Relaties
alle pijlers
Problemen schoonouders/vriend/eigen ouders
dinsdag 19 mei 2009 om 08:52
Hallo allemaal.
Er zit me heel erg iets dwars kunnen jullie me helpen
ik woon samen met me vriend en dochtertje in een koophuis
huis staat op beide namen geen samenlevingscontract ect ect
dochtertje 18 mnd
me vriend en ik hebben steeds worden over me schoonouders, die willen ineens oppassen en steeds langskomen als het hun uit komt, kleine krijg bijna niks.
nu ben ikzo ver dat ik steeds meer eenhekel aan ze krijg,
vriend kan geen kwaad woord horen over hun
mij ouders kunnenook niet overweg met schoonouders vooral me ma met me schoonvader
me dochter voelt zich niet opgemak bij hun dat merk ik ze zit steeds bij mij.
nu wil ik een plek voor me zelf ik word gek van al die bedoelingen
ik wil samen met me dichter verder
ik kan niet door 1 deur met me schoonouders
ik ben in 3 mnd tijd zo'n 9 kilo kwijt door stress
help help
vragen zijn welkom zal wel wat vergeten zijn
liefde voel ik niet mee alleen voor me kind voel me wel rot
Er zit me heel erg iets dwars kunnen jullie me helpen
ik woon samen met me vriend en dochtertje in een koophuis
huis staat op beide namen geen samenlevingscontract ect ect
dochtertje 18 mnd
me vriend en ik hebben steeds worden over me schoonouders, die willen ineens oppassen en steeds langskomen als het hun uit komt, kleine krijg bijna niks.
nu ben ikzo ver dat ik steeds meer eenhekel aan ze krijg,
vriend kan geen kwaad woord horen over hun
mij ouders kunnenook niet overweg met schoonouders vooral me ma met me schoonvader
me dochter voelt zich niet opgemak bij hun dat merk ik ze zit steeds bij mij.
nu wil ik een plek voor me zelf ik word gek van al die bedoelingen
ik wil samen met me dichter verder
ik kan niet door 1 deur met me schoonouders
ik ben in 3 mnd tijd zo'n 9 kilo kwijt door stress
help help
vragen zijn welkom zal wel wat vergeten zijn
liefde voel ik niet mee alleen voor me kind voel me wel rot
dinsdag 19 mei 2009 om 10:44
Is die poppenwagen nou inderdaad door jouw schoonouders gegeven? Daar ben ik inmiddels toch wel nieuwsgierig naar geworden.
Wat ik verder niet begrijp: je schoonouders zijn niet lief voor je kleine, maar willen wel oppassen. Dan lijkt mij dat er bij hun in ieder geval een intentie is om een 'goede' opa en oma te zijn (wat dat dan ook precies mag wezen).
Als jij weggaat bij je vriend, zal er toch een soort van omgangsregeling komen voor je vriend. Heb je je al gerealiseerd dat je schoonouders dan helemaal vrij spel hebben bij je vriend=de vader van je kind en je kind als ze bij haar vader is? Misschien een beetje een stom argument zo, maar als je zo adhoc ineens allerlei dingen lijkt te besluiten, lijkt me dat iets wat je best mee zou kunnen nemen.
En is er geen enkele reden van jouw kant aan te wijzen, waarom je schoonouders het misschien moeilijk vinden met jou om te gaan? Laten we eerlijk zijn, waar twee kijven, hebben (bijna altijd) twee schuld... Ik weet ook wel dat het heel moeilijk kan zijn goed met de koude kant om te gaan, maar zoals al in eerdere reacties gezegd, het kan ook vooral komen door een onuitgesproken maar levensgroot verschil in verwachtingen. Dus als je met je vriend praat, en hem alleen maar vertelt hoe híj moet veranderen en zijn ouders (waar hij natuurlijk helemaal geen invloed op heeft), dan gaat dat lijkt mij niet zo werken. Je zou misschien ook oplossingen kunnen aandragen hoe je wél zijn ouders kunt/wilt ontvangen en hoe je wél wilt dat zij omgaan met jouw dochter.
En 'me' is nog steeds geen bezittelijk voornaamwoord... (sorry!)
