Relaties
alle pijlers
Trouwen: hij wil dat ik zijn naam gebruik, vreemd gevoel
vrijdag 25 september 2009 om 13:37
Hoi!
Ik ben net lid geworden want wil echt graag jullie om raad vragen en even anoniem mijn verhaal doen.
Mijn vriend heeft me ten huwelijk gevraagd!
IK heb ja gezegd!Heel romantisch idee en ik vind het geweldig om op zo'n serieuze manier onze relatie te bezegelen en echt de zekerheid te hebben dat we voor elkaar gaan.
Nu echter zit ik te stressen om het volgende: mijn vriend maakt telkens toespelingen dat ik straks Mevrouw Huppeldepup ben (zijn naam dus). Eerst dacht ik dat hij een geintje maakte en ik zei dat ik het liefst gewoon mijn eigen naam wil blijven gebruiken. Hij vond het raar en was echt beledigd. Hij dacht namelijk dat ik vol trots zijn naam zou gaan dragen. Verder hebben we het er niet uitgebreid meer over gehad want het zit hem heel hoog (al snap ik niet waarom). Ik heb ook geen zin in ruzie net nu we zo romantisch aan de voorbereidingen bezig zijn. Maar ja mij zit het wel dwars!
Ik vind het gewoon een heel onprettig idee als ik ineens niet meer mn eigen naam zou hebben, eventueel wil ik wel zijn naam achter die van mij zetten, maar verder wil ik gewoon met mijn eigen achternaam de telefoon op blijven nemen, en gewoon mijn eigen naam (zonder die van hem) voor werk gebruiken. Ik ben een trotse vrouw en heb het idee dat er een stukje identiteit van me wordt afgenomen als ik zijn naam (erbij) neem. Ik heb al voorgesteld dat hij mijn naam dan ook erbij moest nemen, maar dat vond de trotse haan natuurlijk 'belachelijk' (hij is echt zo'n mannetje mannetje zeg maar... soms heel charmant en aantrekkelijk, maar nu verdomd onhandig!)
Hij is echt beledigd en denkt dat ik me voor hem schaam en hij heeft nu duidelijk een deuk in zijn mannelijk ego, maar voor mij zou het juist een deuk in mijn vrouwelijk ego zijn als ik mijn naam niet kan gebruiken zoals ik altijd gewend was.
Iemand hier een mening over? Stel ik me aan, vinden jullie mijn gedrag overdreven feministisch of is zijn mening overdreven ouderwets?
Het beeld dat ik van vrouwen heb die de naam van hun man (erbij) nemen is niet al te positief, misschien ligt het aan mij maar ik vind het zo slaafs en afhankelijk overkomen, net alsof je in zijn schaduw staat.
Iemand idee hoe ik dit nog eens op een duidelijke (voor een man begrijpbare ) manier aan hem kan uitleggen?
Ik weet 100% zeker dat ik de rest van mijn leven met hem wil delen en ik hou super veel van me.
Ik ben net lid geworden want wil echt graag jullie om raad vragen en even anoniem mijn verhaal doen.
Mijn vriend heeft me ten huwelijk gevraagd!
IK heb ja gezegd!Heel romantisch idee en ik vind het geweldig om op zo'n serieuze manier onze relatie te bezegelen en echt de zekerheid te hebben dat we voor elkaar gaan.Nu echter zit ik te stressen om het volgende: mijn vriend maakt telkens toespelingen dat ik straks Mevrouw Huppeldepup ben (zijn naam dus). Eerst dacht ik dat hij een geintje maakte en ik zei dat ik het liefst gewoon mijn eigen naam wil blijven gebruiken. Hij vond het raar en was echt beledigd. Hij dacht namelijk dat ik vol trots zijn naam zou gaan dragen. Verder hebben we het er niet uitgebreid meer over gehad want het zit hem heel hoog (al snap ik niet waarom). Ik heb ook geen zin in ruzie net nu we zo romantisch aan de voorbereidingen bezig zijn. Maar ja mij zit het wel dwars!
