Relaties
alle pijlers
Oneerlijke gemene oma
dinsdag 2 augustus 2016 om 12:04
Mijn moeder heeft tijdens een bbq tegen mijn zoon en dochter beloofd het studiegeld van hun eerste studiejaar te betalen. Dit heeft ze gedaan bij mijn zoon. Nu een paar jaar later gaat mijn dochter studeren en wil ze niet meer betalen. De reden die ze aangaf was dat ze niet belde om te bedanken voor een verjaardagskaart van haar, maar dat heeft mijn zoon ook nooit gedaan. en omdat ze nu hbo gaat doen ipv een universitaire studie. Ik ben zo vreselijk kwaat op haar. als ik haar wil bellen gooit ze gewoon de hoorn op de haak. Ben met mijn dochter bij haar geweest maar ze zat gewoon verwaand in haar stoel en zei glashard dat ze niet ging betalen. Wat moet ik hiermee?
Seetje
Seetje
woensdag 3 augustus 2016 om 10:00
Doreia Ik zeg niet dat mijn dochter mij aan de haren mee sleept. Mijn dochter gaat studeren, zij is boven de 18 dus de rekening voor het studiegeld wordt naar haar gestuurd. Zij begon erover dat het betaald moet worden en dat oma dat beloofd had. Ik had het niet stilzwijgend kunnen doen, dat is alles
woensdag 3 augustus 2016 om 10:04
quote:jembv schreef op 02 augustus 2016 @ 22:38:
_Doortje_ Ja, idd Doortje. Meer dan jullie denken. Maar sommigen van jullie zouden ook eerst dingen kunnen vragen voordat je van alles aanneemt. En dingen zouden iets genuanceerder geformuleerd kunnen worden.
Je blijft echt hangen in hetzelfde riedeltje TO, ik vraag me af of je wel los wíl komen van je moeder.
Er zijn hier genoeg genuanceerde reacties, waaronder een stuk of 4 van mij. Waarin ik aangeef dat ik het heel erg voor je vind dat je jeugd zo is verlopen door je moeder, dat je kind was en geen keus daarin had.
Maar dat je nú volwassen bent, en controle hebt over je eigen leven, en dus ook bepaalt welke rol je moeder daarin speelt.
En als je niet weet hoe dat te doen, dat daar hulp voor is.
Maar daar ga je niet op in, je blijft in je slachtofferrol, waarin je de reacties die je niet passen óf aanvalt, of je zegt dat die ander het niet begrijpt, of je reageert dat het gelul is.
Ik weet niet of je het doorhebt, maar zo kom je echt nergens. je blijft hangen en het lijkt alsof je niet anders wil dan 'meepraters' , terwijl dat niets voor je gaat veranderen.
Ik word ook moe van dit topic, je zuigt energie en je bent erg hardleers/koppig. Als je niets wil veranderen,moet je de situatie maar accepteren zoals hij is.
'Als je blijft doen wat je deed, krijg je wat je kreeg'.
_Doortje_ Ja, idd Doortje. Meer dan jullie denken. Maar sommigen van jullie zouden ook eerst dingen kunnen vragen voordat je van alles aanneemt. En dingen zouden iets genuanceerder geformuleerd kunnen worden.
Je blijft echt hangen in hetzelfde riedeltje TO, ik vraag me af of je wel los wíl komen van je moeder.
Er zijn hier genoeg genuanceerde reacties, waaronder een stuk of 4 van mij. Waarin ik aangeef dat ik het heel erg voor je vind dat je jeugd zo is verlopen door je moeder, dat je kind was en geen keus daarin had.
Maar dat je nú volwassen bent, en controle hebt over je eigen leven, en dus ook bepaalt welke rol je moeder daarin speelt.
En als je niet weet hoe dat te doen, dat daar hulp voor is.
Maar daar ga je niet op in, je blijft in je slachtofferrol, waarin je de reacties die je niet passen óf aanvalt, of je zegt dat die ander het niet begrijpt, of je reageert dat het gelul is.
Ik weet niet of je het doorhebt, maar zo kom je echt nergens. je blijft hangen en het lijkt alsof je niet anders wil dan 'meepraters' , terwijl dat niets voor je gaat veranderen.
