Relaties
alle pijlers
Net moeder geworden, en hij gaat vreemd...
donderdag 14 mei 2009 om 10:55
Ik weet niet waarom ik dit plaats... ik moet het gewoon even kwijt denk ik. En misschien wil ik ook jullie mening horen, al zullen jullie mij waarschijnlijk niet begrijpen.
Mijn vriend en ik hebben een zoontje van een paar maanden oud. Tijdens de zwangerschap hadden we al weinig sex, omdat ik onwijs moe was, en mijn vriend vond het 'eng', met die baby in mijn buik.
Nu onze zoon er is, hebben we, bijna 5 maanden later, nog altijd geen sex gehad. Tijdens mijn (zeer zware) bevalling ben ik geknipt, en later zijn de hechtingen open gegaan, waardoor ik tot op de dag van vandaag niet eens naar het litteken durf te kijken, laat staan sex hebben.
Mijn vriend klaagt niet, we knuffelen wel, en hij laat regelmatig zien dat hij me mooi en aantrekkelijk vindt. Hij houdt zielsveel van mij, daar is geen twijfel over mogelijk. We zijn al heel lang samen, en kennen elkaar door en door. Toch is onze relatie niet saai. We kunnen over alles praten, hebben dezelfde humor, gewoon een toprelatie.
Ik weet dat ik hem verwaarloos, en daar voel ik me schuldig over. Maar goed... ik ben voor het eerst moeder, en mijn hoofd zit momenteel overvol met 'babystuff'. En ik ben 's avonds blij als mijn hoofd het kussen raakt. Mijn vriend zegt steeds dat ik me niet druk moet maken om ons sexleven, 'dat komt allemaal vanzelf wel weer'.
Jullie voelen hem al aankomen denk ik he? Gisteravond moest hij nog even terug naar zijn werk om iets af te ronden. Vanochtend was ik als eerste uit bed, en toen ik door de gang liep zag ik iets op de grond liggen, dat kennelijk uit zijn zak was gevallen. Juist...een opengescheurde verpakking van een condoom.
Ik was niet eens geshockeerd. Je kon er op wachten dat dit zou gebeuren. We hebben het afgelopen jaar misschien 3 keer sex gehad. Ik heb vervolgens zijn gsm gecheckt (wat ik normaal nooit zou doen), en uit zijn sms'jes bleek dat hij gisteren helemaal niet op zijn werk was, maar bij een zogenaamde vriendin/collega van hem, die ik zelf ook ken.
Anyway... ik had het papiertje eerst op de wastafel gelegd, en was van plan om gewoon naar mijn werk te gaan, zodat hij zich helemaal te pletter zou schrikken als hij dat ding daar zou vinden. Maar inmiddels zit ik op mijn werk, en het papiertje zit nu in mijn broekzak. Als ik hem ermee ga confronteren wil ik zijn gezicht zien. Maar hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik naar de beslissing neig om er helemaal niet over te beginnen...
Ons kindje is 5 maanden. Mijn eigen ouders zijn gescheiden, en daar pluk ik tot op de dag van vandaag de negatieve vruchten van. Het heeft me voor altijd veranderd. Wil ik dat mijn kind aandoen? Want daar gaat het waarschijnlijk op uitdraaien als dit naar buiten komt. Bovendien hebben we sinds kort een hypotheek waarvan nog geen cent is afgelost, en zitten we financieel dus ook aan elkaar gebonden. En natuurlijk...de onvermijdelijke 'jamaar ik hou van hem'-zin heeft ook al door mijn hoofd gespeeld. Ergens denk ik... misschien is het beter om net te doen of ik dit niet weet, want wat haal ik allemaal overhoop als ik erover begin?
Voor mijn zwangerschap zou ik compleet door het lint zijn gegaan. Nu voel ik echter een soort vreemde 'berusting'. Een doof gevoel. Ik denk eigenlijk alleen aan mijn kind, mijn eigen belangen staan niet meer voorop. Voor mijn kind is het beter als de dingen blijven zoals ze nu zijn, en dat is het belangrijkste op dit moment.
Aan de andere kant... ga ik hiermee kunnen leven?
