Relaties
alle pijlers
Moet een man een vrouw thuisbrengen?
donderdag 29 oktober 2020 om 01:21
Hi,
Ik heb sinds 8 maanden een relatie met een jongen die eerst een goede vriend van me was. Hij is 22 en ik ben 25, hij is dus een stuk jonger!
Nu lopen we eigenlijk al een tijdje tegen een probleem aan en dat gaat een beetje om principe kwesties bij mij, wat waarschijnlijk botst met zijn nog jonge karakter.
Een van deze principes is dat ik gewend ben, en zo ben ik ook opgevoed, dat een man mij ‘s nachts thuisbrengt als ik bij hem ben geweest. En even voor de duidelijkheid: we wonen in een grote stad en het is 6 minuten met de scooter en dus ongeveer 10 minuutjes met de fiets. Hij vind dat ik dat gewoon zelf moet doen. En natuurlijk kan ik dat en dat is ook zo, maar hoe fijn is het als een man graag wilt dat je veilig bent en je even naar huis brengt? Daarbij speelt natuurlijk ook mee dat hij een scooter heeft en het dus zo weinig moeite kost... Ik wil er aan de ene kant niet om vragen want dan wordt het zo geforceerd, maar nu ik het een paar keer subtiel heb aangekaart en hij mij steeds door weer en wind midden in de nacht naar huis laat gaan terwijl hij op de bank blijft zitten merk ik toch dat het me blijft irriteren.
Wat vinden jullie? Mag ik dit verwachten of moet ik mijn eisen bijstellen en accepteren dat hij gewoon niet zo is?
Ik heb sinds 8 maanden een relatie met een jongen die eerst een goede vriend van me was. Hij is 22 en ik ben 25, hij is dus een stuk jonger!
Nu lopen we eigenlijk al een tijdje tegen een probleem aan en dat gaat een beetje om principe kwesties bij mij, wat waarschijnlijk botst met zijn nog jonge karakter.
Een van deze principes is dat ik gewend ben, en zo ben ik ook opgevoed, dat een man mij ‘s nachts thuisbrengt als ik bij hem ben geweest. En even voor de duidelijkheid: we wonen in een grote stad en het is 6 minuten met de scooter en dus ongeveer 10 minuutjes met de fiets. Hij vind dat ik dat gewoon zelf moet doen. En natuurlijk kan ik dat en dat is ook zo, maar hoe fijn is het als een man graag wilt dat je veilig bent en je even naar huis brengt? Daarbij speelt natuurlijk ook mee dat hij een scooter heeft en het dus zo weinig moeite kost... Ik wil er aan de ene kant niet om vragen want dan wordt het zo geforceerd, maar nu ik het een paar keer subtiel heb aangekaart en hij mij steeds door weer en wind midden in de nacht naar huis laat gaan terwijl hij op de bank blijft zitten merk ik toch dat het me blijft irriteren.
Wat vinden jullie? Mag ik dit verwachten of moet ik mijn eisen bijstellen en accepteren dat hij gewoon niet zo is?
vrijdag 6 november 2020 om 18:39
Is een grafiek alleszeggend voor jou?Ceder schreef: ↑06-11-2020 16:36Ik heb even je reacties nagelezen: jouw posts waren net tijdens discussies of vrouwen nou meer risico's lopen dan mannen of niet. Je had het wel over gevaar, maar niet over een eventuele ongelijkheid op dat punt. Ik verwees naar die grafiek, maar op het punt van ongelijke risico's heb jij volgens mij geen uitspraken gedaan. Langs elkaar heen dus.
vrijdag 6 november 2020 om 18:44
Is woorden in de mond leggen door middel van vragen zeg maar echt jouw ding?
vrijdag 6 november 2020 om 19:32
Dit is slappe hap zeg: ik geef net aan dat mijn eerdere reactie in een andere, algemene context bedoeld was. En dan nog ga je proberen mij te framen alsof ik het persoonlijk bedoelde.
vrijdag 6 november 2020 om 19:40
Ik vind het lastig te lezen wat je bedoelt met je reacties en vragen. Want volgens mij deel je toch de conclusie met Ceder?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 6 november 2020 om 20:31
Nee hoor. Wat ik bedoelde is dat een grafiek voor mij niet zoveel waarde heeft.
