Relaties
alle pijlers
Terugkerende problemen, nu voorbij hoop ik!
dinsdag 22 april 2025 om 12:15
Ik heb een lange relatie, we zijn al 27 jaar bij elkaar waarvan 24 jaar getrouwd. We hebben 2 volwassen kinderen. Nu is het al heel lang dat de zin in seks binnen onze relatie heel verschillend is. Waarschijnlijk altijd al. Al is het wel meer geworden. Eerder kon de spanning erg oplopen als ik (weer) eens aangaf geen zin te hebben. Ik had dan zoveel spanning doordat het dan daarna zo’n ijzige spanning was tussen ons. Wij hebben ook al heel lang (15 jaar?) een afspraak (mijn initiatief) dat er alleen seks in het weekend is in principe. Dit omdat ik in bed spanning voelde dat mijn man seks wou en ik niet. Dit heeft mij geholpen dat ik in ieder geval doordeweeks rustig kon slapen. Het lijkt als ik dit opschrijf dat ik nooit zin heb gehad in seks in deze relatie, dat is niet zo. Maar de zin is wel steeds minder geworden, en is nu zo’n beetje weg. Wel vind ik strelen fijn, zonder dat het echt seksueel wordt.
Het is zo dat ik dan geregeld maar wel seks had omdat ik die spanning die er anders zou zijn erger vond. De meeste ruzies bij ons gingen hierover. Nu heb ik mijn man na de voorlaatste ruzie uitgelegd dat hij het niet persoonlijk moet nemen , dat het niet aan hem ligt maar dat het oa aan de hormonen ligt (overgang). Ik merkte dat dat erg had geholpen en hij er begrip voor had als ik niet iedere week seks wou. Dit was voor mij veel prettiger, niet dat ik meer zin had maar voelde me ontspannener. Maar nu is het geescaleerd doordat het al een tijd rustig was en mijn man wist dat ik geen seks wou maar toch tussen mijn benen graaide. Ik liet dit niet toe en we gingen slapen. De volgende dag hadden we er niet over gepraat. Maar die avond in bed reageerde ik zonder dat ik het door had te fel omdat mijn man tegen mij aan wou liggen maar ik dat niet wou. Dit gedrag kwam wel vaker voor, achteraf had ik ook mondiger moeten reageren.
Dat ik zo fel reageerde kwam door die avond ervoor en iets van ca 8 jaar terug.
Toen lagen wij in bed, ik wou geen seks. Draaide mij om om te gaan slapen. Er was geen ruzie toen oid. Ik ben toen door mijn man verkracht. Niet met geweld maar hij hield me wel stevig vast. Daarna zijn we gaan slapen, toen niet erover gehad. Maar wel de volgende dag. Ik had hem oa gezegd weet je wel dat het een verkrachting is en dat dat strafbaar is? Ik weet nog dat hij toen heel kwaad werd op mij omdat ik hem als een verkrachter zag. Daarna hebben we denk ik ca een week ruzie erover gehad. Het kwam weer goed doordat hij op een gegeven moment zei dat het hem speet. Dat ik hem heel dierbaar was etc. Hij zei dat hij zich er niks van herinnerde ( door de drank). Nu nu het zo geescaleerd is zei hij eerst ook dat hij zich niks meer herinnert ervan. Wat mij ook een kwaad gevoel geeft en gaf! Nu kwam hij er later op terug en zei hij dat hij heel diep had nagedacht en hij wel een moment herinnerde dat hij dacht bij zichzelf “ we zijn al zo lang bij elkaar, ik druk nu letterlijk en figuurlijk door. Wij hebben ondertussen ook een seksuoloog/therapeut ingeschakeld. Dit omdat ik erge twijfels heb of ik nog verder wil in deze relatie. En die twijfels zijn nog niet weg. We hebben wel veel hulp gehad van deze seksuoloog/therapeut. Zij is vooral seksuoloog en heeft ons aangeraden om naar een relatietherapeut te gaan.
