Relaties
alle pijlers
Moeizame lange afstand relatie
zondag 25 augustus 2019 14:23
Hoi allemaal,
Ik weet niet zo goed of ik dit nou bij relaties, psyche of reizen moet plaatsen. Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik mijn vriendin leren kennen (ik ben een man). Vanaf het begin heeft mijn vriendin aangegeven dat ze 9 maanden na de start van onze relatie voor een jaar naar een niet-Westers land moest gaan voor haar werk. Dus die eerste 9 maanden hebben we zo veel mogelijk tijd samen doorgebracht, het klinkte heel erg goed, ook tussen haar en de rest van mijn familie, met wie we veel dingen samen deden. Over haar jaar in het buitenland hebben we afspraken gemaakt: minstens drie keer per week zouden we bellen, ik zou haar op komen zoeken en zij mij. We hadden er beiden vertrouwen in.
Een tijdje ging dit allemaal goed. Ik ben bij haar langs geweest en dat was geweldig, die tijd samen, voor het eerst buiten Europa voor mij. We spraken "volgens schema", zij sprak ook ongeveer wekelijks met mijn moeder. Echter, twee/drie maanden in haar verblijf, een paar weken nadat ik was langs gekomen, begon haar gedrag te veranderen. Ze vertelde me dat ze zich niet veilig voelde bij de ontwikkelingshulp organisatie waar ze werkte: dat het niet veilig was voor vrouwen, dat ze te horen had gekregen over criminele activiteiten, mensen haar gewaarschuwd hadden dat ze vermoord zou worden, ze vertelden haar over hun plannen om zelfmoord te plegen, hun drugsmisbruik. Ze besloot daar weg te gaan, ik steunde haar daarin, ook al was haar werkgever er minder blij mee. Tegelijkertijd verloor ik mijn baan (wat ik in eerste instantie uit schaamte haar niet heb verteld) en werd mijn moeder ziek. Mijn vriendin werd ook ziek, moest een CT scan. Ze vertelde mij dat mensen in haar huis hadden in proberen te breken, dat ze bang was en niet meer goed sliep. Dat ze soms achtervolgd werd door mannen. Ik heb haar hierin proberen te steunen, maar in dezelfde periode is ze steeds bozer geworden: toen mijn moeder ziek werd, reageerde ze heel achterdochtig, noemde haar een "zeurpiet en aansteller", is minder met haar gaan praten. In eerste instantie steunde ze mij in mijn zoektocht naar werk, maar ze werd geleidelijk ook boos en achterdochtig over waarom ik haar niet gelijk over mijn problemen verteld had toen ze er naar vroeg, of ik haar wel vertrouwde. Ik voelde mij niet gesteund.
In maand vier, is ze mij op komen zoeken. Vooraf hadden we hier ruzie over - zij moest en zou vooral haar vrienden en familie zien, omdat ze op moest laden en goed wilde slapen, terwijl ik had gehoopt dat ze bij mij en mijn familie zou verblijven, mijn vrienden kon zien (ze heeft haar huis onderverhuurd en haar familie en die van mij wonen ver uit elkaar). Terug in Nederland gedroeg ze zich ook raar: ze was achterdochtig tegen haar vriendinnen, zeurde over mijn ouders, was boos om kleine triviale dingen, hard. We hebben toen wel veel gesproken en samen gedaan, dus ik had gehoopt dat het weer goed zou gaan als ze terug zou gaan.
Alleen, dit is niet zo. De dag dat ze aankwam, belde ze mij terwijl ik uiteten was met familie. Ik nam niet gelijk op, en daarna was ze helemaal boos en in paniek, weigerde ze te praten (behalve schreeuwen...). Een paar dagen later probeerden mensen weer twee keer in haar huis in te breken. Sinds dien, en dat is nu twee maanden geleden, lijkt ze helemaal....ontspoord? Ze heeft mijn ouders gezegd dat ze niet meer met hen wilt praten, en spreekt ook niet meer met haar eigen vrienden of familie. Ze spreekt nog wel met mij, maar lastig. Als ik haar vraag hoe het gaat hangt ze op. De ene dag is ze super trots op mij en mijn banenzoektoch, de volgende dag is ze uit het niets EXTREEM boos, en zegt bijvoorbeeld wat voor sukkel ik ben dat ik geen baan heb, dat alle mannen gevaarlijk zijn, niemand te vertrouwen is, ze de wereld haat. Ze houdt zich niet meer aan het 3 keer per week schema. Ondertussen vraagt ze steeds aan mij wanneer ik langs kom, zegt ze dat er iemand langs moet komen "zodat ze haar plannen uit kan voeren", maar ik vind het niet fijn zo veel geld uit te geven terwijl ik nog geen werk heb. Ze heeft aangegeven alles voor mij te willen betalen, maar dat vind ik ook niet prettig.
