Relaties
alle pijlers
Relatiedip.
dinsdag 25 februari 2020 14:42
Mijn partner en ik zijn beiden halverwege de 50 en hebben meer dan 10 jaar een lat-relatie. In toenemende mate loop ik tegen een verborgen probleem aan dat steeds meer aan de oppervlakte komt naarmate wij elkaar langer kennen. Als er een probleem is, klein of groot, dan trekt mijn partner zich dat altijd heel persoonlijk aan. Hij vat het op als een diepe krenking van zijn persoonlijkheid en hij verwijt mij dan dat ik hem niet accepteer zoals hij is, hij kruipt in de slachtoffer rol en vind dat we maar moeten stoppen omdat het toch niet werkt tussen ons. Ik begin er behoorlijk moe van te worden dat we keer op keer deze hobbel moeten nemen voordat we tot een redelijk en constructief gesprek kunnen komen. Daarnaast vind ik dat mijn partner veel investering van mij verwacht, maar hij is maar in beperkte mate bereid hetzelfde terug te geven. Mijn partner vind dat er niets mis met hem is, begrijpt de muur niet waar ik steeds op bots, vind dat hij nergens last heeft en dat ik mijn problemen op hem projecteer. Hij is dus maar in zeer beperkte mate bereid (of in staat ?) mij tegemoet te komen.
Ik lees op dit forum vaak : accepteren of wegwezen, maar dat vind ik te zwart/wit. Is er nog een tussenweg ?
Ik lees op dit forum vaak : accepteren of wegwezen, maar dat vind ik te zwart/wit. Is er nog een tussenweg ?
dinsdag 25 februari 2020 21:40
Ja, dat lees en hoor ik vaker. Toch ben ik nog geen normale vrijgezelle man tegen gekomen, helaas. Echt niet. Nog nooit. En ik heb na mijn scheiding lang genoeg gedate. Mijn vrienden zijn inderdaad normale, lieve, leuke mannen, maar die zijn getrouwd met mijn vriendinnen
dinsdag 25 februari 2020 21:49
Therapie ziet hij niet zitten, samen komen jullie er overduidelijk niet uit. Hij ziet er de noodzaak niet van in om te veranderen of aan te passen, hij heeft namelijk geen probleem maar jij. Wat doe je nog bij hem?Charlotte2020 schreef: ↑25-02-2020 21:37Dit is helaas maar al te waar. Toch kan hij ook onzelfzuchtig en zorgzaam en liefdevol zijn, alleen zo is hij denk ik noet écht. Ik heb het gevoel dat hij onzelfzuchtig, zorgzaam en liefdevol is als hij daar iets mee kan winnen voor zichzelf. Maar dat is een gevoel. Geen feit.
dinsdag 25 februari 2020 21:56
Hij doet wel zijn best om de dingen te veranderen die hij kan veranderen. Ik heb het dan over gedrag en niet over karakter. Ik zie dat ook wel. Hij zegt dat dat echter voor mij blijkbaar niet genoeg is.
Hij laat dan even buiten beschouwing dat voor de keren dat hij wel zijn best doet er evenveel keren zijn dat hij zich laat gaan. Dat geeft mij het gevoel terug bij af te zijn.
dinsdag 25 februari 2020 22:11
empathie is niet iets dat je aan of uit kan zetten. je kan wel inlevend gedrag aanleren en toepassen als het jou uitkomt, maar dat gedrag heeft niets te maken met dat je je kan verplaatsen in de anderCharlotte2020 schreef: ↑25-02-2020 21:37Dit is helaas maar al te waar. Toch kan hij ook onzelfzuchtig en zorgzaam en liefdevol zijn, alleen zo is hij denk ik noet écht. Ik heb het gevoel dat hij onzelfzuchtig, zorgzaam en liefdevol is als hij daar iets mee kan winnen voor zichzelf. Maar dat is een gevoel. Geen feit.
dinsdag 25 februari 2020 22:12
Ik zou zeggen: luister naar je hart.Charlotte2020 schreef: ↑25-02-2020 22:05Ik weet niet of ik kan leven met die dips iedere keer, maar ik blijf het lastig vinden omdat het dus ook langere tijd achter elkaar wel leuk is.
dinsdag 25 februari 2020 22:13
je zegt dat je er tot nu toe niet gelukkig van wordt, dit duurt al 10 jaar he? hoe lang ga je nog wachten?Charlotte2020 schreef: ↑25-02-2020 22:05Ik weet niet of ik kan leven met die dips iedere keer, maar ik blijf het lastig vinden omdat het dus ook langere tijd achter elkaar wel leuk is.
dinsdag 25 februari 2020 22:29
Ik weet het niet.