Wel dat een vrouw of man zelf mag bepalen of je naar huis wil worden gebracht.
vrijdag 6 november 2020 om 20:51
Ok.lindaatje1900 schreef: ↑06-11-2020 20:31Nee hoor. Wat ik bedoelde is dat een grafiek voor mij niet zoveel waarde heeft.
Wel dat een vrouw of man zelf mag bepalen of je naar huis wil worden gebracht.
Dan is het handiger als je dat gewoon zegt in plaats van over mij iets te suggereren.
Voor mij zijn beide belangrijk.
Als de discussie gaat of er een maatschappelijk probleem is dan is statistiek in een grafiek maatgevend: mijn individuele ervaring is dan maar 1 van de 17 miljoen.
Als de discussie gaat over persoonlijke behoeftes en vrijheden dan is statistiek niet echt relevant: dat gaat over 17 miljoen andere mensen.
Voor de handigheid ga ik even niet meer verder op je reageren: wat je suggereert en wat je bedoelt is wat mij betreft te vaak niet hetzelfde of onduidelijk.
vrijdag 6 november 2020 om 20:59
Je bent vrij om te reageren of niet te reageren.Ceder schreef: ↑06-11-2020 20:51Ok.
Dan is het handiger als je dat gewoon zegt in plaats van over mij iets te suggereren.
Voor mij zijn beide belangrijk.
Als de discussie gaat of er een maatschappelijk probleem is dan is statistiek in een grafiek maatgevend: mijn individuele ervaring is dan maar 1 van de 17 miljoen.
Als de discussie gaat over persoonlijke behoeftes en vrijheden dan is statistiek niet echt relevant: dat gaat over 17 miljoen andere mensen.
Voor de handigheid ga ik even niet meer verder op je reageren: wat je suggereert en wat je bedoelt is wat mij betreft te vaak niet hetzelfde of onduidelijk.
zaterdag 7 november 2020 om 11:10
Maar er ís een maatschappelijk probleem. Uit onderzoek blijkt dat 51% van de vrouwen te maken krijgt met straatintimidatie. In de leeftijdscategorie 15-34 jaar is dit zelfs 81%.Ceder schreef: ↑06-11-2020 20:51Ok.
Dan is het handiger als je dat gewoon zegt in plaats van over mij iets te suggereren.
Voor mij zijn beide belangrijk.
Als de discussie gaat of er een maatschappelijk probleem is dan is statistiek in een grafiek maatgevend: mijn individuele ervaring is dan maar 1 van de 17 miljoen.
Als de discussie gaat over persoonlijke behoeftes en vrijheden dan is statistiek niet echt relevant: dat gaat over 17 miljoen andere mensen.
https://www.parool.nl/nieuws/zorgen-om- ... ~b1dfe2e0/
zaterdag 7 november 2020 om 11:19
Ja. Maar kinderen opvoeden met het idee dat een man een vrouw naar huis hoort te brengen gaat dat probleem niet oplossen. Dat is m.i. juist een onderdeel van het probleem.samarinde schreef: ↑07-11-2020 11:10Maar er ís een maatschappelijk probleem. Uit onderzoek blijkt dat 51% van de vrouwen te maken krijgt met straatintimidatie. In de leeftijdscategorie 15-34 jaar is dit zelfs 81%.
