Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 om 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
dinsdag 19 april 2016 om 18:34
Jeetje, veel geschreven hier intussen..!
Dankjewel allemaal voor alle bijdragen; ik ga ze allemaal uitgebreid lezen en herlezen.
Beetje ontroerd hierdoor.
Rare dag vandaag. In de ochtend elkaar even kort gesproken, er is een biopt genomen door de huisarts vd wratten . Hij dacht dat HA ze meteen zou verwijderen maar blijkbaar niet.
Ik heb hem gevraagd om het beddengoed vandaag te wassen. Boven de 60 graden. Hij zei 'ja'. Appje overdag of ik het nog een beetje volhield.
Ik heb niet gereageerd. Het is iets dat de hele dag in je hoofd spookt, maar wat je wegdrukt omdat je niet wilt janken. Normaal appen we wel 40 berichten op een dag, gewoon om gezellig contact te hebben. Voelt nu 'nep' om hiermee door te gaan.
Bij thuiskomst vroeg hij wat ik wilde eten, ik zei dat ik geen trek had, zin in een wijntje. Wijn op. Hij bood aan om meteen wijn te gaan halen. Dat wil ik niet. Ik wil nu geen gunst van hem.
Hij stelde voor om de kids te vertellen dat er 'iets' is. Ik wil dit (nog) niet. Ze zullen doorvragen en ik heb mijn antwoorden nog niet paraat. Ik wil niet moeten verzekeren dat alles-wel-goedkomt , dat wéét ik nl niet.
Dus nog maar een avond faken.
Dankjewel allemaal voor alle bijdragen; ik ga ze allemaal uitgebreid lezen en herlezen.
Beetje ontroerd hierdoor.
Rare dag vandaag. In de ochtend elkaar even kort gesproken, er is een biopt genomen door de huisarts vd wratten . Hij dacht dat HA ze meteen zou verwijderen maar blijkbaar niet.
Ik heb hem gevraagd om het beddengoed vandaag te wassen. Boven de 60 graden. Hij zei 'ja'. Appje overdag of ik het nog een beetje volhield.
Ik heb niet gereageerd. Het is iets dat de hele dag in je hoofd spookt, maar wat je wegdrukt omdat je niet wilt janken. Normaal appen we wel 40 berichten op een dag, gewoon om gezellig contact te hebben. Voelt nu 'nep' om hiermee door te gaan.
Bij thuiskomst vroeg hij wat ik wilde eten, ik zei dat ik geen trek had, zin in een wijntje. Wijn op. Hij bood aan om meteen wijn te gaan halen. Dat wil ik niet. Ik wil nu geen gunst van hem.
Hij stelde voor om de kids te vertellen dat er 'iets' is. Ik wil dit (nog) niet. Ze zullen doorvragen en ik heb mijn antwoorden nog niet paraat. Ik wil niet moeten verzekeren dat alles-wel-goedkomt , dat wéét ik nl niet.
Dus nog maar een avond faken.
dinsdag 19 april 2016 om 18:56
quote:Rocinante schreef op 19 april 2016 @ 10:19:
[...]
Nah, aangezien ik al eerder goed gegokt heb, doe ik nog een gokje:
Hij zegt van niet, omdat hij denkt dat jij dat wil horen. En mogelijk ook omdat hij echt, echt, echt, wil dat het waar is.
Maar als mijn inschatting van de oplopende impuls die op enig moment niet meer te houden is klopt, dan zal hij het weer doen, en weer, en weer, totdat hij leert die impuls te beheersen. En dat leer je niet door te zeggen dat het er niet is, maar door te erkennen dat het er wel is. En er dan iets aan te doen.
als dit het is is het een verslaving en geloof ik die 4x niet. Maar als het dit is zal hij hulp nodig hebben en het niet nu wel volhouden. Dan zou hij ook desperate zijn trouwens
Als hij zo stellig is dat hij het nu wel kan volhouden dan liegt hij over de opbouw en frequentie en als hij het nu wel kan waarom dan eerder niet?
Het klopt niet.
[...]
Nah, aangezien ik al eerder goed gegokt heb, doe ik nog een gokje:
Hij zegt van niet, omdat hij denkt dat jij dat wil horen. En mogelijk ook omdat hij echt, echt, echt, wil dat het waar is.
Maar als mijn inschatting van de oplopende impuls die op enig moment niet meer te houden is klopt, dan zal hij het weer doen, en weer, en weer, totdat hij leert die impuls te beheersen. En dat leer je niet door te zeggen dat het er niet is, maar door te erkennen dat het er wel is. En er dan iets aan te doen.
als dit het is is het een verslaving en geloof ik die 4x niet. Maar als het dit is zal hij hulp nodig hebben en het niet nu wel volhouden. Dan zou hij ook desperate zijn trouwens
Als hij zo stellig is dat hij het nu wel kan volhouden dan liegt hij over de opbouw en frequentie en als hij het nu wel kan waarom dan eerder niet?
Het klopt niet.
dinsdag 19 april 2016 om 19:19
quote:Rocinante schreef op 19 april 2016 @ 11:10:
[...]
Er is altijd hoop.
Persoonlijk geloof ik minder in "de ogen openen". Mensen die domme dingen doen zijn niet per definitie dom. Misschien is een schok-effect wel eens nuttig, maar ik geloof niet dat het de hoofdkwestie is.
In essentie, en daar geloof ik echt heilig in, draait het niet om inzicht in het waarom of in de gevolgen, maar in de erkenning van de drift, en de beheersing van die drift. Zelfbeheersing is wat mensen van dieren onderscheidt en wat volwassenen van kinderen onderscheidt. Beschaving is gebaseerd op zelfbeheersing.
dit denk ik ook. Maar hij wilde die zelfbeheersing niet opbrengen voor zijn vrouw. Het was niet nodig tot de wratten verschenen.
Als je je grenzen duidelijk hebt met de reden waarom je die grenzen hebt, dan anticipeer je. Dan blijf je uit de buurt van de verleiding en probeert je onrust op een andere manier kwijt teraken.
To ging niet zijn sexuele onrust bespreken met zijn vrouw, hij ging rondjes lopen in de rosse buurt om een hoertje te kiezen.
een paar bladzijdes geleden schrijft TO dat hij zei dat "zijn hoertjes" er niet uitzagen alsof ze het tegen hun zin deden. " zijn hoertjes???" Praat hij erzoover?
Gister klonk ik wat milder dan nu. TO ikvind het heel naar voor je. Hoe meer ik er over na denk hoe raarder ik het vind.
[...]
Er is altijd hoop.