Afgelopen week zijn dingen nog meer geescaleerd. Zij moest haar visum verlengen, maar in plaats van de normale procedure werd ze uren lang vastgehouden in een kamertje, zei ze, en wilden mannen dingen van haar (?) zei ze, zag ze hoe vrouwen slecht behandeld werden, en nu zegt ze dat haar paspoort kwijt is, dat ze geen bonnetje heeft gekregen. Ze is vorige week ook verhuisd uit het inbraak huis, maar ze zegt dat ze bang is voor haar mannelijke huisgenoten in haar nieuwe woning, praat constant neerbuigend over hen. Nu ben ik eergisteren prikken gaan halen (om haar te laten zien dat ik wel echt wil komen), maar er ging iets mis en dat reageerde ik af op haar. Toen is ze helemaal geflipt: ze zei dat ik maar moest sterven, niet meer van me hield, weg moest gaan en haar alleen moest laten. Ik vind dit soort dingen tegen je partner zeggen absoluut niet acceptabel. Ik heb haar gezegd dat ze met haar vrienden en familie moet praten, maar ik heb geen idee of ze dit ook gaat doen.
Ik weet niet zo goed of ik dit nou bij relaties, psyche of reizen moet plaatsen. Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik mijn vriendin leren kennen (ik ben een man). Vanaf het begin heeft mijn vriendin aangegeven dat ze 9 maanden na de start van onze relatie voor een jaar naar een niet-Westers land moest gaan voor haar werk. Dus die eerste 9 maanden hebben we zo veel mogelijk tijd samen doorgebracht, het klinkte heel erg goed, ook tussen haar en de rest van mijn familie, met wie we veel dingen samen deden. Over haar jaar in het buitenland hebben we afspraken gemaakt: minstens drie keer per week zouden we bellen, ik zou haar op komen zoeken en zij mij. We hadden er beiden vertrouwen in.
Een tijdje ging dit allemaal goed. Ik ben bij haar langs geweest en dat was geweldig, die tijd samen, voor het eerst buiten Europa voor mij. We spraken "volgens schema", zij sprak ook ongeveer wekelijks met mijn moeder. Echter, twee/drie maanden in haar verblijf, een paar weken nadat ik was langs gekomen, begon haar gedrag te veranderen. Ze vertelde me dat ze zich niet veilig voelde bij de ontwikkelingshulp organisatie waar ze werkte: dat het niet veilig was voor vrouwen, dat ze te horen had gekregen over criminele activiteiten, mensen haar gewaarschuwd hadden dat ze vermoord zou worden, ze vertelden haar over hun plannen om zelfmoord te plegen, hun drugsmisbruik. Ze besloot daar weg te gaan, ik steunde haar daarin, ook al was haar werkgever er minder blij mee. Tegelijkertijd verloor ik mijn baan (wat ik in eerste instantie uit schaamte haar niet heb verteld) en werd mijn moeder ziek. Mijn vriendin werd ook ziek, moest een CT scan. Ze vertelde mij dat mensen in haar huis hadden in proberen te breken, dat ze bang was en niet meer goed sliep. Dat ze soms achtervolgd werd door mannen. Ik heb haar hierin proberen te steunen, maar in dezelfde periode is ze steeds bozer geworden: toen mijn moeder ziek werd, reageerde ze heel achterdochtig, noemde haar een "zeurpiet en aansteller", is minder met haar gaan praten. In eerste instantie steunde ze mij in mijn zoektocht naar werk, maar ze werd geleidelijk ook boos en achterdochtig over waarom ik haar niet gelijk over mijn problemen verteld had toen ze er naar vroeg, of ik haar wel vertrouwde. Ik voelde mij niet gesteund.