https://www.parool.nl/nieuws/zorgen-om- ... ~b1dfe2e0/
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zaterdag 7 november 2020 om 11:38
Theoretisch misschien wel, maar in de praktijk kiest elke verstandige ouder toch voor veiligheid op dit moment, want voor veiligheid in een verre, utopische toekomst koop je niks.Chienandalou schreef: ↑07-11-2020 11:19Ja. Maar kinderen opvoeden met het idee dat een man een vrouw naar huis hoort te brengen gaat dat probleem niet oplossen. Dat is m.i. juist een onderdeel van het probleem.
zaterdag 7 november 2020 om 11:59
Ja, onveiligheid op straat is inderdaad een maatschappelijk probleem waar naar mijn mening enerzijds iedereen persoonlijk rekening mee moet houden en anderzijds ieder zijn bijdrage in zou moeten leveren om het tegen te gaan.
Ik heb dat zeker niet ontkent hoor: laat je niet in verwarring brengen door de onduidelijke suggestieve reacties van Linda.
Jij en ik komen allebei met resultaten van breed onderzoek: de juiste basis op dit punt.
zaterdag 7 november 2020 om 12:26
Dat je je kinderen niet alleen over straat laat gaan snap ik. Maar ze worden toch eens volwassen en dan zou het fijn zijn als jongens en meisjes een opvoeding hebben gehad die niet gebaseerd is op hun geslacht. Die verre utopische toekomst is misschien wel de toekomst van je kleinkinderen.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zaterdag 7 november 2020 om 12:30
Ik heb niet alle reacties gelezen. Ik vind persoonlijk wel dat hij in de nacht met je mee hoort te gaan. Puur omdat ik mezelf in een stad in de nacht alleen als vrouw niet veilig zou voelen. Zat keren gehad dat ik het wel deed en werd lastig gevallen. Overdag zou ik het vanzelfsprekend vinden om gewoon alleen te gaan.
zaterdag 7 november 2020 om 12:49
Dat is dus denk ik een punt waar te veel ouders te weinig bij stil staan. Juist als ouder met meer levenservaring dan je kind zou je de lange termijn in het oog kunnen houden en je kind daarover leren.
"Zorg dat je nooit alleen bent" leidt er op korte termijn toe dat de kans dat je kind die avond zonder overlast thuiskomt groter is. Maar ik verwacht bijvoorbeeld dat de kans dat ze later (lange termijn) niet weggaat uit een slechte of gevaarlijke andere situatie groter is (aanranding Doornroosje, zelf vreemdgaan, niet weggaan uit een gewelddadige relatie).
Zoals eerder gezegd: als je niet bewust en verstandig omgaat met het gevaar van de 20% (seksueel geweld door onbekende) dan kun je blinder worden voor het grotere gevaar van de 80% (geweld door bekende)
zaterdag 7 november 2020 om 12:56
Hier ben ik het echt niet mee eens. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om mijn dochters 's nachts alleen over straat te laten gaan. Dat hoef ik ze trouwens niet te leren, dat wíllen ze niet eens. Ze hebben ervaring met laat uitgaan. En dat zijn niet allemaal leuke ervaringen. Het punt is dat vrouwen op straat door mannen worden lastiggevallen omdat ze een vrouw zijn. Dat geldt niet voor mannen, die namelijk worden lastiggevallen door seksegenoten. Kortom: het zijn de mannen die verantwoordelijk zijn voor straatintimidatie. En dat zal in de verre, utopische toekomst niet anders zijn. Vrouwen maken zich op straat niet schuldig aan seksuele intimidatie, aanranding of verkrachting. Het is heel duidelijk uit welke hoek het gevaar komt. Het is dus niet zo gek dat mannen aanbieden om hun vriendin even thuis te brengen.Chienandalou schreef: ↑07-11-2020 12:26Dat je je kinderen niet alleen over straat laat gaan snap ik. Maar ze worden toch eens volwassen en dan zou het fijn zijn als jongens en meisjes een opvoeding hebben gehad die niet gebaseerd is op hun geslacht. Die verre utopische toekomst is misschien wel de toekomst van je kleinkinderen.
