Relaties
alle pijlers
Trouwen: hij wil dat ik zijn naam gebruik, vreemd gevoel
vrijdag 25 september 2009 om 13:37
Hoi!
Ik ben net lid geworden want wil echt graag jullie om raad vragen en even anoniem mijn verhaal doen.
Mijn vriend heeft me ten huwelijk gevraagd!
IK heb ja gezegd!Heel romantisch idee en ik vind het geweldig om op zo'n serieuze manier onze relatie te bezegelen en echt de zekerheid te hebben dat we voor elkaar gaan.
Nu echter zit ik te stressen om het volgende: mijn vriend maakt telkens toespelingen dat ik straks Mevrouw Huppeldepup ben (zijn naam dus). Eerst dacht ik dat hij een geintje maakte en ik zei dat ik het liefst gewoon mijn eigen naam wil blijven gebruiken. Hij vond het raar en was echt beledigd. Hij dacht namelijk dat ik vol trots zijn naam zou gaan dragen. Verder hebben we het er niet uitgebreid meer over gehad want het zit hem heel hoog (al snap ik niet waarom). Ik heb ook geen zin in ruzie net nu we zo romantisch aan de voorbereidingen bezig zijn. Maar ja mij zit het wel dwars!
Ik vind het gewoon een heel onprettig idee als ik ineens niet meer mn eigen naam zou hebben, eventueel wil ik wel zijn naam achter die van mij zetten, maar verder wil ik gewoon met mijn eigen achternaam de telefoon op blijven nemen, en gewoon mijn eigen naam (zonder die van hem) voor werk gebruiken. Ik ben een trotse vrouw en heb het idee dat er een stukje identiteit van me wordt afgenomen als ik zijn naam (erbij) neem. Ik heb al voorgesteld dat hij mijn naam dan ook erbij moest nemen, maar dat vond de trotse haan natuurlijk 'belachelijk' (hij is echt zo'n mannetje mannetje zeg maar... soms heel charmant en aantrekkelijk, maar nu verdomd onhandig!)
Hij is echt beledigd en denkt dat ik me voor hem schaam en hij heeft nu duidelijk een deuk in zijn mannelijk ego, maar voor mij zou het juist een deuk in mijn vrouwelijk ego zijn als ik mijn naam niet kan gebruiken zoals ik altijd gewend was.
Iemand hier een mening over? Stel ik me aan, vinden jullie mijn gedrag overdreven feministisch of is zijn mening overdreven ouderwets?
Het beeld dat ik van vrouwen heb die de naam van hun man (erbij) nemen is niet al te positief, misschien ligt het aan mij maar ik vind het zo slaafs en afhankelijk overkomen, net alsof je in zijn schaduw staat.
Iemand idee hoe ik dit nog eens op een duidelijke (voor een man begrijpbare ) manier aan hem kan uitleggen?
Ik weet 100% zeker dat ik de rest van mijn leven met hem wil delen en ik hou super veel van me.
Ik ben net lid geworden want wil echt graag jullie om raad vragen en even anoniem mijn verhaal doen.
Mijn vriend heeft me ten huwelijk gevraagd!
IK heb ja gezegd!Heel romantisch idee en ik vind het geweldig om op zo'n serieuze manier onze relatie te bezegelen en echt de zekerheid te hebben dat we voor elkaar gaan.Nu echter zit ik te stressen om het volgende: mijn vriend maakt telkens toespelingen dat ik straks Mevrouw Huppeldepup ben (zijn naam dus). Eerst dacht ik dat hij een geintje maakte en ik zei dat ik het liefst gewoon mijn eigen naam wil blijven gebruiken. Hij vond het raar en was echt beledigd. Hij dacht namelijk dat ik vol trots zijn naam zou gaan dragen. Verder hebben we het er niet uitgebreid meer over gehad want het zit hem heel hoog (al snap ik niet waarom). Ik heb ook geen zin in ruzie net nu we zo romantisch aan de voorbereidingen bezig zijn. Maar ja mij zit het wel dwars!