In maand vier, is ze mij op komen zoeken. Vooraf hadden we hier ruzie over - zij moest en zou vooral haar vrienden en familie zien, omdat ze op moest laden en goed wilde slapen, terwijl ik had gehoopt dat ze bij mij en mijn familie zou verblijven, mijn vrienden kon zien (ze heeft haar huis onderverhuurd en haar familie en die van mij wonen ver uit elkaar). Terug in Nederland gedroeg ze zich ook raar: ze was achterdochtig tegen haar vriendinnen, zeurde over mijn ouders, was boos om kleine triviale dingen, hard. We hebben toen wel veel gesproken en samen gedaan, dus ik had gehoopt dat het weer goed zou gaan als ze terug zou gaan.
Alleen, dit is niet zo. De dag dat ze aankwam, belde ze mij terwijl ik uiteten was met familie. Ik nam niet gelijk op, en daarna was ze helemaal boos en in paniek, weigerde ze te praten (behalve schreeuwen...). Een paar dagen later probeerden mensen weer twee keer in haar huis in te breken. Sinds dien, en dat is nu twee maanden geleden, lijkt ze helemaal....ontspoord? Ze heeft mijn ouders gezegd dat ze niet meer met hen wilt praten, en spreekt ook niet meer met haar eigen vrienden of familie. Ze spreekt nog wel met mij, maar lastig. Als ik haar vraag hoe het gaat hangt ze op. De ene dag is ze super trots op mij en mijn banenzoektoch, de volgende dag is ze uit het niets EXTREEM boos, en zegt bijvoorbeeld wat voor sukkel ik ben dat ik geen baan heb, dat alle mannen gevaarlijk zijn, niemand te vertrouwen is, ze de wereld haat. Ze houdt zich niet meer aan het 3 keer per week schema. Ondertussen vraagt ze steeds aan mij wanneer ik langs kom, zegt ze dat er iemand langs moet komen "zodat ze haar plannen uit kan voeren", maar ik vind het niet fijn zo veel geld uit te geven terwijl ik nog geen werk heb. Ze heeft aangegeven alles voor mij te willen betalen, maar dat vind ik ook niet prettig.
Afgelopen week zijn dingen nog meer geescaleerd. Zij moest haar visum verlengen, maar in plaats van de normale procedure werd ze uren lang vastgehouden in een kamertje, zei ze, en wilden mannen dingen van haar (?) zei ze, zag ze hoe vrouwen slecht behandeld werden, en nu zegt ze dat haar paspoort kwijt is, dat ze geen bonnetje heeft gekregen. Ze is vorige week ook verhuisd uit het inbraak huis, maar ze zegt dat ze bang is voor haar mannelijke huisgenoten in haar nieuwe woning, praat constant neerbuigend over hen. Nu ben ik eergisteren prikken gaan halen (om haar te laten zien dat ik wel echt wil komen), maar er ging iets mis en dat reageerde ik af op haar. Toen is ze helemaal geflipt: ze zei dat ik maar moest sterven, niet meer van me hield, weg moest gaan en haar alleen moest laten. Ik vind dit soort dingen tegen je partner zeggen absoluut niet acceptabel. Ik heb haar gezegd dat ze met haar vrienden en familie moet praten, maar ik heb geen idee of ze dit ook gaat doen.
zondag 25 augustus 2019 16:41
Thuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 14:23Ondertussen vraagt ze steeds aan mij wanneer ik langs kom, zegt ze dat er iemand langs moet komen "zodat ze haar plannen uit kan voeren", maar ik vind het niet fijn zo veel geld uit te geven terwijl ik nog geen werk heb. Ze heeft aangegeven alles voor mij te willen betalen, maar dat vind ik ook niet prettig.
Wat bedoel je hiermee?
En hou jij de boot een beetje af om langs te komen?
Voelt ze zich wellicht niet serieus genomen door jou, o.a. wanneer ze vertelt over dingen die haar angstig hebben gemaakt?
Eerlijk, kun je haar serieus nemen of denk je ergens dat ze overdrijft?
En wordt het niet per ongeluk een soort van machtsspelletje? Jullie lijken in ieder geval continu teleurgesteld in elkaar. Als het goed zou zitten, zou je jezelf niet steeds hoeven bewijzen t.o.v. de ander.