Wat ik verder niet begrijp: je schoonouders zijn niet lief voor je kleine, maar willen wel oppassen. Dan lijkt mij dat er bij hun in ieder geval een intentie is om een 'goede' opa en oma te zijn (wat dat dan ook precies mag wezen).
Als jij weggaat bij je vriend, zal er toch een soort van omgangsregeling komen voor je vriend. Heb je je al gerealiseerd dat je schoonouders dan helemaal vrij spel hebben bij je vriend=de vader van je kind en je kind als ze bij haar vader is? Misschien een beetje een stom argument zo, maar als je zo adhoc ineens allerlei dingen lijkt te besluiten, lijkt me dat iets wat je best mee zou kunnen nemen.
En is er geen enkele reden van jouw kant aan te wijzen, waarom je schoonouders het misschien moeilijk vinden met jou om te gaan? Laten we eerlijk zijn, waar twee kijven, hebben (bijna altijd) twee schuld... Ik weet ook wel dat het heel moeilijk kan zijn goed met de koude kant om te gaan, maar zoals al in eerdere reacties gezegd, het kan ook vooral komen door een onuitgesproken maar levensgroot verschil in verwachtingen. Dus als je met je vriend praat, en hem alleen maar vertelt hoe híj moet veranderen en zijn ouders (waar hij natuurlijk helemaal geen invloed op heeft), dan gaat dat lijkt mij niet zo werken. Je zou misschien ook oplossingen kunnen aandragen hoe je wél zijn ouders kunt/wilt ontvangen en hoe je wél wilt dat zij omgaan met jouw dochter.
En 'me' is nog steeds geen bezittelijk voornaamwoord... (sorry!)
dinsdag 19 mei 2009 om 10:48
Het is niet leuk wanneer je een gespannen relatie hebt met je schoonouders. Het is ook niet leuk wanneer je het gevoel hebt dat je vriend daarin resoluut voor zijn ouders kiest.
Is het een optie voor jou om met een derde hierover te gaan praten, type maatschappelijk werk, psycholoog,.. Alleszins iemand die niets met de situatie te maken heeft en er met een neutrale blik naar kan kijken? Want in dit soort situaties geraak je al gauw verstrikt in een wirwar van gevoelens en ga je dan misschien stappen zetten die niet in verhouding zijn tot het probleem dat er speelt.
Uit je post maak ik ook op dat het afgezien van het schoonouderprobleem, gewoon niet zo lekker loopt in je relatie met je vriend? Misschien beinvloedt dat wel hoe jij je voelt tegenover je schoonouders? En zijn niet je schoonouders het echte probleem maar wel het wat minder lopen van je relatie en projecteer je dat op hen? Andersom is het misschien zo dat je vriend jou allerlei terechte of onterechte dingen verwijt m.b.t. zijn ouders omdat het inderdaad op andere vlakken niet goed gaat tussen jullie.
Hoe praten jij en je vriend? Ik heb het gevoel dat er daar wat schort. Kunnen jullie naar elkaar luisteren? Kan jij aangeven wat jou dwarszit zonder te verwijten? Laat je makkelijk over je grenzen lopen en ga je je misschien daardoor slecht voelen en dromen van een leventje op jezelf?
Kan je in een gesprek aangeven dat je zijn ouders niet wil afvallen, maar dat je praktische afspraken wil over hoe een en ander verloopt in jullie gezin? Dat is nl. een groot verschil. Het is niet omdat je bijvoorbeeld afspraken wil maken over op welke dag zij langskomen of wanneer zij op je dochter passen, dat je hen daarom "afvalt"! Misschien kan je dat zelfs direkt met hen bespreken? Of misschien vindt je vriend het wel leuk om af en toe met dochter maar zonder jou bij zijn ouders langs te gaan? Dan kan jij intussen lekker wat leuks voor jezelf gaan doen. Of laat schoonouders oppassen en plan zelf wat voor jullie twee samen. Ik ben er bijna zeker van dat wanneer het beter gaat tussen jullie beiden, dat het dan ook makkelijker zal zijn om oplossingen te zoeken i.v.m. de schoonouders.