Persoonlijk geloof ik minder in "de ogen openen". Mensen die domme dingen doen zijn niet per definitie dom. Misschien is een schok-effect wel eens nuttig, maar ik geloof niet dat het de hoofdkwestie is.
In essentie, en daar geloof ik echt heilig in, draait het niet om inzicht in het waarom of in de gevolgen, maar in de erkenning van de drift, en de beheersing van die drift. Zelfbeheersing is wat mensen van dieren onderscheidt en wat volwassenen van kinderen onderscheidt. Beschaving is gebaseerd op zelfbeheersing.
dit denk ik ook. Maar hij wilde die zelfbeheersing niet opbrengen voor zijn vrouw. Het was niet nodig tot de wratten verschenen.
Als je je grenzen duidelijk hebt met de reden waarom je die grenzen hebt, dan anticipeer je. Dan blijf je uit de buurt van de verleiding en probeert je onrust op een andere manier kwijt teraken.
To ging niet zijn sexuele onrust bespreken met zijn vrouw, hij ging rondjes lopen in de rosse buurt om een hoertje te kiezen.
een paar bladzijdes geleden schrijft TO dat hij zei dat "zijn hoertjes" er niet uitzagen alsof ze het tegen hun zin deden. " zijn hoertjes???" Praat hij erzoover?
Gister klonk ik wat milder dan nu. TO ikvind het heel naar voor je. Hoe meer ik er over na denk hoe raarder ik het vind.
dinsdag 19 april 2016 om 19:26
TO ga aub je kinderen niet vertellen wat er is. Moet je nagaan hoe dat dan voor hun moet zijn als ze horen dat hun vader een fervente hoerenloper is. Ze iets vertellen is helemaal niet nodig, als ze iets merken verzin dan wat stress op het werk of weet ik veel wat maar ga niet vertellen dat het niet goed gaat tussen hun ouders.
dinsdag 19 april 2016 om 19:32
quote:Geronimo2 schreef op 19 april 2016 @ 17:03:
[...]
Dat klinkt allemaal mooi wat je zegt maar redeneren is wat mens van dier onderscheidt en daar zou zelfbeheersing uit moeten voortvloeien. Vanuit beredenering had de man van TO al na de eerste keer voor zichzelf kunnen erkennen dat hij een drang heeft die hij niet kan beargumenteren en/of kan weerstaan en had aan de bel kunnen trekken. dat heeft hij niet gedaan omdat zijn drang gepaard gaat met genot en zijn genot gevoelsmatig voorgaat op zijn beloften, huwelijk, gezin en integriteit. het is dus een keuze en in de basis geen kwestie van het ontbreken van zelfbeheersing.
Ook schrijf je Maar als je eerlijk wil zijn voor jezelf, zal je wel moeten erkennen dat het JOUW etiket is, JOUW oordeel. Het zegt in feite helemaal niets over hem, en alles over hoe jij zijn gedrag wil kwalificeren. En dat mag je, vanzelfsprekend. Maar het is geen absolute waarheid, hoe hard allerlei mensen om je heen, en misschien jijzelf ook, graag willen denken dat een absoluut oordeel mogelijk is hier.
Dit is heel erg vaag, er bestaat geen objectief oordeel maar het bestaan is gebaseerd op afspraken die we onderling hebben gemaakt en zelfs dat is nog gerelateerd aan je culturele achtergrond. Daar heb je gelijk in, rood is rood omdat we hebben afgesproken dat we die kleur als rood omschrijven. En inderdaad, iemand die naar de hoeren gaat noemen we een hoerenloper, iemand die belooft trouw te zijn noemen we trouweloos in dit geval en als je liegt ben je een leugenaar. Aan iedere handeling hangen we een gewicht van goed of slecht en dan wordt gekeken wat voor invloed je gedrag heeft op een vreedzame en open samenleving.
Dus je hebt gelijk maar je hebt niets aan dit vage gel*l als je vent je 10 jaar belazerd. Dit soort praat is super als dit niet op je pad komt of als je zelf bang bent om overweldigende emoties te voelen. Wij noemen dat thuis dooddoeners, inderdaad, oorlog zou niet moeten bestaan maar als het er wel is heb je niets aan dit soort uitspraken. Een boeddhist kan zich dit soort uitspraken alleen veroorloven omdat hij zich buiten de samenleving zet.
Zelfbeheersing is een kernkwaliteit die je in iedere religie, iedere levensbeschouwing en iedere cultuur wel tegen komt. Als je daar iets mee wil is er dus altijd wel iets te vinden dat bij je past.
ook dit is niet waar. In andere culturen gooien mensen zich krijsend op een grafkist om te treuren om de dood van een geliefde terwijl in het westen we niet verder komen dan onderdrukt gesnik. Het onderdrukken van gevoelens of behoeften leidt volgens sommigen juist weer tot excessief gedrag (woede opkroppen, geen alcohol tot je 18e en dan helemaal losgaan).
En dit:
Op het gevaar af dat dit off-topic gaat worden (TO moet maar aangeven of ze wil dat deze zijtak stopt, dan zeg ik er niets meer over), maar van psychotherapeut tot Zen-meester, in essentie zie je eigenlijk altijd dezelfde constructie in de loop van eeuwen en in de verschillende culturen: als je echt wil leren jezelf te beheersen, dan heb je de volwassen variant van een ouder-kind relatie nodig: de meester-leerling relatie.
Dat is zelden tegelijk een gelijkwaardige-liefdespartners relatie.
Je benoemt hier maar één aspect binnen een relatie terwijl je in een relatie veel van elkaar kan leren en er meerdere emoties bestaan dan alleen zelfbeheersing. Zo kan je zelfbeheersing leren van je partner en jij je partner weer leren om minder rigide te reageren. In een normale relatie is er sprake van een wisselwerking en kan je leren en geleerd worden zonder dat er sprake is van "master and servant" .
Wat me irriteert is dat je alles vlak trekt en veel oordelen hebt terwijl dat in tegenspraak is met je "label" verhaal. Het is een theorie die je verkondigt en er is niks mis met een goede theorie maar dat maakt niet dat het ook praktisch is. In een theorie is generalisering een must en daar heeft niemand wat aan als het hem of haar overkomt.interessant, wat jou zoal irriteert. Je toonzetting maakt niet dat ik inhoudelijk ga reageren maar zo te lezen heb je daar ook geen behoefte aan. Jij hebt meer dan genoeg aan jezelf
[...]