Ik vind het gewoon een heel onprettig idee als ik ineens niet meer mn eigen naam zou hebben, eventueel wil ik wel zijn naam achter die van mij zetten, maar verder wil ik gewoon met mijn eigen achternaam de telefoon op blijven nemen, en gewoon mijn eigen naam (zonder die van hem) voor werk gebruiken. Ik ben een trotse vrouw en heb het idee dat er een stukje identiteit van me wordt afgenomen als ik zijn naam (erbij) neem. Ik heb al voorgesteld dat hij mijn naam dan ook erbij moest nemen, maar dat vond de trotse haan natuurlijk 'belachelijk' (hij is echt zo'n mannetje mannetje zeg maar... soms heel charmant en aantrekkelijk, maar nu verdomd onhandig!)
Hij is echt beledigd en denkt dat ik me voor hem schaam en hij heeft nu duidelijk een deuk in zijn mannelijk ego, maar voor mij zou het juist een deuk in mijn vrouwelijk ego zijn als ik mijn naam niet kan gebruiken zoals ik altijd gewend was.
Iemand hier een mening over? Stel ik me aan, vinden jullie mijn gedrag overdreven feministisch of is zijn mening overdreven ouderwets?
Het beeld dat ik van vrouwen heb die de naam van hun man (erbij) nemen is niet al te positief, misschien ligt het aan mij maar ik vind het zo slaafs en afhankelijk overkomen, net alsof je in zijn schaduw staat.
Iemand idee hoe ik dit nog eens op een duidelijke (voor een man begrijpbare ) manier aan hem kan uitleggen?
Ik weet 100% zeker dat ik de rest van mijn leven met hem wil delen en ik hou super veel van me.
anoniem_93021 wijzigde dit bericht op 25-09-2009 13:40
Reden: iets vergeten
Reden: iets vergeten
% gewijzigd
vrijdag 25 september 2009 om 16:12
Wanneer ik de naam van een man (mijn man) zou aannemen, zou ik dat alleen doen als hij Janssen heet, mijn naam is zo opvallend. (Icm voornaam komt deze één keer in NL voor, dus je kunt me makkelijk googlen.) Bovendien heb ik een stomme combi waarbij mensen iets achter kunnen zoeken (idee: P. Haas).
Maar ik ga anders gewoon voor mij eigen achternaam; ben er nu wel aan gewend.
Maar ik ga anders gewoon voor mij eigen achternaam; ben er nu wel aan gewend.
vrijdag 25 september 2009 om 16:13
Hey allemaal, wow wat een reacties zeg!
Bedankt ook voor de vele felicitaties
Veel uiteenlopende reacties...ook veel reacties waaruit blijkt dat ik dus niet de enige ben die er zo over denkt.
Ja ik weet het, ik zal toch echt weer even heel duidelijk tegen hem moeten zeggen hoe ik er over denk (vanavond...) Ik hou jullie op de hoogte hoe hij reageert! Wel spannend, en ik zie er ook tegen op, maar het is wel iets dat ik duidelijk zal moeten uitspreken.
Ik denk wel dat ik een rolberoerte ga krijgen als hij dan zegt: nou dan trouwen we maar helemaal niet! Maar goed, kan me niet voorstellen dat ik me al die jaren zo in hem vergist zou hebben. We hebben wel vaker meningsverschillen, en hij heeft wel vaker ouderwetse standpunten, maar dat wil niet zeggen dat als het ECHT belangrijk voor me is ik toegeef. Ik wil respect.
Wat betreft eventuele toekomstige kinderen: ik heb niet de behoefte dezelfde naam als de kinderen te hebben. (En ik heb gelezen dat wettelijk de mogelijkheid is dat de kinderen moedersnaam krijgen, maar volgens mij zou dat nog heftigere discussies met mn aanstaande opleveren! Zolang ik maar mijn eigen naam heb, vind ik het best.
