
Reactie vader - hoe te reageren?
zaterdag 7 juni 2025 om 23:56
Hi lezers,
Het is al laat, maar ik moet even iets van me afschrijven in de hoop dat iemand iets zinnigs kan zeggen. Ik zal proberen het kort te houden.
Waar te beginnen. Het gaat om mijn vader.
Pas deed zich echter een situatie voor waarbij een van mijn kinderen een grapje maakte over iets. Hierop reageerde hij direct door iets kwetsends terug te zeggen. Ivm herkenning kan ik hier niet teveel over zeggen, maar ik was zo verbaasd dat ik niet eens kon reageren. Ik vond het zó intens laag van hem. Nu draait die opmerking al heel de avond in mijn hoofd en ik wil graag tegen hem zeggen dat ie over een grens gegaan is.
* de rest verwijderd ivm herkenbaarheid *
Het is al laat, maar ik moet even iets van me afschrijven in de hoop dat iemand iets zinnigs kan zeggen. Ik zal proberen het kort te houden.
Waar te beginnen. Het gaat om mijn vader.
Pas deed zich echter een situatie voor waarbij een van mijn kinderen een grapje maakte over iets. Hierop reageerde hij direct door iets kwetsends terug te zeggen. Ivm herkenning kan ik hier niet teveel over zeggen, maar ik was zo verbaasd dat ik niet eens kon reageren. Ik vond het zó intens laag van hem. Nu draait die opmerking al heel de avond in mijn hoofd en ik wil graag tegen hem zeggen dat ie over een grens gegaan is.
* de rest verwijderd ivm herkenbaarheid *
rozeroosje wijzigde dit bericht op 10-06-2025 10:50
63.51% gewijzigd
maandag 9 juni 2025 om 22:17
Zeker, maar ik zou me dus meer daarop richten, hoe leer ik die freeze af, want er gaan zich meer van dit soort situaties voordoen. Liever dat je dan al wat dingen paraat heb.
Dit is nu gebeurd, met dit type persoonlijkheid valt daar weinig meer aan te veranderen. Liever werk je aan zelf sterker worden.
maandag 9 juni 2025 om 22:49
Nou…hopen op het beste dan maar, en voor de rest op je kiezen bijten. Denk dat een kind hier echt heel veel aan heeft.
maandag 9 juni 2025 om 22:50
Je hebt gelijk, werken aan sterker worden kan nooit kwaad.pina schreef: ↑09-06-2025 22:17Zeker, maar ik zou me dus meer daarop richten, hoe leer ik die freeze af, want er gaan zich meer van dit soort situaties voordoen. Liever dat je dan al wat dingen paraat heb.
Dit is nu gebeurd, met dit type persoonlijkheid valt daar weinig meer aan te veranderen. Liever werk je aan zelf sterker worden.
dinsdag 10 juni 2025 om 10:44
@Pina, Ik ben best een hele sterke vrouw die goed voor zichzelf op kan komen en die in de meeste gevallen wel een antwoord paraat heeft, alleen toen dit gebeurde was ik overvallen door de hardheid van de opmerking, dat ik even niet kon reageren en daarbij komt ook dat ik, als het nodig is op andere momenten, soms niet durf tegen hem. Of denk: laat maar, want het veranderd toch niet.
@Zoccellia, dat klopt, vanaf nu is het inderdaad allemaal anders en de route van de mantel der liefde, ja, daar heb ik ook veel over nagedacht. Dan moet het maar minder lief allemaal vanaf nu, maar wel een stuk duidelijker.
En inderdaad misschien de volgende keer gewoon opstappen als zich zo'n situatie voordoet.
@Zoccellia, dat klopt, vanaf nu is het inderdaad allemaal anders en de route van de mantel der liefde, ja, daar heb ik ook veel over nagedacht. Dan moet het maar minder lief allemaal vanaf nu, maar wel een stuk duidelijker.