Ik merk aan alles dat mijn man wel veel van mij houdt. Ik zie ook echt verdriet bij hem. Zelf heb ik natuurlijk ook veel verdriet ervan. Ik ben nu alleen 3 weken in op vakantie ipv samen. De laatste week komen ook onze kinderen en schoonzoon. Ik voel me heel alleen maar vind het aan de andere kant ook weer fijn om mijn eigen gang te gaan. En de rust is ook weer fijn!
Mijn gevoel is dat ik het nog wil proberen met mijn man met de tips van de seksuoloog. Dat betekend geen seks als ik het niet wil en ook op de manier hoe ik het wil ( geen penetratieseks bijvoorbeeld). Ik wil kijken hoe dit gaat als we het in de praktijk brengen. Mijn man wil dit ook hij wil alles wel doen om het huwelijk stand te laten houden. Zelf hou ik nog steeds veel van mijn man, maar ik twijfel wel of ik genoeg van hem hou om verder met hem te gaan. Ik wou dat ik heel duidelijk het antwoord voelde! Ik had ook niet gedacht dat dit mij nog steeds zo dwars zat wat er 8 jaar geleden was gebeurd. Ik moet vooral goed bij mijzelf voelen wat ik wil, het probleem is dat het erg wisselt bij mij. Volgens de therapeut is dat normaal.
Wij hebben natuurlijk een hele geschiedenis samen. Ook deelden en deden we verder haast alles samen. En zal ik hem ook erg missen etc. Ik voel pijn als ik eraan denk dat we uit elkaar gaan. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik wel vaak aan scheiden gedacht heb en denk… Wij zoeken een “nieuwe” relatietherapeut. Hopenlijk komen we er dan uit. Mijn man wil zeker verder met mij. Maar wat wil ik? Ik hoop dat ik daar uit kom!
Ben benieuwd hoe anderen hier tegen aan kijken.
Het is zo dat ik dan geregeld maar wel seks had omdat ik die spanning die er anders zou zijn erger vond. De meeste ruzies bij ons gingen hierover. Nu heb ik mijn man na de voorlaatste ruzie uitgelegd dat hij het niet persoonlijk moet nemen , dat het niet aan hem ligt maar dat het oa aan de hormonen ligt (overgang). Ik merkte dat dat erg had geholpen en hij er begrip voor had als ik niet iedere week seks wou. Dit was voor mij veel prettiger, niet dat ik meer zin had maar voelde me ontspannener. Maar nu is het geescaleerd doordat het al een tijd rustig was en mijn man wist dat ik geen seks wou maar toch tussen mijn benen graaide. Ik liet dit niet toe en we gingen slapen. De volgende dag hadden we er niet over gepraat. Maar die avond in bed reageerde ik zonder dat ik het door had te fel omdat mijn man tegen mij aan wou liggen maar ik dat niet wou. Dit gedrag kwam wel vaker voor, achteraf had ik ook mondiger moeten reageren.
Dat ik zo fel reageerde kwam door die avond ervoor en iets van ca 8 jaar terug.
Toen lagen wij in bed, ik wou geen seks. Draaide mij om om te gaan slapen. Er was geen ruzie toen oid. Ik ben toen door mijn man verkracht. Niet met geweld maar hij hield me wel stevig vast. Daarna zijn we gaan slapen, toen niet erover gehad. Maar wel de volgende dag. Ik had hem oa gezegd weet je wel dat het een verkrachting is en dat dat strafbaar is? Ik weet nog dat hij toen heel kwaad werd op mij omdat ik hem als een verkrachter zag. Daarna hebben we denk ik ca een week ruzie erover gehad. Het kwam weer goed doordat hij op een gegeven moment zei dat het hem speet. Dat ik hem heel dierbaar was etc. Hij zei dat hij zich er niks van herinnerde ( door de drank). Nu nu het zo geescaleerd is zei hij eerst ook dat hij zich niks meer herinnert ervan. Wat mij ook een kwaad gevoel geeft en gaf! Nu kwam hij er later op terug en zei hij dat hij heel diep had nagedacht en hij wel een moment herinnerde dat hij dacht bij zichzelf “ we zijn al zo lang bij elkaar, ik druk nu letterlijk en figuurlijk door. Wij hebben ondertussen ook een seksuoloog/therapeut ingeschakeld. Dit omdat ik erge twijfels heb of ik nog verder wil in deze relatie. En die twijfels zijn nog niet weg. We hebben wel veel hulp gehad van deze seksuoloog/therapeut. Zij is vooral seksuoloog en heeft ons aangeraden om naar een relatietherapeut te gaan.
