Relaties
alle pijlers
(on)volwassenheid?
zaterdag 4 december 2021 13:46
Ha lieve forum mensen,
Ik ben een beetje aan het reflecteren en zit met een vraag. Ik ben in de 30 en single sinds een paar jaar. En dat vind ik eigenlijk wel prima, soms ben ik een beetje alleen. In mijn voormalige, lange, relatie, kon ik me ook erg eenzaam voelen, dus dat gevoel hoort denk ik soms gewoon bij het leven. Een partner is welkom, maar in m'n eentje weet ik het ook prima te rooien. Een relatie ga ik dus niet zomaar aan, niet om 'niet alleen te zijn' in ieder geval. Daarnaast is er ook geen koophuis/kind op dit moment. En eerlijk: ik zit er zelf niet zo mee. Komt wel goed, denk ik dan. We zien wel wat het leven voor me in petto heeft. Maar ik ga toch reflecteren als mensen ernaar vragen, en dat gebeurt steeds meer naarmate ik ouder word.
Sinds deze week denk ik daar weer meer over na. Ik had een etentje met wat vrienden, die inmiddels allemaal gesetteld zijn. Ik vind het oprecht fijn voor ze, maar diep van binnen ook wel een beetje confronterend. Ik krijg vaak vragen als 'heb je al een vriend' of 'ga je nog eens een huis kopen' en; je bent in de dertig, single, wil je geen kinderen? En het is ongetwijfeld goed bedoeld, maar het maakt me aan het twijfelen en reflecteren. De vragen komen steeds vaker (ook van familie bijvoorbeeld).
Ben ik 'onvolwassen' en loop ik 'achter de feiten aan'? Ik merk dat vriendschappen veranderen en verwateren, ik kan gewoon niet heel geboeid meepraten over klushuizen en wasbare luiers. Het is te ver van mijn bed, ik ben daar niet mee bezig. Ik vind het voor nu nog heerlijk om op vrijdag te bedenken dat ik dat weekend een weekend weg ga en de deur zo achter me dicht kan trekken. Ik studeer weer naast mijn baan en sport veel. Ik voel me daar goed bij. En toch de klok, die tikt, maar waarom voel ik die tijdsdruk niet? Is dit herkenbaar? Ben ik straks niet te laat? Of doet iedereen maar alsof het hebben van een koophuis/partner/kind het hoogste doel in het leven is, terwijl het dat misschien gewoon niet is?
Ik ben een beetje aan het reflecteren en zit met een vraag. Ik ben in de 30 en single sinds een paar jaar. En dat vind ik eigenlijk wel prima, soms ben ik een beetje alleen. In mijn voormalige, lange, relatie, kon ik me ook erg eenzaam voelen, dus dat gevoel hoort denk ik soms gewoon bij het leven. Een partner is welkom, maar in m'n eentje weet ik het ook prima te rooien. Een relatie ga ik dus niet zomaar aan, niet om 'niet alleen te zijn' in ieder geval. Daarnaast is er ook geen koophuis/kind op dit moment. En eerlijk: ik zit er zelf niet zo mee. Komt wel goed, denk ik dan. We zien wel wat het leven voor me in petto heeft. Maar ik ga toch reflecteren als mensen ernaar vragen, en dat gebeurt steeds meer naarmate ik ouder word.
Sinds deze week denk ik daar weer meer over na. Ik had een etentje met wat vrienden, die inmiddels allemaal gesetteld zijn. Ik vind het oprecht fijn voor ze, maar diep van binnen ook wel een beetje confronterend. Ik krijg vaak vragen als 'heb je al een vriend' of 'ga je nog eens een huis kopen' en; je bent in de dertig, single, wil je geen kinderen? En het is ongetwijfeld goed bedoeld, maar het maakt me aan het twijfelen en reflecteren. De vragen komen steeds vaker (ook van familie bijvoorbeeld).