En inderdaad misschien de volgende keer gewoon opstappen als zich zo'n situatie voordoet.
dinsdag 10 juni 2025 om 10:47
Ik had het specifiek over de verhouding tussen jou en je vader, niet over hoe je verder in het leven staat. Hij gaat op zeker nog een keer uit de bocht vliegen, dan kun je maar beter voorbereid zijn.Rozeroosje schreef: ↑10-06-2025 10:44@Pina, Ik ben best een hele sterke vrouw die goed voor zichzelf op kan komen en die in de meeste gevallen wel een antwoord paraat heeft, alleen toen dit gebeurde was ik overvallen door de hardheid van de opmerking, dat ik even niet kon reageren en daarbij komt ook dat ik, als het nodig is op andere momenten, soms niet durf tegen hem. Of denk: laat maar, want het veranderd toch niet.
dinsdag 10 juni 2025 om 10:57
Ook al verandert hij niet na jouw opmerking, je hebt hem wel een duidelijke boodschap gegeven. Het lijkt een beetje of je dat nog nooit hebt gedaan dus weet je eigenlijk wel zo zeker dat hij niet verandert? Elke keer dat jij denkt 'laat maar' geef je hem de feedback dat het prima is wat hij doet.Rozeroosje schreef: ↑10-06-2025 10:44@Pina, Ik ben best een hele sterke vrouw die goed voor zichzelf op kan komen en die in de meeste gevallen wel een antwoord paraat heeft, alleen toen dit gebeurde was ik overvallen door de hardheid van de opmerking, dat ik even niet kon reageren en daarbij komt ook dat ik, als het nodig is op andere momenten, soms niet durf tegen hem. Of denk: laat maar, want het veranderd toch niet.
@Zoccellia, dat klopt, vanaf nu is het inderdaad allemaal anders en de route van de mantel der liefde, ja, daar heb ik ook veel over nagedacht. Dan moet het maar minder lief allemaal vanaf nu, maar wel een stuk duidelijker.
En inderdaad misschien de volgende keer gewoon opstappen als zich zo'n situatie voordoet.
Door wel te reageren laat je je je kind zien hoe je grenzen kunt en mag stellen. En kind heeft gezien hoe moeder voor hem/haar opkomt.
Dus het heeft altijd resultaat! Misschien niet exact wat je graag zou willen, maar dan nog steeds.
Als je het heel scherp stelt, dan komt het neer op prioriteren op zo'n moment: ben je liever een lieve dochter voor je vader, of een lieve moeder voor je kind?
dinsdag 10 juni 2025 om 11:21
Oeps, verkeerd begrepen. Ja, dat gaat zeker gebeuren dus ik zal in die zin voorbereid moeten zijn dat ik op zo'n moment al mijn ballen bij elkaar raap en wél reageer.
dinsdag 10 juni 2025 om 11:25
Ik heb dat inderdaad denk ik nog niet eerder zo duidelijk gedaan, maar ik kén hem en de rollen zullen altijd worden omgedraaid, ik kan die reactie uittekenen, en ja dat klopt: dat ik door niet reageren hem de vrijheid geef voor een volgende keer.
Geloof me alsjeblieft dat ik echt wel had willen reageren, maar ik was zó verbaasd over dat wat er gebeurde dat ik als aan de grond genageld stond. Mijn prio is echter wel het laatste: een lieve moeder zijn voor mijn kind.
Geloof me alsjeblieft dat ik echt wel had willen reageren, maar ik was zó verbaasd over dat wat er gebeurde dat ik als aan de grond genageld stond. Mijn prio is echter wel het laatste: een lieve moeder zijn voor mijn kind.
dinsdag 10 juni 2025 om 13:47
Als je het zelf maar gelooft meis, das het belangrijkste. Dit gaat over ingesleten patronen in jullie familie en die zijn nou eenmaal niet 1, 2,3 te veranderen. No need to be so hard on yourself. Je vader communiceert op een bepaalde manier, maar jij ook. Het is moedig en bewonderenswaardig dat je hier verandering in aan wenst te brengen. Het vraagt moed en nieuwe manieren dat is altijd even wennen.Rozeroosje schreef: ↑10-06-2025 11:25
Geloof me alsjeblieft dat ik echt wel had willen reageren, maar ik was zó verbaasd over dat wat er gebeurde dat ik als aan de grond genageld stond. Mijn prio is echter wel het laatste: een lieve moeder zijn voor mijn kind.
