Reactie vader - hoe te reageren? - Pagina 4 - Relaties

Rozeroosje zaterdag 7 juni 2025 om 23:56

Hi lezers,

Het is al laat, maar ik moet even iets van me afschrijven in de hoop dat iemand iets zinnigs kan zeggen. Ik zal proberen het kort te houden.

Waar te beginnen. Het gaat om mijn vader.

Pas deed zich echter een situatie voor waarbij een van mijn kinderen een grapje maakte over iets. Hierop reageerde hij direct door iets kwetsends terug te zeggen. Ivm herkenning kan ik hier niet teveel over zeggen, maar ik was zo verbaasd dat ik niet eens kon reageren. Ik vond het zó intens laag van hem. Nu draait die opmerking al heel de avond in mijn hoofd en ik wil graag tegen hem zeggen dat ie over een grens gegaan is.

* de rest verwijderd ivm herkenbaarheid *

rozeroosje wijzigde dit bericht op 10-06-2025 10:50

63.51% gewijzigd

feow zondag 8 juni 2025 om 11:19

Rozeroosje schreef: ↑
08-06-2025 11:09
Oh nog 1 vraag.
Stel dat kind zelf zou willen aangeven bij opa dat het gekwetst is, zouden jullie dit dan toejuichen of afraden?

Ik zou het toejuichen.
Maar ik zou wel ook waarschuwen.
“Mijn ervaring met opa is dat hij wild om zich heen kan gaan slaan en juist meer kwetsende dingen kan zeggen, zoals hetgeen wat hij er laatst uitflapte”

Dat zou ik zien als het kind wel de keuken met bestekla en prikker in laten gaan als kind dat wil, maar wél met een pannendeksel om zich af te weren in de hand.

Ik heb drie kinderen. Eén daarvan heeft de magische gave de meest gekke gekken te kunnen kalmeren zonder zelf beschadigd te raken. Dat bestaat ook

Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Zomersweertje zondag 8 juni 2025 om 11:20

Purplepeanut schreef: ↑
08-06-2025 11:12
Hoe meer ik lees hoe meer ik denk, waarom laat een hele familie zich terroriseren door de kutopmerkingen van die man.
Zoals je nu de grens legt bij het kwetsen van je zoon (en die grens zou ik zeker en heel duidelijk gaan aangeven) zo had je die grens ook voor jezelf mogen trekken. Een trauma geeft hem echt geen vrijbrief om al zijn geliefden te kwetsen. En ergens rekening mee houden is prima maar je hele leven op eieren lopen lijkt me niet gezond

Hier sluit ik mij overigens bij aan. Al vind ik dus wel dat je je zoon mag leren dat niet iedereen dit lolletje kan waarderen. En wie kaatst, kan de bal terugverwachten en dat kan dan ook minder leuk zijn. Structureel op eieren lopen is niet oké. En dat mag je vader ook weten.

Lucy zondag 8 juni 2025 om 11:20

Purplepeanut schreef: ↑
08-06-2025 11:12
Hoe meer ik lees hoe meer ik denk, waarom laat een hele familie zich terroriseren door de kutopmerkingen van die man.
Zoals je nu de grens legt bij het kwetsen van je zoon (en die grens zou ik zeker en heel duidelijk gaan aangeven) zo had je die grens ook voor jezelf mogen trekken. Een trauma geeft hem echt geen vrijbrief om al zijn geliefden te kwetsen. En ergens rekening mee houden is prima maar je hele leven op eieren lopen lijkt me niet gezond

Omdat je als kind al heel jongs leert sat het volledig onveilig is om iets te zeggen. Omdat je als kind afhankelijk bent en liefde en erkenning wil. En na een jeugd vol onveiligheid dit patroon er zeer diep ingesloten is. Dit is hoe je met elkaar omgaat. En dat veranderen vergt veel zelfliefde, kunnen voelen waar grenzen liggen, ervaren dat je volwassen bent en niet meer afhankelijk van je ouder en zijn erkenning. En dat is voor sommige mensen een levenslang proces, en voor anderen makkelijker omdat er meer zelfliefde in basis ligt.

Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Lucy zondag 8 juni 2025 om 11:21

Dubbel

Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Claire45 zondag 8 juni 2025 om 11:23

Rozeroosje schreef: ↑
08-06-2025 11:09
Oh nog 1 vraag.
Stel dat kind zelf zou willen aangeven bij opa dat het gekwetst is, zouden jullie dit dan toejuichen of afraden?

Daar zat ik ook al aan te denken maar ik weet eigenlijk ook niet wat ‘verstandig’ is in dit geval. Ik denk dat ik mijn kind zeker die ruimte zou geven als hij zélf met het plan kwam om opa op zijn gedrag aan te spreken.