Ik merk aan alles dat mijn man wel veel van mij houdt. Ik zie ook echt verdriet bij hem. Zelf heb ik natuurlijk ook veel verdriet ervan. Ik ben nu alleen 3 weken in op vakantie ipv samen. De laatste week komen ook onze kinderen en schoonzoon. Ik voel me heel alleen maar vind het aan de andere kant ook weer fijn om mijn eigen gang te gaan. En de rust is ook weer fijn!
Mijn gevoel is dat ik het nog wil proberen met mijn man met de tips van de seksuoloog. Dat betekend geen seks als ik het niet wil en ook op de manier hoe ik het wil ( geen penetratieseks bijvoorbeeld). Ik wil kijken hoe dit gaat als we het in de praktijk brengen. Mijn man wil dit ook hij wil alles wel doen om het huwelijk stand te laten houden. Zelf hou ik nog steeds veel van mijn man, maar ik twijfel wel of ik genoeg van hem hou om verder met hem te gaan. Ik wou dat ik heel duidelijk het antwoord voelde! Ik had ook niet gedacht dat dit mij nog steeds zo dwars zat wat er 8 jaar geleden was gebeurd. Ik moet vooral goed bij mijzelf voelen wat ik wil, het probleem is dat het erg wisselt bij mij. Volgens de therapeut is dat normaal.
Wij hebben natuurlijk een hele geschiedenis samen. Ook deelden en deden we verder haast alles samen. En zal ik hem ook erg missen etc. Ik voel pijn als ik eraan denk dat we uit elkaar gaan. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik wel vaak aan scheiden gedacht heb en denk… Wij zoeken een “nieuwe” relatietherapeut. Hopenlijk komen we er dan uit. Mijn man wil zeker verder met mij. Maar wat wil ik? Ik hoop dat ik daar uit kom!
Ben benieuwd hoe anderen hier tegen aan kijken.
moos2 wijzigde dit bericht op 26-04-2025 09:17
Reden: Ivm privacy
Reden: Ivm privacy
0.21% gewijzigd
vrijdag 25 april 2025 om 10:30
Goed om te horen, bedankt voor jouw verhaal! Ik heb in ieder geval 1 goede vriendin met haar kan ik er goed over praten. En mijn gevoelens wisselen. Vanmorgen appte mijn man dat het wel erg lastig is om woonruimte te vinden. Of hij toch niet zoals we eerst zeiden vooral op zijn studeerkamer kon verblijven. Ik voelde gelijk stress... Ik heb gezegd dat ik nu toch liever apart wil wonen. Nu voel ik weer opluchting...
Rooss4.0 schreef: ↑25-04-2025 09:43Toen ik scheidde had ik ook geen groot netwerk, ik kwam uit een situatie met een depressieve partner en kinderen die speciale aandacht nodig hadden. Maar de mensen dié er waren waren heel ondersteunend en eigenlijk had ik ook niet zoveel nodig. Met die man de deur uit had ik energie voor 10, ik herinner me die periode als pure euforie.
Ik weet niet of dat jou ook gaat gebeuren, in elk geval kun je weer 100% veilig zijn, gewoon slapen zonder dat iemand aan je zou kunnen gaan friemelen en je volledig vrij bewegen.
De aanloop naar... is het meest vervelend en energievretend. Eenmaal de kogel door de kerk kun je weer opbouwen.
vrijdag 25 april 2025 om 11:33
Ga dat nou niet allemaal via de app bespreken, dat is toch vreselijk onhandig? En je hebt er de hele tijd stress van. Schrijf je gedachten op in een boekje, dan zijn ze weg en kun je ze later weer teruglezen. Maar niet van hot naar her in appgesprekken, dat is voor niemand goed.