Het hoeft niet in 1 x goed, je gaat hem niet de mond snoeren, of veranderen. Je gaat voor het 'eerst' een grens stellen dat is hardstikke spannend.
Wat mij nog opvalt in je verhaal: je gebruikt woorden die duiden op strijd, zo voelt dat mogelijk voor je? Maar dat je vader de neiging heeft om te strijden en te denken in winst en verlies: daar hoef jij niet in mee te gaan. Jij kan er voor kiezen om harmonie als belangrijkst prio te hebben. Je kunt je vader daar ook op aanspreken, dat je van hem verwacht dat hij zich inzet om de harmonie in de familie te helpen bewaren.
De tip van weggaan vind ik ook wel wat hebben. het is vaak erg moeilijk om je woordje in zo'n situatie meteen klaar te hebben. dat lukt bijna niemand tenzij je daar al in geoefend bent. Wrs voel je de boosheid en de grens wel in je lichaam, zo'n gevoel van nee, dit gaat te ver. Een diepe nee. Dan kan alleen al opstaan een krachtige reactie zijn. met de borst vooruit, een krachtige houding : van hier sta ik en ik hier sta ik voor. Dus als er weer iets voorvalt, oefen daar eens mee in andere situaties: dat je met je lijf ergens op reageert. het helpt trouwens ook al om momenten dat je geraakt wordt te herkennen en daar heel even bij stil te staan en dan vanuit je gevoel te reageren ipv je emotie. Dan komt er iets uit als: wacht eens even, of wat zeg je nou, nou zeg, dit schiet bij mij verkeerd etc. Tegelijk is ook helemaal prima om er achteraf op terug te komen, nogmaals, dat is zoooo begrijpelijk dat je niet meteen je woordje klaar hebt.
Familie zit onder je huid en dan zijn dit soort zaken altijd uitdagend maar zeer de moeite waard en misschien verbetert het jullie band wel als jij meer bepaald gedrag begrenst.
natuurlijk is het ook helemaal prima om
dinsdag 10 juni 2025 om 14:32
Ik geloof ongetwijfeld dat dat je prioriteit is! En ik snap ook dat je in een freeze reactie schiet waardoor het niet lukt om te doen wat je eigenlijk wilt. Maar misschien helpt het jou wel om het zo scherp voor jezelf te formuleren en dat ook goed jezelf in te prenten zodat je een volgende keer minder snel in je automatische reactie schiet. Dat je in plaats daarvan kunt denken: het gaat nu tussen mijn vader en mijn kind, en het allerbelangrijkste is nu dat ik opkom voor mijn kind.Rozeroosje schreef: ↑10-06-2025 11:25Ik heb dat inderdaad denk ik nog niet eerder zo duidelijk gedaan, maar ik kén hem en de rollen zullen altijd worden omgedraaid, ik kan die reactie uittekenen, en ja dat klopt: dat ik door niet reageren hem de vrijheid geef voor een volgende keer.
Geloof me alsjeblieft dat ik echt wel had willen reageren, maar ik was zó verbaasd over dat wat er gebeurde dat ik als aan de grond genageld stond. Mijn prio is echter wel het laatste: een lieve moeder zijn voor mijn kind.
dinsdag 10 juni 2025 om 14:44
Dat klopt en dat gaat niet veranderen. Je geeft dan ook geen grens aan om hem te doen inzien dat hij erover is gegaan, je doet dat om voor jezelf op te komen en je kind te laten zien dat je de opmerking niet pikt.Rozeroosje schreef: ↑10-06-2025 11:25Ik heb dat inderdaad denk ik nog niet eerder zo duidelijk gedaan, maar ik kén hem en de rollen zullen altijd worden omgedraaid, ik kan die reactie uittekenen, en ja dat klopt: dat ik door niet reageren hem de vrijheid geef voor een volgende keer.