Lucy zondag 8 juni 2025 om 11:25

Zomersweertje schreef: ↑
08-06-2025 11:10
Als slechthorende sta ik hier dus echt anders in. Ik vind het vermoeiend hoe vaak mensen een grapje moeten te menen maken als ik iets niet goed hoor. Ik vind het gewoon echt niet leuk om te horen (oh ironie). Ik kan echt een heleboel hebben, maar niet altijd. Soms lach ik mee omdat het een keer een origineel grapje is, maar ik vind het gewoon k#t dat ik soms moeite heb met gesprekken volgen. Dan is het niet fijn als daar een lolletje over gemaakt wordt. Dit is geen grapje als je er echt last van hebt, dan is het iemand nog even met de neus op de feiten drukken wat betreft zijn handicap.

En zou je dan hebben gezegd: ik vind dit geen leuk grapje, doe maar niet

Of zou je kind terugkwetsen?

Het is een kind he, geen volwassene. En ook nog je kleinkind. Die je goed kent en liefhebt, en meestal meer van kan hebben dan van anderen.

Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Purplepeanut zondag 8 juni 2025 om 11:28

Lucy schreef: ↑
08-06-2025 11:20
Omdat je als kind al heel jongs leert sat het volledig onveilig is om iets te zeggen. Omdat je als kind afhankelijk bent en liefde en erkenning wil. En na een jeugd vol onveiligheid dit patroon er zeer diep ingesloten is. Dit is hoe je met elkaar omgaat. En dat veranderen vergt veel zelfliefde, kunnen voelen waar grenzen liggen, ervaren dat je volwassen bent en niet meer afhankelijk van je ouder en zijn erkenning. En dat is voor sommige mensen een levenslang proces, en voor anderen makkelijker omdat er meer zelfliefde in basis ligt.

Ik snap wat je zegt en ik bedoelde het niet als kritiek op TO maar ik zou het haar gunnen dat ze ook zichzelf in bescherming durft te nemen en niet alleen haar kind

Strikje zondag 8 juni 2025 om 11:31

Lucy schreef: ↑
08-06-2025 11:25
En zou je dan hebben gezegd: ik vind dit geen leuk grapje, doe maar niet

Of zou je kind terugkwetsen?

Het is een kind he, geen volwassene. En ook nog je kleinkind. Die je goed kent en liefhebt, en meestal meer van kan hebben dan van anderen.

Precies. Als je een grapje echt kwetsend vindt, dan kun je dat aangeven.
Maar in dit geval, als een kind tegen mij zou zeggen dat ik een hoorapparaatje nodig heb omdat ik iets niet versta, pfffff, man, daar lach je toch om? Daardoor laat je je toch niet kwetsen? Wat een suffe reactie zeg.

Je kent je kleinkind toch inderdaad? Daar hou je van. Dan maak je geen gemene opmerking. Ik begrijp daar echt niks van!

Strikje zondag 8 juni 2025 om 11:36

Rozeroosje schreef: ↑
08-06-2025 00:31
Nee discussie wil ik vermijden. Heb er zelfs aan gedacht om aan mijn concept toe te voegen dat ik geen reactie hoef. Daarmee is dan hopelijk ook meteen zijn mond gesnoerd.
Maar voor nu wil ik inderdaad niet reageren. Had ook nog gedacht om het via mijn moeder te doen, maar dan moet zij de spreekwoordelijke klappen vangen en dat wil ik voorkomen want zij is verbaal helemaal niet tegen hem opgewassen.

Dit vind ik wel een hele heftige reactie.

Je wilt opa dus de mond snoeren? Waarom? Jij laat weten datje iets kwetsen vindt, ( in mijn ogen geheel terecht!), maar opa mag niet reageren>
Dat vind ik echt heel vreemd.

Misschien heeft jouw vader wel veel spijt en zit hij ook met die opmerking in zijn maag. Als je zegt dat je geen reactie wilt, dan sta je niet open voor een excuus, maar ook niet voor een gesprek en dat vind ik wel raar in deze,

Claire45 zondag 8 juni 2025 om 11:36

Zomersweertje schreef: ↑
08-06-2025 11:10
Als slechthorende sta ik hier dus echt anders in. Ik vind het vermoeiend hoe vaak mensen een grapje moeten te menen maken als ik iets niet goed hoor. Ik vind het gewoon echt niet leuk om te horen (oh ironie). Ik kan echt een heleboel hebben, maar niet altijd. Soms lach ik mee omdat het een keer een origineel grapje is, maar ik vind het gewoon k#t dat ik soms moeite heb met gesprekken volgen. Dan is het niet fijn als daar een lolletje over gemaakt wordt. Dit is geen grapje als je er echt last van hebt, dan is het iemand nog even met de neus op de feiten drukken wat betreft zijn handicap.