Ik vind het gewoon een heel onprettig idee als ik ineens niet meer mn eigen naam zou hebben, eventueel wil ik wel zijn naam achter die van mij zetten, maar verder wil ik gewoon met mijn eigen achternaam de telefoon op blijven nemen, en gewoon mijn eigen naam (zonder die van hem) voor werk gebruiken. Ik ben een trotse vrouw en heb het idee dat er een stukje identiteit van me wordt afgenomen als ik zijn naam (erbij) neem. Ik heb al voorgesteld dat hij mijn naam dan ook erbij moest nemen, maar dat vond de trotse haan natuurlijk 'belachelijk' (hij is echt zo'n mannetje mannetje zeg maar... soms heel charmant en aantrekkelijk, maar nu verdomd onhandig!)
Hij is echt beledigd en denkt dat ik me voor hem schaam en hij heeft nu duidelijk een deuk in zijn mannelijk ego, maar voor mij zou het juist een deuk in mijn vrouwelijk ego zijn als ik mijn naam niet kan gebruiken zoals ik altijd gewend was.
Iemand hier een mening over? Stel ik me aan, vinden jullie mijn gedrag overdreven feministisch of is zijn mening overdreven ouderwets?
Het beeld dat ik van vrouwen heb die de naam van hun man (erbij) nemen is niet al te positief, misschien ligt het aan mij maar ik vind het zo slaafs en afhankelijk overkomen, net alsof je in zijn schaduw staat.
Iemand idee hoe ik dit nog eens op een duidelijke (voor een man begrijpbare ) manier aan hem kan uitleggen?
Ik weet 100% zeker dat ik de rest van mijn leven met hem wil delen en ik hou super veel van me.
anoniem_93021 wijzigde dit bericht op 25-09-2009 13:40
Reden: iets vergeten
Reden: iets vergeten
% gewijzigd
vrijdag 25 september 2009 om 15:36
Heb niks gelezen behalve openingspost maar misschien is het volgende een optie???
Vraag aan hem of hij JOUW naan zou willen na het trouwen...
Kan tegenwoordig maar je zou het niet eens serieus hoeven te menen om je punt van eigenheid duidelijk te maken.
Ik ben wel benieuwd of aanstaande ok zo happig op dat idee reageerd.....
Maar misschien ben ik mosterd met bitterballen en is het afval daarvan alweer opgeruimt.
Vraag aan hem of hij JOUW naan zou willen na het trouwen...
Kan tegenwoordig maar je zou het niet eens serieus hoeven te menen om je punt van eigenheid duidelijk te maken.
Ik ben wel benieuwd of aanstaande ok zo happig op dat idee reageerd.....
Maar misschien ben ik mosterd met bitterballen en is het afval daarvan alweer opgeruimt.
vrijdag 25 september 2009 om 15:36
quote:Bagheera schreef op 25 september 2009 @ 15:24:
[...]
Hij heeft aangegeven dat hij het heel erg op prijs zou stellen als ik zijn naam zou aannemen. Hij vindt het leuk als 'zichtbaar' is dat we getrouwd zijn. Ik wilde eerst mijn eigen naam aanhouden, maar hij wilde het echt graag en toen dacht ik: Waarom niet? Het is maar een naam.
Had hij hetzelfde gedaan voor jou? Als jij er een punt van had gemaakt dat hij jouw naam aan zou nemen?
Persoonlijk vind ik de resultaten uit het onderzoek van de Universiteit van Tilburg niet verbazend; eigenlijk denk ik er zelf ook zo over. Ik heb zeker vooroordelen over vrouwen die de naam van hun man gebruiken...
[...]
Hij heeft aangegeven dat hij het heel erg op prijs zou stellen als ik zijn naam zou aannemen. Hij vindt het leuk als 'zichtbaar' is dat we getrouwd zijn. Ik wilde eerst mijn eigen naam aanhouden, maar hij wilde het echt graag en toen dacht ik: Waarom niet? Het is maar een naam.
Had hij hetzelfde gedaan voor jou? Als jij er een punt van had gemaakt dat hij jouw naam aan zou nemen?