Hij zal gaan jij-bakken en de bal terugkaatsen, hij is namelijk emotioneel onvolwassen en kent geen andere reactie. En dit laat je dus ook gewoon gebeuren. Verzin daar een standaard antwoord op: "Ik weet dat jij het niet met me eens bent maar zo denk ik erover en meer heb ik er niet over te zeggen". Ofzo. Dan laat je hem in zijn waarde en je hebt je zegje gedaan.
Dat laatste klopt denk ik niet. Hij heeft geen vrijheid nodig voor een volgende keer, hij gaat dat gewoon doen. Ook als je wél reageert of gereageerd had.
Dit is namelijk zoals hij dingen doet.
.
dinsdag 10 juni 2025 om 14:49
Nee, maar je hoeft er ook niet over te discussiëren. Je zegt alleen; ik wil het niet hebben. Punt uit. Daar valt niets aan om te draaien. Je hoeft niet uit te leggen waarom je iets vindt. Hij doet wat hij doet, het staat hem vrij om welke opmerking dan ook te maken. En het staat jou vrij daar naar eigen inzicht op te reageren. Hooguit is hij het er niet mee eens, maar hij heeft het er maar mee te doen.Rozeroosje schreef: ↑10-06-2025 11:25Ik heb dat inderdaad denk ik nog niet eerder zo duidelijk gedaan, maar ik kén hem en de rollen zullen altijd worden omgedraaid, ik kan die reactie uittekenen, en ja dat klopt: dat ik door niet reageren hem de vrijheid geef voor een volgende keer.
Geloof me alsjeblieft dat ik echt wel had willen reageren, maar ik was zó verbaasd over dat wat er gebeurde dat ik als aan de grond genageld stond. Mijn prio is echter wel het laatste: een lieve moeder zijn voor mijn kind.
Je geeft geen vrijbrief. Maar die volgende keer komt sowieso wel.
dinsdag 10 juni 2025 om 16:05
Het was een reactie van TO op mijn opmerking. Ergens is het natuurlijk wel zo dat door vader geen weerwoord te geven hij ook geen feedback krijgt dat het niet kan wat hij doet.
Hij doet wat hij doet en dat heb je niet onder controle, dat is helemaal waar. Maar hoe jij reageert kán wel invloed hebben op wat hij doet.
Geen garantie natuurlijk. Maar als jij structureel je grenzen aangeeft, is er een mogelijkheid dat hij die uiteindelijk ook beter gaat respecteren. (Of hij kan echt onverbeterlijk zijn, dan is het doel simpelweg opkomen voor je kind.)
Hij doet wat hij doet en dat heb je niet onder controle, dat is helemaal waar. Maar hoe jij reageert kán wel invloed hebben op wat hij doet.
Geen garantie natuurlijk. Maar als jij structureel je grenzen aangeeft, is er een mogelijkheid dat hij die uiteindelijk ook beter gaat respecteren. (Of hij kan echt onverbeterlijk zijn, dan is het doel simpelweg opkomen voor je kind.)
dinsdag 10 juni 2025 om 17:14
Volledig met Pina eens.
Een grens stellen is geen discussie aangaan. En vader gaat reageren. Hoe je het ook zegt. En mogelijk breekt de pleuris uit. Maar dat is dan wat het is: he hoeft er niet in mee te gaan. Je hoeft je ook niet eindeloos te verantwoorden.
Maar dat dat spanning oproept en angst snap ik. Want je gaat buiten je eigen comfortzone. En dat lijkt me heel gezond. Maar ook absoluut eng.
Een grens stellen is geen discussie aangaan. En vader gaat reageren. Hoe je het ook zegt. En mogelijk breekt de pleuris uit. Maar dat is dan wat het is: he hoeft er niet in mee te gaan. Je hoeft je ook niet eindeloos te verantwoorden.