Dat klinkt allemaal mooi wat je zegt maar redeneren is wat mens van dier onderscheidt en daar zou zelfbeheersing uit moeten voortvloeien. Vanuit beredenering had de man van TO al na de eerste keer voor zichzelf kunnen erkennen dat hij een drang heeft die hij niet kan beargumenteren en/of kan weerstaan en had aan de bel kunnen trekken. dat heeft hij niet gedaan omdat zijn drang gepaard gaat met genot en zijn genot gevoelsmatig voorgaat op zijn beloften, huwelijk, gezin en integriteit. het is dus een keuze en in de basis geen kwestie van het ontbreken van zelfbeheersing.
Ook schrijf je Maar als je eerlijk wil zijn voor jezelf, zal je wel moeten erkennen dat het JOUW etiket is, JOUW oordeel. Het zegt in feite helemaal niets over hem, en alles over hoe jij zijn gedrag wil kwalificeren. En dat mag je, vanzelfsprekend. Maar het is geen absolute waarheid, hoe hard allerlei mensen om je heen, en misschien jijzelf ook, graag willen denken dat een absoluut oordeel mogelijk is hier.
Dit is heel erg vaag, er bestaat geen objectief oordeel maar het bestaan is gebaseerd op afspraken die we onderling hebben gemaakt en zelfs dat is nog gerelateerd aan je culturele achtergrond. Daar heb je gelijk in, rood is rood omdat we hebben afgesproken dat we die kleur als rood omschrijven. En inderdaad, iemand die naar de hoeren gaat noemen we een hoerenloper, iemand die belooft trouw te zijn noemen we trouweloos in dit geval en als je liegt ben je een leugenaar. Aan iedere handeling hangen we een gewicht van goed of slecht en dan wordt gekeken wat voor invloed je gedrag heeft op een vreedzame en open samenleving.
Dus je hebt gelijk maar je hebt niets aan dit vage gel*l als je vent je 10 jaar belazerd. Dit soort praat is super als dit niet op je pad komt of als je zelf bang bent om overweldigende emoties te voelen. Wij noemen dat thuis dooddoeners, inderdaad, oorlog zou niet moeten bestaan maar als het er wel is heb je niets aan dit soort uitspraken. Een boeddhist kan zich dit soort uitspraken alleen veroorloven omdat hij zich buiten de samenleving zet.
Zelfbeheersing is een kernkwaliteit die je in iedere religie, iedere levensbeschouwing en iedere cultuur wel tegen komt. Als je daar iets mee wil is er dus altijd wel iets te vinden dat bij je past.
ook dit is niet waar. In andere culturen gooien mensen zich krijsend op een grafkist om te treuren om de dood van een geliefde terwijl in het westen we niet verder komen dan onderdrukt gesnik. Het onderdrukken van gevoelens of behoeften leidt volgens sommigen juist weer tot excessief gedrag (woede opkroppen, geen alcohol tot je 18e en dan helemaal losgaan).
En dit:
Op het gevaar af dat dit off-topic gaat worden (TO moet maar aangeven of ze wil dat deze zijtak stopt, dan zeg ik er niets meer over), maar van psychotherapeut tot Zen-meester, in essentie zie je eigenlijk altijd dezelfde constructie in de loop van eeuwen en in de verschillende culturen: als je echt wil leren jezelf te beheersen, dan heb je de volwassen variant van een ouder-kind relatie nodig: de meester-leerling relatie.
Dat is zelden tegelijk een gelijkwaardige-liefdespartners relatie.
Je benoemt hier maar één aspect binnen een relatie terwijl je in een relatie veel van elkaar kan leren en er meerdere emoties bestaan dan alleen zelfbeheersing. Zo kan je zelfbeheersing leren van je partner en jij je partner weer leren om minder rigide te reageren. In een normale relatie is er sprake van een wisselwerking en kan je leren en geleerd worden zonder dat er sprake is van "master and servant" .
Wat me irriteert is dat je alles vlak trekt en veel oordelen hebt terwijl dat in tegenspraak is met je "label" verhaal. Het is een theorie die je verkondigt en er is niks mis met een goede theorie maar dat maakt niet dat het ook praktisch is. In een theorie is generalisering een must en daar heeft niemand wat aan als het hem of haar overkomt.interessant, wat jou zoal irriteert. Je toonzetting maakt niet dat ik inhoudelijk ga reageren maar zo te lezen heb je daar ook geen behoefte aan. Jij hebt meer dan genoeg aan jezelf
dinsdag 19 april 2016 om 19:34
quote:rrinkje schreef op 19 april 2016 @ 19:19:
[...]
dit denk ik ook. Maar hij wilde die zelfbeheersing niet opbrengen voor zijn vrouw. Het was niet nodig tot de wratten verschenen.
Als je je grenzen duidelijk hebt met de reden waarom je die grenzen hebt, dan anticipeer je. Dan blijf je uit de buurt van de verleiding en probeert je onrust op een andere manier kwijt teraken.
To ging niet zijn sexuele onrust bespreken met zijn vrouw, hij ging rondjes lopen in de rosse buurt om een hoertje te kiezen.
een paar bladzijdes geleden schrijft TO dat hij zei dat "zijn hoertjes" er niet uitzagen alsof ze het tegen hun zin deden. " zijn hoertjes???" Praat hij erzoover?
Gister klonk ik wat milder dan nu. TO ikvind het heel naar voor je. Hoe meer ik er over na denk hoe raarder ik het vind.Je weet niet wat hij wilde of kon, je kent hem niet. Het is nog maar de vraag of hij zichzelf kent
[...]
dit denk ik ook. Maar hij wilde die zelfbeheersing niet opbrengen voor zijn vrouw. Het was niet nodig tot de wratten verschenen.
Als je je grenzen duidelijk hebt met de reden waarom je die grenzen hebt, dan anticipeer je. Dan blijf je uit de buurt van de verleiding en probeert je onrust op een andere manier kwijt teraken.
To ging niet zijn sexuele onrust bespreken met zijn vrouw, hij ging rondjes lopen in de rosse buurt om een hoertje te kiezen.
een paar bladzijdes geleden schrijft TO dat hij zei dat "zijn hoertjes" er niet uitzagen alsof ze het tegen hun zin deden. " zijn hoertjes???" Praat hij erzoover?
Gister klonk ik wat milder dan nu. TO ikvind het heel naar voor je. Hoe meer ik er over na denk hoe raarder ik het vind.Je weet niet wat hij wilde of kon, je kent hem niet. Het is nog maar de vraag of hij zichzelf kent
dinsdag 19 april 2016 om 19:52
nee ik weet niet wat hij wilde of kon. Deze gedachtes komen bij mij op en die uit ik.
of hij nu niet wilde of niet kon of dat het hem geen ruk interesseerde of dat hij er zelf meer onder leed dan dat hij er wat aan had, dat weet ik allemaal niet nee. Ik hoop dat TO er achterkomt.