Ergens word ik een beetje moedeloos van dat hele relatie gedoe. Een relatie is voor mij geen must, ik heb een heel fijn leven met een uitgebreide sociale kring. Maar ik vind een relatie met een goede partner wel iets wat je leven extra leuk maakt. Ik ben best lang alleen geweest voor deze partner en heb gemerkt dat het leven met partner toch wel leuker is. Zo gaat het ook niet langer, dat snap ik ook wel.
Maar wat dan ? Ik heb geen zin meer om weer jaren te investeren in nieuwe een relatie en er dan weer achter te komen dat het niet werkt omdat pas na lange tijd vervelende karaktertrekken zichtbaar worden.
dinsdag 25 februari 2020 22:31
maar dit had je toch wel eerder gezien? je dacht misschien dat je hem wel kon veranderen?Charlotte2020 schreef: ↑25-02-2020 22:29Ik weet het niet.
Ergens word ik een beetje moedeloos van dat hele relatie gedoe. Een relatie is voor mij geen must, ik heb een heel fijn leven met een uitgebreide sociale kring. Maar ik vind een relatie met een goede partner wel iets wat je leven extra leuk maakt. Ik ben best lang alleen geweest voor deze partner en heb gemerkt dat het leven met partner toch wel leuker is. Zo gaat het ook niet langer, dat snap ik ook wel.
Maar wat dan ? Ik heb geen zin meer om weer jaren te investeren in nieuwe een relatie en er dan weer achter te komen dat het niet werkt omdat pas na lange tijd vervelende karaktertrekken zichtbaar worden.
dinsdag 25 februari 2020 22:38
Doet hij lief, of is hij lief? Doet hij empatisch, of is hij het?
En daar kun je dan allerlei soorten gedragingen invullen..
Als het vooral 'doen', gaat hij het nooit echt worden.
Als je sociaal doet, ben je het dus niet enz.
En als je niet sociaal, lief of empatisch bent, ga je het ook niet worden.
Wegwezen, niet blijven bij gebrek aan beter.
En daar kun je dan allerlei soorten gedragingen invullen..
Als het vooral 'doen', gaat hij het nooit echt worden.
Als je sociaal doet, ben je het dus niet enz.
En als je niet sociaal, lief of empatisch bent, ga je het ook niet worden.
Wegwezen, niet blijven bij gebrek aan beter.
dinsdag 25 februari 2020 22:47
Dan blijf je toch lekker alleen.Charlotte2020 schreef: ↑25-02-2020 22:29
Maar wat dan ? Ik heb geen zin meer om weer jaren te investeren in nieuwe een relatie en er dan weer achter te komen dat het niet werkt omdat pas na lange tijd vervelende karaktertrekken zichtbaar worden.
dinsdag 25 februari 2020 22:52
woensdag 26 februari 2020 08:55
Dit vind ik wel een goede tip.Chocolotje schreef: ↑25-02-2020 22:52Misschien ben je blijer alleen. Met goede vrienden en kinderen voor gesprekken en leuke dingen doen.
En mannen voortaan allen voor de seks. Niet voor hun genot maar voor dat van jou. Harde werkers uitzoeken die jou willen verwennen. FWB van maken en hoge eisen aan stellen
woensdag 26 februari 2020 09:02
Hij vraagt van mij vooral dat ik mij, in algemene zin, zoveel mogelijk aan zijn behoeftes aanpas. Er is weinig ruimte om dingen anders te ‘mogen’ zien.