Volgens mij hebben jullie beiden je issues. Ik zeg altijd maar, begin bij jezelf.
anoniem_207233 wijzigde dit bericht op 25-08-2019 16:48
0.05% gewijzigd
zondag 25 augustus 2019 16:42
dan heb je er echt een flinke puinzooi van gemaakt en je hebt er ook nog over gelogen. Daar zou ik ook behoorlijk pissig over zijn.Thuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 16:41Om eerlijk te zijn heb ik mezelf ziek gemeld en ontslag genomen, omdat het bedrijf wilde dat ik vanwege dit voorval allemaal dingen ging ondertekenen/een onderzoek wilde instellen/ik verwachtte ontslagen te worden en ik had het toch al niet naar me zin daar. Ze is inderdaad heel bezorgd geweest zei ze ja. Ze zei dat ze de hele avond niet had geslapen omdat ze bang was dat ik dood aan het gaan was, alleen maar aan mij heeft gedacht die nacht, heeft heel lang gehuild toen ik haar wel vertelde wat er was gebeurd. Ik weet niet hoe ik het anders goed zou kunnen maken, behalve door heel hard nu een baan te zoeken.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 25 augustus 2019 16:44
zondag 25 augustus 2019 16:47
Je verwacht (eist) veel te veel van haar. Misschien dat ze daarom af en toe even niet lekker meer communiceert. Ze moet zich tegenover jou (misschien te vaak?) verantwoorden over zaken die niet eens een discussie waard zijn. Ik kan er naast zitten hoor..Thuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 16:37Ze kwam terug in een week dat we normaal met familie/vrienden bepaalde tradities/uitjes hebben, en ik wilde haar daar graag deelgenoot van maken, ook omdat ik haar nog niet aan heel veel vrienden geintroduceerd heb. Ik snap dat ze daar misschien geen tijd voor had, of deels niet, maar het is vooral hoe ze er over communiceerde. Het moest per se op haar manier, ze wilde per se niet bij mijn familie overnachten maar haar eigen bed, per se ruimte.
zondag 25 augustus 2019 16:47
Precies.rosanna08 schreef: ↑25-08-2019 16:38het moest toch ook per se op jouw manier? Je verwijt haar dat ze niet doet wat jij wil met het verwijt dat het allemaal moet zoals zij wil. Snap je ook dat als je maar een week hebt, je die niet helemaal wil vullen met dingen van een ander ipv de dingen die jij wil doen?
zondag 25 augustus 2019 16:49
Zij heeft een paar weken geleden herhaaldelijk aangegeven dat ze graag wilt dat ik binnen nu en een a twee maanden langs kom. Ze moet reizen voor haar werk, zegt dat ze bang is om dat alleen te doen (de vorige keer dat ze dat deed, jaren geleden, is ze gewapend overvallen vertelde ze me, ze heeft nog steeds lichamelijke klachten daardoor). Ze zegt dat we dat zo afgesproken/beloofd hebben. Maar ik vind het gewoon niet ok dat zij alles betaald en wilde nu eigenlijk niet mijn spaargeld hiervoor aanspreken. Ik wil pas komen als ik een baan heb en weet dat ik het geld voor de ticket wel weer terug verdien. Ik wil wel echt langs komen, maar haar boosheid is ook niet bepaald uitnodigend. Heb ik het zo duidelijker gemaakt? Ik weet het nu gewoon niet zo goed, ook als het zo slecht met haar gaat.shift.delete schreef: ↑25-08-2019 16:41Wat bedoel je hiermee?
En hou jij de boot een beetje af om langs te komen?
Voelt ze zich wellicht niet serieus genomen door jou, o.a. wanneer ze vertelt over dingen die haar angstig hebben gemaakt?
Eerlijk, kun je haar serieus nemen of denk je ergens dat ze overdrijft?
En wordt het niet per ongeluk een soort van machtsspelletje? Jullie lijken in ieder geval continu teleurgesteld in elkaar. Als het goed zou zitten, zou je jezelf niet steeds hoeven bewijzen t.o.v. de ander.
Volgens mij hebben jullie beiden je issues. Ik zeg altijd maar, begin bij jezelf.