zaterdag 7 november 2020 om 13:07
Deze gedachtegang kan ik niet volgen. Op de korte termijn is het veiliger, maar op de lange termijn kweek je angstige, afhankelijke vrouwen die meer gevaar lopen en bovendien een potje maken van hun leven? Dat vind ik erg negatief gedacht. Ik denk dat een beschermde opvoeding juist goed is, dat geeft vertrouwen, een goed zelfbeeld en zelfstandigheid. Mijn kinderen leren hoe ze situaties moeten inschatten, en ook als ze later ruim volwassen zijn, zullen ze verstandig omgaan met potentieel gevaarlijke situaties. Ze zullen dan 's nachts bij een vriendin blijven slapen, of aan een man vragen of hij ze thuis wil brengen, of - altijd handig, en dat doen ze ook vaak op mijn kosten - een taxi bellen. Ja, natuurlijk kan die taxi-chauffeur een ontsnapte TBS-er zijn, dat zul je altijd zien - maar dát leer ik ze dus niet. Gevaar is er altijd. Onveiligheid hoort bij het leven. Maar je kunt je kinderen wel leren om voorspelbaar gevaar uit de weg te gaan.Ceder schreef: ↑07-11-2020 12:49Dat is dus denk ik een punt waar te veel ouders te weinig bij stil staan. Juist als ouder met meer levenservaring dan je kind zou je de lange termijn in het oog kunnen houden en je kind daarover leren.
"Zorg dat je nooit alleen bent" leidt er op korte termijn toe dat de kans dat je kind die avond zonder overlast thuiskomt groter is. Maar ik verwacht bijvoorbeeld dat de kans dat ze later (lange termijn) niet weggaat uit een slechte of gevaarlijke andere situatie groter is (aanranding Doornroosje, zelf vreemdgaan, niet weggaan uit een gewelddadige relatie).
Zoals eerder gezegd: als je niet bewust en verstandig omgaat met het gevaar van de 20% (seksueel geweld door onbekende) dan kun je blinder worden voor het grotere gevaar van de 80% (geweld door bekende)
zaterdag 7 november 2020 om 13:42
Er zijn meerdere mogelijkheden om veilig over straat te gaan. Als jij je kinderen leert dat het zo hoort dat een man een vrouw naar huis brengt werk je mee aan het ondergeschikt maken van vrouwen. De stoere man (jongetjes moeten stoer zijn) zal het kwetsbare vrouwtje (meisjes moeten lief zijn) wel even naar huis brengen. Als dit de norm is, wat zegt dat dan over vrouwen die of alleen of in een groepje de straat op gaan?samarinde schreef: ↑07-11-2020 12:56Hier ben ik het echt niet mee eens. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om mijn dochters 's nachts alleen over straat te laten gaan. Dat hoef ik ze trouwens niet te leren, dat wíllen ze niet eens. Ze hebben ervaring met laat uitgaan. En dat zijn niet allemaal leuke ervaringen. Het punt is dat vrouwen op straat door mannen worden lastiggevallen omdat ze een vrouw zijn. Dat geldt niet voor mannen, die namelijk worden lastiggevallen door seksegenoten. Kortom: het zijn de mannen die verantwoordelijk zijn voor straatintimidatie. En dat zal in de verre, utopische toekomst niet anders zijn. Vrouwen maken zich op straat niet schuldig aan seksuele intimidatie, aanranding of verkrachting. Het is heel duidelijk uit welke hoek het gevaar komt. Het is dus niet zo gek dat mannen aanbieden om hun vriendin even thuis te brengen.