Ben ik 'onvolwassen' en loop ik 'achter de feiten aan'? Ik merk dat vriendschappen veranderen en verwateren, ik kan gewoon niet heel geboeid meepraten over klushuizen en wasbare luiers. Het is te ver van mijn bed, ik ben daar niet mee bezig. Ik vind het voor nu nog heerlijk om op vrijdag te bedenken dat ik dat weekend een weekend weg ga en de deur zo achter me dicht kan trekken. Ik studeer weer naast mijn baan en sport veel. Ik voel me daar goed bij. En toch de klok, die tikt, maar waarom voel ik die tijdsdruk niet? Is dit herkenbaar? Ben ik straks niet te laat? Of doet iedereen maar alsof het hebben van een koophuis/partner/kind het hoogste doel in het leven is, terwijl het dat misschien gewoon niet is?
zaterdag 4 december 2021 13:51
Nee, niet herkenbaar. Ik ben zelf jaren alleen geweest als twintiger en dertiger. Ik zou het ook helemaal niet leuk vinden als mijn vrienden steeds vragen of ik "AL een vriend heb". Dan is het net of je ergens op achterloopt.
Je hebt veel verschillende mensen en een deel daarvan wil het traditionele gezin met kinderen, koophuis etc. Er zijn zat mensen die dat niet willen en dat is oké.
Je leest het wellicht vaker, maar het leven is geen race. Probeer je leven te leven naar hoe jij dat prettig vindt. Met een partner of niet, met kinderen of niet etc, in een boomhut, iglo of gewoon een huis. Op een dag ga je dood en dan denk je waarschijnlijk niet "shit, had ik mij maar meer geconformeerd naar de maatschappelijke normen". Probeer je leven in te vullen naar hoe dat voor jou prettig is.
Je hebt veel verschillende mensen en een deel daarvan wil het traditionele gezin met kinderen, koophuis etc. Er zijn zat mensen die dat niet willen en dat is oké.
Je leest het wellicht vaker, maar het leven is geen race. Probeer je leven te leven naar hoe jij dat prettig vindt. Met een partner of niet, met kinderen of niet etc, in een boomhut, iglo of gewoon een huis. Op een dag ga je dood en dan denk je waarschijnlijk niet "shit, had ik mij maar meer geconformeerd naar de maatschappelijke normen". Probeer je leven in te vullen naar hoe dat voor jou prettig is.
Emboldened by the flame of ambition
zaterdag 4 december 2021 13:52
Ahh TO! Dit is zo herkenbaar, ik ben eind 20 en dit jaar ook weer begonnen met een deeltijd studie naast m'n werk en ik doe gewoon lekker mijn ding. In mijn omgeving woont ook iedereen samen en hebben ze allemaal een koophuis. Ook ik krijg steeds de vraag wanneer ik een vriend krijg of aan het daten ben.
Je richt je leven op jouw manier in toch? Als jij nu gelukkig bent daar gaat het toch om? Ik merk soms ook dat ik niet kan mee praten met mijn vrienden omdat onze leefwereld soms zo verschillend zijn. Dat vind ik soms wel lastig maar het is niet anders.
Je richt je leven op jouw manier in toch? Als jij nu gelukkig bent daar gaat het toch om? Ik merk soms ook dat ik niet kan mee praten met mijn vrienden omdat onze leefwereld soms zo verschillend zijn. Dat vind ik soms wel lastig maar het is niet anders.
zaterdag 4 december 2021 13:58
Ik vind het single leven niet onvolwassen of volwassen te noemen. Het is ook gewoon een manier van leven.
In deze tijd is het helemaal niet zo vanzelfsprekend dat een koophuis een gegarandeerde manier van sparen is bijvoorbeeld dus dat deel zou ik naast me neerleggen.
Het is eerder op welke manier je je geluk vindt. Je klinkt tevreden.
Mensen met een relatie, kinderen en een koopwoning hebben ook zo hun wensen, het zoals jij een wens hebt voor een bepaalde partner nu. Het ene is niet 'verder' dan het ander.
Ikzelf heb het hele plaatje maar interesseer me ook niet voor praatjes over materiële zaken of luiers.
Daarnaast maakt het feitelijk ook niet uit, als forummer surebaby zou zeggen dat je een grote kleuter bent met je huurhuis en je single bestaan kun je morgen niet ineens een man ergens bestellen die met een Volvo aan komt rijden, je meeneemt naar zijn koopwoning waar de hond al (in de woonkamer, nooooooit in de bijkeuken heb ik geleerd) op je wacht en je direct bezwangerd.
Ik ben er wel blij om dat er meer variaties zijn.
In deze tijd is het helemaal niet zo vanzelfsprekend dat een koophuis een gegarandeerde manier van sparen is bijvoorbeeld dus dat deel zou ik naast me neerleggen.
Het is eerder op welke manier je je geluk vindt. Je klinkt tevreden.