Maar dat dat spanning oproept en angst snap ik. Want je gaat buiten je eigen comfortzone. En dat lijkt me heel gezond. Maar ook absoluut eng.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 10 juni 2025 om 18:17
Dit denk ik ook. Hij gaat het helemaal niet leuk vinden als jij opeens je mond opentrekt, dat is namelijk niet de afspraak tussen jullie, maar als jij standvastig volhoudt dat je er geen discussie over gaat voeren, gewoon op een normale toon, heb je wél iets gewonnen. Namelijk dat je voor jezelf en je principes (en je kind) opkomt. Ook al is dat niet de afspraak. Jammer dan.Rooss4.0 schreef: ↑10-06-2025 14:44Dat klopt en dat gaat niet veranderen. Je geeft dan ook geen grens aan om hem te doen inzien dat hij erover is gegaan, je doet dat om voor jezelf op te komen en je kind te laten zien dat je de opmerking niet pikt.
Hij zal gaan jij-bakken en de bal terugkaatsen, hij is namelijk emotioneel onvolwassen en kent geen andere reactie. En dit laat je dus ook gewoon gebeuren. Verzin daar een standaard antwoord op: "Ik weet dat jij het niet met me eens bent maar zo denk ik erover en meer heb ik er niet over te zeggen". Ofzo. Dan laat je hem in zijn waarde en je hebt je zegje gedaan.
Dat laatste klopt denk ik niet. Hij heeft geen vrijheid nodig voor een volgende keer, hij gaat dat gewoon doen. Ook als je wél reageert of gereageerd had.
Dit is namelijk zoals hij dingen doet.
dinsdag 10 juni 2025 om 18:55
Dat heet een familiepatroon, of coping, en bevriezing. Je zal eerst moeten zien dat het niet helpend is voor je er iets aan kunt veranderen.
Gelukkig kun je ook achteraf nog een grens stellen

Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 10 juni 2025 om 18:58
A vind ik niet zo gek, dat is gewoon de shock en de verbijstering waardoor een adequate reactie even uitblijft en iemand bevriest. In tweede instantie had TO wel degelijk de juiste reactie, alleen kwam die (en wie heeft dat nooit meegemaakt?) te laat.
B is niet van toepassing omdat de opmerking werd gemaakt bij het vertrek. Ze ging dus al weg, ze kreeg/kregen alleen een trap na.
dinsdag 10 juni 2025 om 19:25
dinsdag 10 juni 2025 om 19:37
Emotioneel onvolwassen mensen kunnen heel onvoorspelbaar zijn in hun gedrag, het kan vriezen of dooien, en alles ertussenin, en voor ‘normale’ mensen met ‘normale’ omgangsvormen is het heel moeilijk om daarop te anticiperen: je zit gezellig te kletsen, heel ontspannen en onbevangen, en opeens is daar BOEM die kutopmerking. Niet iedereen kan op zo’n moment snel genoeg schakelen, bovendien is er (zoals blijkt uit de reacties van TO) nog liefde en respect voor haar vader.turquasi schreef: ↑10-06-2025 19:25Ja hoor gebeurt iedereen wel eens dat je bevriest, maar dit was helemaal niet onverwacht want zoals gezegd er is een patroon. Daar heb je dus niet alleen je kind aan blootgesteld maar vervolgens helemaal niet op gehandeld. Je mag best wakker worden hoor dat je medeverantwoordelijk bent.
dinsdag 10 juni 2025 om 19:41
Ja ik ken er zo eentje en heb die heel bewust uit mijn leven gestuurd hierom. Dat ze mij kwetste steeds was een ding maar toen ik doorhad dat ze dat ook bij anderen deed was de maat ineens vol voor mij. Jammer want ze kan heel gezellig zijn maar echt niet dat ik daar mensen die me lief zijn aan bloot ga stellen.