Ik leer de kinderen in mijn omgeving dat zij op elkaar moeten letten en voor elkaar moeten zorgen ongeacht geslacht.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zaterdag 7 november 2020 om 13:59
Dat leer ik mijn kinderen ook, en zij gaan vaak genoeg met alleen meisjes op stap en komen dan weer samen thuis. Ze zijn dan ook niet bang, al worden ze wel vaker geïntimideerd of lastiggevallen als ze met uitsluitend meisjes zijn, maar samen sta je sterk en ze kunnen prima van zich afbijten.Chienandalou schreef: ↑07-11-2020 13:42Er zijn meerdere mogelijkheden om veilig over straat te gaan. Als jij je kinderen leert dat het zo hoort dat een man een vrouw naar huis brengt werk je mee aan het ondergeschikt maken van vrouwen. De stoere man (jongetjes moeten stoer zijn) zal het kwetsbare vrouwtje (meisjes moeten lief zijn) wel even naar huis brengen. Als dit de norm is, wat zegt dat dan over vrouwen die of alleen of in een groepje de straat op gaan?
Ik leer de kinderen in mijn omgeving dat zij op elkaar moeten letten en voor elkaar moeten zorgen ongeacht geslacht.
Je gaat voorbij aan het gegeven dat mannen verantwoordelijk zijn voor straatintimidatie - het is niet zo dat ik mijn kinderen met die gedachte opvoed, het is gewoon een feit. En daar kunnen kinderen zich maar beter bewust van zijn. Dus niet: meisjes zijn kwetsbare schatjes en jongens zijn stoer, maar: jongens kúnnen seksueel geweld gebruiken. Meisjes niet. Of bedoel je dat we door een gender-neutrale opvoeding dit biologische gegeven de kop in kunnen drukken?
zaterdag 7 november 2020 om 17:58
Ik denk dat het wel de werkelijkheid is. Ik vermoed dat jij als ouder 80% van het gevaar onvoldoende onderkent.
Statistisch gezien (cijfers uit mijn hoofd): de kans dat jouw dochter ooit in haar leven slachtoffer wordt van seksueel geweld op straat is zo'n 6%. Dat ze slachtoffer wordt van seksueel geweld door een bekende is zo'n 25%: 4x zo groot.
Gewetensvraag aan jou: besteed jij ook 4x zo veel van je zorgen en opvoeding aan het voorkomen dat je dochter slachtoffer wordt van een bekende? Gezien jouw reacties vermoed ik van niet: je komt op mij over als gefixeerd op "de engerd".
Als de leeftijd stijgt dan laat je de bescherming geleidelijk dalen, van zijwieltjes naar geen berichten meer dat ze thuis zijn. Maar voor alles is een eerste keer dat ze het zelf zullen moeten doen. Jouw uitspraak "een beschermde opvoeding geeft vertrouwen en zelfstandigheid" vind ik dus link. Het geeft ze vertrouwen, maar nog geen zelfvertrouwen.
Klinkt goed. Maar ik zie hier recht naast elkaar staan dat je toch weer het 80%-gevaar over het hoofd ziet.samarinde schreef: ↑07-11-2020 13:07Mijn kinderen leren hoe ze situaties moeten inschatten, en ook als ze later ruim volwassen zijn, zullen ze verstandig omgaan met potentieel gevaarlijke situaties. Ze zullen dan 's nachts bij een vriendin blijven slapen, of aan een man vragen of hij ze thuis wil brengen
Daarnaast: denk ook een stapje verder. Ondanks jouw "het zijn altijd mannen die daders zijn" gaan jouw dochters toch een keer aan mannen zitten verwacht ik. En daar ga jij als beschermende ouder niet bij zijn denk ik, en al die vriendinnen ook niet denk ik. Dan komt het niet aan op vertrouwen op bescherming van buitenaf, maar op zelfvertrouwen. Hier is de kans op geweld 4x zo groot.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar hopelijk leer je ze het dus wel op een manier dat ze niet juist meer risico lopen op een ander, groter gevaar.
zaterdag 7 november 2020 om 20:53
Ten eerste is het niet voornamelijk een biologisch gegeven maar eerder een cultureel gegeven, maar inderdaad, dat bedoel ik. Het klinkt voor jou misschien utopisch als in leuk bedacht maar lukt toch niet. Dat is juist een selffulfilling prophecy.samarinde schreef: ↑07-11-2020 13:59Dat leer ik mijn kinderen ook, en zij gaan vaak genoeg met alleen meisjes op stap en komen dan weer samen thuis. Ze zijn dan ook niet bang, al worden ze wel vaker geïntimideerd of lastiggevallen als ze met uitsluitend meisjes zijn, maar samen sta je sterk en ze kunnen prima van zich afbijten.
