ik vind koken leuk! Hij kan het idd beter. Samen koken is not done, hij neemt het al snel van mij over of het leidt tot irritatie. Ik doe met koken mijn uiterste best, zoek receptjes op, probeer van alles uit, sta vaak uren in de keuken. Toch heeft hij eens gezegd je kan niet goed koken. Waarop de nadruk op goed lag. Ik kon het wel maar niet goed zoals zijn moeder. Ik legde mijn lat te laag grrr. Leuk te horen als je zo je best doet. Ik heb respect voor je aanpak Sunshine. Je zelfverzekerdheid wordt hiermee getest.

Anoniem_25751 maandag 5 november 2007 om 13:52

Nicknaampje, het heeft inderdaad ook wel met acceptatie te maken. Ik vind/vond het irritant dat mijn vriend commentaar leverde en wilde het liefst dat hij daarmee zou stoppen. Mijn vriend vindt dat het mijn 'probleem' is als ik me van zijn commentaar iets aantrek en er onzeker door wordt en dat hij vrij is om te zeggen wat hij wil. Dat laatste is ook wel weer waar, dus is het inderdaad een kwestie van toch zelfverzekerd blijven en het op je eigen manier blijven doen. En mocht zijn manier toch handiger zijn, dan geef ik dat ook wel toe (soms heeft hij namelijk, hoe vervelend ook, gewoon gelijk.

) Samen koken doen wij wel en dat is dan ook wel gezellig, maar ik moet ook wel heel duidelijk zeggen dat ik de uien ga snijden, anders gaat hij het zelf lopen doen (en achteraf zeggen 'ik kook bijna altijd').

Anoniem_56636 maandag 5 november 2007 om 14:26

Hahaha lekker is hij zeg! Die van mij verwijt dat hij meer doet en dat ik zorgzamer moet zijn! Ja hallo, hij geeft mij wel weinig ruimte om het te kunnen zijn omdat hij me of voor is of als ik het doe zich ermee mengt!

Anoniem_25751 maandag 5 november 2007 om 14:39

Da's toevallig Nicknaampje, want mijn vriend zegt precies hetzelfde, hij vindt mij ook niet zo zorgzaam, maar het lijkt ook alsof hij niet ziet wat ik doe. Hij zei het toen ik net wel allerlei dingen had gedaan, dus het viel bij mij helemaal verkeerd. Vervolgens gaf hij ook wel toe dat het niet klopte. Hij heeft snel het gevoel dat hij meer doet of meer betaalt, terwijl het niet zo is. Maar goed, hij is in het verleden slecht behandeld en heeft zo'n idee dat hij goed voor zichzelf moet zorgen, omdat een ander het niet doet. Ik heb er wel begrip voor, maar het betekent niet dat ik het maar accepteer.

Het is voor mij een leerproces, maar ik kan dus steeds beter mijn grenzen aangeven. Ik heb nog wel de neiging om te checken bij anderen of mijn grenzen wel reëel zijn, maar ik kom er ook achter dat dat er helemaal niet toe doet, omdat mijn grenzen heel anders kunnen zijn dan die van een ander en ik weet dat ik geen onredelijke dingen verlang. Is het alleen nog zaak te leren goed te communiceren, zodat ik assertief ben, maar niet agressief. Ik had namelijk ook wel de neiging om alles op te potten en dan als het me heel hoog zat alles er ongenuanceerd uit te gooien met een houding van 'ik kan er niet meer tegen'. Dat werkte dus niet echt.

Anoniem_56951 maandag 5 november 2007 om 15:12

Een moeilijke man heb ik ook , vind ik zelf.

Hij vergeet namelijk meteen weer iets wat voor mij echt belangrijk is, en dus moet ik eindeloos vertellen dat bepaalde dingen mij echt kwetsen, en hij ze hardnekkig blijft herhalen en doen.

Meestal zonder reslutaat. Behalve dan dat hij vind dat ik eindeloos zeur en oude koeien uit de sloot haal.

Meestal zelfs zegt hij soms dat hij het begrijpt, maar een dag later ligt er dus nooit iets aan hem, maar altijd aan mij, en heeft hij niets fout gedaan. En blijkt dat hij er niets van heeft begrepen.

