
Niet van zichzelf
dinsdag 15 juli 2008 om 21:48
Hallo allemaal,
Ik heb een vraagje en misschien denken velen wel waar zeurt ze over, maar ik kan me nogal eens snel druk maken om dingen en om dit te voorkomen vraag ik t jullie maar.
Ik ken n gozer waarmee ik nu al n tijdje bel, sms en mail. Nu smste hij mij vanavond n gedichtje waarvan ik meteen dacht dat heeft ie ergens vandaan geplukt. Niettemin toch heel lief. Nu kwam het vanavond te sprake en hij zei dat ie het zelf verzonnen had. Ik geloofde dat (ja, das vast heel naief van me), maar ik heb uiteindelijk toch de eerste zin gegoogled (ja, vraag me niet waarom, misschien omdat ik t toch niet geloofde) en het blijkt gewoon n bestaand gedicht te zijn. Nu is het natuurlijk wel zo dat het heel lief blijft dat ie t stuurt enzo, maar ik heb liever niet dat ie daarover liegt (ja, misschien n zwaar woord hiervoor ik hoor jullie denken waar maakt ze zich druk over). Hij mag best zoiets sturen, en mag dat ook gewoon zeggen, maakt t voor mij niet minder leuk ofzo.
Maar ja, zal ik dit nu zeggen of komt dit raar over, dat ik zijn gedichten ga zitten googlen? Nu ik dit zo opschrijf vind ik dat zelf wel n btje eigenlijk.
Nou ja toch alvast bedankt voor jullie ideeen hierover
Ik heb een vraagje en misschien denken velen wel waar zeurt ze over, maar ik kan me nogal eens snel druk maken om dingen en om dit te voorkomen vraag ik t jullie maar.
Ik ken n gozer waarmee ik nu al n tijdje bel, sms en mail. Nu smste hij mij vanavond n gedichtje waarvan ik meteen dacht dat heeft ie ergens vandaan geplukt. Niettemin toch heel lief. Nu kwam het vanavond te sprake en hij zei dat ie het zelf verzonnen had. Ik geloofde dat (ja, das vast heel naief van me), maar ik heb uiteindelijk toch de eerste zin gegoogled (ja, vraag me niet waarom, misschien omdat ik t toch niet geloofde) en het blijkt gewoon n bestaand gedicht te zijn. Nu is het natuurlijk wel zo dat het heel lief blijft dat ie t stuurt enzo, maar ik heb liever niet dat ie daarover liegt (ja, misschien n zwaar woord hiervoor ik hoor jullie denken waar maakt ze zich druk over). Hij mag best zoiets sturen, en mag dat ook gewoon zeggen, maakt t voor mij niet minder leuk ofzo.
Maar ja, zal ik dit nu zeggen of komt dit raar over, dat ik zijn gedichten ga zitten googlen? Nu ik dit zo opschrijf vind ik dat zelf wel n btje eigenlijk.
Nou ja toch alvast bedankt voor jullie ideeen hierover
woensdag 16 juli 2008 om 11:56
Ach, gedichtjes van internet valt nog mee. Jammer dat hij er niet voor uit durft te komen ("ik las het en moest direct aan jou denken" is toch ook lief). Mijn ex schreef wel zelf gedichten. Alleen jammer dat ik op een gegeven moment een diskette leende en ontdekte dat hij ze oorspronkelijk voor mijn voorgangster geschreven had!
woensdag 16 juli 2008 om 12:39
quote:tigger04 schreef op 15 juli 2008 @ 22:28:
The deal is dat ie gewoon eerlijk tegen me mag en kan zijn. Boeit mij t nou waar t vandaan komt, uit zijn hoofd of dat van n ander, als ie t maar meent. ik wil gewoon dat mensen eerlijk tegen me zijn en dat begint al klein.Dan snap ik niet waarom je het dan toch even moest vragen.
The deal is dat ie gewoon eerlijk tegen me mag en kan zijn. Boeit mij t nou waar t vandaan komt, uit zijn hoofd of dat van n ander, als ie t maar meent. ik wil gewoon dat mensen eerlijk tegen me zijn en dat begint al klein.Dan snap ik niet waarom je het dan toch even moest vragen.
woensdag 16 juli 2008 om 12:49
Gister zag ik Café de Liefde op uitzendinggemist.nl, en toen ging 't ook over extreem snel dumpen als zus of zo niet in 't ideaalplaatje past. Ik heb zelf alleen ervaring met daten en vriendjes vóór mijn achttiende, en was toen altijd wel een snelle dumper: als ik afknapte of uitgekeken was, dan was 't houdoe en bedankt. Ik vind 't onzin om uit alle macht verder te gaan met iemand want misschien-is-dit-m-wel.