Wat betreft die mannen heb ik dat eerlijk gezegd afgedaan als overdrijven/arrogantie. Toen ik bij haar was heb ik daar niets van gemerkt. Ze zei dat dat is omdat ik man ben, dat als zij alleen is dat het heel anders is?
zondag 25 augustus 2019 16:51
natuurlijk is het anders wanneer jij er bij bent, hoe naïef kun je zijn??? Ze heeft je nodig!!! Ga erheen en kijk daar hoe en wat en praat daar met elkaar. En als ze er echt zo ongelukkig is, kijk of je haar kunt helpen weer terug naar Nederland te komenThuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 16:49Zij heeft een paar weken geleden herhaaldelijk aangegeven dat ze graag wilt dat ik binnen nu en een a twee maanden langs kom. Ze moet reizen voor haar werk, zegt dat ze bang is om dat alleen te doen (de vorige keer dat ze dat deed, jaren geleden, is ze gewapend overvallen vertelde ze me, ze heeft nog steeds lichamelijke klachten daardoor). Ze zegt dat we dat zo afgesproken/beloofd hebben. Maar ik vind het gewoon niet ok dat zij alles betaald en wilde nu eigenlijk niet mijn spaargeld hiervoor aanspreken. Ik wil pas komen als ik een baan heb en weet dat ik het geld voor de ticket wel weer terug verdien. Ik wil wel echt langs komen, maar haar boosheid is ook niet bepaald uitnodigend. Heb ik het zo duidelijker gemaakt? Ik weet het nu gewoon niet zo goed, ook als het zo slecht met haar gaat.
Wat betreft die mannen heb ik dat eerlijk gezegd afgedaan als overdrijven/arrogantie. Toen ik bij haar was heb ik daar niets van gemerkt. Ze zei dat dat is omdat ik man ben, dat als zij alleen is dat het heel anders is?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 25 augustus 2019 16:52
Mja, snap ik, maar twee maanden lang? Ik doe echt mijn best, ik solliciteer me suf. Ze heeft me aangeraden naar netwerk events te gaan, en dat doe ik. Ze heeft samen met mij een plan gemaakt, maar als nog ontploft ze dus soms uit het niets en krijg ik allemaal gescheld naar mijn hoofd.
zondag 25 augustus 2019 16:56
Ik weet niet of je bewust niet op mij reageert of er overheen hebt gelezen. Maar ik lees vooral veel 'ja maar ik', je gaat volgens mij behoorlijk voorbij aan wat zij nodig heeft op dit moment. Uit alles blijkt dat zij niet goed in haar vel zit, en jij bent er niet voor haar / kunt er niet voor haar zijn.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
zondag 25 augustus 2019 16:56
tja, door jouw stommiteiten kun je nu in jouw ogen niet naar haar toeThuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 16:52Mja, snap ik, maar twee maanden lang? Ik doe echt mijn best, ik solliciteer me suf. Ze heeft me aangeraden naar netwerk events te gaan, en dat doe ik. Ze heeft samen met mij een plan gemaakt, maar als nog ontploft ze dus soms uit het niets en krijg ik allemaal gescheld naar mijn hoofd.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 25 augustus 2019 16:57
precies, het gaat alleen maar om hoe erg en moeilijk het is voor hemsunshineandblueskies schreef: ↑25-08-2019 16:56Ik weet niet of je bewust niet op mij reageert of er overheen hebt gelezen. Maar ik lees vooral veel 'ja maar ik', je gaat volgens mij behoorlijk voorbij aan wat zij nodig heeft op dit moment. Uit alles blijkt dat zij niet goed in haar vel zit, en jij bent er niet voor haar / kunt er niet voor haar zijn.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 25 augustus 2019 16:59
zondag 25 augustus 2019 17:02
Het klinkt alsof je vriendin doodongelukkig is daar. Of dat nou komt omdat er van alles in haar hoofd mis is, of omdat de omstandigheden echt superonveilig zijn, dat maakt eigenlijk niet uit. En ze vraagt of jij wilt komen, en je houdt de boot af. Je hebt een hele waslijst met dingen die zij niet goed doet, dat ze boos tegen je doet en dat ze zich niet aan afspraken houdt.
Ik denk dat je het liefst de relatie wil verbreken omdat je hier niet mee om weet te gaan. Wees dan een flinke bink en doe dat.
Maar eigenlijk denk ik dat je, dan maar van je spaargeld, daarheen moet gaan om te kijken wat er aan de hand is met je vriendin en proberen om dat samen op te lossen of te kijken of ze naar huis kan komen.
Zie het als een voordeel dat je nu even geen werk hebt: je kunt wat langer daar blijven. Want als jij net een nieuwe baan hebt, wil je ook niet meteen vakantie van twee weken vragen in je proeftijd, of wel?
Ik denk dat je het liefst de relatie wil verbreken omdat je hier niet mee om weet te gaan. Wees dan een flinke bink en doe dat.