Het tegenstrijdige van het verhaal is overigens wel dat hij zegt dat hij juist op me valt omdat ik zo'n eigen persoonlijkheid en sterke eigen mening heb. Ik zal hem wel met zijn eigen woorden (liefdevol en subtiel) om de oren proberen te slaan.
Ik hou jullie op de hoogte!
Oja, om nog antwoord op vraag te geven: heb niet echt een speciale band met schoonfamilie ofzo, ze zijn er, we gedogen elkaar, neutraal. Mijn eigen familie is WEL erg belangrijk voor me, en ik zou het ook haast als een soort verraad naar mijn ouders zien om ineens na 30 jaar een andere naam (erbij) te nemen.
Bedankt ook voor de vele felicitaties
Veel uiteenlopende reacties...ook veel reacties waaruit blijkt dat ik dus niet de enige ben die er zo over denkt.
Ja ik weet het, ik zal toch echt weer even heel duidelijk tegen hem moeten zeggen hoe ik er over denk (vanavond...) Ik hou jullie op de hoogte hoe hij reageert! Wel spannend, en ik zie er ook tegen op, maar het is wel iets dat ik duidelijk zal moeten uitspreken.
Ik denk wel dat ik een rolberoerte ga krijgen als hij dan zegt: nou dan trouwen we maar helemaal niet! Maar goed, kan me niet voorstellen dat ik me al die jaren zo in hem vergist zou hebben. We hebben wel vaker meningsverschillen, en hij heeft wel vaker ouderwetse standpunten, maar dat wil niet zeggen dat als het ECHT belangrijk voor me is ik toegeef. Ik wil respect.
Wat betreft eventuele toekomstige kinderen: ik heb niet de behoefte dezelfde naam als de kinderen te hebben. (En ik heb gelezen dat wettelijk de mogelijkheid is dat de kinderen moedersnaam krijgen, maar volgens mij zou dat nog heftigere discussies met mn aanstaande opleveren! Zolang ik maar mijn eigen naam heb, vind ik het best.
Het tegenstrijdige van het verhaal is overigens wel dat hij zegt dat hij juist op me valt omdat ik zo'n eigen persoonlijkheid en sterke eigen mening heb. Ik zal hem wel met zijn eigen woorden (liefdevol en subtiel) om de oren proberen te slaan.
Ik hou jullie op de hoogte!
Oja, om nog antwoord op vraag te geven: heb niet echt een speciale band met schoonfamilie ofzo, ze zijn er, we gedogen elkaar, neutraal. Mijn eigen familie is WEL erg belangrijk voor me, en ik zou het ook haast als een soort verraad naar mijn ouders zien om ineens na 30 jaar een andere naam (erbij) te nemen.
vrijdag 25 september 2009 om 16:14
Maarreh... als dit al problemen oplevert....
Welke naam gaan jullie je eventuele toekomstige kind(eren) geven?
Want dan komt hetzelfde nog eens om de hoek kijken. Je mag alleen maar 1x kiezen. Eenmaal gekozen blijft die naam, ook voor de rest van de kinderen. Dus al krijg je er 10, als ze allemaal dezelfde papa hebben krijgen ze dus ook allemaal dezelfde achternaam.
*mosterd zie ik net*
Welke naam gaan jullie je eventuele toekomstige kind(eren) geven?
Want dan komt hetzelfde nog eens om de hoek kijken. Je mag alleen maar 1x kiezen. Eenmaal gekozen blijft die naam, ook voor de rest van de kinderen. Dus al krijg je er 10, als ze allemaal dezelfde papa hebben krijgen ze dus ook allemaal dezelfde achternaam.
*mosterd zie ik net*
vrijdag 25 september 2009 om 16:18
quote:Chlo schreef op 25 september 2009 @ 16:13:
Hey allemaal, wow wat een reacties zeg!