Wat me heel erg opvalt in je posts en zelfs in je titel is de manier waarop je dingen bagatelliseert: "Terugkerende problemen, nu voorbij hoop ik!" schrijf je. Of "Ik heb er wel stress van maar dat hoort erbij." Ik kan me goed voorstellen dat je je hele relatie al op deze manier tegen jezelf hebt gepraat, dat het allemaal niet zo erg is, dat het erbij hoort. Maar luister alsjeblieft naar je lichaam. Die stress komt doordat je je eigen gevoelens en wensen niet serieus neemt. Stress over je relatie is NIET normaal, het hoort er NIET bij. En nee, de "terugkerende problemen" zijn niet ineens voorbij. Je moet er nu doorheen en doen wat het beste is voor jou. En dan kun je deze problemen oplossen. Maar niet met een kop-in-het-zand-gaat-wel-weer-over-hij-doet-ook-zijn-best-die-arme-man-houding.
Wat me heel erg opvalt in je posts en zelfs in je titel is de manier waarop je dingen bagatelliseert: "Terugkerende problemen, nu voorbij hoop ik!" schrijf je. Of "Ik heb er wel stress van maar dat hoort erbij." Ik kan me goed voorstellen dat je je hele relatie al op deze manier tegen jezelf hebt gepraat, dat het allemaal niet zo erg is, dat het erbij hoort. Maar luister alsjeblieft naar je lichaam. Die stress komt doordat je je eigen gevoelens en wensen niet serieus neemt. Stress over je relatie is NIET normaal, het hoort er NIET bij. En nee, de "terugkerende problemen" zijn niet ineens voorbij. Je moet er nu doorheen en doen wat het beste is voor jou. En dan kun je deze problemen oplossen. Maar niet met een kop-in-het-zand-gaat-wel-weer-over-hij-doet-ook-zijn-best-die-arme-man-houding.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 25 april 2025 om 11:34
Je bent nog niet eens weg bij hem. Natuurlijk heb je verdriet over de situatie. Jullie zijn 27 jaar bij elkaar! Maar wat wil JIJ met de rest van je leven doen, lieve TO?
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 25 april 2025 om 11:37
Oh zeker wel. Als je tig jaar lief en leed hebt gedeeld zijn de gevoelens natuurlijk niet zomaar weg en de zorg ook niet. Ik liet een man alleen die depressief was en mij al jaren op handen droeg.
En er is ook gebleken dat hij niet zo best voor zichzelf kan zorgen, hij zit er nu nog vele malen slechter bij dan toen we nog getrouwd waren. Maar als we getrouwd waren gebleven had ik er nu waarschijnlijk uitgezien als een uitgeblust besje met draagkracht 0.
Nu is het niet zo dat ik een huilende man op de stoep heb gezet hoor, hij was mij ook zat en wilde ook scheiden, goddank. Maar het stukje zorgen en houden van liet ik energetisch niet zomaar los. En nog steeds heeft hij een kamer in mijn hart.
.
vrijdag 25 april 2025 om 11:38
Ik ben het met je eens.Bulbul schreef: ↑25-04-2025 11:33Ga dat nou niet allemaal via de app bespreken, dat is toch vreselijk onhandig? En je hebt er de hele tijd stress van. Schrijf je gedachten op in een boekje, dan zijn ze weg en kun je ze later weer teruglezen. Maar niet van hot naar her in appgesprekken, dat is voor niemand goed.
TO, als hij begint over huizen en logeerkamers schrijf je hem terug dat je nu met jezelf bezig bent en al dit soort praktische zaken bespreekt als jullie elkaar weer zien.
Het is nooit te laat om te beginnen met grenzen aangeven, je kunt het nu prima oefenen. Nu er niet zoveel meer te verliezen is.