Feit is dat hij het deed. en dat feit weegt zwaar voor TO. Dat feit brachtook gezondheidsrisico's mee voor haar en zette haar vertrouwen in haar man en huwelijk in een heel ander licht.
Maakt het dan eigenlijk nog zoveel uit wat hij wilde of kon?
of hij nu niet wilde of niet kon of dat het hem geen ruk interesseerde of dat hij er zelf meer onder leed dan dat hij er wat aan had, dat weet ik allemaal niet nee. Ik hoop dat TO er achterkomt.
Feit is dat hij het deed. en dat feit weegt zwaar voor TO. Dat feit brachtook gezondheidsrisico's mee voor haar en zette haar vertrouwen in haar man en huwelijk in een heel ander licht.
Maakt het dan eigenlijk nog zoveel uit wat hij wilde of kon?
dinsdag 19 april 2016 om 20:09
Pfoe wat een verhaal.
Het lijkt me heel ellendig om dit mee te maken. Dit is niet een verhaal om eens lekker met je vriendinnen te bespreken, maar ook niet om in je eentje mee te blijven rondlopen.
Ik wens je rust om de stappen te nemen wanneer je eraan toe bent en
Wijsheid om de juiste dingen voor jezelf en je kinderen te doen.
Sterkte de komende tijd.
Je klinkt als een sterke, slimme vrouw!
Het lijkt me heel ellendig om dit mee te maken. Dit is niet een verhaal om eens lekker met je vriendinnen te bespreken, maar ook niet om in je eentje mee te blijven rondlopen.
Ik wens je rust om de stappen te nemen wanneer je eraan toe bent en
Wijsheid om de juiste dingen voor jezelf en je kinderen te doen.
Sterkte de komende tijd.
Je klinkt als een sterke, slimme vrouw!
dinsdag 19 april 2016 om 20:16
quote:coralie76 schreef op 19 april 2016 @ 15:45:
[...]
je hebt misschien iets heel naars meegemaakt en dat is heel rot voor je maar je kunt je eigen ellende niet altijd maar op ieder ander gevalletje projecteren. ze zijn echt niet in levensgevaar geweest. het is een kutsituatie, maar het is nou niet het meest schokkende wat ik ooit heb gehoord.
Toch denk ik dat Janco wel een punt heeft. Ik heb zoiets dergelijks niet meegemaakt, maar weet wel dat de beerput vaak wat dieper en groter is dan men in eerste instantie doet lijken. Immers een goede leugen verpak je tussen twee waarheden.
Hoe dan ook, wat TO's man heeft gedaan, is al ernstig genoeg om de relatie eens goed te overdenken.
TO, ik wens je veel sterkte en wijsheid in deze moeilijke tijd!
[...]
je hebt misschien iets heel naars meegemaakt en dat is heel rot voor je maar je kunt je eigen ellende niet altijd maar op ieder ander gevalletje projecteren. ze zijn echt niet in levensgevaar geweest. het is een kutsituatie, maar het is nou niet het meest schokkende wat ik ooit heb gehoord.
Toch denk ik dat Janco wel een punt heeft. Ik heb zoiets dergelijks niet meegemaakt, maar weet wel dat de beerput vaak wat dieper en groter is dan men in eerste instantie doet lijken. Immers een goede leugen verpak je tussen twee waarheden.
Hoe dan ook, wat TO's man heeft gedaan, is al ernstig genoeg om de relatie eens goed te overdenken.
TO, ik wens je veel sterkte en wijsheid in deze moeilijke tijd!
dinsdag 19 april 2016 om 20:19
Even heel kort... Je kinderen nu iets vertellen zou ik niet gedaan hebben. Lijkt mij dat je nu genoeg aan jezelf hebt (en aan je man). Je kinderen gaan zich waarschijnlijk van alles in het hoofd halen na zo'n mededeling. Dan heb jij er straks een extra probleem bij: dealen met de ontstane onrust, antwoord moeten geven indien en voor zover ze doorvragen, uitleg geven en ze gerust stellen (terwijl dat niet kan omdat je er zelf helemaal niet uit bent). Kortom, hou het binnen - ventileer op het forum - bij een goede vriend(in) waar je echt 200% vertrouwen in hebt... Maar hou het zo beperkt mogelijk.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 19 april 2016 om 20:32
quote:Janco schreef op 19 april 2016 @ 12:44:
Oh, als tegengewicht
Nou zo makkelijk roep ik dat niet, sterker nog, dit is de eerste keer dat ik dat überhaupt roep.
In levensgevaar; ok, hiv is dan niet (meer) levensbedreigend, toch een lekkere kut ziekte om je vrouw en kindjes mee op te zadelen vind je niet?Waar staat dat hij HIV heeft ? en hoezo hebben zijn kinderen dan HIV? hij heeft toch niks met z'n kinderen gedaan ?
Oh, als tegengewicht
Nou zo makkelijk roep ik dat niet, sterker nog, dit is de eerste keer dat ik dat überhaupt roep.
In levensgevaar; ok, hiv is dan niet (meer) levensbedreigend, toch een lekkere kut ziekte om je vrouw en kindjes mee op te zadelen vind je niet?Waar staat dat hij HIV heeft ? en hoezo hebben zijn kinderen dan HIV? hij heeft toch niks met z'n kinderen gedaan ?
dinsdag 19 april 2016 om 20:37
quote:Wieschrijftdieblijft schreef op 19 april 2016 @ 20:32:
[...]
Waar staat dat hij HIV heeft ? en hoezo hebben zijn kinderen dan HIV? hij heeft toch niks met z'n kinderen gedaan ?
Is dit serieus?
Als hij bij de 1e keer (10jr geleden) hiv heeft opgelopen (wat nu nog niet duidelijk is) dan kunnen zijn kinderen dat theoretisch ook hebben..
Slimmerik
[...]
Waar staat dat hij HIV heeft ? en hoezo hebben zijn kinderen dan HIV? hij heeft toch niks met z'n kinderen gedaan ?
Is dit serieus?
Als hij bij de 1e keer (10jr geleden) hiv heeft opgelopen (wat nu nog niet duidelijk is) dan kunnen zijn kinderen dat theoretisch ook hebben..
Slimmerik
dinsdag 19 april 2016 om 20:39
quote:Wieschrijftdieblijft schreef op 19 april 2016 @ 20:30:
[...]