Ik denk wel dat ik een rolberoerte ga krijgen als hij dan zegt: nou dan trouwen we maar helemaal niet! Maar goed, kan me niet voorstellen dat ik me al die jaren zo in hem vergist zou hebben. We hebben wel vaker meningsverschillen, en hij heeft wel vaker ouderwetse standpunten, maar dat wil niet zeggen dat als het ECHT belangrijk voor me is ik toegeef. Ik wil respect.
Het zou toch wat zijn als hij daarom niet wil trouwen......
Als jij het belangrijk vindt je eigen naam te houden, dan kan hij m.i. niet van je verwachten, laat staan eisen, dat je zijn achternaam aanneemt.
Hey allemaal, wow wat een reacties zeg!
Ik denk wel dat ik een rolberoerte ga krijgen als hij dan zegt: nou dan trouwen we maar helemaal niet! Maar goed, kan me niet voorstellen dat ik me al die jaren zo in hem vergist zou hebben. We hebben wel vaker meningsverschillen, en hij heeft wel vaker ouderwetse standpunten, maar dat wil niet zeggen dat als het ECHT belangrijk voor me is ik toegeef. Ik wil respect.
Het zou toch wat zijn als hij daarom niet wil trouwen......
Als jij het belangrijk vindt je eigen naam te houden, dan kan hij m.i. niet van je verwachten, laat staan eisen, dat je zijn achternaam aanneemt.
vrijdag 25 september 2009 om 16:18
Ik ben 3 weken geleden getrouwd (niet dat dat er wat mee te maken heeft, maar wilde het gewoon even zeggen ) en ik heb mijn eigen naam gehouden. Zijn naam is weliswaar mooier dan de mijne, maar dat is zijn naam, niet de mijne.Volgend jaar moet ik een nieuw paspoort aanvragen en daar laat ik wel e.v. inzetten, maar dat is meer omdat we erg veel reizen en dat voor bepaalde landen beter is.
Het maakt mijn vent geen ros uit welke naam ik gebruik trouwens
Ik snap niet dat je vent daar zo'n punt van maakt. Is hij verder ook zo ouderwets?
Het maakt mijn vent geen ros uit welke naam ik gebruik trouwens
Ik snap niet dat je vent daar zo'n punt van maakt. Is hij verder ook zo ouderwets?
vrijdag 25 september 2009 om 16:18
quote:mamalelie schreef op 25 september 2009 @ 16:14:
Maarreh... als dit al problemen oplevert....
Welke naam gaan jullie je eventuele toekomstige kind(eren) geven?
Want dan komt hetzelfde nog eens om de hoek kijken. Je mag alleen maar 1x kiezen. Eenmaal gekozen blijft die naam, ook voor de rest van de kinderen. Dus al krijg je er 10, als ze allemaal dezelfde papa hebben krijgen ze dus ook allemaal dezelfde achternaam.
*mosterd zie ik net*Dat vind ik dus een hele goede vraag. Lijkt me handig om het daar nu ook over te hebben. Want ik denk dat we wel kunnen voorspellen wat jouw aanstaande wil. Maar wat wil jij?
Maarreh... als dit al problemen oplevert....
Welke naam gaan jullie je eventuele toekomstige kind(eren) geven?
Want dan komt hetzelfde nog eens om de hoek kijken. Je mag alleen maar 1x kiezen. Eenmaal gekozen blijft die naam, ook voor de rest van de kinderen. Dus al krijg je er 10, als ze allemaal dezelfde papa hebben krijgen ze dus ook allemaal dezelfde achternaam.
*mosterd zie ik net*Dat vind ik dus een hele goede vraag. Lijkt me handig om het daar nu ook over te hebben. Want ik denk dat we wel kunnen voorspellen wat jouw aanstaande wil. Maar wat wil jij?
vrijdag 25 september 2009 om 16:20
vrijdag 25 september 2009 om 16:20
Ik heb ook mijn eigen naam gehouden omdat ik die naam gewoon het best bij me vind passen, het is een stukje van mijn identiteit. Mijn man heeft bovendien een buitenlandse achternaam die gewoon niet mooi klinkt in combinatie met mijn Nederlandse voornaam. Net als qwertu heb ik wel in m'n paspoort laten opnemen "e/v + achternaam man", kan inderdaad handig zijn in het buitenland.