Mijn vriend en ik hebben een zoontje van een paar maanden oud. Tijdens de zwangerschap hadden we al weinig sex, omdat ik onwijs moe was, en mijn vriend vond het 'eng', met die baby in mijn buik.
Nu onze zoon er is, hebben we, bijna 5 maanden later, nog altijd geen sex gehad. Tijdens mijn (zeer zware) bevalling ben ik geknipt, en later zijn de hechtingen open gegaan, waardoor ik tot op de dag van vandaag niet eens naar het litteken durf te kijken, laat staan sex hebben.
Mijn vriend klaagt niet, we knuffelen wel, en hij laat regelmatig zien dat hij me mooi en aantrekkelijk vindt. Hij houdt zielsveel van mij, daar is geen twijfel over mogelijk. We zijn al heel lang samen, en kennen elkaar door en door. Toch is onze relatie niet saai. We kunnen over alles praten, hebben dezelfde humor, gewoon een toprelatie.
Ik weet dat ik hem verwaarloos, en daar voel ik me schuldig over. Maar goed... ik ben voor het eerst moeder, en mijn hoofd zit momenteel overvol met 'babystuff'. En ik ben 's avonds blij als mijn hoofd het kussen raakt. Mijn vriend zegt steeds dat ik me niet druk moet maken om ons sexleven, 'dat komt allemaal vanzelf wel weer'.
Jullie voelen hem al aankomen denk ik he? Gisteravond moest hij nog even terug naar zijn werk om iets af te ronden. Vanochtend was ik als eerste uit bed, en toen ik door de gang liep zag ik iets op de grond liggen, dat kennelijk uit zijn zak was gevallen. Juist...een opengescheurde verpakking van een condoom.
Ik was niet eens geshockeerd. Je kon er op wachten dat dit zou gebeuren. We hebben het afgelopen jaar misschien 3 keer sex gehad. Ik heb vervolgens zijn gsm gecheckt (wat ik normaal nooit zou doen), en uit zijn sms'jes bleek dat hij gisteren helemaal niet op zijn werk was, maar bij een zogenaamde vriendin/collega van hem, die ik zelf ook ken.
Anyway... ik had het papiertje eerst op de wastafel gelegd, en was van plan om gewoon naar mijn werk te gaan, zodat hij zich helemaal te pletter zou schrikken als hij dat ding daar zou vinden. Maar inmiddels zit ik op mijn werk, en het papiertje zit nu in mijn broekzak. Als ik hem ermee ga confronteren wil ik zijn gezicht zien. Maar hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik naar de beslissing neig om er helemaal niet over te beginnen...
Ons kindje is 5 maanden. Mijn eigen ouders zijn gescheiden, en daar pluk ik tot op de dag van vandaag de negatieve vruchten van. Het heeft me voor altijd veranderd. Wil ik dat mijn kind aandoen? Want daar gaat het waarschijnlijk op uitdraaien als dit naar buiten komt. Bovendien hebben we sinds kort een hypotheek waarvan nog geen cent is afgelost, en zitten we financieel dus ook aan elkaar gebonden. En natuurlijk...de onvermijdelijke 'jamaar ik hou van hem'-zin heeft ook al door mijn hoofd gespeeld. Ergens denk ik... misschien is het beter om net te doen of ik dit niet weet, want wat haal ik allemaal overhoop als ik erover begin?
Voor mijn zwangerschap zou ik compleet door het lint zijn gegaan. Nu voel ik echter een soort vreemde 'berusting'. Een doof gevoel. Ik denk eigenlijk alleen aan mijn kind, mijn eigen belangen staan niet meer voorop. Voor mijn kind is het beter als de dingen blijven zoals ze nu zijn, en dat is het belangrijkste op dit moment.
Aan de andere kant... ga ik hiermee kunnen leven?
donderdag 14 mei 2009 om 11:00
Blij word je er niet van, dat lijkt me ook echt logisch....
Vreemdgaan had hij niet moeten doen... lijkt me ook logisch.
Je kan niet vrijen omdat het 'daar onder'' niet helemaal goed is.... maar vrijen is niet alleen neuken. Je kunt elkaar ook handmatig verwennen etc. Gebeurt dat ook niet en ben je eigenlijk alleen maar met je baby bezig?
