Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
vrijdag 24 augustus 2007 om 23:33
Dubiootje, wat goed dat je die vakantie gewoon door laat gaan. Als ik lees wat je schrijft, denk ik dat je eigenlijk toch al stiekem best een beetje op de goede weg bent. Ondanks alles.
Mijn worst case scenario: iemand tegenkomen op mijn werkplek, hem herkennen maar niet meer weten waarvan. Hij gaat heel amicaal tegen mij doen en ik maar twijfelen; ex-collega? buurtgenoot? buurjongen van vroeger? zakenrelatie? oud-klasgenoot? kennis? of neeeee... toch niet een... ex-vriendje?????? En dan dit een half uur lang. Mijn hoofd wordt steeds roder en de knoop in mijn maag steeds groter. Uiteindelijk dan toch gered worden door een achteloos binnenwandelende collega: "Heeee kerel! Lang niet gezien man! Hoe lang is het nou geleden dat je bij ons wegging en voor bedrijf X ging werken?" Pffff.... toch een ex-collega dus..... (inderdaad, echt gebeurd).
Mijn worst case scenario: iemand tegenkomen op mijn werkplek, hem herkennen maar niet meer weten waarvan. Hij gaat heel amicaal tegen mij doen en ik maar twijfelen; ex-collega? buurtgenoot? buurjongen van vroeger? zakenrelatie? oud-klasgenoot? kennis? of neeeee... toch niet een... ex-vriendje?????? En dan dit een half uur lang. Mijn hoofd wordt steeds roder en de knoop in mijn maag steeds groter. Uiteindelijk dan toch gered worden door een achteloos binnenwandelende collega: "Heeee kerel! Lang niet gezien man! Hoe lang is het nou geleden dat je bij ons wegging en voor bedrijf X ging werken?" Pffff.... toch een ex-collega dus..... (inderdaad, echt gebeurd).
vrijdag 24 augustus 2007 om 23:39
[quote]Lemmy schreef op 24 augustus 2007 @ 23:33:
Dubiootje, wat goed dat je die vakantie gewoon door laat gaan. Als ik lees wat je schrijft, denk ik dat je eigenlijk toch al stiekem best een beetje op de goede weg bent. Ondanks alles.
Dank je wel lieverd... ook al voelt het vanavond helemaal niet zo
Dubiootje, wat goed dat je die vakantie gewoon door laat gaan. Als ik lees wat je schrijft, denk ik dat je eigenlijk toch al stiekem best een beetje op de goede weg bent. Ondanks alles.
Dank je wel lieverd... ook al voelt het vanavond helemaal niet zo
Ga in therapie!
zaterdag 25 augustus 2007 om 00:31
Lemmy en Iseo, dank je wel voor de knuffels en de schouders om op uit te huilen
Iseo, ik wil je hier ook nog even bedanken voor je mail van daarnet. Je geeft me zo'n troost lieve meid, zo'n troost Je begrijpt, door onze mailwisseling van de laatste tijd, zo goed wat onze liefde betekend heeft, en betekent
Ik begin langzaam een klein beetje te geloven dat ik dit overleef.
Iseo, ik wil je hier ook nog even bedanken voor je mail van daarnet. Je geeft me zo'n troost lieve meid, zo'n troost Je begrijpt, door onze mailwisseling van de laatste tijd, zo goed wat onze liefde betekend heeft, en betekent
Ik begin langzaam een klein beetje te geloven dat ik dit overleef.
Ga in therapie!
zaterdag 25 augustus 2007 om 00:37
zaterdag 25 augustus 2007 om 01:00
zaterdag 25 augustus 2007 om 01:01
Vol? Volgens mij kunnen we door tot in de duizenden....
Wel jammer van onze openingsposten, dus misschien toch maar stoppen met deel 5 bij de 700?
Dubio Dubio, echt een hele hele dikke knuf en het gaat echt goedkomen meid!
Samen janken doet goed, en je bent niet alleen, ook al is het een eenzaam verdriet...
Wel jammer van onze openingsposten, dus misschien toch maar stoppen met deel 5 bij de 700?
Dubio Dubio, echt een hele hele dikke knuf en het gaat echt goedkomen meid!