Persoonlijk vind ik de resultaten uit het onderzoek van de Universiteit van Tilburg niet verbazend; eigenlijk denk ik er zelf ook zo over. Ik heb zeker vooroordelen over vrouwen die de naam van hun man gebruiken...
vrijdag 25 september 2009 om 15:37
Ik vind het wel mooi staan om de achternaam van mijn vriend aan te nemen. Zelf heb ik nogal een dode lelijke Nederlandse achternaam (vind ik zelf dan) waarvan er 100 in een dozijn zijn. Mijn vriend heeft een mooie achternaam die je niet zo vaak hoort.
Heeft verder niks met het verliezen van mijn eigen identiteit te maken vind ik. Ik blijf toch nog steeds dezelfde persoon..
Heeft verder niks met het verliezen van mijn eigen identiteit te maken vind ik. Ik blijf toch nog steeds dezelfde persoon..
vrijdag 25 september 2009 om 15:37
@TO; je moet echt doen wat je zelf wilt hoor! Als je nu al gaat doen wat je a.s man wil alleen maar omdat híj t wil dan is t einde zoek....
Als jij je dus niet prettig voelt bij t aannemen van zijn naam, dan zou ik t niet doen.
(en ik ben inmiddels al jaaaaren getrouwd en heb wél de naam van mijn man)
Als jij je dus niet prettig voelt bij t aannemen van zijn naam, dan zou ik t niet doen.
(en ik ben inmiddels al jaaaaren getrouwd en heb wél de naam van mijn man)
vrijdag 25 september 2009 om 15:37
quote:benmamma schreef op 25 september 2009 @ 15:36:
Heb niks gelezen behalve openingspost maar misschien is het volgende een optie???
Vraag aan hem of hij JOUW naan zou willen na het trouwen...
Kan tegenwoordig maar je zou het niet eens serieus hoeven te menen om je punt van eigenheid duidelijk te maken.
Ik ben wel benieuwd of aanstaande ok zo happig op dat idee reageerd.....
Maar misschien ben ik mosterd met bitterballen en is het afval daarvan alweer opgeruimt.hahaha, zo dacht ik er dus ook over.
Heb niks gelezen behalve openingspost maar misschien is het volgende een optie???
Vraag aan hem of hij JOUW naan zou willen na het trouwen...
Kan tegenwoordig maar je zou het niet eens serieus hoeven te menen om je punt van eigenheid duidelijk te maken.
Ik ben wel benieuwd of aanstaande ok zo happig op dat idee reageerd.....
Maar misschien ben ik mosterd met bitterballen en is het afval daarvan alweer opgeruimt.hahaha, zo dacht ik er dus ook over.
vrijdag 25 september 2009 om 15:37
vrijdag 25 september 2009 om 15:38
quote:Chlo schreef op 25 september 2009 @ 13:37:
Het beeld dat ik van vrouwen heb die de naam van hun man (erbij) nemen is niet al te positief, misschien ligt het aan mij maar ik vind het zo slaafs en afhankelijk overkomen, net alsof je in zijn schaduw staat.
Ach, ik quote dit stukje ook nog maar eens, ik zag dat anderen dat ook al gedaan hadden.
Wat een onzin.
Ik gebruik de naam van mijn man én mijn eigen naam. Omdat ik het zo wilde. Zelf. En ik ben alles behalve een slaaf of een soort wormvormig aanhangsel van mijn man. Ik ga er niet eens achter zetten 'mocht 'ie willen' of zo, want mijn man zou dat dus helemaal juist nooit willen.
Hoe je het je vriend duidelijk maakt dat jij het niet wil?
Door te zeggen dat je graag met hem trouwt en dan je eigen naam blijft gebruiken.
Veel geluk met je voorgenomen huwelijk!
Het beeld dat ik van vrouwen heb die de naam van hun man (erbij) nemen is niet al te positief, misschien ligt het aan mij maar ik vind het zo slaafs en afhankelijk overkomen, net alsof je in zijn schaduw staat.
Ach, ik quote dit stukje ook nog maar eens, ik zag dat anderen dat ook al gedaan hadden.
Wat een onzin.
Ik gebruik de naam van mijn man én mijn eigen naam. Omdat ik het zo wilde. Zelf. En ik ben alles behalve een slaaf of een soort wormvormig aanhangsel van mijn man. Ik ga er niet eens achter zetten 'mocht 'ie willen' of zo, want mijn man zou dat dus helemaal juist nooit willen.
