Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
zondag 26 augustus 2007 om 00:05
O Annemoon, ik wist niet (meer?) dat jij ook in deze situatie hebt gezeten. Je slaat de spijker wel erg hard op de kop. Ik weet het ook hoor, ik weet dat deze relatie niet goed voor mij was en dat ik meer verdien. Iemand (jouw beschrijving staat me wel aan ) die helemaal voor mij gaat. Ik was ook zo gelukkig met deze relatie maar tegelijkertijd zo ongelukkig. Het was een constant afwegen van de intens gelukkige momenten tegen de wanhopige, verdrietige momenten. Dat was een kenmerk van de relatie, dat zou nooit gaan veranderen.
Jij schrijft dat je niet anders kon. Zo is het voor mij ook een beetje. Mijn psych beschrijft het als elkaar zuurstof geven. We hebben elkaar nodig om te kunnen ademen. Daarom is het zo moeilijk om een punt achter de relatie te zetten. Ik moest eerst leren zelf te ademen, mijn ruimte en mijn kracht te vinden. Helaas heb ik daar de tijd niet voor gekregen. De keuze werd voor mij gemaakt en nu lig ik als een soort vis op het droge naar adem te happen
dubio
PS Hij hoeft niet te jong te zijn, maar een mooi lichaam is wel meegenomen.
Jij schrijft dat je niet anders kon. Zo is het voor mij ook een beetje. Mijn psych beschrijft het als elkaar zuurstof geven. We hebben elkaar nodig om te kunnen ademen. Daarom is het zo moeilijk om een punt achter de relatie te zetten. Ik moest eerst leren zelf te ademen, mijn ruimte en mijn kracht te vinden. Helaas heb ik daar de tijd niet voor gekregen. De keuze werd voor mij gemaakt en nu lig ik als een soort vis op het droge naar adem te happen
dubio
PS Hij hoeft niet te jong te zijn, maar een mooi lichaam is wel meegenomen.
Ga in therapie!
zondag 26 augustus 2007 om 00:06
quote:Annemoon schreef op 26 augustus 2007 @ 00:03:
hihi ze moeten een chat functie introduceren bij Viva. We zijn met een hele groep online geloof ik.
Of hebben ze dat al gedaan en heb ik m gewoon nog niet gevonden?Is dit 'm niet dan? Gezellig toch? Maar inderdaad, chatten zou wel leuk zijn!
hihi ze moeten een chat functie introduceren bij Viva. We zijn met een hele groep online geloof ik.
Of hebben ze dat al gedaan en heb ik m gewoon nog niet gevonden?Is dit 'm niet dan? Gezellig toch? Maar inderdaad, chatten zou wel leuk zijn!
Ga in therapie!
zondag 26 augustus 2007 om 00:08
quote:dubiootje schreef op 25 augustus 2007 @ 23:43:
[...]
Inderdaad, je woorden waren goed gekozen
Moeilijk te zeggen. Soms wel, soms weer helemaal niet. Het werd me in die behandeling wel duidelijk dat ik er nog niet aan toe ben. Maar mijn psych zei het heel duidelijk en keihard: de realiteit is dat bericht dat je hebt gekregen en het feit dat hij geen contact met je heeft opgenomen. Dat moet je accepteren. Dat zal je kracht geven. Als hij wel contact opneemt, evalueer je op dat moment de situatie. Dan kun je de kracht gebruiken die je nu opdoet.
Klinkt heel goed allemaal hè? Heel verstandig Wel keihard van je psych inderdaad, maar ook realistisch denk ik... Hij moet toch begrijpen hoe je je moet voelen, hij had je toch wel IETS kunnen laten weten, al was het maar 1 smsje... Ja, je wist dat hij bezet was toen jullie iets begonnen, maar ik vind het toch wel erg rot dat hij je (tot nu toe) helemaal niets heeft laten weten.
[...]
Inderdaad, je woorden waren goed gekozen
Moeilijk te zeggen. Soms wel, soms weer helemaal niet. Het werd me in die behandeling wel duidelijk dat ik er nog niet aan toe ben. Maar mijn psych zei het heel duidelijk en keihard: de realiteit is dat bericht dat je hebt gekregen en het feit dat hij geen contact met je heeft opgenomen. Dat moet je accepteren. Dat zal je kracht geven. Als hij wel contact opneemt, evalueer je op dat moment de situatie. Dan kun je de kracht gebruiken die je nu opdoet.