Het gaat erom dat je op een positieve manier proactief bent in deze situatie. Je schoonouders kan je niet wegtoveren, je zal ermee moeten leren leven: zeg niet alleen wat je dwarszit, maar doe ook meteen voorstellen. Zodat je laat voelen dat je opkomt voor je grenzen maar dat je binnen die grenzen openstaat voor oplossingen die goed zijn voor alle partijen.
Proberen afspraken te maken kan je op een vriendelijke maar kordate manier doen. Misschien zal dat niet meteen van een leien dakje lopen als dat tot nu toe nooit op die manier gebeurd is, maar je kan het zien als een leerproces "hoe afspraken maken met mensen die je niet goed liggen". Dat is pas een voorbeeld zijn voor je dochter!
Over zaken zoals cadeaus, enz, zou ik me echt niet druk maken! Ieder van ons heeft wel een beeld voor ogen van hoe de ideale grootouders moeten zijn, maar in het echte leven moet je dat toch loslaten hoor.. Er zijn 2 dingen in jouw verhaal die je niet door elkaar mag halen:
1. jouw omgang met je schoonouders: hierin moet je stappen ondernemen als je het gevoel hebt dat dit niet lekker loopt (bezoektijden, enz.)
2. de omgang van je schoonouders met je kind: ik vind dat je je daar niet teveel moet mee bemoeien. Het spreekt vanzelf dat je moet optreden als je schoonouders je kind slecht behandelen, maar al de rest moet je laten zijn. Het is niet goed voor je kind wanneer je je in haar plaats gaat opwinden over eerder onbelangrijke dingen zoals cadeaus. Jouw kind is nu nu nog klein maar zal toch zelf haar mening gaan vormen over hoe mensen (ook jij en je vriend...) met haar omgaan, tenminste als jij haar dat toelaat. Als je nu voor haar zit in te vullen wat ze moet denken of voelen, dan zal het erg verwarrend voor haar worden.
Overigens denk ik dat je er beter aan doet je ouders hier buiten te laten. Het feit dat je wil leunen op hun (negatieve) mening over je schoonouders, toont aan dat je je zelf (nog) niet sterk genoeg voelt om voor jezelf uit te maken wat er nu precies speelt en wat je eraan wil doen.
En tenslotte, vergeet niet te ademen! Het is meer regel dan uitzondering dat een relatie in moeilijker vaarwater komt nadat er een kind gekomen is! Die eerste jaren zijn echt niet de makkelijkste, het is een zoeken en aftasten om een nieuwe manier te vinden om met elkaar om te gaan en alles reilende en zeilende te houden.
Veel sterkte!
Is het een optie voor jou om met een derde hierover te gaan praten, type maatschappelijk werk, psycholoog,.. Alleszins iemand die niets met de situatie te maken heeft en er met een neutrale blik naar kan kijken? Want in dit soort situaties geraak je al gauw verstrikt in een wirwar van gevoelens en ga je dan misschien stappen zetten die niet in verhouding zijn tot het probleem dat er speelt.
Uit je post maak ik ook op dat het afgezien van het schoonouderprobleem, gewoon niet zo lekker loopt in je relatie met je vriend? Misschien beinvloedt dat wel hoe jij je voelt tegenover je schoonouders? En zijn niet je schoonouders het echte probleem maar wel het wat minder lopen van je relatie en projecteer je dat op hen? Andersom is het misschien zo dat je vriend jou allerlei terechte of onterechte dingen verwijt m.b.t. zijn ouders omdat het inderdaad op andere vlakken niet goed gaat tussen jullie.
Hoe praten jij en je vriend? Ik heb het gevoel dat er daar wat schort. Kunnen jullie naar elkaar luisteren? Kan jij aangeven wat jou dwarszit zonder te verwijten? Laat je makkelijk over je grenzen lopen en ga je je misschien daardoor slecht voelen en dromen van een leventje op jezelf?
Kan je in een gesprek aangeven dat je zijn ouders niet wil afvallen, maar dat je praktische afspraken wil over hoe een en ander verloopt in jullie gezin? Dat is nl. een groot verschil. Het is niet omdat je bijvoorbeeld afspraken wil maken over op welke dag zij langskomen of wanneer zij op je dochter passen, dat je hen daarom "afvalt"! Misschien kan je dat zelfs direkt met hen bespreken? Of misschien vindt je vriend het wel leuk om af en toe met dochter maar zonder jou bij zijn ouders langs te gaan? Dan kan jij intussen lekker wat leuks voor jezelf gaan doen. Of laat schoonouders oppassen en plan zelf wat voor jullie twee samen. Ik ben er bijna zeker van dat wanneer het beter gaat tussen jullie beiden, dat het dan ook makkelijker zal zijn om oplossingen te zoeken i.v.m. de schoonouders.