Hoe je het je vriend duidelijk maakt dat jij het niet wil?
Door te zeggen dat je graag met hem trouwt en dan je eigen naam blijft gebruiken.
Veel geluk met je voorgenomen huwelijk!
vrijdag 25 september 2009 om 15:39
vrijdag 25 september 2009 om 15:41
quote:fleurtje schreef op 25 september 2009 @ 15:00:
WAAROM willen jullie dezelfde achternaam als jullie kind? Wat voegt dat doe? Hoor je minder bij je kind als je een andere naam hebt? Dan lijkt me dat er iets behoorlijk mis is met je zelfbewustzijn.
Hoezo?
Als je nou gewoon allemaal hetzelfde wil heten met z'n allen?
Waarom is dat nou weer een teken van gebrek aan zelfbewustzijn. Moet iedereen toch zelf weten?
Met mijn zelfbewustzijn is niks mis en ik heet ook zoals Wé en Fien heten. Om geen andere reden dan dat ik dat zelf wil. Nergens anders om.
WAAROM willen jullie dezelfde achternaam als jullie kind? Wat voegt dat doe? Hoor je minder bij je kind als je een andere naam hebt? Dan lijkt me dat er iets behoorlijk mis is met je zelfbewustzijn.
Hoezo?
Als je nou gewoon allemaal hetzelfde wil heten met z'n allen?
Waarom is dat nou weer een teken van gebrek aan zelfbewustzijn. Moet iedereen toch zelf weten?
Met mijn zelfbewustzijn is niks mis en ik heet ook zoals Wé en Fien heten. Om geen andere reden dan dat ik dat zelf wil. Nergens anders om.
vrijdag 25 september 2009 om 15:42
quote:lilaemme schreef op 25 september 2009 @ 15:36:
[...]
Had hij hetzelfde gedaan voor jou? Als jij er een punt van had gemaakt dat hij jouw naam aan zou nemen?
Persoonlijk vind ik de resultaten uit het onderzoek van de Universiteit van Tilburg niet verbazend; eigenlijk denk ik er zelf ook zo over. Ik heb zeker vooroordelen over vrouwen die de naam van hun man gebruiken...
Ik dus ook geloof ik...
Ik ben geboren als een ... huppeldepup (eigen achternaam) en zal sterven als een huppeldepup (eigen achternaam). Noem het geemancipeerd maar ik zou me niet prettig voelen als ik een mevrouw (achternaam meneer) wordt.
[...]
Had hij hetzelfde gedaan voor jou? Als jij er een punt van had gemaakt dat hij jouw naam aan zou nemen?
Persoonlijk vind ik de resultaten uit het onderzoek van de Universiteit van Tilburg niet verbazend; eigenlijk denk ik er zelf ook zo over. Ik heb zeker vooroordelen over vrouwen die de naam van hun man gebruiken...
Ik dus ook geloof ik...
Ik ben geboren als een ... huppeldepup (eigen achternaam) en zal sterven als een huppeldepup (eigen achternaam). Noem het geemancipeerd maar ik zou me niet prettig voelen als ik een mevrouw (achternaam meneer) wordt.
vrijdag 25 september 2009 om 15:42
quote:minny schreef op 25 september 2009 @ 15:13:
Ik snap wel dat TO het voelt als verlies van identiteit. Je wordt er zo'n aanhangsel/bezit van door. :Nou, los van de symbolische betekenis, maar als je een carriere hebt als vrouw is het gewoon verdraaid stom om van naam te veranderen. Als je gepubliceerd hebt onder je eigen naam, of je hebt bekendheid in je vakgebied, of je hebt een hele klantenkring, dan ga je gewoon niet zo snel van naam veranderen. Ik zie dat een man ook nog niet doen trouwens.
Ik snap wel dat TO het voelt als verlies van identiteit. Je wordt er zo'n aanhangsel/bezit van door. :Nou, los van de symbolische betekenis, maar als je een carriere hebt als vrouw is het gewoon verdraaid stom om van naam te veranderen. Als je gepubliceerd hebt onder je eigen naam, of je hebt bekendheid in je vakgebied, of je hebt een hele klantenkring, dan ga je gewoon niet zo snel van naam veranderen. Ik zie dat een man ook nog niet doen trouwens.
vrijdag 25 september 2009 om 15:42
quote:lilaemme schreef op 25 september 2009 @ 15:36:
[...]