Absoluut niet waar!
Weet je zeker dat je wil schrijven en blijven? Doe dan niet alleen maar onzin typen aub
http://www.genitalewratten.nl/faq
[...]
Absoluut niet waar!
Weet je zeker dat je wil schrijven en blijven? Doe dan niet alleen maar onzin typen aub
http://www.genitalewratten.nl/faq
dinsdag 19 april 2016 om 20:43
quote:Franjestaart schreef op 19 april 2016 @ 20:37:
[...]
Is dit serieus?
Als hij bij de 1e keer (10jr geleden) hiv heeft opgelopen (wat nu nog niet duidelijk is) dan kunnen zijn kinderen dat theoretisch ook hebben..
SlimmerikNog bijdehand doen ook ? LEZEN voordat je iets schrijft! 10 jaar en haar kinderen zijn pubers (dus 15,16 jaar ). SLIMMERIK!
[...]
Is dit serieus?
Als hij bij de 1e keer (10jr geleden) hiv heeft opgelopen (wat nu nog niet duidelijk is) dan kunnen zijn kinderen dat theoretisch ook hebben..
SlimmerikNog bijdehand doen ook ? LEZEN voordat je iets schrijft! 10 jaar en haar kinderen zijn pubers (dus 15,16 jaar ). SLIMMERIK!
dinsdag 19 april 2016 om 20:57
Ik zou er inderdaad precies hetzelfde als jij over denken, in de zin van dat ik er niet aan moet denken om die man nog aan te raken.
Maar daarbij zou ik hem ook nooit meer aan willen kijken, maargoed das wat ik zou doen..
Wat vreselijk naar voor je TO, ik hoop dat je voor jezelf een beslissing voor jezelf kunt maken.
Maar daarbij zou ik hem ook nooit meer aan willen kijken, maargoed das wat ik zou doen..
Wat vreselijk naar voor je TO, ik hoop dat je voor jezelf een beslissing voor jezelf kunt maken.
dinsdag 19 april 2016 om 21:02
quote:Wieschrijftdieblijft schreef op 19 april 2016 @ 20:43:
[...]
Nog bijdehand doen ook ? LEZEN voordat je iets schrijft! 10 jaar en haar kinderen zijn pubers (dus 15,16 jaar ). SLIMMERIK!
Je hoeft niet te schreeuwen
Schreeuwlelijk
Plus ga je jezelf ook rectificeren dat je met condoom wel die soa's kunt oplopen?
[...]
Nog bijdehand doen ook ? LEZEN voordat je iets schrijft! 10 jaar en haar kinderen zijn pubers (dus 15,16 jaar ). SLIMMERIK!
Je hoeft niet te schreeuwen
Schreeuwlelijk
Plus ga je jezelf ook rectificeren dat je met condoom wel die soa's kunt oplopen?
dinsdag 19 april 2016 om 21:56
quote:Rocinante schreef op 19 april 2016 @ 19:32:
[...]
interessant, wat jou zoal irriteert. Je toonzetting maakt niet dat ik inhoudelijk ga reageren maar zo te lezen heb je daar ook geen behoefte aan. Jij hebt meer dan genoeg aan jezelf Hoe neerbuigend, reageer je altijd zo als je nonsens verkondigd? Tis wel een manier om je gelijk te halen
[...]
interessant, wat jou zoal irriteert. Je toonzetting maakt niet dat ik inhoudelijk ga reageren maar zo te lezen heb je daar ook geen behoefte aan. Jij hebt meer dan genoeg aan jezelf Hoe neerbuigend, reageer je altijd zo als je nonsens verkondigd? Tis wel een manier om je gelijk te halen
dinsdag 19 april 2016 om 23:12
quote:Geronimo2 schreef op 19 april 2016 @ 17:03:
[...]
Dat klinkt allemaal mooi wat je zegt maar redeneren is wat mens van dier onderscheidt en daar zou zelfbeheersing uit moeten voortvloeien. Vanuit beredenering had de man van TO al na de eerste keer voor zichzelf kunnen erkennen dat hij een drang heeft die hij niet kan beargumenteren en/of kan weerstaan en had aan de bel kunnen trekken. dat heeft hij niet gedaan omdat zijn drang gepaard gaat met genot en zijn genot gevoelsmatig voorgaat op zijn beloften, huwelijk, gezin en integriteit. het is dus een keuze en in de basis geen kwestie van het ontbreken van zelfbeheersing.
Mwa, Het laten prevaleren van kortstondig genot boven je afspraken is typisch een gebrek aan zelfbeheersing, en niet zozeer een weloverwogen keuze.
Ook schrijf je Maar als je eerlijk wil zijn voor jezelf, zal je wel moeten erkennen dat het JOUW etiket is, JOUW oordeel. Het zegt in feite helemaal niets over hem, en alles over hoe jij zijn gedrag wil kwalificeren. En dat mag je, vanzelfsprekend. Maar het is geen absolute waarheid, hoe hard allerlei mensen om je heen, en misschien jijzelf ook, graag willen denken dat een absoluut oordeel mogelijk is hier.
Dit is heel erg vaag, er bestaat geen objectief oordeel maar het bestaan is gebaseerd op afspraken die we onderling hebben gemaakt en zelfs dat is nog gerelateerd aan je culturele achtergrond. Daar heb je gelijk in, rood is rood omdat we hebben afgesproken dat we die kleur als rood omschrijven. En inderdaad, iemand die naar de hoeren gaat noemen we een hoerenloper, iemand die belooft trouw te zijn noemen we trouweloos in dit geval en als je liegt ben je een leugenaar. Aan iedere handeling hangen we een gewicht van goed of slecht en dan wordt gekeken wat voor invloed je gedrag heeft op een vreedzame en open samenleving.
Dus je hebt gelijk maar je hebt niets aan dit vage gel*l als je vent je 10 jaar belazerd. Dit soort praat is super als dit niet op je pad komt of als je zelf bang bent om overweldigende emoties te voelen. Wij noemen dat thuis dooddoeners, inderdaad, oorlog zou niet moeten bestaan maar als het er wel is heb je niets aan dit soort uitspraken. Een boeddhist kan zich dit soort uitspraken alleen veroorloven omdat hij zich buiten de samenleving zet.
Waarom vind je dat een dooddoener? Ik denk dat ze doelt op de conclusie dat het hele huwelijk misschien één grote leugen zou zijn, de conclusie dat man niet echt of niet genoeg van haar houdt, iets tekort komt etc. Dat zijn allemaal conclusies waarvan je je af kan vragen of die nou zo terecht zijn. Ik lees nergens dat ze zegt dat TO zich niet rot zou moeten voelen.