Het gaat erom dat je op een positieve manier proactief bent in deze situatie. Je schoonouders kan je niet wegtoveren, je zal ermee moeten leren leven: zeg niet alleen wat je dwarszit, maar doe ook meteen voorstellen. Zodat je laat voelen dat je opkomt voor je grenzen maar dat je binnen die grenzen openstaat voor oplossingen die goed zijn voor alle partijen.
Proberen afspraken te maken kan je op een vriendelijke maar kordate manier doen. Misschien zal dat niet meteen van een leien dakje lopen als dat tot nu toe nooit op die manier gebeurd is, maar je kan het zien als een leerproces "hoe afspraken maken met mensen die je niet goed liggen". Dat is pas een voorbeeld zijn voor je dochter!
Over zaken zoals cadeaus, enz, zou ik me echt niet druk maken! Ieder van ons heeft wel een beeld voor ogen van hoe de ideale grootouders moeten zijn, maar in het echte leven moet je dat toch loslaten hoor.. Er zijn 2 dingen in jouw verhaal die je niet door elkaar mag halen:
1. jouw omgang met je schoonouders: hierin moet je stappen ondernemen als je het gevoel hebt dat dit niet lekker loopt (bezoektijden, enz.)
2. de omgang van je schoonouders met je kind: ik vind dat je je daar niet teveel moet mee bemoeien. Het spreekt vanzelf dat je moet optreden als je schoonouders je kind slecht behandelen, maar al de rest moet je laten zijn. Het is niet goed voor je kind wanneer je je in haar plaats gaat opwinden over eerder onbelangrijke dingen zoals cadeaus. Jouw kind is nu nu nog klein maar zal toch zelf haar mening gaan vormen over hoe mensen (ook jij en je vriend...) met haar omgaan, tenminste als jij haar dat toelaat. Als je nu voor haar zit in te vullen wat ze moet denken of voelen, dan zal het erg verwarrend voor haar worden.
Overigens denk ik dat je er beter aan doet je ouders hier buiten te laten. Het feit dat je wil leunen op hun (negatieve) mening over je schoonouders, toont aan dat je je zelf (nog) niet sterk genoeg voelt om voor jezelf uit te maken wat er nu precies speelt en wat je eraan wil doen.
En tenslotte, vergeet niet te ademen! Het is meer regel dan uitzondering dat een relatie in moeilijker vaarwater komt nadat er een kind gekomen is! Die eerste jaren zijn echt niet de makkelijkste, het is een zoeken en aftasten om een nieuwe manier te vinden om met elkaar om te gaan en alles reilende en zeilende te houden.
Veel sterkte!
dinsdag 19 mei 2009 om 11:41
quote:WishfulThinking schreef op 19 mei 2009 @ 11:08:
[...]
Goh, ik wist niet dat sommige werkplekken een IQ-dalend effect hebben. Weer wat geleerd...
Natuurlijk is het duidelijker voor iedereen iets meer aandacht te besteden aan de spelling en zinsopbouw enzo.
Maar dit is dan wel een beetje een nare opmerking zeg. Heeft in mijn ogen niks met IQ te maken. Sorry, het is 'maar' internet hoor. En sommige mensen typen dan snel en vinden het niet nodig hun tekst nog te controleren. Maar of dat met IQ te maken heeft....?
[...]
Goh, ik wist niet dat sommige werkplekken een IQ-dalend effect hebben. Weer wat geleerd...
Natuurlijk is het duidelijker voor iedereen iets meer aandacht te besteden aan de spelling en zinsopbouw enzo.
Maar dit is dan wel een beetje een nare opmerking zeg. Heeft in mijn ogen niks met IQ te maken. Sorry, het is 'maar' internet hoor. En sommige mensen typen dan snel en vinden het niet nodig hun tekst nog te controleren. Maar of dat met IQ te maken heeft....?
dinsdag 19 mei 2009 om 11:49
quote:JOJO1 schreef op 19 mei 2009 @ 11:06:
Phara: dat heb je goed verwoord!