Had hij hetzelfde gedaan voor jou? Als jij er een punt van had gemaakt dat hij jouw naam aan zou nemen?
Persoonlijk vind ik de resultaten uit het onderzoek van de Universiteit van Tilburg niet verbazend; eigenlijk denk ik er zelf ook zo over. Ik heb zeker vooroordelen over vrouwen die de naam van hun man gebruiken...
Ik heb het hem niet gevraagd, dus ik weet het niet. Van mij had het ook niet gehoeven, het is nooit een issue geweest.
Mijn man heeft overigens genoeg consessies gedaan om mij te plezieren, die zijn misschien in het dagelijks leven niet zo zichtbaar.
Dat je vooroordelen hebt over vrouwen die de naam van hun man gebruiken, vind ik echt heel kortzichtig. Want soms weet je niet eens of het haar eigen naam is of die van haar man als ze maar 1 naam gebruikt.
[...]
Had hij hetzelfde gedaan voor jou? Als jij er een punt van had gemaakt dat hij jouw naam aan zou nemen?
Persoonlijk vind ik de resultaten uit het onderzoek van de Universiteit van Tilburg niet verbazend; eigenlijk denk ik er zelf ook zo over. Ik heb zeker vooroordelen over vrouwen die de naam van hun man gebruiken...
Ik heb het hem niet gevraagd, dus ik weet het niet. Van mij had het ook niet gehoeven, het is nooit een issue geweest.
Mijn man heeft overigens genoeg consessies gedaan om mij te plezieren, die zijn misschien in het dagelijks leven niet zo zichtbaar.
Dat je vooroordelen hebt over vrouwen die de naam van hun man gebruiken, vind ik echt heel kortzichtig. Want soms weet je niet eens of het haar eigen naam is of die van haar man als ze maar 1 naam gebruikt.
vrijdag 25 september 2009 om 15:43
quote:eleonora schreef op 25 september 2009 @ 15:41:
[...]
Hoezo?
Als je nou gewoon allemaal hetzelfde wil heten met z'n allen?
Waarom is dat nou weer een teken van gebrek aan zelfbewustzijn. Moet iedereen toch zelf weten?
Met mijn zelfbewustzijn is niks mis en ik heet ook zoals Wé en Fien heten. Om geen andere reden dan dat ik dat zelf wil. Nergens anders om.Wilde jij de naam van je man OMDAT je anders een andere naam dan je kind zou hebben?
[...]
Hoezo?
Als je nou gewoon allemaal hetzelfde wil heten met z'n allen?
Waarom is dat nou weer een teken van gebrek aan zelfbewustzijn. Moet iedereen toch zelf weten?
Met mijn zelfbewustzijn is niks mis en ik heet ook zoals Wé en Fien heten. Om geen andere reden dan dat ik dat zelf wil. Nergens anders om.Wilde jij de naam van je man OMDAT je anders een andere naam dan je kind zou hebben?
vrijdag 25 september 2009 om 15:43
quote:eleonora schreef op 25 september 2009 @ 15:41:
[...]
Hoezo?
Als je nou gewoon allemaal hetzelfde wil heten met z'n allen?
Waarom is dat nou weer een teken van gebrek aan zelfbewustzijn. Moet iedereen toch zelf weten?
Met mijn zelfbewustzijn is niks mis en ik heet ook zoals Wé en Fien heten. Om geen andere reden dan dat ik dat zelf wil. Nergens anders om.Vind het persoonlijk ook een prachtige symboliek dat ik, mijn man en onze kinderen dezelfde naam hebben.
[...]
Hoezo?
Als je nou gewoon allemaal hetzelfde wil heten met z'n allen?
Waarom is dat nou weer een teken van gebrek aan zelfbewustzijn. Moet iedereen toch zelf weten?
Met mijn zelfbewustzijn is niks mis en ik heet ook zoals Wé en Fien heten. Om geen andere reden dan dat ik dat zelf wil. Nergens anders om.Vind het persoonlijk ook een prachtige symboliek dat ik, mijn man en onze kinderen dezelfde naam hebben.