Maar eigenlijk denk ik dat je, dan maar van je spaargeld, daarheen moet gaan om te kijken wat er aan de hand is met je vriendin en proberen om dat samen op te lossen of te kijken of ze naar huis kan komen.
Zie het als een voordeel dat je nu even geen werk hebt: je kunt wat langer daar blijven. Want als jij net een nieuwe baan hebt, wil je ook niet meteen vakantie van twee weken vragen in je proeftijd, of wel?
Wat eten we vanavond?
zondag 25 augustus 2019 17:04
sunshineandblueskies schreef: ↑25-08-2019 16:29Ze zal dit ook niet 'zomaar' gezegd hebben. Zo'n opmerking komt vast niet out of the blue... En jij hebt het voor hen opgenomen terwijl je de situatie aldaar niet (goed) kent? Ik sluit me aan bij wat eerder gezegd is. Misschien is er wel iets (ergs) gebeurd wat bij haar de stoppen heeft doen doorslaan.
Sorry sunshine, ik heb je bericht wel gelezen maar vond het lastig te reageren. Ik ken het land waar zij zit inderdaad niet goed. Ze zei een tijdje geleden toen we met vrienden waren wel, toen ik zei dat de mensen zo blij leken en dat ik er zo veel van had geleerd, nu het roer om wilde gooien, dat dat is hoe mensen er in het begin altijd over praten maar dat niet is hoe het "echt" is. Maar ik heb daar toen overheen gepraat....Ik probeer haar dus steeds wel te vragen wat er dan is, maar ze is alleen maar boos.
zondag 25 augustus 2019 17:07
ik snap je vriendin steeds beter, je neemt haar op geen enkele manier serieusThuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 17:04Sorry sunshine, ik heb je bericht wel gelezen maar vond het lastig te reageren. Ik ken het land waar zij zit inderdaad niet goed. Ze zei een tijdje geleden toen we met vrienden waren wel, toen ik zei dat de mensen zo blij leken en dat ik er zo veel van had geleerd, nu het roer om wilde gooien, dat dat is hoe mensen er in het begin altijd over praten maar dat niet is hoe het "echt" is. Maar ik heb daar toen overheen gepraat....Ik probeer haar dus steeds wel te vragen wat er dan is, maar ze is alleen maar boos.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 25 augustus 2019 17:09
Zo dan! Lekkere vent ben jij zeg..Thuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 16:49Zij heeft een paar weken geleden herhaaldelijk aangegeven dat ze graag wilt dat ik binnen nu en een a twee maanden langs kom. Ze moet reizen voor haar werk, zegt dat ze bang is om dat alleen te doen (de vorige keer dat ze dat deed, jaren geleden, is ze gewapend overvallen vertelde ze me, ze heeft nog steeds lichamelijke klachten daardoor). Ze zegt dat we dat zo afgesproken/beloofd hebben. Maar ik vind het gewoon niet ok dat zij alles betaald en wilde nu eigenlijk niet mijn spaargeld hiervoor aanspreken. Ik wil pas komen als ik een baan heb en weet dat ik het geld voor de ticket wel weer terug verdien. Ik wil wel echt langs komen, maar haar boosheid is ook niet bepaald uitnodigend. Heb ik het zo duidelijker gemaakt? Ik weet het nu gewoon niet zo goed, ook als het zo slecht met haar gaat.
Wat betreft die mannen heb ik dat eerlijk gezegd afgedaan als overdrijven/arrogantie. Toen ik bij haar was heb ik daar niets van gemerkt. Ze zei dat dat is omdat ik man ben, dat als zij alleen is dat het heel anders is?
zondag 25 augustus 2019 17:09
Ja Makreel, eigenlijk vind ik dat ze me dood heeft gewenst echt ....dat wil ik niet voor mezelf. Ik denk eigenlijk gewoon heel sterk erover om de relatie met haar te verbreken en heb haar dat ook na haar explosie gezegd. Ik ben gewoon zo klaar met haar woede, dat ik zo hard me best doe en niets terug krijg.makreel schreef: ↑25-08-2019 17:02Het klinkt alsof je vriendin doodongelukkig is daar. Of dat nou komt omdat er van alles in haar hoofd mis is, of omdat de omstandigheden echt superonveilig zijn, dat maakt eigenlijk niet uit. En ze vraagt of jij wilt komen, en je houdt de boot af. Je hebt een hele waslijst met dingen die zij niet goed doet, dat ze boos tegen je doet en dat ze zich niet aan afspraken houdt.