Ik weet nooit zo goed wat ik hiervan moet vinden. Als mijn vriend mij seksueel verwaarloos, durf ik bijna met zekerheid te zeggen dat ik het dan elders zou zoeken...
Vreemdgaan had hij niet moeten doen... lijkt me ook logisch.
Je kan niet vrijen omdat het 'daar onder'' niet helemaal goed is.... maar vrijen is niet alleen neuken. Je kunt elkaar ook handmatig verwennen etc. Gebeurt dat ook niet en ben je eigenlijk alleen maar met je baby bezig?
Ik weet nooit zo goed wat ik hiervan moet vinden. Als mijn vriend mij seksueel verwaarloos, durf ik bijna met zekerheid te zeggen dat ik het dan elders zou zoeken...
DTEEZ!
donderdag 14 mei 2009 om 11:06
Je verhaal komt goed over.. rustig... bedachtzaam. Je hebt de feiten goed op een rijtje. Dit kan nog veranderen denk ik omdat alles zo vers is. Vaak zoekt iemand iets bij een ander buiten zijn huwelijk omdat hij/zij dat gewoon mist. Misschien voor jou een wake-up call om aan de sex te gaan werken. Een kind krijgen is zeer ingrijpend en vooral het eerste half jaar is heftig. Aangezien je man nog wel knuffelig is, zou ik investeren in tijd voor elkaar en toch zo langzamerhand gaan kijken hoe de seks weer op gang kan komen. Trek hem lichamelijk/geestelijk weer naar je toe. Hoogstwaarschijnlijk wordt die collega dan opeens veel minder interessant...
Horen, zien en .... reageren
donderdag 14 mei 2009 om 11:06
Pff.....ik wil er niet teveel over kwijt, maar ik herken enigzins; je situatie. Ook het feit dat je eigen ouders gescheiden zijn. Hou alsjeblieft goed in je achterhoofd dat dat NIET de reden mag zijn dat je alles "pikt" van je man. Pas alsjeblieft heel goed op je eigen grenzen....! Persoonlijk zou ik hem wel confronteren....er moet toch over gesproken worden? Of wil je hem zijn gang maar gewoon laten gaan....? (Kan natuurlijk ook, dat jij het wel oke vind als hij iemand voor de sex heeft, ofzoiets, maar dat is zo persoonlijk )
Sterkte!
Sterkte!
donderdag 14 mei 2009 om 11:09
Wat een ontdekking zo op de vroege morgen.
Het lijkt me verstandig dat je hem pas met je bevindingen confronteert als jullie samen zijn en de baby slaapt.
Kijk eens wat hij zegt, voel goed hoe dat op jou overkomt en doe als het kan rustig aan.
Je begrijpt hem op zich wel dus maar dit stiekeme, met leugens over overwerken is wel behoorlijk lullig natuurlijk. Iemand die je kent ook nog, poeh, dat is rot. Zij weet ook van jouw bestaan neem ik aan?
Goh meid, wat naar voor je, en het is niet raar dat je het hier neer zet, je moet toch je ei kwijt.
Heb je je vriend al wel gesproken vandaag?
(f)
Het lijkt me verstandig dat je hem pas met je bevindingen confronteert als jullie samen zijn en de baby slaapt.
Kijk eens wat hij zegt, voel goed hoe dat op jou overkomt en doe als het kan rustig aan.
Je begrijpt hem op zich wel dus maar dit stiekeme, met leugens over overwerken is wel behoorlijk lullig natuurlijk. Iemand die je kent ook nog, poeh, dat is rot. Zij weet ook van jouw bestaan neem ik aan?
Goh meid, wat naar voor je, en het is niet raar dat je het hier neer zet, je moet toch je ei kwijt.
Heb je je vriend al wel gesproken vandaag?
(f)
donderdag 14 mei 2009 om 11:12
Tja zou hem toch ook confronteren. Hoe weet je zeker dat het op scheiden uit zal draaien? Misschien gaat het hem inderdaad alleen om de sex.. En jij hebt je beslissing om bij hem te blijven al gemaakt. Aan jou dus ook of je dit verder accepteerd dat hij voorlopig met een ander een relatie heeft die op sex is gebasseerd. Of juist om met hem te bespreken hoe jullie samen aan jullie sexleven gaan werken.