Je gaat voorbij aan het gegeven dat mannen verantwoordelijk zijn voor straatintimidatie - het is niet zo dat ik mijn kinderen met die gedachte opvoed, het is gewoon een feit. En daar kunnen kinderen zich maar beter bewust van zijn. Dus niet: meisjes zijn kwetsbare schatjes en jongens zijn stoer, maar: jongens kúnnen seksueel geweld gebruiken. Meisjes niet. Of bedoel je dat we door een gender-neutrale opvoeding dit biologische gegeven de kop in kunnen drukken?
Ik vond dit wel een verhelderende column hierover, geschreven door een man notabene:
‘Maar hoe minder patriarchaal een samenleving is, hoe beter alles in praktijk functioneert. Dat is bijna een formule. Hoe beter de medische stand, hoe voller de boekenwinkels, hoe diverser de kunst, hoe veiliger op straat, hoe stipter de trams rijden.’
https://www.rtlnieuws.nl/economie/colum ... kutconcept
En verder alles wat Ceder zegt.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zaterdag 7 november 2020 om 23:01
Als antwoord op je gewetensvraag: nee. Ik besteed niet 4x zo veel aandacht aan seksueel geweld door een bekende. Dat zou betekenen dat ik mijn dochters op voorhand zou moeten waarschuwen voor oom Wim/opa/de geschiedenisleraar/de hockeytrainer/de buurman, want mannen zijn slecht en willen maar één ding. Nee, dus. Zo denk ik er niet over, zo voed ik mijn kinderen niet op. Ik weet dat het vooral bekenden zijn die zich schuldig maken aan seksueel misbruik. Maar ja, het probleem is dat je nooit weet wélke bekende. Anders zou het niet zo vaak voorkomen. Maar goed, mijn kinderen zijn ook niet van gisteren, ze maken genoeg mee. Afgelopen woensdag nog vertelde mijn dochter van vijftien dat er politie op school was geweest, en dat dat waarschijnlijk te maken had met de economieleraar die aan meisjes zat. Een bekende, dus. Had ik haar daarvoor kunnen/moeten waarschuwen? Ik denk het niet; ik ken die hele man niet. Maar mijn kinderen weten heel goed wat grensoverschrijdend gedrag is, dat is best een groot onderwerp voor kinderen van die leeftijd, ze zijn in dat opzicht behoorlijk zelfbewust en mondig.Ceder schreef: ↑07-11-2020 17:58Ik denk dat het wel de werkelijkheid is. Ik vermoed dat jij als ouder 80% van het gevaar onvoldoende onderkent.
Statistisch gezien (cijfers uit mijn hoofd): de kans dat jouw dochter ooit in haar leven slachtoffer wordt van seksueel geweld op straat is zo'n 6%. Dat ze slachtoffer wordt van seksueel geweld door een bekende is zo'n 25%: 4x zo groot.
Gewetensvraag aan jou: besteed jij ook 4x zo veel van je zorgen en opvoeding aan het voorkomen dat je dochter slachtoffer wordt van een bekende? Gezien jouw reacties vermoed ik van niet: je komt op mij over als gefixeerd op "de engerd".