Klinkt heel goed allemaal hè? Heel verstandig Wel keihard van je psych inderdaad, maar ook realistisch denk ik... Hij moet toch begrijpen hoe je je moet voelen, hij had je toch wel IETS kunnen laten weten, al was het maar 1 smsje... Ja, je wist dat hij bezet was toen jullie iets begonnen, maar ik vind het toch wel erg rot dat hij je (tot nu toe) helemaal niets heeft laten weten.
zondag 26 augustus 2007 om 00:17
Geen idee of hij mij ook nodig had. Ik denk inmiddels wat anders over hem dan toen. Maar ik had hem wel nodig. Ik was niet in staat om een liefdevolle gelijkwaardige relatie met iemand anders te onderhouden. Was teveel beschadigd. Maar deze ongelijkwaardige relatie was toch net gezond genoeg of net iets minder ongezond, nou ja, in ieder geval een stapje vooruit.
Ik heb gelukkig de tijd gekregen om zelf te leren ademen. Zoals ik de oorspronkelijke topic-openster DM ooit toewenste heb ik zelf mijn tijdsgrens kunnen aangeven. Heb hem op die dag gevraagd of hij met mij verder wilde. Toen hij moest lachen en dacht dat ik een grapje maakte wist ik genoeg. Nog 1x afscheidssex en ik was er klaar mee.
Een hele tijd later zocht hij nog contact met mij. Hij vertelde toen dat zijn volgende liefje )met wie hij overigens wel betrapt was) hem terugstuurde naar mij. Omdat hij nog niet klaar was met mij. Althans zo vertelde hij het aan mij. Ik heb hem succes gewenst met zijn zoektocht, want ik had mijn lief gevonden. En hij was het niet.
Enne: adem in, adem uit. adem in, adem uit. adem in, adem uit.
Ik heb gelukkig de tijd gekregen om zelf te leren ademen. Zoals ik de oorspronkelijke topic-openster DM ooit toewenste heb ik zelf mijn tijdsgrens kunnen aangeven. Heb hem op die dag gevraagd of hij met mij verder wilde. Toen hij moest lachen en dacht dat ik een grapje maakte wist ik genoeg. Nog 1x afscheidssex en ik was er klaar mee.
Een hele tijd later zocht hij nog contact met mij. Hij vertelde toen dat zijn volgende liefje )met wie hij overigens wel betrapt was) hem terugstuurde naar mij. Omdat hij nog niet klaar was met mij. Althans zo vertelde hij het aan mij. Ik heb hem succes gewenst met zijn zoektocht, want ik had mijn lief gevonden. En hij was het niet.
Enne: adem in, adem uit. adem in, adem uit. adem in, adem uit.
zondag 26 augustus 2007 om 00:21
Oja, dat is ook zoiets dat niet reageren van hem. Nou daar scoort ie als mens geen bonuspunten mee bij mij. Ik zal mijn gedachten over hem hier even niet neerzetten, ik wacht wel tot je in het stadium 'afkatten van de voormalige lover' zit. Denk niet dat je daar al aan toe bent.
Hee Lemmy, ook nog zo laat in cyberspace?
Hee Lemmy, ook nog zo laat in cyberspace?
zondag 26 augustus 2007 om 00:25
quote:Lemmy schreef op 26 augustus 2007 @ 00:08:
[...]