Mensen met een relatie, kinderen en een koopwoning hebben ook zo hun wensen, het zoals jij een wens hebt voor een bepaalde partner nu. Het ene is niet 'verder' dan het ander.
Ikzelf heb het hele plaatje maar interesseer me ook niet voor praatjes over materiële zaken of luiers.
Daarnaast maakt het feitelijk ook niet uit, als forummer surebaby zou zeggen dat je een grote kleuter bent met je huurhuis en je single bestaan kun je morgen niet ineens een man ergens bestellen die met een Volvo aan komt rijden, je meeneemt naar zijn koopwoning waar de hond al (in de woonkamer, nooooooit in de bijkeuken heb ik geleerd) op je wacht en je direct bezwangerd.
Ik ben er wel blij om dat er meer variaties zijn.
zaterdag 4 december 2021 13:59
Ik denk dat mensen vooral praten over wat ze bezighoudt. Koophuizen, relaties, kinderen: het slokt veel tijd en aandacht op. Ik heb een kind, en ik vind dat geen hoogste levensdoel, maar er gaat wel veel tijd, zorg, aandacht in zitten.
Kun je een vraag (naar partner/huis/kind) beantwoorden met: ik ben gelukkig/tevreden zo, en dan beginnen over wat er wel speelt in je leven?
Daarnaast: mensen willen graag dat 'het goed met je gaat'. Mensen met hun huisje boompje beestje hebben de schijn mee dat het goed met ze gaat. Of dat echt zo is, weet je helemaal niet. Ik kan me niet voorstellen dat iedereen van hetzelfde gelukkig wordt. Echt, als je goed voelt en vanuit jezelf gelukkig bent, laat die vragen lekker van je afglijden.
Kun je een vraag (naar partner/huis/kind) beantwoorden met: ik ben gelukkig/tevreden zo, en dan beginnen over wat er wel speelt in je leven?
Daarnaast: mensen willen graag dat 'het goed met je gaat'. Mensen met hun huisje boompje beestje hebben de schijn mee dat het goed met ze gaat. Of dat echt zo is, weet je helemaal niet. Ik kan me niet voorstellen dat iedereen van hetzelfde gelukkig wordt. Echt, als je goed voelt en vanuit jezelf gelukkig bent, laat die vragen lekker van je afglijden.
zaterdag 4 december 2021 14:01
Ik vind jou ook helemaal niet onvolwassen. Je maakt op mij een zeer zelfstandige indruk. Ik vind het juist raar dat er nu nog vreemd gekeken wordt naar dertigers die geen partner hebben of kind.
De gevoelens die jij hebt had ik wel rond jouw leeftijd. Makkelijk gezegd, maar probeer het zo min mogelijk te beredeneren. je vraagt je misschien wel eens af of je wel geschikt bent voor een relatie etc. etc.
Ik kwam mijn huidige man op mijn 40ste. Ik woon dan wel niet in een koophuis, maar in een ruim appartement en bij mij slingerde men ook van alles naar mijn hoofd. "Je bent te moeilijk, je bent te dit, te dat" en "is er nou geen enkele man in je omgeving die je leuk vindt" enz enz.
Een volwassen iemand is naar mijn mening iemand die zelfstandig zijn leven kan leiden, zijn eigen verantwoordelijk neemt.
Zonder partner en kind kun je een heel rijk leven hebben.
De gevoelens die jij hebt had ik wel rond jouw leeftijd. Makkelijk gezegd, maar probeer het zo min mogelijk te beredeneren. je vraagt je misschien wel eens af of je wel geschikt bent voor een relatie etc. etc.
Ik kwam mijn huidige man op mijn 40ste. Ik woon dan wel niet in een koophuis, maar in een ruim appartement en bij mij slingerde men ook van alles naar mijn hoofd. "Je bent te moeilijk, je bent te dit, te dat" en "is er nou geen enkele man in je omgeving die je leuk vindt" enz enz.
Een volwassen iemand is naar mijn mening iemand die zelfstandig zijn leven kan leiden, zijn eigen verantwoordelijk neemt.