.
vrijdag 25 april 2025 om 12:21
Ik had een grens aangegeven om alleen over praktische zaken te appen. Maar nu appt hij wel te veel… Dus gaf wel een grensje aan. Ik hoop dat hij wel woonruimte vind. Een half uur geleden appte hij ook, ik ga nu niet zo snel reageren als ik deed, kijk ook maar niet…Rooss4.0 schreef: ↑25-04-2025 11:38Ik ben het met je eens.
TO, als hij begint over huizen en logeerkamers schrijf je hem terug dat je nu met jezelf bezig bent en al dit soort praktische zaken bespreekt als jullie elkaar weer zien.
Het is nooit te laat om te beginnen met grenzen aangeven, je kunt het nu prima oefenen. Nu er niet zoveel meer te verliezen is.
vrijdag 25 april 2025 om 13:58
Vergeet niet dat je heel veel gewoontes met elkaar hebt opgebouwd waarvan een flink aantal je ook gewoon dierbaar zijn. Ik was ook 27 jaar samen met mijn ex-partner en niet meer samen zijn en niet meer de verdeling hebben die we hadden was wennen, maar net als wat Roos zegt, nooit spijt gehad. Nooit gedacht dat ik een verkeerde beslissing heb gemaakt. Natuurlijk is niet alles leuk en baal ik als ik naar de garage moet voor de APK, maar de lichtheid die mijn leven heeft gekregen na zijn vertrek, het mezelf kunnen zijn zonder de omgeving te hoeven scannen is goud waard. Het missen en het verdriet kan bestaan naast alle mooie dingen die je ervoor terugkrijgt.
Leven en laten leven.
vrijdag 25 april 2025 om 14:13
Ik raad het iig niet altijd aan (ben niet degene die de reactie gegeven heeft). Het wordt -vind ik- nogal opgehemeld om gescheiden te zijn en eindelijk verlost te zijn van die lul. Terwijl ik om me heen zie dat meer dan genoeg ex partners niet per se blijer zijn met hun leven erna (ook niet per definitie ongelukkiger). Het geeft een aantal jaren zeer veel stress, er gaat ontzettend veel veranderen, je verliest vrienden en krijgt er andere voor terug, woonruimte is vaak een issue, kinderen krijgen gedoe en waar je eerst een samen was, kan een scheiding zorgen voor enorme vervreemding en juist niet meer op 1 lijn zitten en constant ruzie of kinderen die niet meer allebei hun ouders durven uitnodigen vanwege gedoe.Moos2 schreef: ↑24-04-2025 21:31Ik lees dit bericht en vraag me af hoe je dit bedoeld. Ik ben echt bewust dat het een hele moeilijke tijd wordt mits is beslis te gaan scheiden. En dat er heel veel veranderd, dus veel stress etc. Het lijkt alsof je het afraadt om daarom te scheiden? Of vat ik het verkeerd op?
Dus als er nog wel een gevoel van liefde of warmte is, ook zonder dat je nog romantische gevoelens hebt, kun je ook onderzoeken of een samenleven onder 1 dak mogelijk is, waarbij je elkaar wel de ruimte geeft om elders romantische of seksuele gevoelens te ontwikkelen.
Je schreef dat dit voor jou een no go is. Waarom voel je dat zo sterk? Weet je dat ook?
Jullie zijn al jaren geen seksuele match meer (als jullie dat al ooit waren). Maar daar waar jij geen behoefte hebt aan die vorm van intimiteit, hóeft dat niet voor je man op te gaan. Je kunt hem ook vrijlaten. Misschien geeft je dat juist de rust die je nodig hebt.
vrijdag 25 april 2025 om 14:25
Voor mij zeer herkenbaar in mijn omgeving. Ik heb nog niet zo lang geleden een openhartig gesprek gevolgd tussen een aantal kennissen en (ex) collega's waarbij het borrelglaasje wat te vaak voorbij kwam. Een aantal van deze vrouwen zijn gescheiden en de aanleiding was een vrouw die wilde gaan scheiden. Toen ging het over ervaringen en er was welgeteld 1 vrouw die zo opknapte zoals jij beschreef. De rest van de vrouwen was toch openhartiger over dat het een lang en pijnlijk proces was en dat ze niet ongelukkig zijn nu, maar zeker niet gelúkkiger zijn nu. Meer anders. Maar dat het altijd een wond blijft, dat het bij sommigen tot gedoe heeft geleid met kinderen. Een aantal dames zijn er financieel bijv. op achteruit gegaan. 1 vrouw had na 2 jaar nog steeds een koopwoning waar veel stress bij kwam kijken met haar ex, terwijl ze ondertussen ook andere financiele lasten had. En wat ook opvallend was dat geen van de vrouwen (meest vijfigers) na al die jaren een nieuwe partner hadden gevonden. Sommigen riepen nooooooit meer, maar er waren ook 2 dames die het flink tegenviel.