Ik word ook moe van dit topic, je zuigt energie en je bent erg hardleers/koppig. Als je niets wil veranderen,moet je de situatie maar accepteren zoals hij is.
'Als je blijft doen wat je deed, krijg je wat je kreeg'.
woensdag 3 augustus 2016 om 10:07
quote:jembv schreef op 03 augustus 2016 @ 10:00:
Doreia Ik zeg niet dat mijn dochter mij aan de haren mee sleept. Mijn dochter gaat studeren, zij is boven de 18 dus de rekening voor het studiegeld wordt naar haar gestuurd. Zij begon erover dat het betaald moet worden en dat oma dat beloofd had. Ik had het niet stilzwijgend kunnen doen, dat is alles
En op dat moment had jij je dochter uit kunnen leggen dat oma zich niet aan de belofte zou gaan houden. Jij kent oma al 46 jaar. Leer dochter dat ze niet alle belofte ook bewaarheid zal zien. Ook zij gaat in de toekomst nog vaak het deksel op haar neus krijgen.
Van wie kwam nu het initiatief om in de auto te stappen en dat geld op te halen? En zie je nu in dat dit een keuze is die JIJ hebt gemaakt, onafhankelijk van dochter of oma, maar dat JIJ degene bent geweest die in dit verhaal het drama heeft opgezocht? Als je dat kan zien, dat jij hier een aandeel in hebt gehad om oma verantwoordelijk te stellen voor die belofte en dat je nu hebt geleerd dat je dit niet meer moet doen, dan ben je gegroeid. Erken gewoon (mag ook voor jezelf) dat je de situatie zélf niet goed hebt ingeschat en daarvan hebt geleerd.
Doreia Ik zeg niet dat mijn dochter mij aan de haren mee sleept. Mijn dochter gaat studeren, zij is boven de 18 dus de rekening voor het studiegeld wordt naar haar gestuurd. Zij begon erover dat het betaald moet worden en dat oma dat beloofd had. Ik had het niet stilzwijgend kunnen doen, dat is alles
En op dat moment had jij je dochter uit kunnen leggen dat oma zich niet aan de belofte zou gaan houden. Jij kent oma al 46 jaar. Leer dochter dat ze niet alle belofte ook bewaarheid zal zien. Ook zij gaat in de toekomst nog vaak het deksel op haar neus krijgen.
Van wie kwam nu het initiatief om in de auto te stappen en dat geld op te halen? En zie je nu in dat dit een keuze is die JIJ hebt gemaakt, onafhankelijk van dochter of oma, maar dat JIJ degene bent geweest die in dit verhaal het drama heeft opgezocht? Als je dat kan zien, dat jij hier een aandeel in hebt gehad om oma verantwoordelijk te stellen voor die belofte en dat je nu hebt geleerd dat je dit niet meer moet doen, dan ben je gegroeid. Erken gewoon (mag ook voor jezelf) dat je de situatie zélf niet goed hebt ingeschat en daarvan hebt geleerd.
woensdag 3 augustus 2016 om 10:20
quote:jembv schreef op 03 augustus 2016 @ 08:58:
Ik weet dat ik heel veel fouten maak, niet van uit zelfmedelijden, maar vanuit zelfreflectie. Ik denk meer over mezelf als slecht dan goed. en ben al heel lang bezig mijn minder goede kanten te veranderen. Dit is heel moeilijk maar de wil is er wel. ik zie veel berichten waar ik wel degelijk heel veel aan heb maar er zitten er zeker ook een aantal bij die even lekker willen trappen. Maar het maakt ook niet uit hoe jullie er over denken, het gaat erom hoe ik er mee leer leven. Ik weet dat ik heel snel in de verdediging ga en dat niet zou moeten doen. De reden hiervan is dat mijn moeder het mij heel erg heeft ingepompt dat ik slecht ben waardoor ik nu telkens de neiging heb om te laten weten dat ik niet slecht ben en redenen ga vertellen waarom ik dingen doe of zeg. Daarnaast betreur ik ook dat ik mijn dochter heb meegenomen, had dat idd niet moeten doen.
Niemand is slecht. Probeer dat uit je hoofd te halen. Jij niet, je moeder niet. Er zin maar relatief weinig mensen die echt tot op het bot slecht zijn. Mensen maken wel fouten. Ik, zo ook jij.