Wel keihard van je psych inderdaad, maar ook realistisch denk ik... Hij moet toch begrijpen hoe je je moet voelen, hij had je toch wel IETS kunnen laten weten, al was het maar 1 smsje... Ja, je wist dat hij bezet was toen jullie iets begonnen, maar ik vind het toch wel erg rot dat hij je (tot nu toe) helemaal niets heeft laten weten. Heel erg hard inderdaad. Ik heb vreselijk zitten huilen daar, ik kon niets meer uitbrengen. Ik vind het ook moeilijk te lezen wat jij nu schrijft. Natuurlijk voel ik dat ook zo. Iseo schreef me gisteren iets wat me goed deed en waarmee ze de spijker op de kop sloeg. Hij moet zichzelf wel haten om wat hij mij nu aandoet. Ik weet zeker dat dat zo is, ongeacht wat de omstandigheden of redenen zijn waarom hij nu geen contact opneemt. Het troost me dat te weten. Ik weet dat het hem pijn doet mij pijn te doen. Eén ding weet ik zeker en dat is dat het niet uit onverschilligheid is dat hij nu geen contact opneemt. Ik weet dat hij heel veel aan me denkt. Het blijft wrang, maar die gedachte maakt het voor mij enigszins draaglijk.
[...]
Wel keihard van je psych inderdaad, maar ook realistisch denk ik... Hij moet toch begrijpen hoe je je moet voelen, hij had je toch wel IETS kunnen laten weten, al was het maar 1 smsje... Ja, je wist dat hij bezet was toen jullie iets begonnen, maar ik vind het toch wel erg rot dat hij je (tot nu toe) helemaal niets heeft laten weten. Heel erg hard inderdaad. Ik heb vreselijk zitten huilen daar, ik kon niets meer uitbrengen. Ik vind het ook moeilijk te lezen wat jij nu schrijft. Natuurlijk voel ik dat ook zo. Iseo schreef me gisteren iets wat me goed deed en waarmee ze de spijker op de kop sloeg. Hij moet zichzelf wel haten om wat hij mij nu aandoet. Ik weet zeker dat dat zo is, ongeacht wat de omstandigheden of redenen zijn waarom hij nu geen contact opneemt. Het troost me dat te weten. Ik weet dat het hem pijn doet mij pijn te doen. Eén ding weet ik zeker en dat is dat het niet uit onverschilligheid is dat hij nu geen contact opneemt. Ik weet dat hij heel veel aan me denkt. Het blijft wrang, maar die gedachte maakt het voor mij enigszins draaglijk.
Ga in therapie!
zondag 26 augustus 2007 om 00:27
[quote]Annemoon schreef op 26 augustus 2007 @ 00:21:
Oja, dat is ook zoiets dat niet reageren van hem. Nou daar scoort ie als mens geen bonuspunten mee bij mij. Ik zal mijn gedachten over hem hier even niet neerzetten, ik wacht wel tot je in het stadium 'afkatten van de voormalige lover' zit. Denk niet dat je daar al aan toe bent.
Nee, inderdaad, doe maar niet
Oja, dat is ook zoiets dat niet reageren van hem. Nou daar scoort ie als mens geen bonuspunten mee bij mij. Ik zal mijn gedachten over hem hier even niet neerzetten, ik wacht wel tot je in het stadium 'afkatten van de voormalige lover' zit. Denk niet dat je daar al aan toe bent.
Nee, inderdaad, doe maar niet
Ga in therapie!
zondag 26 augustus 2007 om 00:33
En waarschijnlijk spiegel ik dan ook teveel mijn eigen ervaringen.
He balen. Ik had ooit een mantra: ut komt goed. Opgedaan tijdens zwangerschap van moppie nr 2. Op dat forum schreef toen ook Mimsey. Maar sinds een paar dagen weet ik dat het niet altijd goed komt. Het forum van Mimsey op de gezondheidspijler heeft er behoorlijk ingehakt hier.
He balen. Ik had ooit een mantra: ut komt goed. Opgedaan tijdens zwangerschap van moppie nr 2. Op dat forum schreef toen ook Mimsey. Maar sinds een paar dagen weet ik dat het niet altijd goed komt. Het forum van Mimsey op de gezondheidspijler heeft er behoorlijk ingehakt hier.
zondag 26 augustus 2007 om 00:41
quote:dubiootje schreef op 26 augustus 2007 @ 00:25:
[...]