Zonder partner en kind kun je een heel rijk leven hebben.
zaterdag 4 december 2021 14:03
Dit bedoel je natuurlijk niet, maar ik las bovenstaande als 'waar de hond al (...) op je wacht en je direct bezwangert'Surebaby schreef: ↑04-12-2021 13:58Daarnaast maakt het feitelijk ook niet uit, als forummer surebaby zou zeggen dat je een grote kleuter bent met je huurhuis en je single bestaan kun je morgen niet ineens een man ergens bestellen die met een Volvo aan komt rijden, je meeneemt naar zijn koopwoning waar de hond al (in de woonkamer, nooooooit in de bijkeuken heb ik geleerd) op je wacht en je direct bezwangerd.
zaterdag 4 december 2021 14:06
Helemaal niet onvolwassen, maar wel herkenbaar.
Ik heb een huis gekocht en woon samen, maar kan ook echt niet meepraten met "het trouwen", "het maken van kinderen", en het "perfecte huis creëren". Ik ben bijna 32 en krijg - als anderen het hier met mij over willen hebben - totaal de kriebels.
Ik ben nu bijna 2 jaar samen met mijn vriend, maar ik had dit ook toen ik single was. Met de relatie is er dus niets veranderd, ondanks dat ik misschien ook word aangezien als burgerlijk en gesetteled - wat totaal niet zo voelt!
Ik heb een huis gekocht en woon samen, maar kan ook echt niet meepraten met "het trouwen", "het maken van kinderen", en het "perfecte huis creëren". Ik ben bijna 32 en krijg - als anderen het hier met mij over willen hebben - totaal de kriebels.
Ik ben nu bijna 2 jaar samen met mijn vriend, maar ik had dit ook toen ik single was. Met de relatie is er dus niets veranderd, ondanks dat ik misschien ook word aangezien als burgerlijk en gesetteled - wat totaal niet zo voelt!
zaterdag 4 december 2021 14:10
We zijn het weer eens eens....zou het niet mooier kunnen verwoorden.Skadí schreef: ↑04-12-2021 13:51Nee, niet herkenbaar. Ik ben zelf jaren alleen geweest als twintiger en dertiger. Ik zou het ook helemaal niet leuk vinden als mijn vrienden steeds vragen of ik "AL een vriend heb". Dan is het net of je ergens op achterloopt.
Je hebt veel verschillende mensen en een deel daarvan wil het traditionele gezin met kinderen, koophuis etc. Er zijn zat mensen die dat niet willen en dat is oké.
Je leest het wellicht vaker, maar het leven is geen race. Probeer je leven te leven naar hoe jij dat prettig vindt. Met een partner of niet, met kinderen of niet etc, in een boomhut, iglo of gewoon een huis. Op een dag ga je dood en dan denk je waarschijnlijk niet "shit, had ik mij maar meer geconformeerd naar de maatschappelijke normen". Probeer je leven in te vullen naar hoe dat voor jou prettig is.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zaterdag 4 december 2021 14:15
sprokkelientje schreef: ↑04-12-2021 14:10We zijn het weer eens eens....zou het niet mooier kunnen verwoorden.
Emboldened by the flame of ambition
zaterdag 4 december 2021 14:18
Misschien kun je aan de getrouwde/samenwonende vrienden die je van die domme vragen stellen. de vraag beantwoorden met een tegenvraag: Wanneer gaan jullie scheiden? je bent al zo lang samen, en het gemiddelde is toch X jaar dat men tegenwoordig samen is.
Misschien valt het kwartje, misschien hebben ze nadere uitleg nodig.
Misschien valt het kwartje, misschien hebben ze nadere uitleg nodig.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 4 december 2021 14:28
Mensen die je steeds dit soort vragen stellen mag je best confronteren met de ongepastheid daarvan. Laat ze maar eens raar kijken, en hopelijk beseffen dat hun vragen niet leuk zijn om steeds te horen.
Ik heb geen kinderen en wil ze niet, maar de mensen die ongepaste vragen stelden, waar gek genoeg mensen die wat verder van mij af stonden. Dit waren altijd vrouwen, nooit een opmerking van een man gehad, en altijd vrouwen die zelf er erg mee bezig waren en van het type wat zich niet voor kan stellen dat mensen ook gelukkig zonder kinderen kunnen zijn. En die heilig overtuigd zijn dat je iets mist.