Kleine: begrijp je wat we bedoelen?
ik begrijp heel goed wat ze bedoelt thanks.
maar 1 ding is er door mij aan jullie nog niet verteld, mijn vriend gebruikt wiet ik de avond uren en in het weekend
hij heeft belooft te stoppen maar nee hoor en dit speelt al zo lang.
niet in huis buiten in de tuinschuur. gebruikt hij vandaar dat we af en toe ook niet uit een gesprek komen, wil hem helpen ook geprobeert maar heeft geen zin.
snik snik snik
Phara: dat heb je goed verwoord!
Kleine: begrijp je wat we bedoelen?
ik begrijp heel goed wat ze bedoelt thanks.
maar 1 ding is er door mij aan jullie nog niet verteld, mijn vriend gebruikt wiet ik de avond uren en in het weekend
hij heeft belooft te stoppen maar nee hoor en dit speelt al zo lang.
niet in huis buiten in de tuinschuur. gebruikt hij vandaar dat we af en toe ook niet uit een gesprek komen, wil hem helpen ook geprobeert maar heeft geen zin.
snik snik snik
dinsdag 19 mei 2009 om 11:56
mmmm daar zou ik ook echt niet blij mee zijn... heb er in een vorige relatie ook ervaring mee... dat zou ik nu (zeker met kinderen) echt niet pikken...
Maar het neemt niet weg dat je het beste met hem en een relatietherapeute kunt gaan praten....
Wellicht dat je ook eens je licht op kunt steken bij een GGD of Maatschappelijk werk over zijn wiet-verslaving (want zo zou ik het noemen) en wat je kunt doen in een dergelijke situatie...
Maar het neemt niet weg dat je het beste met hem en een relatietherapeute kunt gaan praten....
Wellicht dat je ook eens je licht op kunt steken bij een GGD of Maatschappelijk werk over zijn wiet-verslaving (want zo zou ik het noemen) en wat je kunt doen in een dergelijke situatie...
dinsdag 19 mei 2009 om 11:59
Tja, stel een tijdelijke break-up voor wanneer je zo ongelukkig bent op dit moment. Ga je een paar weken bij je ouders wonen met je dochter en probeer op een rijtje te zetten (hij ook) waarom jullie bij elkaar willen blijven en wat er zou moeten veranderen zodat jullie er alletwee gelukkig mee zijn.
Schakel desnoods hulp van buitenaf in, in de vorm van relatietherapie, zoals Ivy al zei.
Schakel desnoods hulp van buitenaf in, in de vorm van relatietherapie, zoals Ivy al zei.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 19 mei 2009 om 12:18
hij wil er vanaf, maar ook weer niet.
we hebben het eral overgehad met een maatschappelijk werkster, en die zei ja je moet er zelf achterstaan.
ik wil niet dat onze dochter haar vader zo ziet, toen ik zwanger was zo hij stoppen, toen als de kleine er zou zijn toen voor haar eerste verjaardag en nu nog steeds niet
dit doet ook pijn
vandaar een plek voor me zelf en dochtertje
we hebben het eral overgehad met een maatschappelijk werkster, en die zei ja je moet er zelf achterstaan.
ik wil niet dat onze dochter haar vader zo ziet, toen ik zwanger was zo hij stoppen, toen als de kleine er zou zijn toen voor haar eerste verjaardag en nu nog steeds niet
dit doet ook pijn
vandaar een plek voor me zelf en dochtertje
dinsdag 19 mei 2009 om 12:32
Kleine, ga met iemand van buitenaf praten, gewoon om van je af te praten en de dingen op een rij te krijgen. Dit is niet makkelijk.
Het is voor ons lastig om vanop afstand te beoordelen wat nu precies de knelpunten zijn in jullie relatie en hoeveel het wietgebruik van je vriend daarmee te maken heeft. Er zijn genoeg mannen die ook geen klap in het huishouden uitvoeren en met wie het moeilijk communiceren is en die géén wiet gebruiken.