Succes!!
Succes!!
donderdag 14 mei 2009 om 11:13
Ik kan mij je twijfel goed voorstellen. En wat beter is ............ dat is moeilijk te zeggen.
Ik zou er wel met hem over praten. Misschien kunnen jullie een afspraak maken, een soort open relatie. Dat hij af en toe sex buiten de deur heeft en dat de rest van de situatie blijft zoals het was. Dan hoeft het ook niet stiekum. En kan je ook afspraken maken hoe en wat. Weten dat hij vreemdgaat en je bedriegt en liegt over dingen zou ik erger vinden.
Ik zou er wel met hem over praten. Misschien kunnen jullie een afspraak maken, een soort open relatie. Dat hij af en toe sex buiten de deur heeft en dat de rest van de situatie blijft zoals het was. Dan hoeft het ook niet stiekum. En kan je ook afspraken maken hoe en wat. Weten dat hij vreemdgaat en je bedriegt en liegt over dingen zou ik erger vinden.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 14 mei 2009 om 11:16
Lijkt me vreselijk om zoiets te ontdekken. Ik vind het heel knap hoe kalm en rustig je de zaken beschrijft.
Ik vind ook dat je geen gelijk hebt als je zegt 'je kon er op wachten', maar ik begrijp wel als het wel eens door je hoofd is gegaan.
Ik denk ook dat je hier zeker met hem over moet praten. Op deze manier kan jij niet een leven lang doorgaan.
Zoals Eleonora al zei: op een rustig moment, als de baby slaapt. Hou, als het lukt, de kalmte waarmee je dit geschreven lijkt te hebben, vast tijdens het gesprek.
Heel veel sterkte!!
donderdag 14 mei 2009 om 11:20
MIsschien dat je nu heel verstandig bent door te kijken naar het belang van je kind, maar is het al bij je opgekomen dat hij diezelfde afweging heeft gemaakt maar zijn eigen belang boven die van zijn kind liet gaan? Want hij moet zich voorzeker hebben afgevraagd wat er zou gebeuren mocht je er ooit achterkomen. Dus ofwel hij heeft al berekend dat jij zo 'zwak' zou zijn hem toch te houden en dat hij met alles weg kan komen, ofwel hij vond sex belangrijker dan dat jij het uit zou maken en je kind in een gebroken gezin zou opgroeien.
Laat niet zo over je heenlopen en confronteer hem. Jij bent niet ineens minder waard in de relatie omdat je geen sex kan hebben. For better and worse, tenslotte, niet: zolang ik aan mijn trekken kan komen. Bovendien, als het echt een probleem voor hem was, had hij dit in overleg met jou moeten doen.
Laat niet zo over je heenlopen en confronteer hem. Jij bent niet ineens minder waard in de relatie omdat je geen sex kan hebben. For better and worse, tenslotte, niet: zolang ik aan mijn trekken kan komen. Bovendien, als het echt een probleem voor hem was, had hij dit in overleg met jou moeten doen.
donderdag 14 mei 2009 om 11:20
quote:fleurtje schreef op 14 mei 2009 @ 11:16:
Afspraken maken, vreemdgaan, begrip voor hem, blablabla. Man mag best es accepteren dat er een periode met minder seks is, zeker dat ivm zwangerschap en bevallen is. Ik neem aan dat hij dat kind ook wilde?
Sex wordt zowel onder- als overschat .
In een langdurige relatie meestal ónderschat .
Als kinderen krijgen gelijk zou staan aan één jaar geen sex , wil ik nog weleens zien hoeveel mannen er gráág een gezin zouden willen stichten , Fleur .
Dat sex niet alleen neuken is , is al gezegd . Maar sex is ook niet alleen hand- en spandiensten verrichten . Het schept een band , is een manier om te laten zien dat je de ander nog aantrekkelijk vindt , dat je een liefdesrelatie hebt , het ontspant , je slaapt er lekker van , het beïnvloedt je humeur , je eigenwaarde , etc .