Ik heb geen kinderen en wil ze niet, maar de mensen die ongepaste vragen stelden, waar gek genoeg mensen die wat verder van mij af stonden. Dit waren altijd vrouwen, nooit een opmerking van een man gehad, en altijd vrouwen die zelf er erg mee bezig waren en van het type wat zich niet voor kan stellen dat mensen ook gelukkig zonder kinderen kunnen zijn. En die heilig overtuigd zijn dat je iets mist.
zaterdag 4 december 2021 14:41
Nou precies. Pfff, alsof trouwen/samenwonen + koophuis + kinderen het hoogste doel van een mensenleven is. En alles wat daarvan afwijkt gemankeerd is.daenerys79 schreef: ↑04-12-2021 14:11Mensen moeten eens die standaard invulling van het leven loslaten.
Leef je eigen leven, volg je eigen pad. Trek je niets aan van hoe anderen hun leven invullen.
zaterdag 4 december 2021 14:45
Zo herkenbaar. Als je bij deze mensen aangeeft dat je de vraag niet leuk vindt en je leven prima vindt zo, zeggen ze ‘maar we gunnen het je zo’. Oké bedankt dan maar?
Uiteindelijk gaat het erom of jijzelf tevreden en gelukkig bent. Vraag me oprecht af hoeveel mensen écht gelukkig zijn die wel in het stereotype plaatje passen.
Uiteindelijk gaat het erom of jijzelf tevreden en gelukkig bent. Vraag me oprecht af hoeveel mensen écht gelukkig zijn die wel in het stereotype plaatje passen.
zaterdag 4 december 2021 14:48
Je bent eigenlijk heel tevreden met je leven..... laat mensen dan gewoon kletsen. Het had wat anders geweest als je nu ongelukkig was geweest.
Zelf kocht ik op mijn 20e een huis en we hebben inmiddels 4 kinderen. Maar dat wil toch niet zeggen dat dat de norm is? Ik wilde graag jong moeder worden en als jij gelukkig bent met hoe jouw leven is en zo klink je ook echt.....geniet er dan va en trek.je niks aan van wat anderen zeggen.
Zelf kocht ik op mijn 20e een huis en we hebben inmiddels 4 kinderen. Maar dat wil toch niet zeggen dat dat de norm is? Ik wilde graag jong moeder worden en als jij gelukkig bent met hoe jouw leven is en zo klink je ook echt.....geniet er dan va en trek.je niks aan van wat anderen zeggen.
zaterdag 4 december 2021 15:01
Sommige mensen laten zich er graag op vooraan staan dat ze huisje boompje beestje hebben. Ze wanen zich superieur want zij hebben partner, kids en koophuis. Dat zijn in hun eigen ogen statussymbolen. Vaak hebben ze ook ruzie, slaapgebrek en nooit meer seks en zo’n hoge hypotheek dat ze wel bij elkaar MOETEN blijven. Hierdoor zijn ze wat narrig, jouw leven is nog een avontuur dat alle kanten op kan gaan. Daar zijn ze best jaloers op en daarom willen ze jou het gevoel geven dat jij toch het minder goed doet dan zij. Niks van dat soort mensen aantrekken.
zaterdag 4 december 2021 15:10
Ik heb hier niets aan toe te voegen.
Ik: Alleenstaand in een huurappartement, met kater en ben dik tevree.
Je moet ook bedenken dat de huizen die in de laatste jaren en nu voor belachelijke bedragen over de toonbank zijn gegaan, gegarandeerd een keer onder water komen te staan, want die bubbel duurt niet eeuwig natuurlijk.
Daar komt bij dat één op de drie huwelijken op de klippen loopt, met alle ellende die daar bij komt kijken.
Latten in een huurhuisje is nog altijd de meest volwassen en wijze wijze van leven.
Betreft kinderen? Tja, als je eierstokken rammelen, doen, zo niet, lekker niet doen. Het is geen morele verplichting.
Ik: Alleenstaand in een huurappartement, met kater en ben dik tevree.
Je moet ook bedenken dat de huizen die in de laatste jaren en nu voor belachelijke bedragen over de toonbank zijn gegaan, gegarandeerd een keer onder water komen te staan, want die bubbel duurt niet eeuwig natuurlijk.
Daar komt bij dat één op de drie huwelijken op de klippen loopt, met alle ellende die daar bij komt kijken.
Latten in een huurhuisje is nog altijd de meest volwassen en wijze wijze van leven.
Betreft kinderen? Tja, als je eierstokken rammelen, doen, zo niet, lekker niet doen. Het is geen morele verplichting.
anoniem_64c64bf305ae7 wijzigde dit bericht op 04-12-2021 15:13
0.70% gewijzigd