Samen janken doet goed, en je bent niet alleen, ook al is het een eenzaam verdriet...
zaterdag 25 augustus 2007 om 01:04
zaterdag 25 augustus 2007 om 01:19
I'm an Orange Moon
I'm an Orange Moon
Reflecting the light of the sun
Many nights he was alone
Many, many, many nights
His light was so bright that they turned away
And he stood alone
Every night and every day
Then he turned to me
He saw his reflection in me
And he smiled at me when he turned to me
Then he said to me
How good it is, how good it is
How good it is, how good it is
I'm an Orange Moon
I'm brighter than before
Brighter than ever before
I'm an Orange Moon and I shine so bright
Cause I reflect the light of my sun
I praise the day, he turned my way
And smiled at me
He gets to smile and I get to be orange, that I love to be
How good it is, how good it is
How good it is, how good it is
How good it is, how good it is
How good it is, how good it is
(Oh...)
Shine so bright
(Oh...)
He ruled the day, I ruled the night
(Oh...)
Shine, shine, shine
(Oh...)
How good it is, how good it is
How good it is, how good it is
How good it is, how good it is
How good he is, how god is
How good it is, how good it is
How good it is, how god is
How good it is, how good it is
I'm an orange moon
I'm brighter than before, brighter
Reflecting the light of the sun
Smile at me
(Erykah Badu)
Ga in therapie!
zaterdag 25 augustus 2007 om 03:08
Heb jullie topics gelezen en jee ook zware kost , en wat zijn er toch veel vreselijke mannen zeg .Ik geraak voorlopig ook niet weg , mss omdat er nog te veel goede stukken tussen zitten of mss door mijn allesoverheersende verlatingsangst , en toch elke keer als hij over een grens gaat denk ik meid waar ben je toch mee bezig...
zaterdag 25 augustus 2007 om 03:41
zaterdag 25 augustus 2007 om 10:59
Ha lieverd, je ben er alweer Inderdaad kort geslapen, als ik de tijd van je laatste posting zie
Ik heb goed geslapen, ik werd uit mezelf wakker om half 9. Die kans heb ik niet zo vaak, om uit mezelf wakker te worden (ik zou zeggen uitslapen als ik maar eens wat langer sliep). Ik struikelde op de trap en gooide daarbij hete koffie over mijn hand, gelijk een huilbui natuurlijk Maar dat is goed. Ik zie het maar zoals ze bij een bevalling altijd zeggen, als je moet puffen: "de-ze wee komt nooit meer terug". Deze traan komt nooit meer terug, denk ik dan maar. Wat eruit is, is eruit.
Ik ga me zo klaarmaken om vanmiddag naar die ontspanningsbehandeling te gaan. Daarna ga ik met een vriendin naar het zwembad, lekker ontspannen, in de zon liggen, potje janken als ik wil. En voor vanavond heb ik ook wat leuks gepland, zodat ik in elk geval niet alleen ben.
Ik voel me wel een stukje beter nu. Het mooie weer helpt wel, maar ook jullie lieve berichtjes van gisteravond hebben me echt goed gedaan.
dag lieve schat!
dubio
PS Ik heb je net gemaild dus bovenstaand verhaal heb je misschien al gelezen
Ik heb goed geslapen, ik werd uit mezelf wakker om half 9. Die kans heb ik niet zo vaak, om uit mezelf wakker te worden (ik zou zeggen uitslapen als ik maar eens wat langer sliep). Ik struikelde op de trap en gooide daarbij hete koffie over mijn hand, gelijk een huilbui natuurlijk Maar dat is goed. Ik zie het maar zoals ze bij een bevalling altijd zeggen, als je moet puffen: "de-ze wee komt nooit meer terug". Deze traan komt nooit meer terug, denk ik dan maar. Wat eruit is, is eruit.
Ik ga me zo klaarmaken om vanmiddag naar die ontspanningsbehandeling te gaan. Daarna ga ik met een vriendin naar het zwembad, lekker ontspannen, in de zon liggen, potje janken als ik wil. En voor vanavond heb ik ook wat leuks gepland, zodat ik in elk geval niet alleen ben.
Ik voel me wel een stukje beter nu. Het mooie weer helpt wel, maar ook jullie lieve berichtjes van gisteravond hebben me echt goed gedaan.
dag lieve schat!
dubio
PS Ik heb je net gemaild dus bovenstaand verhaal heb je misschien al gelezen
Ga in therapie!
zaterdag 25 augustus 2007 om 12:22
quote:Iseo schreef op 25 augustus 2007 @ 03:41:
Beste Whitewing
Realiseer je je goed dat dit een erg gevoelig en heel serieus topic is?
Ik heb gezien wat je hebt gedaan op je eigen topic, de berichtjes veranderd, op een vage manier, terwijl daar mensen zijn die je echt willen helpen.
Evengoed welkom als je echt wilt praten.