Lorem Ipsum
dinsdag 10 juni 2025 om 19:43
Is het emotioneel onvolwassen? Ik heb een zus waarbij ik me super onveilig voel door dit soort gedrag.... Dankjewel voor deze bijdrage, ik zal het topic weer met rust laten...Claire45 schreef: ↑10-06-2025 19:37Emotioneel onvolwassen mensen kunnen heel onvoorspelbaar zijn in hun gedrag, het kan vriezen of dooien, en alles ertussenin, en voor ‘normale’ mensen met ‘normale’ omgangsvormen is het heel moeilijk om daarop te anticiperen: je zit gezellig te kletsen, heel ontspannen en onbevangen, en opeens is daar BOEM die kutopmerking. Niet iedereen kan op zo’n moment snel genoeg schakelen, bovendien is er (zoals blijkt uit de reacties van TO) nog liefde en respect voor haar vader.
dinsdag 10 juni 2025 om 19:43
Nee, gebeurd is gebeurd. Maar voor een mogelijke situatie in de toekomst zou ik wel vast wat scenario’s voorbereiden. Gewoon dat je bij jezelf weet, als er iets gebeurt dat me niet bevalt, dan zeg ik dat ik er niet van gediend ben en stap ik op.
Maar het helpt ook om echt goed te kijken naar hoe diep je opvoeding en jeugd in je zit en hoe je kunt leren daarvan los te komen. Jullie zijn nu volwassenen onder elkaar. Je bent geen kind meer. Ik zou toch maar handvatten zoeken om te kunnen handelen.
Maar het helpt ook om echt goed te kijken naar hoe diep je opvoeding en jeugd in je zit en hoe je kunt leren daarvan los te komen. Jullie zijn nu volwassenen onder elkaar. Je bent geen kind meer. Ik zou toch maar handvatten zoeken om te kunnen handelen.
dinsdag 10 juni 2025 om 20:04
Kan je ook een beetje minder fel reageren alsjeblieft?turquasi schreef: ↑10-06-2025 19:25Ja hoor gebeurt iedereen wel eens dat je bevriest, maar dit was helemaal niet onverwacht want zoals gezegd er is een patroon. Daar heb je dus niet alleen je kind aan blootgesteld maar vervolgens helemaal niet op gehandeld. Je mag best wakker worden hoor dat je medeverantwoordelijk bent.
Als ik niet wakker geworden was, dan had ik dit topic niet geopend. Dus even een toontje lager alsjeblieft.
Tuurlijk weet ik dat ik een vreemde opmerking kan verwachten, maar dat dit nu tegen mijn kind gebeurde was iets wat ik dus totaal niet verwacht had. En dat is de reden dat ik bevroor.
rozeroosje wijzigde dit bericht op 10-06-2025 20:14
0.85% gewijzigd
dinsdag 10 juni 2025 om 20:07
Ja dit dus, want ik ga niet heel vaak tegen hem in. Zou ik wel moeten doen maar op de een of andere manier lukt dat dus niet. Dat is denk ik een stukje opvoeding dat ik meegekregen heb, dat je dat niet doet ofzo. Weet het niet.Lucy schreef: ↑10-06-2025 17:14Volledig met Pina eens.
Een grens stellen is geen discussie aangaan. En vader gaat reageren. Hoe je het ook zegt. En mogelijk breekt de pleuris uit. Maar dat is dan wat het is: he hoeft er niet in mee te gaan. Je hoeft je ook niet eindeloos te verantwoorden.
Maar dat dat spanning oproept en angst snap ik. Want je gaat buiten je eigen comfortzone. En dat lijkt me heel gezond. Maar ook absoluut eng.
Ik moet vanaf nu dus gewoon zorgen dat ik mijn woordje paraat heb wat ik kan gebruiken als het nodig is en handelen vanuit het oogpunt van een volwassene ipv een rol als kind.
rozeroosje wijzigde dit bericht op 10-06-2025 20:14
10.91% gewijzigd

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in