De woorden slecht en schuld en fout kun je beter anders gaan toepassen. Slecht is bullshit, je bent een mens die fouten maakt. Van die fouten kan je leren en aan schuld heb je geen reet. Dus zet fouten in als leermiddel en schuld om in verantwoordelijkheid en je bent al een heel eind.
Je hebt de fout gemaakt je moeder nu nog in je leven te laten. Leer er van en doe dat niet meer. Kap het contact af en blijf werken aan de schade die het tot nu heeft opgeleverd. Je zou jezelf schuld kunnen geven voor het feit dat je dit wel hebt gedaan. Hier kan je niets mee, dus zet dat om in dat je zelf verantwoordelijk bent geweest voor het feit dat je die invloed aan je moeder hebt gegeven. Zie je wat je daarmee kan? Dat kan je omzetten in actie, namelijk contact verbreken. Zo krijg je controle, zo ga je jezelf beschermen.
Ik weet dat ik heel veel fouten maak, niet van uit zelfmedelijden, maar vanuit zelfreflectie. Ik denk meer over mezelf als slecht dan goed. en ben al heel lang bezig mijn minder goede kanten te veranderen. Dit is heel moeilijk maar de wil is er wel. ik zie veel berichten waar ik wel degelijk heel veel aan heb maar er zitten er zeker ook een aantal bij die even lekker willen trappen. Maar het maakt ook niet uit hoe jullie er over denken, het gaat erom hoe ik er mee leer leven. Ik weet dat ik heel snel in de verdediging ga en dat niet zou moeten doen. De reden hiervan is dat mijn moeder het mij heel erg heeft ingepompt dat ik slecht ben waardoor ik nu telkens de neiging heb om te laten weten dat ik niet slecht ben en redenen ga vertellen waarom ik dingen doe of zeg. Daarnaast betreur ik ook dat ik mijn dochter heb meegenomen, had dat idd niet moeten doen.
Niemand is slecht. Probeer dat uit je hoofd te halen. Jij niet, je moeder niet. Er zin maar relatief weinig mensen die echt tot op het bot slecht zijn. Mensen maken wel fouten. Ik, zo ook jij.
De woorden slecht en schuld en fout kun je beter anders gaan toepassen. Slecht is bullshit, je bent een mens die fouten maakt. Van die fouten kan je leren en aan schuld heb je geen reet. Dus zet fouten in als leermiddel en schuld om in verantwoordelijkheid en je bent al een heel eind.
Je hebt de fout gemaakt je moeder nu nog in je leven te laten. Leer er van en doe dat niet meer. Kap het contact af en blijf werken aan de schade die het tot nu heeft opgeleverd. Je zou jezelf schuld kunnen geven voor het feit dat je dit wel hebt gedaan. Hier kan je niets mee, dus zet dat om in dat je zelf verantwoordelijk bent geweest voor het feit dat je die invloed aan je moeder hebt gegeven. Zie je wat je daarmee kan? Dat kan je omzetten in actie, namelijk contact verbreken. Zo krijg je controle, zo ga je jezelf beschermen.
woensdag 3 augustus 2016 om 10:22
quote:jembv schreef op 03 augustus 2016 @ 10:03:
vlinder021 Idd.... Ik ga heel erg mijn best doen om van haar los te komen ipv energie steken in een relatie met haar.Je best doen klinkt als jezelf in allerlei bochten wringen wat geen resultaat zal opleveren. Cold turkey kappen zal wel helpen. Ieder lijntje, positief of negatief, die je openlaat geeft geestelijke verbinding waardoor je dus niet loskomt.
vlinder021 Idd.... Ik ga heel erg mijn best doen om van haar los te komen ipv energie steken in een relatie met haar.Je best doen klinkt als jezelf in allerlei bochten wringen wat geen resultaat zal opleveren. Cold turkey kappen zal wel helpen. Ieder lijntje, positief of negatief, die je openlaat geeft geestelijke verbinding waardoor je dus niet loskomt.
woensdag 3 augustus 2016 om 10:51
Ik vind het niet fair dat je sommige reacties als hard of trappen bestempelt. Heel veel mensen, waaronder ik, hebben heel serieus gereageerd. Maar je gaat er of niet op in of je schuift alle verantwoordelijkheid van je af. Het ligt aan de hele wereld, behalve aan jou. En het lukt je zelfs niet om te zeggen: 'ik had dochter niet mee moeten nemen. Punt.' Er volgt bij jou steeds een 'ja maar', op alles.