Iseo
Jazeker en thx , ik wou mij hele topic daar wissen omdat hij terug is en ik bang ben dat hij het zou vinden je weet nooit he.
Hij kent deze nickname niet enzo maar ons wereldje is erg klein , daarom ga ik vanaf nu ook ons geloof niet meer vernoemen want zo wordt mijn verhaal anoniemer en ben ik dus veiliger.
Nu ze hebben me zeker raad gegeven op de andere topic en ik ga zo snel ik kan stiekem een psycholoog zoeken .Nu vind ik wel dat mensen precies moeilijk kunnen begrijpen dat je ondanks dat je inziet dat je over je grenzen laat gaan niet zomaar een twee drie weggaat .Maar dat komt ook door extrme wisselingen denk ik want eerst dan is hij zo erg aan het schelden maar daarna weer poeslief en dan is het net of hij de pijn heelt die hij je eerst aandeed.Tìs erg verwarrend soms lijkt het alsof die echt van je houd en een ander moment kan die plots echt gemeen zijn .Hij kan bevoorbeeld als ik ziek was dan mijn hoofd aaien en thee brengen , maar anderzijds riep hij mij eens om iets aan de pc te doen en toen ik niet gelijk kwam en even later de huiskamer inkwam wou hij slaan en gilde hij ``als ik zeg dat je moet komen dan moet jij dat NU doen wanneer ga jij nu eens leren gehoorzamen verdomme``.Dan ga ik ergens anders in het huis zitten en dan komt ie na een tijdje weer lief doen pffff.Ik denk toch dat het met het cultuurverschil ook erg veel te maken heeft want of dan familietradities want hij zegt ook steeds mijn ma en zussen die deden niks buiten het huishouden die waren dag en nacht bezig met schoonmaken en koken en die deden alles voor hun man en kinderen en die waren heel religieus en spraken hun man nooit tegen en mijn pa hield heel veel van mij ma daaron.En dan denk ik soms was ik maar zo want misschien houd hij dan meer van mij maar ja huishouden is niet mijn sterkste kant of hobby en ik heb altijd gewerkt dus ben niet gewend steeds thuis te zitten he
Beste Whitewing
Realiseer je je goed dat dit een erg gevoelig en heel serieus topic is?
Ik heb gezien wat je hebt gedaan op je eigen topic, de berichtjes veranderd, op een vage manier, terwijl daar mensen zijn die je echt willen helpen.
Evengoed welkom als je echt wilt praten.
Iseo
Jazeker en thx , ik wou mij hele topic daar wissen omdat hij terug is en ik bang ben dat hij het zou vinden je weet nooit he.
Hij kent deze nickname niet enzo maar ons wereldje is erg klein , daarom ga ik vanaf nu ook ons geloof niet meer vernoemen want zo wordt mijn verhaal anoniemer en ben ik dus veiliger.
Nu ze hebben me zeker raad gegeven op de andere topic en ik ga zo snel ik kan stiekem een psycholoog zoeken .Nu vind ik wel dat mensen precies moeilijk kunnen begrijpen dat je ondanks dat je inziet dat je over je grenzen laat gaan niet zomaar een twee drie weggaat .Maar dat komt ook door extrme wisselingen denk ik want eerst dan is hij zo erg aan het schelden maar daarna weer poeslief en dan is het net of hij de pijn heelt die hij je eerst aandeed.Tìs erg verwarrend soms lijkt het alsof die echt van je houd en een ander moment kan die plots echt gemeen zijn .Hij kan bevoorbeeld als ik ziek was dan mijn hoofd aaien en thee brengen , maar anderzijds riep hij mij eens om iets aan de pc te doen en toen ik niet gelijk kwam en even later de huiskamer inkwam wou hij slaan en gilde hij ``als ik zeg dat je moet komen dan moet jij dat NU doen wanneer ga jij nu eens leren gehoorzamen verdomme``.Dan ga ik ergens anders in het huis zitten en dan komt ie na een tijdje weer lief doen pffff.Ik denk toch dat het met het cultuurverschil ook erg veel te maken heeft want of dan familietradities want hij zegt ook steeds mijn ma en zussen die deden niks buiten het huishouden die waren dag en nacht bezig met schoonmaken en koken en die deden alles voor hun man en kinderen en die waren heel religieus en spraken hun man nooit tegen en mijn pa hield heel veel van mij ma daaron.En dan denk ik soms was ik maar zo want misschien houd hij dan meer van mij maar ja huishouden is niet mijn sterkste kant of hobby en ik heb altijd gewerkt dus ben niet gewend steeds thuis te zitten he