En dit is niet de eerste keer dat ik zulk soort gesprekken oppik en bij 2 vriendinnen hetzelfde van terughoor. Als er sprake is van een slecht huwelijk, dan kan het echt een opluchting zijn om er vanaf te raken. Maar als je ook vriendschap hebt of voelt en de man verder wel gezellig vind, kun je ook (eerst) kijken of je een ander vorm kunt vinden samen die meer recht doet aan de behoeften. Maar dan moet je wel beiden duidelijk hebben wat die behoefte is.
vrijdag 25 april 2025 om 14:28
Wat een BS. Ik ken geen 1 langdurige relatie die niet in een bepaalde fase van ontwikkeling géén periode van stress heeft meegemaakt. Stress kan zeker horen bij bepaalde momenten in je leven. We leven niet allemaal synchroon in onze relaties, dingen gebeuren.
Je kunt zo'n opmerking nuanceren door de duur of de mate van stress. Maar praktisch elke relatie kent perioden van stress, waarbij je andere behoeften hebt, op je tenen loopt, al dan niet door omstandigheden.
vrijdag 25 april 2025 om 14:45
en zijn dit vrouwen waarvan 'de koek op' was, of vrouwen die verkracht werden?NomenNesci0 schreef: ↑25-04-2025 14:25Voor mij zeer herkenbaar in mijn omgeving. Ik heb nog niet zo lang geleden een openhartig gesprek gevolgd tussen een aantal kennissen en (ex) collega's waarbij het borrelglaasje wat te vaak voorbij kwam. Een aantal van deze vrouwen zijn gescheiden en de aanleiding was een vrouw die wilde gaan scheiden. Toen ging het over ervaringen en er was welgeteld 1 vrouw die zo opknapte zoals jij beschreef. De rest van de vrouwen was toch openhartiger over dat het een lang en pijnlijk proces was en dat ze niet ongelukkig zijn nu, maar zeker niet gelúkkiger zijn nu. Meer anders. Maar dat het altijd een wond blijft, dat het bij sommigen tot gedoe heeft geleid met kinderen. Een aantal dames zijn er financieel bijv. op achteruit gegaan. 1 vrouw had na 2 jaar nog steeds een koopwoning waar veel stress bij kwam kijken met haar ex, terwijl ze ondertussen ook andere financiele lasten had. En wat ook opvallend was dat geen van de vrouwen (meest vijfigers) na al die jaren een nieuwe partner hadden gevonden. Sommigen riepen nooooooit meer, maar er waren ook 2 dames die het flink tegenviel.
En dit is niet de eerste keer dat ik zulk soort gesprekken oppik en bij 2 vriendinnen hetzelfde van terughoor. Als er sprake is van een slecht huwelijk, dan kan het echt een opluchting zijn om er vanaf te raken. Maar als je ook vriendschap hebt of voelt en de man verder wel gezellig vind, kun je ook (eerst) kijken of je een ander vorm kunt vinden samen die meer recht doet aan de behoeften. Maar dan moet je wel beiden duidelijk hebben wat die behoefte is.
vrijdag 25 april 2025 om 15:04
Ik voer so wie so al niet dezelfde strijd als jij richting deze man. Was en is hij fout? Ja. Echter geef ik een andere lading aan zijn handelen dan jij.