Hallo?!
woensdag 3 augustus 2016 om 11:20
quote:jembv schreef op 03 augustus 2016 @ 10:46:
Tja.... Hoe zou dat nou komen....Hoezo? Wat een rare reactie. Als je mijn reacties hebt gelezen dan zie je dat deze heel normaal zijn, zelfs begripvol, en dan antwoord je nog alleen maar op deze manier? Hoe komt het dan dat je zo raar reageert? Jammer hoor. Verspilde moeite dus..
Tja.... Hoe zou dat nou komen....Hoezo? Wat een rare reactie. Als je mijn reacties hebt gelezen dan zie je dat deze heel normaal zijn, zelfs begripvol, en dan antwoord je nog alleen maar op deze manier? Hoe komt het dan dat je zo raar reageert? Jammer hoor. Verspilde moeite dus..
woensdag 3 augustus 2016 om 12:13
quote:jembv schreef op 03 augustus 2016 @ 10:03:
vlinder021 Idd.... Ik ga heel erg mijn best doen om van haar los te komen ipv energie steken in een relatie met haar.
Uit deze ene zin lees ik weer heel veel slachtofferschap. Je best doen en dan concluderen dat het je niet lukt is wat ik voorzie. Maar de sleutel ligt toch echt bij jou. Je kunt loskomen, dat zal niet makkelijk zijn, maar voorop staat dat je dit echt moet willen. Het zal een bevrijding voor je zijn.
Je vertelt dat je moeder er jarenlang heeft ingepompt dat je slecht bent en dat je daarom zo verdedigend reageert. Ook hier weer slachtofferschap. Je wijst naar je moeder als oorzaak. Maar de werkelijke oorzaak is dat jij geen regie hebt gepakt over je eigen leven. Genoeg mensen die in hun jeugd wat meegemaakt hebben. Maar op een gegeven moment heb je de keuze zelf regie te nemen of erin te blijven hangen. Van dat laatste noemde ik mijn moeder al eerder als voorbeeld. En weet je, dat is eigenlijk wat ik altijd het ergst gevonden heb, dat ze zich als slachtoffer van haar eigen leven opstelt. Ze heeft daar veel kapot mee gemaakt, niet in de laatste plaats haar eigen leven. Echt to, zorg dat je niet op dezelfde manier eindigt, dat wil niemand.
Belangrijk is dat je haar bevestiging niet meer nodig hebt. Misschien dat ze het vaak niet eens meent maar haar uitspattingen meer een roep om aandacht zijn. Dat is precies waar jij aan kunt gaan werken, beseffen dat haar oordeel slechts een mening is, als ze het al echt meent, en dat haar mening er niet toe doet, want jij vertrouwt voortaan op je eigen oordeel, who cares wat zij vindt. Inmiddels weet je hoe ze is. En je zult zien, dan is ze machteloos. Nu heeft ze nog steeds je aandacht en ze heeft je in haar greep, ze weet je te raken Tijd om daarmee af te rekenen.
vlinder021 Idd.... Ik ga heel erg mijn best doen om van haar los te komen ipv energie steken in een relatie met haar.
Uit deze ene zin lees ik weer heel veel slachtofferschap. Je best doen en dan concluderen dat het je niet lukt is wat ik voorzie. Maar de sleutel ligt toch echt bij jou. Je kunt loskomen, dat zal niet makkelijk zijn, maar voorop staat dat je dit echt moet willen. Het zal een bevrijding voor je zijn.
Je vertelt dat je moeder er jarenlang heeft ingepompt dat je slecht bent en dat je daarom zo verdedigend reageert. Ook hier weer slachtofferschap. Je wijst naar je moeder als oorzaak. Maar de werkelijke oorzaak is dat jij geen regie hebt gepakt over je eigen leven. Genoeg mensen die in hun jeugd wat meegemaakt hebben. Maar op een gegeven moment heb je de keuze zelf regie te nemen of erin te blijven hangen. Van dat laatste noemde ik mijn moeder al eerder als voorbeeld. En weet je, dat is eigenlijk wat ik altijd het ergst gevonden heb, dat ze zich als slachtoffer van haar eigen leven opstelt. Ze heeft daar veel kapot mee gemaakt, niet in de laatste plaats haar eigen leven. Echt to, zorg dat je niet op dezelfde manier eindigt, dat wil niemand.