Dat begrijp ik hoor, het lijkt me heel pijnlijk en onnodig. Bizar dat jij zo vaak ‘grapjes’ moet verdragen. Maar in déze context gaat het vooral om de snoeiharde reactie van opa, die gewoon tegen zijn kleinzoon had kunnen zeggen dat hij het grapje niet grappig vond maar kwetsend. Opa weet (net als jij) hoe vervelend een handicap is, en een kind heeft minder levenservaring en kan dus op een normale manier gecorrigeerd worden door een volwassene.

Saanvi2 zondag 8 juni 2025 om 11:36

Ooit, heel lang geleden, ben ik tot op het bot gekrenkt door een oom van mij, precies op mijn allerzwakste plek. Mijn moeder was erbij. Waar zij normaal altijd zei: "Sttt, de buren," of "Wat zullen anderen wel niet van ons denken," en vaak aanraadde om maar niets te zeggen "want hij/zij bedoelde het vast niet zo," alles om de lieve vrede te bewaren, stond ze nu op, stuurde mijn oom het huis uit en zei dat hij pas terug mocht komen als hij zijn excuses aan mij had aangeboden.

Dat maakte zo’n diepe indruk op mij en heeft mij enorm geholpen.

Vanaf dat moment veranderde er iets tussen ons. Ik voelde me voor het eerst écht door haar gezien en beschermd. Er kwam een nieuwe warmte en stevigheid in onze band, iets dat eerder ontbrak. Het was alsof ze me op dat moment liet voelen: "Ik kies voor jou." Dat vertrouwen en die verbondenheid zijn sindsdien nooit meer verdwenen.

Lebow zondag 8 juni 2025 om 11:48

Mooi, Saanvi2.

Als je iemand niet aanspreekt op zijn gedrag, om de sfeer maar goed te houden of omdat je geen gedoe wilt, dan is de kans groot dat diegene gewoon doorgaat daarmee. Ook in contact met anderen, in dit geval zelfs richting je kinderen. Wat je laat gebeuren zonder iets te zeggen, wordt vaak gezien als ‘oké. (Niet dat jij dat zo ervaart, jij weet de reden erachter).

Ha! It is funny because the squirrel gets dead.

Zoccellia zondag 8 juni 2025 om 12:16

Wat zou er gebeuren als kind zelf een grens aangeeft bij opa?

Hij weet van jou al dat de kans klein is dat opa gaat veranderen, dus het gaat vooral om het aangeven van een grens om zelfbehoud (en zelfliefde?).

Ik weet niet of hij een eigen contact-lijn met opa heeft? Als het kind hoog zit zou je hem dus ook kunnen coachen in wat het gewenste gedrag is in zo'n situatie. Een combi van grenzen aangeven en schouders ophalen denk ik? Het feit dat het zo laag is van je ouder om terug te kaatsten met aandoening van zoon, zegt ook gewoon dat zoon het zwaar heeft met zijn aandoening.

"Opa, sorry als ik je gekwetst heb met de opmerking over een gehoorapparaat, ik dacht dat een grapje wel kon. Ik wil je wel laten weten dat het aardiger was geweest als je dat gewoon had gezegd, in plaats van die rot opmerking over X. Voor nu fijne vakantie, we hebben het er wel over als je terug bent."

Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook

Zoccellia zondag 8 juni 2025 om 12:18

Saanvi2 schreef: ↑
08-06-2025 11:36
Ooit, heel lang geleden, ben ik tot op het bot gekrenkt door een oom van mij, precies op mijn allerzwakste plek. Mijn moeder was erbij. Waar zij normaal altijd zei: "Sttt, de buren," of "Wat zullen anderen wel niet van ons denken," en vaak aanraadde om maar niets te zeggen "want hij/zij bedoelde het vast niet zo," alles om de lieve vrede te bewaren, stond ze nu op, stuurde mijn oom het huis uit en zei dat hij pas terug mocht komen als hij zijn excuses aan mij had aangeboden.

Dat maakte zo’n diepe indruk op mij en heeft mij enorm geholpen.

Vanaf dat moment veranderde er iets tussen ons. Ik voelde me voor het eerst écht door haar gezien en beschermd. Er kwam een nieuwe warmte en stevigheid in onze band, iets dat eerder ontbrak. Het was alsof ze me op dat moment liet voelen: "Ik kies voor jou." Dat vertrouwen en die verbondenheid zijn sindsdien nooit meer verdwenen.