Pas in de eerste plaats goed op jezelf. Je hebt een gezin, een kind en dat vergt elke dag concrete afspraken en regelingen. Als het gaat om oppas door je schoonouders: zeg niet tegen je vriend dat je met hem "over zijn ouders" wil praten, maar geef aan dat je dit of dat concreet probleem wil oplossen, bijvoorbeeld dat je klare afspraken wil over wie er wanneer oppast de volgende 2 weken. Idem met dingen die in het huishouden gebeuren. Daar heb je recht op! Hij doet niets uit zichzelf? Goed, dan maken jullie een regeling over wie wat doet de volgende drie dagen. Niet leuk, maar je bent het jezelf en je kind verschuldigd dat je nu het heft in handen neemt en het dagdagelijkse leven voor jezelf en je kind in de best mogelijke banen leidt. Als je tijdens een gesprek tot een afspraak komt, herhaal dan wat jullie afgesproken hebben zodat dat duidelijk is en als hij er dan later op wil terugkomen, dan heb je het recht een nieuwe discussie kort maar krachtig af te wijzen.
Wees geen slachtoffer in deze situatie maar onderneem stappen! Het is aan jou om ervoor te zorgen dat je er uiteindelijk beter en sterker van wordt, en als je onderweg je vriend meekrijgt is dat super, indien niet, dan jammer, maar dan ben je er tenminste zelf beter uitgekomen!
dinsdag 19 mei 2009 om 12:41
Wietgebruik in de avond heeft niets te maken met dit hele verhaal.
Volgens mij is TO zelf enig kind en gewend altijd alles naar haar hand te zetten.
Nu gaat niet alles zoals zij wenst en is het foute boel. Opa en oma geven niet genoeg spullen, en dan ook nog eens dingen die in de ogen van TO niet goed genoeg bevonden worden. Klinkt materialistisch.
En het foutieve gebruik van het woordje me berust niet op snel typen, maar eigenwijs op een foute manier aangeleerd hebben. En dit taalgebruik is niet echt gebruikelijk onder dertigers. TO meent 34 jaar te izjn en is overigens pas lid sinds vandaag. Ik vindt het weer een boeiend topic, maar heb zo mijn vermoedens....
Volgens mij is TO zelf enig kind en gewend altijd alles naar haar hand te zetten.
Nu gaat niet alles zoals zij wenst en is het foute boel. Opa en oma geven niet genoeg spullen, en dan ook nog eens dingen die in de ogen van TO niet goed genoeg bevonden worden. Klinkt materialistisch.
En het foutieve gebruik van het woordje me berust niet op snel typen, maar eigenwijs op een foute manier aangeleerd hebben. En dit taalgebruik is niet echt gebruikelijk onder dertigers. TO meent 34 jaar te izjn en is overigens pas lid sinds vandaag. Ik vindt het weer een boeiend topic, maar heb zo mijn vermoedens....
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
dinsdag 19 mei 2009 om 13:13
ik lees al een tijdje mee op dit forum.
en als jullie denken dat ik jonger ben nou mooi niet
ben 33 in okt 34
ben ook geen enigskind
zit inderdaad op me werk tussen door te tikken en dan ben ik ingedachten al verder dan dat ik aan het tikken ben, sorry daarvoor.
maar er spook van alles door me hoofd.
me dochter gaat voor alles
me schoonouders hebben ook gezegd pas te willen oppassen als ze 5 jaar is, ja dat hoeft voor mij ook niet.
nu komt ze erop terug omdat ze nu leuk aan het worden is, en in het begin natuurlijk alleen maar fles luiers ,slapen .
en als jullie denken dat ik jonger ben nou mooi niet
ben 33 in okt 34
ben ook geen enigskind
zit inderdaad op me werk tussen door te tikken en dan ben ik ingedachten al verder dan dat ik aan het tikken ben, sorry daarvoor.
maar er spook van alles door me hoofd.
me dochter gaat voor alles
me schoonouders hebben ook gezegd pas te willen oppassen als ze 5 jaar is, ja dat hoeft voor mij ook niet.
nu komt ze erop terug omdat ze nu leuk aan het worden is, en in het begin natuurlijk alleen maar fles luiers ,slapen .
dinsdag 19 mei 2009 om 17:53
Je bent 24/7 bezig met je kind en zo en toch nog kans om op een of andere manier vanaf je werk hier dit topic in stand te houden? Geef me tips, dat wil ik ook kunnen!!