Heel erg hard inderdaad. Ik heb vreselijk zitten huilen daar, ik kon niets meer uitbrengen. Ik vind het ook moeilijk te lezen wat jij nu schrijft. Natuurlijk voel ik dat ook zo. Iseo schreef me gisteren iets wat me goed deed en waarmee ze de spijker op de kop sloeg. Hij moet zichzelf wel haten om wat hij mij nu aandoet. Ik weet zeker dat dat zo is, ongeacht wat de omstandigheden of redenen zijn waarom hij nu geen contact opneemt. Het troost me dat te weten. Ik weet dat het hem pijn doet mij pijn te doen. Eén ding weet ik zeker en dat is dat het niet uit onverschilligheid is dat hij nu geen contact opneemt. Ik weet dat hij heel veel aan me denkt. Het blijft wrang, maar die gedachte maakt het voor mij enigszins draaglijk.Ik begrijp dat je het moeilijk vindt dat ik dat zo opschrijf. Zat net ook nogal te twijfelen of ik het wel zo moest zeggen... had het misschien beter toch niet kunnen doen. Ik begrijp heel goed hoe diep jullie liefde is(of was), je weet waarom ik dat begrijp, he? Als ik in jouw schoenen had gestaan had ik hier net zo over gedacht als jij, en ik denk ook zeker dat hij aan je denkt, dat hij het heel naar vindt je zo'n pijn te doen.
En op zich is het misschien ook niet zo verbazingwekkend dat hij nu de prioriteiten schijnbaar elders heeft liggen, omdat hij vanaf het begin heeft aangegeven dat hij bij zijn vrouw zou blijven. Wat dat betreft is er eigenlijk ook niets veranderd dan, alleen het is nu zo pijnlijk duidelijk... Vandaar dat ik nu, vanuit mijn comfortabele positie als buitenstaander, dan zit te denken 'waarom nou niet 1 smsje...'... maar in de tijd dat ik niet de buitenstaander was, en er zelf middenin zat, had ik ook geen kritiek willen horen hoor.
[...]
Heel erg hard inderdaad. Ik heb vreselijk zitten huilen daar, ik kon niets meer uitbrengen. Ik vind het ook moeilijk te lezen wat jij nu schrijft. Natuurlijk voel ik dat ook zo. Iseo schreef me gisteren iets wat me goed deed en waarmee ze de spijker op de kop sloeg. Hij moet zichzelf wel haten om wat hij mij nu aandoet. Ik weet zeker dat dat zo is, ongeacht wat de omstandigheden of redenen zijn waarom hij nu geen contact opneemt. Het troost me dat te weten. Ik weet dat het hem pijn doet mij pijn te doen. Eén ding weet ik zeker en dat is dat het niet uit onverschilligheid is dat hij nu geen contact opneemt. Ik weet dat hij heel veel aan me denkt. Het blijft wrang, maar die gedachte maakt het voor mij enigszins draaglijk.Ik begrijp dat je het moeilijk vindt dat ik dat zo opschrijf. Zat net ook nogal te twijfelen of ik het wel zo moest zeggen... had het misschien beter toch niet kunnen doen. Ik begrijp heel goed hoe diep jullie liefde is(of was), je weet waarom ik dat begrijp, he? Als ik in jouw schoenen had gestaan had ik hier net zo over gedacht als jij, en ik denk ook zeker dat hij aan je denkt, dat hij het heel naar vindt je zo'n pijn te doen.
En op zich is het misschien ook niet zo verbazingwekkend dat hij nu de prioriteiten schijnbaar elders heeft liggen, omdat hij vanaf het begin heeft aangegeven dat hij bij zijn vrouw zou blijven. Wat dat betreft is er eigenlijk ook niets veranderd dan, alleen het is nu zo pijnlijk duidelijk... Vandaar dat ik nu, vanuit mijn comfortabele positie als buitenstaander, dan zit te denken 'waarom nou niet 1 smsje...'... maar in de tijd dat ik niet de buitenstaander was, en er zelf middenin zat, had ik ook geen kritiek willen horen hoor.
zondag 26 augustus 2007 om 00:45
quote:Annemoon schreef op 26 augustus 2007 @ 00:33:
En waarschijnlijk spiegel ik dan ook teveel mijn eigen ervaringen.
Dat denk ik ook lieve Annemoon. Maar toch doet het me pijn, kun je je dat voorstellen? Ik vind het juist nu belangrijk om de herinneringen aan wat we gehad hebben net zo zuiver te houden als het voelde. Voelt. Lemmy kan er wel met een positief gevoel aan terugdenken. Dat wil ik ook zo graag, ondanks de klotemanier waarop het nu eindigt.