Wordt het daarmee beter voor to? Nee, want haar grenzen zijn overschreden en daarna niet begrepen. Edoch hoeft dat deze man (imo) niet volledig af te serveren als klootzak from hell. Ik denk alleen dat ze (samen) moeten stoppen hier op romantisch vlak nog iets van te maken. Hij begrijpt het grote plaatje niet en hoe zijn vrouw tikt en voelt (waarin hij eigenlijk een zeer vaak voorkomende man is) en zij kan op haar beurt waarschijnlijk ook niet begrijpen hoe zijn klokje tikt. Punt is vooral dat ze moeten stoppen met elkaar stress te geven.
Wordt het daarmee beter voor to? Nee, want haar grenzen zijn overschreden en daarna niet begrepen. Edoch hoeft dat deze man (imo) niet volledig af te serveren als klootzak from hell. Ik denk alleen dat ze (samen) moeten stoppen hier op romantisch vlak nog iets van te maken. Hij begrijpt het grote plaatje niet en hoe zijn vrouw tikt en voelt (waarin hij eigenlijk een zeer vaak voorkomende man is) en zij kan op haar beurt waarschijnlijk ook niet begrijpen hoe zijn klokje tikt. Punt is vooral dat ze moeten stoppen met elkaar stress te geven.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 25-04-2025 15:10
1.57% gewijzigd
vrijdag 25 april 2025 om 15:07
andere lading? aan verkrachten?NomenNesci0 schreef: ↑25-04-2025 15:04Ik sta so wie so al niet in dezelfde strijd als jij richting deze man. Was en is hij fout? Ja. Echter geef ik een andere lading aan zijn handelen dan jou.
Wordt het daarmee beter voor to? Nee, want haar grenzen zijn overschreden en daarna niet begrepen. Edoch hoeft dat deze man (imo) niet volledig af te serveren als klootzak from hell. Ik denk alleen dat ze (samen) moeten stoppen hier op romantisch vlak nog iets van te maken. Hij begrijpt het grote plaatje niet en hoe zijn vrouw tikt en voelt (waarin hij eigenlijk een zeer vaak voorkomende man is) en zij kan op haar beurt waarschijnlijk ook niet begrijpen hoe zijn klokje tikt. Punt is vooral dat ze moeten stoppen met elkaar stress te geven.
dan ben ik benieuwd, hoe jij verkrachting ziet
vrijdag 25 april 2025 om 15:10
dikke doei, ik ga hierover echt het gesprek niet met je aan, want jij kunt dit alleen zien op snelheid 200 km/uurLila-Linda schreef: ↑25-04-2025 15:07andere lading? aan verkrachten?
dan ben ik benieuwd, hoe jij verkrachting ziet
vrijdag 25 april 2025 om 15:36
Tja, weet je NomenNescio, het was al duidelijk dat onze "bubbels" niet vergelijkbaar zijn toch? Ik begrijp dan ook niet zo goed wat je hiermee nou wil zeggen.NomenNesci0 schreef: ↑25-04-2025 14:25Voor mij zeer herkenbaar in mijn omgeving.
Toen ging het over ervaringen en er was welgeteld 1 vrouw die zo opknapte zoals jij beschreef.
.
vrijdag 25 april 2025 om 15:40
Eens. Maar ik noem dat gewoon scheiden.NomenNesci0 schreef: ↑25-04-2025 15:04Ik denk alleen dat ze (samen) moeten stoppen hier op romantisch vlak nog iets van te maken.
.
vrijdag 25 april 2025 om 15:40
Denk je niet dat ik hier niet voor jou schrijf, maar voor to en dat ik denk dat to ook input vanuit andere ervaringen kan gebruiken? Het lijkt me overduidelijk wat ik hiermee zou willen zeggen, nl. een ander perspectief die ook overwogen kan worden. Zoals er meerdere wegen naar Rome leiden.
vrijdag 25 april 2025 om 15:43
Er zijn legio relatievormen. Ook mensen die niet meer romantisch met elkaar verder willen, kunnen op basis van gevoelens die zijn overgebleven ook vormen vinden om een gedeeld leven vorm te geven. Ik zeg niet dat to dat kan (dat kan alleen als ze dit beiden willen en zien zitten), maar het lijkt me wel handig om te weten dat er meer smaken zijn tussen scheiden en een relatie met alles erop en eraan hebben.