Ja, dat vind ik echt.
vrijdag 25 september 2009 om 15:48
quote:Snormel schreef op 25 september 2009 @ 15:42:
[...]
Nou, los van de symbolische betekenis, maar als je een carriere hebt als vrouw is het gewoon verdraaid stom om van naam te veranderen. Als je gepubliceerd hebt onder je eigen naam, of je hebt bekendheid in je vakgebied, of je hebt een hele klantenkring, dan ga je gewoon niet zo snel van naam veranderen. Ik zie dat een man ook nog niet doen trouwens.
Ik heb een aantal collega's die sinds ze getrouwd zijn officieel hun mans achternaam hebben, maar voor werk gebruiken ze hun meisjesnaam. Dat kan natuurlijk ook.
Ik zou het wel leuk vinden om mijn vents naam te hebben, omdat onze dochters zijn naam ook hebben, plus omdat mijn achternaam onuitspreekbaar is in het land waar wij wonen.
Maar ja, hij wil niet trouwen... tsk.
[...]
Nou, los van de symbolische betekenis, maar als je een carriere hebt als vrouw is het gewoon verdraaid stom om van naam te veranderen. Als je gepubliceerd hebt onder je eigen naam, of je hebt bekendheid in je vakgebied, of je hebt een hele klantenkring, dan ga je gewoon niet zo snel van naam veranderen. Ik zie dat een man ook nog niet doen trouwens.
Ik heb een aantal collega's die sinds ze getrouwd zijn officieel hun mans achternaam hebben, maar voor werk gebruiken ze hun meisjesnaam. Dat kan natuurlijk ook.
Ik zou het wel leuk vinden om mijn vents naam te hebben, omdat onze dochters zijn naam ook hebben, plus omdat mijn achternaam onuitspreekbaar is in het land waar wij wonen.
Maar ja, hij wil niet trouwen... tsk.
vrijdag 25 september 2009 om 15:49
Ik snap alleen niet waarom dat zelfbewustzijn en slaafse en volgzame en onderdanige, ongeëmancipeerde of weet ik wat voor aspect er altijd bij wordt gehaald als het gaat om het gebruiken van de naam van je man.
Sommige mensen vinden het gewoon leuk om hetzelfde te gaan heten als ze getrouwd zijn en of dat nou de naam van de man of de vrouw is, dat maakt mij bijvoorbeeld niks uit, al vind ik de naam van mijn man vóóŕ mijn eigen naam mooier staan.
Gewoon qua styling.
De aanstaande man van TO heeft niks te willen (even cru gezegd) feitelijk. Als zij niet wil heten zoals zij dan doet ze het niet. Hij kan dan hooguit zeggen dat hij dan niet met haar wil trouwen en als dát zo is dan is het maar beter ook dat dat niet gebeurt ook. Met iemand die zijn vrouw zoiets op wil dringen, kun je maar beter niet getrouwd zijn.
Sommige mensen vinden het gewoon leuk om hetzelfde te gaan heten als ze getrouwd zijn en of dat nou de naam van de man of de vrouw is, dat maakt mij bijvoorbeeld niks uit, al vind ik de naam van mijn man vóóŕ mijn eigen naam mooier staan.
Gewoon qua styling.
De aanstaande man van TO heeft niks te willen (even cru gezegd) feitelijk. Als zij niet wil heten zoals zij dan doet ze het niet. Hij kan dan hooguit zeggen dat hij dan niet met haar wil trouwen en als dát zo is dan is het maar beter ook dat dat niet gebeurt ook. Met iemand die zijn vrouw zoiets op wil dringen, kun je maar beter niet getrouwd zijn.
vrijdag 25 september 2009 om 15:51
quote:Oriane schreef op 25 september 2009 @ 15:42:
[...]
Ik dus ook geloof ik...
Ik ben geboren als een ... huppeldepup (eigen achternaam) en zal sterven als een huppeldepup (eigen achternaam). Noem het geemancipeerd maar ik zou me niet prettig voelen als ik een mevrouw (achternaam meneer) wordt.
Dit vind ik dus een niet geëmancipeerde gedachte. Waarom zijn vrouwen met een dubbel achternaam niet geëmancipeerd? Ik ben niet minder ambitieus en niet minder zelfstandig dan een vrouw met één achternaam.