Als jij nu door dit onschuldige leugentje compleet afgeknapt zou zijn (want dat kan soms, dat je door kleinigheidjes 'm opeens echt niet meer hoeft) dan zou ik zeggen: dumpen die hap en verder gaan.
Maar dat hier nu geen sprake is van afknap-gevoelens of andere walging, en dat er dan door sommige posters geanalyseerd gaat worden over waarom deze persoon liegt, of hier een gedragspatroon aan ten grondslag ligt, of dit inhoudt dat je hem ook met andere dingen niet kan vertrouwen, pffffffff. Dat vind ik wel weer het andere uiterste! En nu snap ik wat er bedoeld werd in Café de Liefde met dat oeverloze gezeik over kleinigheidjes die dan opgeblazen worden omdat het niet in je wensenlijstje past; en over dingen die mensen zeggen tijdens die eerste ontmoeting(en) omdat ze zenuwachtig zijn en daarom stomme dingen zeggen, of omdat ze indruk willen maken en niet nadenken, die echt compleet betekenisloos zijn en als je iemand wat beter leert kennen kom je daar vanzelf achter. Als je echter al meteen gaat doodanalyseren en dan tot de conclusie komt dat je dit gewoon ab-so-luut niet kan accepteren, tja.
Dan blijf je in mijn ogen waarschijnlijk altijd alleen.
Als jij nu door dit onschuldige leugentje compleet afgeknapt zou zijn (want dat kan soms, dat je door kleinigheidjes 'm opeens echt niet meer hoeft) dan zou ik zeggen: dumpen die hap en verder gaan.
Maar dat hier nu geen sprake is van afknap-gevoelens of andere walging, en dat er dan door sommige posters geanalyseerd gaat worden over waarom deze persoon liegt, of hier een gedragspatroon aan ten grondslag ligt, of dit inhoudt dat je hem ook met andere dingen niet kan vertrouwen, pffffffff. Dat vind ik wel weer het andere uiterste! En nu snap ik wat er bedoeld werd in Café de Liefde met dat oeverloze gezeik over kleinigheidjes die dan opgeblazen worden omdat het niet in je wensenlijstje past; en over dingen die mensen zeggen tijdens die eerste ontmoeting(en) omdat ze zenuwachtig zijn en daarom stomme dingen zeggen, of omdat ze indruk willen maken en niet nadenken, die echt compleet betekenisloos zijn en als je iemand wat beter leert kennen kom je daar vanzelf achter. Als je echter al meteen gaat doodanalyseren en dan tot de conclusie komt dat je dit gewoon ab-so-luut niet kan accepteren, tja.
Dan blijf je in mijn ogen waarschijnlijk altijd alleen.

woensdag 16 juli 2008 om 13:10
Mmm, ik snap wel waarom je hier toch een beetje over in zit. Ik ben zwaar allergisch voor leugenaars, ook al is de leugen nog zo klein. Als ik mensen (wie dan ook, partner, ouders, vriendin) op liegen betrap zal het niet gelijk afgelopen zijn, maar dat blijft zeker wel in mijn achterhoofd steken. Ook als het 'maar' zoiets kleins zou zijn. Want idd, als je hier al niet eens eerlijk over bent, waar ben je dan nog meer over aan het liegen.
In deze situatie zou ik het aankijken; blijkt hij verder geen leugens te vertellen, dan zou ik met het contact doorgaan. Alhoewel ik het toch wel een beetje een afknapper zou vinden. Ik zou hem er wel terloops over op aanspreken; zou graag zijn reactie willen zien.
In deze situatie zou ik het aankijken; blijkt hij verder geen leugens te vertellen, dan zou ik met het contact doorgaan. Alhoewel ik het toch wel een beetje een afknapper zou vinden. Ik zou hem er wel terloops over op aanspreken; zou graag zijn reactie willen zien.
woensdag 16 juli 2008 om 15:57
Ik heb besloten het toch maar even te laten voor wat het is en het te gooien op indruk maken. Ik weet dat ik soms snel en afwijzend reageer, maar dat krijg je als mensen in t verleden je gebruikt hebben. En ik ben ook al naief genoemd en zo wil ik ook niet meer overkomen, maar misschien ben ik nu n btje te ver de andere kant op gegaan. Als t ooit echt wat gaat worden kan ik dr altijd nog een geintje over maken, of misschien merk ik dan wel dat ie t gewoon gedaan heeft om indruk te maken.
En nee, ik zoek niet overal wat achter of ga alles van m naspitten, maar dit viel me gewoon op.
In ieder geval bedankt voor jullie ideeen hierover.
En nee, ik zoek niet overal wat achter of ga alles van m naspitten, maar dit viel me gewoon op.
In ieder geval bedankt voor jullie ideeen hierover.
woensdag 16 juli 2008 om 16:46