En dat wiet roken, doe je zelf toch ook. Je vriendje moet gewoon naar jou luisteren, jij weet het allemaal beter. Maar heb je wel eens -al is het maar een fractie van een seconde- naar jouw aandeel in dit hele verhaal gekeken? Want op mij kom je over als een onmogelijk mens.
En dat wiet roken, doe je zelf toch ook. Je vriendje moet gewoon naar jou luisteren, jij weet het allemaal beter. Maar heb je wel eens -al is het maar een fractie van een seconde- naar jouw aandeel in dit hele verhaal gekeken? Want op mij kom je over als een onmogelijk mens.
dinsdag 19 mei 2009 om 17:58
quote:Beauke schreef op 19 mei 2009 @ 11:41:
[...]
Natuurlijk is het duidelijker voor iedereen iets meer aandacht te besteden aan de spelling en zinsopbouw enzo.
Maar dit is dan wel een beetje een nare opmerking zeg. Heeft in mijn ogen niks met IQ te maken. Sorry, het is 'maar' internet hoor. En sommige mensen typen dan snel en vinden het niet nodig hun tekst nog te controleren. Maar of dat met IQ te maken heeft....?
Ja, dit heeft heel veel met IQ te maken.
Man, door al deze grappen en grollen kom ik er nieteens aan toe om echt op het topic te reageren.
[...]
Natuurlijk is het duidelijker voor iedereen iets meer aandacht te besteden aan de spelling en zinsopbouw enzo.
Maar dit is dan wel een beetje een nare opmerking zeg. Heeft in mijn ogen niks met IQ te maken. Sorry, het is 'maar' internet hoor. En sommige mensen typen dan snel en vinden het niet nodig hun tekst nog te controleren. Maar of dat met IQ te maken heeft....?
Ja, dit heeft heel veel met IQ te maken.
Man, door al deze grappen en grollen kom ik er nieteens aan toe om echt op het topic te reageren.
dinsdag 19 mei 2009 om 18:10
quote:kleine75 schreef op 19 mei 2009 @ 08:52:
Hallo allemaal.
Er zit me heel erg iets dwars kunnen jullie me helpen
ik woon samen met me vriend en dochtertje in een koophuis
huis staat op beide namen geen samenlevingscontract ect ect
dochtertje 18 mnd
me vriend en ik hebben steeds worden over me schoonouders, die willen ineens oppassen en steeds langskomen als het hun uit komt, kleine krijg bijna niks.
nu ben ikzo ver dat ik steeds meer eenhekel aan ze krijg,
vriend kan geen kwaad woord horen over hun
mij ouders kunnenook niet overweg met schoonouders vooral me ma met me schoonvader
me dochter voelt zich niet opgemak bij hun dat merk ik ze zit steeds bij mij.
nu wil ik een plek voor me zelf ik word gek van al die bedoelingen
ik wil samen met me dichter verder
ik kan niet door 1 deur met me schoonouders
ik ben in 3 mnd tijd zo'n 9 kilo kwijt door stress
help help
vragen zijn welkom zal wel wat vergeten zijn
liefde voel ik niet mee alleen voor me kind voel me wel rot
Als je zo graag een plek voor jezelf wil, waarom ga je dan niet weg?
is er iets wat je tegenhoud?
Hallo allemaal.
Er zit me heel erg iets dwars kunnen jullie me helpen
ik woon samen met me vriend en dochtertje in een koophuis
huis staat op beide namen geen samenlevingscontract ect ect
dochtertje 18 mnd
me vriend en ik hebben steeds worden over me schoonouders, die willen ineens oppassen en steeds langskomen als het hun uit komt, kleine krijg bijna niks.
nu ben ikzo ver dat ik steeds meer eenhekel aan ze krijg,
vriend kan geen kwaad woord horen over hun
mij ouders kunnenook niet overweg met schoonouders vooral me ma met me schoonvader
me dochter voelt zich niet opgemak bij hun dat merk ik ze zit steeds bij mij.