Zelfbeheersing is een kernkwaliteit die je in iedere religie, iedere levensbeschouwing en iedere cultuur wel tegen komt. Als je daar iets mee wil is er dus altijd wel iets te vinden dat bij je past.
ook dit is niet waar. In andere culturen gooien mensen zich krijsend op een grafkist om te treuren om de dood van een geliefde terwijl in het westen we niet verder komen dan onderdrukt gesnik. Het onderdrukken van gevoelens of behoeften leidt volgens sommigen juist weer tot excessief gedrag (woede opkroppen, geen alcohol tot je 18e en dan helemaal losgaan).
Dat mensen zich krijsend van verdriet op een kist gooien betekent nog niet dat in die hele cultuur cq religie zelfbeheersing geen, of een mindere rol speelt natuurlijk. In de evangelische kerk rollen mensen over de grond en spreken ze in tongen. Sommigen laten zich helemaal gaan. Maar zelfbeheersing is toch echt wel een issue daar in de kerk.
En dit:
Op het gevaar af dat dit off-topic gaat worden (TO moet maar aangeven of ze wil dat deze zijtak stopt, dan zeg ik er niets meer over), maar van psychotherapeut tot Zen-meester, in essentie zie je eigenlijk altijd dezelfde constructie in de loop van eeuwen en in de verschillende culturen: als je echt wil leren jezelf te beheersen, dan heb je de volwassen variant van een ouder-kind relatie nodig: de meester-leerling relatie.
Dat is zelden tegelijk een gelijkwaardige-liefdespartners relatie.
Je benoemt hier maar één aspect binnen een relatie terwijl je in een relatie veel van elkaar kan leren en er meerdere emoties bestaan dan alleen zelfbeheersing. Zo kan je zelfbeheersing leren van je partner en jij je partner weer leren om minder rigide te reageren. In een normale relatie is er sprake van een wisselwerking en kan je leren en geleerd worden zonder dat er sprake is van "master and servant" .
Wat me irriteert is dat je alles vlak trekt en veel oordelen hebt terwijl dat in tegenspraak is met je "label" verhaal. Het is een theorie die je verkondigt en er is niks mis met een goede theorie maar dat maakt niet dat het ook praktisch is. In een theorie is generalisering een must en daar heeft niemand wat aan als het hem of haar overkomt.
Hoezo? Jij generaliseert toch net zo hard? Ik kan me voorstellen dat iemand hier best iets aan heeft. Voor mij heeft een soortgelijk advies de zaken in het verleden heel helder in een perspectief geplaatst.
[...]
Dat klinkt allemaal mooi wat je zegt maar redeneren is wat mens van dier onderscheidt en daar zou zelfbeheersing uit moeten voortvloeien. Vanuit beredenering had de man van TO al na de eerste keer voor zichzelf kunnen erkennen dat hij een drang heeft die hij niet kan beargumenteren en/of kan weerstaan en had aan de bel kunnen trekken. dat heeft hij niet gedaan omdat zijn drang gepaard gaat met genot en zijn genot gevoelsmatig voorgaat op zijn beloften, huwelijk, gezin en integriteit. het is dus een keuze en in de basis geen kwestie van het ontbreken van zelfbeheersing.
Mwa, Het laten prevaleren van kortstondig genot boven je afspraken is typisch een gebrek aan zelfbeheersing, en niet zozeer een weloverwogen keuze.
Ook schrijf je Maar als je eerlijk wil zijn voor jezelf, zal je wel moeten erkennen dat het JOUW etiket is, JOUW oordeel. Het zegt in feite helemaal niets over hem, en alles over hoe jij zijn gedrag wil kwalificeren. En dat mag je, vanzelfsprekend. Maar het is geen absolute waarheid, hoe hard allerlei mensen om je heen, en misschien jijzelf ook, graag willen denken dat een absoluut oordeel mogelijk is hier.
Dit is heel erg vaag, er bestaat geen objectief oordeel maar het bestaan is gebaseerd op afspraken die we onderling hebben gemaakt en zelfs dat is nog gerelateerd aan je culturele achtergrond. Daar heb je gelijk in, rood is rood omdat we hebben afgesproken dat we die kleur als rood omschrijven. En inderdaad, iemand die naar de hoeren gaat noemen we een hoerenloper, iemand die belooft trouw te zijn noemen we trouweloos in dit geval en als je liegt ben je een leugenaar. Aan iedere handeling hangen we een gewicht van goed of slecht en dan wordt gekeken wat voor invloed je gedrag heeft op een vreedzame en open samenleving.
Dus je hebt gelijk maar je hebt niets aan dit vage gel*l als je vent je 10 jaar belazerd. Dit soort praat is super als dit niet op je pad komt of als je zelf bang bent om overweldigende emoties te voelen. Wij noemen dat thuis dooddoeners, inderdaad, oorlog zou niet moeten bestaan maar als het er wel is heb je niets aan dit soort uitspraken. Een boeddhist kan zich dit soort uitspraken alleen veroorloven omdat hij zich buiten de samenleving zet.
Waarom vind je dat een dooddoener? Ik denk dat ze doelt op de conclusie dat het hele huwelijk misschien één grote leugen zou zijn, de conclusie dat man niet echt of niet genoeg van haar houdt, iets tekort komt etc. Dat zijn allemaal conclusies waarvan je je af kan vragen of die nou zo terecht zijn. Ik lees nergens dat ze zegt dat TO zich niet rot zou moeten voelen.
Zelfbeheersing is een kernkwaliteit die je in iedere religie, iedere levensbeschouwing en iedere cultuur wel tegen komt. Als je daar iets mee wil is er dus altijd wel iets te vinden dat bij je past.
ook dit is niet waar. In andere culturen gooien mensen zich krijsend op een grafkist om te treuren om de dood van een geliefde terwijl in het westen we niet verder komen dan onderdrukt gesnik. Het onderdrukken van gevoelens of behoeften leidt volgens sommigen juist weer tot excessief gedrag (woede opkroppen, geen alcohol tot je 18e en dan helemaal losgaan).
Dat mensen zich krijsend van verdriet op een kist gooien betekent nog niet dat in die hele cultuur cq religie zelfbeheersing geen, of een mindere rol speelt natuurlijk. In de evangelische kerk rollen mensen over de grond en spreken ze in tongen. Sommigen laten zich helemaal gaan. Maar zelfbeheersing is toch echt wel een issue daar in de kerk.