vrijdag 25 september 2009 om 16:20
quote:mayou schreef op 25 september 2009 @ 16:18:
Ik ben 3 weken geleden getrouwd (niet dat dat er wat mee te maken heeft, maar wilde het gewoon even zeggen ) en ik heb mijn eigen naam gehouden. Zijn naam is weliswaar mooier dan de mijne, maar dat is zijn naam, niet de mijne.Volgend jaar moet ik een nieuw paspoort aanvragen en daar laat ik wel e.v. inzetten, maar dat is meer omdat we erg veel reizen en dat voor bepaalde landen beter is.
Het maakt mijn vent geen ros uit welke naam ik gebruik trouwens
Ik snap niet dat je vent daar zo'n punt van maakt. Is hij verder ook zo ouderwets?Laat je man ook e.v. in zijn paspoort zetten? Wij reizen ook veel, maar ondervinden echt geen problemen hoor... Enne... gefeliciteerd nog!
Ik ben 3 weken geleden getrouwd (niet dat dat er wat mee te maken heeft, maar wilde het gewoon even zeggen ) en ik heb mijn eigen naam gehouden. Zijn naam is weliswaar mooier dan de mijne, maar dat is zijn naam, niet de mijne.Volgend jaar moet ik een nieuw paspoort aanvragen en daar laat ik wel e.v. inzetten, maar dat is meer omdat we erg veel reizen en dat voor bepaalde landen beter is.
Het maakt mijn vent geen ros uit welke naam ik gebruik trouwens
Ik snap niet dat je vent daar zo'n punt van maakt. Is hij verder ook zo ouderwets?Laat je man ook e.v. in zijn paspoort zetten? Wij reizen ook veel, maar ondervinden echt geen problemen hoor... Enne... gefeliciteerd nog!
vrijdag 25 september 2009 om 16:22
quote:Liselotte4 schreef op 25 september 2009 @ 16:18:
[...]
Dat vind ik dus een hele goede vraag. Lijkt me handig om het daar nu ook over te hebben. Want ik denk dat we wel kunnen voorspellen wat jouw aanstaande wil. Maar wat wil jij?Toen we de namen bespraken die we onze zoon zouden geven, heb ik in de groep gegooid welke achternaam we zouden kiezen. Alsof hij water zag branden, hahahahaa. Hij had vanzelfsprekend aangenomen dat het de zijne zou worden (wel een beetje terecht omdat ik dus ook zijn achternaam draag). Het is ook de zijne geworden, maar we hebben zoon een -extra- naam gegeven die voor mij heel belangrijk was en man helemaal niets vond.
[...]
Dat vind ik dus een hele goede vraag. Lijkt me handig om het daar nu ook over te hebben. Want ik denk dat we wel kunnen voorspellen wat jouw aanstaande wil. Maar wat wil jij?Toen we de namen bespraken die we onze zoon zouden geven, heb ik in de groep gegooid welke achternaam we zouden kiezen. Alsof hij water zag branden, hahahahaa. Hij had vanzelfsprekend aangenomen dat het de zijne zou worden (wel een beetje terecht omdat ik dus ook zijn achternaam draag). Het is ook de zijne geworden, maar we hebben zoon een -extra- naam gegeven die voor mij heel belangrijk was en man helemaal niets vond.
vrijdag 25 september 2009 om 16:23
Chlo als hij daarom niet met je wilt trouwen dan zit er toch meer achter dan alleen zijn achternaam. En dan is het goed dat je daar nu over praat en er achterkomt wat hem bezighoudt. Maar dit is vooruitlopen op de zaken, eerst praten over waarom jij je eigen naam wilt behouden en dan zie je wel verder.
vrijdag 25 september 2009 om 16:24
quote:mayou schreef op 25 september 2009 @ 16:18:
Ik ben 3 weken geleden getrouwd (niet dat dat er wat mee te maken heeft, maar wilde het gewoon even zeggen ) en ik heb mijn eigen naam gehouden. Zijn naam is weliswaar mooier dan de mijne, maar dat is zijn naam, niet de mijne.Volgend jaar moet ik een nieuw paspoort aanvragen en daar laat ik wel e.v. inzetten, maar dat is meer omdat we erg veel reizen en dat voor bepaalde landen beter is.