Verder was hij heel behulpzaam en verzorgend toen we verkering hadden. Nu hij samenwoont, verwacht hij dat ik alles doe en hem verzorg. Hij werkt al, maar ja ik heb ook een inkomen, dus daar is hij niet uniek in.

Hij komt thuis en valt op de bank neer, en brengt het grootste deel van de avond op de bank door al slapend.

Ook hier hebben gesprekken weinig invloed, want hij doet soms klusjes, vind hij en dat is zijn inbreng in het geheel. Die klusjes kunnen dan een half jaar of langer duren, voordat ze af zijn. Maar daar mag je dan niet over zeuren.

Hij heeft de neiging om als ik een mening ergens over heb, meteen partij te kiezen voor de tegenovergestelde mening of andere partij en mij te willen laten inzien dat de andere kant van de zaakveel logischer is als mijn kant. Dus we zijn nooit echt een team.

Hij maakt me onzeker en zuigt energie weg bij mij.

Zelf zit hij er niet mee.

Dat vind ik dus moeilijk om mee te leven.

Anoniem_56636 maandag 5 november 2007 om 16:04

Sunshine,hhmmm hoe heet jou man?

Een eerdere topic van mij ging over wat reeel is in wat ik kan verwachten qua financiele inbreng. Hij verdient 4 x meer dan ik. We wonen apart en ieder betaald zijn eigen lasten. Hij draagt echter meer bij bij gezamelijke dingen zoals vakanties, uitetentjes e.d. Naderhand krijg ik wel verwijten. Ik heb te weinig waardering voor de dingen die hij koopt óf hij heeft het gevoel dat hij veel meer voor mij doet dan ik voor hem. Dit viel bij mij ook verkeerd want ik lette er al zo op dat ik het huishouden deed zoals hij wenste, ik nam meer initiatieven in het koken, bood hem aan op te halen en weg te brengen etc. maar was dus nog niet goed genoeg, sterker nog hij kon niks bedenken wat ik voor hem deed waardoor ik uiteindelijk een heel lijstje had moeten maken. Het enige verschil zag ik in het geld uitgeven tja hij besteedt meer aan ons maar hij heeft veel meer dan ik. Ik heb dit uiteindelijk met hem besproken, eerst op de ongenuanceerde manier en later rustig en heb hem de vraag gesteld wat ik dan extra kan inbrengen, zodat dit extra's duidelijk mijn extra draagkracht wordt en ook bij mij laat. Hij is nog steeds aan het nadenken..........

Wat zijn jouw grenzen precies? Heb je het gevoel dat je jouw grenzen te goed bewaakt of juist niet? Ik denk zelf dat ik te snel van mij afbijt maar tegelijkertijd wel over mijn grenzen laat lopen omdat ik uiteindelijk aanpassingen tref en bij hem blijf.

Anoniem_25751 maandag 5 november 2007 om 22:45

Nicknaampje, stel je voor, hebben we straks dezelfde man.

Mijn vriend heeft het financieel juist iets minder dan ik, door allerlei omstandigheden. We proberen wel de uitgaven 50/50 te houden, ik houd het zelfs bij, we hebben allebei geen topinkomen, dus als het scheef zou lopen merk je het ook vrij snel in de portemonnee. Overigens is mijn vriend wel attent, koopt wel af en toe mijn favoriete drankje etc., ook al heeft hij het niet heel breed.

Ik kan niet heel duidelijk aangeven wat mijn grenzen zijn, het hangt er gewoon vanaf hoe het voelt. Ik kan er niet goed tegen als mijn vriend 'lullig' doet, bijv. als ik iets vraag en hij wil daar niet over praten, omdat hij moe is, dan doet hij alsof het gewoon 'stom' is dat ik daar over begin, want ik zie toch dat hij moe is. Dit komt niet vaak voor, maar ik raak daar wel door van slag. Ik heb me voorgenomen wat vaker te zeggen als ik iets niet leuk vind.