Belangrijk is dat je haar bevestiging niet meer nodig hebt. Misschien dat ze het vaak niet eens meent maar haar uitspattingen meer een roep om aandacht zijn. Dat is precies waar jij aan kunt gaan werken, beseffen dat haar oordeel slechts een mening is, als ze het al echt meent, en dat haar mening er niet toe doet, want jij vertrouwt voortaan op je eigen oordeel, who cares wat zij vindt. Inmiddels weet je hoe ze is. En je zult zien, dan is ze machteloos. Nu heeft ze nog steeds je aandacht en ze heeft je in haar greep, ze weet je te raken Tijd om daarmee af te rekenen.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:41
quote:minnimouse schreef op 03 augustus 2016 @ 09:23:
[...]
Zoon studeerde jaren eerder dan dochter. Natuurlijk is het niet netjes van oma, maar misschien is er iets met de financiën. TO zegt wel dat oma geld genoeg heeft, maar dat weet ze niet want ze hebben slecht contact.
En natuurlijk lijkt er iets met oma mis op basis van wat TO hier schrijft, maar jeetje zeg ... verhaal gaan halen en gaan bedelen en oma aan haar woord houden is gewoon raar. TO weet al jaren hoe oma in elkaar zit.
Misschien hadden ze het zo afgesproken dat ze de rekening door sturen naar oma. Maar toen deze kwam bij oma, komt ze met zo'n verhaal.
Ik heb TO ook aangeraden om contact met haar moeder minimaal te houden. Ik vind het onbegrijpelijk dat je je als volwassen vrouw en je kinderen zo laat behandelen. Ook al is ze je moeder.
[...]
Zoon studeerde jaren eerder dan dochter. Natuurlijk is het niet netjes van oma, maar misschien is er iets met de financiën. TO zegt wel dat oma geld genoeg heeft, maar dat weet ze niet want ze hebben slecht contact.
En natuurlijk lijkt er iets met oma mis op basis van wat TO hier schrijft, maar jeetje zeg ... verhaal gaan halen en gaan bedelen en oma aan haar woord houden is gewoon raar. TO weet al jaren hoe oma in elkaar zit.
Misschien hadden ze het zo afgesproken dat ze de rekening door sturen naar oma. Maar toen deze kwam bij oma, komt ze met zo'n verhaal.
Ik heb TO ook aangeraden om contact met haar moeder minimaal te houden. Ik vind het onbegrijpelijk dat je je als volwassen vrouw en je kinderen zo laat behandelen. Ook al is ze je moeder.
Only dead fish go with the flow
woensdag 3 augustus 2016 om 14:22
quote:mamsvan schreef op 02 augustus 2016 @ 23:21:
[...]
nee niet echt, wel was de contact met mijn moeder (denk ik achteraf) door dit wel wat minder tussen mijn 10de en 15de levensjaar maar op gegeven moment veranderde dat weer naar heel goed,
mijn moeder heeft nu nog een moeizame relatie met haar zussen en toch blijf ze in de cirkel, mijn vader leeft niet meer, naar hem heb ik nooit wrok gevoeld,
als kind en/of als puber kun je dan in je woede blijven zitten en het niet van meerdere kanten bekijken. Als je ouder wordt, realiseer je je vaak dat je ouders naast ouder zijn ook maar mensen zijn die soms (grote) fouten kunnen maken. En word je milder in je oordeel, ook al kunnen dingen blijven steken. Is dit bij jou ook zo gegaan?
ik denk dat mijn ouders er uiteindelijk meer mee zaten (schrijf ik dat goed ?) dan ik
heb wel nog eens uitgebreid met hun naar de overlijden van mijn laatste grootouder (vaderskant) nog een goed gesprek over gehad..
heb je toen erkenning gekregen voor hetgeen wat je ouders in het begin toch een soort van verkeerd hebben aangepakt?