Ik ben niet speciaal gefixeerd op 'die engerd', ik denk wel dat je de kans om 'die engerd' tegen te komen kunt verkleinen door bepaalde voorzorgsmaatregelen te nemen. Voor een 'bekende engerd' geldt dat helaas niet.
zondag 8 november 2020 om 10:25
Ik snap niet dat je mij ervan 'beschuldigt' dat ik alleen maar reageer vanuit mijn eigen ervaring of gevoel, terwijl iedereen in dit topic dat doet. Als je niet wil dat een man met je mee naar huis loopt omdat je niet aangerand/verkracht wilt worden in je eigen huis, dan is dat net zo goed een besluit vanuit een gevoel (angst) of ervaring. Hetzelfde geldt voor niet thuisgebracht willen worden omdat er dan ongelijkwaardigheid zou ontstaan. Ik heb die gedachtegang meermaals proberen te weerleggen door erop te wijzen dat je niet wordt aangetast in je onafhankelijkheid en autonomie als je iemand iets aardigs voor je laat doen.Ceder schreef: ↑06-11-2020 16:25Excuus: ik heb je op dit punt onterecht in het "omdat het zo hoort!"-hokje gestopt. We laten ons blijkbaar allebei toch iets te veel meeslepen door de emotie, gezien ook jouw wat sterke "het einde is zoek" die je anderen probeerde aan te pratenIk zal er op letten.
Dat hebben die mensen gewoon toegelicht hoor: voor hen is het ofwel alert zijn op een mogelijke gevaarlijke situatie (rape-date kort gezegd) ofwel alert zijn dat ze terecht komen in een relatie waarin de ander verkeerde aannames over hen doet of ongelijke dingen verwacht.
Ook nogmaals, als je gewe....
Ach nee, laat ook maar: je kunt het gewoon teruglezen.
Je begaat hier trouwens dezelfde denkfout als een aantal anderen hiervoor:
***Ik heb dit gevoel of deze ervaring
***Als logica of onderzoek over wat er bij de gemiddelde andere mens gebeurt iets anders zegt dan mijn persoonlijke ervaring, dan klopt de logica of de wetenschap niet. Ik weerleg het niet, ik ga er niet inhoudelijk op in. (De algemene werkelijkheid moet zich anders maar aanpassen aan mij)
Ja, hypothetisch gezien zóuden beide situaties zich kunnen voordoen. Maar hoe groot is die kans? Daar zeggen de statistieken waarnaar in dit topic verwezen wordt helemaal niets over. [edit] En zelfs als ze daar wel iets over zouden zeggen: het blijven kansen.
Om iedere man met wantrouwen te benaderen betekent dat je geleid wordt door angstgevoelens. En daar is niets objectiefs aan.
zondag 8 november 2020 om 11:24
Klopt dat veel mensen dat doen, en dat niveau probeer ik hier juist te ontstijgen. De vraag is (hergeformuleerd) "moet /hoort een man om een vrouw thuis te brengen?". Dat is een algemene vraag, niet persoons-specifiek. Anders zou de vraag zijn "wie van jullie verwacht dat een man je thuis brengt?" en dan met een poll erbij.
Vergelijk: "Is het Nederlandse verkeer gevaarlijk?" "Ja, het is heel gevaarlijk want ik ben zelf vorige week aangereden". -> daar heb je niets aan op het moment dat je voor de beslissing staat of je wel of niet het verkeer in gaat.
Rationeel heb je gelijk, maar ik denk dat je dan wel het psychologisch onbewuste effect van wederkerigheid ernstig onderschat: voor wat hoort wat. Zelfs al heb je dat voor jezelf goed voor elkaar, je weet vooral bij nieuwe contacten niet of dat bij de ander ook zo is.Daveotion schreef: ↑08-11-2020 10:25Als je niet wil dat een man met je mee naar huis loopt omdat je niet aangerand/verkracht wilt worden in je eigen huis, dan is dat net zo goed een besluit vanuit een gevoel (angst) of ervaring. Hetzelfde geldt voor niet thuisgebracht willen worden omdat er dan ongelijkwaardigheid zou ontstaan. Ik heb die gedachtegang meermaals proberen te weerleggen door erop te wijzen dat je niet wordt aangetast in je onafhankelijkheid en autonomie als je iemand iets aardigs voor je laat doen.