Afspraken maken, vreemdgaan, begrip voor hem, blablabla. Man mag best es accepteren dat er een periode met minder seks is, zeker dat ivm zwangerschap en bevallen is. Ik neem aan dat hij dat kind ook wilde?
Sex wordt zowel onder- als overschat .
In een langdurige relatie meestal ónderschat .
Als kinderen krijgen gelijk zou staan aan één jaar geen sex , wil ik nog weleens zien hoeveel mannen er gráág een gezin zouden willen stichten , Fleur .
Dat sex niet alleen neuken is , is al gezegd . Maar sex is ook niet alleen hand- en spandiensten verrichten . Het schept een band , is een manier om te laten zien dat je de ander nog aantrekkelijk vindt , dat je een liefdesrelatie hebt , het ontspant , je slaapt er lekker van , het beïnvloedt je humeur , je eigenwaarde , etc .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 mei 2009 om 11:24
quote:Zwieber schreef op 14 mei 2009 @ 11:20:
MIsschien dat je nu heel verstandig bent door te kijken naar het belang van je kind, maar is het al bij je opgekomen dat hij diezelfde afweging heeft gemaakt maar zijn eigen belang boven die van zijn kind liet gaan? Want hij moet zich voorzeker hebben afgevraagd wat er zou gebeuren mocht je er ooit achterkomen. Dus ofwel hij heeft al berekend dat jij zo 'zwak' zou zijn hem toch te houden en dat hij met alles weg kan komen, ofwel hij vond sex belangrijker dan dat jij het uit zou maken en je kind in een gebroken gezin zou opgroeien.Echt woord voor woord eens!
MIsschien dat je nu heel verstandig bent door te kijken naar het belang van je kind, maar is het al bij je opgekomen dat hij diezelfde afweging heeft gemaakt maar zijn eigen belang boven die van zijn kind liet gaan? Want hij moet zich voorzeker hebben afgevraagd wat er zou gebeuren mocht je er ooit achterkomen. Dus ofwel hij heeft al berekend dat jij zo 'zwak' zou zijn hem toch te houden en dat hij met alles weg kan komen, ofwel hij vond sex belangrijker dan dat jij het uit zou maken en je kind in een gebroken gezin zou opgroeien.Echt woord voor woord eens!
donderdag 14 mei 2009 om 11:24
Eens met fleurtje; was een coulance ineens. Die meid heeft 5 maanden geleden een zware bevalling gehad, heel haar onderkant heeft opengelegen en moet herstellen. Dat jouw vriend deze tijd niet kan overbruggen qua seks, vind ik heel veel zeggen. Hij heeft een linker- en een rechterhand, hij had met jou kunnen communiceren of je die manier van seks wel op kunt brengen, hij had met jou kunnen communiceren dat ie het nu toch echt, echt, écht niet meer vol kon houden. Maar dat heeft ie allemaal niet gedaan.
En jij gaat het zelfs nog bij jezelf zoeken. Je bent niet wijs meid. Ik hoop dat deze berusting je veel wijsheid brengt en hierna een fase van kwaadheid komt.
En wat mij betreft zou ik over confronteren niet eens nadenken; tuurlijk!
Sterkte.
En jij gaat het zelfs nog bij jezelf zoeken. Je bent niet wijs meid. Ik hoop dat deze berusting je veel wijsheid brengt en hierna een fase van kwaadheid komt.
En wat mij betreft zou ik over confronteren niet eens nadenken; tuurlijk!
Sterkte.
donderdag 14 mei 2009 om 11:25
Aansluitend op Bianca's post:
Daarbij, om nou meteen in te gaan hakken op zo'n man, terwijl de TO zelf eigenlijk helemaal niet zo in het verhaal staat, ik vind dat niet nuttig. Ze wil er uit komen met hem en zij snapt hem. Dat ik of iemand anders dat niet doet, pech. Zij snapt 'op zich' wel wat zijn probleem was en wat hem er toe bracht om vreemd te gaan schrijft ze. Dat het wél een probleem is tussen deze twee mensen lijkt me duidelijk. Er zal in ieder geval goed gepraat moeten gaan worden en ook zal het vertrouwen opnieuw moeten worden opgebouwd.