In theorie weet hij dat iedereen recht heeft op een eigen mening of om zijn eigen ding te doen, maar dat is eigenlijk in strijd met wat hij wil dus blijft hij dat moeilijk vinden. Het lijkt dan tijdelijk of hij mijn andere plannen of andere mening accepteert maar het komt telkens terug in discussies. Hij gaat dan in de slachtofferrol. ‘Je steunt me niet’
Terwijl ik dat wel doe, uitgebreid zelfs en soms zelfs voorbij mijn eigen grenzen.
Wat ik hierboven las klopt ook. Hij doet liefdevol en hij doet sociaal, maar het voelt aangeleerd aan. Niet ‘eigen’.
Zijn façade is zo goed dat je er as heel geleidelijk achter komt. Nu ik op het punt ben aangekomen in de relatie dat ik echt graag een diepere verbintenis wil en daar steeds harder mijn best voor doe stuit ik op een muur.
woensdag 26 februari 2020 09:15
Autisme ...... zullen we dat gewoon aan de gespecialiseerde mensen overlaten voor we zoiets roepen.
Maar weet je, we willen anderen altijd veranderen. We willen dat er rekening met ons gehouden wordt door de ander maar daarin vergeten we dat we vooral eerst eens rekening moeten houden met onszelf. En dan bedoel ik niet egoïstisch zijn en nooit aan de ander denken. Ik bedoel dan wanneer iets niet goed voelt voor jou dan kun je dat aangeven echter wanneer er niets mee gebeurt dan is het idd accepteren dat de ander ‘anders’ is dan jij of stoppen.
Maar weet je, we willen anderen altijd veranderen. We willen dat er rekening met ons gehouden wordt door de ander maar daarin vergeten we dat we vooral eerst eens rekening moeten houden met onszelf. En dan bedoel ik niet egoïstisch zijn en nooit aan de ander denken. Ik bedoel dan wanneer iets niet goed voelt voor jou dan kun je dat aangeven echter wanneer er niets mee gebeurt dan is het idd accepteren dat de ander ‘anders’ is dan jij of stoppen.
woensdag 26 februari 2020 09:26
Je kan je best doen tot je een ons weegt maar als iemand niet in staat is tot een diepere verbintenis dan is dat zinloos. Na 10 jaar mag je wel verwachten dat die verbintenis er is en zo niet dan gaat dat er nooit meer komenCharlotte2020 schreef: ↑26-02-2020 09:02Hij vraagt van mij vooral dat ik mij, in algemene zin, zoveel mogelijk aan zijn behoeftes aanpas. Er is weinig ruimte om dingen anders te ‘mogen’ zien.
In theorie weet hij dat iedereen recht heeft op een eigen mening of om zijn eigen ding te doen, maar dat is eigenlijk in strijd met wat hij wil dus blijft hij dat moeilijk vinden. Het lijkt dan tijdelijk of hij mijn andere plannen of andere mening accepteert maar het komt telkens terug in discussies. Hij gaat dan in de slachtofferrol. ‘Je steunt me niet’
Terwijl ik dat wel doe, uitgebreid zelfs en soms zelfs voorbij mijn eigen grenzen.
Wat ik hierboven las klopt ook. Hij doet liefdevol en hij doet sociaal, maar het voelt aangeleerd aan. Niet ‘eigen’.
Zijn façade is zo goed dat je er as heel geleidelijk achter komt. Nu ik op het punt ben aangekomen in de ... intenis wil en daar steeds harder mijn best voor doe stuit ik op een muur.
woensdag 26 februari 2020 09:32
Ik begin er nu langzaam achter te komen dat dat waarschijnlijk het geval is. De relatie duurt al 10 jaar, maar wel parttime natuurlijk. Dingen blijven langer onder de oppervlakte hangen als je niet in 1 huis woont.
woensdag 26 februari 2020 09:35
Dit klopt. Toch vind ik het moeilijk die knoop zomaar door te hakken. Er is natuurlijk ook liefde. Ook van zijn kant op zijn eigen manier. Maar goed, het is misschien niet genoeg. Of misschien verwacht ik teveel van een relatie/ van een ander.Sensu schreef: ↑26-02-2020 09:15Autisme ...... zullen we dat gewoon aan de gespecialiseerde mensen overlaten voor we zoiets roepen.