Ik ben ook benieuwd naar onderzoek op dit punt en heb het nog niet gelezen: het verband tussen ongelijke rolverdelingen en relationele problemen. Mijn logica vind ik wel steekhoudend.
Oef, dit is geen argument. "Rijd jij met de auto links of rechts" "Links. Rechts heb de meeste mensen minder ongelukken, maar ja: het blijven kansen".
Hier vind ik dat je polariseert: je kunt wel degelijk rationeel onderbouwen waarom iedere relationele band een zekere mate van reserve heeft.
zondag 8 november 2020 om 11:54
Je zit heel sterk in het patroon dat jij persoonlijk je kinderen moet beschermen tegen gevaar. En dat jij niks kunt betekenen voor de situaties waarin jij er niet bent en ze het dus zelf zullen moeten doen ("tja, je weet niet welke bekende"). Dat vind ik gevaarlijk voor je kinderen.samarinde schreef: ↑07-11-2020 23:01Dat zou betekenen dat ik mijn dochters op voorhand zou moeten waarschuwen voor oom Wim/opa/de geschiedenisleraar/de hockeytrainer/de buurman, want mannen zijn slecht en willen maar één ding. Nee, dus. Zo denk ik er niet over, zo voed ik mijn kinderen niet op. Ik weet dat het vooral bekenden zijn die zich schuldig maken aan seksueel misbruik. Maar ja, het probleem is dat je nooit weet wélke bekende.
Je bent er niet bij aanwezig, maar je kunt ze als ouder wel bewustzijn en vooral vaardigheid bijbrengen. Een vriendin van mij heeft daarin een heel sterke opvoeding in gehad: veel praten met haar ouders, eigenlijk vooral over de 80%-situaties. Wat verwacht je zelf in situaties, wat ga je doen in standaard vervelende situaties. Soms met oefening.
"Jij bent alleen met je vriend op de bank. Je bent moe en wilt rust. Ik ben je vriend en ben chagrijnig en kom tegen je aanzitten."
"..."
"Je doet niets en je zegt niets, terwijl je het niet fijn vindt."
"Ik klapte even dicht, wist niet wat ik moest zeggen"
"Ok, even rust en weer opnieuw".
Hiermee voed je je kinderen op zodat ze zelf die 80% kunnen hanteren en een veel kleinere kans op geweld hebben.
Alleen is dit dus veel meer werk dan die 20%. Die 20% is makkelijk: een aantal keer herhalen, wat telefoonnummers kopieren en klaar. Tien minuten werk. Maar je hebt ook maar zo'n 10% van het totale probleem aangepakt.
Die 80% is veel meer werk: veel meer tijd, maar ook kwetsbaarheid als ouder. Zo'n puber komt ook wel terug met "Ja maar mam: jij gaat zelf ook pap zijn biertje halen als hij chagrijnig is terwijl hij dat anders zelf moet doen". En daar sta je en zul je een antwoord op moeten geven.
Ik hoop het oprecht, daar wordt de wereld fijner van.
Eens met het eerste, maar bij het tweede bekruipt mij weer het eerdere lijdzame gevoel "ik ben er niet bij dus ik kan niets voor ze betekenen". Toch die schijnveiligheid: de onbekende engerd heb ik afgedekt dus ik doe het goed. De situatie met de bekende dader dan kan ik sowieso niets mee dus alles ok zo.
En als dat gevoel er daadwerkelijk is (onbekende engerd is afgedekt, bekende engerd kun je niets aan doen), dan draag je dat meestal onbewust over op je kinderen, met uiteindelijk een grotere kans op slachtofferschap van die 80%-situatie.