En dit:
Op het gevaar af dat dit off-topic gaat worden (TO moet maar aangeven of ze wil dat deze zijtak stopt, dan zeg ik er niets meer over), maar van psychotherapeut tot Zen-meester, in essentie zie je eigenlijk altijd dezelfde constructie in de loop van eeuwen en in de verschillende culturen: als je echt wil leren jezelf te beheersen, dan heb je de volwassen variant van een ouder-kind relatie nodig: de meester-leerling relatie.
Dat is zelden tegelijk een gelijkwaardige-liefdespartners relatie.
Je benoemt hier maar één aspect binnen een relatie terwijl je in een relatie veel van elkaar kan leren en er meerdere emoties bestaan dan alleen zelfbeheersing. Zo kan je zelfbeheersing leren van je partner en jij je partner weer leren om minder rigide te reageren. In een normale relatie is er sprake van een wisselwerking en kan je leren en geleerd worden zonder dat er sprake is van "master and servant" .
Wat me irriteert is dat je alles vlak trekt en veel oordelen hebt terwijl dat in tegenspraak is met je "label" verhaal. Het is een theorie die je verkondigt en er is niks mis met een goede theorie maar dat maakt niet dat het ook praktisch is. In een theorie is generalisering een must en daar heeft niemand wat aan als het hem of haar overkomt.
Hoezo? Jij generaliseert toch net zo hard? Ik kan me voorstellen dat iemand hier best iets aan heeft. Voor mij heeft een soortgelijk advies de zaken in het verleden heel helder in een perspectief geplaatst.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
dinsdag 19 april 2016 om 23:34
quote:apollo5 schreef op 19 april 2016 @ 21:08:
Dames.. politesse !Heel terecht Apollo. Jammer dat mensen nu op de man gaan spelen. Daar is TO toch niet mee gebaat?! En opmerkingen in de trant van ''gelijk halen'' - tja, de waarheid (en daarmee gelijk hebben) heeft vele gezichten en sommige mensen zouden zelfs durven zeggen dat de waarheid niet bestaat en daarmee gelijk hebben al helemaal niet. Anyway, zullen we TO deze oeverloze off-topic discussie besparen? Die heeft het immers al lastig genoeg lijkt mij...
Zeeland: Ik hoop dat je avond enigszins dragelijk was. Ik vind het onbegrijpelijk dat jouw man in dit stadium meent er verstandig aan te doen om iets aan jullie kinderen te melden. Pubers - al helemaal niet. Ik wens je veel kracht en een redelijke nachtrust toe.
Dames.. politesse !Heel terecht Apollo. Jammer dat mensen nu op de man gaan spelen. Daar is TO toch niet mee gebaat?! En opmerkingen in de trant van ''gelijk halen'' - tja, de waarheid (en daarmee gelijk hebben) heeft vele gezichten en sommige mensen zouden zelfs durven zeggen dat de waarheid niet bestaat en daarmee gelijk hebben al helemaal niet. Anyway, zullen we TO deze oeverloze off-topic discussie besparen? Die heeft het immers al lastig genoeg lijkt mij...
Zeeland: Ik hoop dat je avond enigszins dragelijk was. Ik vind het onbegrijpelijk dat jouw man in dit stadium meent er verstandig aan te doen om iets aan jullie kinderen te melden. Pubers - al helemaal niet. Ik wens je veel kracht en een redelijke nachtrust toe.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 19 april 2016 om 23:53
Even een update. Ben bekaf nu.
Zojuist een heel lang en wederom emotioneel gesprek gehad. Weer is het allemaal nèt iets anders vergeleken met gisteren. Zowel de inhoud van het verhaal, als mijn gevoel erover.
Vanmorgen al naar hem uitgevallen dat ik het naïef vind van hem als hij denkt dat het nu zomaar ineens weg is, die aandrang / onrust, omdat hij zich nu even super enorm Mega schaamt. Dit is een patroon . Daar is meer voor nodig om het te doorbreken dan enkel een ferm goed voornemen.
Vanmorgen was hij enkel bezig met mij beloven dat het niet meer zou gebeuren. Ik zei hem dat ik het niet kon geloven en een plan B van hem wilde horen. Een plan dat hem helpt als hij merkt dat de spanning weer oploopt. Iets v hulp oid. Waar hij op kan terugvallen als die spanning terugkomt. Want DAT die terugkomt is imo een feit.
Vanavond gaf hij aan vandaag online op zoek te zijn geweest naar hulp. Van stichting correlatie, had hij een paar chat gesprekken gehad. Ook had hij een test gedaan om te kijken of hij seks verslaafd kon zijn.
Hij gaf nog andere info die nieuw voor me was. We hebben elkaar ontmoet toen hij 24 was, tussen zijn 18 de en 24ste heeft hij blijkbaar OOK een keer of 5 de hoeren bezocht. Dit had hij nooit verteld, terwijl we altijd heel open over onze seksuele voorgeschiedenis hebben gepraat. Dacht ik. Dus dit kwam ook behoorlijk binnen.
Eenmaal in de 'flow' van 'het is vreselijk maar wat ben ik blij dat ik er nu eindelijk open over kan praten', vertelde hij ook over obsessief pornofilmpjes kijken online. Ik wist dat hij dit wel eens deed, en daar heb ik op zich ook niets tegen, maar hij zei dat hij 'rusteloze dagen' had, en als ik weg was, dat hij soms wel 6 uur rusteloos zat te klikken van filmpje naar filmpje.
Het werd mij steeds meer duidelijk dat het écht een seksverslaving is.
Blijkbaar masturbeerde hij zelfs al vanaf dat hij 10 jaar was, tot zijn 18 de meerdere keren per dag.
Ik heb hem vertelt dat hij alles kapot heeft gemaakt. Dat ik hem niet ken. Dacht te kennen maar dus niet ken. Dat hij dus al vóór ons huwelijk die geheimen had, en deze obsessie. Dat hij mij nooit vertrouwd heeft door hier open in te zijn. Dat ik nu niets meer zeker weet. Dat ik het per dag bekijk voorlopig. Fysiek van hem walg. Niet eens meer naar de wc kan zonder bij mezelf te denken: 'ruikt mijn urine wel normaal? Voel ik iets jeuken daar?'
Hij bleef erkennen dat dat zo is, dat hij alles kapot heeft gemaakt, zich zo enorm schaamt, en het volledig begrijpt als ik hem eruit zou trappen.