Ik schat zo in dat mijn opa en oma geen seks meer hadden, want ze hadden allebei een eigen slaapkamer met 1 persoonsbed en dat al toen ik nog piepklein was. Maar ze hadden wel een leven samen. Deelden een huis, deelden een familie, deelden hun leven, vakanties en uitjes etc.
Dat kan ook he als mensen dat willen.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 25-04-2025 15:44
22.82% gewijzigd
vrijdag 25 april 2025 om 15:43
Dat wil ze toch niet? Lees jij wel?
En je vindt het nodig mijn ervaring te overschoffelen met de ervaringen van al die dames die het wél lastig hebben met de scheiding omdat jij maar één dame kent die blij was na haar scheiding. Je wil me dus wel degelijk wat vertellen, namelijk dat ik me weer eens in een bijzondere positie bevindt die NN niet kent vanuit haar bubbel. Hou het anders lekker bij jezelf.
En je vindt het nodig mijn ervaring te overschoffelen met de ervaringen van al die dames die het wél lastig hebben met de scheiding omdat jij maar één dame kent die blij was na haar scheiding. Je wil me dus wel degelijk wat vertellen, namelijk dat ik me weer eens in een bijzondere positie bevindt die NN niet kent vanuit haar bubbel. Hou het anders lekker bij jezelf.
.
vrijdag 25 april 2025 om 15:45
Sorry, maar kun je je toon een beetje aanpassen. Kom zeg. Ik reageer op jouw verhaal helemaal niet dat dit niet bestaat. Ik reageer op jouw verhaal dat er ook andere kanten aan de medaille zitten. Daarmee ontken ik jouw ervaring of beleving helemaal niet, ik zet er alleen een ander náást.
vrijdag 25 april 2025 om 15:47
er zit voor mij inderdaad weinig nuance aan verkrachtingNomenNesci0 schreef: ↑25-04-2025 15:10dikke doei, ik ga hierover echt het gesprek niet met je aan, want jij kunt dit alleen zien op snelheid 200 km/uur
En ik vind het bizar, dat jij wel nuance ziet
vrijdag 25 april 2025 om 16:25
Je kan natuurlijk ook zelf andere woonruimte zoeken.Moos2 schreef: ↑25-04-2025 10:30Vanmorgen appte mijn man dat het wel erg lastig is om woonruimte te vinden. Of hij toch niet zoals we eerst zeiden vooral op zijn studeerkamer kon verblijven. Ik voelde gelijk stress... Ik heb gezegd dat ik nu toch liever apart wil wonen. Nu voel ik weer opluchting...
vrijdag 25 april 2025 om 16:36
Ik hou ook van nuance. Beide kanten van de medaille. Maar dusdanig over iemands grenzen gaan, daar is geen terugkomen meer van. Dit kan gewoon niet meer veilig worden. Man ziet daarnaast nog steeds niet in waar hij fout zat. Dat is zo’n basaal niveau van respect en liefde voor iemand anders (en haar lichamelijke integriteit). En als dat al niet op te brengen is…
Dit zal ook nooit meer een harmonische gelijkwaardige vriendschappelijke samenleefsituatie worden. Als het dat uberhaupt al ooit was.
Waar jij nu denkt Nomen: goh, een scheiding is niet altijd leuk, bijv voor de kinderen. Denk ik: wat fijn dat ook de kinderen die jarenlange spanning niet meer hoeven meemaken. En wat fijn dat TO zich eindelijk weer veilig mag gaan leren voelen.
Dit zal ook nooit meer een harmonische gelijkwaardige vriendschappelijke samenleefsituatie worden. Als het dat uberhaupt al ooit was.
Waar jij nu denkt Nomen: goh, een scheiding is niet altijd leuk, bijv voor de kinderen. Denk ik: wat fijn dat ook de kinderen die jarenlange spanning niet meer hoeven meemaken. En wat fijn dat TO zich eindelijk weer veilig mag gaan leren voelen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