Hij heeft vorig jaar door omstandigheden een periode gehad dat hij veel alleen wilde zijn en dan zei hij zelfs als ik er nog was dat hij blij was dat we elkaar even een paar dagen niet zouden zien, zodat hij op zichzelf kon zijn. Ik raakte dan heel erg van slag, kon er niet van slapen, maar zei dat niet tegen hem. Nu laat ik dus wel merken dat ik dat niet leuk vind, maar gelukkig komt het nu bijna niet meer voor en houdt hij veel meer rekening met mijn gevoelens. Daar ben ik wel blij om.

Anoniem_128 dinsdag 6 november 2007 om 13:42

Ik dacht dat mijn vriend misschien ook een moeilijke man was maar nu ik dit topic heb gelezen weet ik dat dat niet zo is

Wat mij opvalt, en in mijn eigen relatie ook gebeurde, is dat jullie zeggen dat hij zich druk maakt om onbenulligheden. In mijn ogen is dat ook zo hoor, hebben jullie helemaal gelijk. Tegen mijn vriend heb ik in een discussie weleens gezegd dat de dingen waar hij zich druk over maakt voor mij gewoon niet belangrijk zijn. Daar werd hij erg pissed over, wat ik mij, later pas, wel voor kon stellen. Ook al zijn 't vaak / meestal dingen waar ik mij totaal niet druk over kan maken, het feit dat ze voor hem belangrijk zijn is toch zeker reden genoeg om ze voor mij ook belangrijk(er) te maken? Als een vrouw 't belangrijk vindt dat een man stofzuigt, terwijl hij geen stof ziet, vinden we hem gemakzuchtig, moet hij zich aanpassen, etc. Maar als een man 't belangrijk vindt dat de dopjes op de tandpasta gedraaid zijn, terwijl de vrouw daar haar schouders over ophaalt, heeft dan de vrouw gelijk...?

Anoniem_56636 dinsdag 6 november 2007 om 20:11

Hoi Sunshine,

Ik kan mij goed voorstellen dat deze woorden je raken. Je voelt je toch afgewezen ondanks hij dit waarschijnlijk niet zo bedoelde. Hij is gewoon heel assertief en geeft zonder blikken of blozen aan waar hij behoefte aan heeft.

Het is altijd goed om dit uit te spreken, jij hebt ook recht op jouw gevoel hierover. Als dit andersom zo is, kan jij dit dan ook tegen hem zeggen?

Ik namelijk niet!. Ik voel me dan lullig naar hem. Fijn dat hij wel leert meer rekening met je te houden.

Ook mijn vriend/ex (zit op het randje momenteel) heeft een periode gehad waarin hij vaker alleen wilde zijn en belde dan regelmatig onze afspraak af. Ik voelde mij afgewezen omdat ik hem wel in mijn buurt wilde hebben als ik chagarijnig of moe was. Andersom was dit niet het geval en dat kwetste mij. Ik kan niet zo goed niét laten blijken dat dit mij niks doet. Als ik ergens mee zit is dat in mijn hele lichaamstaal af te lezen. Uiteraard ook geen effectieve communicatie waarin mijn rol in het geheel ook zit. Hier heb ik wel aan gewerkt en moet zeggen dat dit vrijwel niet meer voorkomt.

Hai Margarehta,

Ja de vrouwen hebben de 'naam' vaak te vitten op de man en ook daar sta ik helemaal niet achter. In mijn geval zijn deze rollen echt omgedraaid en is hij het vrouwtje en ik meer het mannetje. Ik vind alles wel oké en maak me echt niet druk over de dingen die hij doet. Als iets bij hem fout gaat kan ik er of om lachen of vind ik dit sneu voor hem maar boos, nee nooit. Des te meer ik het irritant vind dat hij wel zo over-reageert op mij!

Mensen mensen laat elkaar lekker, druk maken om een tandpastadopje is eigelijk ook wel een luxe probleem. Er is blijkbaar niks anders om je druk over te maken;-) Maar het is toch fijn Margaretha dat jij juist zo'n houding hebt, daar kan hij toch nog wat van leren ipv andersom dat jij moet leren je druk te maken!?!