Ik zei dat ik baalde van deze kromme machtspositie waarin ik nu gedwongen ben. Dat ik dit nooit gewild heb. En dat ik hem er verdomme niet uitschop: niet zonder dat hij geprobeerd heeft om de zooi waar hij me nu mee opzadelt mee op te helpen ruimen. Praten zullen we verdomme. Elke dag. Tot alle shit is doorgesproken en nog langer. Het is ZO verrekte pijnlijk allemaal.
En mbt jullie opmerkingen mbt de kinderen; daar sta ik 100% achter. NIET de kinderen hiermee belasten. Dat nooit. Als dat betekent dat we ze voor moeten liegen, het zij zo. "Maar ze voelen toch wel dat er iets is!" (Zei hij.) "Als ze nu naar beneden komen zien ze toch hoe je huilt en overstuur bent!? Wat moeten we dan zeggen?" (Eh, LIEGEN..! Iets met werk ofzo, DIT is een goed moment om te liegen..! )
Mijn deel van hem, mijn beeld dat ik v hem had is stuk.
Mijn man als partner. Als maatje, als minnaar.
Maar het deel v hem vd kinderen, zijn vaderrol, is ongeschonden.
Ik mag van hem vinden wat ik wil. Maar, punt is dat hij een GEWELDIGE vader voor ze is. Altijd geweest. Dat mag en wil ik niet van ze afpakken.
Lang verhaal weer.
Maar nu zijn jullie weer 'bij'.
Er is zoveel geschreven, ik kan niet elk berichtje 1 voor 1 beantwoorden nu.
Ben bekaf en morgen moet ik weer erg vroeg op.
Maar ik lees (en herlees) alles. Dank je wel. Het helpt me om alle verschillende gedachtes en meningen hierover te lezen. Daardoor kan ik net iets beter begrijpen wat ik zelf allemaal voel en denk.
Zojuist een heel lang en wederom emotioneel gesprek gehad. Weer is het allemaal nèt iets anders vergeleken met gisteren. Zowel de inhoud van het verhaal, als mijn gevoel erover.
Vanmorgen al naar hem uitgevallen dat ik het naïef vind van hem als hij denkt dat het nu zomaar ineens weg is, die aandrang / onrust, omdat hij zich nu even super enorm Mega schaamt. Dit is een patroon . Daar is meer voor nodig om het te doorbreken dan enkel een ferm goed voornemen.
Vanmorgen was hij enkel bezig met mij beloven dat het niet meer zou gebeuren. Ik zei hem dat ik het niet kon geloven en een plan B van hem wilde horen. Een plan dat hem helpt als hij merkt dat de spanning weer oploopt. Iets v hulp oid. Waar hij op kan terugvallen als die spanning terugkomt. Want DAT die terugkomt is imo een feit.
Vanavond gaf hij aan vandaag online op zoek te zijn geweest naar hulp. Van stichting correlatie, had hij een paar chat gesprekken gehad. Ook had hij een test gedaan om te kijken of hij seks verslaafd kon zijn.
Hij gaf nog andere info die nieuw voor me was. We hebben elkaar ontmoet toen hij 24 was, tussen zijn 18 de en 24ste heeft hij blijkbaar OOK een keer of 5 de hoeren bezocht. Dit had hij nooit verteld, terwijl we altijd heel open over onze seksuele voorgeschiedenis hebben gepraat. Dacht ik. Dus dit kwam ook behoorlijk binnen.
Eenmaal in de 'flow' van 'het is vreselijk maar wat ben ik blij dat ik er nu eindelijk open over kan praten', vertelde hij ook over obsessief pornofilmpjes kijken online. Ik wist dat hij dit wel eens deed, en daar heb ik op zich ook niets tegen, maar hij zei dat hij 'rusteloze dagen' had, en als ik weg was, dat hij soms wel 6 uur rusteloos zat te klikken van filmpje naar filmpje.
Het werd mij steeds meer duidelijk dat het écht een seksverslaving is.
Blijkbaar masturbeerde hij zelfs al vanaf dat hij 10 jaar was, tot zijn 18 de meerdere keren per dag.
Ik heb hem vertelt dat hij alles kapot heeft gemaakt. Dat ik hem niet ken. Dacht te kennen maar dus niet ken. Dat hij dus al vóór ons huwelijk die geheimen had, en deze obsessie. Dat hij mij nooit vertrouwd heeft door hier open in te zijn. Dat ik nu niets meer zeker weet. Dat ik het per dag bekijk voorlopig. Fysiek van hem walg. Niet eens meer naar de wc kan zonder bij mezelf te denken: 'ruikt mijn urine wel normaal? Voel ik iets jeuken daar?'
Hij bleef erkennen dat dat zo is, dat hij alles kapot heeft gemaakt, zich zo enorm schaamt, en het volledig begrijpt als ik hem eruit zou trappen.
Ik zei dat ik baalde van deze kromme machtspositie waarin ik nu gedwongen ben. Dat ik dit nooit gewild heb. En dat ik hem er verdomme niet uitschop: niet zonder dat hij geprobeerd heeft om de zooi waar hij me nu mee opzadelt mee op te helpen ruimen. Praten zullen we verdomme. Elke dag. Tot alle shit is doorgesproken en nog langer. Het is ZO verrekte pijnlijk allemaal.
En mbt jullie opmerkingen mbt de kinderen; daar sta ik 100% achter. NIET de kinderen hiermee belasten. Dat nooit. Als dat betekent dat we ze voor moeten liegen, het zij zo. "Maar ze voelen toch wel dat er iets is!" (Zei hij.) "Als ze nu naar beneden komen zien ze toch hoe je huilt en overstuur bent!? Wat moeten we dan zeggen?" (Eh, LIEGEN..! Iets met werk ofzo, DIT is een goed moment om te liegen..! )
Mijn deel van hem, mijn beeld dat ik v hem had is stuk.
Mijn man als partner. Als maatje, als minnaar.
Maar het deel v hem vd kinderen, zijn vaderrol, is ongeschonden.
Ik mag van hem vinden wat ik wil. Maar, punt is dat hij een GEWELDIGE vader voor ze is. Altijd geweest. Dat mag en wil ik niet van ze afpakken.
Lang verhaal weer.
Maar nu zijn jullie weer 'bij'.
Er is zoveel geschreven, ik kan niet elk berichtje 1 voor 1 beantwoorden nu.
Ben bekaf en morgen moet ik weer erg vroeg op.
Maar ik lees (en herlees) alles. Dank je wel. Het helpt me om alle verschillende gedachtes en meningen hierover te lezen. Daardoor kan ik net iets beter begrijpen wat ik zelf allemaal voel en denk.