En dat is dan denk ik de grootste waarde van het aangeven van grenzen. Laten zien wie en wat belangrijk voor je is

Wat een ander met je grens doet, dat kun je niet beinvloeden. Maar voor jezelf, of voor je kind opkomen is dus heel waardevol.

Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook

Zoccellia zondag 8 juni 2025 om 12:18

Saanvi2 schreef: ↑
08-06-2025 11:36
Ooit, heel lang geleden, ben ik tot op het bot gekrenkt door een oom van mij, precies op mijn allerzwakste plek. Mijn moeder was erbij. Waar zij normaal altijd zei: "Sttt, de buren," of "Wat zullen anderen wel niet van ons denken," en vaak aanraadde om maar niets te zeggen "want hij/zij bedoelde het vast niet zo," alles om de lieve vrede te bewaren, stond ze nu op, stuurde mijn oom het huis uit en zei dat hij pas terug mocht komen als hij zijn excuses aan mij had aangeboden.

Dat maakte zo’n diepe indruk op mij en heeft mij enorm geholpen.

Vanaf dat moment veranderde er iets tussen ons. Ik voelde me voor het eerst écht door haar gezien en beschermd. Er kwam een nieuwe warmte en stevigheid in onze band, iets dat eerder ontbrak. Het was alsof ze me op dat moment liet voelen: "Ik kies voor jou." Dat vertrouwen en die verbondenheid zijn sindsdien nooit meer verdwenen.

En dat is dan denk ik de grootste waarde van het aangeven van grenzen. Laten zien wie en wat belangrijk voor je is

Wat een ander met je grens doet, dat kun je niet beinvloeden. Maar voor jezelf, of voor je kind opkomen is dus heel waardevol.

Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook

Purplepeanut zondag 8 juni 2025 om 12:24

Zoccellia schreef: ↑
08-06-2025 12:16
Wat zou er gebeuren als kind zelf een grens aangeeft bij opa?

Hij weet van jou al dat de kans klein is dat opa gaat veranderen, dus het gaat vooral om het aangeven van een grens om zelfbehoud (en zelfliefde?).

Ik weet niet of hij een eigen contact-lijn met opa heeft? Als het kind hoog zit zou je hem dus ook kunnen coachen in wat het gewenste gedrag is in zo'n situatie. Een combi van grenzen aangeven en schouders ophalen denk ik? Het feit dat het zo laag is van je ouder om terug te kaatsten met aandoening van zoon, zegt ook gewoon dat zoon het zwaar heeft met zijn aandoening.

"Opa, sorry als ik je gekwetst heb met de opmerking over een gehoorapparaat, ik dacht dat een grapje wel kon. Ik wil je wel laten weten dat het aardiger was geweest als je dat gewoon had gezegd, in plaats van die rot opmerking over X. Voor nu fijne vakantie, we hebben het er wel over als je terug bent."

Als opa gewoon een beetje onaardig of boos reageerde zou deze tekst prima kunnen.
Als opa je kind vernederd en tot op het bot gekwetst heeft(zoals TO een beetje doet laten doorschemeren) dan mogen jij en kind daar een stuk duidelijker in zijn. Ik zou het persoonlijk niet uit mijn strot krijgen bijvhem een fijne vakantie te wensen als hij mij of kind ontzettend gekwetst heeft

Strikje zondag 8 juni 2025 om 12:31

Saanvi2 schreef: ↑
08-06-2025 11:36
Ooit, heel lang geleden, ben ik tot op het bot gekrenkt door een oom van mij, precies op mijn allerzwakste plek. Mijn moeder was erbij. Waar zij normaal altijd zei: "Sttt, de buren," of "Wat zullen anderen wel niet van ons denken," en vaak aanraadde om maar niets te zeggen "want hij/zij bedoelde het vast niet zo," alles om de lieve vrede te bewaren, stond ze nu op, stuurde mijn oom het huis uit en zei dat hij pas terug mocht komen als hij zijn excuses aan mij had aangeboden.

Dat maakte zo’n diepe indruk op mij en heeft mij enorm geholpen.

Vanaf dat moment veranderde er iets tussen ons. Ik voelde me voor het eerst écht door haar gezien en beschermd. Er kwam een nieuwe warmte en stevigheid in onze band, iets dat eerder ontbrak. Het was alsof ze me op dat moment liet voelen: "Ik kies voor jou." Dat vertrouwen en die verbondenheid zijn sindsdien nooit meer verdwenen.

Wat fijn zeg.