Het maakt mijn vent geen ros uit welke naam ik gebruik trouwens
Ik snap niet dat je vent daar zo'n punt van maakt. Is hij verder ook zo ouderwets?Gefeliciteerd!
En gelijk heb je
Ik ben 3 weken geleden getrouwd (niet dat dat er wat mee te maken heeft, maar wilde het gewoon even zeggen ) en ik heb mijn eigen naam gehouden. Zijn naam is weliswaar mooier dan de mijne, maar dat is zijn naam, niet de mijne.Volgend jaar moet ik een nieuw paspoort aanvragen en daar laat ik wel e.v. inzetten, maar dat is meer omdat we erg veel reizen en dat voor bepaalde landen beter is.
Het maakt mijn vent geen ros uit welke naam ik gebruik trouwens
Ik snap niet dat je vent daar zo'n punt van maakt. Is hij verder ook zo ouderwets?Gefeliciteerd!
En gelijk heb je
vrijdag 25 september 2009 om 16:25
Och, hij wil per se dat jij zijn naam draagt, jij wilde per se trouwen? Zo heeft iedereen wel iets. 
Uiteindelijk gaat het ook niet om die naam, of wel dan? Ik ben benieuwd wie van jullie zal gaan toegeven, want daar gaat het dan wel op uitlopen. Onnozel eigenlijk, he? ;o)
Ik denk dat áls ik trouw (het is er tot nu toe nog niet van gekomen, maar wij (vriend en ik) voelen die behoefte ook niet zo) ik toch mijn eigen naam houd, vanwege de administratieve rompslomp. Verder maakt het me namelijk niet zo veel uit...
Uiteindelijk gaat het ook niet om die naam, of wel dan? Ik ben benieuwd wie van jullie zal gaan toegeven, want daar gaat het dan wel op uitlopen. Onnozel eigenlijk, he? ;o)Ik denk dat áls ik trouw (het is er tot nu toe nog niet van gekomen, maar wij (vriend en ik) voelen die behoefte ook niet zo) ik toch mijn eigen naam houd, vanwege de administratieve rompslomp. Verder maakt het me namelijk niet zo veel uit...
vrijdag 25 september 2009 om 16:26
quote:Bagheera schreef op 25 september 2009 @ 15:42:
[...]
Ik heb het hem niet gevraagd, dus ik weet het niet. Van mij had het ook niet gehoeven, het is nooit een issue geweest.
Mijn man heeft overigens genoeg consessies gedaan om mij te plezieren, die zijn misschien in het dagelijks leven niet zo zichtbaar.
Dat je vooroordelen hebt over vrouwen die de naam van hun man gebruiken, vind ik echt heel kortzichtig. Want soms weet je niet eens of het haar eigen naam is of die van haar man als ze maar 1 naam gebruikt.Niks kortzichtigs aan; is de praktijk in mijn omgeving. 9 van de 10 vrouwen die de naam van hun man gebruiken zijn in mijn omgeving de huismoedertjes van weleer. Niks ambitieuze vrouwen met een bruisend leven en een eigen carriere. Het zijn over het algemeen de vrouwen met een half baantje, een - in mijn ogen - vrij saai sociaal leven, waarbij het vaak toch om man en kinderen draait... Alles wat ik voor mezelf nooit zou willen. En dus vind ik hen inderdaad minder ambitieus en nogal afhankelijk. De vrouwen met eigen bedrijven, die veel buiten de deur komen, avontuurlijke reizen maken etc, zijn eigenlijk altijd vrouwen die ook zaken als een eigen naam koesteren. Er zijn vast uitzonderingen, maar ik zie ze eigenlijk niet in mijn omgeving.