nu wil ik een plek voor me zelf ik word gek van al die bedoelingen
ik wil samen met me dichter verder
ik kan niet door 1 deur met me schoonouders
ik ben in 3 mnd tijd zo'n 9 kilo kwijt door stress
help help
vragen zijn welkom zal wel wat vergeten zijn
liefde voel ik niet mee alleen voor me kind voel me wel rot
Als je zo graag een plek voor jezelf wil, waarom ga je dan niet weg?
is er iets wat je tegenhoud?
dinsdag 19 mei 2009 om 19:04
Phara zegt verstandige dingen
Kleine, als ik jou was zou ik ten eerste eens bedenken wat je wilt: weggaan en of blijven? Je komt nu nogal gestrest over en gooit alle problemen die spelen op één hoop: dat maakt een oplossing zoeken nogal moeilijk. M.i. is de relatie tussen jou, je vriend en je dochter nu het belangrijkst, je schoonouders zijn van later zorg en daar heb je ook niet zoveel over te zeggen.
Als je wilt blijven lijkt het me zeer verstandig in relatietherapie te gaan, je moet dan wel beseffen dat ook van jou zal worden verwacht dat je actief helpt de situatie te verbeteren, bijvoorbeeld door je verwachtingen bij te stellen. Als jij of je vriend niet willen of kunnen veranderen, tja, dan is het misschien toch verstandig er (tijdelijk) een punt achter te zetten.
Zorg er in dat geval alsjeblieft voor dat het geen vechtscheiding wordt; misschien verleidelijk om met beschuldigingen te gaan smijten maar voor je dochter is dat erg slecht. Maar goed, dat is erg op de zaken vooruit lopen.
Kleine, als ik jou was zou ik ten eerste eens bedenken wat je wilt: weggaan en of blijven? Je komt nu nogal gestrest over en gooit alle problemen die spelen op één hoop: dat maakt een oplossing zoeken nogal moeilijk. M.i. is de relatie tussen jou, je vriend en je dochter nu het belangrijkst, je schoonouders zijn van later zorg en daar heb je ook niet zoveel over te zeggen.
Als je wilt blijven lijkt het me zeer verstandig in relatietherapie te gaan, je moet dan wel beseffen dat ook van jou zal worden verwacht dat je actief helpt de situatie te verbeteren, bijvoorbeeld door je verwachtingen bij te stellen. Als jij of je vriend niet willen of kunnen veranderen, tja, dan is het misschien toch verstandig er (tijdelijk) een punt achter te zetten.
Zorg er in dat geval alsjeblieft voor dat het geen vechtscheiding wordt; misschien verleidelijk om met beschuldigingen te gaan smijten maar voor je dochter is dat erg slecht. Maar goed, dat is erg op de zaken vooruit lopen.
This is an unacceptable timeline
dinsdag 19 mei 2009 om 19:36
quote:Stoeptegel schreef op 19 mei 2009 @ 09:09:
[...]
Waarom drastisch? Veel mannen zijn nog zo afhankelijk van hun ouders dat zij niet in staat zijn zelfstandig als gezin te functioneren. Schoonouders die zich continu overal mee bemoeien en volop in jouw leven zitten en een man die alles toelaat en nooit eens zijn mond opentrekt en alles goed praat wordt je echt niet vrolijk van.
TO wil duidelijk haar eigen leven terug en dat lukt niet met man samen, dat is wat ik eruit op kan maken.
Laat manlief lekker met zijn schoonouders zijn leven delen en bouw je eigen leven op.
Ja, hoor.
Hij gaat vast met zijn schoonouders leven
[...]
Waarom drastisch? Veel mannen zijn nog zo afhankelijk van hun ouders dat zij niet in staat zijn zelfstandig als gezin te functioneren. Schoonouders die zich continu overal mee bemoeien en volop in jouw leven zitten en een man die alles toelaat en nooit eens zijn mond opentrekt en alles goed praat wordt je echt niet vrolijk van.
TO wil duidelijk haar eigen leven terug en dat lukt niet met man samen, dat is wat ik eruit op kan maken.
Laat manlief lekker met zijn schoonouders zijn leven delen en bouw je eigen leven op.
Ja, hoor.
Hij gaat vast met zijn schoonouders leven