Maar weet je, we willen anderen altijd veranderen. We willen dat er rekening met ons gehouden wordt door de ander maar daarin vergeten we dat we vooral eerst eens rekening moeten houden met onszelf. En dan bedoel ik niet egoïstisch zijn en nooit aan de ander denken. Ik bedoel dan wanneer iets niet goed voelt voor jou dan kun je dat aangeven echter wanneer er niets mee gebeurt dan is het idd accepteren dat de ander ‘anders’ is dan jij of stoppen.
woensdag 26 februari 2020 09:37
Het klopt ook niet dat je je best moet doen om een diepe verbinding te krijgen met iemand na 10 jaar moet dat gewoon vanzelf zijn gebeurdCharlotte2020 schreef: ↑26-02-2020 09:32Ik begin er nu langzaam achter te komen dat dat waarschijnlijk het geval is. De relatie duurt al 10 jaar, maar wel parttime natuurlijk. Dingen blijven langer onder de oppervlakte hangen als je niet in 1 huis woont.
woensdag 26 februari 2020 11:38
Nou 1 ding weet je zeker, je bent er nu niet helemaal tevreden mee. Echter, helemaal tevreden hoeft denk ik ook niet altijd. Er zullen altijd dingen aan de ander zijn waarvan je denkt: mwah! Maar je moet er wel mee kunnen leven en wanneer jij nu na 10 jaar dat gevoel nog niet hebt dan gaat dat ook niet meer komen ben ik bang.Charlotte2020 schreef: ↑26-02-2020 09:35Dit klopt. Toch vind ik het moeilijk die knoop zomaar door te hakken. Er is natuurlijk ook liefde. Ook van zijn kant op zijn eigen manier. Maar goed, het is misschien niet genoeg. Of misschien verwacht ik teveel van een relatie/ van een ander.
woensdag 26 februari 2020 16:46
Tja liefde....
Soms is dat niet genoeg. En maakt ook blind. Blind voor het leven en de relatie die je zou kunnen hebben met een andere, wel meelevende, meevoelende man die niet de instelling heeft dat iedereen een probleem heeft behalve hij. Met wie je wel gewoon een gesprek kunt aangaan zonder dat hij in een kleuterachtige 'ja maar jij' modus kruipt. En gaat miepen dat je hem niet accepteert zoals hij is. Lekker zo'n instelling...doet hij dat bij anderen (vrienden, familie, collega's) ook?
Jij gaat je geluk, je èchte geluk, niet vinden bij deze man. Accepteren of weggaan, hij zal, gaat en wil niet veranderen.
Soms is dat niet genoeg. En maakt ook blind. Blind voor het leven en de relatie die je zou kunnen hebben met een andere, wel meelevende, meevoelende man die niet de instelling heeft dat iedereen een probleem heeft behalve hij. Met wie je wel gewoon een gesprek kunt aangaan zonder dat hij in een kleuterachtige 'ja maar jij' modus kruipt. En gaat miepen dat je hem niet accepteert zoals hij is. Lekker zo'n instelling...doet hij dat bij anderen (vrienden, familie, collega's) ook?
Jij gaat je geluk, je èchte geluk, niet vinden bij deze man. Accepteren of weggaan, hij zal, gaat en wil niet veranderen.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
woensdag 26 februari 2020 16:49
Van familie hou je doorgaans ook maar we weten allemaal dat dat niet altijd hoeft te betekenen dat je in elkaars leven past of elkaar gelukkig maakt.
Uhh, en nee, je verwacht niet teveel van een relatie/ de ander! Zet dat nou maar uit je hoofd want dat is onzin. Je bent al enigszins gebrainwashed omdat hij jou telkens wil doen geloven dat jij problemen maakt die er niet zijn.
Uhh, en nee, je verwacht niet teveel van een relatie/ de ander! Zet dat nou maar uit je hoofd want dat is onzin. Je bent al enigszins gebrainwashed omdat hij jou telkens wil doen geloven dat jij problemen maakt die er niet zijn.
vitamini wijzigde dit bericht op 26-02-2020 16:57
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
43.56% gewijzigd
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