[...]
Ik heb het hem niet gevraagd, dus ik weet het niet. Van mij had het ook niet gehoeven, het is nooit een issue geweest.
Mijn man heeft overigens genoeg consessies gedaan om mij te plezieren, die zijn misschien in het dagelijks leven niet zo zichtbaar.
Dat je vooroordelen hebt over vrouwen die de naam van hun man gebruiken, vind ik echt heel kortzichtig. Want soms weet je niet eens of het haar eigen naam is of die van haar man als ze maar 1 naam gebruikt.Niks kortzichtigs aan; is de praktijk in mijn omgeving. 9 van de 10 vrouwen die de naam van hun man gebruiken zijn in mijn omgeving de huismoedertjes van weleer. Niks ambitieuze vrouwen met een bruisend leven en een eigen carriere. Het zijn over het algemeen de vrouwen met een half baantje, een - in mijn ogen - vrij saai sociaal leven, waarbij het vaak toch om man en kinderen draait... Alles wat ik voor mezelf nooit zou willen. En dus vind ik hen inderdaad minder ambitieus en nogal afhankelijk. De vrouwen met eigen bedrijven, die veel buiten de deur komen, avontuurlijke reizen maken etc, zijn eigenlijk altijd vrouwen die ook zaken als een eigen naam koesteren. Er zijn vast uitzonderingen, maar ik zie ze eigenlijk niet in mijn omgeving.
vrijdag 25 september 2009 om 16:32
quote:lilaemme schreef op 25 september 2009 @ 16:26:
[...]
Niks kortzichtigs aan; is de praktijk in mijn omgeving. 9 van de 10 vrouwen die de naam van hun man gebruiken zijn in mijn omgeving de huismoedertjes van weleer. Niks ambitieuze vrouwen met een bruisend leven en een eigen carriere. Het zijn over het algemeen de vrouwen met een half baantje, een - in mijn ogen - vrij saai sociaal leven, waarbij het vaak toch om man en kinderen draait... Alles wat ik voor mezelf nooit zou willen. En dus vind ik hen inderdaad minder ambitieus en nogal afhankelijk. De vrouwen met eigen bedrijven, die veel buiten de deur komen, avontuurlijke reizen maken etc, zijn eigenlijk altijd vrouwen die ook zaken als een eigen naam koesteren. Er zijn vast uitzonderingen, maar ik zie ze eigenlijk niet in mijn omgeving.
Weet jij van al je zakenrelaties of ze de naam van hun man dragen of hun geslachtsnaam? Dát bedoelde ik met kortzichtig. Die vind je misschien helemaal te gek, onafhankelijk, bereisd, slim, etc. Tot blijkt dat ze de naam van haar man draagt. Oh.
Ik vind overigens wel dat je een punt hebt (maar dat maakt het niet minder kortzichtig in mijn optiek). Het komt weinig voor dat 'huisvrouwen' (noem ik maar even oneerbiedig) hun eigen naam blijven dragen. En vaak hebben carrierevrouwen hun eigen naam.
[...]
Niks kortzichtigs aan; is de praktijk in mijn omgeving. 9 van de 10 vrouwen die de naam van hun man gebruiken zijn in mijn omgeving de huismoedertjes van weleer. Niks ambitieuze vrouwen met een bruisend leven en een eigen carriere. Het zijn over het algemeen de vrouwen met een half baantje, een - in mijn ogen - vrij saai sociaal leven, waarbij het vaak toch om man en kinderen draait... Alles wat ik voor mezelf nooit zou willen. En dus vind ik hen inderdaad minder ambitieus en nogal afhankelijk. De vrouwen met eigen bedrijven, die veel buiten de deur komen, avontuurlijke reizen maken etc, zijn eigenlijk altijd vrouwen die ook zaken als een eigen naam koesteren. Er zijn vast uitzonderingen, maar ik zie ze eigenlijk niet in mijn omgeving.