daarom herken ik ook wel hoe TO in een cirkel zit omdat ik dezelfde al jaren bij mijn moeder zie met haar zussen, nu is het niet helemaal dezelfde maar ik herken het wel erg... en ook mijn moeder hangt erg in der slachtoffer-rol, alhoewel ook wel door praten met ons ziet wat haar eigen fouten zien, zie ik haar niet uit die cirkel stappen, uiteraard is ze ook erg eenzaam sinds de overlijden van mijn vader..
in welke cirkel blijft je moeder hangen? En het kan zijn dat je moeder ook een bepaald soort van erkenning wil van haar kinderen dat ze (ooit) slachtoffer geweest is? En dat je moeder eenzaam is sinds het overlijden van baar man lijkt mij ook erg. Voor je moeder maar ook voor jou en broers/zussen. Je wil je moeder gelukkig zien en geen zorgen willen hebben hierover.
het is niet geheel dezelfde als wat TO mee maakt maar ik herken wel hoe verstikkend zo een contact kan zijn..
en de beste oplossing contact verbreken is...
als je geen zin hebt om te antwoorden, dan begrijp ik dit hoor.
En soms is inderdaad de beste oplossing het contact verbreken maar oh jee, wat lijkt mij dat moeilijk. Volgens mij blijf je altijd loyaal naar ouders, hoeveel fouten ze ook gemaakt hebben. Als ik mag spreken voor mezelf...
Ik denk dat ik makkelijker het contact zou kunnen verbreken als mijn kinderen bijvoorbeeld last zouden hebben van m'n moeder of vader.
[...]
nee niet echt, wel was de contact met mijn moeder (denk ik achteraf) door dit wel wat minder tussen mijn 10de en 15de levensjaar maar op gegeven moment veranderde dat weer naar heel goed,
mijn moeder heeft nu nog een moeizame relatie met haar zussen en toch blijf ze in de cirkel, mijn vader leeft niet meer, naar hem heb ik nooit wrok gevoeld,
als kind en/of als puber kun je dan in je woede blijven zitten en het niet van meerdere kanten bekijken. Als je ouder wordt, realiseer je je vaak dat je ouders naast ouder zijn ook maar mensen zijn die soms (grote) fouten kunnen maken. En word je milder in je oordeel, ook al kunnen dingen blijven steken. Is dit bij jou ook zo gegaan?
ik denk dat mijn ouders er uiteindelijk meer mee zaten (schrijf ik dat goed ?) dan ik
heb wel nog eens uitgebreid met hun naar de overlijden van mijn laatste grootouder (vaderskant) nog een goed gesprek over gehad..
heb je toen erkenning gekregen voor hetgeen wat je ouders in het begin toch een soort van verkeerd hebben aangepakt?
daarom herken ik ook wel hoe TO in een cirkel zit omdat ik dezelfde al jaren bij mijn moeder zie met haar zussen, nu is het niet helemaal dezelfde maar ik herken het wel erg... en ook mijn moeder hangt erg in der slachtoffer-rol, alhoewel ook wel door praten met ons ziet wat haar eigen fouten zien, zie ik haar niet uit die cirkel stappen, uiteraard is ze ook erg eenzaam sinds de overlijden van mijn vader..
in welke cirkel blijft je moeder hangen? En het kan zijn dat je moeder ook een bepaald soort van erkenning wil van haar kinderen dat ze (ooit) slachtoffer geweest is? En dat je moeder eenzaam is sinds het overlijden van baar man lijkt mij ook erg. Voor je moeder maar ook voor jou en broers/zussen. Je wil je moeder gelukkig zien en geen zorgen willen hebben hierover.
het is niet geheel dezelfde als wat TO mee maakt maar ik herken wel hoe verstikkend zo een contact kan zijn..
en de beste oplossing contact verbreken is...
als je geen zin hebt om te antwoorden, dan begrijp ik dit hoor.
En soms is inderdaad de beste oplossing het contact verbreken maar oh jee, wat lijkt mij dat moeilijk. Volgens mij blijf je altijd loyaal naar ouders, hoeveel fouten ze ook gemaakt hebben. Als ik mag spreken voor mezelf...
Ik denk dat ik makkelijker het contact zou kunnen verbreken als mijn kinderen bijvoorbeeld last zouden hebben van m'n moeder of vader.