Ik denk dat je het liefst de relatie wil verbreken omdat je hier niet mee om weet te gaan. Wees dan een flinke bink en doe dat.
Maar eigenlijk denk ik dat je, dan maar van je spaargeld, daarheen moet gaan om te kijken wat er aan de hand is met je vriendin en proberen om dat samen op te lossen of te kijken of ze naar huis kan komen.
Zie het als een voordeel dat je nu even geen werk hebt: je kunt wat langer daar blijven. Want als jij net een nieuwe baan hebt, wil je ook niet meteen vakantie van twee weken vragen in je proeftijd, of wel?
Ze zei inderdaad ook dat ook als ik nu een baan zou krijgen, ik dan nog niet gelijk weg zou kunnen gaan, dat het dan toch nog wel lang zou duren, en dat ze daar in paniek van raakte. Ze heeft ook gevraagd of ik vanaf bij haar een baan kon zoeken.
zondag 25 augustus 2019 17:11
Mja, ik herinner het me nu en ze zei: terwijl jij in de bus de palmbomen zag, zag ik naast de weg een lijk van een jongetje liggen (heb ik niet gezien). En ze zei ook dat ze zonder mij nooit had kunnen zwemmen, niet bepaalde dingen had kunnen doen. Ik vind dat allemaal zo heftig.
zondag 25 augustus 2019 17:12
het is ook heftig, maar volgens mij geloof jij haar nietThuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 17:11Mja, ik herinner het me nu en ze zei: terwijl jij in de bus de palmbomen zag, zag ik naast de weg een lijk van een jongetje liggen (heb ik niet gezien). En ze zei ook dat ze zonder mij nooit had kunnen zwemmen, niet bepaalde dingen had kunnen doen. Ik vind dat allemaal zo heftig.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 25 augustus 2019 17:13
Ik probeer het, maar steeds vaker valt er echt geen touw aan vast te knopen. Is het compleet onbegrijpelijk wat ze zegt. Zeker de laatste paar maanden is het soms echt als ze zo boos is alsof er ...alsof ze geen logica meer bezit.
zondag 25 augustus 2019 17:13
Ik denk dat ze zicht totaal niet serieus genomen voelt door jou. Uit je reacties blijkt ook dat je alles waar zij mee zo veel mogelijk bagatelliseert. Ik snap wel dat ze nu geen behoefte meer voelt om haar gevoelens/problemen met jou te delen, want jij hebt haar op het cruciale moment niet serieus genomen.Thuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 17:04Sorry sunshine, ik heb je bericht wel gelezen maar vond het lastig te reageren. Ik ken het land waar zij zit inderdaad niet goed. Ze zei een tijdje geleden toen we met vrienden waren wel, toen ik zei dat de mensen zo blij leken en dat ik er zo veel van had geleerd, nu het roer om wilde gooien, dat dat is hoe mensen er in het begin altijd over praten maar dat niet is hoe het "echt" is. Maar ik heb daar toen overheen gepraat....Ik probeer haar dus steeds wel te vragen wat er dan is, maar ze is alleen maar boos.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
zondag 25 augustus 2019 17:15
Dat heeft zij toch ook niet nadat ik haar steun nodig had nadat ik ontslag heb genomen? Ik kon toen rekenen op mijn familie, zij was alleen maar kwaad.sunshineandblueskies schreef: ↑25-08-2019 17:13Ik denk dat ze zicht totaal niet serieus genomen voelt door jou. Uit je reacties blijkt ook dat je alles waar zij mee zo veel mogelijk bagatelliseert. Ik snap wel dat ze nu geen behoefte meer voelt om haar gevoelens/problemen met jou te delen, want jij hebt haar op het cruciale moment niet serieus genomen.
zondag 25 augustus 2019 17:16
laat haar los, jullie verschillen teveel in levenservaring en ze heeft nu iemand nodig die er voor haar kan zijn. Je hoeft het je ook niet te kunnen voorstellen, je kunt het ook gewoon van haar aannemen. Hoe dan ook, het gaat niet goed met haar.Thuisblijver445 schreef: ↑25-08-2019 17:14Dat zegt zij ook, dat ze het idee heeft dat ik haar niet geloof. Ik probeer het, maar ik kan het me zo moeilijk voorstellen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