Weet jouw moeder dit ook? Dat jij dit zo ervaren hebt?

Siep zondag 8 juni 2025 om 12:35

To, ik zou het erbij laten.

Ik denk niet dat je door dringt bij hem.

Mocht je het wel willen doen, dan zou ik het face to face doen de volgende keer.

Maar grote kans dat het escaleert, op welke manier je het ook brengt.

Felidaez zondag 8 juni 2025 om 12:44

Ik heb alleen OP gelezen.

Afgezien van wat ik vind dat jij of je kind moet doen:

Wat maakt dat jullie opmerkingen naar hem niet echt worden bestempeld als kwetsend, maar andersom dus wel?

Misschien is hij wel elke keer heel erg gekwetst als jullie 'grapjes of opmerkingen' over/naar hem maken.

Dat maakt niet dat zijn reactie daarop ok is, maar misschien helpt het wel een beetje de situatie begrijpen?

Purplepeanut zondag 8 juni 2025 om 13:01

Je ziet het verschil toch wel tussen de hele familie moet op eieren lopen, om te voorkomen dat ze per ongeluk iets verkeerds zeggen en iemand die anderen verbaal snoeihard afmaakt

Dropdrop zondag 8 juni 2025 om 13:10

Je moet grenzen gaan hanteren als de moeder van saanvi2.

Opa kan pas weer bezoek verwachten als hij zijn excuses heeft aangeboden.

Je kunt elke keer dat hij begint meteen weggaan. Je kunt hem wegsturen.

Stop met op je tenen lopen, maar accepteer dan ook de grens van opa: en maak geen grapjes over hem, want hij heeft zelf de emotionele diepgang van een kleuter. Hij kan zelf alleen maar om zich heen slaan als hij gekwetst wordt.

Rozeroosje zondag 8 juni 2025 om 13:14

-

rozeroosje wijzigde dit bericht op 10-06-2025 11:16
Reden: Aangepast ivm mogelijke herkenbaarheid

0.00% gewijzigd

feow zondag 8 juni 2025 om 13:22

Je hebt alle recht om iemand die expres lomp en kwetsend was de mond te snoeren.

Dit accepteer ik niet, geen discussie. Van zo iets gevoeligs blijf je af. En van mijn kind blijf je af. Klaar. Mededeling, geen vraag.

En ergens schrijf jij dat hij in zal binden, omdat jullie hem te lief zijn.

Jij zit in een patroon van tenenlopen en acceptatie. Hij zit daar met jou ( en je moeder) in. Maar tot nu toe niet bij je kind.
Nu wel, en dat was eenmalig. Want ver over de grens. Geen discussie, hierin moet hij zich aanpassen.

Los hiervan kan hij ook wat zeggen en kan zelfs jouw kind zeggen dat het hem of haar spijt dat zijn of haar grapje zo fout viel. Maar los van de reactie. Die was fout en mag niet meer gebeuren.

Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Susan zondag 8 juni 2025 om 13:24

Purplepeanut schreef: ↑
08-06-2025 11:12
Hoe meer ik lees hoe meer ik denk, waarom laat een hele familie zich terroriseren door de kutopmerkingen van die man.
Zoals je nu de grens legt bij het kwetsen van je zoon (en die grens zou ik zeker en heel duidelijk gaan aangeven) zo had je die grens ook voor jezelf mogen trekken. Een trauma geeft hem echt geen vrijbrief om al zijn geliefden te kwetsen. En ergens rekening mee houden is prima maar je hele leven op eieren lopen lijkt me niet gezond

Dat is de categorie "mensen die nou eenmaal zo zijn". Ik ken er ook een paar. Bot, onvriendelijk, zeggen alles wat er in ze opkomt en komen met alles weg, want ze hebben mensen om zich heen die standaard zeggen: 'Laat nou maar, zo is hij nou eenmaal.' Als er al iemand is die er nog van opkijkt - of als die persoon echt te ver gaat. Heel vermoeiend. Bij mij zijn het mensen met wie ik gelukkig niet al te veel (meer) te maken heb, ik kan me voorstellen dat het heel naar is als het je eigen vader is.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Pianissimo zondag 8 juni 2025 om 13:29

Mette schreef: ↑
08-06-2025 10:51
Voor mij zou het simpel zijn. Pa, ik accepteer geen kwetsende opmerkingen over de aandoening van Lucas. Kun je die in het vervolg achterwege laten? Dank je.

Dit zou ik doen. Dit laat geen opening voor een discussie. Kort maar krachtig. Het is een mededeling en geen opening voor een gesprek.

Reactie vader - hoe te reageren?

Actieve topics