He balen. Ik had ooit een mantra: ut komt goed. Opgedaan tijdens zwangerschap van moppie nr 2. Op dat forum schreef toen ook Mimsey. Maar sinds een paar dagen weet ik dat het niet altijd goed komt. Het forum van Mimsey op de gezondheidspijler heeft er behoorlijk ingehakt hier.
Och meid... ik heb het topic maar één keer gelezen, ik kan het niet aan daar verder te lezen Maar je hebt gelijk, het komt niet altijd goed. Als je denkt dat het niet erger kan worden, dan wordt het toch nog erger. Het gebeurt. Niet altijd, maar er is geen enkele garantie dat je na een portie ongeluk je portie geluk mag gaan claimen. Mijn lief heeft dit op harde wijze ervaren. Hoeveel keren hij niet heeft gezegd dat het echt niet erger kon worden. En dan gebeurde er weer iets. En weer iets. Echt erge dingen, onverdraaglijke dingen.
Life's a bitch and then you die. Dat is ook een mantra. Iets te cynisch naar mijn zin maar soms kan ik er hartgrondig mee instemmen.
En waarschijnlijk spiegel ik dan ook teveel mijn eigen ervaringen.
Dat denk ik ook lieve Annemoon. Maar toch doet het me pijn, kun je je dat voorstellen? Ik vind het juist nu belangrijk om de herinneringen aan wat we gehad hebben net zo zuiver te houden als het voelde. Voelt. Lemmy kan er wel met een positief gevoel aan terugdenken. Dat wil ik ook zo graag, ondanks de klotemanier waarop het nu eindigt.
He balen. Ik had ooit een mantra: ut komt goed. Opgedaan tijdens zwangerschap van moppie nr 2. Op dat forum schreef toen ook Mimsey. Maar sinds een paar dagen weet ik dat het niet altijd goed komt. Het forum van Mimsey op de gezondheidspijler heeft er behoorlijk ingehakt hier.
Och meid... ik heb het topic maar één keer gelezen, ik kan het niet aan daar verder te lezen Maar je hebt gelijk, het komt niet altijd goed. Als je denkt dat het niet erger kan worden, dan wordt het toch nog erger. Het gebeurt. Niet altijd, maar er is geen enkele garantie dat je na een portie ongeluk je portie geluk mag gaan claimen. Mijn lief heeft dit op harde wijze ervaren. Hoeveel keren hij niet heeft gezegd dat het echt niet erger kon worden. En dan gebeurde er weer iets. En weer iets. Echt erge dingen, onverdraaglijke dingen.
Life's a bitch and then you die. Dat is ook een mantra. Iets te cynisch naar mijn zin maar soms kan ik er hartgrondig mee instemmen.
Ga in therapie!
zondag 26 augustus 2007 om 00:47
Ik sluit me bij Lemmy aan hoor Dubio. Ik wil je niet kwetsen of je vertellen je je het allemaal anders moet zien/voelen. Maar ik zou je wat van mijn boosheid willen geven, want alleen al dat gevoel is zoveel beter dan het verdriet en de pijn. *hug*
Ik zou je graag nog een ander deel van mijn verhaal vertellen, maar dat kan niet vanwege herkenbaarheid.
Ik zou je graag nog een ander deel van mijn verhaal vertellen, maar dat kan niet vanwege herkenbaarheid.
zondag 26 augustus 2007 om 00:51
Dubiootje, ik kan er nu wel met een positief gevoel aan terugdenken, maar pas sinds het verdriet gesleten is hoor... Ik zie ook wel dingen die fout gingen, dingen die hij verkeerd heeft gedaan, zowel naar mij toe als naar zijn vrouw, maar één ding blijft en dat is dat onze liefde echt was, heel diep en oprecht - ondanks alles. Ik denk zeker dat dat bij jullie ook het geval is.
zondag 26 augustus 2007 om 00:53
Lemmy
Ik weet dat je het wel begrijpt lieve schat. Ik zou in jouw plaats ook boos worden op mijn lief, denk ik. Ik ben ook wel boos geworden op de liefjes van vriendinnen als ik vond dat ze haar niet behandelden zoals zij verdienden.