Blink, ik neem aan dat je wil dat hij stopt met zijn verhouding. Als hij dat nou niet wil? Hoe sta jij daar in?
Daarbij, om nou meteen in te gaan hakken op zo'n man, terwijl de TO zelf eigenlijk helemaal niet zo in het verhaal staat, ik vind dat niet nuttig. Ze wil er uit komen met hem en zij snapt hem. Dat ik of iemand anders dat niet doet, pech. Zij snapt 'op zich' wel wat zijn probleem was en wat hem er toe bracht om vreemd te gaan schrijft ze. Dat het wél een probleem is tussen deze twee mensen lijkt me duidelijk. Er zal in ieder geval goed gepraat moeten gaan worden en ook zal het vertrouwen opnieuw moeten worden opgebouwd.
Blink, ik neem aan dat je wil dat hij stopt met zijn verhouding. Als hij dat nou niet wil? Hoe sta jij daar in?
donderdag 14 mei 2009 om 11:28
Eleonora heeft ook wel weer een punt. Maar wat ik me afvraag. Hij is zo slordig met het 'bewijsmateriaal' dat het op mij overkomt alsof hij wilde dat je erachter zou komen. Anders voorkom je heus wel rondslingerende gescheurde condoomhoesjes hoor.
Deze manier van mededelen vind ik niet zo netjes. Zacht uitgedrukt.
Deze manier van mededelen vind ik niet zo netjes. Zacht uitgedrukt.
donderdag 14 mei 2009 om 11:29
Het " lullige " is dat in een monogame sex zowat het enige is wat je niet met anderen mag doen . Als een van beiden niet kan , of niet wil houdt dat in dat de ander dus ook geen sex heeft .
Terwijl , als jij bijvoorbeeld geen hol aan klaverjassen vindt ,hij dat gerust een avondje in het buurthuis mag gaan doen .
Nu kunnen we natuurlijk dat hele vreemdgaan bespreken , maar gaat het niet om - zoals zo vaak - het gebrek aan communicatie ? Wat jammer dat Binkvriend niet heeft willen of durven zeggen hoe erg hij sex mist , of .....wat ik eerder denk ; hoe erg hij Bink mist ; als partner .
Terwijl , als jij bijvoorbeeld geen hol aan klaverjassen vindt ,hij dat gerust een avondje in het buurthuis mag gaan doen .
Nu kunnen we natuurlijk dat hele vreemdgaan bespreken , maar gaat het niet om - zoals zo vaak - het gebrek aan communicatie ? Wat jammer dat Binkvriend niet heeft willen of durven zeggen hoe erg hij sex mist , of .....wat ik eerder denk ; hoe erg hij Bink mist ; als partner .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 14 mei 2009 om 11:29
Ook al begrijp TO hem, dan nog. Kennelijk was er geen bestaande afspraak over seksen buiten de relatie. Elke stap die je dan onderneemt met een ander dan je eigen partner is een aanslag op je relatie. Dus is die vriend fout bezig.
Hij had toch kunnen praten met haar? Als TO er dan geen moeite mee gehad zou hebben, had ie hem alsnog in die collega kunnen stoppen.
Hij had toch kunnen praten met haar? Als TO er dan geen moeite mee gehad zou hebben, had ie hem alsnog in die collega kunnen stoppen.
donderdag 14 mei 2009 om 11:30
hmmm ik zou hem er mee confronteren op een rustige manier, om er daarna achter te komen 'waarom'. Is hij verliefd of miste hij de seks en wilde zij dat vrijblijvend geven? Houdt hij nog evenveel van jou en wil hij aan jullie relatie werken?
Jij moet beslissen of je met deze situatie kunt leven en hem vertellen hoe je erover denkt. Ik zou sowieso gaan werken aan een gezond seksleven, want je bent niet alleen een moeder, maar ook een vrouw en partner voor je man
Jij moet beslissen of je met deze situatie kunt leven en hem vertellen hoe je erover denkt. Ik zou sowieso gaan werken aan een gezond seksleven, want je bent niet alleen een moeder, maar ook een vrouw en partner voor je man