Ik dacht dat emancipatie juist als doel had bepaalde stereotypes weg te halen. Nu lijkt het er meer op dat die stereotypes helemaal niet weg zijn, sterker nog, ze zijn omvangrijker geworden. Ze zijn niet alleen aanwezig bij mannen, maar nu ook bij vrouwen!
Laat Ciska dit maar niet lezen!
[...]
Ik dus ook geloof ik...
Ik ben geboren als een ... huppeldepup (eigen achternaam) en zal sterven als een huppeldepup (eigen achternaam). Noem het geemancipeerd maar ik zou me niet prettig voelen als ik een mevrouw (achternaam meneer) wordt.
Dit vind ik dus een niet geëmancipeerde gedachte. Waarom zijn vrouwen met een dubbel achternaam niet geëmancipeerd? Ik ben niet minder ambitieus en niet minder zelfstandig dan een vrouw met één achternaam.
Ik dacht dat emancipatie juist als doel had bepaalde stereotypes weg te halen. Nu lijkt het er meer op dat die stereotypes helemaal niet weg zijn, sterker nog, ze zijn omvangrijker geworden. Ze zijn niet alleen aanwezig bij mannen, maar nu ook bij vrouwen!
Laat Ciska dit maar niet lezen!
vrijdag 25 september 2009 om 15:51
vrijdag 25 september 2009 om 15:52
quote:Liselotte4 schreef op 25 september 2009 @ 14:28:
Ik denk dat de relatie die je hebt mijn je schoonfamilie ook van belang is. Had er laatst een discussie met collega's over en een van de meiden weigerde de naam van haar man te dragen omdat ze de schoonfamilie niet leuk vindt.
Ik heb een erg leuke schoonfamilie, dus dat stond bij mij niet in de weg.
@TO wat vind jij van je schoonfamilie?Nou zeg, je trouwt toch niet met je schoonfamilie!
Ik denk dat de relatie die je hebt mijn je schoonfamilie ook van belang is. Had er laatst een discussie met collega's over en een van de meiden weigerde de naam van haar man te dragen omdat ze de schoonfamilie niet leuk vindt.
Ik heb een erg leuke schoonfamilie, dus dat stond bij mij niet in de weg.
@TO wat vind jij van je schoonfamilie?Nou zeg, je trouwt toch niet met je schoonfamilie!
vrijdag 25 september 2009 om 15:53
Ik heb mijn eigen naam, en op papier die van mijn man erachter. In het dagelijks leven gebruik ik die nu nooit, maar van de gemeente, belastingdienst en andere instanties die aan de basisadministratie gelinkt zijn krijg ik dus post op mijnnaam-zijnnaam.
Mijn man heeft zijn achternaam, en mijn achternaam er (ook op papier) achter. Wij vonden dat allebei wel leuk zo, zo zijn we toch verbonden en houden we elk onze eigen naam. En waarom zou ik alleen de naam van hem aannemen?
Overigens - je krijgt niet zijn naam. Als je trouwt krijg je het recht om de naam van je partner te gebruiken. Je houdt altijd (ook in je paspoort!) je eigen achternaam. Dat was voor mij de belangrijkste reden om mijn eigen naam te houden. Daarnaast kan je, zo vaak je wilt, kiezen met welke naam je in de gemeentelijke basisadministratie geregistreerd staat. Dat kost je alleen een brief en dan is het in orde.
Mijn man heeft zijn achternaam, en mijn achternaam er (ook op papier) achter. Wij vonden dat allebei wel leuk zo, zo zijn we toch verbonden en houden we elk onze eigen naam. En waarom zou ik alleen de naam van hem aannemen?
Overigens - je krijgt niet zijn naam. Als je trouwt krijg je het recht om de naam van je partner te gebruiken. Je houdt altijd (ook in je paspoort!) je eigen achternaam. Dat was voor mij de belangrijkste reden om mijn eigen naam te houden. Daarnaast kan je, zo vaak je wilt, kiezen met welke naam je in de gemeentelijke basisadministratie geregistreerd staat. Dat kost je alleen een brief en dan is het in orde.