Mijn psychologe zei het heel duidelijk. Hij is slaaf van zijn omstandigheden. Niet alleen heb ík er dus geen controle over of en wanneer we contact kunnen hebben, ook hij niet. Waar ik wel controle over heb, is hoe ik hiermee omga. Vandaar dus haar keiharde wake-up call. Erken dat het voorbij is en ga door. Richt je op jezelf, ga niet op hem zitten wachten.
Ik weet dat je het wel begrijpt lieve schat. Ik zou in jouw plaats ook boos worden op mijn lief, denk ik. Ik ben ook wel boos geworden op de liefjes van vriendinnen als ik vond dat ze haar niet behandelden zoals zij verdienden.
Mijn psychologe zei het heel duidelijk. Hij is slaaf van zijn omstandigheden. Niet alleen heb ík er dus geen controle over of en wanneer we contact kunnen hebben, ook hij niet. Waar ik wel controle over heb, is hoe ik hiermee omga. Vandaar dus haar keiharde wake-up call. Erken dat het voorbij is en ga door. Richt je op jezelf, ga niet op hem zitten wachten.
Ga in therapie!
zondag 26 augustus 2007 om 01:00
Dat is jammer Annemoon, ik weet niet hoe het precies verlopen is bij jou, misschien heb je er alle reden toe om boos te zijn en blijven. In mijn situatie ben ik degene geweest die het afgekapt heeft toen we op het punt belandden dat hij wilde kiezen voor mij. Dus hier geen geval van misbruik-maken-van of zoiets, maar van mensen die elkaar nodig hadden, daar aan toe gegeven hebben en daar veel steun en moed uit hebben kunnen putten - maar door de omstandigheden er toch niet verder mee konden gaan.
zondag 26 augustus 2007 om 01:00
Je kan me mailen als je wilt Annemoon! dubiootje op hotmail. Ik voel ook wel boosheid hoor, ik loop af en toe keihard op hem te schelden. Ik kan hem af en toe wel (die smiley heb ik altijd al eens willen gebruiken). Da's fase 2 van het rouwproces, dus ik maak vorderingen, zie je wel?
Ik wil boos op hem zijn, maar ik wil niet tornen aan wat we hebben gehad. Lemmy, jij ziet achteraf goed de fouten van die man in. Ik begin dat ook al in te zien. Ik zie dat hij onbedoeld heel oneerlijk tegen me is geweest... niet dat hij tegen mij loog, maar wel tegen zichzelf. Denken dat dingen hanteerbaar zijn die dat niet zijn. Dingen rechtpraten die krom zijn. Hij heeft fouten gemaakt die ik hem verwijt. Ik verwijt mezelf ook fouten. Maar net als jij zie ik wel dat de liefde echt en puur was.
Ik wil boos op hem zijn, maar ik wil niet tornen aan wat we hebben gehad. Lemmy, jij ziet achteraf goed de fouten van die man in. Ik begin dat ook al in te zien. Ik zie dat hij onbedoeld heel oneerlijk tegen me is geweest... niet dat hij tegen mij loog, maar wel tegen zichzelf. Denken dat dingen hanteerbaar zijn die dat niet zijn. Dingen rechtpraten die krom zijn. Hij heeft fouten gemaakt die ik hem verwijt. Ik verwijt mezelf ook fouten. Maar net als jij zie ik wel dat de liefde echt en puur was.
Ga in therapie!
zondag 26 augustus 2007 om 01:01
Meissies, ik moet gaan slapen. Kindjes staan om 6 weer aan mijn bed te dansen. En met wat je tegenwoordig allemaal aan schuldgevoelens over opvoeden krijgt opgezadeld (niet teveel prijzen, niet teveel straffen, wel opvoedkundige tik, geen opvoedkundige tik), dan zal vanaf 6 uur filmpjes kijken tot mama is uitgeslapen ook wel niet kunnen.
Dubio, ik hoop dat ik je niet teveel zeer heb gedaan en dat je me anders kunt vergeven. Dikke kus!
Dubio, ik hoop dat ik je niet teveel zeer heb gedaan en dat je me anders kunt vergeven. Dikke kus!