Anoniem_11322 dinsdag 6 november 2007 om 20:37

Ha, wat een goed onderwerp! Ik besef nu des te meer dat ik thuis wel eens de moeilijke man uithang. En dat als vrouw Goeie eyeopener, naast dat mijn vreselijk lieve vriend mij er regelmatig op wijst. En da's maar goed ook! Ik ben dus degene die vindt dat ze alles netter en dus beter doet. Terwijl dat dikke onzin is en vriendlief schroomt niet om dat te zeggen. Dank dames, dat jullie zorgen dat ik ook op deze manier met mijn snufferdje op de feiten gedrukt word! Misschien leer ik het nog eens

Anoniem_56636 dinsdag 6 november 2007 om 20:46

Nou wat een heerlijke goede reflectie! two thumbs up!

Anoniem_25751 woensdag 7 november 2007 om 13:27

Nicknaampje, dat voelde inderdaad niet zo goed, dat hij zo reageerde, hij kan nogal bot uit de hoek komen. Het voelt ook wel alsof alles wat hij doet belangrijk is en ik niet echt aan bod kom. Ik voel me nu bijv. niet zo goed. We zouden gisteren iets leuks doen samen, omdat hij het zo druk heeft. Dus ik kwam bij hem, en toen vertelde hij me doodleuk dat twee van zijn vrienden hadden gebeld dat ze langs wilden komen. Bleek dat hij vergeten was dat we weg zouden. Hij had het heel druk gehad die dag en toen die vrienden belden niet goed nagedacht en hij dacht dat ik het ook wel gezellig zou vinden.

Ik was dus enorm teleurgesteld en net als jij kan ik dat dan ook moeilijk verbergen. Hij zei wel een paar keer sorry en wilde nog proberen die vrienden af te zeggen, maar toen was de eerste er al ineens. Ik kon wel merken dat hij het lullig vond, hij vergeet heel vaak dingen, ook zijn eigen afspraken, dus ik weet ook dat het niet persoonlijk is, maar ik had me er zo op verheugd iets samen te doen.

Ik ben toen uiteindelijk alleen wat gaan doen en toen ik thuis kwam waren die vrienden weg en werd het wel gezellig, maar ik kon/kan het niet loslaten. Baal daar zo van, ik denk dat het toch iets 'diepers' van vroeger is wat bij mij naar boven komt. Bovendien voelde ik me gisteren al niet zo 'happy', krijg het ietsje drukker op m'n werk en voel dan meteen dat ik gestresst word en het niet goed aankan, me niet kan concentreren.

Mijn vriend is van mening dat je als stel gewoon veel bij elkaar bent normaal gesproken en dat als er een keer een vriend belt die hij niet zo vaak ziet, dat zo'n afspraak dan wel voorgaat.

Maar ik begrijp dat jouw relatie niet zo lekker loopt en dat het bijna uit is? Komt dat door zijn moeilijke gedrag? Goh, het is net alsof ik een stukje van mezelf lees, over dat alleen willen zijn van hem, ik moest echt even kijken of het geen quote was. Ik wil juist ook graag bij hem zijn als ik me niet goed voel, terwijl hij eerder alleen wil zijn, misschien is dat een man/vrouw verschil (heb wel eens iets gelezen van mannen in grotten enzo). Ik probeer het wel te zien als een verschil in manier van reageren, maar het is inderdaad moeilijk om je niet gekwetst te voelen. Net als jij kan ik me er dan moeilijk overheen zetten en dan baal ik ook wel weer van mezelf, het lijkt dan ook alsof ik heel erg het negatieve zie, terwijl er ook zoveel positiefs is, dat zit ook wel in mij en ik dan dan echt een beetje depri worden en lusteloos. Zoals nu met die regen, dan zie ik het allemaal heel somber en dan wil ik iets LEUKS doen en baal dan dat mijn vriend net in een werk (stress) periode zit en dus geen beloftes kan doen.

Sorry, moest even zeuren.

Anoniem_25751 woensdag 7 november 2007 om 13:28

Oeps

anoniem_25751 wijzigde dit bericht op 07-11-2007 13:30
Reden: bericht gequote i.p.v gewijzigd, sorry

% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

moeilijke mannen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.