Weet jij van al je zakenrelaties of ze de naam van hun man dragen of hun geslachtsnaam? Dát bedoelde ik met kortzichtig. Die vind je misschien helemaal te gek, onafhankelijk, bereisd, slim, etc. Tot blijkt dat ze de naam van haar man draagt. Oh.
Ik vind overigens wel dat je een punt hebt (maar dat maakt het niet minder kortzichtig in mijn optiek). Het komt weinig voor dat 'huisvrouwen' (noem ik maar even oneerbiedig) hun eigen naam blijven dragen. En vaak hebben carrierevrouwen hun eigen naam.
vrijdag 25 september 2009 om 16:32
Ik zou wel graag naam van partner aannnemen, maar voor werk en al dat soort zaken gewoon mijn eigen naam blijven gebruiken, want zo kent iedereen mij nu eenmaal. Maar officieel wil ik het wel geregistreerd hebben dat ik dan mevrouw huppeldehuppeldepup heet, omdat het gewoon goed voelt, alsof we dan echt een beetje meer met elkaar verbonden zijn.
Tuurlijk is dat onzin, want die verbondenheid is er allang, maar voor mijn gevoel maakt dat het af. Noem mij maar lekker ouderwets.
Oh en om op topic terug te komen, daar gaat het tenslotte om. Ik vind dat jouw man dat niet mag eisen. Trouwen doe je uit liefde, niet om over elkaar te heersen. Wat nu als jij hem zou opleggen dat hij jouw naam moest dragen, denk dat dat ook een no-go area is.
En als je er niet uitkomt laat je hem gewoon even al deze reacties lezen. Wellicht heeft hij het beeld dat iedereen dat doet en dat het normaal is (abnormaal is het natuurlijk niet). Maar uit dit topic blijkt wel degelijk dat alle varianten mogelijk zijn. Ik denk dat hij daarna wel moet inzien dat hij zich daar niet aan kan vasthouden.
Succes en geniet verder van jullie mooie dag die gaat komen!
Tuurlijk is dat onzin, want die verbondenheid is er allang, maar voor mijn gevoel maakt dat het af. Noem mij maar lekker ouderwets.
Oh en om op topic terug te komen, daar gaat het tenslotte om. Ik vind dat jouw man dat niet mag eisen. Trouwen doe je uit liefde, niet om over elkaar te heersen. Wat nu als jij hem zou opleggen dat hij jouw naam moest dragen, denk dat dat ook een no-go area is.
En als je er niet uitkomt laat je hem gewoon even al deze reacties lezen. Wellicht heeft hij het beeld dat iedereen dat doet en dat het normaal is (abnormaal is het natuurlijk niet). Maar uit dit topic blijkt wel degelijk dat alle varianten mogelijk zijn. Ik denk dat hij daarna wel moet inzien dat hij zich daar niet aan kan vasthouden.
Succes en geniet verder van jullie mooie dag die gaat komen!
vrijdag 25 september 2009 om 16:35
Heb alleen openingspost gelezen en naar aanleiding daarvan:
hou gewoon je eigen naam. Zó raar om een ander zijn naam aan te nemen.
Vraag hem anders of hij jouw naam wil aannemen, dat kan tegenwoordig en dan heten jullie toch hetzelfde. Als hij dat raar vindt en niet wil: voilá. Zo voelt dat dus ook voor jou.
Joh, gewoon heel rustig voor een voldongen feit stellen. Hij komt er wel overheen, er zijn wel erger dingen tenslotte
hou gewoon je eigen naam. Zó raar om een ander zijn naam aan te nemen.
Vraag hem anders of hij jouw naam wil aannemen, dat kan tegenwoordig en dan heten jullie toch hetzelfde. Als hij dat raar vindt en niet wil: voilá. Zo voelt dat dus ook voor jou.
Joh, gewoon heel rustig voor een voldongen feit stellen. Hij komt er wel overheen, er zijn wel erger dingen tenslotte
